Japans OM doet invallen bij Olympus en voormalige voorzitter

Het Japanse openbaar ministerie heeft invallen gedaan in het hoofdkwartier van Olympus en in het huis van Tsuyoshi Kikukawa, de voormalige voorzitter van het bedrijf. De invallen maken deel uit van een onderzoek naar grootschalige fraude.

Olympus zegt in een verklaring volledige medewerking te verlenen aan het onderzoek en heeft publiekelijk excuses aangeboden voor het verhullen van verliezen als gevolg van slechte investeringen in de jaren negentig. Dit is te lezen bij ABC News.

Ook in het huis van de voormalige voorzitter van Olympus, Tsuyoshi Kikukawa, en de kantoren van drie bedrijven die meegewerkt zouden hebben aan het fraudeschandaal heeft de Japanse justitie invallen gedaan. Kikukawa zou leiding hebben gegeven aan de doofpotaffaire.

De verliezen als gevolg van de desastreuze investeringen bedroegen op het hoogtepunt ongeveer 1,58 miljard euro. De zaak kwam aan het licht toen ex-ceo van Olympus Michael Woodford vraagtekens zette bij de zeer hoge adviseurskosten die betaald waren bij overnames in het verleden en deze intern liet onderzoeken.

Woodford wil dat het voltallige bestuur van Olympus, inclusief de huidige voorzitter Shuichi Takayama, aftreedt. Hij probeert de leiding over het bedrijf weer over te nemen. Waarschijnlijk gebruikt Woodford de volgende aandeelhoudersvergadering hiervoor. Een datum voor deze vergadering is nog niet vastgesteld.

Reacties (17)

[Djerro123]

Alles leuk en aardig, maar een fraude van 1.58miljard (!!) in één boekjaar (of lees ik dit verkeerd?) is echt bizar hoog. Tevens vraag ik mij af wat voor fraude hier is gepleegd: zijn kosten anders voorgedaan dan dat ze waren om incompetentie te verdoezelen of zijn de cijfers dusdanig gefingeerd dat het leek dat er geen verliezen waren?

Tevens zou de eerste optie in de lijn der verwachtingen liggen bij een land waar 'eer' hoog in het vaandel staat en mensen dus kosten wat het kost hun gezicht willen redden. De vraag is: is er geld verdiend hieraan?

[Dreamvoid]

Van wat er bekend is zijn de cijfers zijn zodanig gemanipuleerd zodat het leek alsof de verliezen er niet waren. Er zijn oa offshore bedrijven voor opgericht, speciale financiele transacties afgesloten (waaronder dus extra hoge "consultancy kosten")waardoor de verliezen uitgesmeerd werden over meerdere jaren zodat het niet opviel, etc.

Dit alles gedaan door oa de vorige CEO en het hoofd accounting, om maar niet slecht nieuws te hoeven vertellen aan de eigenaren en hun baan te behouden. In feite hetzelfde als Enron, alleen kon het bedrijf daar de verliezen niet meer "ongemerkt' terugverdienen. Dit soort trucs zijn van alle tijden, en van alle culturen.

[Reactie gewijzigd door Dreamvoid op 23 juli 2024 22:15]

[n4m3l355]

Door de overname van 3 bedrijven waarvan 2 niet bestaan en spontaan verdwenen op de Caayman eilanden en onderhandelingen van de 3e nagenoeg net zo duur waren als het bedrijf zelf.

Hoewel het een land is die zijn eer hoog houd zijn veel grote bedrijven daar goed verbonden met de lokale Yakuzi.

Wat mij verwondert is hoe het mogelijk is dat zij hun boeken keer op keer goed krijgen. Olympus is geen uitzondering maar ze maken wel allemaal gebruik van bekende auditors die geaccrediteerd zijn. Behalve dat dan ook de bedrijven iets te verwijten valt zou men ook wel eens KPMG/EY/Deloitt/PwC eens royaal in de nek mogen slaan. Je mag toch eigenlijk als investeerder hopen dat de jaarcijfers kloppen.

[Fireshade]

Behalve dat dan ook de bedrijven iets te verwijten valt zou men ook wel eens KPMG/EY/Deloitt/PwC eens royaal in de nek mogen slaan. Je mag toch eigenlijk als investeerder hopen dat de jaarcijfers kloppen.

En die cijfers klopten ook gewoon, hoor. Tenminste theoretisch en volgens de regels.
Een paar bedrijven overnemen die wel geregistreerd staan (op de Cayman eilanden, maar goed - voordeel van de twijfel), daar is niets mis mee in de boeken. Daar wordt in zo'n audit op gechecked. Ze gaan er niet heen vliegen om in den lijve te checken natuurlijk.
Het viel alleen Woodford op dat bepaalde adviseurskosten zo hoog waren. Stevige adviseurskosten bij overnames zijn niet vreemd (boekenonderzoek e.d.), maar deze waren wel erg extreem. Dan ga je dieper vragen stellen, en dan blijk je in stront te waden.

