In het kort
De ASUS ROG Swift Pro PG248QP heeft van alle nu verkrijgbare monitors de hoogste refreshrate van 540Hz. Daardoor geeft hij de scherpste weergave van bewegend beeld, ook al zijn de responstijden trager dan die van oledmonitors. Bewegingsvervaging kan op de PG248QP verder worden verminderd via de motionblurreductionfunctie, die helaas niet samengaat met G-SYNC. Dat komt door de G-SYNC-scaler, met als verdere nadelen verouderde HDMI-poorten en een mindere werking met AMD-kaarten. Af fabriek heeft de PG248QP een goede kleurafstelling, maar de algehele beeldkwaliteit is niet duidelijk beter dan bij monitors die veel goedkoper zijn. Door het TN-paneel zijn de kijkhoeken zelfs slecht. Formaat en resolutie zijn naar huidige maatstaven beperkt, maar dat kan voor het beoogde publiek van e-sporters juist een voordeel zijn.
In de strijd om de snelste gamingmonitor heeft ASUS vaak schermen met de hoogste refreshrate. Zo was het merk ooit de eerste met een monitor die 360 beelden per seconde kon weergeven. Eind vorig jaar zette het merk de volgende stap: de ASUS ROG Swift Pro PG248QP is 's werelds eerste 540Hz-monitor.
De hoogst mogelijke refreshrate is één ding; als de pixels van het scherm niet snel genoeg van kleur kunnen veranderen, heb je daar alsnog niet veel aan. Om de superhoge beeldsnelheid mogelijk te maken, greep ASUS terug op een TN-lcd, een paneeltechniek die tegenwoordig haast uitgestorven is. De nu gebruikelijke IPS- en VA-panelen zouden niet voldoen; zelfs een standaard TN-paneel bleek nog te traag. Zoals paneelleverancier AUO uitlegt, is het 'e-sports-TN-paneel' in de PG248QP voorzien van minder stroperige vloeibare kristallen en beter geleidende elektroden, zodat het sneller schakelt.
Alle moeite ten spijt zou het weleens de laatste keer kunnen zijn dat een lcd-gamingmonitor de snelste blijkt. Op de CES van begin 2024 werden oledmonitors aangekondigd met 480Hz-refreshrate, die later dit jaar op de markt moeten komen. Daarmee bereiken de snelste oledschermen bijna dezelfde beeldsnelheid als de snelste lcd's, en in principe kunnen oledpanelen nog veel sneller schakelen, wat in de praktijk kan resulteren in een scherper beeld ondanks een lagere beeldsnelheid.
De oledtechniek staat ook bekend om zijn goede beeldkwaliteit, terwijl TN-lcd's een slechte reputatie hebben als het om contrast, kleurweergave en kijkhoeken gaat. Als dat al geldt voor de ROG Swift Pro PG248QP, is het misschien niet zo erg. De monitor is primair gericht op esporters voor wie iedere milliseconde telt en verder niks. Dat blijkt ook uit de beperkte beelddiagonaal van 24,1 inch, om in één oogopslag het hele scherm te kunnen overzien, plus de naar huidige maatstaven korrelige full-hd-resolutie, om de framerates zo hoog mogelijk te houden. De PG248QP is uitgerust met een Nvidia G-SYNC-scaler, wat de prijs van dit bijzondere scherm verder opdrijft: hij kost ruim duizend euro.
Design en aansluitingen
De ROG Swift Pro PG248QP heeft ASUS' typische, nogal 'gamerige' design. De plastic kast achter het scherm is afgewerkt met allerlei patronen en texturen, schots en scheve, hoekige knopjes voor de osd, en een enorm rgb-verlicht ROG-logo. Als 'pro-gamer' zou ik een wat ingetogener design niet erg hebben gevonden. De buitenkant is helemaal gemaakt van plastic en voor de duizend euro die dit scherm moet kosten voelt dat zeker niet bijzonder luxe aan. Onstevig lijkt de constructie ook weer niet, en het kleine scherm staat redelijk stabiel op zijn voet, al kan ons sample wel een beetje naar voren en achteren wiebelen.
