Buma gaat geen geld vragen voor gebruik iPods op werkvloer

Auteursrechtenorganisatie Buma is niet van plan bedrijven royalty's te gaan vragen als werknemers naar hun muziekspeler luisteren. Volgens Buma-juristen bedoelde de rechter niet dat bedrijven moeten betalen als personeel muziek mag luisteren.

Buma ziet het niet als 'openbaarmaking' van muziek als mensen op de werkvloer via een hoofdtelefoon naar eigen muziek luisteren, bijvoorbeeld met een draagbare muziekspeler als de iPod of met een mobiele telefoon. Buma vraagt alleen geld als muziek openbaar wordt gemaakt, aldus Cees van Rij, directeur Juridische Zaken van Buma tegenover Tweakers.net. "Het gaat erom dat een buitendienstmedewerker van ons muziek hoort als hij bij een bedrijf naar binnen loopt. Met een hoofdtelefoon is dat natuurlijk niet zo."

De auteursrechtenorganisatie heeft de rechterlijke uitspraak anders gelezen dan de ict-juristen die Tweakers.net in een eerder artikel citeerde. "De rechter bedoelde volgens ons dat het feit dat werknemers binnen het bewuste bedrijf naar muziek mochten luisteren, aangaf dat er een bedrijfsbelang was om de muziek openbaar te maken." Andere juristen veronderstellen dat de rechter heeft bedoeld dat een werkgever rechten aan Buma af moet dragen als werknemers naar muziek mogen luisteren, ook als dat via een draagbare muziekspeler gebeurt.

Ict-jurist Arnoud Engelfriet vindt dat de uitspraak verstrekkende gevolgen zou hebben, op welke manier hij ook wordt gelezen. "Dan zou je bedrijven in theorie kunnen verplichten te betalen, omdat ze toestaan dat muziek beluisterd wordt via een mp3-speler." De juridische waarde van de uitspraak is, ondanks dat er geen hoger beroep kan worden aangetekend omdat de termijn daarvoor is verstreken, beperkt. "Het is een lage rechter die de uitspraak heeft gedaan. Andere rechters kunnen zijn uitspraak makkelijk naast zich neerleggen. Het is overigens niet uit te sluiten dat de rechter zijn uitspraak een beetje onzorgvuldig heeft geformuleerd."

Reacties (73)

[Verwijderd]

Volgens mij hoeft geen enkel bedrijf, waarbij geen vrije toegang is, voor auteursrechten te betalen als deze besloten muziek ten gehore brengt!


Hier de link naar de auteurswet http://www.st-ab.nl/wetten/0037_Auteurswet_1912.htm

Daarin wordt gesteld:
Artikel 1

Het auteursrecht is het uitsluitend recht van den maker van een werk van letterkunde, wetenschap of kunst, of van diens rechtverkrijgenden, om dit openbaar te maken en te verveelvoudigen, behoudens de beperkingen, bij de wet gesteld.

Volgens de Van Dale geldt voor openbaar maken:
het voor ieder toegankelijk maken;publiek.
Aangezien we hier over een werkvloer in een bedrijfspand hebben, is deze niet voor iedereen toegankelijk. Dit is een besloten kring. Dus is hier niet sprake van openbaar maken.

Maar dan het volgende punt.

Artikel 12

1. Onder de openbaarmaking van een werk van letterkunde, wetenschap of kunst wordt mede verstaan:
....
4°. de voordracht, op- of uitvoering of voorstelling in het openbaar van het geheel of een gedeelte van het werk of van eene verveelvoudiging daarvan;

.....
4. Onder een voordracht, op- of uitvoering of voorstelling in het openbaar wordt mede begrepen die in besloten kring, tenzij deze zich beperkt tot de familie-, vrienden- of daaraan gelijk te stellen kring, en voor de toegang tot de voordracht, op- of uitvoering of voorstelling geen betaling, in welke vorm ook, geschiedt. Hetzelfde geldt voor een tentoonstelling.

Uit 12.1.4 kunnen we nog opmaken dat dit niet voor een werkvloer geldt. Maar uit 12.4 kan een werkvloer wel als openbaar aangeduid worden. Maar is dubieus:
1. Is een werkvloer in een bedrijfspand, anders dan een winkel, gelijk zijnde een familie- of vriendenkring? Bij hoeveel bedrijven is de band tussen collega's gelijk zijnde vrienden? Of worden bedrijfsuitjes gemaakt om de band tussen collega's onderling en werkgever te stimuleren!
2. Gesteld wordt dat er niet in welke vorm dan ook betaald wordt voor het aanwezig zijn op de werkvloer. En volgens mij gaat het hier mank. We krijgen wel loon, maar wij betalen allemaal belasting daarover. Hieruit kan je stellen dat er toch betaald wordt om te werken.

