Pioneer stopt na 29 jaar met productie Laserdisc-spelers

Pioneer stopt met de productie van Laserdisc-spelers en daarmee komt het tijdperk van de 30cm-beeldplaten definitief ten einde. Tijdens de jaren tachtig en negentig waren de videodiscs vooral in de VS en Japan populair.

Volgens Pioneer moet het stoppen met de fabricage van Laserdisc-spelers omdat het niet langer rendabel is om de benodigde onderdelen te maken. De elektronicafabrikant belooft nog wel reserve-onderdelen te zullen verkopen, en de huidige voorraad spelers telt nog drieduizend exemplaren. In 1980 lanceerde Pioneer de VP-1000, zijn eerste LD-speler, op de Amerikaanse markt en Japan volgde een jaar later. Met 9,5 miljoen verkochte Laserdisc-spelers werd de Japanse firma de mondiale marktleider. In totaal zijn er 16,8 miljoen LD-spelers verkocht.

Het Laserdisc-formaat debuteerde in 1978, twee jaar na het verschijnen van de VHS-standaard. Op de optische videoplaat werden beeld en geluid in eerste instantie analoog opgeslagen, maar in 1984 werd het geluid digitaal gecodeerd. Laserdisc was het eerste medium dat films beschikbaar maakte in breedbeeld en dat Dolby Digital- en DTS-geluidssporen kon gebruiken. Ook introduceerde het formaat als eerste de special editions van speelfilms en waren door de zoekmogelijkheden eenvoudige interactieve spellen mogelijk, zoals Dragon's Lair .

Het formaat kende echter de nodige nadelen: de platen waren kwetsbaar en met een diameter van 30cm aan de forse kant. Ook moesten de Laserdiscs halverwege worden omgedraaid en de beeldkwaliteit was matig te noemen. Toen in 1997 dvd's op de markt kwamen, kreeg het formaat in feite al de nekslag.

Eerste Laserdisc-speler

Door Dimitri Reijerman

Redacteur

15-01-2009 • 17:49

137

Reacties (137)

137
134
18
11
1
6
Wijzig sortering
Ik heb zelf 2 LD spelers. Voornamelijk Pioneer.

Pioneer was lange tijd de monopolie ondanks dat er veel merken zijn. Maar ze zijn enigen die lang doorontwikkelen en verbeteren. De laatste modellen zijn zelfs voorzien van DVD en automatische Double Side systeem. Dat betekent twee lenskoppen voor LD schijf.

Vanwege mijn hobby heb ik vroeger anime in vorm van LD verzameld. Japan was lange tijd bezig met LD. Het was daar succes. (nu is bijna alles op DVD gezet)

In Europa is Duitsland enige land die voldoende LD producten en schijven maken. De omliggende landen schieten maar weinig op. Je ziet dat op Duitse Ebay daarom veel LD systemen staan dan elders.

In Amerika komt LD systeem ook niet echt van de vloer vanwege grote invloed van VHS systeem. En als DVD een feit is, is het ook snel weer voorbij.

Alleen Japan blijft langer doorgaan met produceren ondanks dat DVD dominanter wordt. Dat is vaak te danken aan karaoke systemen.

Waarom LD zo groot is? Dit komt door de raw analoge video. Ongecomprimeerd op de LD gezet. Alleen geluid kan analoog of digitaal worden en kan geswitched worden voor twee talen. Het opvallende is de CC mogelijkheid in de videosignaal. Dat lijkt bijna op teletekst ondertiteling. In Amerika is dat verplichte onderdeel geworden, en loopt zelfs door tot bij DVD's.

De video afspeelmogelijkheden van LD zijn fantastisch waardoor het doet denken aan V2000 systeem. Perfect still beeld, kan uitstekend voor of achteruit spelen. Het heeft daarom volgehouden. Maar 30 cm schijven zijn dik en zwaar. En toch wel kwetsbaar. Ik kan voorstellen dat niet iedereen zulke schijven handig vinden. DVD was een antwoord op het probleem van LD: net zo groot als CD schijf en toch uitstekende beelden.

