'Studenten die zich slecht kunnen concentreren zijn vaker smartphoneverslaafd'

Studenten die zich slecht kunnen concentreren, zijn vaker verslaafd aan smartphones. Dat blijkt uit een onderzoek van wetenschappers van de Baylor University uit de Amerikaanse staat Texas. Het is onbekend of een slecht concentratievermogen leidt tot smartphoneverslaving of omgekeerd.

In het onderzoek naar de relaties tussen verschillende persoonlijkheidskenmerken en smartphoneverslaving, kwam het verband tussen 'impulsieve aandachtsverdeling', waarbij mensen zich slecht kunnen concentreren op hun huidige bezigheid, en verslaving aan smartphones het sterkste naar voren.

De onderzoekers denken dat mensen die zich tijdens het uitvoeren van taken snel vervelen snel naar hun smartphone grijpen. Omdat de smartphone zoveel functies kan vervullen, hebben mensen veel om te doen op hun toestel, waardoor het een probaat middel is tegen die verveling.

Het onderzoek was beperkt van opzet: de onderzochte groep bestond uit 346 studenten van de eigen universiteit. Daarmee is het niet representatief voor de hele bevolking, maar het is voor het eerst dat onderzoekers een link leggen tussen het zich slecht kunnen concentreren en verslaving aan smartphones.

Bij het onderzoek vulden de studenten een vragenlijst in, waarbij ze zich lieten testen op de zogenoemde 'Big Five' van persoonlijkheidskenmerken en gedrag op het gebied van aandacht en concentratie. De vragen waren ook gericht op studenten: een van de elementen waarop de onderzoekers konden vaststellen of deelnemers zich slecht konden concentreren was de vraag of studenten zich snel verveelden tijdens colleges.

Er is nog weinig onderzoek gedaan naar de oorzaken en gevolgen van verslaving aan smartphones. In de technologie kregen tot nu toe vooral internetverslaving en gameverslaving veel aandacht. Hoeveel mensen verslaafd zijn aan hun smartphone is daarom nog onbekend.

Wat vind je van dit artikel?

Geef je mening in het Geachte Redactie-forum.

Reacties (103)

Wat is dit nou weer voor onzin? Ik ben helemaal niet verslaafd. Het ding is verslaafd aan m--

Moment, m'n smartphone gaat af.

... Wat was de vraag?

Let op: Saaie colleges kunnen tot smartphone-verlaving leiden.

Dit.
Het kwam vaker voor dat een college absoluut niet boeiend is en ik m'n telefoon er maar even bij pakte. Bij sommige vakken betekende dat natuurlijk dat ik even opkeek en het bord opeens vol met moeilijke constructieberekeningen stond (verklaart waarom ik sommige tentamens 5 keer heb gedaan). Maar als een college goed wordt gegeven of gewoon interessante informatie bevat raak ik m'n telefoon niet aan.

@mustisen - Helemaal waar, de telefoon maakt het makkelijker. Maar voordat de slimme telefoon er was zat ik ook regelmatig uit het raam te kijken en een beetje de fantasie z'n vrije loop te laten gaan. Iets waarbij ik mij nog veel beter afsloot van een college.
Raam of telefoon, beide kunnen even goed voor afleiding zorgen en heb niet echt gemerkt dat de één voor meer afleiding zorgt dan de ander. De telefoon heeft bij colleges wel vaak het raam vervangen. Op middelbare scholen in mindere mate aangezien het ding daar direct wordt ingenomen denk ik zo

[Reactie gewijzigd door EliteGhost op 18 februari 2015 14:31]

Saaie colleges zijn van alle tijden, alleen is het tegenwoordig wel zo dat het gemakkelijker is om dan maar even de aandacht ergens anders op te vestigen. Ik kan mij niet voorstellen dat 30 jaar geleden tijdens zo'n saaie college iemand dan maar een leesboek er bij ging nemen. Hoogstens werd er eventjes uit het raam gestaard.

Ik denk dat het iets met de huidige aanbod aan handheld apparaten te maken heeft. Ik was in 2001 begonnen met mijn studie Informatica. De universiteit waar ik op zat had toen voor het eerst een programma om iedere student Informatica/Informatiekunde tegen een lage prijs van een laptop te voorzien. Gevolg: de helft van de studenten zaten met dat apparaat in de college te internetten/spelletjes tegen elkaar te spelen in plaats van op te letten. Er waren zelfs bij die zelfs het college niet in gingen en in de hal bij elkaar geklusterd spelletjes tegen elkaar aan het spelen waren (wat ik liever had, zo werd ik zelf niet afgeleid omdat ik wél probeerde op te letten). Van de 60 studenten die begonnen in september, waren er tegen de 30 weg in februari. Ik heb mijn studie overigens netjes afgerond.

