WHO erkent voor het eerst 'excessief gamen' als officiële stoornis

De WHO heeft gamestoornissen officieel opgenomen in het handboek voor te diagnosticeren ziektes, de ICD-11. De gezondheidsorganisatie classificeert excessief gamen in de categorie verslavingsziektes, en komt in de lijst voor na gokverslaving.

De WHO had al enige tijd een uitleg op de website staan over gaming disorder, maar sinds afgelopen week heeft de organisatie ook officieel ingestemd met het vermelden van excessief gamen als een stoornis in het International Classification of Diseases, versie 11. De lidstaten van de WHO stemden er tijdens het World Health Assembly mee in.

Dat betekent dat vanaf 2022 excessief gamen officieel als stoornis zal voorkomen in het handboek voor het diagnosticeren van ziektes, dat door artsen en andere gezondheidswerkers wordt gebruikt. Het besluit is tegen het zere been van sommige gamemakers, die de WHO hadden verzocht om excessief gamen juist niet als stoornis te erkennen.

Er is al jaren sprake van het erkennen van gameverslaving als officiële stoornis. Al in 2017 werd er door de WHO over gesproken na jaren van discussie. Voorstanders denken dat het erkennen van de stoornis kan helpen bij het aanpakken van de problematiek die wordt gezien bij gameverslaving.

Reacties (174)

[LtMarx]

Even een tegengeluid van ons eigen Trimbos instituut:

“Het is bijvoorbeeld niet helemaal duidelijk of het gamegedrag een symptoom is van problemen of een oorzaak (of allebei). Dat is belangrijk om helder te hebben, want behandelen van gamegedrag bij mensen met psychologische problemen kan potentieel zelfs averechts werken. Games bevredigen allerlei psychologische behoeften. Samen online spelen kan bijvoorbeeld gevoelens van eenzaamheid buiten de deur houden. Dit kan zelfs therapeutisch werken en streven naar een ‘gameloos’ leven is daarmee niet altijd zo logisch als een leven zonder, bijvoorbeeld, drank of gokgedrag.”
https://www.trimbos.nl/ac...rslaving-een-stap-vooruit

Het is dus maar zeer de vraag op basis van het wetenschappelijk bewijs of gameverslaving echt een ding is en of er genoeg bewijs is om het te classificeren als aparte aandoening.

“We weten bovendien onvoldoende wat het probleemgedrag precies inhoudt. Games zijn divers, complex en interactief. Hoewel er ontzettend veel publicaties zijn over ‘gameverslaving’ is het onduidelijk welke mechanismen binnen games de problemen veroorzaken. Bij bier is er alcohol, bij roken nicotine en bij kansspelen zijn er de winst van het geld en de onzekerheid over een uitkomst. Bij gamen is dit veel minder duidelijk. Gamers die in behandeling zijn voor een verslaving spelen om allerlei redenen: ambitie om professioneel te spelen, de contacten in het spel, om niet aan andere dingen te hoeven denken, of simpelweg omdat ze de tijd uit het oog verliezen. Voorstanders van de diagnose hebben eveneens weinig overeenstemming over de problematische elementen en wat ze nu wel en niet onder games verstaan.”

Dit artikel raakt wat mij betreft ook veel meer de kern van gamen zoals ik ermee bekend ben.

[SkyStreaker]

Het gaat ook meer om te laat op werk komen door gamen, je ziek melden zodat je kunt gamen, gamen als prioriteit kiezen boven al het andere zoals simpele hygiëne (douchen, bijv.). Zodra je dergelijk gedrag gaat vertonen, kan je mijns inziens wel al voorzichtig gaan spreken van een verslaving.

Vroeger had ik dit met WoW, zat in de WW en door het constante "nee" krijgen, kwam ik in een spiraal van negativiteit. Stond ermee op, ging ermee naar bed. Rustig 2, 3 dagen niet douchen, scheren, extreem onregelmatig en zwaar ongezond eten (chips, cola en dat zelfs als ontbijt!). Ja, ik dacht op een gegeven moment: "Sky, waar ben je mee bezig!??". Op dat moment ben ik gaan afbouwen en dat is gelukt. Ik was gewoon verslaafd, gamen was een allesoverheersende gedachte.

Nu game ik nog steeds en vrij regelmatig, maar niet zoveel meer of anders dan kruipen achter een goed boek of iemand die 3 uur lang cardio gaat lopen doen. Nu is het gamen ontspanning geworden, hoofd leeg en compleet hobbymatig en heb ik een voor mij gevarieerd genoeg leven met vele mogelijkheden in carrière.

Ik ben het zeer met je eens, absoluut - maar heb beidde kanten van het probleem gezien en beleefd. Ervaringsdeskundige? Nee, denk het niet. Ervaringsgeraakt (zo zou ik het willen noemen), absoluut.

[Reactie gewijzigd door SkyStreaker op 23 juli 2024 07:28]

[Noxious]

Veel van deze problematiek is echter ook het gevolg van bijv. een burn-out of een depressie, het gamen op zichzelf is dan een 'vlucht', en wat mij betreft een gezondere dan drank of drugs. Ik kan mij absoluut vinden in de stelling van het Trimbos instituut.

[SkyStreaker]

Het IS vluchtgedrag. In dit geval was gamen makkelijker dan de situatie aan te pakken en om te keren. Mentaal te moe, teleurstelling, gebrek aan energie, motivatie... Allemaal verzamelingen aan interessante woorden bij elkaar die er gewoon voor zorgen dat je grijpt naar iets wat makkelijk is en hetzelfde blijft. Herhaling van iets wat je kent is nou eenmaal, comfortabel. En zodra je vertrouwd raakt met dit of een bepaald succes, raak je al snel geneigd (wat betreft mijn inzicht en beeldvorming) hierin te blijven hangen. Het voelt goed, eindelijk doe je iets wat opvalt en bovenal makkelijk is - wordt je daar blij van en gelukkig? Dan ga je bergaf.

[Reactie gewijzigd door SkyStreaker op 23 juli 2024 07:28]

[Foxbuster]

Hé, niet zo makkelijk een stereotype creeren. Ik game al sinds mijn 16e, ben nu 33. Heb een aantal jaren een goede baan gehad, maar heb door samenlopende omstandigheden een burnout gehad met daarna terugkerende depressies. Werken blijft lastig ding voor mij, want als ik begin met reintegreren -> val ik terug naar depressies door te veel stress of druk. Geweldig dus, om NIET vooruit te komen.

Ik vind persoonlijk gamen persoonlijker, dan saai voor de tv hangen. Heb interactie met mensen die ik al jaren vrienden kan noemen en we zien elkaar regelmatig op verjaardagen etc.

Om dus van gamen een stoornis te maken is voor mij vrij overdreven. Tenzij je alles aan de kant zet voor gamen, misschien dan wel

[SkyStreaker]

Ik heb het dan ook nadrukkelijk over alles aan de kant zetten, zoals in een eerdere reactie compleet gebrek aan basis hygiëne wat in het verschiet gaat e.d. Het gamen zelf is geen stoornis, de motivatie d'r achter kan dat wel zijn.

[Reactie gewijzigd door SkyStreaker op 23 juli 2024 07:28]

[Anoniem: 368306]

Mooie samenvatting zoals ik het ook zie en ook ervaren heb, alhoewel ik geen onderzoeker ben en er misschien een heleboel andere mogelijkheden zijn hoe verslaafd te raken aan gamen denk ik eerlijk gezegd dat het bij de meeste gameverslaafden het hier op neer zal komen.

[Reactie gewijzigd door Anoniem: 368306 op 23 juli 2024 07:28]

[t link]

drugs worden ook gewoon therapeutisch voorgeschreven. het heet niet voor niks in de medische wereld zelf medicatie en niet drugsgebruik. ook dat is namelijk gewoon symptoom bestrijding, alleen een veel schadelijkere vorm dan wat de artsen voorschrijven omdat het compleet ongecontroleert is.

[Anoniem: 420148]

en wat mij betreft een gezondere dan drank of drugs

Hey gaat vaak ook gepaard met slecht+te veel eten, slechte hygiene, etc. Dus wat dat betreft is het niet gezonder dan drank of drugs, liggend aan de mate. Ik zou stellen dat iets als wiet roken beter is dan de hele dag red bull/cola achterover werken.

[El_Bartholomew]

Ik heb jaren geleden eens beide boeken vluchtig doorgespit, die van de WHO en de Amerikaanse psychiatrie die toen wereldwijd veel hoger aanzien hadden en ook het meest gebruikt werden.
Ik denk dat men dit niet zomaar opneemt zonder diepgaande en uitgebreide studies maar zolang dit ook niet in de Amerikaanse psychiatrie wordt opgenomen zou ik er toch voorzichtig mee zijn.
Tenslotte bestaat er ook niet zoiets als seksverslaving ookal neemt men dit graag in de mond en zijn er tal van 'professionele' centra die een behandeling aanbieden.

[NoUser]

Goed bezig.
Ongelofelijk knap van je !

[SkyStreaker]

Dank je, maar dit is nu meer dan 15 jaar terug hoor

[DeathMaster]

Gezien WoW nog geen 15 jaar oud is.. maak je denk ik een klein rekenfoutje. Maar time flies.

[SkyStreaker]

Het begon niet met WoW, details.

[Damonicus]

Wie heeft er niet tot diep in de nacht Molten Core gedaan in die tijd? Pas om 02:45 je bed in duiken om rond 07:30 weer op te staan om richting school te fietsen.
Na een dag hersenloos op school doorgebracht te hebben kom je thuis, eet je het avondeten op en kruip je weer achter de pc.

Nu met eigen woning, vriendin en full time baan is het gamen steeds meer naar de achtergrond aan het verdwijnen maar toch presteer ik het om eens een keer nachtje door te halen tot middernacht. Lekker toch?

[Orcishdamage]

27 augustus komt classic WoW weer terug, tijd om weer de Molten Core in te duiken?

[Damonicus]

Nee, ben wel klaar met WoW. Hebt het tot aan einde van Panda expansion gespeeld en toen mee gekapt.
Heb Asmongold gekeken met Classic maar mij trekt het gewoon niet meer.

Heb alles al keer gedaan in Classic dus de ervaring zal nu gewoon niet meer hetzelfde zijn. Nog een keer 60 worden en dan langdurig gearen voor MC, BWL en AQ.. no thanks!

[Orcishdamage]

Maar wel weer een kans om toch de dingen nog te kunnen doen die je toen niet hebt kunnen doen,
persoonlijk ben ik begonnen in TBC. Ik heb wel dingen van vanilla gespeeld (private servers) maar toch lijkt me het echte classic WoW toch wel echt heel leuk (alleen jammer dat ze sharding toe gaan passen)

[Damonicus]

Ik speel nu WoW op een private server en heb daar al voldoende tijd in gestoken, ga nu niet weer ergens opnieuw starten. Bovendien heeft Classic niks nieuws voor mij te bieden heb tussen 2004 en 2006 het meeste wel gedaan en daar mooie herinneringen aan overgehouden, nu kan het alleen maar tegenvallen. Mede omdat al mijn vrienden het ook niet gaan spelen.. ga niet in me uppie rondlopen in Azeroth.

