'Wereldgezondheidsorganisatie gaat excessief gamen als stoornis erkennen'

De wereldgezondheidsorganisatie WHO gaat volgend jaar excessief gamen als stoornis erkennen. Dat schrijft New Scientist. Er is afgelopen jaren veel discussie geweest over het mogelijk toevoegen van de zogenoemde Gaming Disorder.

Gaming Disorder zal een plekje schrijven in ICD-11, de elfde versie van de International Classification of Diseases, claimt New Scientist. De versie voor 2018 is de eerste herziening van de classificatie van aandoeningen sinds 1990. De WHO heeft het nieuws niet bevestigd.

De genoemde Gaming Disorder houdt in dat een patiënt veel games speelt en dat bovendien dwangmatig doet; hij of zij moet geprobeerd hebben te stoppen met veel gamen en dat mislukte. Bovendien moet een patiënt de interesse verloren zijn in andere elementen van het leven, zoals overige hobby's. Ondanks deze basiselementen zijn wetenschappers het niet eens over waar de grens ligt en wanneer iemand de diagnose wel of niet zou moeten krijgen.

Voorstanders denken dat de opname van Gaming Disorder in ICD-11 kan helpen bij het herkennen van problemen bij mensen die excessief gamen en ervoor kan zorgen dat die problemen dus sneller kunnen worden aangepakt. Niet iedereen is ervoor. Een groep van wetenschappers betoogde vorig jaar dat Gaming Disorder niet in ICD-11 zou moeten belanden, omdat er te weinig goed onderzoek is gedaan naar het fenomeen. Bovendien zou het zorgen voor een stigma voor gamers, terwijl dat mogelijk niet terecht is.

Gaming Disorder stond al genoemd in DSM-5, het standaardwerk van de American Psychiatric Association die veel psychologen gebruiken, maar daar geldt het niet als erkende stoornis, maar als object voor verdere studie.

Reacties (82)

[Fawn]

Het voelt voor mij ook als wat overdreven om speciale secties op te nemen voor excessief gamen, excessief selfies maken of excessief bitcoins handelen.
Is het niet voldoende om een algemene beschrijving van excessief gedrag op te nemen zonder elke trend hierin onder te brengen?

[Reactie gewijzigd door Fawn op 22 juli 2024 15:53]

[Flappiewappie]

Het gaat hier om een 'medische codering'. Oftewel een standaard waardoor specialisten je in een 'hokje' kunnen stoppen.

Zon hokje heeft meerdere grondslagen; erkenning als daadwerkelijk (psychisch) probleem; oftewel verslaafd zijn aan gamen is nu niet meer op de grote hoop van overige verslaving te gooien. Dit heeft verband met;

Behandeling; er kan nu op basis van deze diagnose een juiste behandeling worden voorgesteld (naar de AA sturen heeft geen zin)

Onderzoek; door dit te registreren kunnen er verbanden worden gelegd. Bijvoorbeeld of er een verband is met andere aandoeningen/diagnoses/indicatoren zodat er betere preventie kan plaatsvinden (mensen met heftige autisme met een bepaalde leeftijd minder blootstellen aan games want...)

Financieel; door dit beter te registreren kan er ook worden gekeken naar combinaties van behandeling en kosten. Miss dat de kosten afwijken van andere verslaving. Door de juiste diagnose te registreren kunnen verzekeraars strakker de kosten regelen.

Bovenstaande is allemaal om de "mortality data, a primary indicator of health status" VS. Kostenneffectiviteit in kaart te brengen.

Samengevat; doordat de WHO dit erkend kan er beter onderzoek worden gedaan en kunnen behandelingen verbeteren. Het kritiek punt wat je hier voorbij ziet komen (wanneer is gamen slecht/kantelpunt) kan daardoor beter in kaart worden gebracht en worden bestreden en voorkomen. Dat laatste acht ik als zeer belangrijk omdat bijv. Games als GTA bij sommige mensen slechte uitwerking heeft waardoor het hele genre (voor iedereen) in gevaar komt. Laten we als Tweakers bovenstaande dus juist aanmoedigen.

[Torched]

Mocht het een echte verslaving betreffen zal je het aantal gevallen zelfmoord ook de lucht in helpen.