Verder heb ik geen melding in de auteurswet gezien welke (bedrijfs)belang alszijnde openbaar maken beschouwd. Tenzij ik daarover heen gelezen heb.

Volgens mij kan men dus stellen dat doordat wij belasting over onze loon betalen een werkgever, waarbij aantoonbaar is dat het pand/werkvloer niet vrij toegangbaar is, vrijpleit voor betaling van auteursrechten voor het ten gehore brengen van muziek.

Aanvulling:
Ontvangstruimten voor gasten waar muziek ten gehore wordt gebracht moet weer wel voor betaald worden.

Aanvulling:
Als het klopt, dan kunnen bedrijven die ten onrechte hebben betaald, al hun betalingen terugvorderen (inclusief rente).

[Reactie gewijzigd door Verwijderd op 23 juli 2024 07:14]

[Verwijderd]

De Auteurswet kan niet slechts met de wet en de Van Dale geïnterpreteerd worden. De rechtspraak is ook van belang. En de rechtspraktijk is als volgt. Een medewerker van de BUMA loopt langs bedrijven en als ie muziek hoort stapt hij naar binnen om te kijken waar die muziek vandaan komt. Constateert hij dat die uit muziekdragers komt ten gehore van een publiek dan krijgt de werkgever een factuur. Als de BUMA niet wordt binnen gelaten, krijgt de werkgever ook een factuur. De BUMA reageert dan met: "als wij niet worden binnen gelaten dan zullen ze wel fout zitten". Ondanks de ongelukkige motivering van de rechter ging het in casu dus om de muziekdragers, de radio's en speakers, die voor meerdere personen te horen waren.

[Verwijderd]

Welja joh, gooi jullie blunder van gister maar op de rechter. Punt is en blijft nog steeds dat jullie en de geraadpleegde ICT juristen het compleet fout hadden.

En wat BUMA vandaag zegt valt compleet in lijn met wat ik en vele anderen met mij als reactie op jullie artikel gaven. Beetje jammer dus Tnet.

[arnoudwokke]

De interpretatie van rechtspraak is niet aan mij als auteur: dat laat ik over aan juristen. En die juristen zeiden niet alleen tegenover T.net dat deze uitspraak op deze manier kon worden opgevat: alle juristen van wie ik gisteren een mening hoorde over deze zaak, op bij andere nieuwsbronnen, vatten de uitspraak op de manier op, zoals gisteren in het artikel stond.
Ik heb gisteren, zoals het een journalistiek medium betaamt (en omdat ik zelf dolgraag de andere kant van het verhaal wilde horen ), om wederhoor gevraagd: ik heb voor publicatie van het artikel drie keer gebeld, en vlak erna nog eens een paar keer. Elke keer werd mij beloofd dat ik 'snel' teruggebeld zou worden, iig binnen enkele minuten tot een kwartier. De Buma heeft in mijn ogen dus alle gelegenheid gehad om hun interpretatie van de uitspraak ten tijde van het vorige artikel aan ons kenbaar te maken (en desnoods iets later, dan had ik het nog toe kunnen voegen aan het artikel). Buma belde pas vanmiddag pas terug.

Dat je het een blunder vindt, is jouw visie op deze zaak. Ik vind van niet en ik snap dat ook niet goed. Het gaat nog steeds om meerdere interpretaties van een rechterlijke uitspraak, alleen als de rechter ervoor zou kiezen om te verduidelijken wat hij eigenlijk vindt, kun je aanwijzen welke interpretatie juist is geweest.
Dat geldt niet alleen voor ons als niet-juristen: ook rechters kunnen een uitspraak van een andere rechter op meerdere manieren interpreteren, en met terugverwijzing naar deze uitspraak bepalen dat het toestaan van muziek luisteren op de werkvloer openbaarmaking van muziek is, zoals in de Auteurswet staat. Vandaar dat ik de passage van Engelfriet over jurisprudentie in het artikel heb gezet.

Helaas Kykez, deze zaak is niet zo zwart-wit als jij in je reactie veronderstelt. Maar respect dat je tot dezelfde conclusie als de Buma bent gekomen

Edit: typo

[Reactie gewijzigd door arnoudwokke op 23 juli 2024 07:14]

[Verwijderd]

Tja... ik zou ook in eerste instantie het aan de juristen over laten om een uitspraak te beoordelen. Echter in deze uitspraak van de rechter stond er mijns inziens niets ingewikkelds in, en had de redactie best wat meer eigen initiatief en inzicht kunnen tonen.