De voet is praktisch vormgegeven: je kunt het scherm soepel in hoogte verstellen, kantelen en van links naar rechts draaien. In het midden zit een groot gat om kabels door te voeren. Bovendien kun je de pootjes van de basis traploos in- en uitschuiven. Volgens ASUS zou dat aansluiten bij de verschillende wensen en speelstijlen van pro-gamers, die hun toetsenbord misschien op een bepaalde manier willen draaien tijdens het spelen.
Monitors met Nvidia G-SYNC-scaler zijn over het algemeen niet rijkelijk voorzien van aansluitingen, en die poorten zijn vaak niet de nieuwste. Dat geldt ook voor de ASUS ROG Swift Pro PG248QP; de twee HDMI 2.0-poorten hebben door hun verouderde versie slechts genoeg bandbreedte voor een 240Hz-signaal. Alleen via de enkele DisplayPort 1.4-ingang werkt het scherm op volle snelheid. Het scherm heeft geen USB-C voor je laptop. De USB-hub maakt van één USB-poort op je pc, twee USB-poorten op het scherm, dus daar heb je ook niet gek veel aan. Via de rode poort kun je een geschikte muis aansluiten om de Nvidia Reflex Latency Analyzer te laten werken. Deze functie laat je de inputlag van het scherm meten door die muis voor het scherm te hangen.
:strip_exif()/i/2006419802.jpeg?f=imagenormal)
Op het aansluitingenpaneel zit verder nog een 3,5mm-hoofdtelefoonaansluiting, die volgens ASUS wordt aangestuurd door een dac van het merk ESS, vergelijkbaar met de geïntegreerde audiovoorziening op luxere moederborden. Ondanks de vrij grote kast achter het scherm heeft de PG248QP een apart voedingsblokje nodig.
Featureset en osd
De osd wordt bediend via een serie knoppen en een vijfwegjoystickje rechtsachter het scherm. Het hele menu heeft een zwartrode vormgeving, behalve het Nvidia-logo dat toegang geeft tot opties die specifiek betrekking hebben op de functionaliteit van de G-SYNC-scaler. Dat zijn de hierbovengenoemde Reflex Latency Analyzer en ULMB 2, een motionblurreductionfunctie waarbij het backlight gaat meeknipperen op dezelfde snelheid als het paneel om bewegend beeld nog scherper te doen lijken. Meer daarover op de volgende pagina.
De PG248QP heeft verder het vaste rijtje opties dat haast op iedere ASUS-gamingmonitor is te vinden. Vanuit het GamePlus-menu kun je een fps-teller, richtkruis of timer op het scherm weergeven. Om de een of andere reden zitten beeldpresets, waaronder een sRGB-modus, in het GameVisual-menu, niet in het Image- of Color-menu met andere opties die betrekking hebben op kleur en helderheid. Opvallend voor een gamingscherm is de mogelijkheid om de helderheid automatisch aan te passen op het omgevingslicht, waarvoor bovenin het scherm een lichtsensor zit geïntegreerd. Verderop in het menu kun je diverse lichteffecten kiezen voor het rgb-logo of het synchroniseren met andere ASUS-apparatuur via de optie Aura Sync. Er is ook een equalizer voor de hoofdtelefoonuitgang die het geluid van voetstappen of geweerschoten zou benadrukken.
Verpakking
De ROG Swift Pro PG248QP wordt geleverd in een full colour bedrukte doos. De inhoud wordt op zijn plek gehouden door zachtschuim. Rondom het scherm zit het gebruikelijke foamzakje, en de kabels en voeding zijn verpakt in plastic zakjes ter verdere bescherming.