Heb me tevens ingeschreven voor Ashes of Creation

[Orcishdamage]

Ashes of Creation is inderdaad ook mooi, in je uppie on classic? zo werkt classic niet.
je hebt eigenlijk altijd wel anderen nodig

[Moortu]

De beste definitie die heb ik is, het is een verslaving als het je echte leven in de weg zit.
Dus:
-Je werk of school afmelden om te gamen.
-Intens veel geld er aan uit te geven en dan in problemen komen met de huur of eten/drinken kopen.
-Dat je gezondheid erdoor achteruit gaat.
-Dat je niks anders meer onderneemt.

Het blijft een case by case ding, maar dat zijn de richtlijnen die voor mij een verslaving aangeven.
En het hoeft niet allemaal te zijn, een zo'n reden zou genoeg kunnen zijn om een verslaving aan te geven.

[Clickalot]

Okay
Enige wat bij mij is dat ik verder niets anders onderneem
(speel Red Dead Online) en ik vind van mij zelf dat ik echt verslaafd ben. Waarom
Ik "moet" effe online zijn...en ik als ik moet afloggen...dan ben ik een minuut of twee drie niets anders dan alleen maar om mijn karakter rond draaien
Maar zoals ik het hier lees...valt het voor mij best mee. Ik gooi er niet belachelijk veel geld in. Hooguit 20 euro in een maand of zo (en niet per maand) maar gewoon zo nu en dan eens
Ik meld mij niet ziek van werk. Mijn gezondheid...ik eet genoeg (ook tussen door)
Heb wel in het begin gehad dat ik in de eerste weken bijna alleen maar pizza at. Maar zag van mij zelf wel snel genoeg in dat dit niet echt gaat werken.
Enige wat bij mij overblijft is niets meer ondernemen. Naar vrienden gaan, visite afketsen.
Dus....ik ben verantwoord bezig met mijn verslaving

[Moortu]

Het blijft een case by case ding.

Als er dingen zijn die je wil doen, maar die je niet doet omdat je wil/moet gamen, dan heb je misschien een verslaving.
Als je niks anders wil doen, dan ben je maybe erg introverted en vind je gamen gewoon het leukste.
Ieder heeft een eigen definitie van wat hun leven fulfilling maakt.
Als je andere dingen wil doen, maar je hebt niemand om het mee te doen, dus je gaat maar gamen, dan moet je misschien iets veranderen in je leven. maar waarschijnlijk geen verslaving

Ikzelf heb mega veel gegamed toen ik een tiener was. Toen was ik wel bijna verslaafd. Maar nu heb ik een mooie balans. Ik game met vrienden, met familie en mijn vriendin doe ik activiteiten zoals kanoën. En zelf onderneem ik ook activiteiten, zoals wandelen, sporten en vakanties plannen naar andere landen.

[Zoop]

Je bent gewoon erg hyped over je game, daar is naar mijn insziens niks mis mee zolang je maar balans weet te vinden met de rest van je leven.

So what als je ieder vrij minuutje dat je hebt besteed aan je game? Zolang het bij vrije tijd blijft en je geen excuses gaat zitten maken om maar iets langer te kunnen gamen. Dan begint het pas (imo) ongezond te worden.

[Clickalot]

Je kan daar best gelijk in hebben...inderdaad iets te enthousiast kan natuurlijk ook

Ik zat af en toe wel een raar gevoel..."Ben ik nu met overkill aan het spelen"
En ...heel eerlijk gezegd...de eerste maand....heeft de huiskamer geen stofzuiger gezien....ja een swiffer
Pak dit trouwens nu weer langzaam terug op.

Tja nu ik over denk....denk dat je daarin gelijk heb. Was een hype (wel een flinke hoor, want om 06.00 zaterdag ochtend gamen ...is ook niet normaal ....)

Ik maak overigens wel nog steeds een excuses..om niet op visite te gaan of te ontvangen lol

[ctrl-tab]

Vergelijkbaar verhaal hier.
Dat het om een echte verslaving gaat, daar is denk ik geen discussie over.

Maar volgens mij geldt voor bijna alle niet-fysieke verslavingen dat er een externe factor aan ten grondslag ligt.
Vluchtgedrag, voor whatever reason. Pak dat aan, samen met de verslaving, en je lost het probleem structureel op.
Pak je alleen de verslaving aan, dan valt de persoon wel weer terug op wat anders.

Ik heb na het oplossen van de structurele problemen nog best wat ge-gamed. Zelfde game. WOW.
Maar op veel lagere intensiteit.
Dat geeft voor mij wel aan dat de probleem niet in de game zelf zit. Maar in de persoon en de externe factoren.

[Zoop]

Cold turkey is met vrijwel geeneen verslaving een goed idee

[SkyStreaker]

Ik gebruik mijn echte naam alleen in persoonlijke berichten, natuurlijk

[Suspiria]

En in je profiel natuurlijk, R..

[SkyStreaker]

Klopt! Gefixed

[8mile13]

Alles wat je langdurig excessief doet valt zo'n beetje in de category verslaving. Het lijkt mij dat mensen er in gerold zijn, hoeft niet noodzakelijkerwijs op een persoonlijk probleem of problemen te duiden. Waarom precies dit of dat heeft te maken met het specifiek persoon.

Verslaving op zich is geen probleem zolang het tijdelijk...of een fase is. Je moet in het leven nergens in blijven hangen...het er niet uitkomen is het probleem.

[t link]

Verslaving is altijd een probleem. je bent denk ik een beetje gevallen voor de volksmondse definitie van verslaving als je dat denkt.

[8mile13]

Persoonlijk zie ik het als helemaal oke als mensen een paar jaar van de wereld willen zijn door bijvoorbeeld excessief veel te gamen of softdrugs te gebruiken. Moet wel al adolescent zijn vind ik. Ik vind dat ook niet als abnormaal of problematisch gedrag. Je hoeft daar echt niet voor in therapie. Zolang je er maar niet in blijft hangen. Ik snap dat mensen die er financieel belang bij hebben dan graag willen dat je dan in therapie gaat. Wat normaal en niet normaal is daar heeft de geestelijke gezondheidzorg geen absoluut zicht op.

[007Nightfire]

Na een heel verhaal getypt te hebben over dat een verslaving altijd problematisch is, begrijp ik ineens wat je bedoeld. Het artikel gebruikt excessief gamen en game verslaving alsof het hetzelfde is. Dat dit niet het geval is ben ik helemaal met je eens.

[t link]

een paar jaar van de wereld zijn is wat anders als verslaafd zijn.

[R4gnax]

Goed om te zien dat er nog stemmen binnen de verslavingszorg over zijn die hun verstand niet verloren zijn aan deze gaming scare.

[M2M]

Het bovenstaande bericht wil natuurlijk niet zeggen dat er niks aan de hand is. Er zijn mensen die alles in hun leven laten om nog even die laatste raid uit te voeren. Ook al hadden ze moeten eten, slapen, studeren, werken etc.

Maar dat er ook positieve dingen uit gamen gehaald kunnen worden voor mensen met wat voor psychische stoornis dan ook, is ook overduidelijk.

[NLsandman]

Eind jaren 90 ben ik internet verslaafd geweest, het was niet het internet wat mij verslaafd maakte maar het had met mij zelf te maken, een vorm van vlucht gedrag, in het werkelijke leven was ik heel onzeker, lage eigenwaarde maar op internet kon ik mij zelf zijn, het triggerde beloningen die ik in het echte leven dacht te missen, met therapie en medicijnen heb ik dat kunnen oplossen.

[nms2003]

Ik begrijp de inhoud, maar is overmatig gamen in die gevallen niet een manier van symptomoon bestrijding waarmee je het daadwerkelijke probleem nooit aanpakt?
M.a.w. zodra gaming uit zo iemands leven wordt gehaald wordt diegene direct weer geconfronteerd met zijn/haar problemen.
Zo houdt je het probleem in tact en zorg je ervoor dat het onderliggende probleem ervoor zorgt dat iemands leven uit overmatig gamen bestaat. Mijn inziens is psychische afhankelijkheid dan niet meer te ontkennen.

[Reactie gewijzigd door nms2003 op 23 juli 2024 07:28]

[leonardof1]

Ik vind dit een interessante quote: "Het is bijvoorbeeld niet helemaal duidelijk of het gamegedrag een symptoom is van problemen of een oorzaak (of allebei).".
Alcohol en vooral ook wiet kan ook gebruikt worden als vluchtgedrag, niet zozeer omdat ze die high willen halen. Wat is dan precies het verschil tussen het vluchtgedrag van gamen en dat van substanties?

Ook wat betreft welke aspecten van een spel de problemen precies veroorzaken, is dit relevant voor de initieele diagnose? het is zeker belangrijk om erna meer in te gaan kijken voor de behandeling, maar als iemand ongecontrolleerd veel speelt waardoor andere zaken van het dagelijks leven in het gedrang komen, is het niet heel relevant voor de initieele diagnose waar het precies vandaan komt.
Met andere woorden: als je koorts hebt ben je ook al ziek, ook al is het nog niet bekend waardoor.

Over het algemeen is de nuance die het Trimbos voorlegt wel goed voor een dergelijke discussie, maar die zou dan imo meer bij alle soorten verslaving liggen ipv alleen bij gamen

[albatross]

Weer een 'We geven er even onze eigen interpretatie aan' Tweakers artikel.

Ik zag het eigenlijk al de direct toen ik 'excessief gamen' zag staan, want ik wist dat dat nooit officieel onderdeel van de definitie van gameverslaving zou kunnen wezen; 'excessief' betekent namelijk gewoon '(veel) te veel,' en dat is uiteraard subjectief. Zo kan iemand met een youtube kanaal, die games reviews maakt, best excessief veel gamen, zonder verslaafd te wezen.

Waarom je niet gewoon houden de definitie van de WHO zelf? Die definieert een gaming disorder namelijk als zijnde 'characterized by impaired control over gaming, increasing priority given to gaming over other activities to the extent that gaming takes precedence over other interests and daily activities, and continuation or escalation of gaming despite the occurrence of negative consequences.' Leuk dat jullie daar 'excessief gamen' van maken, maar dat is natuurlijk niet wat er staat.

[Zer0]

Zo kan iemand met een youtube kanaal, die games reviews maakt, best excessief veel gamen, zonder verslaafd te wezen.

Dan is het blijkbaar niet te veel, en dus niet excessief. Het gebruik van excessief in het artikel is dus correct.

