De Europese Commissie heeft een wetsvoorstel geïntroduceerd om seksueel misbruik van kinderen in de onlineomgeving aan te pakken. Dat zal waarschijnlijk leiden tot een verregaande inperking van de privacy, omdat het scannen van privécommunicatie onontkoombaar lijkt.
Dubravka Šuica. Bron: EU 2019. Foto: Lukasz Kobus.
Op 11 mei kwam de Europese Commissie met een voorstel voor een verordening om seksueel misbruik van kinderen steviger aan te pakken, specifiek in de onlineomgeving. Dubravka Šuica, vicepresident van de Commissie, gaf een statement waarin ze onderstreepte hoe verwerpelijk dergelijk misbruik is, hoezeer het online is toegenomen en dat het aangepakt moet worden: "Seksueel misbruik van kinderen is te voorkomen als we samenwerken om kinderen te beschermen. We staan seksueel misbruik van kinderen offline niet toe, dus we mogen het ook niet online toestaan."
Om dat te bereiken, is stevige wetgeving nodig die bepaalt dat techbedrijven de verplichting krijgen om onlineberichten en foto's te scannen op gevallen van seksueel misbruik van kinderen. Hostingproviders en communicatiedienstverleners als sociale media en chatdiensten moeten in kaart brengen welke risico's kinderen lopen op hun platforms. Daarbij gaat het specifiek om het delen van afbeeldingen van kindermisbruik en het online benaderen van kinderen, ofwel grooming. De verschillende platforms moeten deze risico's in kaart brengen en maatregelen instellen om ze te verminderen.
De wens om deze praktijken uit te bannen en niet toe te staan, zal iedereen delen. Wat op veel minder eensgezindheid kan rekenen, is de manier waarop de Europese Commissie dit doel wil bereiken. In de praktijk betekent het niet alleen dat er berichten tussen mobiele telefoons en e-mails worden gescand, maar zelfs dat chatcommunicatie die via end-to-endencryptie is versleuteld, wordt gescand. Dat laatste zal vermoedelijk de komst van achterdeurtjes betekenen. Alle private digitale communicatie zal automatisch geanalyseerd worden en in geval van een verdenking volgt er een melding bij de politie. Dit wordt vooral door critici aangeduid als 'chatcontrol'. Er zijn critici die al spreken over een Orwelliaanse dystopische situatie en een surveillancestaat. Wat behelst dit wetsvoorstel van de Commissie precies, wat is de aanleiding hiervoor, hoe ziet het wetgevingstraject eruit en welke kritiek wordt er zoal geuit?
Bannerfoto: Andriy Onufriyenko / Getty Images
Wat behelst het wetsvoorstel?
Het voorstel legt verplichtingen op aan hostingdiensten, interpersoonlijke communicatiediensten zoals chatdiensten, appwinkels en internetaccessproviders. Volgens de Commissie zijn het de diensten van deze serviceproviders die het vaakst misbruikt worden voor online seksueel kindermisbruik. Een van de belangrijkste verplichtingen om dit misbruik tegen te gaan, is de risico's beoordelen en beperken en waar nodig gerichte bevelen implementeren om gevallen van dit misbruik te detecteren, rapporteren en verwijderen. Het gaat hier specifiek om child sexual abuse materials (foto's en video's die eerder zijn geïdentificeerd en nieuwe video's en foto's) en grooming.
Lidstaten kunnen nationale autoriteiten toewijzen die gaan toezien op hoe de platforms de risico's beoordelen en maatregelen nemen. Als ze beoordelen dat er nog altijd een aanzienlijk risico blijft bestaan, kunnen ze een rechter of een overheidsinstantie een detectiebevel laten uitvaardigen om het bestaande risico te adresseren. Volgens de Commissie gebeurt dit op een gerichte manier, zijn de detectiebevelen beperkt in tijd, gebonden aan strikte waarborgen en enkel gericht op een specifiek type overtreding op een specifieke dienst. De Commissie erkent dat het geautomatiseerd scannen naar grooming 'ingrijpender' is dan het scannen naar afbeeldingen van kindermisbruik. Daarom zouden er voor groomingdetectiebevelen strengere voorwaarden moeten gelden en zouden ze minder lang moeten duren dan de kindermisbruikdetectiebevelen.
Bron: Europese Unie, 2022. Fotograaf: Lukasz Kobus.
Bedrijven die met dergelijke detectiebevelen te maken krijgen, kunnen niet zelf bepalen wat illegaal is en waarop gescand moet worden. Dat gaat aan de hand van indicatoren die al eerder zijn vastgesteld door onafhankelijke autoriteiten en rechtbanken in lidstaten van de Europese Unie. Verder mogen detectietechnologieën alleen gebruikt worden voor het doel van detecteren van seksueel misbruik van kinderen. Providers moeten technologieën inzetten die het minst inbreuk maken op de privacy en die het aantal foutmeldingen in de vorm van false positives zoveel mogelijk beperken.
Detectie gaat nu nog op vrijwillige basis via geautomatiseerde tools. Deze tools kijken naar bepaalde specifieke indicatoren van mogelijke gevallen van seksueel misbruik van kinderen, maar daarbij wordt niet gekeken waar die specifieke content over gaat. Deze geautomatiseerde tools blijven de kern vormen, ook al zal er ook menselijke beoordeling aan te pas komen. Bij gevallen van bekend kindermisbruikmateriaal wordt doorgaans hashing gebruikt, een unieke digitale vingerafdruk van een specifieke afbeelding. Als het gaat om nieuw, nog onbekend materiaal van seksueel misbruik van kinderen worden ook classifiers (algoritmen die data via pattern recognition indelen in klassen of categorieën van informatie) en kunstmatige intelligentie ingezet. Deze middelen worden nu vaak al vrijwillig ingezet en volgens de Commissie is dit gebruik van automatische detectie 'zeer betrouwbaar' met 'extreem lage aantallen van false positives'. De Commissie stelt ook dat een groot aantal fouten (content die incorrect wordt aangemerkt als zijnde content met seksueel kindermisbruik) snel gedetecteerd zullen worden en dat ervoor wordt gezorgd dat geen false positives de handhavende instanties bereiken. Bedrijven worden volgens de Commissie ook direct erop geattendeerd als hun tools leiden tot foutieve notificaties; deze bedrijven zijn dan verplicht stappen te zetten om dit op te lossen.
De Commissie erkent dat het voorstel ook versleuteld materiaal omvat
Op papier wil de Europese Commissie inbreuken op de privacy zoveel mogelijk beperken, maar tegelijk erkent zij dat het voorstel ook versleuteld materiaal omvat. Volgens de Commissie zijn de voorgestelde verplichtingen voor het detecteren van het misbruik 'technologisch neutraal'. Dat betekent dat niet wordt voorgeschreven welke technologie ingezet moet worden voor het detecteren. Het is een resultaatsverplichting: de keuze voor het technologische middel wordt aan de specifieke provider overgelaten. De Commissie benadrukt waarom door encryptie beschermde diensten niet zijn uitgezonderd: "Een groot deel van de meldingen van seksueel misbruik van kinderen, die essentieel zijn voor het starten van onderzoeken en het redden van kinderen, zijn afkomstig van diensten die al zijn versleuteld of in de toekomst kunnen worden versleuteld. Als dergelijke diensten zouden worden vrijgesteld (...), zouden de gevolgen voor kinderen ernstig zijn."
Verder stelt de Commissie voor om een nieuw EU-agentschap op te richten. Dit centrum moet eraan bijdragen om seksueel misbruik van kinderen te voorkomen en te bestrijden, en slachtoffers ondersteunen. Het centrum lijkt niet zozeer rechtsmacht te krijgen. Het gaat meer om het bevorderen van de expertise in EU-landen, het ondersteunen van rechtshandhavende instanties, het coördineren van acties ter bestrijding van het misbruik van kinderen, en bedrijven voorzien van indicatoren om het misbruik te vinden en te melden. Ook moet het centrum de buitenlandse samenwerking met instanties van buiten de EU bevorderen.
De kern van dit voorstel is dat aanbieders de risico's dat hun diensten voor seksueel misbruik van kinderen gebruikt worden, moeten identificeren, analyseren en afwegen (artikel 3). Vervolgens moeten die risico's geminimaliseerd worden (artikel 4). Hoe ze die risico's gaan minimaliseren, is aan de aanbieders: er wordt hen geen technische maatregelen voorgeschreven. Het zal bijna onmogelijk zijn om voor berichten- en hostingdiensten aan te tonen dat er geen blijvend risico op misbruik is. Willen ze de dwingende detectiebevelen (artikel 7) vermijden, dan zullen ze zelf al middelen moeten inzetten. Daarbij zou Client-Side Scanning al snel in beeld kunnen komen, ook omdat de Commissie in zijn Impact Assessment-document naar de Apple-praktijk van on-device detection van bekend kindermisbruikmateriaal uit 2021 verwijst en daar op positieve toon over spreekt. Op dat handelen van Apple kwam de nodige kritiek waarna het bedrijf er grotendeels mee stopte. Als aanbieders bijvoorbeeld een technische maatregel als Client-Side Scanning niet implementeren, kan het verplicht scannen van de berichten van gebruikers alsnog worden verplicht via de detectiebevelen. Het lijkt dan ook onvermijdelijk dat end-to-endencryptie flink onder druk zal komen te staan. Deze versleuteling weglaten zou zomaar eens een gevolg kunnen zijn, of dat het via Client-Side Scanning-methodes behoorlijk wordt ondermijnd. Er is een goede kans dat end-to-endencryptie ook als een van de factoren zal worden aangemerkt die een dienst 'risicovol' maakt voor kinderporno en daarmee komt het al dan niet gedwongen scannen van al het privéverkeer snel dichterbij.
Waarom is het voorstel nodig?
