Helaas kun jij niet bewijzen dat er minder ongelukken zullen gebeuren als alle auto's, of een deel van het wagenpark bestaat uit auto-auto's.
Sommige mensen stellen dat 'niemand illegaal is'. Wel, ik zeg dat geen mens een probleem is. Wat jij zegt is dat we niet moeten accepteren dat mensen faalbare wezens zijn. Ik zeg dat we niet anders kunnen zijn dan we zijn.
En dat betekent dat we moeten accepteren dat het leven risico's kent. Het gevaar van jouw uitgangspunt is dat we terecht komen in een technocratische nanny state waarin we elkaar niet meer vertrouwen, maar wel blindelings vertrouwen op technologie. Dat heeft als gevaar dat er steeds minder mensen zijn die nog pro-actief kunnen handelen, die nog snappen hoe de wereld in elkaar steekt als het mis gaat.
Je krijgt dan mensen die bij de lift staan wachten als die stuk is en niet langer snappen dat je ook de trap kunt nemen. Of misschien worden er geen trappen meer geplaatst in gebouwen. Dat klinkt dom en onnozel, wel, dat is het niet.
Zo las ik ooit hoe een vrouw in amerika de klantenservice belde omdat ze haar document niet ingescand kon krijgen. En na veel geharrewar bleek dat de klant het papier tegen haar scherm hield...
Zelf dingen doen is goed voor onze hersens. Alles autonoom laten doen gaat in tegen elementaire beginselen van evolutie, als je het mij vraagt. Want evolutie is een functie van de noodzaak tot adaptatie. Om die reden blijkt uit onderzoek dat kids die vaak shooters spelen een beter reactievermogen hebben. Dingen doen is hersentraining.
En wat je hersens leren in een auto, kun je ook toepassen in andere taken.
Daarom ben ik tegen auto-auto's. Het punt van het leven is bovendien om het leven ook daadwerkelijk te
leven.
De trend is dat we ons willen alten leven. Big Data leeft ons, exploiteert ons, wij zijn het product.
"Commodification is the transformation of goods and services, as well as ideas or other entities that normally may not be considered goods,[1] into a commodity (in the Marxist sense of the word)."
-- Wikipedia (
http://en.wikipedia.org/wiki/Commodification)
We willen VR! Ofwel een filter tussen de mens en de echte ervaring. We winkelen online. We willen autonome auto's. We willen zoekmachines die voor ons denken en allerlei apps die met suggesties komen en blijkbaar moeten we onze agenda door google vol suggesties laten stoppen.
De trend is dat niemand zijn hersens wil gebruiken. Iedereen wil een butler, een Cortana, die ons alles op een presenteerblaadje aanbied. We willen IOT, autonome apparaten die zelf bij de winkel iets bestellen, die onderling met elkaar praten en waarschijnlijk op termijn in een steeds grotere mate zelf bepalen wat er gedaan moet worden. De thermostaat bepaald wanneer de cv aan gaat. Etct.
Wie door gadgets en apparatuur geleefd wordt in de hopeloze veronderstelling dat het leven dan makkelijk en aangenamer wordt, die houdt zichzelf
existentieel voor de gek.
Taarten bakken lijkt soms de nationale volkssport te worden. Nooit was bakken zo populair! Waarom? Omdat zelf een cake bakken leuk is. Het is leuk, lekker en dubbel zo lekker omdat je hem zelf gemaakt hebt. Ik denk dat dit een uiting is van de behoefte die mensen voelen om te
ervaren als reactie op een steeds geautomatiseerder leven.
Kijk, als je mensen als vijanden beschouwd, dan zijn die acht ongelukken natuurlijk een potentieel gevaar voor je en dat is een zaak van angst. We zijn allemaal prinsjes en prinsesjes in ons land en gevaar is een abstract iets in onze supergeorganiseerde samenleving. Om die reden wordt er een fout gemaakt door mensen te dicht rond een monstertruck te laten toeschouwen. Ik heb die dingen in de vs gezien en was zelf nooit zo dicht in de buurt gekomen. Om dezelfde reden kan een journalist doodleuk een militaire basis oprijden en weg komen met een voertuig voor apparatuur. Een terroristische aanslag is zo abstract dat een commandant van zo'n basis, ondanks de verhoogde dreiging, er geen been in ziet om toegangen tot zijn basis niet door bewapende soldaten te laten bewaken.
Het is beter om geen prinsje te zijn en te accepteren dat samenleving betekent dat je samen leeft en soms samen risico loopt en soms samen sterft. Je zult een minder bang mens zijn en er valt een loden last van je schouders. Als je immers een van die acht ongelukken wordt op een dag, wat zou dat? Dood ga je toch.
Dit alles betekent niet dat je niet bepaalde maatregelen kunt nemen om de menselijke onnozelheid in te dammen.
Dus als je auto-auto's wilt om veiligheidsredenen dan zul je bedrogen uitkomen nadat je in feite de verkeerde oplossing bedacht voor het probleem van verkeersveiligheid.
Ik wordt liever dood gereden door een mens dan door een zielloze machine. Want de mens kan wroeging voelen, spijt en schuld en kan met zijn ervaring zijn leven beteren. Een auto-auto die vanwege het feit van chaos-theorie, dus die nooit 100% geprogrammeerd kan worden om absolute veiligheid te bieden in het verkeer mij dood rijd, voelt niets en de vraag of mijn dood leidt tot betere code is een zaak van de oppermachtige corporatie die zal ontkennen dat het haar schuld was.
Als files een probleem zijn, dan is de oplossing niet om in auto-auto's te gaan rijden als technofix maar om het onderliggende probleem aan te pakken, namelijk dat te veel mensen tegelijk aan het verkeer deelnemen. Een simpeler oplossing is om mensen gefaseerd te laten werken, dus om spits te vermijden, meer mensen thuis te laten werken op bepaalde dagen.
Ofwel, het hele padadigma van woon- werk verkeer moet op de schop. Als er minder auto's tegelijk op de weg zijn, is er minder kans op ongelukken, zijn er minder of geen files en is autorijden geen angst-veroorzakend noodzakelijk risico maar gewoon leuk. En dan heb je geen auto=auto's nodig.