Om hardhandig het sociale net wat we hier in NL hebben maar oven van tafel vegen om een paar rand gevallen aan to pakken.

De USA maar even nemen omdat je daar veel ernstige gevallen hebt zegt niet zoveel als je ziet hoeveel mensen er wonen.

[pietjuhhh1990]

Want iedereen met een (game)verslaving is werkeloos?

Moet eens kijken naar cokegebruik bij extreem stressvolle topfuncties.
Er zijn meer dan genoeg mensen die werken met een verslaving en voor mensen is het ook dat de ene nou eenmaal meer aanleg heeft voor het doorslaan in extremen.

Als iedereen hetzelfde was, dan zou psychologie e.d. niet hoeven bestaan en was het in kaart brengen van de hersenen ook een stuk makkelijker.

Voor gamen is het zo dat genoeg werkende in problemen komen omdat ze het excessief gamen combineren met werken, daarmee hebben zij dus een chronisch slaaptekort.

Dus om te zeggen dat je hier zwart/wit kijkt is een understatement.

[Reactie gewijzigd door pietjuhhh1990 op 22 juli 2024 15:53]

[PizZa_CalZone]

Je slaat de spijker op z'n kop, letterlijk wat ik wilde zeggen. Bovendien vraag ik me af in hoeverre er iets mis is met al je beschikbare tijd in een hobby te steken. Vermoedelijk val ik onder de groep van excessief gamen. Maar ik zie het niet anders als iemand die de hele week op de sportschool zit, iemand die een treinbaan op zn zolderkamer heeft of pluche knuffels spaart.

Sterker nog, mogelijk is het andersom... ik ben van mening dat gamen een terapeutische werking kan hebben. Ik kom volledig tot rust, om na een dag werken een hele avond/nacht te gamen. Staat excessief TV kijken ook op deze ICD-11 lijst? Tientallen mensen in mijn directe omgeving die 's avonds niets anders doen.

[Reactie gewijzigd door PizZa_CalZone op 22 juli 2024 15:53]

[Destiny]

Als je het bericht leest gaat het over dwangmatig gedrag en het verlies van interesse in andere bezigheden en eigenlijk niet kunnen stoppen. Dan spreek je niet meer over een hobby en heeft het zeker geen therapeutisch effect. Zolang het geen problemen oplevert is er niets mis met veel gamen, maar er zijn mensen die sociaal en maatschappelijk moeilijk of niet meer functioneren door dwangmatig gamen. Daar gaat dit over.

Ik ben er geen fan van dat alles tegenwoordig een eigen naampje moet hebben (want er zijn meer vormen van dwangmatig gedrag waar het volgens mij gewoon onder kan vallen) maar aan de andere kant moet het probleem niet onder de mat worden geschoven.

[Jerie]

Volgens mij is daar al een naam voor: OCD. Gokverslaving zal ook overlappen met gameverslaving. Op zich is dat niet een dealbreaker. Er zijn wel meer overlappingen in DSM-5 (en DSM-4) en ICD. Ieder persoon is uniek.

[BugBoy]

Het wordt pas een probleem als er andere zaken onder gaan lijden. Je maakt mij niet wijs dat iemand die tot diep in de nacht aan het gamen is de volgende fris & fruitig op zijn werk verschijnt. Vaak zie je ook dat overige sociale contacten er onder gebukt gaan en relationeel ontstaan er ook vaak problemen.

Ik heb een zwaar gamende collega gehad. Zat de hele dag te gapen en kon zich tot niets zetten. Hij is op een gegeven moment ontslagen, omdat hij gewoon 0 output leverde. We hebben het echt geprobeerd, want het was een aardige kerel die echt wel wat kon.

[PizZa_CalZone]

True, je moet wel je verantwoordelijkheden pakken natuurlijk, maar dit geldt dus niet alleen voor gamen; wat eigenlijk het punt was. Overigens is in veel situaties zo dat het sociale aspect niet persee verloren gaat binnen games. Sterker nog, toen ik in een ver verleden nog WOW speelde en raidleader was voor een groep van 25 man. Heb ik een flinke hoeveelheid social skills en leadership skills eraan over gehouden. Dit stigma ben ik het niet persee mee eens.