540Hz: de praktijk
Standaard werkt de PG248QP op maximaal 500Hz als je hem via DisplayPort aansluit. Via het overklokknopje in de osd kun je de 540Hz-refreshrate ontgrendelen. Je hebt dan wel Windows 11 met de 23H2-update nodig. Vóór die update en op Windows 10 en ouder blijft 500Hz het maximum. In je pc moet bovendien een videokaart zitten met een DisplayPort 1.4-uitgang geschikt voor display stream compression (dsc), idealiter een Nvidia-exemplaar, dus een uit de RTX 2000-serie of nieuwer. Met AMD-kaarten met de vereiste aansluiting kan 540Hz weliswaar worden ingeschakeld, maar dan werkt Freesync niet meer. Je kunt het met dit soort gpu's dus beter op 500Hz houden, waarbij Freesync het wel gewoon doet. Met oudere Nvidia-kaarten of andere videokaarten zonder dsc werkt het scherm op maximaal 360Hz.
Wanneer het scherm op 540Hz draait, zien bewegende beelden die je met je ogen over het scherm volgt er zeer scherp uit, zoals we op de volgende pagina demonstreren aan de hand van de UFO-test van de website Blurbusters. Het scherm voelt ook nog wat 'vloeiender' aan dan een normale gamingmonitor, waarbij de computer nog sneller lijkt te reageren op iedere beweging. Hoewel we het met onze testopstelling niet kunnen meten op deze snelheid, weten we in principe hoe dat komt: hoe hoger de refreshrate, hoe lager je inputlag. Bij een 540Hz-scherm komt er na 1,85ms alweer een nieuw beeld op het scherm, waar er op een 240Hz-monitor pas na 4,17ms een nieuw beeld begint en het resultaat van je actie zichtbaar kan worden. Natuurlijk hangt de totale inputlag ook nog af van de signaalverwerking in het scherm en de responstijd van het paneel - hoe snel de pixels van kleur kunnen verschieten. Desondanks voel zelfs ik als casual gamer al een klein verschil tussen dit scherm en een 240Hz-monitor. Het is niet zo groot als dat tussen een 144Hz- en een 240Hz-monitor, maar wel merkbaar, en dat had ik vooraf niet verwacht. Ik kan me voorstellen dat de echte professional met supersnelle reflexen hier een heel duidelijk voordeel ervaart.
Testmethode en testveld
We meten helderheid, contrast en kleurweergave met behulp van een Spectracal C6-colorimeter, die we profileren met behulp van een JETI Spectraval 1501 Hires-spectroradiometer. De metingen worden uitgevoerd met behulp van Portrait Displays Calman Color Calibration-software. Over de testprocedure lees je meer in dit .plan. We meten het scherm niet alleen door zoals het uit de doos komt, waarbij we de helderheid voor kleurmetingen afstellen op een waarde die de 150cd/m² zo dicht mogelijk benadert; we stellen het scherm ook in voor kleurruimtes als sRGB en, indien relevant, Display P3 en AdobeRGB, waarbij we indien nodig aanpassingen doen aan gamma en kleurtemperatuur. De instellingen die we hebben gebruikt vind je in de tabel hieronder. In dit kortere artikel staan alleen de metingen waarbij het scherm is ingesteld voor sRGB en Display P3. De overige scores vind je op de productpagina.
De hdr-meting voeren we uit met dezelfde software en meetapparatuur en een VideoForge Pro-patroongenerator. Voor de responstijdmeting gebruiken we een fotosensor en de LeCroy WaveRunner 6100-oscilloscoop. De inputlag meten we met een Leo Bodnar-tester. Om de kijkhoeken te bepalen, meten we onder een hoek van 45 graden de resterende helderheid en de kleurverandering ten opzichte van een loodrechte meting. Voor de uniformiteitsmeting kijken we naar de verhouding tussen de helderheid op vijftien meetpunten, gemeten op een volledig wit en een volledig zwart scherm. Ook bepalen we de relatieve kleurverschillen langs de randen ten opzichte van het midden. Tot slot meten we het energiegebruik van de monitor, zowel op de maximale helderheid als op een vaste helderheid van 150cd/m².