Hoe saai de college's ook mogen zijn, dankzij apparaten zoals smartphones wordt het mijns inziens gemakkelijker om de aandacht ergens anders naar te verzetten.

Ik kijk kritisch naar de conclusie die Tweakers trekt dat het onbekend is of een slecht concentratievermogen leidt tot smartphoneverslaving of omgekeerd.

Imho is er geen volgorde in het bovenstaande. Aan beide disfunctionele neigingen ligt m.i. een gemeenschappelijke oorzaak ten grondslag. Dat is de behoefte aan afleiding. Concentratie kan er alleen zijn als die behoefte er niet in grote mate is. En de neiging de smartphone te pakken is slechts een van de vele - overigens zeer inwisselbare - vormen van afleiding. Een behoefte aan afleiding is eigenlijk de neiging tot vluchten van onze ervaring. Vluchten van onzekerheid, tegenstrijdige gevoelens en onderdrukte angst/woede. Dit wordt in het ACT-model omschreven als existentiële vermijding (vermijding van innerlijke ervaringen, zoals bepaalde gedachten of gevoelens). Onbewust kun je die vermijden door afleiding te zoeken. Het voelt alsof de smartphone op dat moment heel interessant is. Zie pag. 6 van deze pdf. Op diezelfde pagina staat een overzicht van waar de oplossing volgens het ACT-model wel ligt: acceptatie, cognitieve defusie, flexibel schakelen tussen self-as-context/proces/content in plaats van blijven hangen in content (link, pag. 8), en nog 3 andere aspecten.

@ mustisen: Goed punt. Een smartphone in de broekzak is als een zak chips in de rugzak van iemand met een eetprobleem. Maar om nu te zeggen dat de neiging tot eten of de zak chips an sich de oorzaak is van overgewicht, is mij beide wat te simplistisch. Er is een gemeenschappelijke oorzaak. Waar de Baylor University, althans de weergave van Tweakers, spreekt over "concentratievermogen", zou dan ook moeten staan de mate waarin het concentratievermogen tot uiting kan komen, gelet op de behoefte aan afleiding van innerlijke ervaringen. En die behoefte aan afleiding is via het ACT-model relatief eenvoudig te begrijpen en te verminderen. Of liever: onschadelijk te maken, nu je ook die behoefte accepteert, maar er alleen veel minder vaak naar handelt.

[Reactie gewijzigd door pmeter op 19 februari 2015 09:32]

Allemaal leuk en aardig. Maar dit is natuurlijk niet meer wetenschappelijk.Op basis van een dergelijk onderzoek kan je alleen maar correlaties aantonen en geen oorzaak en effect. Misschien is er wel een derde factor die invloed heeft of is er een interactie effect tussen verschillende factoren.

? Tenzij je het juist met mij eens bent, begrijp ik je punt niet. Zie deze link voor ACT Randomized Controlled Trials since 1986. Wat is niet wetenschappelijk?

Mijn punt is dat jij zelf een causale factor naar voren schuift terwijl deze niet onderzocht is binnen dezelfde context.

Je refereert naar artikelen over Acceptence en Commitment Therapie. Afgezien dat dit een (in wetenschappelijke ogen) erg nieuw type gedragstherapie is en de werken hedendaags nog steeds volop onderzocht wordt, is dit het ook: slechts een therapie.

Deze is natuurlijk gestoeld op een theoretische ondergrond en gaat er blijkbaar ook een deel over afleiding/concentratie. Maar de oorzaak van afleiding is hypothetisch. Bij de therapie gaat het over: hoe kunnen we een probleem overkomen. Bij het onderzoek in dit artikel gaat het over een relatie. En er wordt zo goed als een causale oorzaak gekoppeld aan waar de afleidbaarheid/concentratie problemen vandaan komen. Dit is niet juist. Maar ook beweren te weten hoe dit mechanisme werkt op basis van een therapievorm is ook niet juist.

Daarvoor moeten we kijken naar cognitieve processen. Neuropsychologie of cognitieve psychologie.

Daarnaast is al bekend dat aandacht uit zoveel complexe processen bestaat. Om een paar neurologische functies te noemen: zorgen voor verhoogde arousal, Dempen van afleidbare zaken, focussen op bepaalde zaken, aandacht vast blijven houden, het combineren van zintuigen. Dat zijn een aantal processen en dan heb je nog heel veel gelinkte processen zoals het werkgeheugen.

Het verklaren van waarom mensen zich laten afleiden vanuit 1 visie vindt ik dan dus ook voorbarig omdat er genoeg mogelijke onderliggende oorzaken kunnen zijn.