Nu is LD collector item geworden. Ik heb paar zeldzame anime LD's, zoals Hyper Police in 2 boxen. Vanwege de LD schijven die lang meegaan bij goed beheer zal het waardevol blijven. Heel wat anders dan VHS die magnetische opslag gebruikt: het wordt langzaam steeds slechter. VHS zakt dus snel in de waarde en wordt snel bijna waardeloos. En vergeet niet dat LD hele grote covers hebben. Daar kan DVD niet echt tegenop.

Mensen zullen wel de unieke winkel in Nederland herinneren: RoDisc in Rotterdam. De enige winkel die eerst geheel is gespecialiseerd in LD (en later in DVD) en dus hebben ze ook veel import. Ik moet wel zeggen dat RoDisc ervoor gezorgd heeft dat LD nog even in Nederland overeind blijft. RoDisc bestaat al geruime tijd niet meer, helaas, door de problemen met hun grootschalige DVD import. Ze hebben dus opgegeven, deels uit protest tegen de importverbod. Denk ik.
Had ook gedacht dat die dingen allang niet meer werden gemaakt. Doet mij denken aan een ding wat ik ooit is gekocht heb, zijn trouwens ook rond 1980 op de markt gekomen, maar is volgens mij nooit iets geworden.

Het waren een soort LP,s die in een hoes zaten, die je dan in zijn geheel in het apparaat stak ,om vervolgens alleen de hoes weer terug te trekken.
Daarna kon je dan de film (al krakende) afspelen, met (soms) het nodige 'overspringen' ,net als bij een grammofoonplaat. Er werd dan ook afgetast met een naald :)
Wel vreemd dat er toen toch nog fabrikanten overgingen op naaldaftasting terwijl de laser er al was.

Is het Hitachi CED systeem, enTelefunken had nog eerder zo'n naaldsysteem.
Ze staan samen in de historielijst van de LD, (zie link)

http://www.videoinfo.nl/Beeldplatenspelers/beeldplaten.html

edit:typo

[Reactie gewijzigd door pcgek op 22 juli 2024 20:07]

Anoniem: 112015 @pcgek16 januari 2009 10:50
Leuk artikel, maar je realiseert je toch wel, dat het laserdisk systeem NIET met een naald werkt hé? Het werkte echt met een laser. Een een verdomd krachtige ook nog. Ik heb eens zo'n oude laserdisk speler gesloopt en de laserbuis (laserleds bestonden toen nog niet) eruit gehaald samen met de voeding. Heb hem nog verkocht aan iemand die zelf een lichtshow ermee wilde maken...

Ook de platen moest je zelf uit het hoesje halen, en in de speler leggen, zoals een LP.

De kwaliteit was best goed, volgens een toenmalige collega die cinema technicus was, beter dan dvd. Waarom? Uncompressed! Hij heeft me toen eens gewezen op compression artefacts van snel bewegende beeldonderdelen. Daar had Laserdisk geen last van. Ik moet zeggen, zelf stoorde me dat niet zo, ik zag het nauwelijks op normale kijkafstand, maar hij vond het maar niks...
Naast het lasersysteem waren er nog concurrerende formaten die echt met een naald werkten, zoals een LP. Die werden geen succes omdat de beeldkwaliteit veel slechter was dan van LD.
Leuk artikel, maar je realiseert je toch wel, dat het laserdisk systeem NIET met een naald werkt hé?
Toevallig wel ja. ;)

Het systeem wat ik bedoel werkte (Hitachi CED systeem ,uit het artikel),net als een LP maar dan met beeld en geluid, waarvan je de hoes en de plaat niet buiten het apparaat kon scheiden. Als je de film had bekeken en je wilde de plaat weer uit het apparaat halen,moest je de hoes in het apparaat schuiven zodat hoes en plaat door het 'vastklikken' weer 1 geheel werd, en zo trok je de plaat er weer uit.
Over 15 jaar zeggen we het zelfde van de dvd'tjes als je het hier mee vergelijkt, alleen brak die wat meer door dan de Video CD's natuurlijk :).