Kleurruimte |
Standaardweergave |
sRGB |
Display P3 |
Beeldmodus |
Racing Mode |
Racing Mode* (Color Space: sRGB) |
Racing Mode (Color Space: Wide gamut) |
Kleurtemperatuurinstelling |
6500K |
6500K |
6500K |
Gamma-instelling |
2.2 'SDR YCbCr sRGB Gamma' ingeschakeld |
2.2 'SDR YCbCr sRGB Gamma' ingeschakeld |
2.2 'SDR YCbCr sRGB Gamma' ingeschakeld |
Helderheid instelbaar? |
Ja |
Ja |
Ja |
* De ASUS ROG Swift Pro PG248QP heeft ook een aparte sRGB-modus in het menu, maar daarin is de helderheid niet instelbaar, terwijl de testresultaten niet beter zijn.
We hebben weinig schermen getest die vergelijkbaar zijn met de ASUS ROG Swift Pro PG248QP. De ROG Swift PG259QN, ASUS' eerste 360Hz-monitor, komt qua doelpubliek en uitvoering nog het meest overeen, maar die is niet meer verkrijgbaar en bovendien nog getest volgens een oude testmethode, reden waarom hij in veel grafieken ontbreekt.
In het testveld zitten verder een reeks andere schermen waarvan formaat en resolutie overeenkomen met de PG248QP. Deze monitors halen een 240Hz- of 280Hz-refreshrate en kosten soms minder dan een kwart van het ASUS-scherm. De Samsung Odyssey Neo G8 (32BG850) en Neo G9 (49AG950) hebben eveneens een 240Hz-refreshrate, maar zijn veel duurder en groter, en behoren tot de snelste lcd-gamingmonitors die we hebben getest. Tot slot staan er drie 27"-240Hz-oledschermen in de grafiek. Totdat eerder aangekondigde 360Hz- en 480Hz-oledopties verschijnen zijn dat de snelste oledmonitors die je kunt kopen.
Dankzij zijn Nvidia G-SYNC-scaler ondersteunt de ASUS ROG Swift Pro PG248QP uiteraard deze techniek, met een bereik van 1Hz tot 540Hz. FreeSync werkt ook, maar dat bereik loopt maar van 1Hz tot 510Hz, waardoor je op de volledige 540Hz geen variabele refreshrate meer krijgt, zoals eerder vermeld.
Om de reactietijd van het scherm te bepalen middelen we twintig transities tussen zwart, wit en verschillende grijstinten. Dat doen we voor alle schermen in de optimale overdrivestand, dat wil zeggen degene die de beste balans biedt tussen een snelle respons en zichtbare over- of undershoot (inverse ghosting). Het scherm staat standaard ingesteld op de 'Normal'-instelling en dat blijkt ook meteen de optimale van de vier standen. 'Off' is zoals te verwachten trager (zij het nog steeds behoorlijk rap), 'Esports' geeft nauwelijks zichtbare verschillen met 'Normal', en in de stand 'Extreme' is de respons het snelst, maar is duidelijke inverse ghosting te zien.
- Gemiddelde responstijd (20 transities)
- Gemiddelde responstijd (zwart-wit)
- Hoogst gemeten responstijd
- Laagst gemeten responstijd
- Standaardafwijking responstijd
- Percentage binnen één refresh
- Gemiddelde overshoot
- Gemiddelde undershoot
Ingesteld op de optimale overdrivestand blijkt de PG248QP de snelste lcd-monitor die we tot nu toe hebben getest; het gemiddelde van 1,3ms ligt net iets lager dan dat van de Samsung Odyssey Neo G9 (49AG950), de vorige recordhouder in de lcd-categorie. Bij het Samsung-scherm is de spreiding tussen de traagste en de snelste overgang kleiner dan bij de PG248QP, maar alsnog ziet bewegend beeld er op de PG248QP nog wat netter uit, zoals hieronder in de visuele vergelijking zal blijken. De Odyssey Neo G9 (49AG950) heeft op zijn optimale instelling veel meer last van overshoot, waarbij het al hoge gemiddelde bij dit scherm nog hogere uitschieters verstopt.
