Inleiding
Tussen tekentafel en winkelschap zit bij de meeste telefoons anderhalf tot twee jaar. Bij de Hero heeft HTC alleen al aan de software drie jaar zitten sleutelen, beweerde chief marketing officer John Wang tijdens een interview met Tweakers.net. Het toestel liet zijn gezicht voor het eerst zien op de HTC-roadmap voor 2009, die in januari op een Chinees forum stond. Daarop was de Hero afgebeeld als een roze (!) telefoon, met de karakteristieke 'kin' maar zonder verdere knoppen. Op 24 juni presenteerde HTC de Hero officieel.
In veel opzichten lijkt de Hero op zijn oudere broer, de Magic, maar er is een essentieel verschil: de software. De Hero draait, net als de Magic en de T-Mobile G1, Googles mobiele OS Android, maar daaroverheen heeft HTC een eigen schil gelegd: Sense. Sense is ongeveer voor Android wat TouchFlo 3D voor Windows Mobile is: een manier voor de Taiwanese fabrikant om de gebruiker duidelijk te maken dat hij echt een HTC-toestel in zijn handen heeft.
Terwijl de T-Mobile G1 diende als showcase voor Android en de Magic vooral een mooiere G1 was die naar Vodafone ging, is de Hero de eerste smartphone met Android die HTC los mag verkopen, althans in Nederland. HTC heeft, gezien de flinke marketingcampagne achter de Hero, veel vertrouwen in het succes van zijn nieuwe held. Op Tweakers.net blijkt de interesse groot te zijn: sinds de lancering stond de Hero in zowel wit als bruin consequent in de top-tien van populairste producten van de Pricewatch. Drie weken lang was de Hero zelfs het meest opgezochte product in de Tweakers.net-prijsvergelijker.
Reden genoeg om het toestel eens goed aan de tand te voelen: is de HTC Hero inderdaad in staat om voor de doorbraak van Android bij het grote publiek te zorgen?
Specs en prijzen
Specificaties
| Merk en type |
Merk |
HTC |
Productserie |
Android |
Type |
Hero |
Form factor
|
bar |
Besturingssysteem |
Android 1.5
|
Taal |
Nederlands |
| Processor en geheugen |
Cpu |
Qualcomm MSM7200 |
Snelheid |
528MHz |
Geheugenkaarttype (gsm) |
Secure Digital Micro |
Ram
|
288MB |
Intern geheugen (pda/gsm) |
512MB |
| Kleur |
Kleuren |
wit en bruin |
| Gewicht en omvang |
Gewicht |
135g |
Lengte |
112mm |
Breedte |
56mm |
Dikte |
14mm |
| Accu |
Gesprekstijd |
8u |
Stand-by-tijd |
750u |
Accu-capaciteit |
1350mAh |
| Netwerk |
Mobiele netwerken |
gsm, edge, gprs, umts, hsdpa |
Verbinding (wifi) |
802.11b, 802.11g |
Frequentiebereik (gsm/umts) |
850MHz, 900MHz, 1800MHz, 1900MHz, 2100MHz |
| Functies |
Berichten |
sms, mms, e-mail
|
| Verbindingsmogelijkheden |
Verbinding (telefoon) |
bluetooth 2.0, usb 2.0 |
| Beeldscherm |
Schermresolutie |
480x320 |
Schermdiagonaal |
3,2" |
| Camera |
Resolutie |
5 megapixels |
| Multimedia |
Audioformaten |
aac, aac+, mp3, wav, wma |
Videoformaten |
h.263, h.264, mpeg 4, wmv |
Prijzen
Eerste indruk
Een veelgehoorde opmerking is dat telefoons met een groot touchscreen allemaal op elkaar lijken. Of het nu een Samsung Pixon is of een LG Cookie, de vormgeving doet vaak denken aan die van andere toestellen.
Om die reden hebben de fabrikanten de afgelopen tijd gewerkt aan ontwerpen die opvallen: LG deed dat bijvoorbeeld door de Chocolate II een 21:9-scherm te geven, terwijl HTC het in de karakteristieke 'kin' zoekt: het gedeelte met de hardwareknoppen steekt iets naar voren. De kin zou het scherm moeten beschermen als het toestel valt en zou bovendien het bellen iets natuurlijker moeten maken. Ook de Magic en de G1 hadden al een kinnetje, terwijl telefoons van tien jaar geleden soms ook een klepje hadden dat, als het was uitgeklapt, schuin op de rest van het toestel stond.
De Hero ligt, mede door de afmetingen, prettig in de hand. Ook het enigszins stroeve materiaal aan de achterkant zorgt voor een goed houvast. De kin maakt in eerste instantie een goede indruk. De knoppen zijn eenvoudig te vinden en makkelijk in te drukken.
Al ziet de Hero er vrij fors uit, zwaar is hij niet. Met zijn 124 gram is hij lichter dan de meeste smartphones, en ook in de hand voelt het toestel vrij licht aan. De Hero doet in dat opzicht denken aan de Diamond2, die vergelijkbare afmetingen heeft, maar zelfs nog iets lichter is.