De Commissie geeft een aantal hoofdredenen voor de noodzaak om platforms te verplichten online seksueel misbruik van kinderen op te sporen, te melden en te verwijderen. Vandaag de dag worden video's en foto's van kinderen die seksueel worden misbruikt online op grote schaal gedeeld. Vorig jaar kwamen er bij het US National Centre for Missing and Exploited Children 29 miljoen meldingen binnen. In Europa zou het in 2020 zijn gegaan om 4 miljoen video's en afbeeldingen die gemeld zijn en deze situatie is volgens de Commissie tijdens de coronapandemie alleen maar erger geworden. De Commissie onderstreept dat het probleem omvangrijk is en dat door een gebrek aan een geharmoniseerd EU-beleid allerlei afwijkende regels gelden, wat de aanpak niet ten goede komt.
Verder haalt de Commissie aan dat het opsporen en melden van seksueel kindermisbruik in de onlineomgeving nu nog voornamelijk afhankelijk is van het Amerikaanse National Center for Missing and Exploited Children en van de Amerikaanse wetgeving die aanbieders van onlinediensten verplicht dergelijke content aan dat centrum te melden in plaats van aan de rechtshandhavingsinstanties. Momenteel is er geen centrale EU-organisatie waar onlinediensten hun meldingen kunnen doen. Dat betekent dat misbruikmeldingen in de EU nogal eens worden doorgestuurd naar de Verenigde Staten om vervolgens pas bij rechtshandhavende instanties in de EU terecht te komen. Om effectief onderzoek in te kunnen stellen, is de EU momenteel dus nog te afhankelijk van andere landen.
Bron: Europese Unie, 2020. Fotograaf: Jennifer Jacquemart.
Daarnaast is een belangrijke reden dat er nu nog sprake is van vrijwilligheid. In het huidige vrijwillige regime zijn Amerikaanse serviceproviders verantwoordelijk voor het merendeel van de meldingen die rechtshandhavende instanties bereiken. Het US National Centre for Missing and Exploited Children geeft EU-gerelateerde berichten door aan Europol en nationale instanties. Daar komt bij dat een groot aantal van de meldingen afkomstig zijn van slechts een handjevol providers en niet van een breed scala aan platforms. Sterker nog, volgens de Commissie komt tot 95 procent van alle meldingen van één bedrijf. De naam van dat bedrijf wordt niet genoemd, maar vermoedelijk is dit Meta. Niet elk platform zou ook evenveel moeite doen en ze kunnen hun beleid altijd wijzigen. De huidige vrijwilligheid is dus niet afdoende, vindt de Commissie. De huidige EU-verordening die momenteel het systeem van vrijwillig detecteren en melden vormgeeft, is een tijdelijke regeling. Deze ging in de zomer van vorig jaar in en duurt drie jaar of korter in het geval dat er permanente wetgeving voor in de plaats komt. Enige haast was dus geboden. Uiterlijk voor juli 2024 moet er definitief nieuwe wetgeving zijn doorgevoerd, anders zou er vanaf dat moment zelfs geen basis meer zijn voor het huidige vrijwillige systeem.
Hoe stevig die tijdelijke basis is, is de vraag. Het Europees Parlement heeft eerder al zijn vraagtekens gezet bij deze praktijk van vrijwillig bepaalde technologieën inzetten om materiaal van seksueel kindermisbruik te detecteren, melden en verwijderen; het zou mogelijk niet in lijn zijn met de AVG, omdat in feite slechts op tijdelijke basis wordt afgeweken van de EU-privacyregels. In de e-privacyrichtlijn, die sinds december 2020 van kracht is en een nadere invulling, specificatie en aanvulling van de AVG geeft, is bepaald dat aanbieders niet langer gebruik kunnen maken van technologieën om online kindermisbruik op te sporen. Is een dergelijke tijdelijke afwijking hiervan die het detecteren toch mogelijk maakt dan wel houdbaar?
Kritiek uit politieke hoek
De Commissie doet zijn best om duidelijk te maken dat het voorstel vol zit met waarborgen en dat er allerlei voorzieningen zijn getroffen om massasurveillance te voorkomen. Over dat laatste zegt de Commissie dat de detectiebevelen alleen worden ingezet in situaties waarin preventieve maatregelen onvoldoende zijn om het risico te beperken en dat het proces voor het uitvaardigen van een dergelijk bevel heel grondig is en is ontworpen om te bewerkstelligen dat de maatregelen beperkt worden tot wat strikt noodzakelijk is. Daarnaast onderstreept de Commissie dat bij deze detectiemaatregelen geen technologische middelen worden voorgeschreven en dat het geautomatiseerd en anoniem geschiedt, zodat de impact op de privacy van gebruikers wordt geminimaliseerd. Daarnaast mag de detectie alleen worden gebaseerd op een aantal indicatoren waar het nieuwe EU-centrum en de nationale handhavende instanties over gaan. Ook is er sprake van menselijke beoordelingen, en providers en gebruikers hebben het recht om elke maatregel die hen treft aan te vechten in de rechtbank.
Patrick Breyer
Kunnen dit soort waarborgen critici overtuigen en heeft het bij voorbaat kritische geluiden kunnen doen verstommen? Integendeel. Er wordt breed en vanuit allerlei kanten kritiek geleverd op het voorstel zoals het er nu ligt. Vanuit politieke hoek is het niet verrassend dat Europees Parlementslid Patrick Breyer van de Piratenpartij geen fan is. Hij spreekt openlijk over een surveillancestaat, stelt dat de maatregelen niet effectief zijn en zelfs averechts kunnen werken en dat fundamentele rechten worden geschonden: "Deze EU Big Brother-aanval op onze mobiele telefoons door foutgevoelige aangiftemachines die onze hele privécommunicatie doorzoeken, is de eerste stap in de richting van een surveillancestaat in Chinese stijl. Zal de volgende stap zijn dat het postkantoor alle brieven opent en scant? Georganiseerde kinderpornokringen gebruiken geen e-mail of messengers. Het lukraak doorzoeken van alle correspondentie schendt de grondrechten en beschermt kinderen niet. Hierdoor lopen hun privéfoto's het risico in verkeerde handen te vallen en worden kinderen in veel gevallen gecriminaliseerd."
Breyer, die een rechtszaak is begonnen tegen de vrijwillige praktijk van Meta om in Facebook Messenger zonder verdenkingen geautomatiseerd privéfoto's en chatgeschiedenissen van gebruikers te scannen, verwijst ook naar een enquête die vorig jaar is gehouden onder ruim 10.000 burgers uit tien verschillende EU-lidstaten. Gemiddeld bleek 72 procent van de respondenten tegen de plannen te zijn. Het Duitse Parlementslid verwijst ook geregeld naar bevindingen van de Zwitserse federale politie. Die instantie zou hebben geconcludeerd dat 86 procent van alle machinegegenereerde meldingen onterecht was. Kortom, er werden dan onterecht gebruikers beschuldigd van het bezitten van kinderporno. Dit was een onderzoek naar Amerikaanse diensten zoal Gmail, Facebook Messenger, Outlook.com en Xbox. Deze diensten scannen al jaren privéberichten en zenden vervolgens duizenden meldingen naar de politie.
Breyer is in het Europees Parlement onderdeel van de relatief kleinere fractie van De Groenen/Europese Vrije Alliantie met 71 leden. Zij vormen de vierde grootste fractie in het EP. Er komt ook kritiek uit een andere politieke hoek die waarschijnlijk wat meer gewicht in de schaal legt. De Duitse regering lijkt zich steeds meer te verzetten tegen het voorstel. Nancy Faeser, de Duitse bondsminister voor Binnenlandse Zaken, antwoorde op een vraag van de Duitse krant Bild wat ze van het plan van de Commissie vindt: "Ik wil de strijd aanscherpen tegen de daders die kinderen verschrikkelijk geweld aandoen. We moeten harder optreden tegen deze walgelijke misdaad - vooral op Europees niveau, om de grote platforms te bereiken. Maar we moeten niet ingrijpen in versleutelde privécommunicatie en daarmee zoveel mensen raken die niets met deze handelingen te maken hebben. Het is een geweldige prestatie dat er communicatie is waar de staat niet naar mag kijken. Ik denk niet dat het verenigbaar is met onze vrijheidsrechten om elk privébericht zonder reden te controleren." De interviewer wierp haar tegen dat de daders dan versleuteld kunnen communiceren en dus niet gepakt zullen worden. Faeser antwoordde daarop met een punt dat Breyer ook al maakte: de voorgestelde maatregelen zullen niet werken, omdat afbeeldingen van het misbruik vooral worden gedeeld en vermarkt op fora en darknetplatforms. "Juist deze moeten we consequent in de gaten houden, de daders veroordelen en de platforms stilleggen. Als daar materiaal wordt aangetroffen, moet de aanbieder de opsporingsinstanties hiervan onmiddellijk op de hoogte stellen, zodat zij direct actie kunnen ondernemen.”
'Het mag niet gebeuren dat onschuldige burgers zonder rechtvaardiging verdacht worden van kindermisbruik'
Volker Wissing, collega van Faeser als bondsminister voor Digitale Zaken en Transport, gaat nog wat verder met het uiten van zijn bezwaren. Hij spreekt zich hardop uit tegen het voorstel. Algemene chatcontrols zijn volgens hem 'onacceptabel'. Hij benadrukt de noodzaak van een beschermde ruimte voor privécommunicatie en zegt zich zorgen te maken dat de voorstellen van de Commissie de geheimhouding van communicatie doorkruisen. Niet alleen is dat een fundamenteel recht in Duitsland, maar hij denkt ook aan de gevolgen voor professionele geheimhouding, zoals relevant bij advocaten, artsen en slachtoffercentra. Verder stelt Wissing dat er nog behoorlijk wat onbeantwoorde vragen zijn zoals hoe providers die een risicoanalyse moeten uitvoeren dat kunnen doen zonder kennis te nemen van de inhoud van de communicatie. Ook vraagt hij zich af hoe het eruit gaat zien als er sprake is van een groot aantal verdachte meldingen die later onjuist blijken te zijn: "Het mag niet gebeuren dat onschuldige burgers zonder rechtvaardiging verdacht worden van kindermisbruik." Wissing zegt hardop dat een algemene chatcontrol en het omzeilen van encryptie te ver gaan.