Het grappig is dat je in die definitie "gaming" door vrijwel elke andere willekeurige verslaving kunt vervangen.
Daarom vind ik dit soort labels ook zo nutteloos, als deze beschrijving op iets past is er sprake van een verslaving die mogelijk behandeld moet worden.

[Eonfge]

In de psychiatrie wordt er vaak twee soorten verslaving gehanteerd: Middelenverslaving en gedragsverslaving.

- De eerste is verslaving aan alcohol, tabak, cannabis, cocaïne en dergelijke
- De tweede is verslaving aan seks, gokken, stelen, sport... en nu dus ook gamen

De ICD-10 (en ook Nederlandse arstenvereniging) hanteert enkele kern grenzen om 'verslaafd' te zijn. Zo moet datgene wat je doet, schade toebrengen aan jouw leven. Dit is een fundamentele criteria omdat een gezond mens prima twee keer per week kan sporten, alcohol drinken en een wietje roken, zonder daarmee in de problemen te komen. Wanneer je echter geen baan kunt vasthouden, je sociale contacten schaad, en jij jezelf verwaarloosd omdat je te veel gokt, drinkt of neukt, dan ben je verslaafd.

Medisch is het ook aan elkaar verwand. Bij heroïne is de verslavende werking van het spul goed gedocumenteerd. Cold Turkey stoppen is letterlijk dodelijk, dit in verband met de manier hoe heroïne jouw bio chemie op zijn kop zet.

Je lichaam kan dit echter ook zelf doen, een runners-high is niet heel anders, biologisch gezien. Onze lichamen kunnen schitterende chemische cocktails loslaten, welke ook prima te triggeren zijn met sport, gokken, wilde seks en dergelijke zaken. Het optreden van meerdere verslaving samen is dan ook niet vreemd (co-morbiditeit in vakjargon) omdat de werkingen veelal op elkaar in haken.

https://ggzinterventie.nl/verslaving/
https://www.jellinek.nl/ben-ik-verslaafd/

Terug naar gamen. Ik zie game verslaving als een goede verheldering in de medische wereld. Het is eigenlijk niets anders dan een gedragsverslaving, niet heel anders dan gokken, maar om dit concreet op te schrijven heeft voordelen. Hopelijk zorgt dit ervoor dat mensen met problemen eerder naar de huisarts stappen, en dat die dan serieus worden genomen bij de huisarts.

Het is ook tijdsgeest. Gamen is nu iets nieuws in de gehele maatschappij, waardoor wij als maatschappij er nu op een bepaalde manier mee moeten omgaan. Misschien dat het in ICD-17 weer gewoon bij elkaar wordt geschoven met gok en sport verslaving. Voor nu heeft het in ieder geval zijn eigen label en dat is voor nu prima.

[droner]

De ICD-10 (en ook Nederlandse arstenvereniging) hanteert enkele kern grenzen om 'verslaafd' te zijn. Zo moet datgene wat je doet, schade toebrengen aan jouw leven. Dit is een fundamentele criteria omdat een gezond mens prima twee keer per week kan sporten, alcohol drinken en een wietje roken, zonder daarmee in de problemen te komen. Wanneer je echter geen baan kunt vasthouden, je sociale contacten schaad, en jij jezelf verwaarloosd omdat je te veel gokt, drinkt of neukt, dan ben je verslaafd.

Ook als een verslaving je totaal niet in problemen brengt is het nog steeds een verslaving. Alleen hoeven artsen er dan niet per sé iets mee, zo moet je dat m.i. zien. Correcter is dus om te spreken van 'problematisch verslaafd' ja/nee in plaats van verslaafd ja/nee.

[Reactie gewijzigd door droner op 23 juli 2024 07:28]

[Waah]

Verslaafd = al problematisch verslaafd. Als het geen problemen geeft noem je het gewoon een hobby/gewoonte.

Genoeg mensen die niet zonder hun ochtendkoffie kunnen. Maar zolang het je leven niet in gevaar brengt of werk/sociale problemen geeft is het een gewoonte. Geen verslaving.

Dat in de volksmond dat een verslaving wordt genoemd.... Tja, das gewoon verkeerd gebruik van de term.

[Frenziefrenz]

Dat is een vreemd argument. Als je niet zonder je koffie kunt, b.v. omdat je anders hoofdpijn krijgt en vermoeid bent, heb je een afhankelijkheid. Dat is duidelijk iets anders dan zomaar een gewoonte.

[Waah]

Genoeg mensen die geen ochtendmens zijn, is dat dan ook een afhankelijkheid?

[ashwin911]

Het maakt niet uit of de beschrijving redelijk algemeen is en dat je het op andere verslavingen kunt plakken. Het gaat er om dat het door een officiële instantie word erkent en in de handboek is opgenomen waardoor de huisartsen probleem gevallen sneller doorverwijzen, patiënten de kosten kunnen declareren bij de verzekering, klinieken die gespecialiseerd zijn in het behandelen van game verslaving subsidies kunnen aanvragen bij de overheid enzovoort.

[Reactie gewijzigd door ashwin911 op 23 juli 2024 07:28]

[Zer0]

Maar dat is nu exact mijn issue hiermee, waarom moet er eerst een label zijn voor men de juiste zorg kan krijgen?

[ashwin911]

Omdat de instanties die de portemonnee opentrekken graag bewijs uit de wetenschappelijke wereld willen hebben voor ze de kosten voor behandelingen van ziektes gaan vergoeden. Anders kan men wel elke verzonnen geestesziekte gaan vergoeden.

[Zer0]

Het "bewijs" voor verslaving is er al lang, waarom moet er heel specifiek gedaan worden? Hebben we ook labeltjes voor whiskey-verslaving?
Zoals Eonfge al eerder aangeeft:
In de psychiatrie wordt er vaak twee soorten verslaving gehanteerd: Middelenverslaving en gedragsverslaving.
Beide zijn al gedefinieerd en bewezen, en game-verslaving valt onder de tweede.

[Znorkus]

Je moet 'ziek' zijn voor dat je 'behandeld' kan worden. Anders keert een zorgverzekeraar niet uit, uit de premiepot. Het is niet genoeg dat het niet lekker met je gaat en dat je je shit voelt en dat je jezelf opsluit met games, er moet vastgesteld worden of je danwel een depressieve stoornis hebt (en dan krijg je de standaardbehandeling daarvoor zoals activatie en antidepressiva) danwel een andere ziekte hebt.

Dat heet het medisch model. Het gaat ervanuit dat je voordat je ziek werd een gezond persoon was, en dat als je dan de klachten wegsnijdt dat je weer een gezond persoon overhoudt. Natuurlijk is het onhoudbaar maar dat terzijde


En omdat wij verwachten dat onze therapeuten niet zomaar wat doen maar evidence based werken mogen ze dus momenteel niet echt zich richten op gameproblematiek omdat dit niet is waar ze voor betaald worden. De zorgverzekeraar bepaalt dat er aan een diagnose depressie een behandeling gecombineerd vastzit, en dat is niet je wow-gedrag bespreken.

[Reactie gewijzigd door Znorkus op 23 juli 2024 07:28]

[Zer0]

mogen ze dus momenteel niet echt zich richten op gameproblematiek omdat dit niet is waar ze voor betaald worden.

Nogmaals, dat is nu exact mijn probleem. Verslaving is al gedefinieerd en bewezen, extra labels zijn niet nodig, en als de verzekeraars daar om vragen moet de WHO niet aan meewerken.

De zorgverzekeraar bepaalt dat er aan een diagnose depressie een behandeling gecombineerd vastzit, en dat is niet je wow-gedrag bespreken.

De diagnose gedragsverslaving zou genoeg moeten zijn.

[t link]

Omdat je een label nodig hebt om gericht onderzoek te kunnen doen naar wat helpt. als jij gewoon het label ziek hanteerd heeft jou huisarts geen idee wat die moet doen vervolgens, moet ie je volgooien met antibiotica of heb je een hechting nodig? moet ie je doorverwijzen naar de psycholoog of de onconoloog? die labels zijn er zodat we zonder het hele verhaal te kennen toch min of meer de juiste richting op kijken met zn allen als we het label horen. anders moet je bij elke patient opnieuw gaan experimenteren naar wat werkt en wat niet werkt, daar is geen beginnen aan.

[Zer0]

als jij gewoon het label ziek hanteerd heeft jou huisarts geen idee wat die moet doen vervolgens,

Volgens mij is het de taak van de huisarts om te bepalen wat er mis is, niet de mijne.

Mar het "label" gedragsverslaving zou genoeg moeten zijn voor doorverwijzing, en bij de daadwerkelijk hulpverlening kan men bepalen welke methode de beste oplossing biedt, maar die is in mijn ogen toch per geval anders.

[t link]

Nee want verschillende gedragsverslavingen vereisen verschillende aanpakken. netzoals verschillende middelenverslavingen verschillende aanpakken vereisen. dat is ook juist de reden dat deze appart benoemt word.

[Zer0]

maar die is in mijn ogen toch per geval anders.
De huisarts hoeft alleen maar door te verwijzen met de omschrijving (gedrags-)verslaving. De behandelaar kan uitzoeken welke verslaving en welke exacte behandeling nodig is, dat zijn immers de experts.
Dat een behandelaar of afkickcentrum intern verschillende "labels" gebruikt is in mijn ogen iets anders dan daarbuiten.

[t link]

Als je denkt dat je die in dezelfde kliniek behandeld heb je het goed mis. netzoals persoonlijkheidsstoornissen niet allemaal in dezelfde kliniek behandeld worden, dat is maar net afhankelijk van wat je psychologische profiel is en of de behandeling daarbij aansluit. borderline persoonlijkheidsstoornis is bijvoorbeeld weer heel anders dan bijvoorbeeld een cluster C persoonlijkheidsstoornis. de knapste koppen in het vakgebied buigen zich over dit soort zaken, dat is ook waarom autisme sinds kort nog maar 1 label is en geen sublabels meer heeft, omdat dat behandeltechnisch geen voordelen heeft. bij andere dingen dus wel en daarom hebben we die wel.

[Lednov]

Neen, sporters bijvoorbeeld trainen ook excessief. Zijn daar niet per se verslaafd aan. En ook dáár gaat het om een leven dat veel om één aspect draait. Je kan van alles en nog wat excessief doen zonder daar verslaafd aan te zijn.

de WHO stelt het juist door te zeggen dat andere zaken er gaan onder lijden. Werk, sociale contacten, het huishouden eventuele andere interesses. Allemaal zaken die naar een tweede plan worden gezet. Zelfs eten en sanitaire behoeften kunnen ondergeschikt worden gemaakt aan het gamen cq verslaving. En daarbij komt dan ook het aspect vluchtgedrag. Het is niet meer ter ontspanning om te gaan, om series/films te gaan kijken. om boeken te gaan lezen.

[R4gnax]

Neen, sporters bijvoorbeeld trainen ook excessief. Zijn daar niet per se verslaafd aan.

Niet persè, inderdaad.