[Reactie gewijzigd door Chrono Trigger op 22 juli 2024 20:07]

Laserdisc, dat is wat anders dan VCD. VCD > CDi.
Je hebt wel CD-Video. CD-Video is vrijwel gelijk aan LaserVision, met als verschil dat het geluid er digitaal op staat. Bij LaserVision zijn zowel geluid als beeld analoog op de plaat opgeslagen. De CD-Video had verschillende maatvoeringen: 8, 20 en 30 cm.

Mijn vader heeft er destijds eentje gekocht. Fantastisch apparaat. Hij draait nog steeds en hij heeft ook nog een aardige collectie van die gouden LP's. En als voordeel: hij speelt ook LaserDiscs af. Volgens Wikipedia zijn die tegenwoordig aardig gewild: http://nl.wikipedia.org/wiki/CD-video#CD-video_en_laserdisk

[Reactie gewijzigd door sopsop op 22 juli 2024 20:07]

Het verschil tussen LD en DVD is dat LD nooit echt is doorgebroken. 16,8 miljoen spelers, dat verkocht de VHS bij wijze van spreke per maand en verkoopt de DVD bij wijze van spreke nu per maand.
Zeker wel. Alleen niet in Europa, zozeer. Maar toen ik in Singapore woonde (dit is pre-dvdtijdperk) waren die dingen ongekend populair. Iedereen kon ze spelen. Omdraaien deden die spelers ook zelf, trouwens. (Dwz, ze lieten de laser uiteraard naar de andere kant toe lopen).

Ik heb hier nog een verzameling + speler staan, trouwens. Wel allemaal NTSC wegens meegenomen uit eerder genoemd land.

[Reactie gewijzigd door CyBeR op 22 juli 2024 20:07]

Anoniem: 111970 @CyBeR15 januari 2009 23:00
Ik heb hier nog een verzameling + speler staan
overzetten nu het nog kan? %)
Ah de LD, de voorloper van CD / DVD en de rest. Gelukkig heb ik nog 2 spelers die werken een Pal en een NTSC/PAL (Dual layer als in niet de disc omdraaien maar de laser gaat naar de andere kant). En zoals eerder ook aangegeven nog steeds Dragons Lair / Thayers Quest games in vol CAV format de rest van de 70 discs is CAV/CLV. 30cm is gewoon een 12" LP wie kent die nog :)
Bij mijn weten gebruikt Singapore standaarden (en ook enkele gewoontes, winkels en etenswaren) vooral uit de VK - Malaysië en Singapore waren nog Britse colonieën tot de jaren vijftig.

Daar gebruiken ze dan ook PAL-B/G en geen NTSC.