Het standpunt van de Nederlandse regering lijkt behoorlijk af te wijken van het Duitse standpunt. In een Kamerbrief uit oktober 2020 van toenmalig minister Blok van Buitenlandse Zaken schreef hij het volgende over het Commissie-voorstel: "Het kabinet verwelkomt het wetsvoorstel om onlinedienstverleners te verplichten bekend materiaal van seksueel kindermisbruik op te sporen en daarvan melding te maken bij de autoriteiten. Gezien de aard van het internet is een EU-aanpak essentieel om te voorkomen dat dergelijk materiaal naar een server in een andere lidstaat wordt verplaatst. Bij de vormgeving van het wetsvoorstel is het wel van belang dat er flexibiliteit blijft bestaan voor bestuursrechtelijke handhaving zoals dat momenteel wordt ingericht in Nederland. Ook hecht het kabinet aan brede samenwerking met private partijen bij bestrijding van online seksueel kindermisbruik waarbij onder andere oplossingen worden verkend om rechtshandhavingsautoriteiten rechtmatige toegang te verlenen tot versleuteld bewijs. Ook voor de opsporing van andere ernstige strafbare feiten is dat van belang. Het kabinet ondersteunt de afbakening van de Commissie in deze discussie. Zij stelt als uitgangspunt dat privacy en de beveiliging van elektronische communicatie voldoende gewaarborgd moeten blijven." Over dat laatste, waarborgen, het beschermen van grondrechten en de kwestie van hoe proportioneel deze maatregelen zouden zijn, wordt in de brief niet diepgaand stilgestaan. Onlangs herhaalde Minister Yesilgöz van Justitie en Veiligheid nog het Nederlandse standpunt: het wetsvoorstel om het probleem van seksueel misbruik van kinderen tegen te gaan, wordt 'verwelkomd'.
Kritiek uit maatschappelijke en juridische hoek
Prof. dr. Ninon Colneric, een voormalige rechter bij het Europese Hof van Justitie, heeft vorig jaar een uitgebreide juridische analyse gemaakt van het voorstel van de Commissie. De hoofdvraag was of het plan om providers een algemene screening van content van private correspondentie op kinderporno te laten uitvoeren en bij verdenking melding te maken bij de politie, in lijn is met de fundamentele burgerrechten en de bestaande jurisprudentie. De conclusie van de Duitse oud-rechter is kort maar krachtig. Een dergelijke praktijk zou volgens haar in strijd zijn met vier fundamentele rechten uit het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie: de eerbiediging van het privéleven en van het familie- en gezinsleven (het recht op privacy), de bescherming van persoonsgegevens, de vrijheid van meningsuiting en van informatie, en de vrijheid van ondernemerschap. De conclusie dat het plan niet overeenstemt met deze grondrechten, geldt volgens Colneric des te meer als door end-to-endencryptie beschermde communicatie ook onderdeel van het plan is. Als de providers daarentegen niet zouden worden verplicht om deze screening toe te passen, maar dat het hen enkel wordt toegestaan, dan zou er nog steeds sprake zijn van schending van de genoemde rechten; alleen de vrijheid van ondernemerschap zou dan overeind blijven.
Riana Pfefferkorn, jurist en onderzoeker van de Internet Observatory van de Amerikaanse Stanford University uit ook de nodige kritiek. Zij stelt dat het voorstel niet alleen gevolgen heeft voor de rechten van volwassenen en bedrijven, maar ook voor de rechten van kinderen. In het voorstel wordt het beschermen van kinderen tegen misbruik afgewogen tegen rechten als privacy en de vrijheid van meningsuiting. Volgens Pfefferkorn komt de Commissie na een 'verrassend korte discussie' tot de conclusie dat het beschermen van kinderen tegen seksueel misbruik de brede inbreuk op fundamentele rechten van honderden miljoenen mensen rechtvaardigt. Volgens de jurist worden hier de rechten van kinderen afgezet tegen het recht op privacy en de vrijheid van meningsuiting, zonder te erkennen dat kinderen ook gewoon gebruikers zijn van de communicatiediensten. Ook hun fundamentele rechten worden geschonden als het verplicht monitoren van alle onlinecommunicatie van kracht wordt. Pfefferkorn noemt dit een bizarre omissie, vooral omdat het voorstel het detecteren van grooming van kinderen voorschrijft, en dat impliceert dat een kindergebruiker ook een partij is in de digitale communicatie. Ze concludeert: "Het voorstel zou de rechten van kinderen schenden die het juist beoogt te beschermen." Verder benadrukt ze dat encryptie heel belangrijk is voor het beschermen van de privacy en veiligheid van alle mensen, inclusief kinderen.
Pfefferkorn haalt ook een ander punt aan: geautomatiseerd scannen is niet de beste manier om grooming te detecteren. De jurist stelt dat uit onderzoek naar voren komt dat de stelling dat scannen vaak de beste manier is om grooming te detecteren, geen stand houdt. Ze schrijft dat bij online serviceproviders vaak meerdere groomingdetectietechnieken in gebruik zijn en dat geautomatiseerd scannen zeker niet de enige optie is en ook niet wordt beschouwd als de beste optie. Volgens Pfefferkorn onderbouwt de Commissie niet waarom geautomatiseerd scannen de enige manier zou zijn voor het detecteren van grooming. Al met al vindt ze het voorstel 'illegaal', een 'onacceptabele schending van de rechten van vrije mensen in een democratische samenleving' en zal het waarschijnlijk ook niet slagen in de gestelde doelen.
Ylva Johansson. Bron: EU 2020. Foto: Claudio Centonze
Een reeks maatschappelijke organisaties onder leiding van European Digital Rights heeft ook flinke kritiek. Ylva Johansson van de Europese Commissie gaf eerder aan dat de Commissie zich inzet om te komen tot oplossingen die niet leiden tot het verbieden of in het algemeen verzwakken van encryptie. De organisaties stellen echter het volgende: "Als het voorstel, zoals we verwachten, dienstverleners aansprakelijk stelt voor resultaten die hen in feite zouden verplichten om technologieën zoals Client-Side Scanning, AI-gebaseerd scannen, of algemene monitoring van inhoud te gebruiken, dan zou dit de essentie van end-to-endencryptie ondermijnen." Ze vinden de belofte dat er gekozen wordt voor technologische neutraliteit, dus dat providers vrij zijn om te kiezen welke technische middelen ze inzetten, dan ook misleidend. Ook hebben de organisaties kritiek op wat het voorstel gaat betekenen voor het idee van een open en democratische maatschappij: "Als deze wet wordt aangenomen, zou de EU een wereldleider worden op het gebied van algemeen toezicht op hele bevolkingsgroepen. Hoe zou de EU zich dan kunnen uitspreken als ondemocratische regimes dezelfde maatregelen nemen?"
Van kinderrechtenorganisaties zijn vooral gebalanceerde, overwegend positieve opinies te lezen, waarin ze het belang van de nieuwe wetgeving onderstrepen, maar ook stellen dat er wel oog moet blijven voor fundamentele rechten. Een dergelijk overwegend positief geluid komt bijvoorbeeld van het Duitse Netzwerks Kinderrechte. Er zijn binnen het kinderrechtennetwerk in Duitsland ook kritischere geluiden te horen, zoals van de Duitse Kinderschutzbund. "Versleutelde communicatie speelt nauwelijks een rol bij de verspreiding van afbeeldingen van misbruik", zegt bondraadslid Joachim Türk. Daarom noemt hij het zonder reden scannen van versleutelde communicatie 'onevenredig en niet effectief'.
Ook buiten Europa komt er kritiek. Jane Horvath, Apples chief privacy officer, zei in Brussel het volgende: "Het zou een grote ironie zijn als Europa de eerste plaats ter wereld is waar we een aanval op encryptie zien." Dat er kritiek komt van buiten de EU is niet zo vreemd, want zodra er communicatie plaatsvindt tussen een Amerikaan en een EU-inwoner, zal het wetsvoorstel gelden.
Vanuit de Verenigde Staten is ook een ander punt te horen. Als een surveillancetool op een bepaald type content wordt gericht, kan het ook gemakkelijk op andere typen worden gericht. Volgens Albert Fox Cahn, jurist van de New Yorkse burgerrechtenorganisatie Surveillance Technology Oversight Project en medewerker van de Yale Law School, werkt surveillance om kindermisbruikmateriaal tegen te gaan niet en kan het zomaar voor iets anders gebruikt worden. Algoritmen kunnen ook getraind worden om andere zaken op te sporen, zoals abortus. Dat thema is nu een heet hangijzer in de VS, want het lijkt erop dat het Hooggerechtshof het federale abortusrecht wil afschaffen. Volgens Cahn zullen veel Amerikaanse staten abortus straks niet alleen als kindermisbruik kwalificeren, maar in sommige staten zelfs als moord. Hij stelt dat bedrijven ondanks hun publieke uitlatingen over pro-choicewaarden, dus het idee dat vrouwen zelf een beslissing over abortus mogen nemen, anders zullen handelen als ze te maken krijgen met een dagvaarding die ingaat tegen dat idee van het vrije abortusrecht van de vrouw en de dreiging van celstraffen. "Een effectief verbod op end-to-endencryptie zou Amerikaanse rechtbanken in staat stellen Apple, Meta, Google en andere te dwingen te zoeken naar abortusgerelateerde inhoud op hun platforms, en als ze weigeren, kunnen ze worden vastgehouden op grond van minachting van de rechtbank." Bovendien stelt Cahn dat de politie in de VS nu al alle moderne middelen inzet om vrouwen te vervolgen voor moord na een doodgeboorte.