[Reactie gewijzigd door Fireshade op 23 juli 2024 22:15]

[_Thanatos_]

Yakuzi is een bubbelbad

Je bedoelt natuurlijk de Yakuza...

[bilgy_no1]

"Alles leuk en aardig, maar een fraude van 1.58miljard (!!) in één boekjaar (of lees ik dit verkeerd?) is echt bizar hoog. "

De verliezen dateren zelf vanuit de jaren '90. Het gaat overigens om verliezen die zijn geleden op allerlei beleggingen en investeringen en dus niet om het verhullen van verliezen op het maken en verkopen van producten (althans voor zover nu bekend is).

In 2007/2008 is geprobeerd de verliezen verhuld af te schrijven door grote kostenposten te registreren op adviesbedragen voor overnames (35% van de overnameprijs ipv de gebruikelijke 1%) en door overgenomen bedrijven te herwaarderen op 75% lagere boekwaarden dan in datzelfde jaar betaalde overnameprijzen. Bovendien ging dat laatste om overnames die totaal geen strategische relatie hebben met de core-business van het bedrijf.

[bonus]

Deze man, Michael Woodford, weet in iedergeval wel spijkers met koppen te slaan en probeert het niet onder het tapijt te schuiven wat er allemaal gebeurd is. Of hij het gaat redden is ander verhaal, want als het bestuur niet opstapt wat gaat hij dan doen ?

[Verwijderd]

Woodford is al ontslagen, door hem is dit allemaal aan het rollen gebracht omdat hij het 'spel' niet mee wou spelen.

http://en.wikipedia.org/w..._Woodford_%28executive%29

[wootah]

Jup, een goede zaak.
Jammer dat de raad van bestuur niet zo nobel zijn... Uiteindelijk zijn ze olympus namelijk gewoon kapot aan het maken...
Na mijn mening moeten ze dan ook personen aanpakken ipv het bedrijf. Het maakt degelijke producten en heeft een fatsoenlijke klantenservice. Zou toch jammer zijn als dit door een stelletje koekwauzen flink kapot word gemaakt

[_Thanatos_]

Na mijn mening moeten ze dan ook personen aanpakken ipv het bedrijf.

Zo werkt Japan (helaas?) niet. Je doet het met z'n allen en niet in je eentje. Je bent met z'n allen verantwoordelijk voor de acties van je team, en dat is ook de drijfveer voor netjes werken en op een correcte (eervolle) manier met je klanten en publiek omgaan.

Maar soms faalt dat dus.

[Verwijderd]

En daar zit ook wat in natuurlijk, dat men het met elkaar doet. Het zijn niet alleen de mensen aan de top die weten als ze wat dubieus doen. Bij dit soort zaken weet men vanaf de top totaan de "gewone boekhouder" op de werkvloer wat er speelt. Maar zolang het personeel gewoon hun salaris en jaarlijkse bonus krijgt zijn er maar weinig die aan de bel gaan trekken. Maar ze zijn in principe wel net zo schuldig.

[Verwijderd]

Dat is natuurlijk weer niet zo.

Verantwoordelijkheid is direct gekoppeld aam macht. Het is onjuist om gelijke verantwoordelijkheid/schuld neer te leggen bij de mensen die niets over het beleid te vertellen hebben en alleen ten koste van het in gevaar brengen van hun levensonderhoud daarover iets naar buiten kunnen brengen. In feite wordt de man op de werkvloer gewoon gegijzeld door de mensen hoger in de organisatie.

Dit soort argumenten wordt maar al te gemakkelijk gebruikt om de eigen verantwoordelijkheid weg te wuiven. Iedereen wist ervan. Ik voel me niet schuldig, we zijn allemaal schuldig. En iedereen sjoemelt dus ik ook.

Onjuist, de verantwoordelijkheid neemt toe met de macht die je uitoefent.

Het probleem met organisaties is dat wij onvoldoende managers persoonlijk verantwoordelijk kunnen stellen omdat de organisatie een juridische persoon is die als geheel verantwoordelijk wordt gesteld. Het is aan de organisatie om de mensen in de organisatie verantwoordelijk te stellen. Dat werkt natuurlijk slecht omdat de leidinggevenden zichzelf niet gauw verantwoordelijk stellen. Tja, een lager iemand ontslaan die een fout maakt, of sjoemelt dat lukt wel, maar als de directeuren zelf lopen te sjoemelen dan is dat lastig, vooral omdat ze vaak door hun vriendjes in de raad van commissarissen zijn benoemd.

