The Callisto Protocol Review

Aardig Dead Space-achtig tussendoortje

Traag en log

The Callisto Protocol is zeker geen moeilijke game zoals Elden Ring en Hades moeilijke games zijn, maar de middelste van de drie niveaus bezorgt je af en toe best wat moeilijkheden. De reden dat er moeilijkheden zijn is echter niet altijd positief en ook de opbouw van en de wisselingen in het niveau voelen soms wat vreemd aan. Zo geven de ‘standaardmonsters’ je al vrij snel geen problemen meer. Je leert de aanvallen te ontwijken en te voorkomen dat je wordt ingesloten, want dat is altijd slecht nieuws. Bovendien gaan de meeste van de vijanden die je tegenkomt vrij rap neer: een paar goed gerichte schoten of rake klappen kan al voldoende zijn. Dat maakt het vreemd dat een baasgevecht dat je tegenkomt al snel minutenlang duurt. Vooruit, dat kan nog, maar ga dan niet diezelfde baas vier keer herhalen, zonder dat er inhoudelijk iets aan hem verandert. Hier schiet de game tekort op creativiteit en wat dan leuke, uitdagende baasgevechten hadden kunnen zijn, blijken dan niet meer dan een hinderlijke onderbreking van je voortgang.

Gebrek aan snelheid en wendbaarheid

Op zichzelf is dat nog niet zo erg. Het zijn vier momenten die, als de hele verdere game ijzersterk is, niet zo veel hadden uitgemaakt. Helaas is de verdere game zeker niet perfect. Het is voor games in dit genre niet vreemd dat het tempo laag ligt. Horrorgames draaien om sluipen, om voorzichtig omgevingen verkennen. Die zorgvuldigheid betaalt zich uit doordat je goed voorbereid bent op confrontaties en geen belangrijke items mist. Toch misten we regelmatig wat snelheid of wendbaarheid. Jacob kan een klein beetje rennen, maar al zijn bewegingen voelen traag en log aan. Over een muurtje heen wippen werkt op zich wel, maar de game heeft altijd een seconde nodig voor de input van de speler is begrepen en Jacob zich daadwerkelijk voorbereid om over dat muurtje heen te klimmen. Raak je ingesloten, dan is je instinctieve reactie: wegwezen. In veel games kun je dodgen, of sneller sprinten. In The Callisto Protocol ben je eigenlijk gewoon de sjaak als je tussen een stuk of vier monsters in staat. De logge manier van bewegen valt wel vaker op. Het is niet altijd storend, maar soms dus zeker wel.

Gelukkig zijn er meer momenten in de game dat het lage tempo helemaal geen probleem is. In donkere gangen of duidelijk geïnfecteerde gebieden rondsluipen en met je zaklamp rondkijken of je gevaar of iets interessants ziet, is tof. Deze gameplay brengt The Callisto Protocol af en toe naar een aardig hoog niveau. Daar komt bij dat het verhaal op een goede manier stukje bij beetje duidelijker wordt. Zeker als je onderweg de audiofiles oppikt en beluistert, wordt steeds duidelijker wat zich heeft afgespeeld in Black Iron Prison en de mijnkolonie op de planeet. Die elementen samen maken dat je de game probleemloos uitspeelt. De genoemde minpunten zorgen niet voor afhaakmomenten. Het enige dat onze zin om door te spelen wat hinderde, was de plaatsing van enkele checkpoints. Soms was een serie handelingen niet meegenomen na een checkpoint, waardoor ik die handelingen, zoals het upgraden van wapens, telkens opnieuw moest doen als ik in het gevecht daarna doodging. Dat is een tikkeltje irritant en had makkelijk beter gekund.

We hebben de game echter wel gewoon uitgespeeld. Dat is vooral omdat de game meeslepend genoeg is om dat te bewerkstelligen, maar ook omdat de game niet zo heel lang is. Met een uurtje of tien ben je er wel doorheen. Dat kun je natuurlijk langer maken door op het hoogste niveau te gaan spelen, maar we vragen ons af hoeveel dat toevoegt aan het spelplezier. Toch zou een paar uur extra wel lekker zijn, want tien uur speeltijd is niet veel voor een game die gewoon voor de volle mep in de winkels ligt.

Minder stabiel op pc en Xbox?

Een laatste puntje dat we nog even willen aanstippen, is dat wij waarschijnlijk de beste, ofwel meest stabiele versie hebben gespeeld. The Callisto Protocol lijkt op de pc en Xbox meer last te hebben van prestatieproblemen dan op de PlayStation 5. In de credits van de game is te zien dat de ontwikkelaars met Sony hebben samengewerkt. Schofield heeft via social media laten weten dat die samenwerking specifiek gericht was op het vastleggen van de prestaties van de acteurs. Volgens de regisseur heeft Sony geen ander werk aan de game verricht, dus dat The Callisto Protocol op Sony’s console het meest stabiel draait, zou dan toeval moeten zijn. Hoe dan ook: Striking Distance Studios heeft inmiddels al een patch uitgerold en heeft aangegeven snel met andere updates te komen. Daarnaast zal de ontwikkelaar de komende maanden ook nog een hardcore spelmodus en een ‘New Game +’-modus toevoegen aan de game, wat de totale speeltijd nog wat kan verlengen.

• Volgende pagina 4. Conclusie