Het was zonneklaar in de uitspraak dat de rechter puur en alleen om het feit dat er radio's (met speaker installatie) op de werkplek aanwezig was, de werkgever verplichte om de normale BUMA rechten af te dragen. (Net zo als een winkel die moet afdragen als ze de radio voor het winkelende publiek afspelen) Er stond ook helemaal nergens in de uitspraak dat de werkgever rechten moest afdragen omdat er mp3-spelers gebruikt werden.

Ik vindt het uiterst wonderlijk dat die it-jurist zo'n gekke draai aan de uitspraak kan geven... Ik mag geen jurist zijn, maar de uitspraak van de rechter was heel duidelijk, en wat betreft de mp3-spelers absoluut niet in meerdere manieren op te vatten.

Ik vraag me ook af in hoeverre meneer Engelfriet de enige is die deze interpretatie aan de uitspraak geeft...

Ik ben het met Kykez eens dat de zaak wel degelijk heel zwart-wit is... Buma wordt hier op een indirecte manier zwart gemaakt, terwijl daar geen enkele aanleiding voor is. De BUMA heeft gewoon de normale procedure gevolgt, waarbij bedrijven rechten moeten betalen wanneer er radio wordt afspeeld voor de werknemers. Staat gewoon zo in de wet, dus daarover moet je niet zeuren. Bedrijf wilde niet betalen, omdat men via de radio 'alleen nieuwsuitzendingen luistert en geen muziek'... De rechter heeft dat argument de prullenbak in gegooid. En daarmee was de zaak teneinde.

[arnoudwokke]

Om duidelijkheid te scheppen hier nog even waar het om gaat. De bewuste passage uit de uitspraak:

De voorzieningenrechter is van oordeel dat uit het feit dat medewerkers van Suplacon tijdens werktijd naar muziek mogen luisteren, zelfs middels een i-Pod of mobiele telefoon, volgt dat Suplacon een bedrijfsbelang heeft dat zijn medewerkers naar muziek kunnen luisteren. Immers, tevreden werknemers werken harder. Er is dan ook sprake van een openbaarmaking van muziek in de zin van artikel 12 van de Auteurswet.

Buma interpreteert deze passage als volgt (en de redenering heb ik rechtstreeks van de Buma): omdat de zinsnede "zelfs middels een i-Pod of mobiele telefoon" tussen komma's staat, kan dat grammaticaal gezien worden weggelaten. Dat impliceert dat het geen rol heeft gespeeld bij de afweging van de rechter. De rechter gebruikt de zinsnede alleen als motivatie van het feit dat hij vindt dat er een bedrijfsbelang mee gemoeid is om muziek te mogen luisteren.
Engelfriet vatte het echter op als: bedrijven hoeven alleen te betalen aan de Buma als ze muziek 'openbaar maken' . Die openbaarmaking is er als er met het beluisteren van muziek een bedrijfsbelang mee gemoeid dat werknemers muziek luisteren, en dat is volgens deze rechter 'zelfs' als er via een iPod of mobiele telefoon geluisterd wordt.

De visie van Engelfriet lijkt, zeker als je online kijkt, meer steun te hebben: Ict-juristen en advocaten als Lex Bruinhof, Christiaan Alberdingk Thijm, Menno Weij en Douwe Linders zijn ongeveer dezelfde mening toegedaan en hebben deze geuit.

Ten tijde van publicatie van het artikel waren mij de visies van Engelfriet, Weij, Linders en Bruinhof bekend: ik heb wel vaker uitspraken van rechters gelezen, maar ik kan mezelf niet de juridische autoriteit en kennis toedichten die deze vier juristen bij elkaar opgeteld hebben. Daarom leek het mij gerechtvaardigd om deze visie weer te geven in het artikel van gisteren. De visie, zoals Buma die nu heeft gegeven, heb ik gisteren bij geen enkele bron kunnen vinden en stond daarom niet in het artikel.

Dat Buma zwart wordt gemaakt in een T.net-artikel, is eveneens onjuist: er staat in het eerste artikel (dat van gisteren) dat de rechtszaak ging over een radio die in een bedrijfshal stond, en helemaal niet over mp3-spelers (en dat Buma gelijk heeft dat bedrijven moeten betalen als ze een radio neerzetten voor werknemers om muziek te luisteren, dat stond al in het artikel van gisteren, lees maar na, eerste alinea, laatste zin).

Voor de volledigheid: T.net kiest geen partij in deze: wij geven alleen de argumenten en standpunten weer die de partijen in deze rechtszaak en externe juristen hebben. Dat is onderdeel van het journalistieke werk, niets meer en niets minder. Ik probeer hiermee duidelijk te maken waarom in de artikelen staat wat er staat, wat de afwegingen zijn geweest en hoe de artikelen tot stand zijn gekomen.

