Wetenschappers van het Berkeley Lab hebben een techniek voor het efficiënt koelen van processors ontwikkeld door gebruik te maken van koolstof nanobuizen. Met de techniek verbetert de afvoer van hitte van een metalen oppervlak naar de nanobuizen met een factor zes.
Van koolstof nanobuizen is al langer bekend dat ze warmte zeer goed kunnen geleiden. Het probleem is dat ze moeilijk interacteren met andere materialen, wat een obstakel vormt voor praktische toepasbaarheid zoals in chipkoeling. De zwakke interactie met andere materialen zorgt namelijk voor een hoge warmteweerstand en dat doet afbreuk aan de capaciteit om warmte af te voeren.
Intel stapte naar het Berkeley Lab om samen het probleem aan te pakken. De onderzoekers van de Materials Sciences Division van Berkeley Lab gebruikten organische moleculen om covalente bindingen te maken tussen de koolstof nanobuizen en metaal als aluminium, goud of koper. De nanobuisjes worden eerst als verticale rijen nanobuisjes op een substraat van siliciumwafers geproduceerd. De verbinding tussen de nanobuizen en de metalen was na de vorming van de bindingen zo sterk dat de nanobuizen van de het groeisubstraat losgetrokken konden worden. Die mate van hechting zorgde voor een zes keer zo efficiënte afvoer van warmte dan tot nu toe werd behaald met koolstof nanobuizen op metaal.
"Je kunt de weerstand zien als een extra afstand die de warmte door het materiaal moet afleggen", zegt Sumanjeet Kaur van het onderzoeksteam, "Met koolstof nanobuisjes zorgt de warmteweerstandsinterface voor een afstand van ongeveer 40 micron aan beide kanten van de laag buisjes. Met onze techniek, zijn we er in geslaagd de weerstandsinterface zo te laten afnemen, dat de extra afstand ongeveer zeven micron bedraagt."
De wetenschappers gaan nu proberen om meer nanobuizen zich te laten hechten aan het metaal, want met de huidige techniek kan het nog altijd zijn dat een meerderheid van de buisjes geen verbinding maakt. Het maken van de covalente verbindingen gebeurt in gasdampen of vloeibare chemie op lage temperatuur, waardoor het in theorie geschikt is voor implementatie bij de huidige productiewijze van chips.