Klopt helemaal. ACT is slechts 'een' model voor het psychisch functioneren, zoals de snaartheorie ook slechts 'een' model is uit de natuurkunde. Maar de stelling uit jouw vorige post "Maar dit is natuurlijk niet meer wetenschappelijk" geldt voor geen van beide modellen. Sterker nog, in de psychologie zal geen enkel model 'kloppen'. Het blijft een abstractie van de door jou genoemde fysische processen in het brein. Er zijn ook andere modellen, zoals de modi uit de Schematherapie. Maar als die modellen niet wetenschappelijk zijn, dan is de psychologie geen wetenschap en die conclusie gaat mij te ver.

Dergelijke modellen symboliseren diepe en complexe problemen en oplossingen op een eenvoudige en begrijpelijke wijze. Op dat diepere niveau zijn verrassend krachtige oplossingen te vinden. Het aanwijzen van de smartphone als boosdoener kan bijdragen. Maar laten we het diepere niveau niet negeren. Dat is mijn punt.

Voor de goede orde: ik heb geen psychologie gestudeerd en ben slechts geïnteresserd in manieren om concentratie te verbeteren Als Quarintus andere modellen kent waarin andere oplossingen voor concentratieproblemen kunnen worden gevonden, is dat natuurlijk zeer interessant. Voor concrete oplossingen (anders dan medicatie, goede voeding, een goed dag-nacht-ritme en sporten), die gestoeld zijn op wetenschappelijk onderzoek naar de door hem genoemde complexe fysische processen, hou ik me ook aanbevolen.

[Reactie gewijzigd door pmeter op 20 februari 2015 00:00]

Ik kijk kritisch naar de conclusie van de onderzoekers dat het onbekend is of een slecht concentratievermogen leidt tot smartphoneverslaving of omgekeerd.

Volgens mij wordt deze conclusie door de tweakers redactie getrokken en niet door de onderzoekers.
Je kritiek is wel terecht maar op de verkeerde bron gericht.

[Reactie gewijzigd door koelpasta op 18 februari 2015 14:14]

Goed punt. Ik heb mijn reactie aangepast.

Saaie colleges zijn van alle tijden, alleen is het tegenwoordig wel zo dat het gemakkelijker is om dan maar even de aandacht ergens anders op te vestigen. Ik kan mij niet voorstellen dat 30 jaar geleden tijdens zo'n saaie college iemand dan maar een leesboek er bij ging nemen. Hoogstens werd er eventjes uit het raam gestaard.

Briefjes doorgeven, doodles tekenen, naar de klok staren, met je buurman op schrift overleggen... En ja, boeken en tijdschriften (niet lesmateriaal of 'literatuur') werden ook wel eens meegenomen ter afleiding.

Vroeger was het ook niet altijd zoals het vroeger was. Het was echt niet beter, meer anders.

Ik denk dat het iets met de huidige aanbod aan handheld apparaten te maken heeft. Ik was in 2001 begonnen met mijn studie Informatica. De universiteit waar ik op zat had toen voor het eerst een programma om iedere student Informatica/Informatiekunde tegen een lage prijs van een laptop te voorzien. Gevolg: de helft van de studenten zaten met dat apparaat in de college te internetten/spelletjes tegen elkaar te spelen in plaats van op te letten. (...) Van de 60 studenten die begonnen in september, waren er tegen de 30 weg in februari. Ik heb mijn studie overigens netjes afgerond.

Bij elke Informatica opleiding valt minstens de helft uit, zeker in het eerste jaar. Dat heeft niet veel te maken met procrastinatie. Dat is namelijk iets wat je ook bij topstudenten zal zien die een vak moeten volgen terwijl zij het al begrijpen en hoge cijfers scoren bij tentamens zonder te studeren. Natuurlijk moeten deze studenten het niet verpesten voor de rest.

Hoe saai de college's ook mogen zijn, dankzij apparaten zoals smartphones wordt het mijns inziens gemakkelijker om de aandacht ergens anders naar te verzetten.

Als er geen smartphones waren, dan was er wel iets anders. Een e-reader is ook zo mee te smokkelen al weet je dat een college saai zal zijn.

Wil je het smartphone probleem oplossen? Geef colleges in zalen waar er geen draadloze verbindingen mogelijk zijn (WiFi en mobiel). Daarvoor hoef je niet veel te doen: de meeste universiteiten hebben wel een ruimte waarin het bereik van beiden belabberd is.

Wil je het smartphone probleem oplossen? Geef colleges in zalen waar er geen draadloze verbindingen mogelijk zijn (WiFi en mobiel).

Lijkt me een pragmatische benadering. Onderwijs kan het best gedijen in een serene omgeving met minimale externe prikkels. Het opleuken van colleges om snel wegzakkende aandacht vast te houden leidt alleen maar tot een wapenwedloop om de aandacht van studenten. Een heilloos pad als je het mij vraagt, en leidt alleen maar af van de inhoud.

Let op: Saaie colleges kunnen tot smartphone-verlaving leiden.