Geen twijfel dat je LaserDiscs NTSC zijn, maar dat komt eerder omdat de grootste markten voor LD de VS en Japan waren. Het zou me niet verbazen dat "alle" LDs NTSC waren.
"en de beeldkwaliteit was matig te noemen."
Ehm ... wat een BS!
De beeldkwaliteit was beter dan VHS, Betamax, V2000 en VCD en dat zijn de formaten waarmee het concureerde. Veel PAL releases waren vaak brak ja maar das met DVD nog steeds zaak zo, (geknipte formaten mindere soundtracks)
De eerste generatie dvd spelers had ook nog vaak last van mpeg artefacten maar toen dat opgelost was won DVD en blu-ray natuurlijk helemaal.
De grootste problemen van het formaat waren de prijs van de media en dat de normale spelers niet konden opnemen. Dus toen de DVD kwam was het formaat ten dode opgeschreven. Maar in Japan en de VS was het formaat enorm populair alleen in Europa liep het niet en daarom kennen velen het niet, maar de meeste film liefhebbers kennen het wel, want wie gaat er nou een enorme collectie VHS aanleggen die je na 10 jaar weg kan gooien terwijl er LD was dat net zo lang mee kan als CD.
Goed geconditioneerde videobanden gaan zeker langer dan 10 jaar mee. Dat is maar de vraag met LaserDiscs als je het artikel van Wikipedia leest.
De kwaliteit van videobanden gaat langzaam achteruit, en aangezien het geen contactloos medium is slijt de band ook iedere keer als je 'm afspeelt en 'm niet alleen in de kast wil zetten. Laserdisc is net als CD een contactloos medium wat ook na 100 keer afspelen en 10 jaar bewaren nog dezelfde kwaliteit beeld geeft. Neem daarbij de mogelijkheden van geluid: digitaal cd kwaliteit (evt met dolbysurround), dts en dd/ac3 de hogere beeld kwaliteit tov VHS en je begrijpt waarom laserdisc het formaat van vele filmliefhebbers was.
Laserrot is een bekend probleem maar komt slechts op een heel klein percentage van de schijven voor, zoals het nu genoemd wordt lijkt het alsof het vaak voor komt maar dat is niet zo. Er zijn ook videobanden met productie problemen waardoor ze niet meer af te spelen zijn. Dus wat dat betreft is het geen nadeel tov VHS.
Van een stuk of 40 Laserdiscs die ik heb is er 1 plaat die laserrot heeft.
De rest ziet er nog net zo perfect uit als de eerste dag.

En dat de beeldkwaliteit matig zou zijn is inderdaad gigantische onzin.
Het kwam dicht in de buurt van DVD, (wat toen nog verre toekomst muziek was) en vele malen beter dan al het andere dat er toen was.
Het verschil tussen LD en die andere formaten, was net zo groot als tegenwoordig het verschil tussen 1080p HD vs SD.


Maar sowieso is het duidelijk dat de persoon die dat stukje geschreven geen ervaring met Laserdiscs had.
Het formaat kende echter de nodige nadelen: de platen waren kwetsbaar en met een diameter van 30cm aan de forse kant. Ook moesten de Laserdiscs halverwege worden omgedraaid en de beeldkwaliteit was matig te noemen
- Kwetsbaar? Totaal niet. In ieder geval minder kwetsbaar dan een CD en DVD.
- groot formaat? Totaal geen probleem toendertijd omdat iedereen aan dat formaat gewend was van de LP. Sterker nog, later wat het kleine formaat van de DVD juist een probleem omdat de mooie hoezen voor films er totaal niet mooi op uit kwamen.
- omdraaien? Dat deden de meeste spelers automatisch voor je. Alleen bij heeele oude spelers moest je dat zelf doen.
Goed geconditioneerde videobanden gaan zeker langer dan 10 jaar mee. Dat is maar de vraag met LaserDiscs als je het artikel van Wikipedia leest.
Als je dat artikel goed leest, zie je ook dat het vooral gaat om LaserDiscs uit de jaren 70. Dus als je LD's hebt uit eind jaren 80 bijvoorbeeld is de kans erg klein dat je dat probleem nog hebt. Voorbeeldje: mijn 50 LaserDiscs hebben geen van al laser-rot.

Goed geconditioneerde Laserdiscs gaan zeker langer dan 50 jaar mee. Plus nooit slijtage bij afspelen.

En over de zogenaamde "matige" beeldkwaliteit: inderdaad onzin. Voor home theatre fanaten in de jaren 1978-1997 bestond er maar 1 formaat dat voor hen goed genoeg was: LaserDisc. Al die (consumenten-)videotapeformaten haalden het gewoon niet daarbij.
Pioneer is met hun investeringen in LaserDiscs en -apparatuur al jarenlang een favoriet merkje onder de Home Theatre liefhebbers.