Edit: het stond er wat onduidelijk, dus nog even verduidelijkt

[Reactie gewijzigd door arnoudwokke op 23 juli 2024 07:14]

[Verwijderd]

4.3 wat jij quote zegt dat dus helemaal niet en dat die internetjuristen dit blijkbaar aan je mededelen is grote onzin.

ik quote even een andere reactie van mezelf;

Om je even te laten zien wat ik bedoel;

Ondernemer:
Ja maar de radio's bij ons op de werkvloer worden uitsluitend gebruikt voor nieuwsuitzendingen en niet voor muziek!

Rechter
Uit het feit dat medewerkers van Suplacon tijdens werktijd naar muziek mogen luisteren, zelfs middels een i-Pod of mobiele telefoon, volgt dat Suplacon een bedrijfsbelang heeft dat zijn medewerkers naar muziek kunnen luisteren.... Er is dan ook sprake van een openbaarmaking van muziek in de zin van artikel 12 van de Auteurswet.

De rechter zegt dus, ja sorry maar je laat medewerkers zelfs met een iPod of mobifoon muziek luisteren, het is dus ONAANEMELIJK dat ze NIET naar muziek op de radio mogen luisteren van u. EN Dus is er sprake van openbaarmaking van muziek ala artikel 12.

De rechter zegt dus niet dat de werkgever moet betalen voor iPods of dat die onder de openbaring vallen. Dat is uit de lucht gegrepen onzin, het is dan ook verbijsterend dat zogenoemde juristen en tweakers dit dus zomaar aannemen.

[arnoudwokke]

Om deze discussie af te sluiten: ik begrijp je punt
Wat ik echter heb proberen uit te leggen is hoe deze artikelen tot stand zijn gekomen. Voor de visie die jij hebt, en die grotendeels overeenkomt met die van Buma, had ik gisteren voor publicatie van het artikel geen bron: ik heb deze voor het eerst gelezen in de reacties onder het artikel (ik heb overigens wel aan meerdere mensen die ik heb gebeld voor dit artikel gevraagd: is dat echt wat er staat?).
Omdat ik na het gesprek met Van Rij van de Buma tot de conclusie kwam dat zijn weerwoord nieuwswaardig genoeg was en compleet afweek met de zienswijze van juristen die in het vorige artikel stonden, heb ik er nog een artikel aan gewijd, zodat iedereen op basis van de berichtgeving zich een compleet beeld kan vormen van deze zaak. Hierin staat duidelijk dat Buma de uitspraak anders leest dan de gisteren geciteerde ict-juristen.

Daarmee is journalistiek gezien de kous af. Jij hebt uit de berichtgeving en bijbehorende bronnen (zoals de uitspraak) je eigen conclusie getrokken. Dat is prima , maar ik kan je geen gelijk of ongelijk geven: het is, zoals ik al eerder zei, niet aan mij om een rechterlijke uitspraak te beoordelen, zeker als blijkt dat verschillende juristen het daarover niet eens zijn. Ik kan alleen uitleggen hoe ik het journalistiek heb aangepakt

[Sjaaksken]

@kykez:

De rechter zegt dus, ja sorry maar je laat medewerkers zelfs met een iPod of mobifoon muziek luisteren, het is dus ONAANEMELIJK dat ze NIET naar muziek op de radio mogen luisteren van u. EN Dus is er sprake van openbaarmaking van muziek ala artikel 12.

Het probleem met deze uitspraak is dat de rechter de woorden en de formulering die jij hierboven aanhaalt zelf niet gebruikt. De formulering van de rechter roept ernstige vragen op, vooral als het als precedent gebruikt wordt. Zelfs indien de ICT-juristen deze uitspraak fout geïnterpreteerd hebben, blijft het punt wel overeind dat de formulering van de rechter een gevaarlijk precedent kan vormen- zelfs zonder dat dit de bedoeling van de rechter in kwestie is. De rechter had dit kunnen vermijden door een duidelijkere bewoording te kiezen.

Persoonlijk volg ik de redenering van de rechter echter niet. Waarom niet? Het beluisteren van een ipod of mobiele telefoon is een persoonlijke keuze van elke werknemer apart. De bedrijven die hun werknemers verbieden naar een persoonlijke muziekspeler te luisteren zijn op één hand te tellen. De radio in de werkruimte is echter de verantwoordelijkheid van de werkgever. Deze beweert dat de radio enkel aangezet wordt voor nieuwsuitzendingen. Misschien klinkt dat onaannemelijk, dat betekent niet dat het niet waar kan zijn, dat zomaar aannemen riekt sterk naar het hebben van vooroordelen. De link tussen de radio (die aan-en uitgezet wordt door de werkgever) en de persoonlijke muziekspeler (die persoonlijk aan- en uitgezet wordt door de werknemer) is, tenzij ik mij vergis, niet bewezen. De rechter ziet deze link echter wel (zonder deze echt te verduidelijken) en besluit uit die link dat de radio effectief gebruikt wordt om ook muziek af te spelen. Het blijft toch ergens onnatuurlijk aanvoelen, net als de formulering van de rechter.