[Reactie gewijzigd door PizZa_CalZone op 22 juli 2024 15:53]

[Randfiguur]

Sommige mensen kunnen die verantwoordelijkheid dus niet even pakken door de manier waarop hun brein in elkaar zit. Zij zijn degenen die hulp zoeken of kunnen gebruiken. Blijkbaar zijn dat er bij gaming relatief veel. Zulke beslissingen van de WHO maken het waarschijnlijk mogelijk om meer interventieprogramma's, onderzoeksprojecten en subsidies e.d. rond gamingverslaving op te zetten en deze mensen (zichzelf) te (laten) helpen.

[Reactie gewijzigd door Randfiguur op 22 juli 2024 15:53]

[Patientzero]

Sommige mensen kunnen zich ook niet behoeden om 5 big macs per dag naar binnen te werken.
Gamen is slechts 1 van de vele aspecten in het leven in verleidingen en mogelijke verslavingen.

Kijk naar het gehele lootbox gezanik tegenwoordig.. gokken etc. gaming is reeds die kant op gegaan..
Alcohol, roken, en andere zaken gingen voor. niet te stoppen, want het zorgt voor geld in de la ten onkoste van mensen. zuur, maar thats life.

[Verwijderd]

Het gaat erom dat er mensen die willen stoppen, maar het niet kunnen. Dan wordt het een probleem.

Uit jouw verhaal haal ik dat jij het voor ontspanning doet en als waardevol ervaart. Jij valt dus niet binnen de doelgroep.

[PizZa_CalZone]

Ok, dat verschil is duidelijk inderdaad. Het frustreert me echter dat een deel van de wereld mijn hobby als een stoornis ziet. Ik heb al genoeg moeite moeten doen om mijn vrienden en familie uit te leggen wat de voordelen voor mij zijn. En dat gaming niet persee een anti-sociale bezigheid is. Ik heb wat te snel gereageerd, maar door dit soort ICD-11 generalisaties wordt het stigma alleen maar erger.

[Verwijderd]

Tja, de wereld meet met twee maten. Urenlang Netflix of Televisie bingewatchen is algemeen geaccepteerd, maar op een potje gamen wordt nog steeds neergekeken. Vraag me wel eens af of het anders zou zijn als games niet (vroeger) voornamelijk verkocht werden bij speelgoedwinkels en dat het daardoor nog steeds een bepaald kinderlijk imago heeft. Alsof mensen vinden dat je maar eens volwassen moet worden. Later kwam daar natuurlijk het nieuws over gewelddadige games bij. En dat soort games komen dan ook vooral in de (mainstream)media: Mario, en dus kinderachtig of GTA/Call of Duty en dus gewelddadig.

Maar goed, genoeg gepraat over games: tijd om te gamen. Vanmiddag The Last of Us gekocht. Daar hoor ik heel veel goede verhalen over(ja, ik loop een beetje achter).

[Reactie gewijzigd door Verwijderd op 22 juli 2024 15:53]

[Berlinetta]

Dit. precies dit.

Vergeet ook niet het telefoon gebruik he. Er zijn mensen meer uren spenderen achter een beeldscherm dan ik. (Ik ben zelf ICT'er.)

[t link]

Als ze je hobby als stoornis gaan zien moet je hun als blind gaan zien, want dan kunnen ze toch echt niet lezen. Alsof iemand die bijpassend bestek netjes neer legt naast het bord ook meteen OCD heeft, dit is hoe stigma eruit ziet. Mensen die het bijna niet lijken te willen begrijpen. (nee ik bedoel niet jou maar die mensen waarover je het hebt die het meteen als een stoornis zien)

[Berlinetta]

Het frustreert mij dat ik als ICT'er, dat men denkt dat ik 24/7 achter een computer zit.


Ik werdt nog eens door mijn collega's nog is een keer raar aangekeken, dat ik mijn interesses niet in games lagen. Op een gegeven moment werdt ik zelfs buitengesloten. Omdat ik blijkbaar niet in het profiel pas.

Op de dag vandaag, durf ik mijn hobbys en wat mij bezighoudt buiten werktijd niet meer aan te geven.
Puur omdat mensen afgeven op je.

Voor mij interesseert het niet zoveel of je veel gamed of niet, maar ga mij niet forceren om te gamen.

