Praktische quantumcomputer weer stap dichterbij

De EE Times schrijft dat de eerste praktische quantumcomputers weer een klein stapje dichterbij zijn, nu wetenschappers van Harvard erin geslaagd zijn om gegevens gecodeerd in een laserstraal op te slaan in een quantummedium (bestaande uit rubidium atomen), vervolgens dit medium weer terug uit te lezen, de gegevens terug te coderen naar een laserstraal, en op te slaan in een conventioneel geheugen. De mogelijkheid om terug uitgelezen gegevens op te slaan is een kleine doorbraak. Een quantumcomputer gebruikt namelijk geen voltageverschillen of magneetvelden om data te coderen, maar natuurkundige eigenschappen van atomen of elementaire deeltjes. De spin van een elektron kan bijvoorbeeld een 0 of een 1 voorstellen.

Het probleem is dat uitlezen van zulke gegevens op die ontzettend kleine schaal zo'n drastische operatie is dat de waarde van een qubit ná het uitlezen niet gegarandeerd kan worden. Door de uitgelezen qubits te verwerken in een laserstraal en op te slaan in normaal geheugen wordt dat probleem echter omzeild. Niet alleen kan men de gegevens vanuit het normale geheugen naar hartelust lezen zonder dingen kapot te maken, het kan het ook onmiddelijk terug gecodeerd worden naar een laserstraal om het quantummedium te herstellen. De leider van het project, Ronald Walsworth, wil de komende vijf jaar besteden aan het bouwen van praktische quantumencryptie. Daarna is op fotonen gebaseerd quantumgeheugen aan de beurt, gevolgd door een complete quantumcomputer:

"In about five years, we hope to have the first practical application of quantum information processing, which is brief but ultrasecure messaging," Walsworth said. "Because the information is quantum-mechanical, if it is measured in any way before it gets to you — if anybody tries to eavesdrop — the information will be destroyed, and you will not receive it. So if you get the information, then you can be sure it was not observed by anyone else." That has attracted the attention — and funding — of the Defense Advanced Research Projects Agency and the National Security Agency.

Reacties (46)

[Robin]

De spin van een electron kan bijvoorbeeld een 0 of een 1 voorstellen.

Ik denk dat een elektron meer dan een 0 of een 1 kan bevatten. Deze kan toch 4 basiskanten opdraaien: links, rechts, naar beneden en omhoog. En dan heb je nog een mix van die 4 basiskanten (omhoog linksdraaiend, omlaag rechtsdraaiend etc.)

Mocht deze dan meer dan een 0 of een 1 bevatten (een 2 en een 3 bij wijze van) dan zal er toch iets van snelheid worden ingeleverd tenzij er een compleet andere computer gemaakt zou moeten worden.
En dan is het de vraag of het wel efficiënt genoeg is om de huidige dan te mogen vervangen (op een gegeven moment haalt dan deze nieuwe computer dan wel de "oude" in maar dan zal de ontwikkeling van de "oude" computer op een gegeven moment moeten stoppen zodat er door ontwikkeld kan worden naar de "nieuwe"computer)

[Wouter Tinus]

Ik denk dat een elektron meer dan een 0 of een 1 kan bevatten.

Dat is waar, maar de vraag is of je dat wel wil. Heel lang geleden, toen men pas begon met het bouwen van logische systemen, had met ook computers die drie of vier waarden per 'bit' konden aannemen. In de praktijk bleek dat echter een onhanteerbare methode, en dus is alles standaard binair gemaakt.

Voor specifieke doeleinden moet het zeker mogelijk zijn om een quantumcomputer met vier mogelijke waarden per qubit te bouwen, maar het meest praktische lijkt me als men vasthoudt aan conventionele binaire logica.

Voor je op quantumniveau met dit soort rare dingen gaat spelen kunnen ze beter eerst gewone processors bouwen met dezelfde filosofie, want da's dus ook gewoon mogelijk. Het feit dat dat niet gebeurd zegt volgens mij wel genoeg over het 'nut' van zo'n constructie .

[Se7enth_son]

Voor je op quantumniveau met dit soort rare dingen gaat spelen kunnen ze beter eerst gewone processors bouwen met dezelfde filosofie, want da's dus ook gewoon mogelijk.