Het toestel reageert vrij snel, al lijkt hij op het eerste gezicht ook weer niet sneller dan eerder uitgekomen Android-toestellen te zijn. De widgets komen rap tevoorschijn en het scrollen tussen de zeven bureaubladen van de Hero gaat vlug en makkelijk. Wanneer de gebruiker echter te snel gaat, hapert de software nog wel eens en laat hij de gebruiker even wachten voordat die weer verder kan.

Uiterlijk en netwerk
Uiterlijk
Een van de meest opvallende en meestgewilde hardwarematige toevoegingen van de Hero bevindt zich aan de bovenkant: het toestel is uitgerust met een 3,5mm-aansluiting, waarmee gebruikers hun eigen headsets op het toestel aan kunnen sluiten. De Magic en G1 moesten het nog doen met HTC's eigen Ext-usb-aansluiting: een mini-usb met extra pinnetjes voor de doorvoer van audio. De Touch HD is het enige recente HTC-toestel met een 3,5mm-aansluiting.
Die aansluiting is belangrijk omdat veel mensen niet tevreden zijn met de oortjes die HTC meelevert. Om op een Ext-usb-poort een gewone headset aan te sluiten, moet een apart adaptertje worden gekocht. Dat kost extra geld en is onhandig: de adaptertjes zijn klein en raken daardoor snel kwijt of gaan kapot.
Het 3,2"-scherm van de Hero is ingebed in een zwart vlak op de voorkant van het toestel; die rand zit om het hele scherm. Vlak onder het scherm zitten vier hardwareknoppen: Bellen, Thuis, Menu en Ophangen. De Menu-knop is nog altijd een must voor elke Android-telefoon; de Thuis-knop leidt terug naar de middelste van de zeven bureaubladen.

Onder die knoppen zit een trackball, en daarnaast heeft HTC nog twee knoppen toegevoegd: de Zoek-knop, die ook op de Magic aanwezig was, en een Terug-knop. Strikt genomen zijn die knoppen niet écht nodig, maar de Zoek-knop is wel behoorlijk handig, vooral omdat deze vernuftig in de software is ingebed. In de mailclient start een druk op de knop een zoektocht door alle mailtjes, in de kalender worden alle kalender-items doorzocht, en in de browser brengt de knop een Google-zoekvenster omhoog.
De achterkant van het toestel is voorzien van een laag die het vrij van vet en vuil moet houden en tegen krassen moet beschermen. Deze laag van Teflon, de handelsnaam van polytetrafluorethyleen oftewel PTFE, is vooral bekend van de antiaanbaklaag in koekenpannen, maar doet bij de Hero ook zijn intrede op telefoons. Hoewel er discussie over is of de Teflon-laag ook op de bruine versie van het toestel zit, is de achterkant van de bruine Hero lastig vies en vet te krijgen.
De camera heeft een resolutie van vijf megapixels. De cameralens is op geen enkele manier beschermd: er zit geen kapje voor en de lens is slechts een klein beetje in de behuizing verzonken: in de achterklep zit geen plastic laagje voor de lens: de achterkant heeft gewoon een gat waar de camera doorheen kan kijken. HTC lijkt nog steeds niet in flitsers te geloven: net als bijvoorbeeld de Touch Diamond2 heeft de Hero geen led- of xenon-flitsertje gekregen.
De linkerzijkant is voor de volumeknoppen. De rechterzijkant is compleet leeg. Aan de onderkant zit de Ext-usb-aansluiting, die op dit toestel primair is bedoeld voor het laden van de smartphone en om hem aan de computer te leggen.
Bouwkwaliteit
Wie de bouwkwaliteit van een toestel tijdens een review wil testen, kan twee dingen doen: het toestel minstens zes maanden gebruiken en kijken wat er gebeurt of het toestel uit elkaar halen en kijken hoe het in elkaar zit.
Om de review niet pas in de kerstvakantie te publiceren, hebben we voor het tweede gekozen. Om te beginnen met de materialen: de Hero voelt goed en stevig aan. De materialen zijn niet, zoals bij veel andere high-end toestellen, afgewerkt met metalen randen en glanzend gemaakt, maar er is gekozen voor matte materialen. Dat heeft als voordeel dat na intensief gebruik de Hero er, op het scherm na, nog uitzag zoals hij uit de doos kwam.
Van binnen zit alles goed in elkaar: het enige dat erg afwijkt van andere smartphones is uiteraard de knik. Het gedeelte met de knoppen en de Ext-usb-aansluiting is slechts met enkele buigbare connectoren met de rest van het toestel verbonden. Deze zijn weliswaar goed beschermd door de buitenkant van het toestel, maar als de smartphone vaak valt, dan zou dit onderdeel wellicht als eerste kunnen losschieten.