Klopt. Heb je wel eens een collegezaal gezien met studenten die op laptops werken? Kijk over hun schouders heen. Het aantal open sociale media sites, spellen en chatvensters is een goeie indicatie om te meten hoe saai een college is. Datzelfde kan je natuurlijk doortrekken naar collegezalen zonder laptops en studenten met smartphones.

En ja, het tegenovergestelde is er ook: grote groepen studenten die hun apparatuur gebruiken om ijverig notities te maken of achtergrondinformatie op te zoeken. Daarvan heb ik ook volle zalen gezien. Het kan wel.

[Reactie gewijzigd door The Zep Man op 18 februari 2015 13:00]

Verslaving is niet per definitie negatief. Het wordt pas negatief als de verslaving bijvoorbeeld je gezondheid raakt.

Meestal zie je het zelf niet dat je verslaafd bent althans je voldoet mogelijk wel aan de definitie ervan.

Ik vind sowieso wel dat er erg snel gesproken wordt van een verslaving. Doet me beetje denken aan de discussies over games. Mensen die een uurtje per dag gamen zijn problematisch verslaafd, terwijl mensen die een boek in 2 dagen uitlezen normaalste zaak van de wereld is.
Als iets "leuk" (interessant, vermakelijk, nieuwswaardig of anderzijds spraakmakend) is, dan zijn mensen nou eenmaal vaker geneigd om dat te doen.

Mensen hebben nu eenmaal behoefte aan contact, en het feit dat mensen tegenwoordig meer contact hebben met mensen buiten de collegezaal, i.p.v. je directe buurman, maakt het niet opeens slechter, maar 'anders' zoals hierboven correct uiteen is gezet. Je smartphone is nou eenmaal een modern communicatie zwitsers zakmes.

[Reactie gewijzigd door dwarfangel op 18 februari 2015 13:48]

Meestal zie je het zelf niet dat je verslaafd bent althans je voldoet mogelijk wel aan de definitie ervan.

Dat zie je wel aan alle ontkenningen hier.

Gerelateerde content: 'Amerikaanse tieners goed voor gemiddeld 2272 sms'jes per maand'

Het is onbekend of een slecht concentratievermogen leidt tot smartphoneverslaving of omgekeerd.

En dat dan 70 keer per dag... daar krijg je inderdaad concentratie problemen van

Ik vraag me af hoe ze "smartphoneverslaafd" definiëren... Ik heb het idee dat het woord verslaving tegenwoordig erg makkelijk gebruikt wordt en betwijfel of er veel mensen zijn die echt verslaafd zijn aan hun smartphone.
Zelf gebruik ik mijn smartphone ook erg veel, maar als ik het ding ineens niet meer zou hebben, tja ik zou me misschien wat meer vervelen, maar geen serieuzere consequenties dan dat en daarmee zou ik mezelf ook absoluut niet als smartphone verslaafd karakteriseren. Verslaafd aan iets wil zeggen dat je er niet zonder kunt (of in ieder geval niet zonder serieuze consequenties).

Klopt. is maar net de vraag. Je kan het voor jezelf testen door bijvoorbeeld als je uit eten gaat, je telefoon thuis te laten (met z'n allen dan he). Als je dan in de loop van de avond het gevoel hebt dat je naar je telefoon grijpt of iets wilt opzoeken, en daar spanning aan ondervind, dan kan je inderdaad een lichte vorm van 'verslaving' hebben (afhankelijk is misschien beter woord hier).

Mijn vriendin en ik doen dat zo af en toe, en dat is erg relax en bevrijdend om ook echt alleen maar aandacht voor elkaar te hebben. Maar zodra we thuis zijn zitten we snel weer met dat ding te kloten...

Regel voor gezamelijk uit eten: De eerste die zijn phone pakt betaald
Werkt heel goed

Hehe, yes inderdaad. Die ken ik. Je kan m leuker maken door iedereen deze op tafel neer te leggen (met geluid uit aub) met scherm naar beneden. Kan niemand ook stiekem tijdens plassen of roken buiten even checken.

Leuk bij bereikbaarheidsdienst ook

Haha die is leuk ja!

concentratie problemen, maar wel kunnen concentreren op de telefoon.. Volgens mij gaat het dan ook niet echt om een concentratie probleem, maar een behoefte probleem.

Het behoefteprobleem of hoe je het wilt noemen veroorzaakt dan toch een concentratieprobleem? En staat dus in verbinding met elkaar, het kan ook andersom. De behoefte zal naast interesse (bijv. bij een saaie les) ook wel komen door mentaliteit en karaktereigenschappen. Wil niet zeggen dat concentratieverlies altijd door behoefte uit verveling komt, kan ook door andere dingen komen. Het wil ook niet zeggen dat concentratieverlies de beginnende factor is, misschien is het de behoefte wel die het veroorzaakt.