Maar hoe classificeer je sporters die zich overtrainen en hun lijf tegen hun 40e kapot hebben gemaakt? Of die prestatieverhogende middelen inzetten? Dat is tegen beter weten in de negatieve consequenties aanvarende; dus hetzelfde criterium als bij gaming disorder, niet waar?

Is er een officieel erkende stoornis daarvoor?
Zo nee; waarom is die er dan wel specifiek voor gaming nodig?
Zo ja; waarom wordt dat dan niet breed uitgemeten in het nieuws gebracht, maar moet gaming wel weer eens de gebeten hond zijn?

[Reactie gewijzigd door R4gnax op 23 juli 2024 07:28]

[Lednov]

Dat zij willens en wetens prestatieverhogende middelen willen gebruiken met alle gezondheids- én sociale risico's (je wordt als valsspeler beticht) dat maakt toch nog niet dat ze verslaafd zijn? Ook niet als zij hun lijf tegen hun 40e kapot hebben getraind.
Je kan het ook zo zien, er zijn in Nederland festivals te over tegenwoordig. En daar zijn ook zat mensen te vinden die 'prestatieverhogende middelen' gebruiken om langer door te kunnen gaan dansen. Hebben we het dan over een dansdisorder? of festival disorder? Er is toch nauwelijks sprake van een verslaving.
dus inderdaad, niet waar.

Er is een specifieke erkende stoornis voor gaming omdat men dusdanig verslaafd is, dat zaken als werk/studie. sociale contacten en wat ik al eerder heb opgenoemd er onder gaat lijden.

[Zer0]

Neen, sporters bijvoorbeeld trainen ook excessief. Zijn daar niet per se verslaafd aan. En ook dáár gaat het om een leven dat veel om één aspect draait.

Wat is er dan excessief aan dat trainen? Excessief is niet gelijk aan veel, maar aan te veel

[Reactie gewijzigd door Zer0 op 23 juli 2024 07:28]

[Lednov]

Omdat te veel niet per se verslaafd maakt. Het is dus niet zo dat als iets excessief is, dat het daarmee gelijk een verslaving is. Verder is excessief wat al eerder is aangehaald subjectief. Wanneer is iets te veel? Twee uur per dag gamen is dat al veel?

Waar het omgaat, is dat de verslaving alles over gaat nemen. Dus op moment dat je níét gamed, dat je dan toch nog bezig bent met het spel. Dat alles er onder gaat lijden. En dat kan al zijn met iemand die 'slechts; twee uur per dag gamed. En iemand die 45 uur per week gamed fluitend door het leven gaat en nergens last van heeft.

[Zer0]

Omdat te veel niet per se verslaafd maakt.

Te veel ten opzichte van wat? Te veel impliceert dat je een grens over gaat, in deze discussie dus de grens van verslaving. Zit je onder die grens dan is er sprake van veel, ga je er overheen, dan is het te veel/excessief.
Al game je 24/7, als dat zonder verslavingskenmerken kan (theoretisch dan, het lijkt me schier onmogelijk) dan is dat veel, heel veel, ontiegelijk veel, maar niet te veel blijkbaar.

Wanneer is iets te veel? Twee uur per dag gamen is dat al veel?

Je probeert er een getalletje aan te hangen, en dat is nu juist niet mogelijk met "te veel"

Waar het omgaat, is dat de verslaving alles over gaat nemen.

Exact, dan wordt het te veel, excessief...

[Lednov]

Het lijkt wel of dat jij niet verder komt dan de oude wijven praat: 'alles waar te voor staat is niet goed'... Oh ja? je hebt nog 1000 Euro tegoed van de bank....

Hoeveel uur iemand besteed aan gaming is irrelevant. En dat heb ik nu wel betoogd. Om dan maar gelijk een praktisch voorbeeld te geven. Bij meer dan 21 glazen alcohol per week is er sprake van overmatig gebruik. Dat komt neer op 3 glazen per dag. Als je dus bij het avond eten een biertje/wijntje drinkt, en dan later op de avond nog twee glazen dan ben je al dus aan de ondergrens van overmatig drankgebruik. Je zou het ook excessief kunnen noemen. Me dunkt dat al die mensen niet per se verslaafd zijn aan alcohol. Terwijl het in jouw definitie dat wel zo is...

[ELD]

Dat is gewoon de definitie van verslaving, vervang het woord gaming met elke andere bezigheid en je hebt hetzelfde.

[Beelzebassie]

De nuance ligt in 'dwangmatig' vs. 'overmatig.'

[albatross]

Precies! 'Excessief' zegt alleen maar iets over de hoeveelheid, terwijl het bij verslaving juist om het dwangmatige aspect gaat (zelfs, zoals de WHO zegt, als dat ten koste gaat van jezelf).

[Zer0]

'Excessief' zegt alleen maar iets over de hoeveelheid,

Nope, het zegt iets over de hoeveelheid ten opzichte van andere factoren.
Iemand een knal voor zijn kop geven omdat hij lelijk naar je kijkt is excessief, iemand neerschieten omdat hij jou wil doden niet.

Maar je hebt wel een punt dat bij een verslaving de dwangmatigheid een grote factor speelt, alleen in mijn ogen niet wanneer je het over de grens hebt waarop behandeling nodig is. Veel mensen hebben een verslaving waarbij ze dwangmatig iets doen. Pas als dit negatieve gevolgen gaat krijgen (te veel wordt, excessief) moet er ingegrepen worden.

[Polydeukes]

Ik denk eerder dat de nuance ligt in de mentale 'afhankelijkheid' van de activiteit.

[drogeworst]

Ik vind excessief gamen juist een prima vertaling. Mede door de manier waarop dit gediagnosticeerd kan worden:

For gaming disorder to be diagnosed, the behaviour pattern must be of sufficient severity to result in significant impairment in personal, family, social, educational, occupational or other important areas of functioning and would normally have been evident for at least 12 months

[iceblink]

"Waarom je niet gewoon houden de definitie van de WHO zelf? " -> omdat die lange zin niet in de titel past?

[Mathi159]

Met dat soort beschrijving snap ik niet helemaal waarom er specifiek over gamen, of wat voor activiteit dan ook gesproken moet worden? Als iemand excessief postzegels verzamelt is dat toch exact hetzelfde?

[J8S]

Waarom houden we het niet op 'dwangmatig excessief gamen'?

[Mr777]

... increasing priority given to gaming over other activities to the extent that gaming takes precedence over other interests and daily activities

Ik weet niet hoe jij dat wilt interpreteren, maar het bovenstaande lijkt me prima samen te vatten in het woord "excessief".

Goede zaak verder. Ik persoonlijk blijf liefst ver uit de buurt van gamers. Mij maak je niet wijs dat mensen die zich dagelijks urenlang onderdompelen in hyperrealistische vecht-, moord- en oorlogsscenario's nog een normaal functionerende geest kunnen hebben. Dat gaat nu eenmaal niet, je kunt jezelf niet dagelijks programmeren met oorlog en geweld, en tegelijkertijd ook een vredelievend en liefdevol persoontje zijn. Het is het een of het ander, niet beide tegelijk.

[loki504]

Dat gaat prima hoor. Ik doe vrijwillerswerk in het dieren asiel. Waarom? Omdat ik de dieren een warm hart wens(en een schoonhok). Tevens heb ik thuis ratten en rat en hamster en binnenkort een hond. En zorg ik voor ons gezin. Allemaal uit liefde. En wat doe ik het liefst in de avond uren? Juist alles en iedereen kapot maken in gta5 MHW en ESO. En het mooien is dat in irl het liefst een gevecht uit de weg ga.

Dus ja het kan prima. Zolang je het maar uit elkaar kan houden. En dat kunnen de meesten op 16 jarige leeftijd

[Enai]

De meeste games zijn geen "hyperrealistische moordscenario's". Ben je ook bang van mensen die dagelijks Minecraft of voor mijn part League of Legends spelen?

[DutchKevv]

Iemand ervaring of 'programmeer verslaving' ook een ding is?

[StefanJanssen]

Ik heb vroeger een gameverslaving gehad tot ik begon met veel programmeren. De makkelijkste manier om van een verslaving af te komen is naar een andere over te stappen. Het zou dus kunnen.

[Unsocial Pixel]

Bij mij werd de pc voor een jaar afgenomen en daarna een jaar in de keuken gezet,, klinkt wat extreem maar ik ging niet meer naar school en als ik sliep was dat ergens na 6uur sochtends (gamende vroeger grofjes 14 a 16 uur op een dag, ben me ouders zo dankbaar voor het afpakken destijds xD misschien dat nu nog een uurtje game in het weekend. Ben nog niet helemaal achter het scherm vandaan maar das ook lastig als developer xD

[D0gtag]

"De makkelijkste manier om van een verslaving af te komen is naar een andere over te stappen."
Dat is niet van verslaving afkomen dat is je verslaving in stand houden. Afkomen doe je door weerstand te bieden aan dat gene waar je verslaafd aan bent.

[jhnddy]

Bijna goed. Afkomen doe je door te reguleren aan dat gene waar je verslaafd aan bent. Als je zelf weer de regie hebt over wat je wél en niet doet, kun je prima blijven gamen/programmeren. Bij sommige andere verslavingen, voornamelijk middelenverslaving, is 0 het beste.

[Moortu]

Je kan wel zeggen dat je weerstand moet bieden, maar weestand bieden in het moment is ongeveer het moeilijkste wat je kan doen.

Een gedragsverslaving zorgt voor een bepaald patroon in je hersenen.
Elke keer dat je aan je verslaving voldoet maak je dit patroon sterker en makkelijker te volgen.
Je creeërt ook triggers die het patroon activeren.

Wat je bij een verslaving wil doen is de triggers ontwijken, en het patroon veranderen.
Dit kan je doen, door jezelf in het patroon te vangen en nee te zeggen.(dit is erg lastig)
Of je kan voelen dat het patroon gaat beginnen en het voor zijn door iets anders te gaan doen wat je afleid.

Er komt zoveel bij kijken

[D0gtag]

Ik zeg nergens dat het makkelijk is, ik zeg dat een andere verslaving zoeken niet de oplossing is.
De moeilijke weg is wel de oplossing, maar zoals de naam al zegt, niet makkelijk.

[LittleKiller]

Denk dat wij geld verdienen nooit hebben gekoppeld aan een verslaving. Kijk maar naar pro gamers. Voordat zij geld aan gamen gingen verdienen hadden zij hoogstwaarschijnlijk ook een verslaving

[kaghy2]

Hier ben ik het wel mee eens.

Hoezo zijn deze '"gamers" in de Pro league terecht gekomen? Veel gamen, veel oefenen en dat niet 1 uur maar soms tot wel 8 uur of meer op een dag x 7 dagen.

Het verhaal heeft hier natuurlijk 2 kanten, zij verdienen er nu geld mee en de gewone mens (non-pro gamers) wordt het gezien als verslaving.