Dit is dus niet mogelijk. Bij de quantumcomputer draait alles om qubits (`quantum bits'). Qubits bevinden zich op atomair niveau. Volgens de quantummechanica hebben deeltjes op dit niveau de bijzondere eigenschap dat ze zich op hetzelfde moment in twee verschillende fasen kunnen bevinden. Een atoomkern kan bijvoorbeeld tegelijkertijd twee verschillende kanten opdraaien. Waar een bit in één van twee standen kan staan (0 of 1), kan een qubit zich ook in beide standen tegelijk bevinden. Dit betekent dat een qubit tegelijkertijd aan twee verschillende berekeningen kan deelnemen, wat grote gevolgen heeft voor de rekensnelheid. Een probleem bij qubits is dat als je gaat meten in welke fase een deeltje zich bevindt, je altijd één van de twee fasen meet. Hier is men dus oplossingen voor aan het zoeken, waar dit artikel er één van is.

Je kunt de rekenmanier van een quantumcomputer als volgt voorstellen ('t is een simpel voorbeeld, dus het klopt niet helemaal): Je hebt 100 deuren en je wilt weten achter welke een bal zit. Een gewone computer opent een deur en kijkt of er een bal zit. Een quantumcomputer opent tegelijkertijd alle deuren en ziet in één oogopslag achter welke deur de bal ligt.
Wat ook uit dit stukje blijkt, is dat een quantumcomputer niet altijd voordelen brengt tov de huidige manier van rekenen. Maar voor bijvoorbeeld encryptie is het echt super! Maar er zijn nog een hoop problemen die overwonnen moeten worden... Toch hoop ik (en denk ik) dat een quantumcomputer ooit volledig operationeel gaat worden...

Edit: net te laat...

[Felicia]

Je kunt de rekenmanier van een quantumcomputer als volgt voorstellen ('t is een simpel voorbeeld, dus het klopt niet helemaal): Je hebt 100 deuren en je wilt weten achter welke een bal zit. Een gewone computer opent een deur en kijkt of er een bal zit. Een quantumcomputer opent tegelijkertijd alle deuren en ziet in één oogopslag achter welke deur de bal ligt.

Dat klopt inderdaad, maar de quantum computer kan niet opslaan achter welke deur de bal zit zonder binaire logica. En dat is iets wat de huidige computers wel kunnen.

Vandaar dat ze nu dus ook bezig zijn om iets op te kunnen slaan zonder dat het verloren gaat en het lijkt dat dit een vrij redelijke oplossing is.

Het geheugen blijft intact en mocht er een berekening nodig zijn dat pak je het spul uit het geheugen (wat nodig is) berekent en duwt het weer terug. Zo heb je dus het voordeel dat er geen bottleneck zit (bij het berekenen maar alleen bij het uitlezen/schrijven ervan).

[tofus]

..zou ik toch gaan voor -1,0 en 1 als 'bit'-waarden, ipv 0, 1 en 2. Balanced trinaire digits schijnen het meest effectieve getalstelsel te zijn dat mogelijk is.

Wat maakt een getalstelsel effectief? Het feit dat het in staat is om met een zo'n klein mogelijke set aan cijfers en een zo klein mogelijk aantal digits in staat is om getallen uit te drukken.

Het binaire getalstelsel heeft bijvoorbeeld als voordeel over trinair, octaal, etc. dat het maar 2 cijfers bevat: 0 en 1. Het nadeel van dit stelsel is dat grote getallen alleen uitgedrukt kunnen worden door heel veel digits te gebruiken. Bij het decimale (en hexadecimale) stelsel is dit precies andersom. Het is mogelijk om grote getallen door relatief weinig digits te beschrijven, maar het aantal cijfers is een stuk hoger (10 of 16).

Wanneer je dmv. bepaalde wiskundige optimalisatie technieken gaat kijken hoeveel digits het optimale stelsel zou hebben (dus een ideale verhouding tussen aantal benodigde digits voor grote getallen EN aantal gebruikte cijfers), kom je uit op 2,71 (het getal e). Aangezien een getalstelsel altijd een GEHEEL aantal cijfers moet hebben (2,71 cijfers is een beetje lastig rekenen ;p), en 3 dichter bij 2,71 ligt dan 2, blijkt dat bij een getal stelsel met 3 cijfers (trinair) de verhouding optimaal is.

