Universiteit Twente gaat covid-19-invloed op hart testen met orgaanchip

De Universiteit Twente gaat hartweefsel op een organ-on-chip blootstellen aan het nieuwe coronavirus. De onderzoekers willen zo meer te weten komen over het effect dat de ziekte covid-19 heeft op het hart.

Covid-19 kan longen ernstig beschadigen, maar bij een deel van de patiënten treft de ziekte ook het hart, schrijft de Universiteit Twente. Het Organ-on-Chip Center van de UT gaat nu samen met het Leids Universitair Medisch Centrum en de ondernemingen River Biomedics en NCardia hartweefsel op een organ-on-chip blootstellen aan het nieuwe coronavirus. Ook kan deze techniek ingezet worden om covid-19-medicatie te testen.

Volgens de universiteit hebben tests met organ-on-chips een aantal voordelen. Omdat cellen en bloed van patiënten gebruikt worden, is een specifiek gepersonaliseerd beeld te verkrijgen, wat kan helpen bij behandelingen. Ook zijn testresultaten relatief snel beschikbaar en hoeven onderzoekers geen proefdieren te gebruiken.

Organ-on-chips zijn meestal gebaseerd op stamcellen en via microkanaaltjes kunnen wetenschappers stoffen toevoegen om het effect op de cellen te onderzoeken. Door bestaande modellen te gebruiken, die de farmaceutische industrie al hanteert, en binnen enkele maanden artsen te betrekken, hopen de onderzoekers de meetresultaten snel in relevante data te kunnen omzetten en de techniek breder beschikbaar te kunnen stellen. Ze houden hun onderzoek onder de projectnaam Monaco: Modeling and attacking Covid-19 with Organs-on-Chips.

Universiteit Twente Monaco organ-on-chip

Door Olaf van Miltenburg

Nieuwscoördinator

22-06-2020 • 15:20

16

Reacties (16)

16
16
7
3
0
8
Wijzig sortering
Toch wel fijn dat zulke technologie er is en ook wel goed om andere aspecten van de ziekte te onderzoeken denk ik. Omdat het een longvirus is ligt natuurlijk de grootste focus op de longen, maar dat betekent niet dat er ook andere gevolgen zijn waar onderzoek ook weer kan leiden naar nieuwe inzichten.
Precies. Dat is ook waarom de wetenschap zo belangerijk is IMHO, geen steen onaangeraakt laten, uitsluiten is ook een resultaat.

Zeker met covid-19, want ik hoor (van medische professionals ) dat het kreng wat hele nare trekjes heeft soms, bij ogenschijnlijk gezonde mensen. (Zoals bloedklonters)
Vormen van embolie worden veelal veroorzaakt door de noodzakelijke langdurige Covid-19 behandelingen (tegen longontsteking), evenals toename aan herseninfarcten.

Besmetting en de mate van ziek worden heeft te maken met de hoeveelheid binnengekregen virus deeltjes. Dus ook gezonde personen (en dieren) kunnen er (flink) ziek van worden.
Dat zijn die artsen en de moleculair bioloog hier in huis niet echt met je eens.

Of je ziek wordt is gerelateerd aan de hoeveelheid particles die je binnen krijgt (niemand krijgt ebola van slecht 1 virus particle), de hoeveelheid particles zijn niet te relateren aan hoe ziek je wordt.

Die bloedklonters traden op bij mensen die nog helemaal niet behandeld waren, en de bloed-zuurstof saturatie veel te laag was (ondanks geen symptomen van kortademigheid). Er zijn zeker medicijnen die bloedklonters veroorzaken, maar dat verhaal gaat in dit geval dus niet op.
Waarom niet? Bij influenza lijkt viral dose wel een correlatie te hebben met illness severity, en ik vraag me af of er al genoeg tijd verstreken is om iets soortgelijks bij Covid-19 al volledig uit te sluiten op basis van onderzoek.
Wat betreft de correlatie tussen het binnenkrijgen van een bepaalde hoeveelheid virus en de mate van ziek-zijn: hier leek aanvankelijk wel een verband tussen te zijn, maar dit bewijs was verkregen uit slecht opgezette studies. Een studie uit Nature laat zien dat er geen correlatie is tussen de hoeveelheid virus die aantoonbaar is in het bloed en de ernst van het beloop (https://www.nature.com/articles/s41591-020-0869-5) Ook werd er bij zorgmedewerkers in Lombardije geen verschil gevonden in viral load bij mensen die symptomatisch of asymptomatisch waren (https://arxiv.org/ftp/arxiv/papers/2003/2003.09320.pdf).