[Finraziel]

Dat zegt nog steeds niet dat het een verslaving was die hun daar bracht. Ik denk zelfs eigenlijk dat dat meestal juist niet zo is.
Een verslaving wil meestal zeggen dat het ten koste gaat van goed voor jezelf zorgen (niet altijd, maar meestal). Juist om op dat topniveau te kunnen presteren moet je ook zorgen dat je fysiek in goede conditie bent. Nou wil ik niet direct zeggen dat je ze kunt vergelijken met top athleten (fysieke sporten), maar pro gamers hebben over het algemeen ook een strak voedings- en bewegingsplan. Je kunt gewoon niet op het top van je kunnen presteren als je lichaam niet helemaal top verzorgd is.
En de mensen die zoveel gamen dat ze niet goed voor zichzelf zorgen, ik vermoed dat die meestal juist niet goed genoeg worden om door te breken naar de pro scene.

[Lednov]

Niets anders dan met Pro gokkers.

[veltnet]

en pro sporters

[DutchKevv]

Dat is niet wat ik bedoel. Tuurlijk word er geld mee verdiend, maar dat wordt er ook met drugshandel, maakt het ook niet meteen een sport.

Ik vroeg het omdat ik menig ken die minimaal 100 uur peer week code kloppen (waaronder ik) en er totaal geen probleem mee hebben het ook zonder vergoeding te doen.

Maar blijkbaar moet je eerst gamer zijn voordat je zo'n vraag mag stellen

[Reactie gewijzigd door DutchKevv op 23 juli 2024 07:28]

[twigsagan]

Het is vooral drugsgebruik dat verslavend is, niet drugshandel. En als ik naar het drinkpatroon van sommigen kijk, zien zji dat wel degelijk als een sport.

[Barsonax]

Ligt er maar net aan of het negatieve gevolgen heeft. Zelf spendeer ik naast mijn werk ook nog vele uren aan OSS of eigen projectjes/experimentjes. Zou ik dat allemaal aan gaming spenderen dan weet ik bijna zeker dat mensen gaan roepen dat het een verslaving is.

Aangezien goed kunnen programmeren een hele waardevolle skill is zal het veel minder snel negatieve gevolgen hebben (of worden gezien als iets negatief). Immers je kan je goed je geld ermee verdienen. Pas als het echt extreme vormen gaat aannemen gebeurt dit dan.

[Tetraquark]

dit is zo'n onzin. Terwijl je iemand die 15uur schaakt of een instrument bespeeld, 'slim' noemt en dit gedrag aanmoedigd. Alles wat een verstoring veroorzaakt in je socio of economische of psychische gezondheid kan een verslaving zijn.
Iemand die 15uur per dag programmeerd of 90 perweek voor een gamingstudio werkt noemen we gewoon ambitieus.

[jhnddy]

Als programmeren bij jou een dusdanig effect geeft dat het je hele leven overneemt, jazeker. Workaholics is niet voor niets een term.

[DutchKevv]

Thanks voor je relatief serieuze antwoord tegenover de rest.

Maar ja zo noem ik het ook, maar vind het toch wat simpel. Want doe het ook als het niks met werk te maken heeft of niemand er om vraagt. Dus heb niet echt een 'bewijs' of carrière drang denk ik. Dus zie het vandaar veel vergelijking hebben met een game verslaving persoonlijk. En weet eerlijk gezegd niet hoe ik er vanaf kom .. Beetje een drugs ofzo. Levert vaak niks op en doe het grotendeels voor de euforie

[jhnddy]

Dan is dat toch een geweldige hobby? Niet alles wat een mens doet hoeft nuttig te zijn, dingen doen omdat het leuk is, is prima.

In mijn optiek is <random bezigheid> pas een verslaving wanneer dit jouw sociale leven of fysieke gezondheid ernstig schaad. Een mooi voorbeeld vind ik Magnus Carlsen qua schaken: hij denkt de hele dag aan schaakstellingen, maar zorgt er ook voor dat hij regelmatig beweegt, gezond blijft eten en tijd door brengt met de familie, zodat hij mentaal en fysiek fit is, en emotioneel in balans.

[poststamp]

Geen idee of je verslaving kunt programmeren

[Botmeister]

Een gokkast heeft een algoritme

[BestevaerNL]

Heel goed! Ik heb het in mijn directe omgeving zien gebeuren. Iemand die door 18 uur gamen per dag volledig aan de grond zat. Diepe schulden, opleidingen niet afgerond...

Maar een behandeling krijgen ho maar. Hij is gewoon letterlijk weggestuurd bij een verslavingskliniek. Omdat het niet in de draaiboeken van gezondheidsinstellingen voor kwam.

[Reactie gewijzigd door BestevaerNL op 23 juli 2024 07:28]

[dartbord]

Was er dan niemand in de directe omgeving (jij?) aanwezig die deze persoon daarbij had kunnen helpen?

Zou het bijvoorbeeld kunnen helpen om die verslaafde aan te spreken op het gedrag, zodat die persoon zich ervan bewust kan worden?

Edit 1
Ik was zelf ten tijde van Diablo 2 ook gameverslaafd. Daardoor dreigde mijn schoolcarriëre in de goot te belanden. Wakker worden, naar school, gamen tot etenstijd, snel het eten naar binnen werken, gamen tot 2 a 3 uur 's nachts, ff slapen, naar school... repeat. M'n ouders werden helemaal gek... tóch op een bepaald moment toen ik zag dat mijn opleiding zo slecht ging dat ik bijna van school werd gestuurd (na gesprekken met mijn ouders en leraren) ben ik minder gaan gamen en wat meer op school gaan focussen.

Ik denk dus dat het wel kan, zonder professionele hulp.

Edit 2
Een vriend van mij is tijdens wow vanilla en zeker Burning Crusade compleet verslaafd geweest, tot hij door zijn ouders uit huis werd gezet zelfs. Zijn school kwam er onder te lijden, z'n relatie ging kapot, alles om maar te kunnen blijven raiden. Hij is uiteindelijk ook zonder professionele hulp gaan inzien dat het zo niet langer kon, door praten met vrienden, familie en ouders etc. Nu is hij al jaren succesvol met zijn eigen bedrijf.

Ik denk dus dat het wel kan, zonder professionele hulp.

*disclaimer

Ik zeg niet dat het makkelijk is hè.
Ik zie iemand reageren 'ja want die persoon heeft geen eigen leven', wat ik nogal vreemd vind. Als je in je directe omgeving iemand in een afgrond ziet storten en je geeft om die persoon, is het het dan niet waard om daar zo nu en dan wat tijd voor vrij te maken om te praten?

[Reactie gewijzigd door dartbord op 23 juli 2024 07:28]

[Finraziel]

Ik ben zelf ook in die situatie geweest (ruim 20 jaar geleden), maar zo makkelijk als jij het stelt is het echt niet hoor... Ik ben er ook zelf uitgekomen, maar dat kwam voornamelijk omdat ik een internetverbinding nodig had voor mijn gameverslaving (mudden) en de universiteit op een gegeven moment actief op ging treden waardoor mijn toegang gewoon wegviel. Daarop ben ik weer terug naar huis verhuisd en aan een andere opleiding begonnen die daar in de buurt lag (en waar ze geen terminal rooms hadden waar je 14,5 uur per dag terecht kon).
Maar had ik zoals nu iedereen een PC of laptop op mijn studentenkamertje met internetverbinding gehad? Dan was dat heel anders gelopen. Druk vanuit de 'echte wereld' deed mij alleen maar dieper wegvluchten want ik kon daar niet mee omgaan. Als mensen mij aanspraken op mijn gedrag dat was zo extreem stressvol voor mij dat ik gewoon compleet uit tunede. Dat werkt dus niet, daarom heb je nou net professionele hulp nodig.
Was ik er uiteindelijk alsnog uitgekomen? Waarschijnlijk wel, maar mijn rock bottom had wel nog wat lager gelegen denk ik.

[mrtnptrs]

Dat zeggen mensen ook vaak als het gaat om drugsverslaafden. Verslaafden moeten professionele hulp hebben. Zowel bij drugs als een gaming-verslaving gaat het om stofjes die vrij komen in het brein die geluk brengen, zoals dopamine. Hier raakt de gebruiker dus vervolgend verslaafd aan. Een moeder die je PS4 afpakt zal dan ook niet helpen. Het feit dat je tegenwoordig op elk apparaat kan gamen, zal ook niet echt helpen. Dus de verleiding voor game-verslaafden is constant aanwezig sinds er overal mobieltjes en laptops aanwezig zijn. 1 persoon die zegt dat je moet stoppen, zal niet echt helpen.

Edit: mensen hebben vaak hulp nodig om dingen in te zien voordat ze zichzelf kunnen helpen. Andere mensen ondersteunen dan verslaafden, zodat ze vervolgens goed zichtzelf kunnen helpen.

Edit2: Ik ken zoveel mensen, mijn moeder inbegrepen, die maar niet lijken te begrijpen dat afkomen van een verslaving niet zo simpel is als een beetje wilskracht van de verslaafde zelf. "Als de verslaafde er werkelijk vanaf wilt, doet ie het zelf wel" is dus zo'n onzinargument. Deze mensen hebben hulp nodig. Helaas worden vaak kennissen van de verslaafde erop aangekeken dat ze niet de goede hulp hebben kunnen bieden aan de verslaafden. Dit is ook logisch, want ze zijn er helemaal niet voor opgeleid. Om even te benadrukken, ik ben nergens verslaafd aan.... nou... misschien een beetje aan NCIS, The Blacklist en House MD.

Edit3: @dartbord Zo simpel is het dus allemaal niet. De verslaafden zijn er zich vaak wel bewust van, maar 1 persoon die gaat klagen erover helpt dus vaak niet. Verslaafden zijn letterlijk verslaafd aan het euforie gevoel. Gewoon professionele hulp inroepen. Maar als omstander: drijf vooral de verslaafde niet in een hoekje, ga er niet ruzie mee maken en stel diegene geen ultimatums. Dit helpt niet en zorgt dat de verslaafde niet naar je wilt luisteren. Ben er vooral voor diegene en laat hem niet vallen als een baksteen; praat er af en toe met hem of haar over en uit je zorgen. Dan kun je er zijn voor deze persoon wanneer ie hulp accepteert.

