Verschillende groepen klagen er graag over, maar in alle gevallen is de klacht van oa HRW, Amnesty dat ze veroordeeld worden volgens militaire maatstaven, niet dat ze vastgehouden worden zonder veroordeling en dat is inderdaad het debat, die groepen denken waarempel dat burgers die deelnemen aan militaire activiteiten vrij moeten zijn zolang ze maar het Westen aanvallen en niet aan militaire wetgeving moeten houden.
Daar kan ik weinig aan toevoegen. Een heel expliciet voorbeeld is de complexe* situatie in het land dat heel vroeger kana'an genoemd werd. Als Hamas of een Arabische terreurgroep een aanslag pleegt komt het misschien één keer in het nieuws en veroordeeld, maar meestal niet, zodra echter Israël terugslaat wordt het breed uitgemeten en staan "mensenrechten"-organisaties op hun achterste benen en wordt Israël de bezetter en de onderdrukker genoemd.
*
In de periode dat de Seltjoekse en Ottomaanse Turken daar de baas waren - er woonden daar al die tijd Joden - zijn er diverse opstanden geweest van de Arabieren die door de heersers militair onderdrukt werden, en waarbij de Joodse inwoners ook slachtoffers werden. Ook zijn er pogroms, aanvallen van die Arabieren op de Joodse inwoners geweest (je moet wel goed zoeken op Wikipedia hiervoor) net zoals die er waren in Rusland, Oekraine, Polen, Groot-Brittannië. Het land was grotendeels onbewoond omdat de Ottomanen belasting hieven per boom en de Arabieren dus alle bomen rooiden. Die Arabieren vonden zichzelf Egyptenaar, Libanees, Syriër of Hasjemiet maar was toch vooral verbonden met zijn eigen stam.
In de Eerste wereldoorlog beloofden de Britten de Arabieren onafhankelijkheid als ze tegen de Ottomanen in opstand kwamen maar beloofden ze ook de Joden een thuisland. Vanaf toen kwamen de Arabieren in opstand tegen de Britten, en begonnen ze met aanvallen op de daar (al) wonende Joden daartoe opgeroepen door de Arabische leiders.
Vanaf het eerste voorstel dat de Joden het gebied beloofde wat overenkwam met het gebied dat nu Israël beslaat inclusief de Westelijke jordaanoever en de Arabieren alles daar omheen, tot en met het laatste voorstel van de VN in 1947 hebben de Joodse groeperingen gezegd prima, zijn we mee akkoord, en hebben de Arabieren gezegd we zijn niet akkoord. Toen de Britten zich terug trokken riepen die Joodse groepering de staat Israël uit. De Arabische buurlanden die al hun onafhankelijkeheid gekregen hadden (Egypte en de Hasjemitische emiraten en koninkrijken Syrië, Irak en Transjordanië) antwoordden daarop door hun legers naar het gebied te sturen en de Joden in zee te drijven. De Arabische leiders gaven ook de Arabische inwoners opdracht om ofwel mee te vechten tegen de Joden, ofwel het land te verlaten. De Arabische inwoners die dat niet deden zijn nu Israelische staatsburgers, diegenen die dat wel deden werden de Palestijnen, een volk dat tot dan toe nooit bestond.
Sindsdien zijn groepen Palestijnen altijd aanslagen blijven plegen en worden kinderen van de Palestijnen vanaf hun geboorte opgevoed met haat voor Israël, iets dat conform is aan de doctrines van de Islam zoals die volgt uit de Hadith, Sira en in Medina geschreven delen van de Koran. Israel kan daar alleen maar op antwoorden met veiligheidsmaatregelen en helaas kent zij, net als de Arabieren vooral het principe oog-om-oog, tand-om-tand en niet het principe van vergeving. Iedere aanval "moet" dus vergolden worden, en dat geldt voor beide zijden. Als in een tijd van vrede/wapenstilstand een Palestijnse jongen van 12 zijn zusje van 8 met een bommengordel naar de Israelische grenspost stuurt, dan snap je dat die haat en de zucht naar dood groter is dan alles. Hamas wilt geen permanente vrede, hooguit een wapenstilstand zodat ze zich kunnen herbewapenen. Het eerste doel van Hamas is conform de oproep vanuit Islam om Israel te vernietigen en alle Joden uit te roeien ongeacht de consequenties.De norm die de VS aan houdt is al eeuwen lang dat als je vastgenomen wordt door een leger omdat je het leger aanvalt, dat je een 'soldaat' bent, of dit nu in de 'juiste' kleding is of niet.
De VS heeft hier natuurlijk lange ervaring mee, eerst met de indianen en daarna in Vietnam. Met de indianen maakten ze ook geen onderscheid tussen "soldaten"/krijgers, burgers (indianen waren geen staatsburgers) en kinderen of babies.
Mensen die in WW2 de Duitsers aanvielen werden ook als militair aanzien en er mocht dus wettelijk teruggeschoten worden op "La Resistance",
Je noemde in de vorige post
UN/Geneve. Het verdrag van Geneve bestaat al veel langer dan de UN. Daarin is echter uitdrukkelijk vastgelegd dat degenen die geuniformeerd zijn en vechten namens een staat beschermd worden. Ja bij oorlogshandelingen mag er op ze geschoten worden, mogen ze uitgeschakeld/gedood worden, maar zodra ze zich overgeven en krijgsgevangene worden moeten ze goed behandeld worden. Bij officieren wordt daarbij erkent dat ze de plicht hebben om te ontsnappen.