[Reactie gewijzigd door Fireshade op 22 juli 2024 20:07]

Of wikipedia het bij het rechte eind heeft is inderdaad nog maar de vraag. Wat in elk geval zeker is dat zelfs een verse VHS-opname op een nieuwe band met een nieuwe recorder een stuk minder scherp was dan een LD.
Laserdisk was toch een uitvinding van Philips?
Inderdaad, samen met MCA. Zoals ook te lezen is in het volgende Wikipedia artikel: http://en.wikipedia.org/wiki/Laserdisc

Wel een beetje vreemd dat ondanks het feit dat Philips achter de Laserdisk stond hij niet echt een groot succes geworden is in Europa...

Aan de andere kant zijn de opvolgers van de Laserdisk - de CD en de DVD - wel een succes geworden...
Hoezo vreemd?
Philips stond ook achter video2000 en de cdi en DCC
Om het lijstje (voor zover ik weet) aan te vullen: Philips heeft handen gehad in de ontwikkeling van:
- CompactCassette
- VCC (blok-vormige video cassettes)
- Video2000 (king-size cassettes, omkeerbaar)
- LaserDisk (Samen met Pioneer)
- Compact Disk (samen met Sony)
- DigitalCompactCassette (DCC)
- CD-i
- CDvideo (Origineel een beperkte CD-i maar nu onderdeel van de DVD standaard)
- DVD
- MP3 (al bestaat die standaard officieel niet, ze heet voluit MPeg1-AudioLayer3)
en vast nog wel meer
Phillips & marketing, niet altijd de sterkste combi. :+
Andere fabrikanten hebben ook de nodige commerciele blunders op hun naam staan hoor.

Het probleem is dat Nederlanders veel meer horen van de blunders van 'eigen bodem' dan van die uit de VS of Japan.

Heeft er wel eens iemand gehoord van Sony's Elcaset bijvoorbeeld? Een blunder van de eerste orde.
Tja, als je er NOOIT reclame voor maakt, dan moet je niet raar opkijken dat het geen succes word.

M'n ouders hadden zo ongeveer van het eerste begin een Laserdisc, en ik heb nooit ook maar één enkele reclame voor laserdisc op TV gezien.
Wat veel mensen vergeten, is dat philips geen echte productie maatschappij is, maar net zoals IBM (maar dan ietjes kleiner ;) )een patenten fabriek. Ze ontwikkelen erg veel, patenteren dat en licenseren.
Ja en nee. Het is een productiebedrijf met veel research, net als IBM trouwens. De situatie die jij schetst (patenten zonder productie) is de door de aandeelhouders en directie gewenste situatie. Wat men echter vergeet, is dat research veel beter gaat als men zelf (proef-)fabrieken heeft.
Vroeger was Philips wel een echte productiemaatschappij. Dat van het patenteren en licenseren is nog maar sinds de laatste 10 jaar of zo. En dan nog noodgedwongen omdat ze niet kunnen concurreren met goedkope fabrieken in Azië.
Laatste 25+ jaar ofzo bedoel je; Philips besteedde in de jaren 80 al (grote) delen van de produktie uit aan (voornamelijk Aziatische) bedrijven. En ook toen was Philips al/nog steeds erg innovatief bezig (Video2000/MSX/CD/CD-ROM/CD-i), alleen waren ze minder handig/bedreven in het (succesvol) licenseren dan nu. Vervolgens zijn in de jaren 90 vrijwel alle (multimedia) produktielijnen uitbesteed/verkocht/opgeheven.
Sterker nog, de Laserdisc-speler op het plaatje bij het artikel is ook een Philips.
Anoniem: 19339 15 januari 2009 18:03
Om eerlijk te zijn wist ik niet eens dat ze ze nog maakten.

Kwam er ook een paar weken terug achter dat Ro-disc in Rotterdam (toendertijd vaste winkel voor laserdiscs en later dvd's, toen Amerikaanse dvd's nog beter waren dan Europese) over de kop is gegaan...