:fill(white)/i/1248370433.jpg?f=thumb)
Snelheid
HTC heeft zowel zijn recente Android-telefoons als zijn pas uitgekomen Windows Mobile-modellen uitgerust met een Qualcomm MSM72xx-processor, en ook de Hero heeft deze processor aan boord. De Qualcomm wordt geklokt op 528MHz; dat is iets hoger dan de kloksnelheid van bijvoorbeeld de N97 van Nokia, maar lager dan die van bijvoorbeeld de iPhone 3GS en diverse Samsung-toestellen; de recordhouder tot nog toe is de Toshiba TG01, met een Snapdragon-cpu die geklokt is op 1GHz.
Het werkgeheugen van de Hero bedraagt 288MB. Met deze combinatie van een behoorlijke cpu-kloksnelheid en een ruime hoeveelheid werkgeheugen zou het geen probleem mogen zijn verschillende programma's naast elkaar te draaien.
Scherm
Het scherm is 3,2" groot en is capacitief: het reageert niet op druk, maar op aanraking, net als bijvoorbeeld de iPhone: het 'voelt' de elektrische lading op de vinger van de gebruiker. Bovendien is het scherm, net als dat van de iPhone en de LG Arena, uitgerust met multitouch: door meerdere vingers op het scherm te zetten kan worden ingezoomd en uitgezoomd.
Het scherm is duidelijk gevoeliger dan dat van Windows Mobile-toestellen. Een lichte aanraking is daadwerkelijk genoeg om het toestel tot actie te bewegen. Qua gevoeligheid loopt de Hero wel een klein tikkeltje achter bij de iPhone 3GS.
Multitouch is een aardige toevoeging, maar niet consequent doorgevoerd. In de browser en e-mail werkt het wel, maar in Google Maps bijvoorbeeld weer niet. Dat doet vreemd en onnatuurlijk aan; wellicht dat dit euvel met toekomstige firmware updates kan worden opgelost.
Het in- en uitzoomen in de browser werkt beter dan op de iPhone en toch ook niet: aan de ene kant ziet het er op de iPhone vloeiender uit, maar de Hero-browser past automatisch de kolombreedte aan, waardoor horizontaal scrollen bij het lezen van een mailtje of een tekst op een website overbodig is. Het een heeft ook alles met het ander te maken: omdat de Hero de tekstbreedte aanpast, ziet het er allemaal wat schokkeriger uit.
Accu
De accu van de Hero heeft een capaciteit van 1350mAh, een fractie meer dan de 1340mAh waarover de accu van zijn voorganger Magic beschikt. Samsung zal de Galaxy voorzien van een 1500mAh-accu.
In de praktijk is de accuduur van de Hero zeker niet onaardig. Wie het toestel intensief gebruikt, zal wel aan het einde van de dag een stopcontact op moeten zoeken. Het toestel goeddeels op standby laten staan kan ook, dan moet twee dagen goed mogelijk zijn. Tijdens de fase waarin de gebruiker het toestel ontdekt en alles instelt, is het denkbaar dat de accu meerdere keren per dag moet worden bijgeladen. Al met al onderscheidt de accu van de Hero zich noch in goede, noch in slechte zin van de gemiddelde concurrent en ook niet van de Windows Mobile-modellen van HTC.
Belkwaliteit en bereik
De belkwaliteit van de Hero is goed. Hoewel het geen kristalhelder geluid is, zijn zowel de gebruiker van de Hero als degene aan de andere kant van de lijn goed te verstaan. Het geluid komt bij een goede verbinding duidelijk over.
Op de speaker is de belervaring minder fijn. Al wanneer de Hero-gebruiker nog slechts een paar decimeter van het toestel verwijderd is, is hij voor zijn belpartner al niet meer goed te verstaan. Bovendien klinkt de speaker niet dermate luid dat een gesprek gevoerd kan worden met veel achtergrondgeluid: in een op de snelweg rijdende auto is het zo goed als onmogelijk zonder headset een gesprek te voeren. Wie rijdt, moet vanwege de veiligheid uiteraard toch al een oortje gebruiken om te bellen.
Het bereik van de Hero is vergelijkbaar met dat van andere HTC-toestellen. Dat betekent dat het goed is, maar dat de 3g-connectie soms kan wegvallen op plekken waar andere smartphones nog wel een 3g-verbinding kunnen onderhouden.
Software en toepassingen
Sense
Met Sense wil HTC de Hero onderscheiden van de Android-toestellen die door de concurrentie op de markt worden gebracht. Sense bestaat gedeeltelijk uit programma's die door HTC aan Android zijn toegevoegd. Daarmee kan de gebruiker bijvoorbeeld pdf's bekijken of van Exchange gebruikmaken. Voor het grootste deel bestaat Sense echter uit widgets, die bovendien vaak in meerdere versies beschikbaar zijn. Zo is de Twitter-widget er in twee groottes: de ene toont alleen een invoerbalk voor een nieuwe tweet, de andere toont een tijdlijn van recente tweets van mensen die de gebruiker wil volgen.