Ik denk ook dat als je er "gevoelig" voor bent, min of meer een bepaalde manier van prikkelverwerking hebt door welke oorzaak dan ook, het elkaar kan versterken. Je telefoon is vaak dichtbij en zo gepakt. Deze afleiding geeft elke keer een "fijn gevoel" en de gewenning is makkelijk en snel. Hoppa... je hebt aan één stuk de behoefte en concentratieverlies.

Nee dat klopt ook wat je zegt, het was min of meer een ''flauwe'' opmerking van mij. Aangezien men zich goed kan concentreren op hun telefoon, hoezo zouden ze dan een concentratie probleem hebben? Ze kunnen zich immers goed concentreren. Als bijv de school les totaal niet boeiend is, dan lijkt me eerder dat de les niet boeiend genoeg is. En dat kan je niet op concentratie problemen afschuiven van de studenten.(flauw flauw.)

[Reactie gewijzigd door LopendeVogel op 18 februari 2015 16:11]

Ik zie hetzelfde bij mijn middelbare-school-gaande zoon. Hij heeft goede wil, en inzet, maar ook telkens 'tijd tekort' bij proefwerken, hij dwaalt binnen no-time af tijdens het huiswerk maken (wat we samen doen), maar geef hem zijn smartphone en je hoort of ziet hem uren niet meer. Terwijl hij bijvoorbeeld bij het kijken van films, zelfs als hij ze geweldig vindt, ook zijn concentratie er niet bij kan houden. Het lijkt een soort (onbewust?) vluchtgedrag in iets wat hij wel lang kan volhouden.

Ik had vroeger hetzelfde, na 2 pagina's lezen wilde ik alweer wat anders doen. Het enige wat mij echt heeft geholpen is gewoon gaan studeren in een aparte ruimte zonder tv, radio en andere afleidings meuk, (dus niet eigen kamer mer allerlei speelgoed, consoles etc). En later in alle stilte van de UB.

Wat mij geholpen heeft is juist om dat zulk dingen niet te doen, hoe strengere eisen ik mezelf gaf hoe erger het werd;) Uiteindelijk gewoon goed nagedacht over wat ik nou precies wou, wat meer motivatie gekregen waardoor het leren wat beter ging, tot ik naar het mbo ging, want daar is namelijk de motivatie weer erg ver te zoeken ;")

"Het lijkt een soort (onbewust?) vluchtgedrag in iets wat hij wel lang kan volhouden."

Je geeft zelf al aan dat hij bij dingen die die wel leuk vind, zoals films, er ook niet bij kan blijven. Dan is het al geen vlucht gedrag meer toch
Telefoons, computers en gamesystemen hebben het nadeel dat je er uren op rond kan pielen zonder echt iets te doen. Tenminste dat is een nadeel voor jongens zoals uw zoon en mezelf. Ik ben zelf met gamen groot geworden, de smartphones waren er nog niet. Maar als ik kijk hoeveel uren ik nu echt effectief aan het gamen ben. Beetje de tijd doden meer is meestal niet, zo zal dat voor uw zoon ongetwijfeld ook zijn. Het is niet echt vluchten, meer onkunde. Je hersenen weigeren informatie op te nemen, dus ga je maar veilig en vertrouwd zitten pielen op je telefoon. Het is een of twee uurtjes gassen, en dan is het op.
Oke mogelijk is het toch een beetje vluchtgedrag, pffft best ingewikkeld dit toch. Merk nu dat ik het bij mezelf ook enorm onderschat.

De drempels zijn er nu eenmaal, daar kun je niet overheen, enkel er omheen.

En ga aub geen ritalin of concerta aan hem geven, tenzij je graag een kasplantje als kind hebt, maar dat lijkt me niet Creatieve opleidingen zijn overigens een stuk beter vol te houden, wel goed van te voren eerlijke informatie van studenten vragen, niet leraren.

[Reactie gewijzigd door echtwaarisdatzo op 18 februari 2015 16:40]

Oh, medicatie gaat er zeker niet in, we geloven meer in goede begeleiding. Met hulp gaat het al een stuk beter dan zonder.

"Omdat de smartphone zoveel functies kan vervullen, hebben mensen veel om te doen op hun toestel, waardoor het een probaat middel is tegen die verveling."

Ken je die tijd nog dat je moest praten met mensen bij de bushalte?!

Geen idee wat jou leeftijd is maar ook toen ik nog geen smartphone had deed ik mijn oordoppen in en luisterde op mijn discman naar foute nummers

Inderdaad. Sociaal ongemakkelijke gesprekken met wildvreemden willen vermijden is van alle tijden.
Verschil is dat ik toen een beetje doelloos en fantaserend naar buiten zat te staren, i.p.v. naar telefoon.