Voor WO-1 was het ook gebruikelijk dat deze officieren - meestal van adel - bij het ene conflict aan de voor de ene kant vochten en bij een ander conflict aan de andere kant.
Voor ongeuniformeerden (saboteurs) en voor geuniformeerde opstandelingen is er echter in het Verdrag van Geneve geen enkele bescherming. Zij worden beschouwd als criminelen en verraders en mogen al blij zijn als ze enkel de doodstraf krijgen.
en daarmee dat die wetgeving ook bestaat, je wilt niet dat legers wraak nemen op burgers omdat er geen zichtbaar verschil tussen soldaten en burgers is.
Dat deden de Nazi's dus expliciet wel, voor iedere door het verzet vermoorde Duitse soldaat werden 10 willekeurige burgers geëxecuteerd. Maar ook de Amerikanen maakten geen onderscheid als ze de indianen aanvielen en ook de Indonesische vrijheidsstrijders namen wraak als ze Japanse gevangenkampen aanvielen waar blanke koloniale Nederlanders opgesloten waren (De Japanners en later de Britten moesten de Nederlanders beschermen) en ook de Nederlanders deden dat tijdens de "Politionele acties" en onder Van Heutsz en Colijn in Atjeh, Bali en Lombok.
https://advalvas.vu.nl/ca...eren-dood-laten-schieten/
https://www.bnnvara.nl/jo...an-de-kaak-worden-gesteld
‘Ik heb er een vrouw gezien die, met een kind van ongeveer 1/2 jaar op den linkerarm, en een lange lans in de rechterhand op ons aanstormde. Een kogel van ons doodde moeder en kind. Ik heb 9 vrouwen en 3 kinderen die genade vroegen, op een hoop moeten zetten, en ze dood laten schieten. Het was onaangenaam werk, maar ’t kon niet anders. De soldaten regen ze met genot aan hun bajonetten.’
https://www.groene.nl/artikel/een-colijn-kent-geen-twijfel
Het was Gods wil dat Nederland regeerde over Indonesië, en in zijn Goddelijk plan was blijkbaar ook voorzien in het afslachten van vrouwen, kinderen en gewonden, het afbeulen van dwangarbeiders, het platbranden van dorpen en dergelijke.Zowel de VS als anderen in het Westen zijn daar momenteel heel voorzichtig in, maar andere legers in andere streken nemen het niet zo nauw (zie Rusland, China/Tibet, India/Pakistan etc).
De VS en Nederland (ik weet niet van de anderen in het Westen) hebben een juridisch systeem waarin mensen die zich slachtoffer voelen de staat kunnen aanklagen Nederland is aangeklaagd voor een bombardement op een minutie-opslagplaats in Afghanistan waar blijkbaar zoveel explosieven was opgeslagen dat daarna het hele dorp van de kaart was geveegd. Ook is Nederland aangeklaagd door vrouwen uit Srebrenica terwijl de Nederlandse troepen die daar heen waren gestuurd met enkel proppenschieters en een verbod om te schieten tenzij ze zelf beschoten werden dus helemaal niets kon doen en de aanvragen voor luchtsteun door de Navo steevast werden afgewezen. De Serviers die hen en Screbernica belaagden beschikten echter over mortieren en tanks. In deze zin kun je de Nederlandse militairen dus niets verwijten, maar wel de kamer en het kabinet dat hen daar onvoorbereid naartoe heeft gestuurd zonder te beseffen wat de situatie daar zou zijn, en bovenal de Navo en de internationale politiek.
Die andere landen die het niet zo nauw nemen worden echter daar niet op aangesproken, een vreemde vorm van politieke correctheid.
Volgens die zogenaamde burgerrechten groepen (die altijd in het voordeel van 1 kant vallen) zijn de bandjes die de militaire arm van oa. Fatah en Hamas met hun insignia of de vlaggen die ze zwaaien geen militaire insignia, omdat het gebaseerd is op een religieuze bron, en dus mag een leger niet schieten op die mensen - en als je dat logisch gezien aanneemt, dan zijn soldaten van oa. Zwitserland en alle landen die vlaggen met een kruis hebben ook niet militair? Die beredeningen om Fatah, Hamas, Al-Qaeda etc uit te sluiten als een militair doelwit raakt kant noch wal.
Absoluut.
Niets ten nadele van moslims die wel vrede willen, maar de ideologie van hun geloof, de doctrines in de Hadith, Sira en Koran staan daar toch wel wat anders in.
Bill Warner PhD: Political Islam, not Religious Islam
Dr. Bill Warner explains why Islam is not a religion, but a Political Ideology.
Bill Warner, PhD: Good Muslim, Bad Person
A good Muslim is one who practices Islam. Since there is no unmitigated good in Islam for the Kafir, it follows that someone who practices Islam has no unmitigated good for the Kafir. There are good people who call themselves Muslims, but their goodness comes from something other than Islam.
The Political Side of Hijabs
The Islamic Doctrine of Christians and Jews - Dr. Bill Warner (Book Introduction)