Erg handig is de contactenwidget. Daarin kunnen contacten worden toegevoegd, die snel kunnen worden gebeld of ge-sms't. Een andere widget toont de favorieten uit de browser; dat gebeurt niet alleen met tekst, maar ook met thumbnails en logo's. Deze widget is opgesierd met een wereldbolletje rechtsbovenin dat gaat draaien als de gebruiker even naar het bureaublad blijft kijken. Overigens noemt HTC in de Nederlandse vertaling de bureaubladen 'Begin'.
/i/1248362000.png?f=thumb)
Sense heeft nog enkele onderdelen. Heel handig zijn bijvoorbeeld de 'snelschakelaars' voor verbindingen: wifi en bluetooth kunnen hiermee eenvoudig aan en uit worden gezet zonder het bureaublad te verlaten. Met deze schakelaars bereikt de gebruiker sneller zijn doel dan met de Comm Manager, onderdeel van TouchFlo3D, de schil die HTC om recente toestellen met Windows Mobile heeft gelegd.
Nog een onderdeel van Sense is Scenes: een verzameling verschillende layouts van bureaubladen, bedoeld om bijvoorbeeld privé en werk te scheiden. Scenes doet denken aan de verschillende profielen van de Nokia E-serie-toestellen en aan de panels van Sony Ericssons smartphone Xperia X1. Het is bijvoorbeeld mogelijk verschillende widgets met bijvoorbeeld verschillende mailaccounts aan het bureaublad van een Scene toe te voegen. Elke Scene heeft zeven bureaubladen.
Hoewel de gedachte achter Scenes leuk is, valt het praktische nut ervan nog te bezien. Het zal de doorsnee gebruiker al de nodige moeite kosten om zeven bureaubladen aan te passen en in te richten, zodat het maar de vraag is hoeveel gebruikers ervoor voelen de zeven bureaubladen van zeven verschillende Scenes in te richten. Dat het systeem grotendeels tot het speelgoed van smartphones gerekend mag worden, blijkt wel uit het feit dat de panels op de Xperia door veel gebruikers niet tot nauwelijks worden gebruikt.
De contacten worden, net als bij de versie van TouchFlo3D die op de Diamond2 en de Pro2 stond, weergegeven met meer dan alleen contactinformatie: foto's van Flickr, updates van Facebook en tweets van Twitter kunnen in de verschillende tabs van de contactpagina worden weergegeven.
De goede integratie met het veel internationalere Facebook maakt duidelijk dat er plek is voor sociale netwerken in de contactenapplicatie van het toestel: het is daarom te hopen dat HTC voor de Nederlandse markt Hyves weet in te bouwen, waardoor bijvoorbeeld Wie-Wat-Waars als updates in de contactenapplicatie verschijnen. Dat is voor veel Nederlandse gebruikers vele malen nuttiger dan de integratie met Facebook.
Daarnaast heeft HTC nog een aantal handigheidjes ingebouwd. Het zoeken van contacten bijvoorbeeld gaat voortaan via een techniek die volgens de smartphonemaker slimmer is dan T9. Om te zoeken in contacten komt een onscreen numeriek toetsenbord tevoorschijn. Je kunt niet alleen zoeken op nummer, maar ook op naam; daarbij geeft de functie ook resultaten weer als je de initiatialen intypt of alleen het laatste deel van de naam.
Dat zoeken werkt prima, alleen de mogelijkheid om op initialen te zoeken zal waarschijnlijk door weinig mensen worden gebruikt. Het zoeken via T9 is een functie die wel snel went en ook al in andere OS'en te vinden is.
Een andere kleine, maar handige vernieuwing zit in de Weer-widget. De widget kan zo worden ingesteld dat hij eerst zelf de locatie van het toestel achterhaalt en aan de hand daarvan het weer rond de betreffende locatie toont. Dat bespaart de gebruiker het invoeren van een plaatsnaam. Ook heeft HTC het toestel van Peep voorzien: een eigen Twitter-client voor Android met een TouchFlo-achtige interface. Handig voor wie graag twittert, maar het had, gezien het relatief geringe aantal gebruikers van Twitter, ook als applicatie in de Market kunnen staan.
Verder is het populaire spelletje Teeter aanwezig, een proof-of-concept van de accelerometer, waarbij een balletje langs gaten naar een doel moet worden geleid door de telefoon de juiste richting op te kantelen. Teeter lijkt het op dit Android-toestel wat schokkeriger te doen dan onder Windows Mobile, maar werkt wel even goed.
Soms wat hinderlijk bij het gebruik van de widgets is de tijd die ze nodig hebben om zich te verversen. De widgets die afhankelijk zijn van een internetverbinding, zoals de Weer-widgets, doen er een seconde of tien over om op het scherm te verschijnen. Toch hangt het niet alleen van de internetverbinding af: ook de klok heeft een paar seconden nodig om zich in te stellen op de huidige tijd.