[RavensAngel]

Ik denk dat hij vooral wou benadrukken dat het toch wat vreemd lijkt om deze specifieke vorm van excessief gedrag (zijnde gamen) als unieke stoornis te beschouwen. Elk gedrag, actie of gewoonte kan op een bepaald moment excessief worden, in die mate dat anderen eronder gaan lijden. Waarom wordt gamen hier specifiek uitgefilterd?

Ik begrijp dat dit effectief een stoornis kan zijn en dus zodanig moet beschouwd worden...maar waar stopt deze lijst? Dus rees bij hem de vraag of ze niet beter een algemenere term gebruikt hadden om alles daaronder te plaatsten?

Is er een verschil tussen iemand die door verslaving uren gamed, afkickverschijnselen toont bij het stoppen of zelf agressief wordt. En iemand die dit heeft door een andere extreme vorm van het uitoefenen van een bepaalde actie/handeling/hobby?
Ik denk het niet. In beide gevallen is de omgeving beïnvloed en kan de stoornis (abnormaal gedrag/houding) van de persoon een nadelig effect hebben op anderen. Er moet dus in beide gevallen hulp geboden worden.

[t link]

De lijst stopt niet, je krijgt gewoon een NAO label als het er niet bijstaat. Ze zetten het erbij omdat het een veelvoorkomend probleem aan het worden is vergeleken met andere NAO's. (NAO staat voor niet anders omschreven). zo is niet iedereen die dun is en een eetstoornis heeft persee anorexia, dat kan ook eetstoornis NAO zijn of een van de andere eetstoornissen.

[PizZa_CalZone]

Dat was inderdaad het punt. Hoewel ik het niet handig heb geformuleerd moet ik wel toegeven dat ik niet onder de doelgroep val.

[Verwijderd]

Natuurlijk is het vreemd dat gamen hieruit gelicht wordt, terwijl, als ik om me heen kijk, smartphone-verslaving ook wel wat aandacht mag krijgen. Maar goed, dat is algemeen geaccepteerd hè 😉

[Cerberus_tm]

hij of zij moet geprobeerd hebben te stoppen met veel gamen en dat mislukte.

Geldt dit dan voor jou? Zo ja, zie je dat dan niet als een probleem?

[PizZa_CalZone]

Nee en ja, ik heb niet goed gelezen en dit al in andere reacties duidelijk getracht te maken.

[Cerberus_tm]

Haha gelukkig maar.

[Ron79]

Staat excessief TV kijken ook op deze ICD-11 lijst?

Dwangmatig GTST kijken wel

[Verwijderd]

Vermoedelijk val ik onder de groep van excessief gamen.
En vermoedelijk herken je zelf niet dat dat niet normaal is.
Bij nagenoeg alle verslavingen en stoornissen staat ontkenning centraal.

Bovendien vraag ik me af in hoeverre er iets mis is met AL je beschikbare tijd in een hobby te steken.
AL je beschikbare tijd betekent dat er geen balans is en dat betekent niet goed. Heel logisch en heel waar. Je zou er zelf op kunnen komen, toch?

Verder haal jij anderen met een zekere excessieve focus op iets aan als een vergoelijking dat jij dan best excessief kan gamen. Je tracht je eigen excessiviteiten hiermee te normaliseren en bagatelliseren.

Ik wil je niet in een hoek drukken hoor maar mensen creëren heel snel hun eigen denkvalkuilen.

[Verwijderd]

Juist. Of die excessieve twitteraars , Trump?.
Welke stoornis heeft hij en zou hij zijn verantwoordelijke baan wel " geestelijk gezond" kunnen uitoefenen.

[Knijpoog]

Snap je punt maar de de behandeling zal per situtatie heel verschillend zijn.

[Ayporos]

Tja.. en hoe gaat het dan met pro-gamers?... die gamen ongetwijfeld volgens deze standaard ook 'excessief' veel...

En als we dan toch bezig zijn... hoe zit het eigenlijk met pro-voetballers?.. die voetballen toch ook 'excessief' veel?.. of pro-kapsters.. die knippen eigenlijk ook wel excessief veel haar of niet dan?
En ademhalen?.. ik ken ook wel zat mensen die dat toch wel excessief veel doen hoor.

[Evil_king]

Idd. Alles wat 'excessief' is, is (vanwege het woord) al gewoon niet goed. Of het dan gelijk een ziekte/stoornis is kunnen we nog over discussieren dan, maar a la.