Weer een tijdperk voorbij... ;(
Het formaat kende echter de nodige nadelen: de platen waren kwetsbaar en met een diameter van 30cm aan de forse kant. Ook moesten de Laserdiscs halverwege worden omgedraaid en de beeldkwaliteit was matig te noemen.
Grootste probleem was wel laser rot.

Het omdraaien vond ik zo erg nog niet. Weet nog dat we ooit Strange Days bij een vriend op LD keken, die stond op 3 kanten (2 LD's dus). Na kant 2 dacht een andere gast dat de film afgelopen was. De rest wist dat er nog een half uur aan zat te komen, maar we speelden het spelletje mee en gingen over de film discussieren, vooral over het wel heel erg open einde. Dat er nog geen aftiteling was geweest, had hij niet eens gemerkt. :+

[Reactie gewijzigd door Anoniem: 19339 op 22 juli 2024 20:07]

Ahh Robert @ Mariniersweg in Rotjeknor daar heb ik meenig wat uurtje doorgebracht. Altijd leuke aanbiedingen en in voor een babbeltje over films en de nieuwste techniek.
hd-kwaliteit over internet kan toch nog lang niet op wereldwijde schaal dus zullen schijfjes/geheugen er nog heel lang zijn (vooral met amerika die 128Kbps breedband noemen en daar niets aan gaan veranderen met obama..)
met HD kwaliteit bedoel ik 1080P@30-50mbps en true-hd audio etc (50-100GB per film dus), dat is nog lang niet haalbaar om binnen 1 tot 2 uur te downloaden.

volgende opslag word waarschijnlijk met je memory card naar de winkel/upload station lopen en daar een 100-500GB film/tv serie uploaden (IBM racetrack).
blu-ray is nog steeds flink aan het groeien in de winkels, dus daar zit nog zeker 5 jaar leven in.
en nee online films huren werkt niet in Europa, er worden hier 10x zoveel films gekocht als in amerika voor een hele goede reden (het is hier goedkoper om te kopen).
Met de juiste compressie is dat echt geen 30-50mbps en zeker niet 50-100GB per film.
Daarnaast, als jij op een bepaalde afstand van je tv zit zie je geen verschil meer tussen 1080p of 720p en misschien zelfs 480p. Dus zo belangrijk is het nieteens. 720p zou ik nog wel leuk vinden maar meer ga ik echt geen verschil in zien. Tenzij ik dichterbij ga zitten.
En qua geluid kan je beter goede speakers kopen ipv de bluray versie van een film aanschaffen. Veel meer verschil.
ok 400 meter van je tv niet nee, maar ik zit niet verder dan 3 meter van mijn tv.
en ja ik zie wel degelijk veel artifact in 50GB blu-rays, het zou mooi zijn als er upscalers komen over een paar maanden.
en ook geluid een beetje speaker (na 2005), hebben een breder dynamisch bereik als dan DVD's uitspugen, daar hoef je niet eens een high-end product voor te kopen (betere speakers laten alleen nog maar beter horen hoe slecht dvd's zijn).

als DTS @1.5mbps mogelijk was geweest voor alle films dan is dvd geluid best redelijk maar een film van 3 moet je alleen al op twee dvd's zetten als je een beetje redelijk geluid wilt hebben.
als je 50+ bent half blind en een gehoor apparaat hebt ja dan heb je niet aan blu-ray, als je daarentegen 25bent en nog een perfect gehoor etc hebt dan is het echt tijd voor blu-ray.
Anoniem: 169504 16 januari 2009 02:28
Vond het altijd wel een gaaf medium. Net als grammafoonplaten. Zo'n grote hoes heeft gewoon wat. Ik betwijfel of we trouwens de gammafoonplaat ooit zien gaan. Het geluid is nog altijd aanzienlijk beter dan CD (mits je een fatsoenlijke hi-fi set hebt, dan heb ik het niet over computerboxjes van een paar honderd euro).
Sommigen mensen vinden het vervormde geluid van een LP inderdaad mooier dan het niet-vervormde geluid van een CD.
wat is dat voor gelul, hoe kom je erbij dat een LP per definitie zou vervormen? Het grootste nadeel van LP's wat mij betreft is dat ze slijten door ze te draaien, waardoor de kwaliteit afneemt.