Dit zou gedeeltelijk kunnen worden opgelost door de widgets zich op de achtergrond te laten verversen, maar waarschijnlijk zou dat wel een zware wissel op de accu trekken. De optie is nu in elk geval niet aanwezig en dat is jammer.
Door te klikken op de klok komt de gebruiker in alle 'tijdapplicaties' die HTC heeft ingebouwd: een wereldklok, alarmen, stopwatch en timer. Die staan allemaal in een TouchFlo-achtige interface, waarbij geswitcht kan worden tussen de applicaties via de balk onderin het scherm.
Toch is Sense al met al goed doordacht. Als de widgets hun werk snel doen, werkt Sense gebruiksvriendelijk en is het goed aan de smaak van de gebruiker aan te passen. Daarnaast heeft HTC de overstap voor mensen die aan de syncmethode van Windows Mobile gewend zijn, makkelijker gemaakt: de Hero is uitgerust met HTC Sync, waarmee het toestel, net als met ActiveSync voor Windows Mobile, gemakkelijk met een pc gesynchroniseerd kan worden.
Met Sense toont HTC aan dat telefoonfabrikanten Android vrij gemakkelijk zodanig kunnen aanpassen dat het een heel eigen OS gaat lijken. Dat biedt vooral kansen voor de markt die nu nog wordt bezet door featurephones: fabrikanten kunnen gebruikers een telefoon geven met de functies van een smartphone en een interface van zichzelf. Van Sony Ericsson is al bekend dat de fabrikant bezig is met de ontwikkeling van een heel eigen interface op basis van Android.
Wie om de een of andere reden niet tevreden is over Sense, kan lastig terug naar de gewone Android-interface. Het oude bureaublad terugkrijgen kan door middel van een applicatie die Task Manager heet: die geeft bij het drukken op de Thuis-knop de keuze tussen de gewone Android-startpagina en de Sense-pagina's: de kale Android-pagina's werken echter te traag om een serieuze optie te zijn.
Flash
De Hero is de eerste smartphone die een volledige versie van Flash ondersteunt. Er is inderdaad een 'HTC Flash Player' aanwezig in de software, maar Flash-ondersteuning zoals op de desktop is er niet: in de bureaubladversie van YouTube is het mogelijk filmpjes op te roepen, maar het afspelen van filmpjes lijkt vooralsnog niet te gaan. Een site die volledig in Flash is gebouwd, zoals HTC's eigen actiesite htctje.nl, doet het helemaal niet: er verschijnt simpelweg een verbodsbord in de browser.
Sommige Flash-games werken eveneens in de browser, maar niet allemaal even snel. Al met al is het een leuke toevoeging aan de Hero en een grote belofte voor de toekomst van Flash op smartphones, maar de gemiddelde gebruiker heeft er op dit moment nog niet heel veel aan.
Market
Een van de voornaamste verkoopargumenten voor elke Android-telefoon is de Android Market. Daarin kunnen 3rd party ontwikkelaars hun applicaties zetten. Inmiddels zijn er behoorlijk wat applicaties te krijgen en veruit de meeste, veel meer dan in Apples App Store, zijn freeware.
Een paar van de leuke zijn natuurlijk de Pricewatch Scanner, een applicatie van tweaker Balachmar, waarmee je een streepjescode kan scannen en de laagste prijs kan opzoeken in de Tweakers.net Pricewatch. Nu.nl heeft al een tijdje een eigen applicatie, net als Buienradar. De Hyves-applicatie is er inmiddels wel, maar staat nog niet in de Market. Ook zijn er veel games te downloaden, zoals Air Hockey.
Hoewel Market nog niet zo volwassen en uitgebreid is als Apples App Store, zijn er genoeg leuke en goede applicaties te vinden om de functionaliteit van de Hero uit te breiden. Het enige dat nodig is om freeware te downloaden is een Google-account. Om betaalde software te kopen moet het Google-account gekoppeld worden aan Checkout, de betaaldienst van Google.
Tekstinvoer
Voor de tekstinvoer is de gebruiker van de Hero aangewezen op onscreen-toetsenborden. De Android-smartphone heeft immers geen numeriek- of qwerty-toetsenbord. HTC heeft een eigen toetsenbord gemaakt, dat als twee druppels lijkt op EZinput, het onscreen toetsenbord voor Windows Mobile. De Magic had nog Androids eigen onscreen toetsenbord voor de invoer van tekst.
Een probleem bij het typen op het vorige Android-toestel Magic is in elk geval opgelost: het raken van de spatiebalk is makkelijker geworden. Waar bij de Magic het toetsenbord te dicht op de rand van het scherm zat, waardoor de spatiebalk vaak niet werd geraakt, is daar nu in de software rekening mee gehouden door de spatiebalk iets van de rand van het scherm te plaatsen. Het gebeurt nog wel dat de spatiebalk gemist wordt, maar niet zo vaak als bij de Magic. Bovendien zit er bij de Hero, in tegenstelling tot de Magic, geen 'rand' om het scherm heen.
