Er zijn hier verschillende redenen voor.
De sensor heeft 2 vertragingen:
Die eerder genoemde 5 minuten. En het meet process zelf loopt 10 tot 15 minuten achter omdat het niet de bloedglucose zelf meet maar een afgeleide daarvan.
En 20 minuten is veel in dit biologische process.
De insuline is niet perfect.
De insuline in het lichaam is kortwerkender dan de verkrijgbare insulines op de markt.
Dat heeft voor en na delen.
Doordat de insuline die je spuit trager is moet je er rekening mee houden dat die insuline die je nu spuit voor je maaltijd pas over 6 uur helemaal is uitgewerkt.
Aan de andere kant is de iets langwerkende insulinen ook wel fijn. Mocht je een technisch defect hebben. Dan kan je nog 6 uur functioneren. Al voel je je echt niet meer fijn na ongeveer 2 uur. Aangezien het meest werkzame gedeelte dan wel voorbij is. Aan de andere kant begint de insuline pas na 10 minuten te werken omdat je niet direct in de bloedbaan spuit. Maar in het weefsel.w
Als je nog geen pomp gebruikt dan gebruik je ook zogenaamde langwerkende insuline. Deze blijft 24 tot 48 uur ongeveer even actief in het lichaam.
Al deze vertraging leveren een technische beperking op voor een perfecte regeling.
Als ik geen eten invoer gaat het soms ook wel goed . Maar het systeem heeft er beduidend meer moeite mee. Door zelf eten en sporten in te voeren help je het systeem om optijd te reageren.
Of ik complicaties zal krijgen is onduidelijk. Aangezien er geen literatuur is die aangeeft bij welke waardes je veilig bent. Behalve een hogere hba1c is een hogere kans op complicaties.
Een gezond persoon heeft een hba1c van 40. Ik zit rond de 50 (maar heb vroeger hoger gezeten). Met een hba1c van 64 en hoger moet je echt oppassen.
Verder is de hba1c ook een afgelijde. Door de sensoren kennen we nu ook een time in range. Die belangrijker lijkt. Maar de sensoren zijn pas 5 jaar veelvuldig op de markt. En complicaties beginnen vaak pas na 10 jaar. We moeten dus nog wachten op de onderzoeken.
Maar ik zit dus nu op 50. En ik vergeet ongeveer 70% van de maaltijden in te voeren. Ik weet uit intensive periodes dat ik de 35 kan halen als alles heel precies ga aansturen... maar daar wordt ik persoonlijk gek van. En voel ik mij ziek door er geobsedeerd mee bezig te zijn. Elke verpakking lezen hoeveel koolhydraten erin zitten. Of het hele snele, snelle , normale, langzame of hele langzame koolhydraten zijn. Hoeveel eiwitten er nog worden omgezet tot koolhydraten. En hoeveel vet erbij zit die de opname weer vertragen.
Om een voorbeeld te geven.
Als ik eet dan stijg ik vrijwel direct.
Je behoort als gezond mens ongeveer tussen de 4 en de 8 te blijven.
4 in nuchtere toestand. 8 na het eten.
Als ik ga eten zit stijg ik 4 punten in een kwartier.
Dan pas heeft het systeem door dat er iets gaat gebeuren. Maar weet de eerste minuten niet hoeveel je hebt gegeten. Dus hij kan alleen veilig corrigeren voor de stijging die hij dan ziet. Dus hij corrigeerd voor de 8.
Ondertussen stijg jij alweer door naar 12. Voordat de eerste insuline ook meer iets doet. Waarbij je op het begin dus ook al te weinig insuline krijgt voor de hele maaltijd.
Zie daar het probleem met zelf geen maaltijden invoeren.
Andersom heb je dus ook een probleem. Op een gegeven moment heb je nog insuline maar is de maaltijd al opgenomen in het bloed. Wat doe je dan met de insuline die nog 5 tot 6 uur lang probeerd je bloedsuiker naar beneden te brengen.

.
Het systeem is gelukkig heel slim met allerlei trucs. Maar voor perfectie heeft het echt hulp nodog.
[Reactie gewijzigd door Smuggler op 23 juli 2024 01:19]