Bloedklonters (trombo-embolieën) komen in het ziekenhuis in het algeheel meer voor, omdat immobilisatie een van de risicofactoren voor het ontwikkelen hiervan is. Echter blijkt dat COVID-19 tevens zorgt voor een hypercoagulabiliteit (mogelijk door lokale cellulaire activatie, dan wel cytokinenstorm) (https://www.rivm.nl/sites...bolic%20Complications.pdf). Daarom wordt bij vrijwel elke patiënt standaard heparine toegediend.
Een studie uit Nature laat zien dat er geen correlatie is tussen de hoeveelheid virus die aantoonbaar is in het bloed en de ernst van het beloop (https://www.nature.com/articles/s41591-020-0869-5)
Het niet vinden van een correlatie ("There was no obvious difference in viral loads across sex, age groups and disease severity") is iets heel anders dan bewijzen dat er geen correlatie bestaat, dat snap je zelf hopelijk ook.

Tevens is het de vraag in welke mate je een correlatie met illness severity kunt weerleggen op basis van een onderzoek gebaseerd op 94 personen die allemaal een soortgelijke illness severity ("moderately ill") vertonen. Over slecht opgezette studies gesproken.

Nogmaals - ik beweer helemaal niet dat een dergelijke correlatie wél bestaat. Ik denk alleen dat het te vroeg is om hem volledig af te schrijven, simpelweg omdat er te weinig tijd is verstreken om degelijk onderzoek naar dit virus te doen.
Er bestond zelf 'variolatie' waarbij een virus op/in de huid werd gegeven, als een vorm van inenting, door een beteje te schuren/schrammen. Door dosis en plek viel de ziekte dan mee, maar werd wel immuniteit opgebouwd.

[Reactie gewijzigd door sympa op 22 juli 2024 14:07]

Ik had het ook maar van een of andere vent van jullie RIVM (was een arts op Covid-19 afd.) in Nederland die dat op televisie uitlegde, volgens mij bij 1Vandaag (mbt bloedklonters). Klopt mbt aantal particles, dat heb ik niet goed omschreven. Idd, daarom adviseren ze hier in Azie om ook vrijwel overal (binnen) een mondkapjje te dragen

[Reactie gewijzigd door litebyte op 22 juli 2024 14:07]

In Azië is dat sowieso een (goed) ding. Het is het willen voorkomen dat jouw verkoudheid (bijvoorbeeld, geld net zo goed voor een elk virus, inclusief COVID-19) een ander besmet. Mensen in het westen dachten vaak dat ze bang waren om ziek te worden, het tegendeel is waar: dat zijn ze al en ze willen een ander niet besmetten.

Die insteek kan ik bijzonder waarderen.
De andere reden dat ze mondkapjes in azie dragen is het stof of de smog, waar dat van toepassing is. (vietnam bijvoorbeeld)

Maar ben je ziek, dan doe je een mondkapje op. Hoest je op straat zonder mondkapje voor, dan kijkt iedereen je boos aan. Dit heeft meerdere redenen. Van Japan weet ik dat mensen in bepaalde sectoren, 5-10 vakantiedagen per jaar krijgen. Als je ziek wordt, dan gaat dit van je vakantiedagen af. Ben je 2 weken ziek, dan heb je dus geen vakantiedagen meer. Zo wordt je sociaal onder druk gezet door de maatschappij om niet ziek te worden en niemand aan te steken. Met deze achtergrond kan ik de insteek ook waarderen maar er zit wel een sinister addertje onder het gras.

[Reactie gewijzigd door PizZa_CalZone op 22 juli 2024 14:07]

mand krijgt ebola van slecht 1 virus particle
Waarom eigenlijk niet. Kijk hij kan ergens terecht komen waar hij geen schade kan doen. Maar het lijkt me als 1 virus verkeerd terecht komt je volledig ziek kunt worden.

We gaan in Nederland namelijk wel uit van de 1 vezel theorie bij asbest. Dat je buikvlieskanker kunt krijgen bij slechts 1 asbest deeltje in je longen.
Bloedklonters is onder andere een van de grote problemen vaak wordt dan van de normale dosering een dubbele dosis bloedverdunner toegepast. https://www.eoswetenschap...aan-covid-19-complicaties
Er blijkt dat het virus zich in ons brein kan nestelen (https://www.ft.com/conten...22-4eea-9c51-b083040a0878). Vooral bij jongere mensen kan dat een ontsteking in de hersenen veroorzaken, met soms dood tot gevolg. Het virus doet echt allerlei gekke dingen en het lijkt steeds gevaarlijker dan dat men een week eerder deed blijken.
Zijn een deel van de hartproblemen niet te wijten aan chlorocine experimenten. Ik krijg bijvoorbeeld spontaan hartritmestoornissen van een hoop malariamedicijnen (paludrine, nivaquine, lariam, chrolocine), het zou nuttig zijn dit ook mee te nemen in het onderzoek.
hartritme stoornissen zijn vrij standaard bij een breed scala aan medicaties. maar ik denk dat ze hier al voor gecorrigeerd hebben of iig geen overeenkomende eigenschappen in de dossiiers zagen.

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.