Ik vraag me wel af waarom je op een dergelijke negatieve manier reageert jegens tweakers.net. De ondertoon in je posts lijkt me ongepast. Het valt mij ook op dat de enigste partij die in het oorspronkelijke artikel geen reactie aan tweakers gegeven heeft wel degelijk BUMA is, ondanks veelvuldig aandringen. De reactie van BUMA komt uiteindelijk pas nadat er door juristen op het gevaar voor de uitspraak gewezen is. Een organisatie als BUMA, die toch van communicatie met de media afhankelijk zijn, houdt zich niet voor niets een hele dag afzijdig. De reden achter het zwijgen van BUMA is echter giswerk.

Toch is het goed dat de uitspraak van de rechter sterk onder de loep genomen is. Het heeft Buma verplicht een officiële uitspraak te doen en duidelijkheid te scheppen, zodat bij een volgende rechtzaak de vreemde formulering van de rechter niet misbruikt kan worden.

[Verwijderd]

Lijkt me ook sterk, je betaald al immers per gekochte track bij itunes

[RoBBS]

Maakt helaas niet uit. Als je het laat horen in een anders dan thuissituatie schrijft de wet voor dat je moet betalen.

Ik ben zelf ondernemer en technisch gezien moet ik betalen als de radio aanstaat en er een klant binnenkomt... Ook al is dat 1 klant die toevallig 10 sec van een nummer heeft gehoord. Dat is dan niet Buma maar Sena, maar dat is toch 1 pot nat.

[Niemand_Anders]

Zoals Buma ook aangeeft gaat het om een iPod welke via een speakerset (dus niet via hoofdtelefoon) ten gehore wordt gebracht. Omdat de werkvloer niet onder de persoonlijke sfeer valt dient het bedrijf via SENA distributie rechten te betalen.

Op zich wel grappig dat het nu juist de ICT juristen waren die de utispraak te ver doortrekken en Buma het wel in het juiste daglicht houd.

Als de buma medewerker bij een controle muziek hoort, dan moet een bedrijf betalen. Anders niet. Ofwel een storm in een glas water.

[Patriot]

Op zich wel grappig dat het nu juist de ICT juristen waren die de utispraak te ver doortrekken en Buma het wel in het juiste daglicht houd.

Lekkere stemmingmakerij weer. Die ICT juristen geven gewoon aan hoe de uitspraak van de rechter uitgelegd kan worden. Die is waarschijnlijk iets te onvoorzichtig geweest met wat hij zei en heeft het daarom op zo'n manier geformuleerd dat luisteren met oordopjes in óók onder de uitspraak zou vallen.

Vervolgens zegt Buma dat ze het niet op die manier opvatten, en doet alsof dat heel wat van ze is. Maar in feite is het natuurlijk vanzelfsprekend dat zoiets er niet onder zou vallen, en daarom is het in mijn ogen dan ook zo dat het niet meer dan normaal is dat Buma deze houding aan heeft genomen.

En jij trapt er finaal in, jij denkt nu: "Hey! Zo slecht zijn ze daar eigenlijk niet". Dat is niet iets wat ik nu wil tegenspreken, maar ik vind niet dat je die conclusie mag trekken gebaseerd op deze actie.

[Verwijderd]

Lees nou eerst zelf de uitspraak eens... En laat ons dan nog eens weten of je nog steeds denkt dat de rechter zo onzorgvuldig was...

NB: De uitspraak staat als link in het vorige artikel.

De draait die die jurist er aan gegeven heeft, kan ik met de beste wil van de wereld niet uit de uitspraak van de rechter halen....

[Patriot]

Ik heb zelf de uitspraak gelezen, gisteren al. In de uitspraak staat het volgende:

4.3. De voorzieningenrechter is van oordeel dat uit het feit dat medewerkers van Suplacon tijdens werktijd naar muziek mogen luisteren, zelfs middels een i-Pod of mobiele telefoon, volgt dat Suplacon een bedrijfsbelang heeft dat zijn medewerkers naar muziek kunnen luisteren. Immers, tevreden werknemers werken harder. Er is dan ook sprake van een openbaarmaking van muziek in de zin van artikel 12 van de Auteurswet.