De wetgeving zou veranderd moeten worden dat leidinggevenden gemakkelijker hoofdelijk aansprakelijk kunnen worden gesteld voor wat zij doen. Nu zie je dat eigenlijk alleen bij niet economische delicten zoals bijv, de brand bij chemiepak, of de vuurwerkramp. Maar als er gegraaid wordt en de werkgelegenheid van velen verwoest wordt, dan wordt er niet ingegrepen, zolang ze er maar belasting over betalen.Goed dat het OM het in dit geval wel doet. Waarschijnlijk omdat in Japan bedrijven erg verweven zijn met de staat of onder druk van de publieke opinie. Dit schaadt het openbaar belang erg. Als de aandeelhouders class action suites tegen Olympus winnen, kan het helemaal gedaan zijn met Olympus. Of de Japanners Michael Woodford dan erg dankbaar zullen zijn weet ik niet, want dan heeft hij het grotere belang ook weer geen dienst bewezen. Ze denken daar erg pragmatisch, een principe hooghouden en het algemeen belang schaden, doen ze niet zo gauw, dat lossen ze liever op stillere manieren op. Voorzitter trekt zich terug en zo.

[Reactie gewijzigd door Verwijderd op 23 juli 2024 22:15]

[TDeK]

Hij heeft in een interview aangegeven dat hij bereid is weer CEO te worden, mits aan zijn eisen wordt voldaan (dus o.a. de hele RvB eruit). Willen ze dat niet, dan is dat wat hem betreft ook goed, want hij kan (naar eigen zeggen) bij menig ander bedrijf aan de bak, mocht hij daarvoor kiezen.
Het moeilijke in dit verhaal is de Japanse cultuur. Wat het bestuur en de huidige CEO hebben gedaan is een grof schandaal, wat in Japan zeer gevoelig ligt.

[Verwijderd]

Beetje laat lijkt mij, was al lang duidelijk dat er iets niet in de haak was, nou hebben ze genoeg tijd gehad om bewijsmateriaal te laten verdwijnen.

[Katerin]

Ik zou dit niet laat willen noemen, dit soort dingen kosten heel erg veel tijd.
Als je kijkt naar NL en hoe lang onderzoek commissies soms bezig zijn naar dingen uit te zoeken.


Ik ben benieuwd of het woodford inderdaad zal lukken om het bedrijf weer over te nemen.

Edit: en het is pas recentelijk echt allemaal heel erg duidelijk geworden.
Als je even op de wikipedia kijkt kan je een goede timeline zien
http://en.wikipedia.org/w...ed_in_the_Olympus_scandal

[Reactie gewijzigd door Katerin op 23 juli 2024 22:15]

[Verwijderd]

Dat het lang duurd om de zaak tot op de bodem uit te zoeken (na de inval) kan zijn maar als een voormalig directeur met dit soort zaken naar buiten komt, moet je geen maanden wachten met een inval. Sure moet je inschatten of er sprake is van rancune etc en die directeur niet direct op z'n blauwe ogen geloven.
Blijf erbij dat ik vind dat de inval veel te laat is gekomen , die directie heeft nu veel te veel tijd gehad om zaken onder het tapijt te vegen en een strategie te bedenken om hier zo goed mogelijk uit te komen.

alleen al dit: Sagawa and his wife divorced "by mutual agreement" in early November 2011. Through the divorce settlement, Sagawa received $1.5 million in assets, while his wife received $9.9 million, including the $2.5 million marital home in Boca Raton
Geld overhevelen naar je "ex" zodat je nog wat over houdt zodra je weer vrij bent. Die directie ziet de bui al hangen en zijn vollop bezig de schade te beperken.

[Reactie gewijzigd door Verwijderd op 23 juli 2024 22:15]

[Katerin]

Daar denk ik dan toch heel anders over.
Ik vind dus niet dat er zo lang gewacht is.. ik zie ook nergens de maanden terug waar jij over praat? ik lees allemaal recente gebeurtenissen.. Die juist extra licht schijnen op dit alles.

De tijd om dingen onder het tapijt te vegen hebben ze al gehad vanaf dag 1 dat ze hier mee zijn begonnen. Ik snap ook dat het beter is om op dag 1 een inval te doen.
Direct toen het nieuws naar buiten kwam maar dit soort dingen kosten tijd.

Als je kijkt naar eerdere invallen en onderzoeken vind ik dit prima.

Het geld overhevelen naar zijn ex doet er voor mij weinig toe.
Bovendien ik kan niet in de relatie kijken en zien of dit enkel strategie is.
(zelfs als dit strategie is dan lig ik daar niet wakker van. )