Dan heb je bij trinaire getallenstelsels (of bij elk getallenstelsel waar het aantal cijfers oneven is) de mogelijkheid voor 'balanced' en 'unbalanced'. Bij balanced getallenstelsels is de helft - 1 van de gebruikte cijfers negatief. dus:

-1, 0, 1 voor balanced en
0, 1, 2 voor unbalanced.

-1, 0, 1 heeft een leuke extra feature, maar als je daar meer over wilt weten moet je maar even op de volgende URL kijken:

http://www.sigmaxi.org/amsci/Issues/Comsci01/Compsci2001-11.html

[Wouter Tinus]

Dit is dus niet mogelijk.

Ik zeg alleen dat het mogelijk is om een computer te bouwen die meerdere waarden per 'bit' aan kan nemen. Stel een chip van dit moment gebruikt 0 volt = 0, 5 volt = 1. Dan bouw je er één die met 0 volt = 0, 3 volt = 1, 5 volt = 2 werkt, mission completed, zonder extra ruimte een extra mogelijkheid voor ieder bit.

[Verwijderd]

interessant artikel

maare... [ik kwoot]

Consider again the task of representing all numbers from 0 through decimal 999,999. In base 10 this obviously requires a width of six digits, so that rw=60. Binary does better: 20 binary digits suffice to cover the same range of numbers, for rw=40. But ternary is better still: The ternary representation has a width of 13 digits, so that rw=39. (If base e were a practical choice, the width would be 14 digits, yielding rw=38.056.)

Hieruit blijkt dat binair dus _bijna_ ideaal is... binair lijkt me dus helemaal geen slechte keuze.
Technische implementatie hangt echter natuurlijk af van de mogelijkheden die de natuur ons biedt... voor digitale transistorgebaseerde elektronica is binair een goede keus, voor mensen decimaal, voor quantumcomputing wellicht een heel ander talstelsel...

[Verwijderd]

Maar je kan wel de waarde van 2 gewone bits (0/1/2/3) opslaan in 1 qubit die vier waarden kan hebben. Scheelt gewoon weer ruimte, en maakt niets uit, want alles moet toch omgezet worden.

[ritsjoena]

Ik denk dat een elektron meer dan een 0 of een 1 kan bevatten

Nope. 1 electron kent maar 2 quantumtoestanden, aangeduid met 0 en 1 of (bedriegelijk) UP en DOWN.

(OK, je hebt nog een combinatie ervan, maar die zal je nooit uit kunnen lezen, omdat dat eigenlijk is:
ik weet niet of hij in toestand 1 of 0 is dus hij is in een toestand bepaald door de som der kansen dat hij in toestand 1 of toestand 0 is, maar dit is alleen rekenkundig van belang (en daarmee in de quantumprocessor zelf))

Hoewel er vaak een klassiek model als een zonnestelsel wordt gebruikt breekt deze hierop.
eigenlijk kan je in de QM alleen spreken over toestanden en is elke visualisatie bedriegelijk.

Je kan dus niet spreken over links/rechts/boven/onder. er blijken in de praktijk maar 2 toestanden te zijn.

[edit] PS als je een paar elektronen combineert heb je natuurlijk wel meer toestanden, maar dat doen we nu ook al met onze bits.

[JSK]

Helaas. De spin van een electron kan slechts een van de twee toestanden aannemen na meting . Een meting in de quantummechanica levert altijd de eigenwaarden van de betreffende operator die gemeten wordt. Bij de spin-operator zijn er (bij een deeltje) slechts twee eigentoestanden: spin-up en spin-down. Het roteren van het assenstelsel als geheel (omhoog/omlaag draaien) heeft hier geen invloed op.

Het opslaan van de (spin) quantumtoestand van een electron lijkt mij al onwaarschijnlijk, maar dat is hier blijkbaar gelukt. Of de superpositie van n-spins ook behouden blijft, en je wilt toch echt meer dan 1 spin gebruiken voor je berekening lijkt mij nog onwaarschijnlijker. En de superpositie is onmisbaar voor zinnige berekeningen met een quantumcomputer.