Dat is een zeer ondubbelzinnige passage waaruit ik niet anders kan concluderen dan dat het toelaten van muziek op de werkvloer ongeacht in welke vorm een vorm van openbaarmaking van muziek is. Dat je dat er zelf niet uit kunt halen vind ik werkelijk onbegrijpelijk.

Buma gebruikt (volgens Arnoud) de redenering dat de zinsnede "zelfs middels een i-pod of mobiele telefoon" weg te laten is, en daarom niet van toepassing is. Maar zelfs dan kom ik nog tot de conclusie dat de werkgever bezig is met het openbaarmaken van werken onder bescherming van de auteurswet op het moment dat hij zijn werknemers toestaat naar muziek te luisteren tijdens het werken.

edit: even iets herschreven, kon flamerig worden opgevat

[Reactie gewijzigd door Patriot op 23 juli 2024 07:14]

[Verwijderd]

En dat is wederom wat je niet begrijpt, je moet de passages nooit onafhankelijk van elkaar lezen, de reden waarom de rechter dit zo geschreven heef is omdat de ondernemer beweerde dat de radio's op de werkvloer alleen voor het nieuws gebruikt werden (yeah right).

De rechter zegt echter, je laat muziek toe op de werkvloer, mensen lopen met iPods dus is het aannemelijk dat mensen ook naar muziek op de radio op de werkvloer luisteren in tegenstelling tot wat de ondernemer beweert.

En dat is wat letterlijk in 4.3 wordt gezegd, dat je vervolgens alleen 4.3 leest en daar ongefundeerde conclusies uit trekt... tja. Dat verwacht ik van jou en mezelf, maar niet van een site als Tweakers.net.

Om je even te laten zien wat ik bedoel;

Ondernemer:
Ja maar de radio's bij ons op de werkvloer worden uitsluitend gebruikt voor nieuwsuitzendingen en niet voor muziek!

Rechter:
Uit het feit dat medewerkers van Suplacon tijdens werktijd naar muziek mogen luisteren, zelfs middels een i-Pod of mobiele telefoon, volgt dat Suplacon een bedrijfsbelang heeft dat zijn medewerkers naar muziek kunnen luisteren.... Er is dan ook sprake van een openbaarmaking van muziek in de zin van artikel 12 van de Auteurswet.

De rechter zegt dus, ja sorry maar je laat medewerkers zelfs met een iPod of mobifoon muziek luisteren, het is dus ONAANEMELIJK dat ze niet naar muziek op de radio mogen luisteren van u. EN Dus is er sprake van openbaarmaking van muziek ala artikel 12.

De rechter zegt dus niet dat de werkgever moet betalen voor iPods of dat die onder de openbaring vallen. Dat is uit de lucht gegrepen onzin, het is dan ook verbijsterend dat zogenoemde juristen en tweakers dit dus zomaar aannemen.

[Reactie gewijzigd door Verwijderd op 23 juli 2024 07:14]

[Patriot]

Ik heb de passages niet onafhankelijk van elkaar gelezen, ik heb alleen het relevante deel geciteerd in mijn reactie.

Ik snap overigens best waar jij je interpretatie vandaan haalt, maar die is in mijn ogen niet direct uit de tekst te halen. In de beoordeling is sprake van een duidelijke opsomming van feiten, waarna in het op één na laatste deel een oordeel wordt geveld. Dat oordeel is dat het toestaan van luisteren van eigen muziek op de werkvloer gelijk staat aan het openbaarmaken van die muziek door de werkgever.

Dat is de wat ik en velen anderen (waaronder dus juristen) uit de tekst hebben gehaald. Jouw interpretatie is gebaseerd op iets wat de rechter volgens jou eigenlijk wel bedoelde, maar niet letterlijk zo heeft geformuleerd. Dat wat jij uit de tekst haalt is dus: "het feit dat mensen op persoonlijke wijze (d.m.v. een eigen stereo, iPod of mobiel) muziek mogen luisteren maakt het onaannemelijk dat ze dat niet naar muziek mogen luisteren via jouw radio". Zo is het niet verwoord, en daar lijkt het eerlijk gezegd ook niet op. Daarin kunnen we wellicht van mening verschillen, maar tenzij jezelf jurist ben heb ik persoonlijk nog geen jurist zien of horen zeggen dat jouw interpretatie de meest voor de hand liggende is.

Verder ben ik van mening dat je ook wel wat vriendelijker mag doen. Je steekt van wal tegen iedereen die tegen je is in deze discussie op een manier die enorm hatelijk overkomt.