Edit4: @iew Een hobby geeft ook geluk en hierbij komen in het brein ook stofjes zoals dopamine bij vrij. Veel mensen worden niet afhankelijk van deze "fix", maar sommigen wel. Sommigen voelen zich dan niet meer vrolijk zonder deze "fix". Dan kun je dus verslaafd zijn aan een hobby; je lichaam/brein hunkert dan naar dopamine. Gaming is volgens mij ook een verslavingsvariant die werkt met het constant voelen van geluk tijdens het gamen bij elk level dat je dan weer hebt gehaald.
Sommige verdovende drugs werken bijvoorbeeld door receptoren te blokkeren, waardoor je geen pijn voelt. Door te stoppen met verdovende drugs, worden die eerder geblokkeerde receptoren nu juist extra gevoelig; je voelt dan intense pijn tijdens het afkicken. Daarom is het ook belangrijk niet 'Cold Turkey' (in 1 keer) af te kicken, aangezien de ontwenningsverschijnselen dan uiteindelijk de dood kunnen betekenen. Langzaam afkicken is dus vaak noodzakelijk om ernstige ontwenningsverschijnselen tegen te gaan in combinatie vaak met ondersteunende medicijnen (om bijvoorbeeld een zware depressie te voorkomen).

[Reactie gewijzigd door mrtnptrs op 23 juli 2024 07:28]

[iew]

Dopamine is een factor maar absoluut niet de verslaving zelf wanneer het gaat om drugs en lichamelijke verslaving, jij gooit dit op 1 hoop.
Hoe lang je je verhaal ook maakt, ik ben het hier niet mee eens.

Van dopamine kan je niet afkicken.

[mrtnptrs]

@iew Wat vind jij dan dat een verslaving is? Want ik heb het gevoel dat we wel aardig op 1 lijn zitten, maar andere bewoordingen gebruiken.

Volgens wat ik tot nu toe tijdens mijn studie Medische Biologie studie heb geleerd is het een verslaving aan een stofje. Bij sommige drugs kun je niet zonder een bepaalde receptor-blocker, omdat het dan intense pijn geeft bijvoorbeeld. Bij verslaving aan een hobby, zoals gaming, gaat het eigenlijk ook om een chemische verslaving; je bent verslaafd aan het gevoel dat je krijgt door het vrijkomen van bepaalde stoffen/hormonen (zoals dopamine en endorfine) in het brein als je dus bijvoorbeeld een level door bent gekomen of net die laatste achievement hebt gepakt. Ik gooi het dus niet op 1 hoop, maar ik probeer alles terug te redeneren naar de chemie in het brein om de verslaving te verklaren. Hier zit dan tussen verslavingen vaak wat overlap in. Het brein werkt namelijk via neuronen en neurotransmitters (zoals endorfine en dopamine dus) die dus een bepaald gevoel opwekken en niet andersom.

Om de breinchemie te veranderen heb je zwaar geschut nodig, zoals psychotherapie en soms zelfs medicijnen. Maar zelfs met deze middelen is het nog extreem moeilijk om van een verslaving af te komen en niet later te relapsen.

Edit1: Ook al heb ik het erover dat een verslaving gaat om breinchemie, wil ik toch benadrukken dat ik niet een groot voorstander ben van iedere verslaafde te helpen met medicijnen. Ik zou dit alleen doen als andere behandelingen niet (voldoende) helpen, aangezien onjuiste medicatie soms ook ernstige gevolgen kan hebben, zoals juist een depressie, psychose of dat de persoon een soort zombie wordt qua persoonlijkheid.

Edit2: @dartbord Ja, mensen kunnen zonder professionele hulp van hun verslaving afkomen. Maar zoals je beschrijft moeten ze eerst "rock bottom" bereiken vaak voordat ze dit inzien en van hun verslaving afkomen. Het zou natuurlijk veel beter zijn als ze van de verslaving afkomen voordat hun leven in puin ligt. Daarnaast, niet iedereen heeft de wilskracht om van zijn of haar verslaving af te komen en sommigen zoeken juist troost in hun verslaving als hun leven in puin ligt.... Dus ja, professionele hulp is niet altijd nodig, maar is in principe wel beter en verkleint de kans op een terugval in de toekomst.

[Reactie gewijzigd door mrtnptrs op 23 juli 2024 07:28]

[dartbord]

Op zich ben ik het daar wel mee eens ja, dat het mooier is als mensen geholpen worden vóór hun leven in puin ligt.

Ik denk dat ik misschien in het begin van mijn reactie wat teveel in een 'vroeger was dat ook niet nodig om van je game verslaving af te komen' modus zat?

Verder wil ik over edit1 ook zeggen, zeker mee eens. Als je kijkt naar bijvoorbeeld Amerika, daar gebruiken ze inderdaad veel en veel sneller medicijnen voor zaken met als gevolg een enorme grote groep mensen die dan weer aan die medicijnen verslaafd raken. Dat schiet niet op natuurlijk.

[mrtnptrs]

@dartbord Ik ben het met je eens. Mensen kunnen vervolgens ook weer aan de afkick-medicijnen verslaafd raken. Maar vaak wordt het zo gedaan dat van die medicijnen afkicken vele malen makkelijker gaat met minder bijverschijnselen. Of die medicijnen worden alleen maar gegeven in de periode van ernstige afkickverschijnselen, zodat de periode te klein is om aan de medicijnen verslaafd te raken.

Wel zie ik de laatste paar jaren een groter probleem ontstaan: doktoren die te snel verslavende medicijnen voorschrijven aan patienten, terwijl het niet altijd nodig is; zoals pijnmedicatie (oxycodon is hierbij in Amerika heel populair). Mijn zus had bijvoorbeeld een tijdje terug, net zoals ik vaak ook heb, erg veel last van hoesten. Ik heb hier ook regelmatig last van, maar wacht gewoon tot het weer weg gaat. Mijn zus is ermee naar de huisarts gegaan, die een longontsteking uitsloot, maar haar vervolgens het verslavende morfine-derivaat Codeine voorschreef. Dit heeft mijn zus toen dus geslikt om het hoestreflex te onderdrukken. Toen ik dit hoorde stond mijn mond echt open van verbazing; hoe kan een dokter voor een beetje hoesten een verslavend medicijn voorschrijven dat niet eens de oorzaak oplost, maar alleen een symptoom aanpakt, waarvan de huisarts weet dat het toch maar tijdelijk is? Gelukkig is mijn zus (nog enigzins ) verstandig, maar menig ander patient zou hierdoor een verslaving kunnen starten. Vooral omdat ze, nadat de huisarts het niet meer voor wil schrijven, ze het vaak gewoon illegaal op zelfs Marktplaats deze medicijnen alsnog kunnen kopen om hun verslaving te voeden. Ik vind dit echt onverstandig van artsen en ik hoop dat hier iets aan gedaan gaat worden.

[iew]

Okee, dank voor je verduidelijking, we zitten inderdaad op 1 lijn.
De scheiding zoals je deze nu maakt is voor mij nu wel duidelijk.

Toch is dopamine geen echte lichamelijke verslaving of afhankelijkheid en wanneer het om gamen gaat vind ik het eerlijk gezegd meer een zwakte, zeg maar gerust een keuze wanneer je thuis zou blijven ipv naar werk te gaan omdat gamen veel leuker is bijvoorbeeld.

Klinkt wellicht bot maar dopamine en endorfine zijn lichaamseigen stoffen en maak je vele keren per dag aan, zelfs wanneer je een leuke droom hebt waarin je je intens gelukkig waant/voelt maakt je lichaam kleine hoeveelheden aan.

Maar na een slopende week en wanneer je bek af thuis komt zijn mensen ook vaak te moe om toch te gaan gamen en gaan slapen ipv aan de zo gezegde verslaving (gamen) toe te geven, dat gaat met bijvoorbeeld met een heroïne of drankverslaving niet op, het lichaam moet die fix hebben anders word de persoon onmiddelijk heel erg ziek.

Mensen met een verslaving moeten geholpen worden en moet hulp voor zijn wanneer nodig, wat voor verslaving dan ook en zou niet afhankelijk moeten zijn van een label om hulp te kunnen krijgen zoals hier nu weer het geval is aangaande het artikel/bericht/topic.

Het is goed dat het nu kan en wel gaat gebeuren alleen sta ik niet echt te juichen als je begrijpt wat ik bedoel.

[mrtnptrs]

@iew Een verslaving IS eigenlijk ook een zwakte; mensen kunnen de verleiding niet weerstaan om iets te doen of te slikken. En heroine inspuiten kun je toch dan ook reduceren tot een keuze volgens jouw redenering? Vele drugs werken ook via lichaams eigen stoffen (zoals dopamine en endorfine!!!), maar toch vind je een gameverslaving (dat ook werkt via dopamine) toch niet echt een verslaving? Of wat bedoel je?

Daarnaast, als iemand te moe is na het werken om te gamen en dan een gewone hoeveelheid uren gaat slapen, kun je deze persoon denk ik ook niet echt een gameverslaafde noemen. Gameverslaving is in mijn ogen iemand die van 's ochtends vroeg tot bijna 's avonds laat aan het gamen is, waarbij het miosschienkan zijn dat deze persoon extreem weinig slaapt, niet goed eet (teveel of te ongezond) en zichzelf niet goed meer verzorgt.

Je zegt dus dat we op 1 lijn zitten, maar nu lijken we het niet eens meer te zijn over of "gameverslaving" eigenlijk wel een ding is hahaha. Vele mensen vinden dat heroine inspuiten ook maar gewoon een "keuze" is i.p.v. een verslaving, terwijl het natuurlijk een feit is dat het een verslaving is.

[iew]

Na een jaar excessief gamen kun je er voor kiezen om er direct mee te kappen als je je leven down the drain ziet gaan en zal je het hooguit even erg missen, verder zal dit geen ernstige gevolgen hebben, na een jaar heroïne gebruik niet, daar stop je niet gewoon mee omdat je dan enorm ziek word en het zelfs levensgevaarlijk gevaarlijk is.

Veel pijn, ernstig ziek en amper tot niet meer kan functioneren, stop je cold turkey met je "gameverslaving" is dat hooguit even vervelend maar ieder ander leuk iets geeft je nog steeds die dopamine, ook al zijn dat hier en daar korte momentjes, een knuffel van een geliefde, het halen van je diploma of andere mijlpaal ?
Je word er in ieder geval niet levensgevaarlijk ernstig ziek van.

Daarnaast merk je onmiddellijk dat je leven er beter van wordt, wanneer je stopt met een heroïne verslaving is dat niet zo, het word eerst alleen maar rotter en achtervolgt/beïnvloed je de rest van je leven, zelfs wanneer je er volledig van af bent gekomen.

Van een lichaamseigen stofje kun je niet afkicken, maar het geluksgevoel kun je wel in andere dingen in je leven vinden die je leven op een positieve manier beïnvloeden.
Iedereen is verslaafd aan dopamine/endorfine, maar niet iedereen is of raakt verslaafd aan heroïne...

Voor mij gaat die 1 op 1 vergelijking dus niet helemaal op maar vind ik het wel goed dat mensen nu geholpen kunnen worden, helaas moet dat door er een label op te plakken.
En inderdaad, kijken we er toch ietsiepietsie anders tegen aan.