Vooral in portrait is het onscreen qwerty-toetsenbord erg wennen. Waar gebruikers van de Windows Mobile-toestellen van HTC nog altijd op de stylus kunnen teruggrijpen, kan dat bij de Hero met zijn capacitieve scherm niet. Ook typen met de nagels is lastiger dan bij een resistief scherm. De letters zijn eigenlijk net iets te smal om ze altijd goed te kunnen raken. Het maken van typfouten is in de portrait-modus dan ook onvermijdelijk, vooral de eerste tijd, De autocomplete-functie komt daarom geregeld goed van pas.
Er zijn drie opties voor tekstinvoer in portrait: qwerty, compacte qwerty, waarbij twee letters onder een knop worden gezet en een numeriek toetsenbord, waarbij getypt kan worden door middel van T9. Wie het idee heeft niet om te kunnen gaan met de qwerty-versie, kan daardoor een toetsenbord met grotere toetsen kiezen. Overigens is in de toetsenbordinstellingen te zien dat HTC, ondanks de vertraging van de release van de Hero, kennelijk haast heeft gemaakt: de compacte qwerty-optie staat een keer genoemd als ' compacte qwrrty'.
In landscape tikt het, doordat de oppervlak van het toetsenbord dan groter is, een stuk makkelijker. Er ontstaan aanmerkelijk minder tikfouten, maar de invoersnelheid ligt nog altijd stukken lager dan bij bijvoorbeeld de G1, die over een fysiek toetsenbord beschikt. Voor mensen met een e-mail of sms-verslaving is de Hero daarom niet aan te raden.
/i/1248361992.png?f=thumb)
Android
Android is sinds de release van de Magic aangekomen op versie 1.5, waarmee onder meer de widgets van HTC's Sense-interface mogelijk werden. Ook werd met die versie een onscreen toetsenbord aan Android toegevoegd. Tweakers.net besprak Android al eerder in de reviews van de T-Mobile G1 en HTC Magic.
De essentie van Googles mobiele OS is niet veranderd. De gebruiker begint op een van de bureaubladen, waar naast widgets ook snelkoppelingen kunnen staan, net zoals op het bureaublad van een pc. Door vanaf de bovenkant van het scherm met de vinger naar beneden te vegen, verschijnt een notificatiebalk, met daarin de naam van de provider en eventuele meldingen. Die meldingen betreffen niet alleen gemiste oproepen en nieuwe sms'jes en e-mails; ook meldingen over downloads en nieuw geïnstalleerde applicaties verschijnen in die balk.
De balk kan vanuit elke applicatie met de veegbeweging tevoorschijn worden gehaald. Nieuw bij de Hero is dat nieuwe tweets van de Peep-applicatie getoond worden. Bovendien hebben ontwikkelaars ook de mogelijkheid om zaken in de statusbalk te tonen, waardoor nog veel meer info getoond kan worden in de balk.
Het hoofdmenu bevat alle geïnstalleerde applicaties. Naast software die al op het toestel voorgeïnstalleerd staat, komen ook gedownloade applicaties in het hoofdmenu terecht. Dat is een verschil met bijvoorbeeld Symbian, waar gedownloade applicaties in een submenu terechtkomen. Dat is een voordeel als er weinig applicaties geïnstalleerd staan, want dan is het overzichtelijk. Wie veel applicaties heeft, zal al snel veel moeten scrollen om bij zijn keuze te komen.
De instellingen van de telefoon kunnen via Instellingen gewijzigd worden. Onder de naam van het submenu staat een korte beschrijving van de instellingen die via dat submenu gewijzigd kunnen worden. Dat is geen overbodige toevoeging, want in Android staan niet alle instellingen op de plek waar de meeste gebruikers ze zullen verwachten.
Android doet nog een schepje bovenop de normaal aanwezige beveiliging voor het deblokkeren van het toetsenbord. Deze deblokkeringsbeveiliging is op alle mobiele telefoons aanwezig, hoewel deze meestal is uitgeschakeld. Normaliter werkt deze beveiliging met een pin-code, maar bij Android werkt het deblokkeren met 'patroonbeveiliging': om het toetsenbord van de blokkering te halen, moet de gebruiker op een raster van negen punten een patroon 'tekenen'. Dit patroon kan, in Instellingen-Beveiliging, door de gebruiker zelf worden ingesteld en mag elk willekeurig patroon betreffen, zolang het maar meerdere punten omvat. Op het eerste gezicht lijkt deze patroonbeveiliging misschien minder veilig dan een pin, maar in werkelijkheid is het omgekeerde het geval: het patroon biedt veel meer combinaties dan de tienduizend mogelijkheden van een viercijferige code.

Na het deblokkeren springt een eventueel openstaande applicatie terug naar het punt waar deze was gebleven toen de toetsblokkering werd aangezet. Was de gebruiker toen bijvoorbeeld net aan het browsen, dan zal de laatst geopende site tevoorschijn worden gehaald.
