Wat opvalt is dat het allemaal eerste generatie Indiërs zijn die hun universitaire studie of kopstudie hebben gedaan in de VS. Vaak zijn het specialisten in speerpunt technologie en zijn het geen jobhoppers maar werken al decennia voor het bedrijf. Tevens dat hun managementstijl eerder participatief is en dat ze geliefd zijn bij de mensen waarmee ze werken.
Zowel in India als China zijn oude beschavingen en hele hoog ontwikkelde landen, die echter technologisch zijn gaan achterlopen door de enorme sprong in technologie die het westen heeft gemaakt. Niettemin is er duizenden jaren oude traditie van intensief leren.
De eerste universiteit van de Wereld werd in Takshashila in 700 v. Chr. gevestigd. Meer dan 10.500 studenten van alle werelden studeerden zo’n 68 vakken. De Universiteit van Nalanda (gebouwd in de 4de eeuw v. Chr. was een van de geweldigste prestaties van India op het gebied van educatie
Bijzonder aan India is dat het de oudste ononderbroken beschaving is van de wereld. Want beschavingen kunnen soms compleet instorten of met de grond gelijk gemaakt worden, waardoor de verworvenheden weer verloren raken. Hoogontwikkelde beschaving leidt tot sterke hiërarchische sociaal-economisch-politieke machtsstructuren. In India kan je dat in extreme mate zien.
Elk stukje van de samenleving is afgepaald en in handen van families. Daarbij gaat niet om de kasten waarover westerlingen vaak hele generaliserende denkbeelden hebben. Zo zijn er genoeg Brahmanen die in India WC's schoonmaken. Maar de verdeling van beroepen in jatti's wat vergelijkbaar is met de vroegere gilden in Europa. Dat houdt snelle modernisatie tegen, en dat is maar goed ook want het zou tot een sociale ramp leiden waarbij honderden miljoenen hun werk verliezen en van de honger omkomen. Het maakt ook dat India een van de meest autocratisch bestuurde samenlevingen is waarin de opwaartse mobiliteit gering is. Ook al studeer je in India af aan de universiteit als dokter, de kans is niet gering dat je niet als dokter gaat werken omdat je het geld mist om een baan als dokter te kopen.
Voor Indiërs is een westerse corporatie met zijn hiërarchische structuur eerder vertrouwd. Met zijn mogelijkheid tot opwaartse mobiliteit is het hen een soort hemel. Want in India is die ruimte er niet. Noch is er ruimte voor eigen initiatief. De leidinggevende beslist en duldt geen tegenspraak, vaak tot grote frustratie van westerse bedrijven die met Indiërs werken. Je kan alles doorspreken, maar als leidinggevende zich gepasseerd voelt en zijn autoriteit aangetast, dan blokkeert hij dat, en wordt braaf de meest dwaze onzin uitgevoerd door de ondergeschikten.
Dat is mogelijk de reden dat Indiërs in het westen juist participatieve leiders worden. Voor hen is het een ongekende ervaring dat je als werknemer gestimuleerd wordt om je te ontwikkelen en met initiatieven te komen en ze waarderen dat erg en betalen dat terug in loyaliteit, die ze van nature al sterk ingeprent krijgen. Dat gaat samen met een cultuur van hard werken en sociale vaardigheden.
Doordat Indiërs zich over een lange periode binnen de organisaties onopvallend opwerken, verrast het dat er ineens zoveel Indiërs aan de leiding komen. Maar dat is dus de vrucht van heel lang werken. Voorheen zag je Indiërs vooral naam maken als ingenieurs, daarin kan je sneller de top bereiken. Zoals: Vinod Khosla medeoprichter van Sun Microsystems, Vinod Dham het hoofd van het team dat de Pentium co-processor ontwikkelde, Sabeer Bhatia stichter en schepper van Hotmail. Maar nu breken ze dus ook door in het management.
Interessant is om Landen als China en India naast elkaar te zetten. Ook China is een duizenden jaren oude beschaving. Maar in tegenstelling tot India heeft China kort geleden een enorme reset gehad door de communistische revolutie. Het meest vernietigende was de culturele revolutie, die je beter de culturele verwoesting van China kan noemen. Door alle ontwikkelde mensen naar het platteland te sturen waar vele omkwamen werd China in feite cultureel onthoofd. Gelukkig heeft dat maar een generatie geduurd, waardoor de grootouders toch de kleinkinderen weer beschaafder konden opvoeden. Maar de culturele kaalslag is China nog lang niet te boven, al is er nu een herlevende interesse voor het verleden, en wordt Chinese kunst weer grootschalig teruggekocht. Maar vraag een Chinees achter de toonbank wie die drie beeldjes op plank zijn, en hij duikt zowat onder de toonbank om zijn onwetendheid te verbergen.