'Er zijn ook trainingsgegevens nodig van content van niet-seksuele inhoud'
Iets meer inzoomend op het wetsvoorstel, wordt er onder meer wantrouwend gekeken naar artikel 44. Daarin wordt het nieuw op te richten EU-centrum om kindermisbruik tegen te gaan geïnstrueerd om een database met indicatoren te creëren, onderhouden en gebruiken. Het gaat om indicatoren van online seksueel misbruik van kinderen. Deze database mag alleen 'relevante indicatoren' bevatten die uit digitale identifiers bestaan. Deze indicatoren moeten de detectie van bekend kindermisbruikmateriaal, nieuw kindermisbruikmateriaal en grooming mogelijk maken. Emma Llansó, directeur van het Free Expression Project van het Center for Democracy & Technology, plaatst hier de nodige kanttekeningen bij. Volgens haar is het onduidelijk wat deze indicatoren precies inhouden. Ze stelt dat het als een hashdatabase klinkt, maar je kan geen nieuw kindermisbruikmateriaal hashen voordat je het gezien hebt, dus het kan volgens haar niet alleen om hashes gaan. Een onderdeel van artikel 44 specificeert dat de indicatoren ook URL's moeten bevatten, zodat isp's eventueel verplicht kunnen worden om deze op grond van artikel 16 te blokkeren. Llansó zegt zich zorgen te maken over dit filteren op isp-niveau. Daarnaast stipt ze aan dat de Commissie met artikel 44 eerder lijkt te doelen op classifiers dan identifiers. Ze stelt dat het helemaal niet zo eenvoudig is voor het EU-centrum om machinelearningclassifiers te ontwikkelen om het kindermisbruik te detecteren, en daarbij accuraat onderscheid te maken tussen een normale conversatie en een conversatie die naar grooming neigt, mede omdat elementen als context en nuance, bijvoorbeeld wat de relatie is tussen het kind en de volwassene, een belangrijke rol kunnen spelen. Volgens artikel 44 moeten deze classifiers of indicatoren enkel gegenereerd worden 'op basis van materiaal van seksueel misbruik van kinderen en grooming' dat door autoriteiten en rechtbanken wordt aangedragen. Llansó stelt dat dit kennelijk zonder ongerichte content moet gebeuren. "Zo werkt het ontwikkelen van classifiers niet. Om een algoritme te leren onderscheid te maken tussen content van seksueel misbruik van kinderen en content die niet zulk misbruik bevat, zijn er trainingsgegevens nodig van content van seksueel kindermisbruik, legale porno voor volwassenen, medische teksten, kunst en veel niet-seksuele/niet-naakte inhoud, zoals legale afbeeldingen van kinderen. Artikel 44 behelst een grote moeilijkheid om machinelearning te gebruiken materiaal van seksueel misbruik van kinderen te bestrijden." Volgens Llansó zijn er nu ook nauwelijks partijen die experimenteren met classifiers om nieuw materiaal van kindermisbruik te onderscheiden van andere typen content, omdat het illegaal is om de enorme dataset aan kindermisbruikmateriaal te verzamelen voor het trainen van de algoritmen. Het nieuwe EU-centrum zou daar eventueel mee kunnen gaan experimenteren, maar Llansó stelt dat er dan ook veel legaal materiaal verzameld moet worden, inclusief willekeurige berichten van sociale media. Vanuit databeschermingsoogpunt zal dat op de nodige kritiek kunnen rekenen. De conclusie van Llansó is dat het onderliggende technische probleem wordt genegeerd door het idee dat de indicatoren enkel ontwikkeld zullen worden op basis van materiaal van seksueel misbruik van kinderen en dus niet op basis van andersoortige legale communicatie.
Wetgevingstraject
Er is nu een feedbackperiode waarin alle geïnteresseerden na registratie anoniem hun zegje kunnen doen over het liggende voorstel. Daar is tot op het moment van schrijven 138 keer gebruik van gemaakt. Deze periode duurt tot 25 juli, al kan die deadline worden verschoven tot het wetsvoorstel beschikbaar is in alle talen in de EU. Alle feedback wordt gepubliceerd en is zichtbaar voor iedereen. De Commissie zal de feedback samenvatten en presenteren in het Europees Parlement en de Europese Raad met als doel om het mee te nemen in het wetgevingsdebat.
Het gaat nog om een voorstel van de Commissie. Dit vormt de aftrap van een wetgevingstraject dat een behoorlijke tijd in beslag kan nemen. Het Europees Parlement en de lidstaten in de vorm van de Europese Raad moeten zich er namelijk nog over buigen. Daar is op dit moment moeilijk een concrete tijdlijn voor te schetsen. De twee EU-organen hebben hun eigen procedures, kunnen wijzigingsvoorstellen indienen en aannemen, en zullen ook over en weer moeten onderhandelen om tot een eensgezind eindresultaat te komen.
Er ligt wel een enigszins harde deadline. De tijdelijke EU-verordening die momenteel van kracht is en de basis vormt voor het vrijwillig detecteren en melden van online seksueel misbruik van kinderen, loopt in juli 2024 af. Vanaf dat moment valt de juridische basis voor het vrijwillig detecteren en melden weg. Het zou ook kunnen dat die basis al eerder wegvalt, gelet op de rechtszaak die Breyer tegen Meta is begonnen. Een voor hem positief vonnis zou ook gevolgen kunnen hebben voor het huidige wetsvoorstel van de Commissie. Hoe dan ook, de Commissie, het Parlement en de Raad hebben nog ruim twee jaar de tijd. Gelet op de stevige kritiek op het voorstel, zal de Commissie behoorlijk haar best moeten doen om binnen deze tijd een wetgevingstraject te realiseren.
We moeten af van het ontwikkelen van wetgeving, systemen, procedures en instructies waarvan de impact zo groot is voor de goeden, terwijl het op de slechten niet of nauwelijks impact heeft. Zeker als het gaat om geautomatiseerde systemen. We hebben hier in Nederland het Belastingdienst-toeslagen-fraude-debacle vers in het geheugen. Hele gezinnen zijn kapot gemaakt door fouten van het (automatische) systeem! ...En dat gaat hier ook mee gebeuren! Je kunt nooit een dergelijk, naar mijn inziens veel te ver ingrijpend, systeem foutloos laten opereren!
Daarnaast is en blijft het glijdende-schaal-spook om de hoek kijken. Nu is het onder het mom van kinderporno en over een x aantal jaar omdat je het niet eens bent met EU wetgeving en daarom als terrorist wordt aangemerkt? Wie zal het zeggen.
Precies dit, er zal niemand zijn die vind dat we dit probleem niet hoeven aan te pakken. Het punt is dat de daders die er geld mee verdienen, gewoon systeem 2 pakken en verder gaan. Overal in kunnen kijken pakt de kruimels op, niet het probleem. En gezien deze kritiek al jaren bekend is, ook bij politici, zit er uiteraard wat anders achter.
Volledig mee eens!
Afluisteren of data analyseren zou alleen mogen als er een gerechtvaardigde verdenking bestaat. Een officier van justitie of rechter kan dat bevel geven. Dat is bestaande wetgeving, dus is er niet eens een nieuwe wet nodig.
In het wetsvoorstel zijn de waarborgen tegen verkeerd gebruik flinterdun en zeker niet afdoende. Er is nauwelijks enige garantie dat de wet niet gebruikt gaat worden voor andere vormen van surveillance, nog tegen vervolging van vals positieve meldingen. De wet is ook zeer voorbarig, want de huidige systemen werken verre van optimaal en de lokale viezerik die alleen of met een heel klein kringetje werkt blijft buiten schot.
De politiek zou er eerst voor moeten zorgen dat de bestaande mogelijkheden goed ingezet kunnen worden. Meldingen van kindermisbruik blijven nu vooral bij de lokale politie liggen. Er is geen goede nationale aanpak, laat staan een Europese.
Dat er bedrijven zijn die hun internet verkeer vrijwillig op kinderporno (of andere niet toegestane content) scannen is prima, maar dan moet dat wel duidelijk in de voorwaarden staan, inclusief de acties die op het overtreden van de voorwaarden staan. Waar het gaat om kinderporno, terrorisme en andere zaken die duidelijk tegen de wet zijn kan melding bij de bevoegde autoriteiten worden gedaan.
Bedrijven als Meta scannen wel op content en blokkeren (zonder opgaaf van reden) accounts, maar werken nauwelijks mee aan opsporing en melden niets aan de autoriteiten. Daar valt ook nog een hoop winst te halen, al is het alleen maar om bedrijven te kunnen dwingen mee te werken aan opsporingsonderzoeken.
Wetten die geautomatiseerde surveillance mogelijk maken zijn meestal een teken dat de normale opsporing niet goed werkt. Als zo'n wet ook echt wordt aangenomen en wordt ingezet blijkt vervolgens dat het hele systeem wegens een overvloed aan werk de instanties volledig overbelast en laat vastlopen.
Dank voor het artikel. Zou 'm persoonlijk als niet-Plus artikel plaatsen gezien het algemeen belang.
De link naar de feedback-mogelijkheid staat al in het artikel (hulde), en breng ik graag nogmaals onder de aandacht met de hoop dat een ieder die deze (/ dit soort) monsterlijke wetgeving met lede ogen aanziet overweegt om zich daadwerkelijk te laten horen waar/wanneer het écht zin heeft, en er een (kleine?) kans is dat jouw mening wordt gehoord en meegewogen. Daar "redden" we meer kinderen en kleinkinderen mee dan dat er ooit beschermd zullen worden door dit soort wetgeving.
(Overigens slaat het 'anonieme' gedeelte van de feedback mogelijkheid alleen op de zichtbaarheid van je gegevens voor andere bezoekers; zoals het artikel al vermeld moet men zich registreren. Of je inbreng invloed heeft op je sociale kredietscore van de EU durf ik niet te ontkennen).
Laten we ook naar de cijfers kijken (ja, elk misbruik is 1 teveel, net als elke vrijheid die de overheid voorgoed verkwanselt voor alle huidige en toekomstige inwoners). Hoeveel Europeanen worden geraakt door dit voorstel (hint: honderden miljoenen, namelijk, iedereen)? Hoeveel daarvan misbruiken kinderen (en doen daarbij iets met digitale media, om preciezer te zijn)? Ik ken de cijfers niet, maar durf de onderbuik gedachte "Deze wetgeving kan in het woordenboek onder het lemma "disproportioneel" wel aan.
Ik signaleer dat er slechts 142 keer gebruik is gemaakt van de mogelijkheid voor feedback in deze fase van het voorstel. Op een 500 miljoen burgers is dat bizar weinig voor een voorstel met zo grote impact. Maak gebruik van deze mogelijkheid. Alle beetjes helpen hopelijk.
nee, ik deel dat niet. Kindermisbruik, in welke vorm dan ook, hoort bij het mens zijn. Je kunt dat niet uitbannen.
