NASA's asteroïdegruisverzamelaar Osiris-REx keert in mei terug naar aarde

De NASA heeft laten weten dat Osiris-REx op 10 mei zal beginnen aan de lange terugreis naar de aarde. De ruimtesonde zal dan de asteroïde Bennu achter zich laten, waar de robot gruis heeft verzameld. Op 24 september in 2023 moet het ruimtevaartuig zijn monsters afleveren op aarde.

NASA osiris rexVolgens de NASA heeft de sonde een substantiële hoeveelheid gruis opgepikt op 20 oktober vorig jaar, wat vermoedelijk de hoeveelheid van 60 gram overschrijdt. Dat ging niet geheel vlekkeloos; er werd zoveel verzameld dat de opslagruimte niet goed kon worden afgesloten. Daardoor zijn er monsters verloren gegaan, maar vermoedelijk gaat dat niet om grote hoeveelheden. Uiteindelijk slaagde de NASA erin om de monsters op te bergen in de sonde.

Doordat de terugvlucht pas in mei aanvangt, heeft de ruimtevaartorganisatie de kans om voor een laatste keer dicht langs de asteroïde te vliegen. Dit was oorspronkelijk geen onderdeel van de missie. Deze flyby wordt gepland om te kijken hoe het contact van de lander met het oppervlak de verzamellocatie genaamd Nightingale heeft veranderd. Deze locatie wordt vanaf een afstand van 3,2 kilometer bestudeerd. Bij het verzamelen ging het mondstuk voor het opzuigen van het gruis 48,8cm de grond in. Ook de motoren om weer op te stijgen na het verzamelen hebben het oppervlaktemateriaal 'verstoord', stelt de NASA. Om de veranderingen te beoordelen, worden foto's gemaakt, die vergeleken zullen worden met foto's van Bennu die in 2019 zijn gemaakt.

Het doelwit van Osiris-REx was 1999 RQ₃₆, ofwel 101955 Bennu, een asteroïde die op een afstand van ongeveer 341 miljoen kilometer van de aarde staat. Het rotsblok is al meer dan 4,5 miljard jaar oud. Door onderzoekers wordt Bennu dan ook getypeerd als een 'kosmische tijdcapsule' uit de vroegste fase van de formatie van ons zonnestelsel. Dit soort asteroïden zijn gemaakt van de bouwstenen waaruit 4,5 miljard jaar geleden alle planeten zijn gevormd. Bestudering ervan door middel van chemische analyses kan onze kennis over het zonnestelsel vergroten. Daarnaast wordt aangenomen dat dit soort asteroïden een belangrijke rol hebben gespeeld bij het ontstaan van leven op aarde, door organisch materiaal en flinke hoeveelheden water aan te leveren. Om dat te kunnen staven, hopen wetenschappers onder meer complexe koolstofverbindingen te vinden.

NASA osiris rex

Door Joris Jansen

Redacteur

27-01-2021 • 13:40

23

Reacties (23)

23
22
17
5
0
1
Wijzig sortering
Hoe kunnen ze iets opzuigen in een vacuüm met nihil zwaartekracht?

[Reactie gewijzigd door Davidoff1976 op 30 juli 2024 22:01]

Perfect...dank je! :)
Ah, interessant! Thx
Nou ja 'opzuigen' is misschien niet helemaal de correcte term. Ze hebben door middel van stikfstofgas gruis omhoog geblazen en dat vervolgens geprobeerd te vangen.
https://en.wikipedia.org/wiki/OSIRIS-REx

Het lijkt op een soort "crash" landing en dan weer verlaten, ik gok dus niet echt opgezogen maar eerder opgesloten net na de landing.

Edit: wat hier boven gezegd werd door een gas los te laten en door het druk verschil los gekomen materiaal opvangen door filters.

[Reactie gewijzigd door GewoonWatSpulle op 30 juli 2024 22:01]

Mateloos interessant en knap!
Echter, kan iemand mij uitleggen hoe kan worden bepaald hoe oud 101955 Bennu is, dat op zo'n enorme afstand van ons wordt waargenomen?
Ik denk dat die conclusie getrokken is op basis van de chemische samenstelling.