Tegelijkertijd heeft de Communistische revolutie ook een positief effect gehad op China. Het starre autocratische systeem dat ook in China bestond verdween. Nadat de ideologische hardliners verdwenen en de pragmaten het overnamen, zorgde de reset voor een hele snelle ontwikkeling van de samenleving op alle gebied. Bevrijd van beperkingen, komt het ware potentieel van het Chinese genie naar buiten. Dat maakt het bijvoorbeeld mogelijk om het land razendsnel te urbaniseren en de welvaart verder op te voeren. Ook Chinezen hebben een traditie van hard leren en werken, en de sociale skills zijn ze ook niet kwijt geraakt.
Toch is opvallend hoe zeer
Chinese CEO's in de enterprises ontbreken. De belangrijkste oorzaak is waarschijnlijk dat veel Chinezen terugkeren naar hun moederland om een hogere managementpositie in te nemen. De salarissen liggen al op het niveau van Japan. Ook gaan velen terug om eigen bedrijven op te starten.
China is een paradijs voor start-ups. Voor Indiërs zijn de mogelijkheden thuis veel kleiner, de salarissen liggen veel lager, en zijn nauwelijks start-ups. Indiërs gaan naar het westen zonder terug te keren. Indiërs zijn goed voor een kwart van de start-ups in Silicon Valley.
Ze vormen een hecht netwerk en onderhouden contacten met familie en vrienden in het thuisland.
Verder is de Chinese cultuur introvert en het is een monocultuur. Chinese managers neigen net als Indiërs in hun eigen omgeving tot een autocratische opstelling, maar niet in een gezelschap van extraverte, directe westerse leiders. In dat opzicht lijken Chinezen op Japanners waarvan je ook niet veel CEO's ziet in buitenlandse bedrijven. De Indiase cultuur is extrovert, de samenleving is sterk multicultureel. Ze gewend om met andere culturen om te gaan. Indiërs voelen zich daardoor meer thuis in andere culturen.
Het Chinese onderwijs is erg theoretisch, Het westerse en Indiase onderwijs meer praktisch met meer aandacht voor management. Het onderwijs in India ligt op een erg hoog peil. In China is nu een groot tekort aan toptalent, waardoor toptalent in China veel sneller carrière kan maken. Waar je in het westen in gemiddeld 25 jaar kan doorstromen naar de top ligt dat in China nu op 15 jaar. Veel Chinezen kiezen daarom nu voor een carrière binnen China waar door de hoge groei ook de meeste kansen liggen. Echter worden managers met buitenlandse ervaring in China gezien als het meest waardevol. Omdat de neiging afneemt om in het buitenland te willen werken dwingen multinationale bedrijven zelfs tot verplichte roulatie.
Uit vele landen komt een grote stroom studenten de VS binnen, het meest Chinezen en Indiërs. In
2018 370.000 Chinezen en 200.000 Indiers. In totaal was het goed voor een omzet bij de universiteiten van 14 miljard en bijdrage van
37 miljard aan de economie. Chinese studenten droegen in totaal
13 miljard by aan Amerikaanse economie. Sinds de handelsoorlog zijn de nieuwe inschrijvingen ingezakt met 10%, zowel Chinezen als Indiërs zoeken vaker andere landen waaronder Canada.
Zo kun je verwachten dat er de komende jaren steeds vaker Indiase namen boven komen drijven die dus al veel langer in de pijpleiding zitten. Als de handelsoorlog doorzet zullen Chinezen meer in China blijven studeren en ook vaker terugkeren. Het is een trend dat het westen Chinezen steeds vaker als vijanden, mogelijke spionnen gaat bejegenen. Je ziet dit ook op dit forum, een Russisch of Chinees product is bij velen al bij voorbaat verdacht. Als je het delen van kennis als een gevaar ziet dan zijn studenten dat ook. Want het is echt een verkeerd idee dat China of India hun economisch succes op spionage opbouwen. Nee mensen komen in het westen werken en studeren, en nemen die kennis of terug naar hun moederland (Chinezen), of ze wisselen die uit met mensen in hun moederland (Indiërs). Een andere misvatting is dat de grootste speerpuntkennis wordt ontwikkeld in onze bedrijven. De grootste speerpuntkennis wordt ontwikkeld aan universiteiten. Daar vindt het fundamentele onderzoek plaats. En laten de toppers in de speerpunt gebieden nu voornamelijk Chinezen en Indiërs zijn.
En ook van 420.000 buitenlanders die in 2018 in de VS werkten op een H1B visum waren 74% Indiërs en 11% Chinezen. Als het westen die mensen gaan weren zal onze technologische voorsprong juist versneld in elkaar zakken. Silicon Valley is voor 60% op buitenlanders gebouwd. De kracht van de VS is dat ze steeds de knapste koppen wist aan te trekken uit de hele wereld.
[Reactie gewijzigd door Elefant op 23 juli 2024 02:40]