Er zijn zo veel menselijke zaken niet uit te bannen, wil je zeggen dat we het niet moeten proberen?
Schaf de filtspalen maar af, want mensen zullen toch altijd te hard rijden..alcohol achter het stuur, ja hoor?
Je trekt de discussie zo een hele verkeerde kant op.
Het punt is juist dat volledig uitbannen vrijwel altijd disproportionele maatregelen vergt. In jouw voorbeeld van te snel rijden of alcoholmisbruik gaan we ook niet op voorhand alle auto's begrenzen op de maximum toegestane snelheid, en we stoppen ook geen alcoholslot in alle auto's. Of wat dacht je van de middeleeuwen: toen waren we bezig om de handen van dieven af te hakken zodat ze niet meer konden stelen. Maar heeft dat het probleem opgelost? Volgens mij lopen er (toen en nu) nog steeds dieven in deze samenleving rond.
Er zal altijd opgetreden moeten worden tegen ongewenst gedrag, dat is de taak van de politie. Maar die kan haar werk ook prima doen zonder fundamentele grondrechten van mensen te schenden, en ja dat levert een pakkans van minder dan 100% op. Misdaadbestrijding is altijd een kat-en-muis spel tussen daders en opsporingsinstanties, want zodra de opsporingsinstanties een manier gevonden hebben om meer daders te pakken, dan gaan de daders weer op een andere manier hun zaken doen. En dat is precies wat er bedoeld wordt met "het hoort erbij". Niet dat we het maar moeten accepteren en er niks tegen moeten doen, maar dat we te allen tijde een afweging moeten maken of de middelen wel proportioneel zijn.
Bijna helemaal mee eens,
Alleen het stukje over autos begrenzen. Dat zou ik echt verwelkomen voor binnen de bebouwde kom en op 60 KM wegen. 80/100 en 130 wegen zouden niet hoeven. Prima maatregel die prima verplicht op alle nieuwe autos zou moeten zitten, zodat het over 10 jaar aangezet kan worden. Wel op basis van GPS data, en niet op basis van KM teller.
Totaal mee oneens. Ook de tracker die er nu al verplicht in zit mag er gisteren nog uit. Allemaal inmenging van de overheid die véél te ver gaat. Sowieso zijn er mogelijke situaties waarin het geëigend is om harder te gaan dan toegestaan, zoals bijv medische noodgevallen.
Wat mag, kan, wat verstandig is om te doen en wat gebeurt, zijn vier verschillende dingen. Iets kan niet toegestaan zijn, maar tegelijkertijd ook een goed idee en de boete ruim waard zijn. Geëigend vind ik een vrij goede omschrijving van dat concept.
Het principe van je bent onschuldig tot schuldig bewezen is, omdat we het belangrijker vinden dat niemand onschuldig vast zit met als consequentie dat we enkele schuldige zullen missen, belangrijk vinden strookt niet in het op voorhand afluisteren en spioneren van personen.
Het middel moet passen bij het doel, vermoed dat dit hierbij voorbij schiet.
Hiernaast kun je afvragen of dit afdoende gaat werken, waarbij techbedrijven moeten meewerken, iets wat niet altijd even soepel gaat.
Dit is dus de zoveelste stap waarbij de onschuldpresumptie teniet wordt gedaan. De burger wordt al bespied op financieel gebied en ook de verbindingen die je maakt worden gelogd zodat deze kunnen worden ingezien. Verder staan er overal ANPR camera's zonder dat hiervoor de noodzaak is aangetoond. Nee, de burger is schuldig!
We bespieden/controleren burgers voortdurend: flitspalen, alcohol controles, controle op toegangsbewijzen, preventief fouilleren... allemaal omdat een (zeer kleine) minderheid van de burgers te hard rijdt, met alcohol op achter het stuur stapt, zwartrijdt of wapens/drugs bij zich heeft. Bij al deze controles hoeft ook geen redelijk vermoeden van schuld aangetoond te worden? Dat is toch ook het teniet doen van de onschulpresumptie?
Maar ik heb het idee dan ik verkeerd begrepen wordt, het moet allemaal wel in verhouding staan en mij gaat priveberichten op deze manier controleren ook veel te ver. Niet alleen omdat het in mijn ogen een disproportionele privacy schending is, maar ook omdat het onuitvoerbaar is.
Hoe snel zullen er apps verschijnen die wel versleuteld zijn en geen achterdeur hebben? Of hoe moeilijk is het om een (anonieme) SIMkaart van buiten de EU te halen om daar alle accounts aan te koppelen?
En vooral hoeveel false positives zijn er te verwachten? Alleen al minderjarigen die elkaar vrijwillig foto's en filmpjes sturen..
Dat ligt aan de waarschijnlijkheid dat een willekeurige passant een crimineel is. De drempel die de overheid hanteert is wat mij betreft vaak veel te laag, dus er is echt wel iets te zeggen voor de stelling dat de overheid te makkelijk uit gaat van de schuldige burger.
Het voorstel dat nu voorligt is een enorme overschrijding van wat een overheid zou moeten mogen en geheel onwenselijk. Maar er zijn dus nog veel meer zaken aan te wijzen waar de overheid te ver gaat.
[Reactie gewijzigd door ocf81 op 22 juli 2024 14:33]
In jouw voorbeeld van te snel rijden of alcoholmisbruik gaan we ook niet op voorhand alle auto's begrenzen op de maximum toegestane snelheid, en we stoppen ook geen alcoholslot in alle auto's.
Dit gaat niet om een flitspaal, maar om het scannen en doorgeven van iedere chat, afbeelding en oproep op je telefoon.Als je dat niet iets ingrijpender vind.
Jeetje, we zien ons als mens toch wel steeds meer afglijden. Treurig om te zien dat steeds meer mensen zouden willen kiezen voor een politiestaat waar massasurveillance de norm is.
De laatste 20 jaar zie je op heel veel gebieden een teruggang in ontwikkeling. Privacy lijkt daar aan toe te worden gevoegd.
"De wens om deze praktijken uit te bannen en niet toe te staan, zal iedereen delen."
Ehm, nee, ik deel dat niet. Kindermisbruik, in welke vorm dan ook, hoort bij het mens zijn. Je kunt dat niet uitbannen.
Om een vergelijking te maken met pijnbestrijding in de geneeskunde. Sommige collega's maken de fout dat ze proberen een patiënt pijnvrij te krijgen. Dat streven geeft vaak erg veel bijwerkingen en regelmatig zie ik mensen versuft, verward of met cognitieve stoornissen. Nee, het streven moet zijn om pijn draagbaar te maken. Dat betekent dat een patiënt nog wel pijn heeft.
Om kindermisbruik helemaal uit te bannen creëer je een dystopische samenleving waar ik niet in wil leven.
Ik hoop dat end-to-end encryptie snel standaard gaat worden.
Oh, wil je grooming bestrijden? Begin dan eens om kinderen fatsoenlijk seksuele voorlichting te geven op school. Dus, ook over grenzen, consent, gender, masturberen, er cetera. Nu wordt dit grotendeels tegengehouden door christelijke partijen.
Kijk eens verder dan je neus lang is. Als je ziet wat er in Amerika gebeurd m.b.t. kinderen groomen, dat is echt ongelofelijk.
Als je ziet wat ze daar aan ''sexuele voorlichting" willen geven, dan ben ik blij dat er partijen zijn die dit willen tegenhouden. Iedereen moet dat willen. Blijf van de kinderen af. Het is daarnaast niet aan de overheid/school om die voorlichting te geven. De samenleving moet hier voor zijn. Als de samenleving in orde en balans is, dan hebben we het hier niet eens over. Normen en waarden. Decency.
Ik vind het daarbij ook erg jammer dat je er dan Christelijk bij moet vermelden. Alsof zij de angel zijn die steekt in dit debacle, want zij houden dit tegen.
Verdiep je even in de groep die dit allemaal veroorzaakt. Maar dat weet je vast wel, gezien je post erg genuanceerd is, maar boekdelen spreekt over jouw visie hier op.
Kijk eens verder dan je neus lang is. Als je ziet wat er in Amerika gebeurd m.b.t. kinderen groomen, dat is echt ongelofelijk.
Als je ziet wat ze daar aan ''sexuele voorlichting" willen geven, dan ben ik blij dat er partijen zijn die dit willen tegenhouden. Iedereen moet dat willen. Blijf van de kinderen af. Het is daarnaast niet aan de overheid/school om die voorlichting te geven. De samenleving moet hier voor zijn. Als de samenleving in orde en balans is, dan hebben we het hier niet eens over. Normen en waarden. Decency.
Ik vind het daarbij ook erg jammer dat je er dan Christelijk bij moet vermelden. Alsof zij de angel zijn die steekt in dit debacle, want zij houden dit tegen.
Verdiep je even in de groep die dit allemaal veroorzaakt. Maar dat weet je vast wel, gezien je post erg genuanceerd is, maar boekdelen spreekt over jouw visie hier op.
Ik weet heel goed waar ik over praat.
Grooming, net als andere vormen van kindermisbruik, is walgelijk. Je kunt dat helaas niet uitbannen, omdat er nu eenmaal mensen (en culturen) zijn die een andere kijk hebben op het leven, met andere normen en waarden. Soms zit kindermisbruik in een cultuur, maar in de Noord-Europese cultuur zijn het de rotte appels die het doen.
Seksuele voorlichting is wel het meest effectief. Het heeft met kennis te maken, het heeft met weerbaarheid te maken van kinderen, maar ook dat potentiële toekomstige daders (deels) worden voorkomen, omdat ze op jonge leeftijd beter leren wat ok gedrag is. Je ziet dat sommige kinderen al op jonge leeftijd grensoverschrijdend gedrag vertonen.
Nee, je kunt seksuele voorlichting niet bij ouders neerleggen. Veel ouders doen het niet, missen ook vaak de kennis en de skills om over bepaalde onderwerpen op een juiste manier te praten. Een positief gesprek binnen een conservatief islamitische gezin over homoseksualiteit komt bijvoorbeeld weinig voor. Kennisniveau van jongeren, maar ook volwassenen over seksualiteit is dramatisch slecht in Nederland.