Moleculen van de asteroide zullen verdampen in het zonlicht. Het spectrum daarvan geeft een chemische vingerafdruk waaruit we op grote afstand de samenstelling kunnen afleiden. Die samenstelling hangt weer af van de ontstaansgeschiedenis - en ook de plek waar die asteroide z'n leven heetf doorgebracht. Een asteroide die "recent" vanuit de Oord of Kuyper gordels naar binnen is gemigreerd zal veel meer waterijs over hebben, bijvoorbeeld.
Ik denk dat die conclusie getrokken is op basis van de theorie hoe asteroiden ontstaan zijn.

We weten dat de aarde 4,5 miljard jaar oud is.
Van de asteroiden is de geaccepteerde theorie dat het restanten zijn van de periode dat planeten gevormd zijn. Dus minimaal net zo oud als de aarde.

Die 4,5 miljard jaar kun je noemen zonder ook maar enig onderzoek naar een asteroïde te doen.

De samenstelling zal inderdaad meer zeggen over waar die asteroïde zich bevind.
Er is ook nog wat verdwaald gruis, bijvoorbeeld restanten van de vorming van de maan. Dat gruis is niet allemaal in een baan rond de aarde terecht gekomen. Maar dat soort asteroiden zal een chemische samenstelling hebben die lijkt op onze maan.
Daar zijn meerdere manieren voor. Een daarvan is berekenen op basis van hun baan en afstand tov andere objecten, en een andere is op basis van de kleur van de asteroide: https://www.newscientist....-ages/?ignored=irrelevant
Pierre Vernazza, a European Space Agency researcher based in Noordwijk, The Netherlands, and colleagues studied nine silicon-rich asteroid families – groups of asteroids that formed from the destruction of a single parent body – in visible and near-infrared light.

Researchers had previously estimated their ages by studying the distribution and motion of asteroids in each family – by either “rewinding” their paths or estimating how long it would take a family to spread out to its current arrangement, they were able to determine when the parent body broke up.

The team measured the colour of asteroids in each family as well as their mineral composition. When they corrected for composition, they found the colour of the asteroids was nearly the same – regardless of whether the asteroids were a few hundred thousand or a few billion years old.

That suggests their colour had changed most in the first few hundred thousand years after they were created. “When you observe asteroids created 100,000 years ago, they are already very red,” Vernazza told New Scientist.
(meer info is in het artikel te vinden)
Allemachtig, wat een kennis! Bedankt!
Hm...even denken? Dat is toch de bedoeling onder andere van de reis er naar toe en de monsters die ze nemen :)

[Reactie gewijzigd door Davidoff1976 op 30 juli 2024 22:01]

Ik begrijp je reactie, maar wat ik bedoel is hoe men heeft kunnen bepalen dat Bennu nu (meer dan) 4,5 miljard jaar oud is. Natuurlijk, de 'exacte' leeftijd kan worden bepaald aan de hand van het gruis dat mee terug wordt genomen.
Misschien is het wel ouder als het van een andere systeem komt. Dat gaan we zien!
341 miljoen kilometer.
871 dagen of 20904 uren onderweg.
Snelheid: +/- 16000 km/h.

Lijkt snel. Maar op kosmische schaal zo traag als stront.
Maar ja. Een warpdrive op zo'n kleine sonde is niet te doen natuurlijk.
En een kleine kans dat je dilithium spontaan explodeerd,
Ik denk dat de snelheid veel hoger is dan dat. 16.000 km/h is namelijk niet eens voldoende om in een baan om de aarde te komen.

De route zal wel grotte lussen hebben, zoals meestal het geval is bij dit soort missies.
Die asteroïde heeft niet of nauwelijks een dampkring, dus heeft die sonde helemaal niet zo'n hoge snelheid nodig om de asteroïde te verlaten.... Verder gaat die sonde natuurlijk wel met wat lussen terug naar de Aarde, zeker ook al een lust rondom Bennu om nog wat foto's te maken... En dan gaat ie vast ook nog wel een rondje om de aarde maken, dus de snelheid zal wel wat hoger liggen dan 16000 km/u
Ik heb echt 0 verstand van dit soort zaken rondom ruimtevaart enzo, maar ik vind het altijd donders interessant!

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.