[blouweKip]

k heb de passages niet onafhankelijk van elkaar gelezen, ik heb alleen het relevante deel geciteerd in mijn reactie

passage 4.3 kan niet los worden gezien van 4.2, het gaat erom of er

1. muziek publiek wordt gemaakt binnen het bedrijf
2. het bedrijf een bedrijfsbelang heeft bij het draaien van muziek (daar wordt oa voor doorverwezen naar ipods ed)

Als je 4.3 maar half leest en 4.2 negeert dan kan die indruk ontstaan inderdaad, maar als je alles leest zul je gauw zien dat het alleen maar over de openbaarmaking ging via luidsprekers/radions op de werkvloer en dat het niets met ipods ed te maken had (de formulering zou misschien wat duidelijker kunnen en misschien zou er wat meer jip en jannke taal in moeten staan voor de zgn ict-juristen)

[Verwijderd]

Ik vind het sowieso een beetje vreemd als het bedrijf zou moeten gaan betalen omdat een werknemer muziek meeneemt en luistert, of dat nou via een speakerset is of niet. Anders zou bijvoorbeeld de GVB of de NS ook wel kunnen gaan betalen voor die irritante mensen die met hun MP3speler/telefoon op de luidspreker muziek door de trein/metro laten schallen. Beetje een rare situatie, helemaal aangezien de meeste mensen die ernaast moeten zitten er in dat geval niet bepaald blij van worden.

Als een bedrijf moet betalen omdat het zelf muziek laat horen aan werknemers, oke, maar dat gezeur over werknemers die muziek meenemen of mensen die een fragment van 10 seconden opvangen als ze bij je binnenlopen... dat is gewoon kinderachtig.

[Roxsman]

Radiozenders dragen anders ook al royalties af per gedraaid nummer. Maar onze vrolijke vrienden van de Buma wil schijnbaar graag dat er 2 keer betaald wordt.

Mijn relatie met BUMA is een beetje als Iran en Israel.. Ik erken ze niet

[Verwijderd]

Het idee dat een bedrijf uberhaupt moet gaan kijken of de werknemer wel zijn ipod uit heeft staan omdat ze er niet voor betalen is al iets dat thuis zou zijn in een Monty Python sketch. Niet in de werkelijkheid.

[Auryon]

Je betaalt om deze nummers persoonlijk te beluisteren, niet om ze publiekelijk af te spelen. Strikt genomen moet je ook betalen als je je autoradio wat luid hebt staan met het raam open

[Deveon]

Dat geld vragen voor radio luisteren op je werk moet ook maar is over zijn, dat slaat nergens op. Voor de radio zender is ook alleen maar goed om meer luisteraars te hebben.

[RoBBS]

Het slaat nergens op, maar toch is het de wet. Daarom gaat bij mij de radio ook gewoon uit als er een klant/collega is of ik zet wat rechtenvrije muziek op, is er ook zat van.

[Verwijderd]

+ de zender in kwestie ziet er €0,0000 van.

[Verwijderd]

Meer luisteraars betekend dat er meer bedrijven reclame willen maken waar ze dus geld mee verdienen, en er bellen meer mensen.

[orange.x]

En daarnaast, betalen de radiomakers/uitzenders niet al geld om het te mogen uitzenden? Dan moeten de radiomakers dus x bedrag betalen, en bedrijven met een radio moeten dan ook ineens geld gaan betalen. Echt te belachelijk voor woorden. Schijnt iets van 400 euro per jaar te zijn.. Slaat totaal nergens op!

[HANC]

Eh wacht nou is effies.

Als iemand naar zijn iPod luistert (al dan niet met toestemming van de baas) en daar staat natuurlijke legale content op (moet je altijd vanuit gaan tot het tegendeel is bewezen dacht ik?) dna zijn er toch al netjes rechten afgedragen?

Ik niet snap niet. >.<

[j005t]

Het lijkt mij een beetje als de kopieerheffing op cd's en dvd's die er ook gewoon op zit. Ookal kopieer je niets en zet je je eigen foto's erop. Toch betaal je het, en krijgen dit soort organisaties gewoon een deel van de winst op alle schijfjes.

Nu dat een beetje aan het verdwijnen is moeten ze met iets anders komen. Dit was een goede poging wat ze veel geld opgeleverd zou hebben als het door was gegaan. We kunnen binnenkort denk ik wel weer een nieuwe poging verwachten.

[Verwijderd]

Je snapt het niet, omdat Tweakers de zaken verkeerd voorsteld.

Er is geen enkele sprake van dat de BUMA rechten vraagt over een werknemer die naar zijn iPod luistert. De BUMA heeft rechten gevraagd, omdat de werkgever muziek openbaar maakt via de radio. In de wet staat opgenomen dat voor een dergelijke openbaarmaking geld moet worden afgedragen aan de rechthebbende.