Het zijn toch vaak de christelijke/religieuze partijen die dwars liggen om de seksuele gezondheid in Nederland te verbeteren, maar dat is wellicht een andere discussie.
[...]
Seksuele voorlichting is wel het meest effectief. Het heeft met kennis te maken, het heeft met weerbaarheid te maken van kinderen, maar ook dat potentiële toekomstige daders (deels) worden voorkomen, omdat ze op jonge leeftijd beter leren wat ok gedrag is. Je ziet dat sommige kinderen al op jonge leeftijd grensoverschrijdend gedrag vertonen.
Je hebt met dit systeem ook het grote risico dat seksuele voorlichting (onbedoeld) als 'grooming' wordt aangemerkt en het dus net zo goed wordt geblokkeerd of er zelfs mensen onterecht door verdacht worden gemaakt.
Misschien dat de ultraconservatieven dat heel graag zouden willen, maar voor de rest kent zoiets alleen maar verliezers. En 'grooming' aanpakken is maar een heel klein deel van het probleem als je bedenkt dat het grootste aandeel van kindermisbruik door bekenden (in huiselijke kring of familie) gebeurt, niet door wildvreemden.
Je hebt met dit systeem ook het grote risico dat seksuele voorlichting (onbedoeld) als 'grooming' wordt aangemerkt en het dus net zo goed wordt geblokkeerd of er zelfs mensen onterecht door verdacht worden gemaakt.
...
Seksuele voorlichting als grooming aanmerken is wel een hele rare gedachte, tenzij je bedoelt dat een wildvreemde 'wel even seksuele voorlichting wil geven' aan een meisje/jongen op social media. Ik bedoel toch meer op school door kwalificeerde professionals.
Kindermisbruik is een parapluterm voor heel veel meer dingen. Inderdaad, in de huishoudelijke kring gebeurt veel. Gelegenheid is vaak een oorzaak.
Seksuele voorlichting als grooming aanmerken is wel een hele rare gedachte, tenzij je bedoelt dat een wildvreemde 'wel even seksuele voorlichting wil geven' aan een meisje/jongen op social media. Ik bedoel toch meer op school door kwalificeerde professionals.
Het punt is vooral dat een geautomatiseerd systeem dat verschil niet direct kan zien. Stel dat een school online onderwijs zou geven, dan zijn er dus "seksueel getinte gesprekken" tussen de school en de kinderen.
Als je het over een systeem hebt wat altijd met de beste intenties gebruikt gaat worden, dan geef ik je zeker gelijk, dan wordt er waarschijnlijk een uitzondering gemaakt voor educatieve instellingen. Maar het is al uitgewezen dat dat niet het geval is.
Vooral bepaalde conservatieve partijen zullen er best druk op willen zetten dat ook gesprekken over homoseksualiteit, transgenders, consent, abortus, enzovoort onder dit filter komen te zitten. En dat is geen speculatie, in bijvoorbeeld Hongarije is dat al het geval en is "promotie van homoseksualiteit naar kinderen" al verboden. Daardoor kunnen scholen in Hongarije geen volwaardige seksuele voorlichting geven, anders worden ze direct verdacht van het 'groomen' van kinderen.
Je geeft in je laatste alinea mooi weer waarom het zo slecht is dat kerk invloed heeft op politiek.
Je moet uitgaan van de beste intenties. Als je dat niet meer kunt, is geen enkel sociaal contact meer mogelijk. Het mag ook geen excuus zijn om het daarom maar niet meer te doen. Ik denk dat instanties zoals de GGD (Sense, JGZ), SoaAids Nederland, en professionele andere partijen prima deze taak op zich kunnen nemen. Het hoeft niet perse een willekeurige biologie leraar te zijn. Zij voelen zich ook niet altijd comfortabel of bekwaam. Er zijn mooie programma’s te bedenken die eventueel online te volgen zijn, maar onder begeleiding een dialoog aangaan in de klas is ook zeer waardevol. Een simpele vraag als: “Wat is jongensgedrag en meisjesgedrag?” kan al veel onderwerpen omvatten, zoals cultuurverschillen, heteronormatief, gender, verwachtingen, grenzen/consent, et cetera. Grooming kan zo ook worden besproken, neutraal, vanuit de belevingswereld van jongeren de dialoog en discussie aangaan. Zeer waardevol.
Je geeft in je laatste alinea mooi weer waarom het zo slecht is dat kerk invloed heeft op politiek.
Je moet uitgaan van de beste intenties. Als je dat niet meer kunt, is geen enkel sociaal contact meer mogelijk.
We hebben juist wetten en strafrecht om de mensen te straffen (opvoeden en beschermen van de samenleving) die niet de beste intenties hebben en misbruik maken van de tools die bedoeld zijn voor de mensen die wél de beste intenties hebben.
Je moet altijd rekening houden met de situatie dat ook de wetgevers verkeerde intenties kunnen hebben. Als dat niet zo is, dan is zelfs de meest draconische politiestaat geen probleem omdat die toch altijd met de juiste bedoelingen wordt uitgevoerd, en alle wetten rechtvaardig zijn.
Juist tegen het idee dat sommige wetten niet rechtvaardig kunnen zijn moet je tegen waarborgen. Dat is één van de fundamenten van een rechtsstaat (en dus geen wetsstaat).
Al die bizarre taferelen in bepaalde Staten in de Verenigde Staten hebben echt ALLES met geloof te maken, hoe kan je dat ontkennen? Die gaan even in korte tijd 200 jaar terug in de tijd.
Nou, aangezien je het bizarre taferelen, zoals 200jaar geleden, die echt ALLES met geloof te maken hebben, kan ik wel uit opmaken hoe je er tegenaan kijkt.
Alsof dat geen keyboard warrior gedrag is..
Maar goed, we hadden het over sexuele voorlichting op school, niet over het verbannen van Dr. Seuss boeken.
Die boekverbanning gaat wel wat verder dan dat maar dat is idd een andere discussie.
Over die voorlichting op scholen ben ik het overigens eens, zoals dat nu gaat is dat niet best. Die anale sex verhalen heb ik hier in NL gelukkig nog niet gehoord.
Nee gelukkig hier nog niet gehoord, maar wat ze hier al opperen is eigenlijk ook al te gek voor woorden.
Een kind van 0-3jaar gaan uitleggen wat wat is?
Zeker, op een natuurlijke manier, spontaan, omdat het kind misschien wat vraagt of ergens naar wijst. Maar wat er nu gedaan wordt is het proactief bemoeien met de seksualiteit van opgroeiende kinderen.
Een kind moet alleen duidelijk gemaakt worden van de bloemetjes en de bijtjes als ze gaan puberen.
En dan vooral wat de consequenties zijn van onveilige seks.
De rest is niet belangrijk en pusht alleen maar meer naar een verstoorde beschaving, omdat papa en mama daar zo op gehamerd hebben, dat ze denken dat dat de manier is.
Waarschijnlijk zal menigeen roepen dat dat te ver gezocht is, maar dat is waar het uiteindelijk naar toe gaat, als het er al niet al is..
Want verstoord, gestoord? is onze beschaving zeker.
Het is vandaag echt wel belangrijk om kinderen ver voor de puberteit al uit te leggen wat er te koop is en rond loopt. Een peuter is een beetje overdreven maar als ze de leeftijd krijgen dat ze alleen dingen gaan doen moet er wel het een en ander in zitten.
Eensch, maar zouden kinderen niet zo opgevoed moeten worden dat dat niet aan de orde is vóórdat ze gaan puberen?
Ik vind ver voor de puberteit echt te vroeg. Zo worden kinderen gesexualiseerd, lijkt mij niet de bedoeling.
Als je een kind maar genoeg in praat hoe lekker sex is en wat er allemaal te doen is, dan zegt een kind al gauw geen nee meer tegem iemand die daar misbruik van wil maken.
Heel erg afhankelijk van het kind en situatie (klas) waarin ze zich begeven. Het ene kind wil er veel meer en eerder van weten, dan de andere. Onze oudste op haar 6e (maar dan ook 'alles') en de middelste en jongste talmden er niet naar.
Wel op jonge leeftijd begonnen (toen ze online gingen zeg maar) te vertellen over gevaren dat er (vooral mannen) zijn die sex willen en allerlei manier bedenken om dat voor elkaar te krijgen.
Dus nee, je hoeft niet alles uit te leggen op jonge leeftijd, alleen als ze ermee in aanraking komen of dreigen te komen.
Ik weet niet wat ze onderwijzen in de VS. Ik denk dat ze geen anale sex pushen aan kinderen van 4-10 jaar, maar anale sex is wel een seksuele techniek waar je het over kunt hebben met jongeren en als je toe bent aan seks een zeer fijne toevoeging kan zijn aan het plezier.
Klopt, maar anale sex is niet de bedoeling. Het voegt alleen maar toe aan de problemen waar we nu als mensheid inzitten.
Dat iets plezierig kan zijn, betekend niet dat het OK is.
…
Dat iets plezierig kan zijn, betekend niet dat het OK is.
Dat mag JIJ vinden, maar dat betekent niet dat anderen het met je eens zijn. Deze keuze moeten mensen zelf maken. Het blijkt dat negeren, verbieden of stigmatiseren niet helpt om seksuele gezondheid te bevorderen. Zo zien we in regio’s waar seksuele voorlichting het minst is, bijv. bepaalde Bible Belt gebieden of regio’s waar veel mensen wonen met een migratie-achtergrond, er veel meer seksuele problemen zijn, zoals ongewenste intimiteiten, soa’s en ongewenste zwangerschap.
Je seksuele voorkeuren komen tot expressie als de pubertijd start. Al eerder zul je het over bepaalde dingen moeten hebben, natuurlijk aangepast aan het niveau en belevingswereld van een kind. Je kunt met kinderen van 13-14 jaar prima praten over bdsm, porno, anale seks, en dergelijke. Ze weten soms ook al veel, omdat ze soms al zoeken op internet.