Denk eerder met de omgeving waarin je zit.
Als je in een grote stad vreemde mensen aanspreekt word je gezien als de dorpsgek.
Als je in een dorp mensen aanspreekt is dat normaal, want het zit toch vol met ....

Maar ja, toen zette je dus zelf je hersenen aan t werk, nu wordt het voor je gedaan

Yep. daarom ook dat er zo af toe opinies en 'onderzoeken' zijn naar het effect van Smartphones op onze hersen capaciteit en ontwikkenling.
Zomaar wat links uit een zoekmachine:
https://www.psychologytod...-reduce-your-creativity-0
http://www.huffingtonpost...-hurting-o_b_5045659.html

maar goed, dat werd ook over TV gezegd een paar decenia terug, dus het is de vraag in hoeverre dit ook waar is. interactie met telefoon en zo af en toe wat creeren is beter dan alleen maar passief naar scherm kijken.

Ken je die tijd nog dat je moest praten met mensen bij de bushalte?

Je bedoelt die tijd dat ik altijd een boek in m'n tas of jaszak had, zodat ik wat te doen had als ik ergens moest wachten?

nee, nu zitten ze zo te staren naar hun smartphone dat ze niet eens doorhebben dat er een bus komt.

Dat is absoluut de waarheid ik heb 2 weken terug nog de bus gemist op die manier

Dan vraag ik mij af: is de school/les niet gewoon te saai? Te weinig interactie bijvoorbeeld..

Edit: Dit geldt niet voor mij, het is een algemene vraag.

[Reactie gewijzigd door PV-NL op 19 februari 2015 10:05]

School is toch niet bedoeld als een bron van entertainment? Als je je studie niet interessant vindt moet je of een andere studie volgen of lekker aan het werk gaan. Maar dan niet vervolgens gaan klagen dat je dozen schuiven ook te saai vindt.

Ja en nee.
Ik heb ook verplichte colleges/practica gehad die compleet nutteloos waren. Vakken waar mijn toemalige werkgever garant voor wilde staan, maar vrijstelling ho maar.

Tegenwoordig verwachten ze dat je een hbo studie hebt afgerond om schoonmaker teworden.

Kan best te saai zijn maar moet alles boeiend zijn voor jou? Jij wilt toch leren? Of wil je het diploma op een presenteerblaadje? Geloof dat dat bij In Holland was?

"Dit geld niet voor mij", zei de eerlijke allochtoon.
Les spelling was te saai bij jou...

Als niet allochtoon heb ik mijn typfout gewijzigd

Holy shit, mensen die snel afgeleid worden laten zich snel afleiden door social media en spelletjes en zo!?¿¡? Wat een onderzoeken toch ook. Ik neem toch aan dat dit vrij logische conclusies zijn, en dan natuurlijk doen alsof het door de smartphone komt. Die maakt het een stuk makkelijker, hoef je niet een hele workstation op te zetten tijdens colleges of bij de bushalte om ff te twitteren.

De toegevoegde waarde van het onderzoek is dat smartphoneverslaving alleen directe correlatie heeft met 'attention impulsiveness'. De onderzoekers willen dus niet de eigenschap dat men sneller afgeleid is linken aan smartphoneverslaving. Ze verklaren smartphoneverslaving juist door persoonlijkheid. Ze laten in de publicatie bijvoorbeeld zien dat tijdverspilling door smartphonegebruik niet valt toe te schrijven aan gebrek aan planning-gerelateerd inzicht, maar eerder aan het feit dat men niet genoeg uitdaging vindt in een bepaalde taak.

[Reactie gewijzigd door cmry op 18 februari 2015 13:40]

Dan is het nog steeds enorm voor de hand liggend niet.

Er bestaat een duidelijke correlatie én een causaal verband tussen AD(H)D en verslavingsbevattelijkheid.

Dat gaat op voor alcohol, roken, drugs én verslavende handelingen, zoals nagelbijten, gamen, en FOMO.

Dus vrijwel iedereen heeft in jouw ogen ADHD?

Ik had meestal dat ik van die lange saaie colleges in slaap viel. Als de les gewoon interessant is heb ik nergens last van, maar zet er zo'n 60 jarige man neer die alleen maar praat dan vallen de ogen gewoon dicht..

Ik heb de "diagnose" ADD mee gekregen. Nog nooit serieus genomen. Dan heeft iedereen wel adhd of add. (lees net een post van een moeder met add puber, herken het wel erg goed )

Maar zie je het wel als een serieuze "aandoening", is het dan niet een beetje vanzelfsprekend wat je ons verteld? Druk persoon in een rustige wereld. Hoef je geen wetenschapper of gerenommeerd onderzoeker voor te zijn om die conclusie te trekken.
Ik ben verslavingsgevoelig idd en bijt op mijn nagels, lippen ect, maar kunt dat nauwelijks symptomen noemen toch. Laat je niet zo gek maken.
Mensen gebruiken het dan als een slap excuus omdat ze zich elk weekend suf snuiven, lam zuipen en kapot blowen. Kan er niets aan doen "ik heb adhd".