De PG248QP mag een van de snelste lcd-monitors van dit moment zijn; in vergelijking met de oledschermen die we testten liggen de responstijden alsnog een factor 3 hoger. De meeste van die schermen bieden bovendien een erg lage overshoot en transities die allemaal ongeveer even lang duren. Daarmee komen alle gemeten overgangen 'op tijd', wat niet geldt voor de PG248QP. De extreem hoge refreshrate stelt extreem hoge eisen aan dit paneel: 'op tijd' betekent bij een 540Hz-refreshrate binnen 1,8ms, en dat de PG248QP dat in slechts vier metingen niet haalt, is een knappe prestatie voor een lcd.
Om je een visuele indruk te geven hoe het beeld op 540Hz er in de praktijk uitziet hebben we naast de meting ook de ufo-test van de website Blurbusters uitgevoerd, waarbij een over het scherm bewegend ufootje wordt gevolgd met een camera. Meer over de testmethode lees je hier. We vergelijken de ASUS ROG Swift Pro PG248QP met de Samsung Odyssey Neo G9 (49AG950) en de QD-oledtegenhanger Odyssey OLED G9 G93SC, een van de snelste huidige oledschermen. Alle schermen draaien op hun maximale refreshrate voor deze foto; voor beide uitdagers is dat 240Hz.
Van links naar rechts: Samsung Odyssey Neo G9 (49AG950), Odyssey OLED G9 G93SC, ASUS ROG Swift Pro PG248QP
De wat hoge overshoot van de Odyssey Neo G9 (49AG950) wordt op de ufo-foto zichtbaar als een helder 'spoor' aan de linkerkant, vooral goed te zien bij het bovenste ufootje. De Odyssey OLED G9 G93SC laat een voor oled typische, vrijwel ideale pixelrespons zien: de ufo steekt bijna perfect af tegen de achtergrond. Wel wordt het beeld enigszins uitgesmeerd, een effect dat op monitors met lagere refreshrates zoals 165Hz nog veel duidelijker optreedt. Omgekeerd vermindert de extreem hoge refreshrate van de ASUS ROG Swift Pro PG248QP de hoeveelheid bewegingsvervaging die je in de praktijk ervaart. Zodoende komt de bewegende ufo op dit scherm scherper in beeld dan op de oledmonitor, ook al is de responstijd niet zo snel.
Motion blur reduction
De PG248QP heeft een motionblurreductionoptie aan boord om bewegingsvervaging nog verder te verminderen door het backlight te laten knipperen, in de vorm van Nvidia ULMB 2. Een belangrijk nadeel van ULMB 2 tegenover ASUS' eigen implementatie ELMB is dat de functie niet werkt in combinatie met G-SYNC, alleen op enkele vaste refreshrates vanaf 360Hz tot en met de maximale 540Hz. Met de AMD-kaart in ons testsysteem leek de functie het alleen op 540Hz te doen. Nvidia heeft de combinatie van ULMB en G-SYNC wel aangekondigd voor toekomstige monitors die later dit jaar moeten uitkomen, maar daar heb je met de PG248QP natuurlijk niks aan.
Het minpunt terzijde, biedt ULMB 2 lekker veel instelopties om het beeld op je wensen aan te passen. Je kunt in liefst honderd stappen kiezen op welk punt je het backlight wilt laten synchroniseren met het lcd; omdat die van boven naar beneden ververst en het backlight als een geheel oplicht, is de synchronisatie niet over het hele scherm perfect en zie je elders een dubbel beeld. De pulslengte is in tien stappen instelbaar; een langere zwarte pauze resulteert in een onrustiger beeld, maar een scherpere weergave, en vice versa. Wanneer het backlight een groter deel van de tijd uit staat ziet het scherm er uiteraard ook minder fel uit. Bij de kortste puls is de maximale helderheid een haast onbruikbare 32cd/m², maar op de hoogste instelling een uitstekende 321cd/m².