Neemt niet weg dat geen enkele cd de nostalgie van een LP kan benaderen :P
Dat is geen gelul, maar een keihard feit!

Dat is ook meteen de reden dat je geen andere aparatuur op een platenspeler ingang op je versterker kan aansluiten.

Een LP heeft te lijden van mechanische limieten.
De naald mag niet te snel en niet te langzaam bewegen. Als gevolg daarvan is het niet mogelijk om een signaal volledig weer te geven van 20Hz tot 20kHz.

Om dat op te lossen moet je het signaal vervormen zodat je niet boven de limieten uit komt. Vervolgens moet dat vervormde signaal in de versteker weer tot een normaal signaal omgezet worden. Maar je zal begrijpen dat je dat nooit helemaal goed krijgt.
Daardoor is bv het dynamisch bereik en de harmonische vervorming van een LP altijd behoorlijk hoog.

Gelukkig is het een soort vervorming die veel mensen wel aangenaam vinden klinken.
(net zoals de vervormingen van buizenversterkers overigens)
Check je keiharde feiten dan nog maar even.

De reden dat je geen andere apparatuur kan aansluiten op een platenspeler-ingang is de toepassing van RIAA-correctie.

Deze correctie is een optimalisatie om mechanische tekortkomingen op te vangen. Bepaalde frequenties worden bij opname wat verzwakt en bij weergave weer opgehaald. Vergelijk ook de Dolby-ruisonderdrukking van cassettedecks.

Met vervorming heeft dit verder niks te maken.

[Reactie gewijzigd door mae-t.net op 22 juli 2024 20:07]

"optimalisatie om mechanische tekortkomingen op te vangen" is een eufemisme voor vervorming.

Die mooie filters kunnen de mechanische beperkingen en de RIAA correctie niet 100% corrigeren. Ook kunnen ze niet verhinderen dat je een klein dynamisch bereik hebt. Dat zijn gewoon natuurkundige feiten waar je niet omheen kunt.

Met een CD kun je ook prima hetzelfde geluid van vinyl reproduceren. Als je maar dezelfde vervormingen er overheen haalt.

Sommigen mensen doen dat ook per ongeluk en zijn dan stomverbaasd.
Kijk hier maar eens: http://www.matrixhifi.com/ENG_contenedor_art_cd_vinilo.htm
Ze nemen o.a. een vinyl opname op een CDr op.

En verrasing: de CDR klinkt EXACT gelijk aan de vinyl opname.
Die audiofielen snappen er niks van, wat analoog is toch zo geweldig en digitaal verziekt de boel.

Lees het hele verhaal maar. Dat zul je wel interessant en verrassend vinden.

Maar dat mysterie waar zij voor staan is heel makkelijk te verklaren als je je beseft dat ze vinyl zo mooi vinden klinken door de vervormingen.
En als je dat geluid vervolgens opneemt op CDR dan neem je die vervormingen mee. En dan klinkt die CDR precies zo.

Dat die CDR precies zo klinkt geeft ook aan dat het digitaliseren totaal geen beperkende factor is voor de geluidskwaliteit.

Eén groot voordeel dat vinyl op dit moment wel heeft, is dat het alleen nog maar gemaakt wordt voor liefhebbers. En dat de maatschappijen die het produceren dus heel veel aandacht aan de kwaliteit van de opname besteden.
Terwijl CDs vaak moedwillig verziekt worden, voor allerlei commerciele belangen, die tegengesteld zijn aan goede geluidskwaliteit.
Bijzonder interresant, dank voor dat linkje. Verklaart een hoop eigenlijk. Als je kijkt naar buizenversterkers, die vervormen statistisch veel meer dan transistors, maar toch is het geluid een stuk mooier en warmer.