Foto's en video
De HTC Hero maakt foto's met een maximale resolutie van vijf megapixels. HTC heeft zich nooit onderscheiden met de fotohardware en -software op zijn smartphones en dat gebeurt ook met dit toestel niet. De foto's zijn redelijk, maar kunnen niet op tegen die van veel concurrerende, zoals de Nokia N97 en de Samsung i8910 HD.
:fill(white)/i/1248371661.jpg?f=thumb)
Video wordt opgenomen met een maximale resolutie van 352x288. Dat is genoeg wanneer de filmpjes op het beeldscherm van de telefoon worden teruggekeken, maar te weinig om ze bijvoorbeeld op YouTube te zetten: het beeld is daarvoor simpelweg niet scherp genoeg. De videofunctie is inferieur aan die van concurrent iPhone 3GS en kan zich bij lange na niet meten met de top van de markt.
Muziek
Met de toevoeging van de 3,5mm-jack is het eenvoudig geworden een headset aan te sluiten, maar muziek op de Hero zetten moet via de usb-massaopslag. De muziekapplicatie vindt de muziek feilloos en had weinig moeite en tijd nodig om de nummers toe te voegen aan de muziekcollectie.
De geluidskwaliteit was verrassend goed voor een HTC-model: muziek klinkt helder, al is het geluid op sommige toestellen van de concurrentie wat warmer. In vergelijking met vorige HTC-toestellen klinkt geluid door een headset beter.
Prestaties
De Hero wordt van processorkracht voorzien door een Qualcomm MSM7200A-processor, die geklokt is op 528MHz. Dat is grofweg dezelfde cpu waarmee HTC ook zijn andere HTC-touchscreentoestellen van pakweg de laatste anderhalf jaar heeft uitgerust.
De ervaringen met de software lijken uit te wijzen dat de processor niet alle aanwezige eyecandy aankan: de software hapert zo nu en dan, waardoor het lijkt alsof de snelheid van de processor niet voldoende is om de gebruiker bij te houden.
Voor het bepalen van de prestaties worden enkele tests uitgevoerd die op elk toestel gedaan kunnen worden. De Hero is in deze test naast enkele andere recente toestellen gelegd: de Nokia N97 en Samsung i8910 HD met Symbian, een HTC Touch Diamond met Windows Mobile, een iPhone 3GS, en een Samsung Star, een budgetmodel met Samsungs eigen OS erop.
Opstarttijd in seconden (minder is beter) |
iPhone 3GS |
***
23,24 |
Samsung i8910 HD (Symbian S60) |
****
25,41 |
Samsung Star (eigen OS) |
****
28,92 |
Nokia N97 (Symbian S60) |
*****
34,62 |
HTC Hero (Android)
|
*********
68,11 |
HTC Touch Diamond (Windows Mobile) |
**********
72,43 |
De gebruiker van de Hero moet geen ongeduldig karakter hebben, want zijn handheld heeft ruim een minuut nodig om uit de startblokken te komen, zowel met als zonder simkaart. Na het intoetsen van de toegangscode moet je nog een seconde of tien wachten voordat de widgets zijn geladen en het menu tevoorschijn getoverd kan worden. Dan zijn wel alle netwerkverbindingen, inclusief wifi, klaar voor onmiddelijk gebruik.
Het is onduidelijk waarom de Hero er zo lang over doet om gebruiksklaar te zijn. Dat ook de Touch Diamond zo lang over het opstarten doet, doet vermoeden dat het processorkwestie betreft, maar ook de gebruikte platformen - Windows Mobile en Android - zouden een grote rol kunnen spelen. We hadden helaas geen Samsung Galaxy, die ook Android draait, of een eerder uitgekomen Android-toestel van HTC beschikbaar voor deze test.
Laadtijd Tweakers.net in seconden via wifi (minder is beter) |
iPhone 3GS |
**
4,37 |
Samsung i8910 HD |
****
8,17 |
HTC Hero |
*****
10,60 |
Nokia N97 |
*****
10,81 |
HTC Touch Diamond (Opera 9.5) |
**********
22,32 |
Voor deze test gebruiken we de frontpage van Tweakers.net, omdat deze pagina vrij zwaar is, zo'n 600kB, en veel javascript bevat, wat de cpu de nodige arbeid bezorgt. De Hero komt in de strijd met zijn concurrenten bij het laden van de frontpage van Tweakers.net beter uit de bus dan bij de vorige test, maar het is nog altijd geen glanzend resultaat: de i8910 HD is enkele seconden sneller dan de Hero, de iPhone 3GS is meer dan twee keer zo snel. Misschien komt dat omdat de Hero beschikt over een lager geklokte cpu dan de i8910 HD en de iPhone 3GS, die allebei een processor met een kloksnelheid van 600MHz hebben.