Als het nut heeft voor behandeling/erkenning kan het ok zijn het op te nemen, maar niet als het idd als stigma gaat werken. Er moeten hele goede criteria zijn, en die zijn er nog niet zo lees ik.
En wat als je bijv. excessief hoelahoept, is dat dan ook een ziekte?

[Verwijderd]

Ik zou bijna gaan denken dat dit " fake news" is.

[GF187um]

Nu zijn ICT'ers/Gamers vaak niet de meest begripvolle mensen maar ik vind het erg jammer dat dit artikel zelfs onder het grootste deel van het gamende volk niet serieus genomen wordt. Ik ben juist voorstander van deze beslissing en heb zelf, zoals enkele anderen die het ook aangegeven hebben, ook last gehad van excessief gamen. Dit houdt voor mij in dat het niet mogelijk was om te stoppen met gamen.

Iedereen zegt nu wel dat gamen altijd leuk is, maar dat is helemaal niet zo. In de tijd dat ik verslaafd was aan WoW bijvoorbeeld was gamen niet leuk. Het was in het begin wel erg leuk, maar na een tijdje merkte ik dat ik me tijdens het spelen eigenlijk behoorlijk verveelde. Het was niet leuk, het was een kwestie van altijd achter de pc zitten en tussendoor eten, douchen en eventueel naar school/werk. Zoals je al merkt heeft dit geen goede consequenties gehad voor mijn echte leven.

De reden dat dit nu als stoornis gezien wordt heeft volgens mij te maken met het feit dat de een weerbaarder is dan een ander. Net zoals de een weerbaarder is tegen een traumatische ervaring dan een ander. Het zal te maken hebben met de vermijding van de onderliggende gevoelens. Waar kan je makkelijker jezelf opnieuw een leven geven dan in de gaming wereld? Dat is toch veel makkelijker dan met gevoelens om te gaan waarvan je niet weet en nooit hebt geleerd hoe dat moet.

[Verwijderd]

Gamen tot diep in de ..ochtend, half dood op je werk en dan nog enkel aan het spel kunnen denken. Thuis komen en gelijk achter de PC kruipen, avondeten naast het toetsenbord, soms koud.
Vrienden en familie die vragen waarom ze je zo weinig zien. En dat dan een paar jaar.

Been there, done that.
Ik denk wel dat er zulke schreinende gevallen zijn dat erkenning welkom is.

Vergelijk het met alcohol, veel mensen die in de categorie 'zware drinker' vallen, maar een paar die daadwerkelijk alcoholist zijn. Veel mensen die zwaar drinken zullen alcoholisme wegwuiven, en voor hen is het wss. ook geen probleem, maar er zullen er toch echt een paar zijn die echt in de problemen zitten.

[Andyk125]

Dat excessief gamen een probleem is bij steeds meer mensen wordt steeds meer duidelijk, maar je moet niet vergeten dat voordat je een stoornis erkent dat er wel goed uitgebreid onderzoek gedaan moet worden. Er zullen toch richtlijnen vast gesteld moeten worden voor de behandeling van dit soort problemen. Het is niet voor niets dat niet iedereen voorstander hiervan is, men vindt dat er gewoon veel te weinig onderzoek is gedaan.

Persoonlijk ben ik niet van mening dat gamen het probleem is, er zijn altijd onderliggende oorzaken. De een is misschien gevoeliger voor verslavingen dan de ander, als het niet gamen is, is het wel alcohol, roken, drugs of wat anders. Het ligt er voor veel mensen meestal aan waar ze als eerste mee in aanraking komen en wat ze kunnen blijven doen. Gamen is iets waar je op een vroeg stadium in je leven mee in aanraking komt, dus is de kans ook groot dat dit een van de verslavingen is waar men snel mee in aanraking komt.

De echte onderliggende gedachte van gamen of andere verslavingen is toch het ontsnappen van de werkelijkheid of het krijgen van erkenning/beloningen. Dit is het probleem waar men echt naar moet gaan kijken, waarom willen deze personen ontsnappen, waarom hebben ze behoefte aan dat soort erkenning/beloningen? Is dit omdat ze geen vrienden hebben, moeite hebben met sociaal gedrag en ga zo maar door. Als je die problemen aanpakt, verdwijnt het verslavingsgedrag ook, mensen die tevreden zijn hebben geen verslaving nodig. Al blijven die nu eenmaal op de loer met de huidige maatschappij. Bedrijven maken steeds vaker gebruik van psychologie om er voor te zorgen dat mensen hun producten kopen en blijven gebruiken. Jammer genoeg in de game wereld maar al te duidelijk met al die beloningen en loot crates etc.