Klopt, dat vind ik, maar dat betekend niet dat andere die het niet met mij eens zijn, het wel bij het juiste eind hebben?
Ik ben het met je eens dat er veel problemen zijn, en dat vind ik ook niet OK.
Maar ik vind dat seksuele voorlichting zich moet dienen voor het voorkomen van soa's/ziektes en ongewenste zwangerschappen, dat duidelijk dat er consequenties zijn aan het losbandig zijn en onveilige seks, niet wat er allemaal mogelijk is met elkaar.
Het niet negeren, verbieden of stigmatiseren en het hebben over bdsm, porno, anale seks e.d. vind ik juist niet bevorderlijk voor de seksuele gezondheid.
Seks is niet puur meer helaas. En er zal echt heel veel tijd overheen gaan eer dat dat weer iets deel uit maakt van onze normen en waarden. Áls dat weer in ons zit, komt de seksuele gezondheid vanzelf.
Het zal alleen onwaarschijnlijk zijn dat dat ooit nog gaat gebeuren.
En daarbij, iedereen is vrij om te doen wat hij/zij wil. Maar loop er niet zo te koop mee.
Het is geen kwestie van goed of fout, maar dat je iedereen zelf laat kiezen over hun eigen seksuele beleving. Dat jij bepaalde ideeën hebt over seksualiteit is helemaal prima, maar je hebt het recht niet om anderen daarmee lastig te vallen of erger, een wil op te leggen. Veel christelijke conservatieve partijen doen precies dat vanuit hun eigen geloofsovertuiging.Dat België nu betere rechten heeft voor sekswerkers is beschamend.
Seksuele voorlichting gaat juist niet alleen over het voorkomen van ziekte/soa’s of ongewenste zwangerschap. Voor veel mensen heeft seksualiteit een veel bredere betekenis. Voorlichting moet dus ook verder gaan dan je eigen referentiekader, maar dient aan te sluiten bij de belevingswereld van anderen.
De kunst is om zonder oordeel en sturing iemand te informeren en coachen om keuzes te maken waar ze zelf content mee zijn.
Ik val niemand lastig en leg ook niemand mijn wil op, ik zeg alleen hoe ik er over denk.
Maar wat jij nu zegt is wat mij betreft de omgekeerde wereld. Ik moet maar mijn mond houden omdat dat lijkt alsof ik anderen lastig val of mijn wil op opleggen, maar andersom is dat ineens niet meer zo?
Nee, het punt is dat is we kinderen zo zouden moeten voorlichten dat ze weten wat er gaande is en wat de opties zijn. Dan mogen ze daarna best kiezen voor een of ander preuts, religieus perspectief - dat is hun vrije keus. Maar waar jij voor argumenteert is “ik weet het beter, neem de kids de keuze af en ik/mijn religie legt hen een keuze op”. Dat is niet een andere mening, dat is anderen (kinderen in dit geval) in hun keuzevrijheid willen beperken. In een vrije maatschappij niet acceptabel, mijn inziens.
Nee dat zeg ik niet. Laat kinderen kinderen zijn, de rest komt als ze gaan puberen, dan hebbem ze nog tijd zat om sexueel te ontwikkelen.
En zorg ervoor dat je een goeie band hebt met je kroos en dat ze wanneer ze vragen hebben, wanneer dan ook, dus ook op eventueel jongere leeftijd, bij je terecht kunnen.
Als het nu zo was dat alle ouders inderdaad zo tof zijn dat als kinderen zich niet lekker in hun vel voelen en vragen stellen, dat die ouders daar op een gezonde manier mee om gaan - of het nu om homosexuele of trans gevoelens gaat - dan zou dat wel OK zijn denk ik. Maar de realiteit is dat er een enorm aantal zelfmoorden is onder kinderen met niet-standaard sexuele geaardheid of met gender-identiteits-problemen. Dat is geen goede zaak, ik hoop dat we het daar met elkaar mee eens zijn - en het komt (tenminste volgens onderzoek - en vraag de kids die het betreft gerust zelf ook eens) door het gedrag van de maatschappij. Daarmee bedoel ik dan de stigmatisering en het krampachtig gedrag.
Als je met mensen in de LGBTQetc community praat hoor je eigenlijk altijd dat die toen ze 5 of 6 waren al wisten dat ze 'anders' waren, maar dit vrijwel altijd 10-15-20 jaar lang verborgen hebben omdat ze bang waren om veroordeeld te worden.
Dat is toch ongelofelijk triest? Dan doen we als maatschappij toch iets verkeerd? En dan moeten we daar toch iets aan doen?
Wat we precies moeten doen - nou ja, ik ben er helemaal voor om daarmee wat te experimenteren. Als het niet gezond is voor kinderen om op hun 7e sexuele voorlichting te krijgen moeten we dat niet doen - maar het zou me totaal niet verbazen als dat totaal geen probleem is en het alleen de ouders zijn die moeilijk doen. En dan zou ik zeggen - keihard verplicht maken, want je voorkomt er duizenden zelfmoorden en verwoeste levens door. Dan moeten die ouders die zich daar oncomfortabel bij voelen er maar mee leren leven. De kinderen hebben prioriteit. Vind je ook niet?
"De wens om deze praktijken uit te bannen en niet toe te staan, zal iedereen delen."
Ehm, nee, ik deel dat niet. Kindermisbruik, in welke vorm dan ook, hoort bij het mens zijn. Je kunt dat niet uitbannen.
Ik moest dat stukje een paar keer lezen voordat ik doorhad wat je precies wilde zeggen.
Het is op z'n minst ongelukkig geformuleerd waardoor hetgeen je wilde zeggen eigenlijk wegvalt.
Wat dat betreft is die alinea van jouw post eigenlijk een heel goed voorbeeld van hoe het woord "kindermisbruik" afleid van de discussie wat men nu eigenlijk wil aanpassen.
Wil niet zeggen dat ik het eens ben met je stelling, maar ik begrijp je opmerking (nu) wel.
Nee, maar dat wil toch niet zeggen dat je je er maar bij neer moet leggen? Dat wordt het alleen maar erger. Natuurlijk kun je het nooit volledig uitbannen.
Maar dat betekent dus eigenlijk dat terrorisme moet kunnen, want daar wordt niet op gefilterd. Zou dat niet moeten? Iets doen is beter dan niets doen.
Maar als je dat doet, dan vang je af wat moord is. Maar waarom dan niet alleen enkele moord? Dan moet daar ook op gefilterd worden. Als we dan gelijk scannen op illegaal wapenbezit zijn we goed bezig.
Maar wat dan over grootschalige belastingfraude? Dat raakt de hele maatschappij, net als terrorisme. Moeten we dan ook wel op gaan letten met deze filters, ze zijn er toch al, kosten een klap geld, en kunnen dan zo veel nuttiger zijn en het levert nog wat op ook. Maar als we daar dan zijn, waarom niet bedreiging en smaad?
Je zegt het zelf al. Je kunt het nooit volledig uitbannen. Dan moet dat ook niet je streven zijn, omdat dan de bijwerkingen te groot gaan worden. Dat is wat er nu dreigt te gebeuren. Lees anders ook even mijn voorbeeld boven over pijnbestrijding.
Mensen reageren altijd heel heftig als het over kindermisbruik gaat. Heel invoelbaar. Het nadeel is dat mensen eerder reageren uit emotie en niet vanuit ratio. Eerste stap is realiseren dat kindermisbruik bij het leven hoort, net als moord en doodslag, net als oorlogen. Dan kun je gaan focussen op wat je kunt doen om het te verbeteren. Dat is niet elke inwoner van Europa gaan screenen en een massasurveillance toepassen, maar misschien wel mensen weerbaarder maken en mensen leren dat bepaald gedrag niet kan.
Je ziet tegenwoordig heel veel grensoverschrijdend gedrag door bekende personen. Vanuit een oude cultuur in een heteronormatieve maatschappij kon je vroeger over grenzen gaan. Ik heb het ook vaak meegemaakt en het ‘hoorde er gewoon bij’. Tegenwoordig kan dat niet meer omdat cultuur veranderd. Dat moet je mensen wel leren.
[Reactie gewijzigd door honey op 22 juli 2024 14:33]
Ik wens heel vaak wat, maar dat krijg ik meestal niet. Je kunt wel wat willen, maar als het niet haalbaar is, raak je gedemotiveerd, teleurgesteld of erger; je probeert het niet eens meer.
Dus realistische doelen stellen die haalbaar zijn, is de essentie als je ook daadwerkelijk resultaat kunnen halen. Punt wat hij probeert te maken is, is dat je wens er wel mag zijn, maar praktisch niet haalbaar is. En wat wij (en dus jij) ervoor moeten opgeven om die niet-haalbare wens te willen bereiken.
Nee hoor, hij is gewoon realistisch. Dat is niet altijd leuk of welkom, dat snap ik ook wel. Maar net zoals je nooit zal kunnen voorkomen dat af en toe iemand te hard rijd kun je kindermisbruik niet volledig voorkomen. Tenzij je alle auto’s begrenst op 30km/uur of kinderen door robots laat opvoeden.
een geautomatiseerd systeem dat verdachte zaken moet markeren? Hallo toeslag debacle van afgelopen jaren! Dat gaat geheid een succes worden. /s
Ja, ik ben het er mee eens dat je kindermisbruikers moet zien te pakken, maar dit is niet de manier.
Als het er echt op aankomt gaan ze desnoods weer foto's per postduif versturen naar elkaar. Ze weten elkaar toch wel te vinden.
Eensch. En als ze een keer echt goed in het internet verdiepen dan weten ze best wel wie ze moeten onderzoeken.
Er wordt zoveel ellende op Facebook en TikTok en Reddit gehost, bizar dat dat allemaal nog online staat.
Maargoed, als je het een beetje door hebt, weet je zelf ook wel dat dit niet om cp draait..
Dubravka Šuica, vicepresident van de Commissie, gaf een statement waarin ze hoe verwerpelijk dergelijk misbruik is, hoezeer het online is toegenomen en dat het aangepakt moet worden: "Seksueel misbruik van kinderen is te voorkomen als we samenwerken om kinderen te beschermen. We staan seksueel misbruik van kinderen offline niet toe, dus we mogen het ook niet online toestaan."
