Wat zonet over de missie-opbouw werd geschreven geldt overigens voor het hele spel: het is volstrekt lineair. Vito kan voor en na missies weliswaar vrij rondrijden in Empire Bay, maar overdreven veel zin heeft dat niet. Er zijn links en rechts wel wat dingen die Vito kan doen, zoals auto's jatten en afleveren, maar elke vergelijking met een game als GTA IV is uit de lucht gegrepen. Mafia II is geen sandbox-game, maar een action-adventure. Het maakt de ervaring er waarschijnlijk alleen maar sterker op, want zoals gezegd heb je al snel het gevoel in je eigen maffiafilm te zijn beland.
Die 'film' duurt natuurlijk langer dan een normale film, al heeft Mafia II een beperkte speeltijd. Wij deden ongeveer tien uur over ons avontuur, maar kenden verschillende missies al uit previews en wandelen daarom misschien net wat sneller door het spel dan zou moeten. Veel langer dan twaalf uur zul je echter niet bezig zijn, voordat je de credits over je scherm ziet rollen. Op dat moment heb je trouwens net een van de vaagste 'eindes' ooit in een game meegemaakt. Hij is niet per se slecht, maar wel tamelijk onverwacht en abrupt, en dat doet vermoeden dat 2K extra hoofdstukken aan het spel zal toevoegen middels downloadable content.
Playboy
Tot die content er is, blijft Mafia II een game die eigenlijk niet uitnodigt om vaker gespeeld te worden. De sterke sfeer zal je wellicht kunnen verleiden dat toch te doen, of wellicht ben je een verzamelfreak en wil je alle Playboy-art die in het spel is verstopt - plaatjes van oude Playboy-playmates - vinden. We zouden verder geen redenen kunnen verzinnen om Mafia II nogmaals te spelen, en dat is ergens wel jammer, want de eerste Mafia-game werd door veel mensen vaak opnieuw gespeeld.
Rest ons nog te oordelen over het verhaal van de film annex game. Hierin voelen we wat verdeeldheid. Aan de ene kant is Mafia II een prima maffiaverhaal, met alles wat je ervan zou verwachten. De hardheid, maar ook de in films bestaande charme van de maffia komt sterk naar voren. Dat gedeelte is sterk door zijn herkenbaarheid, maar ergens ook zwak door zijn uitgekauwdheid. Laten we eerlijk zijn: de ene gangster belazert de ander, weer een ander blijkt een informant van de FBI te zijn: we hebben dat soort dingen al talloze keren gezien. Aan de andere kant komt Mafia II af en toe met sterke plotwendingen, die leiden tot een aantal zeer memorabele hoofdstukken. Het verhaal van Mafia II is daardoor de moeite waard, maar niet hoogstaand.