Ik denk dat jullie allemaal wel gelijk hebben. Je wil beseffen: In rijke landen is luxe goedkoop maar eerste levensbehoeften (onderdak, eten. vervoer) heel duur, in arme landen is het net andersom. Een waterkoker is daar een luxe, want er zijn toch veel goedkopere manieren om water te koken?
Overigens kost een waterkoker daar stukken minder dan hier. Want op elektrische apparaten zitten hier honderden soms wel duizenden procenten winst. Ze laten iets voor een paar euro maken in China en verkopen het hier doodleuk voor twintig, dertig. Dat heb je ook kunnen zien in de crisis. Een friteuse die eerste over de honderd kostte was ineens een paar tientjes. Waarom? Omdat er nog steeds bakken winst op gemaakt wordt. Ze kunnen in China hightec maken voor een prijs waarvoor wij later nog niets eens het meegeleverde batterijtje kunnen vervangen.
Als wij hightec spullen hier zouden maken, dan waren ze inderdaad een stuk duurder maar dan hadden wij ook het inkomen om het te betalen! Per saldo zouden we een stuk beter af zijn omdat de toegevoegde waarde van die hoogtechnologische producten dan in ons inkomen zou vertalen en niet in de zakken van grootkapitalisten zou verdwijnen. Dat leidt ook nog eens tot schevere verhoudingen en drijft ook weer de prijzen op. Zij kopen alle productiemiddelen, waardoor die heel duur worden en willen op de mooiste plekjes wonen. enz. Waardoor prijzen voor die dingen voor de gewone man steeds duurder worden.
Ten onrechte wordt gedachte dat rijkdom voor een spill-over effect zorgt, maar in werkelijkheid drijven rijken de prijzen vooral op en verarmen daardoor de rest. Een aantal decennia geleden hadden we meer besteedbaar inkomen. Vroeger kostte een PC fl 2000,- (te vergelijken met €2000 nu), toch had bijna iedereen zo een ding. Een laptop kostte het dubbele. Als student kocht ik de nieuwe 4x speed cdrom voor fl 800,-. Een beetje geluidskaart (soundblaster) was ook fl 150,- enz. Toch hoorde ik niemand over die prijzen klagen, men had het geld, ja ook de studenten. Wij zijn enorm verarmd door de multinationals die met hun "efficiency" feitelijk ons inkomen inpikken. Wat zij winst noemen is in feite hoog opgeschroefde kapitaalkosten ten koste van werknemerinkomen.
Inderdaad is het zo dat de doorsnee gamers maar een beperkt budget hebben voor een gamekaart. Stijgen de prijzen teveel dan gaan mensen hun aankoop uitstellen. Ook hier hebben we te maken met scheve verdeling. Ze moeten namelijk concurreren met bitconfarmers met diepere zakken die veel meer willen betalen voor een kaart en een midrange kaartje zo buiten bereik brengen van de gewone gamer.
Je kan dan wel een klasse lager gaan zitten, maar gamedevelopers richten hun nieuwste games niet op de laagste kaarten. Traditioneel richten zich juist op de hoogste kaarten, maar die draaien nog wel fatsoenlijk op een midrange. Waarom ik nooit een low-end kaartje heb gekocht? Omdat ik best wel lang met een computer doe en low-end kaartjes vrij snel niet meer meekomen bij gebrek aan geheugen, terwijl een midrange je computer wel een goede economische levensduur geeft.
Ik denk dat dit is wat je ziet in de markt, gamers wachten gewoon met vervanging omdat ze prijzen te duur vinden. Als de bitcoin markt terugloopt hebben de fabrikanten een probleem, want niet alleen verkopen ze een stuk minder, maar eigenlijk moeten ze ook de prijzen flink laten zakken om de gamers weer aan het kopen te krijgen. Dat is lastig als je je investeringen en kostenstructuur hebt afgestemd op veel hogere prijzen en verkopen.
Prijsverlaging levert daarbij ook niet zo veel op. Om de prijs mety 20% te verlagen moet je namelijk veel meer dan 20% extra omzetten. reken maar uit: Stel dat €40 marge hebt op een product van €100. dat €30 vaste kosten zijn en €30 variabele kosten. Bij een normale verkoop van 100 voor €100 heb je €4000 winst. Bij een verkoop voor €80 verkoop je er 120. Je winst is dan op het eerste gezicht 120×20=2400. Nu is het wel zo dat de vaste kosten hetzelfde blijven en laten we stellen dat die bij 100 stuks terugverdiend worden en 100×30= 3000 bedragen. Dan wordt de winst 120x80 - 3000 - 120x30 = 9600 - 6600 = €3000. Ofwel je winst is nog steeds een stuk lager. Er is geen reden om de prijs te laten zakken.
Ga je uit van een lagere winst door hogere vaste kosten van €5000 dat daalt de winst harder van €2000 naar €1000. Ga je uit van hogere variable kosten van €50 dan daalt de winst nog harder van €2000 naar €600 als de prijs 20% daalt en de afzet 20% stijgt. Ofwel je schiet geen fluit op met prijsverlaging.