Oei, dat is nogal een uitspraak van mevrouw Šuica. Het is offline niet toegestaan, maar in de praktijk zijn er al 4 problemen met deze uitspraak:
Kinderen die offline misbruikt worden ondergaan dit zonder dat er een redelijke persoon bij is. Anders zou het überhaupt niet gebeuren. Dus deze online controle zou een extra laag zijn die nu (schijnbaar) nog niet bestaat.
Kinderen die offline misbruikt worden hebben soms het gevoel dat ze er niet over mogen praten omdat praten over dit soort onderwerpen bij sommige ouders niet eens mogelijk en compleet taboe is. Hoe gaat een online filter deze echte (offline) gevolgen van misbruik aanpakken?
Kinderen weten soms (tegenwoordig vast wat minder een probleem dan vroeger, ik spreek hier uiteraard uit eigen ervaring) niet eens wat intimiteit exact inhoudt. Hoe lost het doorsturen van gevolgen iets op bij de preventie van het probleem? Want zodra het duidelijk misbruik wordt is het waarschijnlijk al te laat.
Wat is hier überhaupt de definitie van "kinderen"? Iemand van 10 jaar of pubers?
Dat het online is toegenomen geloof ik absoluut, en het moet absoluut beter, maar deze mevrouw lijkt zo hard naast de plank te slaan dat ik er bijna een beetje wappie van word.
Wat is hier überhaupt de definitie van "kinderen"? Iemand van 10 jaar of pubers?
Dit is ook nog een probleem wat vaak niet wordt genoemd. Als "kinderen" van 17 jaar en 364 dagen een naaktfoto versturen naar hun vriend/vriendin van 18 jaar en 1 dag dan verspreiden en bezitten ze nu technisch gezien kinderporno. Afhankelijk van wat voor technieken er worden ingezet om kindermisbruik op te sporen zal dit wel eens problemen op kunnen gaan leveren. Ik weet dat er momenteel vaak wordt gewerkt met hashes van bekende afbeeldingen, maar er is geen garantie dat dit zo blijft.
Dat is ook wel een goede vraag. Stel dat er een marge is en dat wat jij zegt geen probleem is.
Dan kun je op latere leeftijd alsnog de gewaagde foto's van je (ex- of niet ex-)vriendin hebben liggen. Want die gooi je, zeker op die leeftijd, nog niet weg omdat je daar reuze blij mee bent.
Moet je dan verplicht op je dertigste al je fotoarchieven doorspitten om te voorkomen dat je als dertiger of ouder straks gemarkeerd wordt als bezitter van ongepast materiaal?
Maar, nu met de bestaande hashes zal dat vast niet gebeuren, dus die foto's zouden dan op zich niet in de "fout"-bak moeten belanden.
De eigenlijke vraag wordt daardoor: hoe gaat men garanderen dat het materiaal niet met een foutieve oorsprong(datum) alsnog gaat worden gemarkeerd? Hoe kun je weten dat een foto uit 1995 ook echt uit 1995 komt?
Nou ja, dat met die hashes kan eigenlijk ook al fout gaan. Als een afbeelding naar meer dan één persoon is verstuurd (bijvoorbeeld ook naar een BFF om een oordeel te vellen voordat het naar het vriendje gaat) dan kan deze foto later door één van de partijen worden verspreid en daarna als "fout" worden aangemerkt. De andere partij die zich van geen kwaad bewust is zal dan wel in de eerstvolgende automatische scan worden geflagged voor het bezitten van een "foute" foto.
Doodeng, al die automatische controles met potentieel enorme gevolgen in het echte leven...
Hoezo weet het platformen waar dit op gebeurd, de daadwerkelijke leeftijd van de verzender/ontvanger?
Dus de impliciete wetgeving hierachter is, is dat je je online dus moet gaan identificeren in ieder geval qua leeftijd bij elk platform waar je berichten mee kan versturen. Anders kunnen ze niet zien of iemand kinderporno verstuurd of gewoon een selfie met wat naaktonderdelen met consent naar hun vriendje/vriendinnetje.
Hmmm, wordt die EU nou steeds enger, of ligt dat aan mij?
De wens om deze praktijken uit te bannen en niet toe te staan, zal iedereen delen.
Ik weet niet of je dat zo stellig kan formuleren. Ja, ik ben zeker van mening dat afbeeldingen van kindermisbruik niet op het internet (of waar dan ook) thuis horen, maar je moet ze wel opruimen om de juiste redenen. Je alleen maar richten op afbeeldingen en online communicatie die verdacht is van 'grooming', is symptoombestrijding, en daarmee voorkom je niet dat er kinderen worden misbruikt.
Dat moet je bij de oorzaak aanpakken. En dat betekent dus zorgen dat mensen die een bepaalde seksuele stoornis hebben, ook de ondersteuning krijgen die ze nodig hebben. In de media worden 'pedofielen' namelijk altijd neergezet als onmenselijke, antisociale monsters die geen basale mensenrechten verdienen en die we gewoon maar aan de galg mogen opknopen, want alles is geoorloofd als het om onze kinderen gaat. Niets is minder waar -- Die mensen zijn immers zelf ook kind geweest, en 9 van de 10 keer komen dat soort stoornissen voort uit het feit dat ze zélf getraumatiseerd zijn en uit een giftig milieu komen.
Het is niet zo dat iemand spontaan pedofiel wordt als ie een plaatje of filmpje van een kind tegen komt met een seksuele lading. En het herkennen van 'grooming' is een heel erg groot stuk glad ijs -- want het is uiteindelijk social engineering, en als je dat wil herkennen dan zul je eigenlijk grootschalige herkenning van gedragspatronen moeten gaan toepassen. Dat is een techniek die veel te makkelijk voor andere doeleinden kan worden ingezet.
Ga je je blind staren op het (al dan niet geautomatiseerd) opschonen van internet, dan verplaatst het probleem zich alleen maar naar de offline omgeving. Net zoals het verbieden van drugs er niet voor zorgt dat de drugsverslaafden spontaan van de aardbodem verdwijnen -- het zorgt er alleen maar voor dat 'de fatsoenlijke burger' er niets meer van ziet. We trekken alleen maar de spreekwoordelijke gordijnen dicht.
Opschonen van beeldmateriaal omdat we de gevolgen niet op het internet willen hebben, ben ik zeker voorstander van. Maar preventief zal het niets uithalen.
[Reactie gewijzigd door Stoney3K op 22 juli 2024 14:33]
Maar ergens hebben deze pedoseksuelen wel een keuze gemaakt om dit ook anderen aan te doen. En voor die keuze mogen ze wat mij betreft zwaar gestraft worden. En als ze niet hebben kunnen kiezen zijn ze wilsonbekwaam of moeten ze TBS krijgen. Maar 2 jaar cel omdat je een meisje met beperking hebt misbruikt als zwemleraar, is imo (ongeacht wat hij heeft meegemaakt) volledig onacceptabel. Maar met zulke straffen zeg je als maatschappij dat je het eigenlijk wel "oke" vind... bijna net zoiets alsof je iets van inbraak of fraude hebt gepleegd.
Ja, je moet ze helpen en ja je moet de slachtoffers laten zien dat je ze serieus neemt en dit soort figuren niet meer loslaten in een maatschappij waar ze het nog een keer kunnen doen.
En nee deze wetgeving gaat de slachtoffers niet helpen en de misbruikers niet voorkomen om te misbruiken. Het geeft de overheid alleen een middel voor massasurveillance.
De bestaande wetgeving gaat al heel ver. Een naaktfoto van jezelf als minderjarige kan al strafbaar zijn. Jongeren die zulke foto's bezitten (sexting) zijn dus strafbaar zodra ze volwassen zijn (of misschien al eerder).
Combineer je de bestaande wetgeving met deze wetsvoorstellen, dan zitten er straks vele mensen in de gevangenis omdat ze een dickpic stuurden toen ze 14 waren of zoiets (en ze vergeten waren dat die foto's nog in hun whatsapp geschiedenis stonden). Lijkt me geen goede ontwikkeling.
Ik zie het systeem een 40+ koppel dat een digitaal rollenspel met elkaar speelt (beide met een fris en fruitig 16 jarig profiel die alleen met elkaar contact hebben) al direct brandmerken voor hun leven….
Ik zou toch eerder kijken naar preventie en educatie dan een sleepnet om pas te acteren op gebeurtenissen. In de offline wereld zit ook niemand te wachten dat de post door het postbedrijf geopend en gelezen wordt ter voorkoming van (verspreiding van) kindermisbruik (in welke vorm dan ook).
:strip_exif()/i/2005135918.jpeg?f=imagegallery)
/i/2004735348.png?f=fpa)
/i/2004609018.png?f=fpa)
:strip_exif()/i/1342053781.gif?f=fpa)
/i/2004610876.png?f=fpa)
/i/2004779058.png?f=fpa)
/i/2004608956.png?f=fpa)
:strip_icc():strip_exif()/u/37602/Avatar%2520Tweakers.net.jpg?f=community){kind=avatar}
/u/151149/crop5fde11d32f663_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/467778/crop5d7a5dd1f296a.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/98843/tmpgeel601.jpg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/5722/ocf81_avatar_3.gif?f=community){kind=avatar}
/u/416158/crop5dd29666d9447_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/299339/anonpict.jpg?f=community){kind=small}
/u/28892/flo.png?f=community){kind=small}
/u/36103/avatar_60.png?f=community){kind=avatar}
/u/48908/avatar.JPG?f=community){kind=avatar}
/u/99142/crop62758e978b3e3_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/348363/crop5673ea2423487_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/81611/headcrop.jpg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/2172/crop57acf4ac04e70.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/781801/crop60ae6b20819af_cropped.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/116600/crop5be04a1ae3ded_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
/u/237439/kerstmuts02.png?f=community){kind=small}
/u/627287/crop5f8ef98351ddc_cropped.png?f=community){kind=small}
/u/3174/crop5f1e2a4facc1b.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/37855/icoon.jpg?f=community){kind=small}