Iets wat mensen vaak te snel vergeten is hoe belangrijk bewegen of sporten is. Iets wat we veel te weinig doen als we ouder worden, waaronder ikzelf. Dit is niet alleen goed voor je lichaam, maar ook voor je brein. Iet wat naar mijn mening veel te weinig onderbelicht wordt. De stoffen die vrijkomen geven je ook een tevreden gevoel en een soort beloning.

[Reactie gewijzigd door Andyk125 op 22 juli 2024 15:53]

[Verwijderd]

Misschien een troost. Iedereen heeft een verslaving.
De vraag is alleen, " kun je de verslaving handlen".

[Verwijderd]

dus als je tegenwoordig zegt dat je een spelletje speelt, word je dus door dit bericht al sneller raar aangekeken

[FireBladeX]

Even wat nuance. Er zijn niet veel tweakers werkzaam in de hulpverleningswereld. Gelukkig enkele tweakers wel. Je bent bang dat videogames een stigma hebben? Nou dat hebben ze al zeker 5 jaar. Er zijn gevallen bekend van jongeren die weigeren naar school te gaan (terwijl ze leerplichtig zijn) omdat ze willen gamen. Het is dan niet meer een spelletje, maar gewoon een verslaving. Er wordt onderzoek gedaan dat videogames zeker veel overlapping heeft met gokken ( en een gokverslaving). Waarin je gestimuleerd wordt met lichtjes en beloningen (om door te gaan). In sommige games werkt het ook zo (waarbij World of Warcraft een hele bekende is). In mijn afstudeeronderzoek geven gamers zelf aan dat ze zowel positieve als negatieve effecten zien maar dat de omslagpunt (dat gamen een positief of negatief effect heeft) een hele moeilijke is. Er zijn kinderen gedwongen opgenomen in een instelling vanwege excessief gamen. Natuurlijk kan je dan de ouders aankijken betreft hun pedagogische opvoedvaardigheden, maar een blik op de 'middel' is ook nooit een slecht idee. Daarnaast hebben mensen met een bepaalde beperking (zoals autisme) sneller de neiging om helemaal opgezogen te worden in de wereld van de videogame en vervolgens alle sociale contacten (buiten de game om) te doen verwateren. Want de wereld van een videogame is veiliger en beter te begrijpen.

[Reactie gewijzigd door FireBladeX op 22 juli 2024 15:53]

[freggel]

In het begin misschien wel, maar ik denk dat je het in de verhouding van "af en toe een biertje" en "4 bier bij het ontbijt, om de dag rustig te beginnen". Het mooie hiervan zou zijn dat er nu ook serieus behandeld kan worden en nog belangrijker, dat het vergoed wordt waardoor het ook voor de minder bedeelden onder ons bereikbaar wordt.

[RoffaboyS]

Het moet niet gekker worden ik game veel maar stoornis nee dat is het denk ik niet.

[RavensAngel]

Ik denk dat de discussie tussen voor en tegenstanders nu net daar over gaat. De ene groep vindt het te negatief klinken terwijl de andere groep juist van mening is dat we moeten aanvaarden dat er zoiets is als "te veel gamen". Persoonlijk ben ik voorstander van dit laatste. Ik heb altijd zelf graag gegamed. Maar als ik nu terugkijk op wat ik voor gamen soms gedaan heb ... uren alleen op kamer, thuisblijven van school, boos worden omdat 'toen' iemand de telefoon opnam en de verbinding wegviel... dan ruikt dit bij mij nu, na al die jaren, naar verslaving. Het vreemde is dat ik, nu ik daar gelukkig vanaf ben geraakt, wel besef hoeveel sociaal wangedrag ik aan de dag heb gelegd. Ik zie nu dezelfde symptomen bij andere vrienden/familieleden... en het 'grappige' is dat zij nu reageren als ik toen... ontkenning.
Mij lijkt het dat wijzelf niet echt in de mogelijkheid zijn onszelf hierover eerlijk te beschouwen... anderen, in onze dichte omgeving, kunnen/moeten ons hierbij helpen. Dat laatste vereist bespreekbaarheid.