Hoe kan het zijn dat Nvidia in de situatie is komen te verkeren dat ze hun prijs niet kunnen laten zakken? Dat komt omdat ze in feite al enige tijd een monopolist zijn die gewoon de prijs zetten. In tegenstelling tot wat de fans denken is AMD geen echte concurrent maar een bijwagen. Die profiteren juist van de hoge prijs van Nvidia door daar wat onder te gaan zitten, maar niet te veel om een prijzenoorlog te voorkomen. Ze liften gewoon mee.
Die hogere prijs leidde er weer toe dat Nvidia enorm veel heeft kunnen investeren in nieuwe technologie die alsmaar duurder wordt. Want dat vergeten mensen, het wordt steeds duurder om weer 20% meer snelheid te halen. De wet van Moore is al jaren geleden opgehouden te bestaan, want die ging uit van lagere kosten per eenheid. Dat is al lang niet meer zo.
In een situatie van prijsconcurrentie waren de prijzen lager gebleven maar ook de investeringen. Kaarten zouden betaalbaar blijven, maar ook langzamer zijn, en gameontwikkelaars zouden daar hun nieuwe games op afstemmen. Al die power leidt ook tot een zekere luiheid bij de programmeurs. De tijd dat ze in assembler moesten programmeren om een vliegtuigsimulatie te maken is voorbij. Hogere programmeertalen maken het een stuk gemakkelijker maar benodigen ook meer resources.
Aan de ene kant heeft de bitcoinindustrie de prijzen flink opgedreven, maar ze hebben daarmee ook een groot deel van de reseach betaald. Als de bitcoinindustrie blijvend terugvalt dan kan best blijken dat het voor Nvidia en AMD heel moeilijk wordt om nog een next-gen kaart te maken voor de gamemarkt alleen. Die levert gewoon te weinig op om de gigantische investeringen nog te rechtvaardigen. Het kan zijn dat de hele zaak dan stil valt. Daarom is de gameindustrie nu afhankeijk geworden van andere toepassingen van zware grafische processors dan games. Games zijn niet meer de driver.
RTX kan wel eens het laatste grote geschenk geweest zijn aan de high-end gameindustrie. Research in grafische kaarten zal zich steeds minder richten op games en prachtige effecten, maar AI toepassingen. In de mobiele sector worden de grafische chips wel krachtiger en zuiniger. Dat loopt nog achter.
We willen realiseren dat de wet van Moore al lang dood is. Die gaat niet enkel om de tecnische mogelijkheid om meer schakelingen op een chip te zetten, maar om tegelijkertijd kostenvoordelen uit de die-shrink te halen. Dat is al tijden niet meer het geval. Chips worden gewoon duurder en duurder! Grafische chips ook. In bedrijfstoepassingen wordt dit door de extra rekenkracht terugverdiend. Bij gamingkaarten zal gewoon meer moeten worden betaald voor extra rekenkracht. Dat is een onvermijdelijk gevolg van het eindigen van de wet van Moore.
Het enige wat dat zou kunnen opheffen is een nog snellere groei van de afzet van high-end chips. Maar dat valt in praktijk tegen omdat voor de meeste toepassingen vorige generatie chips ook prima voldoen en goedkoper te produceren zijn. De toepassingen van high-end chips zijn beperkt.
Verder wil je nog iets realiseren. Stel nu dat nVidia de prijzen verlaagt en de afzet met 200% toeneemt. Dan is dat nog niet slim, want dan verzadigen ze de markt, iedereen die gewacht heeft slaat nu toe. Maar de volgende generatie kaarten, die ze al deels ontwikkeld hebben raken ze weer niet aan de straatstenen kwijt.
Wat is voor nVidia nu het meest rationeel? De ontwikkeling in gamekaarten stil leggen en de eerdere investeringen terug verdienen door zo lang mogelijk de huidige generaties kaarten uit te brengen en kleine varianten daarop. Vroeg of laat komt er toch vervangingsaankoop. Dat is ook niet zo erg want dat geeft gameontwikkelaars de tijd om dingen als RTX te implementeren.
Voor de consument ook geen ramp want dan stijgen de prijzen niet meer. De kracht van nieuwe games zal dan voornamelijk van de gameontwikkelaars komen. Die kunnen echt veel betere games maken met gelijke hardware. Juist die constante hardware verbeteringen maken software ontwikkelaars erg lui en laat ze smijten met resources. (Windows 3.1 = 8 MB, windows 95 = 55 MB, windows 98 = 626 MB enz.).
Er valt enorm veel te winnen door efficientere game engines te maken en efficienter te programmeren. En als je ziet wat voor bedragen in de game ontwikkeling omgaan, dan zit daar gigantische dure overhead (managers) op. Daarom zitten de grote jongens ook voortdurend veel efficientere kleine developerstudios op te kopen. Als hun managers die verziekt hebben, sluiten ze ze weer en kopen andere. Helemaal geen ramp als gamedevelopers weer tot meer efficiency gedwongen worden.
We hebben echt geen nieuwe dure hardware nodig om veel betere games te krijgen. Het is eerder in het voordeel van de consument als er weer eens wat zuiniger met de resourses wordt ongesprongen. Kan die langer met zijn Hardware doen en is goedkoper uit. Geen reden tot pessimisme.
[Reactie gewijzigd door Elefant op 3 maart 2019 15:13]