[mrtnptrs]

@iew Zoals ik al heb gezegt ben ik het hier inderdaad niet echt met jou eens volgens voorgaande redenen die ik heb genoemd. En ik heb geen zin om dat weer te gaan herhalen haha. Van een gameverslaving afkomen is natuurlijk makkelijker dan van heroine afkomen, maar betekent nog steeds niet dat het makkelijk is, aangezien je lichaam dan iedere keer die dopamine-high mist die je niet afdoende uit andere dingen in het leven kunt halen vaak....... Haha, maar heb geen zin om van deze discussie een eindeloze lange weg te maken die maar niet lijkt te eindigen; 't is geen huwelijk

[Reactie gewijzigd door mrtnptrs op 23 juli 2024 07:28]

[iew]

Zowel bij drugs als een gaming-verslaving gaat het om stofjes die vrij komen in het brein die geluk brengen, zoals dopamine.

Ben ik het niet helemaal mee eens, drugs heeft niet altijd met dopamine alleen te maken maar wel degelijk ook vaak met lichamelijke verslaving, wanneer de verslaafde de "fix" niet krijgt word deze lichamelijk ernstig ziek.

Dopamine "het geluk stofje", alles wat een persoon erg gelukkig maakt vanwege dit stofje is niet direct een verslaving anders zou iedere hobby ook als verslaving moeten/kunnen worden aangemerkt, voor sommigen geldt dit ook wel omdat mensen letterlijk te veel tijd en geld aan een hobby kunnen spenderen.

Zelfs zoveel dat het je leven ernstig negatief kan beïnvloeden, zowel sociaal als financieel, ook kan werk er behoorlijk onder lijden, bijvoorbeeld wanneer een persoon het werk afraffelt en er alles aan doet om zo snel mogelijk weer met de eigen hobby kan aanvangen.

Denk aan vaak ziekmelden, vroeg naar huis etc etc.

[Iblies]

Is terdege een groot verschil tussen drank/drugs en gok/gameverslaving.

•Drank verdoofd hoofdzakelijk en kan een toevluchtsoord zijn. Maar na verloop van tijd wordt dat je nieuwe ‘normaal’ en kun je niet meer omgaan met de situaties waar je normaliter tegenaan kijkt.
En dat kan verschillende oorzaken hebben, schulden/prive/pijnstillend. Maar ook iemand die voor de lol drinkt en de scherpe kantjes van de kater wegdrinkt. Voordat je het weet zit je in een cycli waar je zeer moeilijk uit kunt.

•Drugs kent verschillende types,
verdovend, zie boven,
maar daarnaast ook stimulerend. Je krijgt een rush en dan val je weg. Doe het te vaak en je hebt meer nodig. Voordat je het weet zit je in een cycli met hoge toppen en diepe dalen waarbij er steeds meer nodig is van het middel om dezelfde pieken te bereiken, terwijl de dalen steeds dieper en langer lijken te duren. Dan heb je het middel nodig om maar enigszins normaal te functioneren. Dat zie je oa bij heroïne en GHB.

•Gok/Gameverslaving is te vergelijken met oppeppende drugs zonder dat er een middel wordt ingenomen. Bij het samenspel van participatie, beeld en geluid wordt het beloningssysteem getriggerd. De gokindustrie speelt daar op in, maar ook verschillende game-ontwikkelaars zetten daar vol op in. Alleen blijkt dat een klein deel van een bevolking daar veel gevoeliger voor is en in een cycli beland waar ze niet meer uitkomen en als verslaving kan worden aangemerkt.

[robin15243]

Een verslaafde is zich meestal heel bewust van zijn gedrag, maar dat maakt genezing niet makkelijker.

Ik zie het ook bij 1 van mijn beste vrienden. 45 uur gamen per week, opleiding niet afmaken, anti-kraak wonen en diepe schulden.

Heel triest, maar sommige mensen zijn zo verslavingsgevoelig (zwak?) dat ze er in blijven hangen.

En het is meestal veel meer in hun leven: niet gelukkig met woning/opleiding en dat resulteert in vluchtgedrag, zoeken naar endorfine in games.

[ilaurensnl]

Het is ook een gevalletje van willen, het is niet dat iemand per se verslaafd hoeft te zijn. Als je, je verveelt ga je iets doen wat je leuk vindt zoals gamen? netflix? woordenpuzzel? enzovoort.

45 uur per week gamen is gemiddeld 6.5 uur per dag (als we dit op 7 delen, dan nemen we niet in berekinging dat je zaterdag en zondag meer tijd hebt), dit kan prima zelfs met een full-time werk in principe. Vooral met school heb je zelfs minder tijd nodig.

Verslaving is naar mijn mening kort door de bocht denk ik zelf, meestal zit het dieper. That's what I think at least..

[Reactie gewijzigd door ilaurensnl op 23 juli 2024 07:28]

[kaghy2]

Het is ook een gevalletje van willen, het is niet dat iemand per se verslaafd hoeft te zijn. Als je, je verveelt ga je iets doen wat je leuk vindt zoals gamen? netflix? woordenpuzzel? enzovoort.

45 uur per week gamen is gemiddeld 6.5 uur gamen (als we dit op 7 delen, dan nemen we niet in berekinging dat je zaterdag en zondag meer tijd hebt), dit kan prima zelfs met een full-time werk in principe. Vooral met school heb je zelfs minder tijd nodig.

Verslaving is naar mijn mening kort door de bocht denk ik zelf, meestal zit het dieper. That's what I think at least..

Ga ik volledig mee akkoord.

[Darkstriker]

Dat is niet zo makkelijk en amateurs zijn vaak niet goed geschikt om mensen die zo diep in de put zitten te helpen. Niet voor niks zijn de meeste verslavingsklinieken 24/7 behandelingen aan het begin.

[Troepje]

Mijn hulp aan een vriend zou zijn: we gaan hulp voor je zoeken. Ik ben namelijk niet opgeleid om dit soort problemen op te lossen.

Je noemt nu 2 voorbeelden waar het toevallig goed ging, maar als je de overige schrijnende gevallen hoort zou het toch heel fijn zijn als ze geholpen worden. Zoals de persoon die [BestevaerNL] beschrijft, die gaat echt niet voor zijn plezier bij zo'n kliniek langs.

Ook heb je bijvoorbeeld mensen die te lang wachten met naar de dokter gaan en eerst zelf van alles gaan proberen. Soms werkt het, vaak zorgt het voor nog veel duurdere behandelingen.

[.oisyn]

Er is maar 1 persoon die een verslaafde kan helpen, en dat is de verslaafde zelf.

[SherlockHolmes]

Niet altijd. Het is waar dat het zware werk door de verslaafde zelf kan worden gedaan, maar we hebben afkick en rehabklinieken voor een reden.

[.oisyn]

Ja, professionele hulp ja, maar daar ging het hier niet om. En ook zij kunnen alleen aan de slag als de verslaafde dat zelf wil, dat is het punt . Al lijkt dat in dit geval niet zo van toepassing aangezien de persoon in kwestie dus wel bij een kliniek langs is geweest. Aan de andere kant zijn er genoeg klinieken in NL die er wel mee weten te dealen, dus je kunt je afvragen hoeveel moeite er is gedaan om er een te vinden - tenzij het heel lang geleden was natuurlijk.

[Reactie gewijzigd door .oisyn op 23 juli 2024 07:28]

[TimMer]

Jij snapt duidelijk niet waar verslaving vandaan komt: 99 van de 100 keer ontstaat een verslaving door persoonlijke ongelukkigheid, vaak als gevolg van een gebrek aan goede sociale contacten; dit is al lang en breed bewezen. Dit geldt voor ongeveer iedere verslaving: drugs, drank, seks, etc. Het is escapisme.

Roken en gokken werken meer op basis van korte termijn beloningen: een kortstondige kick. Buitensporig gamen zit tussen beide verslavingsoorzaken in: veel kortstondige kicks en escapisme.

De allerbelangrijkste nuance in het hele verhaal vind ik wel wat de website zelf ook onderschrijft: als de rest van je leven eronder begint te lijden is het pas een probleem (gezondheid, sociale contacten, verplichtingen, etc).

[Reactie gewijzigd door TimMer op 23 juli 2024 07:28]

[MrMonkE]

Er is maar 1 persoon die een verslaafde kan helpen, en dat is de verslaafde zelf.

En zijn dealer natuurlijk.

[Reactie gewijzigd door MrMonkE op 23 juli 2024 07:09]

[Engineer Stewie]

Ja, want degene waar je naar verwijst heeft geen eigen leven met eigen verplichtingen... Laat staan dat je iets kunt bijbrengen zonder de juiste professionele kennis.

[KopjeThee]

Het zal nog wel even duren voordat het echt goed erkend is. Gelukkig nu in icd 11, maar moet ook nog in dsm.

[Zer0]

Jouw voorbeeld geeft voor mij juist aan waarom ik dit geen goede zaak vind. Waarom moet elke verslaving een apart labeltje krijgen? Elke verslaving is een stoornis die behandeld moet worden als het te veel invloed krijgt, ongeacht het "labeltje"
Zorg voor een goede definitie van verslaving in plaats van elke verslaving apart te moeten benoemen, dan hoeft bij de volgende verslaving niet eerst gewacht te worden tot er een nieuw label verzonnen is.

[Mic2000]

Ik game bijna dagelijks een uurtje of één a twee online met vrienden voor de gezelligheid. Echter kan en leef ik soms ook zonder. Vroeger gamede ik veel meer en als ik terug kwam van vakantie moest de computer bijna direct weer aan, de buitenwereld was in vergelijking gewoon niet zo interessant.

Ik ken sommige mensen die echt problemen krijgen als hun mogelijkheid om te gamen / computertijd (voor positieve prikkels zoeken) wordt af gepakt. Dan kan ik begrijpen dat artsen willen spreken van een probleem (in hun taal een stoornis).

Naar mijn mening: gamen is leuk, net als elk ander tijdverdrijf, echter als het tijdverdrijf een terugkerende afhankelijkheid wordt om gelukkig en stabiel te zijn denk ik dat er een probleem is.

Ook naar mijn mening: geluk, rust en tevredenheid begint bij men zelf. Niet bij apparaten of programma's die gemaakt zijn om positieve prikkels te geven / genereren.

[Reactie gewijzigd door Mic2000 op 23 juli 2024 07:28]

[Andy Wachelder]

Je gooit "gamen" en "computeren in het algemeen" op één hoop... Dat leidt tot een onzindelijke discussie.
Op mijn werk ben ik de hele tijd met computers in de weer, als ik thuis kom ga ik met name alle nieuwsberichten in Feedbro spellen. Deed ik vroeger ook met de papieren krant trouwens... Jouw denktrant volgend ben ik dus onherroepelijk verslaafd. En helemaal als ik ook nog eens af en toe landschappen render of een spel uit de Anno reeks speel. Jouw denktrant past helemaal in het straatje dat het hebben van een hobby inhoudt dat men verslavingsgevoelig is en dus ook wel verslaafd zal zijn. Een mens móet tenslotte een probleem hebben, toch? Anders is het leven zo saai!