Zoals alles is daarvoor (h)erkenning noodzakelijk, anders blijft er ontkenning.

[Reactie gewijzigd door RavensAngel op 22 juli 2024 15:53]

[RoffaboyS]

Dat was echt pauper op school lol! Ben een ICTer daar hecht ik niet zoveel aan.

[NiLSPACE]

Verslaving kan ik begrijpen, maar een aandoening lijkt mij overdreven.

[rubenkemp]

Zou een (verkeerde) vertaling kunnen zijn van een internationaal (Engels) persbericht.

[MadMarky]

'Disorder' laat zich vertalen als 'stoornis', dus het is weldegelijk iets anders dan verslaving (addiction).
Aandoening is misschien niet het goede woord.

[arnoudwokke]

Dat vind ik ook; ik heb dus stoornis neergezet. Het geldt inderdaad niet als verslaving en dat onderscheid is heel belangrijk - vandaar dat ik een ander woord moest vinden en ik kwam op niets beters dan aandoening. Maar stoornis is een beter woord in dit verband, denk ik

[Verwijderd]

Verslavingsstoornis lijkt mij toepasselijker.

[Ndrenth]

Ik vind het ook een rare bewoording, maar in het Engelse artikel staat het wel beschreven als disorder. Ook als je zoekt op wetenschappelijke artikelen in Google Scholar zie ik vaak de term gaming disorder voorbij komen, maar ook vaak de term addiction.

Ergens vind ik nog dit stukje:
_{"The Working Group has recommended that a grouping of impulse control disorders be retained in ICD-11. These disorders should be defined by the repeated failure to resist an impulse, drive, or urge to perform an act that is rewarding to the person (at least in the short-term), despite longer-term harm either to the individual or others."}

Verslaving is een vorm van gedrag, welke afwijkt van de norm (kort door de bocht). Ik begrijp waarom ze tot deze bewoording zijn gekomen, maar tegelijkertijd vind ik de bewoording wel heftig. Men zegt ook wel dat je altijd een verslaafde zult blijven (ook al ben je somber/afgekickt etc). Dat gaat wel op met het feit dat een disorder/aandoening iets is wat onderdeel van de persoon is, in plaats van dat je een behandeling doorgaat en je het ineens niet meer hebt of bent.

Een voorbeeld is dat je ooit een keer depressief was met x aantal symptomen versus je bent 2 jaar depressief en voldoet aan x aantal symptomen gedurende de 2 jaar.

[Reactie gewijzigd door Ndrenth op 22 juli 2024 15:53]

[MaxxMark]

Eens! Met name jouw zin: Men zegt ook wel dat je altijd een verslaafde zult blijven (ook al ben je somber/afgekickt etc). spreekt hier goed tot de verbeelding.

Bij een (alcohol)verslaving ligt terugval/relapse altijd op de loer en wordt dan ook aangeraden om sober te blijven en nooit meer te drinken. Bij gaming gaat dat deel mijns inziens niet op. Ik neem mezelf als voorbeeld (maar kan genoeg andere mensen aanwijzen). Voeger héééél veel gegamed, en je zou het misschien ook compulsief kunnen noemen (systematisch onder schoolwerk uitkomen en zo ver gaan dat je omwegen zoekt om toch te kunnen gamen terwijl je ouders de boel op slot hebben gezet). Fast forward naar nu en ik heb die dwangmatigheid totaal niet meer.

In dat opzicht zou het dus inderdaad als aandoening of stoornis gezien kunnen/moeten/syndroom worden en zeker niet als verslaving. Want eerlijk is eerlijk, eigenlijk zou dan elke hobby die extreme vormen aanneemt gezien kunnen worden als verslaving/aandoening/stoornis. Thuis-bioscopen, gadgets, auto's, postzegelverzamelen, etc. etc. waar voor vele (tien)duizenden euro's aan geld in is gegaan en waarbij iedere nieuwe versie/uitgave/etc. gekocht moet worden zijn ook geen kattepis. In de ene situatie is het (veel) geld. In de andere (veel) tijd. Waarbij beiden een even grote impact op de persoon kunnen hebben (fysiek/mentaal/financieel).