Dat geld voor bedrijven net zo hard als voor een winkel die muziek afspeelt in de winkel, of voor een bar die de voetbal wedstrijden op een grote TV boven de bar laat zien. De wet maakt geen onderscheid of het via radio, TV of CD of DVD komt.

Aangezien deze werkgever niets afdroeg, terwijl er wel een radio met luidsprekers in de werkomgeving aanwezig was, werd hij voor de rechter gedaagd. De werkgever kwam met de smoes dat men alleen naar de nieuwsuitzendingen luisterde, en voor de rest men naar eigen muziek (van iPods) luisterde, maar daar trapte de rechter niet in. Er wordt terecht vanuit gegaan dat de radio ook wel langer dan alleen het nieuws aan zal staan.

De draai die Tweakers en zijn jurist er aan geven, is mijns inziens op geen enkele manier uit de uitspraak te halen. NB: De volledige uitspraak staat online. Staat als link in het vorige artikel. Is helemaal niet zo lang, en bevat geen moeilijke juridische termen.

[RoBBS]

Op het moment dat de muziek niet alleen in jou oren binnenkomt maar je er wat speakertjes aanhangt, of 'god-forbid' het zelfs via de pc afspeelt (let wel, voor collega's te horen) valt het onder openbaar maken. En dat is strafbaar als je de rechten niet hebt betaald.

[lonegunner]

Ik dacht dat er op geluids dragers en/of opslag media al een soort heffing zit ivb met buma stemra rechten

[RoBBS]

Klopt. we betalen op lege media een heffing voor de mogelijkheid er muziek of films op te zetten. 90% van mijn DVD's zijn puur voor backupdoeleinden, maarja.
Het geld moet ergens vandaan komen en zolang wij met z'n allen massaal afstemmen op 538, tmf, mtv en meer van die zut blijft het ook nog wel even zo.

Pas als wij zelf aangeven (door niets meer te kopen) dat we het niet eens zijn met deze markt gaat er iets veranderen. Tot die tijd blijft iedereen lekker cashen

[Rob Coops]

Lijkt me weer eens een rechter die totaal onbekwaam was in het beoordelen van dit soort zaken, dat levert vreemde slecht geformuleerde uitspraken op die op zo veel veschillende manieren uitgelegt kunnen worden als er mensen zijn.
Helaas mogen dit soort dingen nog steeds wordt de rechter niet op zijn of haar vingers getikt en blijven we dus voor lopig nog wel met dit soort onbekwame rechters zitten die maar wat aan rommelen en totaal geen besef hebben van de schade die zij mogenlijk aan richten binnen de Nederlandse samenleving.

Nu maar hopen dat er ooit in Nederland weer eens een stroming ontstaat waar in men de gerechterlijke macht eindelijk weer eens een beetje opvoed en men niet langer accepteerd dat zulke onbekwame personen dit soort zaken beoordelen. Kenis van de materie is vereist en nee dat houd niet in dat je recht kunt spreken in zaken waar je alleen zijdelings met de materie in aanraking bent geweest.

[k7of9]

Ik weet nu eigenlijk niet of ik hier om moet lachen of moet huilen.

Het is toch ongelooflijk dat er mensen worden betaald om zich met dit soort ideetjes bezig te houden. Ik noem het gewoon verborgen werkloosheid of bezigheidstherapie.
Als ik thuis muziek aan heb staan en ik krijg bezoek dan maak ik de muziek toch ook openbaar?

Werkelijk bezopen.

[Solstice]

"Het gaat erom dat een buitendienstmedewerker van ons muziek hoort als hij bij een bedrijf naar binnen loopt. Met een hoofdtelefoon is dat natuurlijk niet zo."

Nou..... er zijn genoeg mensen die hun muziek ZO hard afspelen, dat zo'n buitendienstmedewerker wel mee kan horen.
En wat dacht je als die persoon het zo mooi vind en zijn mp3 speler aansluit op de intercom voor de grap?

Ik word zo moe van BUMA/BREIN en dat soort auteurs rechten waakhonden/organisaties.
Ik ben zeker voor dat de mensen die muziek en film etc maken ook ermee kunnen verdienen.
Maar deze organisaties lopen enkele 10 tallen jaren achter.

[Zer0]

En wat dacht je als die persoon het zo mooi vind en zijn mp3 speler aansluit op de intercom voor de grap?

Dan moet zo'n persoon misschien maar eens wat beter nadenken over de mogelijke gevolgen van zijn grap.....

[RoBBS]

Edit: de hele industrie loopt tientallen jaren achter. Lees mijn vorige post voor de oplossing.