[Troepje]

Voor mij is gamen bijna therapeutisch. Sociale interactie en wisselende omgevingen word ik zacht gezegd erg onrusig van. Als ik dan even een uurtje ofzo een game speel, helpt dat enorm. Ik ben even de hele wereld kwijt en focus dan nog maar op 1 ding. Je zou het bijna meditatie kunnen noemen .

[Zer0]

Echter kan ik ook zonder.

Dat roept elke verslaafde voor hij/zij werkelijk durft toe te geven dat hij/zij verslaaft is.

[Mic2000]

Ik heb dagen tot soms weken dat ik niet game.

[jpsch]

Dat kun je snel uitvinden door een weekje niet te gamen/drinken/gokken enz.

[Zer0]

Dat hoeft niet veel te zeggen, er zijn genoeg verslaafden die dat doen, en na die week weer vrolijk verder gaan waar ze gebleven waren.

[Finraziel]

Maar er zijn ook genoeg mensen die veel gamen die niet verslaafd zijn hoor... alleen dat je iets veel doet wil niet zeggen dat je verslaafd bent.
Ik weet dat je dat ook niet zei, maar de stap is wel een kleine van jouw opmerking naar "als je zoveel speelt dan ben je verslaafd".

[Zer0]

maar de stap is wel een kleine van jouw opmerking naar

Dat is een stap die jij neemt, ik niet. Ik geef alleen aan dat een simpel "ik kan best zonder" niet iets is wat zomaar aangeeft dat er geen verslaving is.

[Finraziel]

Jij bedoelt het misschien niet zo, maar jouw eerste opmerking komt op zijn minst erg insinuerend over.

[Zer0]

Ja en? In het gunstige geval gaat Mic2000 (en wellicht anderen) nog eens nadenken, en trekt zijn eigen conclusie, in het ergste geval vind hij mij een eikel.... en aangezien ik daar niet mee zit is het win-win in mijn ogen.

[Jelle Brolnir]

Jup, de tijd die er tussen zit tussen dwangmatig met iets bezig zijn ten koste van andere gezonde levenspatronen en wel gezond gedrag vertonen zegt niets. Er moet een overtuiging bij de verslaafde groeien dat wat hij of zij doet niet gezond is. Je moet eerst toegeven dat je verslaving je kost en dat je dus verslaafd ben. Beste manier is om een gezonde handeling er voor terug te vinden.

[Justevo]

Nooit begrepen waarom dat niet eerder is gebeurd. Alles excessief kan een stoornis zijn, dus ook gamen. Als iemand 18 uur per dag met lego speelt is dat precies hetzelfde, maar gamen werd om een of andere reden nooit zo serieus genomen.

[R4gnax]

Nooit begrepen waarom dat niet eerder is gebeurd. Alles excessief kan een stoornis zijn

Sleutelwoord: kan.

Het risico van ergens een labeltje opplakken als erkende stoornis, is dat alles wat er ook maar enigzins in de verte naar ruikt, resoluut op die hoop geknikkerd wordt - en: "volgende patient!"


Beetje zoals er in de VS voor lange tijd ik weet niet hoeveel kinderen aan de medicatie hebben gezeten tegen ADHD/ADD omdat de ouders niet konden accepteren dat jonge kinderen een dagtaak zijn en het gedrag te makkelijk als 'abnormaal' konden laten bestempelen...

[Reactie gewijzigd door R4gnax op 23 juli 2024 07:28]

[Dnomyar96]

Het risico van ergens een labeltje opplakken als erkende stoornis, is dat alles wat er ook maar enigzins in de verte naar ruikt, resoluut op die hoop geknikkerd wordt - en: "volgende patient!"

Daar ben ik dus ook een beetje bang voor. Ik kan me zeker voorstellen dat er (bijvoorbeeld) ouders gaan zijn die vinden dat het kind te veel zit te gamen, het een beetje gaan overdrijven bij de dokter (of psycholoog of waar dit ook wordt vastgesteld) en dat er dan zo'n label aan gegeven gaat worden, zonder echt te kijken of het nou ook echt het geval is.

Het is zeker goed dat het nu officieel erkent wordt, maar er moet wel goed opgelet worden dat het niet te veel gebruikt gaat worden.

[Tetraquark]

14 uur per dag programmeren voor een gamingstudio noemen we ambitieus.

[FSXnoob]

Ik ben een van de verslaafden, maar zonder schulden en drama er om heen gelukkig.
Op me vrije dagen begin ik rond 10:00 en zit meestal tot 23:00 te gamen, met wat pauzes tussendoor om soms ff serie te kijken enzo. Nu ik er bij stil sta denk ik wel ff van wtf..

Na werk is het gewoon gamen van 15:00 - 21:00 dan tv/slapen, dus soort van gecontroleerde game verslaving.

[R4gnax]

Ik ben een van de verslaafden, maar zonder schulden en drama er om heen gelukkig.
Op me vrije dagen begin ik rond 10:00 en zit meestal tot 23:00 te gamen, met wat pauzes tussendoor om soms ff serie te kijken enzo. Nu ik er bij stil sta denk ik wel ff van wtf..

Na werk is het gewoon gamen van 15:00 - 21:00 dan tv/slapen, dus soort van gecontroleerde game verslaving.

Waarom zou dat verslaving zijn? In de avonden door de week is het voor velen sowieso al een kwestie van "niets beters te doen." En of je dan een boek pakt; TV kijkt; of gaat gamen, is dan eigenlijk om het even. Dat is gewoon verstrooiing.

En als je in de weekenden tussendoor eens een TV serie of zo kijkt; dan is dat niet anders. Je bent gewoon varierend content aan het consumeren. Niet alsof je de hele dag ongestoord met één game bezig bent en dan om 23:00 ineens op de klok kijkt en denkt: "Oh; vergeten te eten..." of zoiets.

De hele dag zitten gamen is op zich ook nog geen verslaving. Mensen moeten zich ook realiseren dat het ene spelletje het andere niet is. Soms kun je lekker los gaan in een FPS game; dan weer laat je je meezuigen in het verhaal van een groots opgezette RPG game; en als je even wat meer wilt nadenken ga je een strategie of sim spel spelen. Dat is even zo goed afwisseling in activiteiten.

[Reactie gewijzigd door R4gnax op 23 juli 2024 07:28]

[Dnomyar96]

Om eerlijk te zijn klinkt dat nog niet echt als een verslaving. Eerder gewoon als een hobby waar je veel tijd aan besteed. Tuurlijk, het is niet het gezondste om te doen, maar zolang je pauzes neemt en je nog gewoon naar je werk kan zonder problemen (en op tijd naar bed etc), lijkt het mij geen verslaving.

[TommieBommie]

Ik ben benieuwd hoe dit zich in de toekomst zal vertalen tot regelgeving omtrent de ontwikkeling van games. Ik ben zelf werkzaam in de game-industrie en vraag mij dan ook af wat mijn eigen bijdrage aan dit probleem is. Ik zat laatst bij de kapper waar de kapsters (allemaal moeders) het erover eens waren dat het verschrikkelijk vervelend is dat hun kinderen niet meer van Fortnite af te slaan waren, en we deden er een beetje lacherig over dat ik dat soort producten help te maken. Op werk was een aantal collega's het erover eens dat onze games niet verslavend zijn op deze manier, waarna ik mij eigenlijk afvroeg of als game makers we niet allemaal willen dat iedereen compleet verslaafd raakt aan hun game, maar natuurlijk niet wensen dat onze spelers zichzelf zo in de nesten gamen.
Ik heb zelf in het verleden ook zeker wel de negatieve kanten van te veel gamen ervaren, maar kwam ik er (gelukkig) achter dat de creatieve kant van games mij veel meer aansprak.

Misschien is het meer een kwestie van "the next best thing", en dat deze mensen, waren ze niet verslaafd geraakt aan gamen, een andere verslaving hadden opgebouwd? Of vinden jullie dat dit anders ligt omdat het product zo enorm toegankelijk is? Wat denken jullie dat de rol van de game ontwikkelaars is? En dan de rol van de mensen die minder sturend maar meer uitvoerend zijn tijdens productie?

Bedankt.

[R4gnax]

Wat denken jullie dat de rol van de game ontwikkelaars is? En dan de rol van de mensen die minder sturend maar meer uitvoerend zijn tijdens productie?

Ophouden met evident verslavende troep zoals lootboxes, en andere moreel verwerpelijke zaken. Binnen mobile gaming is er bijvoorbeeld een levendige markt aan zielloze bedrijven die speciale rekenmodellen te koop aanbieden waarmee in-game stimuli speciaal per speler ingericht kunnen worden om aan te zetten tot langere speeltijd; te verleiden tot micro-transacties; etc. (Zoek maar eens op "turning players into payers.")

Jammergenoeg is dat niet iets waar de uitvoerende mensen iets aan kunnen veranderen, anders dan door collectief een vuist te maken en in het geheel te weigeren zulke zaken te implementeren. En dat is simpelweg niet realistisch, want dan sta je gewoon op straat.

[Reactie gewijzigd door R4gnax op 23 juli 2024 07:28]

[Gerder]

Ik vind het goed dat het erkent wordt, want het probleem bestaat in mijn ogen wel degelijk.
Waar ik me echter aan stoor is het feit dat het balletje 'excessief gamen' al heel snel opgegooid wordt. Niet alleen door de onervaren buitenwereld, maar ook door de medische wereld.
Ik zit de laatste tijd ook niet lekker in mijn vel en gedurende gesprekken met bv. een huisarts wordt dan al snel naar hobby's gevraagd. Zodra het woord gamen valt zie je direct de schrik op het gezicht van de huisarts en volgt er een ferme, al dan niet goedbedoelde waarschuwing. Dit terwijl het voor mij vaak juist een uitlaatklep is. Je merkt dan toch dat de onervarenheid van de arts de overhand neemt en dat is jammer. Gamen wordt steeds vaker gezien als iets wat per definitie slecht is.

Wat ik ook wel opvallend vind is dat zoiets als bijvoorbeeld excessief en intensief sporten nooit genoemd wordt als een verslaving. Sporten opzich heeft namelijk het stempel 'gezond'. Het feit dat sommige mensen teveel sporten wordt nauwelijks erkent. En zo zullen er ongetwijfeld nog meer bezigheden zijn waarin men doorslaat en waar een verslavend consumeerbaar product niet perse een rol speelt.
Het valt mij op dat het het stempel verslaving heel erg afhankelijk is van het stempel wat de maatschappij drukt op een bepaalde bezigheid.

[Lednov]

Gamen zit toch nog steeds in het hoekje van de sociaal contact gestoorde nerd. Dat het ondertussen een miljarden business is, wordt te vaak gemist.

[glennoo]

Zou tijd worden. Een paar jaar geleden was ik een van deze personen en het trekt echt je leven onderuit. Maarja daar kom je natuurlijk later pas achter.