[A4553]

Eerlijk gezegd vind ik dit alleen maar een goede zaak, ook dat gamen als verslaving is opgenomen in de DSM. Zo kan je, als je hier aan lijdt, sneller geholpen worden omdat het (mogelijk binnenkort) een erkend probleem is.

Logischerwijs valt een paar uur per week gamen hier niet onder. Net zo min als zo nu en dan gokken niet direct betekent dat je verslaafd bent. Het gaat er vooral om dat je leven buiten het gamen om, door het gamen eronder lijdt. Bijvoorbeeld omdat je dagelijks zo laat gaat slapen dat je niet goed functioneert op je werk. Je afspraken (structureel) niet nakomt omdat je aan het gamen bent. Nauwelijks sociale relaties hebt omdat je daar geen tijd voor maakt.

[Beakzz]

Ok als je het zo stelt dan ga ik me maar aanmelden..

Maar alle gekheid op een stokje. Ik herken dit wel. Het is gelukkig niet altijd bij mij ,maar als ik een spel heb gevonden wat ik echt leuk vind dan stop ik niet als ik dat wel zou moeten doen 3 tot 4 uur slaap hou ik dan rustig een week vol).

Ik ga wel netjes naar mijn werk (gapend), maar op zo'n moment kan ik geen andere dingen verzinnen die ik wil doen. Als bijvoorbeeld de servers er uit liggen dan ben ik de hele avond onrustig, als ik een afspraak heb dan ga ik met tegenzin en probeer ik het zo kort mogelijk te houden.

Niet de tijden dat ik trots ben op mijzelf (meestal achteraf), maar ik kan het goedpraten omdat ik ook weken zonder gamen kan. Als je zoiets jaren achter elkaar hebt (bijvoorbeeld met een MMO of een spel waar je in de top meespeelt) dan kan ik me voorstellen dat je behoorlijk in de shit kan komen dus goed dat het erkent wordt. Gelukkig heb ik een vriendin die het aangeeft als ik weer eens te diep in een spel zit, maar als je bijvoorbeeld alleen woont heb je dat ook niet.

[Reactie gewijzigd door Beakzz op 22 juli 2024 15:53]

[a_rated]

Ik zie in mijn omgeving dat er bepaalde personen gevoeliger voor zijn dan anderen.

Dus er moet wel 'iets' zijn dat ervoor zorgt dat de ene persoon er kwetsbaarder voor is dan een ander. Maar ik denk zelf dat dit 'iets' niet uniek is voor gaming. Een vorm van gevoeligheid voor extreme escapisme of zo...

[ikt]

Wat bedoelen ze met "gaming"? Maken ze onderscheid tussen games waarin een gokmechanisme verborgen zit of games die puur op skill gebaseerd zijn? Wordt er onderscheid gemaakt tussen de oorzaak van het spelen, zoals de omgeving, persoonlijke problemen of komt het echt door een spel? Het overmatig spelen van games lijkt meer een symptoon van andere problemen dan een probleem op zich. De kritiek op ICD-11 lijkt me terecht. Heeft de WHO al gereageerd? Volgens het artikel niet. Lijkt me een slechte zaak om zo'n slecht gedane onderzoek te gebruiken en om hiermee een nieuwe aandoening door te drukken.

[Jorissie87]

Maar wanneer is het excessief gamen? Ik heb op Steam ook vrienden die meer dan 30 uur per week gamen, is dat al excessief? Ikzelf zit meestal rond de 10 a 15 uur per 14 dagen en dat vindt mijn vriendin al excessief?

[Mentu]

Goede zaak. De meeste mensen kunnen het verschil maken tussen (te) veel en excessief. Het gaat hier volgens mij niet om de mensen die naast het gamen hun zaken op orde hebben. Het gaat hier om de mensen die tegen zichzelf in bescherming genomen moeten worden omdat er anders een gevaarlijke situatie ontstaat. Hierbij denk ik aan verwaarlozing van eerste levensbehoefte en of sociale contacten/werk etc.

In deze gevallen lijkt het mij goed dat er een officiële erkenning komt waardoor er bijvoorbeeld meer onderzoek gedaan kan worden naar of over deze zaken. In de breedste zin van het woord.