Ik ben het helemaal met je eens over CD's. Nieuwe opnamens van tegenwoordig zijn veel te aggressief gemixt, vooral qua bassen. Eind jaren 80 hadden ze het echt goed door. Toen hadden ze de spullen om alles goed op te nemen in goede qualiteit, en verziekten ze nog niet de boel met extreme equalizer instellingen. Gooi "Appetite for Destruction" er maar eens in. Drums knallen er echt goed uit zonder te heftig te zijn, en het klopt gewoon allemaal.
Oh, en laat ik daar op terug komen. CD's bevatten wel degelijk aanzienlijk minder geluidsdata dan platen. Een afbeelding zegt meer dan duizend woorden: LINKZORZ

Vandaag had ik weer eens een plaat op gezet en voor de gein de CD versie ervan geluisterd. Nou vriend, je hebt geen goede oren nodig om een verschil te horen. Dat heeft niets met vervorming te maken. Er is veel meer detail en definitie in de LP opname. Het klinkt echter.
Ik stel voor dat je eens een luistertest doet tussen een CD van 15+ jaar en een LP van 15+ jaar, beiden goed onderhouden en spelend op een goede installatie.

Ik denk dat je verrast wordt door het verschil in vervorming!
Op een goede speler hoor je echt geen vervorming hoor. Het nadeel is inderdaad dat een plaat slijt, maar dat gaat ook heel langzaam als je een goede speler hebt.

Het verschil is de dichtheid. Een CD bevat veel minder data aan geluid per seconde dan een LP. Het klinkt een stuk warmer en voller. Het is niet voor niets dat al die audiofielen met versterkers van 2000 euro nog steeds liever platen draaien.
Het 'warme geluid' van een LP speler, is juist die vervorming ! Dat is puur een artefact, vanwege de LP technologie. Dat sommigen dat artefact mooier vinden, is een andere kwestie. Mooi is niet hetzelfde als correct.
Alleen de eerste paar keer dat je de plaat draait en in een stof vrije ruimte is het geluid beter. Een plaat verliest toch zijn scherpte na een paar keer draaien en een CD niet.
(Al vergeef je een LP meer dan een CD kwa bijgeluiden)
Anoniem: 110871 15 januari 2009 18:47
Tja aan alles komt een einde... heb er nog zo'n 150 in de kast staan hier, waaronder echt juweeltjes van Disney met daarin boeken en filmstills en tekeningen echt geweldig.
Dat is het leuke aan die grote "dozen" je kan er veel meer mee dan een stom dvd boekje.
Dat is vaak ook de reden dat ik LP edities van sommige muziek koop. Vaak doen ze er toch een gratis download bij. En het staat een stuk leuker in je kast :)
Vergeet niet dat er op de laserdisc Digitaal geluid stond Dolby Digital en alleen daardoor zijn tijd al ver vooruit was...
Precies. Zoals eerder ook al opgemerkt, de (analoge!) beeldkwaliteit van Laserdisc was destijds ongeevenaard vergeleken met alternatieve media uit die periode. Vaak waren films alleen op Laserdisc in widescreen te krijgen. Speciale edities van bijvoorbeeld The Abyss en de Alien films zijn jarenlang alleen exclusief op Laserdisc verkrijgbaar geweest. Toen vervolgens daar ook nog eens Dolby Digital aan toegevoegd werd, was het feest voor filmliefhebbers compleet.

Helaas is het nooit mainstream geworden, en nu dus einde van een tijdperk. Ik heb nog zo'n honderd platen staan waarvan een gedeelte nog steeds niet op DVD te krijgen is. Jammer alleen dat het op een 1080p projector de tand des tijds niet echt heeft doorstaan ;-).

RIP Laserdisc!
maar dat was toen nog echt geen 7.1 hoor ;)
Geen 7.1 Nee. Maar 5.1 op LD bestond al voordat de DVD uitkwam, dus voor 1997.

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.