Rechts de foto met de ULMB-functie ingeschakeld
We hebben de ufo nog eens gefotografeerd op dezelfde 540Hz, maar nu met ULMB 2 ingeschakeld, bij pulslengte '80' en op het scherpste punt op het scherm. Op dit punt ziet het bewegende ufootje er bijna even scherp uit als een stilstaand beeld. In combinatie met de hoge refreshrate doet de ULMB-functie absoluut wat hij belooft. Doordat je het zelf kunt kiezen is de synchronisatie vrijwel perfect; de subtiele vage 'schim' links van het ufootje komt door de niet-helemaal-perfecte responstijd van het paneel. Zo loopt de PG248QP op het gebied van bewegingsscherpte verder uit op de oledconcurrentie; vrijwel geen van de nu beschikbare oledschermen heeft een bruikbare motionblurreductionfunctie en dat geldt ook voor de Odyssey OLED G9 G93SC. De Odyssey Neo G9 (49AG950) heeft wel motion blur reduction, maar bij dit scherm is het een wel erg subtiele variant, die de bewegende ufo nauwelijks scherper maakt.
Inputlag
De inputlagmeting van onze Leo Bodnartester bij de ASUS ROG Swift Pro PG248QP is een beetje ter kennisgeving; de tester stuurt standaard een 1080p/60Hz-signaal uit, en het maximum is 1080p/120Hz, minder dan een kwart van de refreshrate van dit scherm. We hebben beide metingen uitgevoerd, en dat brengt toch iets interessants aan het licht: het scherm noteert telkens zo'n 3ms meer vertraging ten opzichte van de snelste monitors. Andere reviewers die het scherm hebben beoordeeld constateren juist een zeer lage inputlag. Mogelijk verdwijnt de extra vertraging die wij zien op een hogere refreshrate. Wat ook zou kunnen is dat het scherm via HDMI meer last heeft van vertraging dan over DisplayPort; de Leo Bodnartester werkt via HDMI.
Helderheid en contrast (standaardweergave)
De ASUS ROG Swift Pro PG248QP heeft een lekker breed helderheidsbereik: met de helderheidsregelaar op '0' meten we een helderheid wit van slechts zo'n 40cd/m², vol opengedraaid meten we ruim 400cd/m². Daarmee is het scherm in bijna alle binnenomgevingen prettig te gebruiken. Het scherm lijkt niet erg gevoelig voor reflecties; de coating oogt iets matter dan op veel andere 'semi-glossy'-displays, wat zich vertaalt in een wat duidelijker glinsterend effect op effen kleuren. In combinatie met de lage full-hd-resolutie (1920x1080) ziet het beeld er naar huidige maatstaven korrelig uit.
- Minimale helderheid wit
- Maximale helderheid wit
- Contrast
Met 1263:1 noteert de PG248QP een prima contrast, dat dat van sommige ips-monitors nog zelfs overstijgt. VA-schermen bieden over het algemeen een duidelijk hoger contrast en oledopties doen het nog veel beter.
Weergave sRGB en Display P3
Dat TN synoniem zou staan voor fletse kleuren klopt niet, zo bewijst de ASUS ROG Swift Pro PG248QP maar weer: ook een paneel van dit type kan worden uitgerust met een wide-gamut backlight om het kleurbereik op te schroeven. De PG248QP biedt zodoende ongeveer 91 procent dekking van het brede DCI-P3-bereik. De gebruikelijke sRGB-kleurruimte wordt volledig afgedekt en daar focussen we in de eerste reeks metingen op. Hoewel de PG248QP een speciale sRGB-modus heeft in het menu, gebruik je beter een andere beeldmodus met de aparte kleurruimte-instelling op sRGB. In de sRGB-stand wordt om de een of andere reden de helderheid van het scherm vergrendeld.
sRGB
- Kleurdekking
- Kleurtemp. wit
- Gem. kleurtemp.
- Helderheid wit 150cd/m²
- Kleurafw.
- Grijsafw.
- Colorchecker-afw.