[tofus]

Of de superpositie van n-spins ook behouden blijft, en je wilt toch echt meer dan 1 spin gebruiken voor je berekening lijkt mij nog onwaarschijnlijker. En de superpositie is onmisbaar voor zinnige berekeningen met een quantumcomputer.

...hehe, grappig. Dat over die superpositie van n-spins en dat ze behouden blijven en zo, heb je daar ook een URL van? als in: volgens mij loopt hier de bewuste klepel die z'n klok kwijt is...

Ik ben zelf natuurlijk geen kern-fysicus of quantum-mechanic, maar volgens mij ben je hier in je eigen woorden aan het verdwalen...

[Nitroglycerine]

Ik neem aan dat ze bedoelen dat ze met behulp van een electron van een rubidiumatoom een binaire 0 of 1 kunnen geven, om op die manier een string van 0'tjes of 1'tjes te kunnen maken.
Bovendien denk ik dat er niet gemeten wordt aan de rotatie, maar de toestand van het atoom (grondtoestand of (eerste) aangeslagen toestand). Grondtoestand = 0, aangeslagen toestand = 1, terugval levert licht op. Misschien hebben ze een manier gevonden om het terugvallen van een electron te reguleren.

Het meten van de rotatierichting is denk ik niet te doen, want je met het ergens aan kunnen refereren, en het enig mogelijke referentiepunt, de kern, staat zelf ook niet stil, roteert zelf namelijk ook. Het zou dus best mogelijk kunnen zijn dat er gevallen zijn waarin de kern en een electron precies dezelfde beweging maken, waardoor ze relatief t.o.v. elkaar stil blijven staan.

[joker1977]

Bovendien denk ik dat er niet gemeten wordt aan de rotatie, maar de toestand van het atoom (grondtoestand of (eerste) aangeslagen toestand). Grondtoestand = 0, aangeslagen toestand = 1, terugval levert licht op. Misschien hebben ze een manier gevonden om het terugvallen van een electron te reguleren.

Nee, dat kan niet. Het terugvallen naar een ander energieniveau is een statisch proces en (in principe) niet te controleren. Helaas.

Het meten van de rotatierichting is denk ik niet te doen, want je met het ergens aan kunnen refereren, en het enig mogelijke referentiepunt, de kern, staat zelf ook niet stil, roteert zelf namelijk ook. Het zou dus best mogelijk kunnen zijn dat er gevallen zijn waarin de kern en een electron precies dezelfde beweging maken, waardoor ze relatief t.o.v. elkaar stil blijven staan.

Je kunt de spin prima meten. . Denk aan het welbekende Stern-Gerlach experiment

[Se7enth_son]

Een quantumcomputer werkt niet met een grondtoestand en een aangeslagen toestand, maar echt met spin. Verder heten die dingen qubits (quantum bits)

Het probleem ligt inderdaad in het meten van de spin, maar dit artikel meent dit dus al gedeeltelijk te kunnen ondervangen... ik ben benieuwd

[Thwuck]

Het registreren van spin is allang mogelijk. Ze hebben nu functionele qubits gekoppeld aan een lees/schrijf module, zodat de begin- en eindwaarden in de qubits van de quantumcomputer bepaald kunnen worden.

[joker1977]

Neen. De spin van een electron is gequantiseerd in +1/2 of -1/2 (in veelvouden van h_bar). Wat jij doet is het beschrijven van de gewone (3D)-vrijheidsgraden, maar die staan los van de spin.

Je hebt bij een electron echt maar 2 mogelijkheden, spin UP of spin DOWN.

* 786562 joker1977

[Confusion]

Ik denk dat een elektron meer dan een 0 of een 1 kan bevatten. Deze kan toch 4 basiskanten opdraaien: links, rechts, naar beneden en omhoog. En dan heb je nog een mix van die 4 basiskanten (omhoog linksdraaiend, omlaag rechtsdraaiend etc.)