De browser voelt sowieso tijdens het internetten trager aan dan die van de concurrentie. Veel pagina's doen er gewoon even over om op het scherm te verschijnen. Wel zien de pagina's er veelal uit, zoals ze horen te zijn. Dat maakt de Android-browser een van de beste en meest complete mobiele browsers op de markt.
Fotosoftware opstarten en foto maken (minder is beter) |
Samsung Star |
*****
5,35 |
HTC Hero |
*****
5,80 |
Nokia N97 |
******
6,47 |
Samsung i8910 HD |
********
8,46 |
HTC Touch Diamond
|
**********
10,78 |
Al is de Hero geen uitblinker wat betreft de kwaliteit van de foto's, het maken van een foto gaat met de nieuwe HTC wel sneller dan met andere smartphones. Daarbij meten we de tijd die het kost om vanaf het bureaublad de fotosoftware op te starten, een foto te maken en die terug op het scherm te zien. Een korte opstarttijd is belangrijk voor mensen die met hun toestel graag snelle snapshots maken.
De Hero, uitgerust met een 5-megapixelcamera, moet alleen de Samsung Star met zijn 3,2-megapixelcamera voor laten gaan. De fotosoftware is wel sneller dan bijvoorbeeld die van de Nokia N97 en de Samsung i8910 HD. De 3,2-megapixelcamera van de Touch Diamond op Windows Mobile is meer dan twee keer zo langzaam, terwijl de maker van de software toch dezelfde is: HTC.
Het terugkijken van foto's in de galerij is op de Hero op een slimme manier geregeld: de foto's staan naast elkaar, waardoor het toestel per keer maar één beeld hoeft op te roepen. Dat komt de snelheid ten goede.
De software werkt prima zolang je het rustig aan doet. Wie snel door zijn foto's wil scrollen, ziet veel witte plaatjes tussendoor: de software heeft het beeld dan nog niet gerenderd, maar laat de gebruiker al wel doorscrollen naar de volgende foto. Dat doet vermoeden dat de beeldverwerking op de Hero een stuk minder is dan die op bijvoorbeeld de Nokia N97: die geeft alle beelden snel weer en laat zelden witte beelden zien. De i8910 HD heeft, ondanks de aanwezigheid van een behoorlijke gpu, net als de Hero veel moeite met het snel laten zien van de foto's.
Al met al vallen de prestaties van de Hero in deze eenvoudige tests niet mee. Vooral het opstarten van het toestel duurt erg lang.
Conclusie
De Hero is alweer het derde Android-toestel dat HTC dit jaar uitbrengt. HTC heeft er deze keer echter voor gekozen om stevig aan de publiciteitsbel te rammelen en een grote marketingcampagne te starten om het toestel onder de aandacht te brengen.
Dat zal voor een groot deel komen omdat de Hero meer van HTC in zich draagt dan de Magic en de G1: het toestel is los te krijgen en niet aan een bepaalde provider gekoppeld. Bovendien heeft HTC het toestel voorzien van een eigen softwareschil, Sense.
Het toestel voelt compact en degelijk aan en veel mensen kunnen het uiterlijk en de uitstraling van de Hero waarderen. De Teflonlaag is een mooie vinding, al zal de tijd moeten uitwijzen hoe nuttig en duurzaam deze op de lange termijn is. De implementatie van multitouch is inconsequent: multitouch werkt wel in de browser, maar bijvoorbeeld niet in Google Maps. Over de software is daarentegen wel goed nagedacht: Sense zit logisch in elkaar, werkt simpel en is gemakkelijk aan te passen.
De grootste bedreiging voor het gebruiksgemak van de Hero is de cpu: de Qualcomm-processor, met zijn kloksnelheid van 528MHz, kan zijn werk gewoonweg niet aan. Widgets doen er te lang over om te verversen en de software blijft zo nu en dan even hangen. Dat is hinderlijk en doet afbreuk aan het goede gevoel dat de software en het OS de gebruiker geven.
Wel is duidelijk geworden dat een fabrikant Android volledig naar eigen smaak in kan richten en dat de besturing van het OS daar prettiger van kan worden. Dat belooft veel voor de toekomst en kan het mobiele landschap van vooral featurephones in pak 'm beet drie jaar compleet op zijn kop zetten.
Tot die tijd is de Hero zonder enige twijfel het mooiste en beste Android-toestel tot nu toe. En vooral een toestel waarmee Android gepromoveerd wordt van OS voor 'geeks' tot een besturingssysteem waar ook de grote massa mee uit de voeten kan. Met zijn opvallende uiterlijk, onderscheidende karakter en gebruiksvriendelijke interface kan hij zomaar een plekje veroveren in het collectieve geheugen van mobieltjesliefhebbers.
Pluspunten:
+ Compact en degelijk toestel
+ Gebruiksvriendelijke interface
+ 3,5mm-aansluiting voor headsets
Minpunten:
- Software hapert geregeld
- Opstarten duurt hinderlijk lang
- Speakerkwaliteit is matig
Gallery