- Gamma
ASUS heeft de PG248QP voorzien van een uitstekende sRGB-afstelling. Het bredere bereik van het scherm wordt netjes teruggeregeld tot de sRGB-driehoek. Van de primaire kleuren wijkt alleen de kleur blauw wat af. Het scherm volgt netjes de sRGB-gammacurve, waarvan het gemiddelde hooguit een tikje laag uitkomt. Lees: middentonen worden ietsjes te helder afgebeeld. Logischerwijs houd je voor de beste gammatracking de functie 'SDR YCbCr sRGB Gamma' ingeschakeld. Om de een of andere reden staat die niet in het beeldmenu, maar elders in de osd; omdat hij standaard aan staat heb je er gelukkig ook niet echt omkijken naar.
De kleurtemperatuurinstelling kan best ook op de standaardinstelling '6500K' blijven staan; neutrale grijstinten neigen een heel klein beetje naar geel. Als we kijken naar de gemiddelde grijsafwijking, uitgedrukt in een ΔE-score, staat het scherm in de top drie van de grafiek. Ook in de strengere colorcheckertest, waarvoor primaire kleuren, mengkleuren en grijstinten worden doorgemeten, eindigt de PG248QP ergens bovenaan. Merk op dat we de kleurweergave op één punt recht van voren meten; de kijkhoeken van de PG248QP zijn slecht genoeg om recht van voren een kleurverschil te kunnen zien tussen de bovenkant en de onderkant van het scherm, dus voor beeldbewerking gebruik je beter een ander scherm.
Display P3
- Kleurdekking
- Kleurtemp. wit
- Gem. kleurtemp.
- Helderheid wit 150cd/m²
- Kleurafw.
- Grijsafw.
- Colorchecker-afw.
- Gamma
Bij Display P3-weergave doet de PG248QP het minder goed dan in de sRGB-meting. Hij komt ook een paar procent dekking tekort ten opzichte van oledmonitors die deze kleurruimte vaak wel helemaal kunnen laten zien. De colorcheckertest wijst uit dat de verzadiging van bepaalde mengkleuren ook niet helemaal is wat hij moet zijn, bijvoorbeeld huidtinten, wat in deze berekening zwaar wordt meegeteld. Het scherm eindigt hier richting de onderkant van het testveld.
Hdr-weergave
De PG248QP biedt volgens de metingen een erg goede hdr-kleurweergave in vergelijking met de andere monitors die we testten. We noteren twee verschillende resultaten: één waarin afwijkingen van de beoogde helderheid niet worden meegenomen in de score en één waarbij dat wel gebeurt. Volgens beide meetmethoden scoort de PG248QP uitstekend. Desondanks is de hdr-weergave niet zo heel goed. De maximale helderheid van ongeveer 450cd/m² en het contrast van slechts 1192:1 zijn beide veel te laag om de dynamiek in dit soort beelden goed te laten zien.
- Max. helderheid 5% window
- Max. helderheid fullscreen
- Checkerboard contrast
- Gem. grijsafw. zonder lum.
- Gem. grijsafw. met lum.
- Gem. colorchecker-afw. zonder lum.
- Gem. colorchecker-afw. met lum.
- Dekking DCI-P3
Uniformiteit en kijkhoeken
TN-schermen staan niet bekend om hun goede kijkhoeken. De ASUS ROG Swift Pro PG248QP lijkt het op dit punt niet zo slecht te doen als sommige oude TN-schermen, of de TN-panelen die nog steeds in de goedkoopste budgetlaptops worden gebruikt. Daarmee wil ik niet zeggen dat de kijkhoeken goed zijn. Zelfs recht van voren is er al een kleurverschil zichtbaar tussen de bovenkant en de onderkant van het scherm, waarbij de kleuren er richting de onderkant fletser gaan uitzien. Die gamma-shift is typisch voor TN-schermen, en iets waar ips- of oledpanelen geen last van hebben.
