Saints Row Preview

Reboot brengt serie terug naar de basis

Gevarieerd en wisselvallig

Op het moment dat The Boss, Eli, Neenah en Kevin hun clubje starten, zit je als speler zo’n drie uur in de game en heb je wellicht nog maar weinig gezien van wat Santo Ileso heeft te bieden. De game volgt de sandbox-formule: er is een rode draad die je volgt door missies af te werken, maar daarnaast kun je in de spelwereld allerlei andere activiteiten vinden. Je hebt altijd te weinig geld, dus is het zaak om daar meer van binnen te harken. Dat kan bijvoorbeeld door partijen drugs te vinden en te onderscheppen, of door specifieke auto’s te stelen waarvan een bevriende garagehouder graag de onderdelen wil hebben. Daarnaast kun je je als huurmoordenaar laten inhuren en kun je via Side Hustles allerlei extra klusjes oppakken die behoorlijk divers zijn. De ene keer rijd je met iemand mee die wat vijanden wil uitschakelen en het volgende moment vlieg je per wingsuit naar een paar daken om er antennes op te blazen. Het leven van een beginnende booswicht is in elk geval niet saai.

Niet te serieus

Datzelfde mag gezegd worden over de eerste drie uur van Saints Row. Hoewel de game stukken minder weird is dan delen drie en vier, neemt Saints Row vaak genoeg een loopje met elke vorm van realisme. Daarnaast zijn de dialogen duidelijk geschreven om grappig te zijn. In die bewoording zit wat kritiek verstopt, want inderdaad: niet alles werkt even goed. Toch komt de humor ook net zo vaak wél goed over. Het lijkt er dan ook op dat Saints Row in humor een belangrijke steunpilaar zal hebben. Het is in elk geval duidelijk dat deze game zichzelf niet zo heel serieus neemt. Dat spreekt ons vaak wel aan.

Die stijl is in de hele game zichtbaar, voelbaar en hoorbaar. Hij komt dus voorbij in de gesprekken, maar ook in wat de personages roepen tijdens de gameplay. Die gameplay is ook doorspekt met humor en een stevig gebrek aan realisme. In de ene missie vecht je een vuurgevecht uit terwijl je aan een straaljager hangt en in een andere missie blaas je met een raketwerper de ene na de andere auto op. Dat zijn de wat extremere voorbeelden. In de meer gangbare gameplay, dus de normale gevechten, zijn ook leuke dingen te zien. Zo kun je een vijand beetpakken, een handgranaat in zijn broek stoppen en hem dan richting zijn maatjes slingeren voor zo optimaal mogelijke impact en schade. Het schietgerei dat we in de eerste drie uur tot ons beschikking kregen, was veelal vrij standaard. Later in de game zou er echter ook origineler wapentuig voorhanden zijn, dat je dan ook nog eens kunt aanpassen.

Stad, dorpjes en woestijn

Zo ver zijn we nu nog niet gekomen. Saints Row bevat veel te veel verschillende soorten content en gameplaysystemen om alles in een paar uur goed en wel uit te proberen. Zo kun je allerlei perks vrijspelen en activeren door slots vrij te kopen. Je kunt niet alleen auto’s stelen, maar auto’s die je bezit ook laten aanpassen, zodat je er bijvoorbeeld beter off-road mee kunt rijden. Dat is geen overbodige luxe, want de stedelijke gebieden van Santo Ileso zijn omringd door woestijngebied. Wat dat betreft, doen de stijl en opbouw van de stad ons een beetje denken aan Night City uit Cyberpunk 2077. Denk dus aan een grootstedelijk gebied met kleinere nederzettingen buiten de stad en uitgestrekte woestijngebieden daar tussenin en omheen. Het belooft Saints Row de nodige afwisseling te bieden.

Die afwisseling biedt de gameplay zelf ook; daar hebben we inmiddels al wat voorbeelden van gegeven. Het vermelden waard is daarbij dat de game niet op alle aspecten even lekker aanvoelde. Het rennen en schieten vereist wat gewenning, maar gaat al snel vrij soepel. Apart is echter dat je, als je speelt met een controller, het ene moment geholpen wordt door een lichte vorm van snap to target als je dicht genoeg in de buurt van een vijand mikt, maar soms ook helemaal niet. Wanneer de hulp ontbreekt, voelt schieten met een controller in deze game niet zo heel lekker. Ook het rijden gaat wat wisselvallig. Sommige auto’s en motoren rijden duidelijk lekkerder dan andere, maar over de hele linie scoort dit onderdeel nog niet hoog. De game stimuleert spelers ook om te driften, maar goede bochten maken terwijl je drift is erg lastig.

Veel pop-in

Ook op technisch vlak maakt deze versie van Saints Row geen indruk. De game streeft niet naar fotorealistische graphics. In plaats daarvan is gekozen voor een grafische stijl die wel iets weg heeft van die van Watch Dogs. Dat zorgt ervoor dat allerlei elementen in de spelwereld, zoals auto’s, er gewoon niet zo ‘echt’ uit zien. Kijk bijvoorbeeld naar de lak van de auto in het screenshot hierboven: er bestaat zoiets als een speciaal mateffect, maar in Saints Row hebben alle voertuigen deze wat doffe laag. Terwijl je speelt, zie je trouwens continu auto’s plotseling in beeld verschijnen en ze blijven dan vrij lang van lage grafische kwaliteit, tot je als speler echt dichterbij bent en ineens textures van hoge kwaliteit tevoorschijn ziet komen. Dit effect is in de build die wij speelden nog veel te heftig. Het gaat zelfs zo ver dat je soms een persoon op de weg voor je ziet staan, waarna hij ineens een motor onder zijn kont krijgt. De game laadde daarbij kennelijk eerst de persoon en daarna pas zijn motor in, en van dat proces mochten wij meegenieten. Op zich geen ramp, maar het duidt er wel op dat de draw distance niet bijzonder hoog is. Natuurlijk wachten we de uiteindelijke versie nog even af, maar het is alvast iets om op te letten.

Nog niet getest: co-op

Tegen de tijd dat de game op de markt komt, zullen we ook aan de slag kunnen met co-op voor twee spelers. De optie voor samenspel konden we nu nog niet uitproberen. Jammer, want hier zit bij sandboxgames veel potentie in, dat heeft GTA Online wel bewezen. Saints Row bevat drop-in, drop-out co-op, wat het makkelijk zou moeten maken snel even een potje te spelen met een vriend. Daarbij houdt de game de progressie van beide spelers bij en die progressie neem je mee naar je eigen game, zodra je weer in je eentje verder gaat. Dat betekent dat beide spelers alle collectibles, gevonden wapens en auto’s en dergelijke meenemen, maar ook dat de game onthoudt welke missies je al hebt uitgevoerd. Als jij als gast van een andere speler een missie die later in de game zit hebt gespeeld, hoef je die niet nogmaals te spelen als je later zelf op dat punt in het verhaal komt. Co-op bevat verder een ‘prank-modus’, maar hier hebben we nog geen verdere details over gekregen.

• Volgende pagina 4. Voorlopige conclusie