Een elektron heeft een intrinsieke eigenschap die we zijn spin noemen. We noemen hem zo omdat deze spin hetzelfde effect heeft als een ronddraaiend geladen deeltje. Het electron draait echter niet rond. Je kunt dus ook niet spreken van linksom, rechtsom, etc. draaien. Wanneer je deze spin probeert te meten, vind je altijd de waarde +1/2*h/2Pi of de waarde -1/2*h/2Pi; dat is een typische uitkomst van een quantummechanisch experiment: er zijn discrete mogelijkheden als uitkomst. De kans op die uitkomsten kan echter varieren. Zo kan je een opstelling maken waarin je 3 van de 10 keer spin up (+1/2...) meet en 7 van de 10 keer spin down (-1/2...). Wanneer je welke meet is niet vantevoren te voorspellen; elke meting is opnieuw verassend. Deze eigenschap noemt men de superpositie: het electron bevind zich in een superpositietoestand van de up en de down toestand. Die superpositietoestand kan vervolgens een continuum aan kansverdelingen hebben en van die superpositie eigenschappen maken quantumcomputers gebruik.

Daarbij gaat het om superpositietoestanden van eigenschappen van een artificieel molecuul genaamd een qubit. Een electron kan als qubit fungeren, maar meestal gebruikt men daar grotere structuren voor. Het getal 15 is in priemfactoren ontbonden door een quantumcomputers die qubits bestaande uit een oplossing gebruike; grote groepen atomen tegelijk als 1 qubit dus.

[Ganymedus]

Als je de bits eerst in je geheugen plaats, daarna via een laser verwerkt en daarna weer in je geheugen plaats. Maakt dat dan een quantumcomputer niet een beetje zinloos? De geheugenmodule werkt namelijk weer met magnetica. Dus daar verlies je alle voordelen van een quantumcomputer.

[ritsjoena]

De procedure kan zinvol zijn als je het volgende doet:

Haalt het uit conventioneel geheugen en zet het in in quantumgeheugen.

Laat de quantumcomputer zijn werk doen.

Haal het resultaat terug.

In conventionele termen worden je:
geheugen -> geheugen
cpu-> quantumcomputer
moederbord-> lasers
of beter de verbindingen tussen geheugen en cpu.

[Wouter Tinus]

Een quantumcomputer kan in theorie wel ziek snel berekeningen uitvoeren, maar voor je daaraan gaat beginnen moet je natuurlijk eerst startwaarden kunnen invoeren, en ook een manier hebben om de antwoorden weer uit te lezen .

[AdLentis]

Toch lijkt het erop dat het geheugen (weer?) een bottleneck is voor de snelheid...

edit:

Vooral als je tevaak kleine hoeveelheden data uitwisselt tussen twee geheugensoorten. De geheugencapaciteit moet dus vrij groot zijn om de performance hoog te houden.

[Wouter Tinus]

Sure, maar of dat erg is is nog maar de vraag, er is altijd wel één bottleneck in een systeem. Je kunt beter wachten op je QDR-III-5000 geheugen (we praten hier over minstens tien jaar in de toekomst ), dan dat je processor(s) het niet meer trekken, omdat ze die niet meer kleiner kunnen maken, of omdat er niet meer in één kast passen.

[Cipri]

duuuuh Dit is toch een test!
Natuurlijk zal in een quantum computer alles zonder electronica gaan en alleen Quantum mechanica gebruiken.
Dit is gewoon een klein onderdeeltje, een test.Niet meteen een prachtische toepasssing.
Dus geheugen bottlenecks en alles, onzin. Tis een TEST opstelling. Geheugen word ook quantum.
Hell, dit /is/ QUantum geheugen! Data word er toch in opgeslagen en uitgelezen?
Denk eerst ff na

[Verwijderd]

Het stukje vertelt het niet helemaal goed:

Het is sowieso nodig om de gegevens elke duizendste seconde uit te lezen en herschrijven om het quantumgeheugen in stand te houden. Dit is geen enkel probleem want dit gebeurt bij gewoon RAM geheugen ook. een refreshrate van duizend keer per seconde is zelfs best goed.

Een van de bijzondere eigenschappen van dit geheugen is dat het uitlezen per definitie altijd tot verandering leidt. Daardoor kun je dit geheugen niet stiekem uitlezen. Daardoor is het ook interessant voor security doeleinden

[Verwijderd]

Als je de bits eerst in je geheugen plaats, daarna via een laser verwerkt en daarna weer in je geheugen plaats. Maakt dat dan een quantumcomputer niet een beetje zinloos? De geheugenmodule werkt namelijk weer met magnetica. Dus daar verlies je alle voordelen van een quantumcomputer.