Bekijk je het scherm zijdelings, dan loopt de beeldkwaliteit nog verder terug. Vanaf de onderkant kan het zelfs lastig worden om te zien wat er nog in beeld staat, omdat de kleuren als het ware omkeren. We meten de resterende helderheid en kleurafwijking onder een scherpe hoek van 45 graden vanaf alle vier de kanten; hierboven staan alleen de scores vanaf links en vanaf onder. In al die grafieken eindigt de PG248QP telkens op de laatste of een-na-laatste plek, op verre afstand van ips- en oledopties.
- 45° links - helderheid
- 45° links - kleurafwijking
- 45° onder - helderheid
- 45° onder - kleurafwijking
- Uniformiteit wit
- Uniformiteit zwart
De uniformiteit van het geteste sample is volgens de metingen niet slecht; een klein scherm is makkelijker egaal te verlichten dan een groot paneel. We zien in de praktijk wel wat backlight bleeding langs de uiterste randen van het scherm die niet in de vijftienpuntsmeting wordt opgepikt.
Uitgebreide meetresultaten van uniformiteit: zwartuniformiteit, wituniformiteit, contrast en kleurtemperatuur op vijftien meetpunten
Energiegebruik
In vergelijking met de veel grotere monitors die we doorgaans testen valt het energieverbruik van de ASUS ROG Swift Pro PG248QP mee, maar voor een 'simpele' full-hd-monitor zonder speciaal backlight is het verbruik van ongeveer 26W op een helderheid van 150cd/m² niet bepaald laag. De zuinigste gamemonitors op dit formaat en resolutie met refreshrate van 165Hz hebben maar zo'n 10W nodig; vergelijkbare 240Hz-monitors verbruiken nog steeds minder dan 20W.
Conclusie
De ASUS ROG Swift Pro PG248QP heeft van alle momenteel verkrijgbare monitors de hoogste refreshrate van 540Hz. Kijkend naar de responstijden is het de snelste lcd-monitor tot nu toe, maar de pixels van (QD)-oledschermen verschieten nog veel sneller van kleur. Desondanks biedt de PG248QP een duidelijk scherpere weergave van bewegend beeld dan tot nu toe verkrijgbare oledmonitors dankzij zijn veel hogere refreshrate. Bewegingsvervaging kan op de PG248QP verder worden verminderd via de motionblurreductionfunctie, die helaas niet samengaat met G-SYNC. ASUS heeft die combinatie wel voor elkaar gekregen op andere schermen, maar maakt voor de PG248QP gebruik van een Nvidia G-SYNC scaler. Die heeft nog wat andere nadelen, zoals de verouderde HDMI-poorten en mindere werking in combinatie met AMD-kaarten.
Voor de PG248QP betaal je op dit moment meer dan 1000 euro. Dat is veel geld voor een naar huidige maatstaven klein schermpje met een lage resolutie, maar die eigenschappen zijn voor het beoogde publiek van esporters juist een voordeel. De beeldkwaliteit is in andere opzichten voldoende, maar niet duidelijk beter dan bij monitors die minder dan een derde kosten. Door het TN-paneel zijn de kijkhoeken bij de PG248QP zelfs een stuk slechter dan de gemiddelde ips-instapmonitor. ASUS verdient in elk geval lof voor de goede sRGB-kleurafstelling. Het helderheidsbereik is lekker breed en het paneel heeft een nogal matte coating, waardoor je in het heetst van de strijd niet wordt afgeleid door reflecties.
De PG248QP is kortom geen aanrader voor de gemiddelde consument, maar vanwege de superscherpe weergave van bewegend beeld belonen we de monitor met een Innovation Award. We zijn benieuwd in hoeverre de 480Hz-oledmonitors die later dit jaar zullen uitkomen, de lat op dit vlak nog hoger kunnen leggen. Oledschermen met vergelijkbaar formaat en resolutie als de PG248QP zijn vooralsnog niet aangekondigd, dus ook als de nieuwe concurrenten scherper bewegend beeld blijken te geven, kan de ASUS-monitor binnen zijn niche toch nog langer relevant blijven.