[Reactie gewijzigd door echtwaarisdatzo op 18 februari 2015 16:31]

Ik vind dat de term 'verslaving' tegenwoordig wel erg makkelijk in het rond gegooid wordt. Ik vind het heel goed dat er onderzoek naar gedaan wordt, en op zich is het een goed idee om afhankelijkheid van nieuwe techniek in kaart te brengen. Maar het probleem is dat het meteen door de media opgeblazen wordt als zouden smartphones (of games, of social media enz) zwaar verslavend zijn, alsof het om harddrugs gaat. Terwijl zo ongeveer iedereen met zo'n 'smartphoneverslaving' nog gewoon normaal kan functioneren. Kijk ook naar dit tendentieuze artikel in de telegraaf van een paar dagen geleden.

Ik zou eigenlijk eerder kijken of het grijpen naar afleiding niet gewoon een nieuw verschijnsel is van een onderliggende oorzaak, dat al veel langer bestond. Voordat we bijvoorbeeld de smartphone hadden als middel om jezelf te isoleren in bijvoorbeeld het openbaar vervoer, hadden we de walkman. En daarvoor de krant.

Bovendien heb ik het gevoel dat de trend van 'altijd verbonden willen zijn' komt door een gevoel van onveiligheid. Ik merk aan mezelf dat ik me tegenwoordig veel minder veilig voel door het afschaffen/verminderen van sociale vangnetten, en continu hype in de media over recessie (je baan staat op het spel!) en terrorisme e.d.. De smartphone geeft een stuk zekerheid dat je weet wat er gebeurt op zo'n moment.

>Voordat we bijvoorbeeld de smartphone hadden als middel om jezelf te isoleren in
>bijvoorbeeld het openbaar vervoer, hadden we de walkman. En daarvoor de krant.

Het gaat m.i. niet om jezelf isoleren van anderen, maar jezelf isoleren van jezelf. Dat klinkt zo wat cryptisch, maar wordt hopelijk duidelijker in mijn post hierboven.

Het is onbekend of een slecht concentratievermogen leidt tot smartphoneverslaving of omgekeerd.

Beste redactie, jullie snappen causale verbanden blijkbaar niet.
De mogelijkheid dat beide waarnemingen veroorzaakt worden door een 3e component wordt dan ook compleet over het hoofd gezien in jullie redenering.
Stel, iemand heeft ADHD, of zoals in het onderzoek wordt voorgesteld, iemand verveelt zich ernstig. Dan is er geen enkel causaal verband tussen smartphoneverslaving en een slecht concentratievermogen. Beide waarnemingen worden veroorzaakt door een andere reden.
Dat terwijl jullie suggereren dat OF de slechte concentratie de smartphoneverslaving veroorzaakt OF omgekeerd.

Ik vind dit echt tenenkrommed slecht. Een causaal verband bedenken waar die er niet is. Jullie zouden gewoon geen eigen conclusies mogen trekken op basis van dit soort onderzoek omdat jullie blijkbaar de strekking voor geen meter begrijpen.

Ik vind je reactie nogal overtrokken. Als ik het artikel lees zie ik veel nuance en een accurate beschrijving van het onderzoek. Ook wordt nergens in het artikel genoemd dat er een causaal verband is tussen die twee.

In het onderzoek naar de relaties tussen verschillende persoonlijkheidskenmerken en smartphoneverslaving, kwam het verband tussen 'impulsieve aandachtsverdeling', waarbij mensen zich slecht kunnen concentreren op hun huidige bezigheid, en verslaving aan smartphones het sterkste naar voren.

Je quote komt uit de lead en daar is nou eenmaal niet zoveel nuance als je misschien zou willen. Ik ben het met je eens dat de zin impliceert dat ofwel A leidt tot B ofwel B leidt tot A, maar er staat niet voor niets 'het is onbekend' - er wordt geen conclusie getrokken of althans niet zo sterk als je in je reactie suggereert. Er zijn wellicht betere opties voor de zin, en daar is Geachte Redactie nou juist voor in het leven geroepen.

Ik vind je reactie nogal overtrokken.

Dan snap jij mischien niet wat dit onderzoek heeft geformuleerd.

Ook wordt nergens in het artikel genoemd dat er een causaal verband is tussen die twee.

Eeh..,, wat betekent dit dan? :

Het is onbekend of een slecht concentratievermogen leidt tot smartphoneverslaving of omgekeerd.

Leiden tot is een duidelijke causale constructie.
Hier wordt dus geconcludeert dat er een causaal verband bestaat waarbij ze niet weten welke kant het op gaat. Dat is regelrecht een misinterpretatie en een misrepresentatie van het onderzoek.