Niet helemaal waar, je moet dit zien als vervanging voor je hardeschijf. Je hardeschijf is momenteel het langzaamste onderdeel in je computer. Het wegschrijven van data is afhankelijk van het toerental van je schijf(en wat andere zaken). Wat je nu dus hebt met een quantumschijf, is dat je data VELE MALEN sneller kunt wegschijven. Met als gevolg dat het opslaan van data nu afhankelijk is van de snelheid van je RAM-geheugen. Gezien het feit dat ddr-geheugen en RIMM behoorlijk snel zijn zul je wel zeker snelheidswinst maken met deze quantumtechnieken.

Het is in een quantumcomputer dus van belang dat het geheugen heel snel is, en wanneer (zoals in de bron vermeld staat) er quantumgeheugen in komt(wat dus pas later ontwikkeld wordt) wordt het helemaal snel.

[AlterEgo]

Because the information is quantum-mechanical. If it is measured in any way before it gets to you or if anybody tries to eavesdrop, the information will be destroyed, and you will not receive it. So if you get the information, then you can be sure it was not observed by anyone else

Gaaf! Schrõdinger's kat in een praktische toepassing:
een gedachtenexperiment uit 1935, praktisch voor het eerst bewezen in 2000. Dit is een per definitie onkraakbare vorm van encryptie (en zal daarom dus wel snel verboden worden).

Meer info:
http://physicsweb.org/article/news/4/7/2

[deadinspace]

Dit is een per definitie onkraakbare vorm van encryptie.

Het is helemaal geen encryptie. Het is een methode van comminuceren die je niet zomaar kunt afluisteren.

zender ------------+------------> ontvanger
afluisteraar

Afluisteren op deze manier is dus niet mogelijk, omdat de afluisteraar de informatie veranderd of laat verdwijnen, alleen door deze informatie waar te nemen.

Maar een andere aanpak om af te luisteren is misschien wel mogelijk. Dan moet de afluisteraar de informatie waarnemen van quantum-informatie naar de 'gewone' electronische informatie, en dan deze electronische informatie dupliceren, en 1 kopie weer omzetten naar quantum-informatie en doorsturen naar de oroginele ontvanger en de andere 'kopie' zelf houden.
Zo dus:

zender ----------> [] ----------> ontvanger
|
afluisteraar

Hier was iets mee; ze hadden meen ik een manier om dit lastiger of onmogelijk te maken, maar dat weet ik niet zeker meer.
Maar het is een aanpak waar je rekening mee moet houden.

edit:
Mja, De spaties voor 'afluisteraar' in de pogingen-tot-ascii-art tekeningen worden genegeerd, die zul je er dus zelf bij moeten denken.

Ik heb even dia en the gimp gepakt en getekend wat ik bedoel: gemini.luon.net/~marcelm/tmp/quantum.png

[joker1977]

Door van tevoren een polarisatie-richting orientatie af te spreken zou je dat laatste probleem kunnen overwinnen.

Echter, we dwalen af, dit heeft in principe niks met de quantum-computer te maken...

[Verwijderd]

En alweer de grote denk fout, nl

Men zet een groep atomen met een laserstraal om. Deze atomen kunnen niet uitgelezen worden zonder hun informatie te beschadigen. Dus 100% veilig.

Echter het is zoals ik het lees nog niet mogelijk 1 foton 1 RB atoom aan te slaan. Derhalve is het mogelijk fotonen af te splitsen of slechts enkele atomen uit te lezen en de rest met rust te laten.

Dus kan je op deze wijze toch meerdere acher het andwoord komen zonder daatwerkelijk de informatie te vernietigen. En dus is het nog niet 100% veilig.

[Thwuck]

Als iemand de processen in je (toekomstige) PC kan registreren, heb je altijd een veiligheidslek. Voor normale PC's is dat overigens bekend onder de naam phreaking. Het boek 'Cryptonomicon' van Neal Stephenson geeft daar een prachtige uitleg van.

