Het netwerk was niet als publiek aangemerkt en is daarom als privé te beschouwen.
Dit lijkt me onredelijk. Zoals ik in mijn eerste schrijven al om een definitie vroeg; hoe moet een publiek accesspoint worden aangemerkt als volgende de bovenstaande redenering niet uitgegaan kan worden van het publiek zijn op basis van de technologische aanduiding hiervoor.
Gedaagde heeft niet aan zijn bewijsplicht voldaan.
De gedaagde is te goedertrouw geweest en heeft niet in gebroken, analoog aan lawaai maken of over een eigen weg lopen waar geen absolute melding van is gemaakt zou met dat oogpunt ook strafbaar zijn, terwijl er niets wordt ontnomen.
Los daarvan is een interactief protocol wezenlijk anders dan het ontvangen van vrije signalen uit de ether, hetgeen een eenvoudig en passief karakter kent. Het enkele opvangen van een SSID mag dan wellicht onder artikel 10 EVRM vallen, dat geeft nog geen recht tot het initiëren van een interactief protocol, laat staan van het ophalen van HTTP verkeer via het systeem van een ander.
De (E)SSID stelt in zijn adverteren dat het netwerk publiek toegangelijk is. Het is
dus aan de aanbieder hier wat aan te doen. Net zoals hij een bordje eigenweg zou neerzetten. Hij maakt gebruik van een vrije licentie band, dus de vraag is of hij uberhaubt rechten kan ontlenen aan het feit dat technologie interactieve communicatie aangaat.
De klacht over laster is onbegrijpelijk. Het slachtoffer heeft immers nergens onwaarheden over gedaagde verkondigd.
(Ja, rechters praten altijd zo raar)
Het slachtoffer, of aanbieder, heeft aangifte moeten doen tegen gedaagde. De aanbieder stelt dat het een privé netwerk betrof, maar de aanbieder, al dan niet onwetend, een publiek netwerk geïnstalleerd. Als het slachtoffer aangifte tegen de Pool heeft gedaan voor het 'inbreken' of gebruik maken van een prive netwerk zal de aanbieder moeten aantonen dat het op dat moment een privé netwerk betrof.
reactie op toevoeging:
Je analogie vind ik moeilijk te volgen. Dingen opvangen uit de ether mag, maar interactie aangaan via de ether vind ik toch echt wat anders.
Is interacteren met muziek iets cruciaals anders dan informatie overdracht? Ik dacht het niet.
Maar inderdaad, het cruciale punt is: wat is het uitgangspunt bij een onbeveiligd netwerk, vrij toegankelijk of privéterrein? Daarbij vind ik het laatste de beste keuze. Er zijn heel veel mensen die wifi gebruiken met weinig tot geen kennis van de technische beveiliging daarvan. Zo'n groep uitsluiten met een beroep op "ga WPA2 maar eens googelen en zet een whitelist met MAC-adressen op" gaat mij te ver. Internet is zowat een basisbehoefte tegenwoordig, en de toegang daartoe hoort laagdrempelig te zijn. De wetgeving dient dat te ondersteunen en ook de mensen te beschermen die weinig verstand van techniek hebben.
Omdat alle kastjes wellicht in het verleden werden uitgegeven als zijnde makkelijk te gebruiken, makkelijk voor iedereen. En als mensen gaan zeuren dat het te makkelijk is voor anderen om er gebruik van te maken, en dat ze hier schade door ondervinden, dan moeten ze daar eerst wat aan doen, voordat ze dat als proef ballonnetje naar justitie brengen.
En vergeet niet dat het gewone eigendomsrecht ook geldt op grond waar geen hekje omheen staat. Waarom zou er dan wel een hekje rond mijn wifi moeten staan?
Het gaat hier niet over grond, aan grond heb je niets. We hebben het hier over iets wat interessant in gebruik is. Dus (zoals wij hier in de buurt hebben) een aantal 'Eigen Wegen' die een vreselijk makkelijke sluiproute zijn, maar geen publieke grond zijn. Als dat niet is aangegeven ziet de straat er
exact hetzelfde uit als het gemeentelijke wegennet, detail is hier 'Eigen Weg'. Diegene die jij slachtoffer noemt heeft niets gedaan om het probleem te voorkomen, sterker nog ik snap absoluut niet waarom ze het probleem niet bij de oorzaak aanpakken!