Je quote komt uit de lead en daar is nou eenmaal niet zoveel nuance als je misschien zou willen.

Dan moet je het natuurlijk ook niet proberen (met alle gevolgen van dien). Wat er staat is compleet niet representatief voor het onderzoek en, lead of geen lead, die vermeende causaliteit had er nooit mogen staan. Het suggereert iets dat er helemaal niet is.

maar er staat niet voor niets 'het is onbekend' - er wordt geen conclusie getrokken of althans niet zo sterk als je in je reactie suggereert.

Zoals het er staat betekent het dat 1 van de twee voorgestelde causale relaties waar moet zijn. Het is de ene of de andere. Dat terwijl het onderzoek zelf helemaal niks zegt over causale relaties maar slechts een correlatie waarneemt.
En een correlatie maakt nog geen causaal verband. Dit is essentieel!

Om het pobleem duidelijker te maken zal ik een stukje uit ee andere post van mij herhalen:

Stel, er wordt een onderzoek gedaan naar tv kijken en snoepen.
Uit het onderzoek blijkt dat mensen die veel winegums eten ook veel naar Spangas blijken te kijken.
En dan komt tweakers (en niet alleen tweakers, want wetenschappelijk onderzoek wordt erg vaak verkeerd geinterpreteerd door journalisten) met de mededeling dat het niet bekend is of winegums mensen aanzetten tot het kijken van Spangas of dat het kijken van Spangas mensen aanzet tot het eten van winegums. Pure onzin dus! Er is helemaal geen causaal verband aangetoond tussen winegums en Spangas maar slechts een correlatie.
En hetzelfde is hier aan de hand.

[Reactie gewijzigd door koelpasta op 19 februari 2015 16:16]

Ik denk dat deze conclusie binnen enkele seconden wordt omgedraaid in de media... "Smartphone verslaafden kunnen zich niet concentreren"

Dus weg met de smartphone - bron van alle kwaad - zodat mensen zich weer kunnen concentreren.

[Reactie gewijzigd door mzinke op 18 februari 2015 11:12]

Smartphone is één van de bronnen wat ervoor zorgt dat zelf-controle/zelf-regulatie wordt verminderd. Door de constante meldingen of nieuwsgierigheden die je even kan opzoeken wordt het steeds moeilijker om lang te concentreren. Het kost 'verslaafden' steeds meer moeite om NIET op de telefoon kijken, juist omdat ze het gewend zijn. Geld voor alle mensen - hoewel dit onderzoek alleen onder studenten is gedaan.

Kortom: hopelijk gaat de smartphone / connected zijn op de terugweg. Het wordt onderhand een luxe om niet bereikbaar te zijn

Mijn opmerking was wat cynisch bedoeld. Ik denk dat het gedrag dat we nu zien in college-zalen, in de auto, op de fiets, op het werk, etc. een kwestie van wennen is. De mensen die ongewenst gedrag vertonen met hun smart-Phone niet moeten worden weggezet als verslaafden. Ik denk wel dat we met z'n allen erg (lang) moeten wennen aan het gebruik van dit soort nieuwe technologie. Er worden nieuwe normen en waarden -ahum- gevormd.

Maar verder denk ik dat de Smart-Phone (ubiquitous computing) een zegen is.

( En ik ben wel benieuwd waarom mensen vinden dat mijn bericht off-topic is / was. )

En toch zit daar een kern van waarheid in, denk ik. De afleiding om iets anders te doen is er constant, waar we ook zijn. Dat ding ligt hier voor me op bureau. Tijdens werk zit ik (en vele collega's) regelmatig op dat ding te kloten, al is het iets simpels als de Nu.nl app raadplegen. En dat is daadwerkelijk afleidend van mijn werk. Onderweg in de trein is het een alternatief voor naar buiten staren naar dezelfde koeien en bomen enzo.
Maar het is niet alleen telefoon, maar ook internet in het algemeen. Met de zeer vrije toegang die we hier op werk hebben tot internet, is de drempel heel laag geworden om na 5min iets aan werk te doen toch even snel die website een F5 te geven. Met als gevolg een aandachtsspanne van 5min...

Ach, dan gaan mensen wel weer de krant lezen in collegezalen, of komen ze uberhaupt niet. Dat media graag dingen omgooien is bekend, en ietwat overtrokken conclusies komen ook vaker voor. Niet teveel mee zitten en als je echt een WTF-momentje hebt pak je het echte onderzoek erbij. Klaar.

klopt wel hoor, zoals je zeker in het verkeer kunt zien bij voetgangers, fietsers en automoblisten... En vergis je niet hoor, smartphone verslaving moet je echt niet onderschatten, het kost het bedrijfsleven ook behoorlijk wat geld...