De kracht van quantumencryptie is dat bij een bericht dat eenmaal versleuteld is, altijd achterhaald kan worden of iemand het in de versleutelde vorm al gelezen heeft. Het maakt niet uit of dit slechts 1 bit of de hele boodschap betreft.

Als jij je geheime boodschap op je beeldscherm tovert, kan iedere dodo met een telelens meelezen natuurlijk.

[Verwijderd]

In de kijk van deze maand stond ook dat wetenschappers er in geslaagd waren licht stil te zetten in een speciaal gevormde kristal.
Zo zou het mogenlijk moeten zijn om via licht gegevens op te slaan.
de lichstralen konden gestopt worden en als het waren weer vrijgelaten worden in de gewenste richting.

[edit] wil best even het stukje inscannen, maar waar moet ik dat dan plaatsen[edit/]
ben nog niet zolang geregistreerd lid.

[Verwijderd]

Normaal ga ik nooit zo off-topic maar:
Zou je daar misschien een deel van kunnen posten?

Lijkt me namelijk erg intressant, als ze namelijk licht stil kunnen zetten zou er ook geen afname zijn van de lichtsterkte? MAW: een batterij die nooit leegraakt, zonder halfwaarde tijd zeg maar ( ) zolang je er in elk geval geen gebruik van maakt.

Voor zover ik weet treed er namelijk in alles energieverlies op, dus kan het nooit zo zijn dat het licht eeuwig "gevangen" blijft toch

[Thwuck]

Doordat het lichtdeeltje (foton) gevangen wordt, komt er geen licht uit je zaklamp. De lichtsterkte van het oorspronkelijke signaal is dus gedurende de tijd dat de licht-vang-constructie op stilstaan staat gelijk aan nul. Zet je de constructie op doorlaten, dan komt het foton gewoon tevoorschijn.

Overigens kost het uiteraard energie om de constructie te laten schakelen, en wellicht ook om het uberhaupt aan te hebben staan. Netto trekt het apparaat dus stroom. Het voordeel is dat je je logica kunt laten werken met fotonen, en dus met de lichtsnelheid afstanden aflegt, ook al zijn je schakelende componenten (de transistors) nog gewoon fysisch beperkt.

[Verwijderd]

Jongens, is het niet zo, dat dit langzaam maar zeker richting 3D gaat? dus X,Y,Z, ipv 0 en 1?
En dat in combi met een qubit, welke tegelijkertijd 0 en 1 is, wat levert dat op?

Hier moet ik toch echt gaan nadenken; dit verschijnsel herken ik nog niet..

[Thwuck]

Geintje zeker?
De huidige processoren en geheugens zijn ook 3D, maar dat levert je alleen efficiency in de verbindingen op. Net zoals het opstellen van een massive-parallel-computing rekenmonster: de cpu's daarvan zijn tegenwoordig als hypercube (vierdimensionele kubus) verbonden.

Bij quantumcomputers leg je als het ware kopieen van dezelfde cpu over elkaar heen, die gelijktijdig en onafhankelijk functioneren maar wel met elkaar kunnen interacteren.

[Verwijderd]

Het begin van de polsmainframe?

[Verwijderd]

word het geheugen wel weer super moeilijk overteclocken als je het mij vraagt!

[Verwijderd]

Gewoon de snelheid van het licht beetje opschroeven... vertel mij nou niet dat je dat nog nooit gedaan hebt bij de ledjes van jouw computer.

[Verwijderd]

Een Qubit heeft wel degelijk meer dan 2 toestanden.
Maar niet 4 zoals jij zegt Robin. (Dus hij had een beetje gelijk ritsjoena ) Het zijn er namelijk 3.
Toestand 0, 1 en 01. Dus waar, niet waar en waarnietwaar. Het is erg vreemd zo op het eerst gezicht, maar het is gebasseerd op een verschijnsel in de natuur.
Een quantum computer is tot nu toe puur hypothetish en werkt op een totaal andere manier dan de reguliere binaire monsters waar wij elke dag op werken.
Voor meer info verwijs ik u vriendelijk door naar google Ik heb ooit een werkstuk over dit onderwerp gemaakt, en er is echt genoeg over te vinden.