De Luftwaffe wist heel goed het belang van het radar systeem.
Blijkbaar niet goed genoeg om deze te willen blijven uitschakelen.
Radarinstallaties zijn in principe vrij eenvoudig te detecteren (ik weet niet in hoeverre dat toen ook al was) Uitgaande van het niet bestaan van nachtjagers zou ik eerst de radar-installaties en dan de vliegvelden bombarderen en als je dat goed doet heb je overwicht in de lucht. De RAF bleef echter altijd in staat om een aantal onderscheppingsjagers de lucht in te sturen.
De Duitsers hadden het materiaal wel, en er is erg veel gedaan aan een voorbereiding van Engeland.
Ze hadden vooral, zoals je ook opmerk goed uitgeruste grondtroepen. De marine was in opbouw en hoewel je met luchtoverwicht wel troepen wel kunt overzetten zonder vuursteun vanop land zal je toch schepen moeten hebben om die troepen te vervoeren.
Duitslands eerste Marinefährprahm kwam pas klaar op 16 April 1941. De eeste inzet zou zijn geweest bij de invasie van Malta, waarvoor de Italianen er bouwden van maart tot juli 1942. De invasie van Malta kwam nooit. Ook van de kleinere Pionierlandungsboot 39 (voor 45 man of 2 lichte voertuigen) waren er september 1940 nog slechts 2 protoptypes klaar.
Ook al het andere materieel was nog ongetest. Kortom voor de overtocht zou men civiele binnenvaartschepen hebben moeten inzetten wat alleen gekund zou hebben bij mooi en rustig weer.
De vloot was het probleem niet, als de RAF uitgeschakeld was, kon de Luftwaffe de vloot decimeren als deze binnen bereik kwam.
De Luftwaffe beschikte niet over 'armour-piercing bombs' noch over torpedo's. Kortom de vloot was nodig en daarvan was na de invasie van Noorwegen weinig meer over. Zoals eerder gemeld waren de grote schepen niet klaar. Van de twee ingezette zware kruisers was er één gezonken, van de zes lichte kruisers twee en van de 20 jagers waren er 10 gezonken. Ook het overige materieel was beschadigd. Ondanks het owerwicht op Noorwegen was bij die invasie 10% van alle in heel Europa beschikbare transport- en handelsschepen verloren gegaan. Daarbij had Groot-Brittannië het merendeel van hun Home-Fleet nog niet ingezet: 6 slagschepen, 2 slagkruisers, 3 kruisers, 27 jagers, 6 onderzeeërs en 2 vliegdekschepen.
1 ding waren de Duitsers vrij goed in, carpet bombing.
Alhoweel de Duitsers als eerste carpet bombing toepasten in Spanje (El Mazucco, weinig effectief) en Rotterdam, waren de Duitse bommenwerpers toch vooral duikbommenwerpers, bedoeld voor precisie-bombardementen.
Het zijn juist de Amerikanen en Engelsen die carpet-bombing hebben geperfectioneerd en inzetten tegen de burgers
(Hamburg, Dresden: (eerst pamfletten uitstrooien: 'we gaan de stad bombarderen maar je bent veilig op die en die plaats' en vervolgens precies daar bombarderen)Overigens was de invasie niet bedoelt om voornamelijk via schepen plaats te vinden, maar via de lucht dmv paratroopers en airdrops, maar dat kan ik mis hebben
Kan zijn dat dat het oorspronkelijke plan was. Göring had Russische paratroopers in actie gezien (demonstratie) en wilde dat ook. Ze werden ingezet bij de invasie van Noorwegen
(Oslo:1e werkelijke inzet, Sola Air base (bij Stavanger) en Dombås, eerste nederlaag) België (Fort Eben-Emael, 2 bruggen) en Nederland (Ypenburg) Griekenland (brug over kanaal van Corinthe)
Echter in Kreta (28 mei 1941) ging het mis. Omdat de Duitse machinepistolen onvoldoende waren beveiligd tegen afgaan waren de parachutisten alleen bewapend met een pistool. De zware wapens waren apart gedropt en bleken onbereikbaar voor de paratroopers. Vanwege de grote verliezen verklaarde Hitler dat de dagen van de paratrooper voorbij waren.
Kortom hoewel dit in theorie mogelijk was, Duitsland had ook gliders voor zwaarder materieel, kunnen we achteraf concluderen dat ook dat geen reële optie was.