Fundamenteel medisch onderzoek wordt voornamelijk gedaan door universiteiten, niet door bedrijven; die doen voornamelijk de testen. Die zijn duur om uit te voeren, maar alsnog besteden de grote farmaceuten naar schatting slechts 15% van hun omzet aan onderzoek en ontwikkeling. De rest is winst, managementlagen, marketing, etc.
Inderdaad is het goed als er een prikkel is voor mensen om medicijnen te ontwikkelen, maar dat kan ook op een andere manier dan met octrooien, en dat zou wel eens veel goedkoper en efficiënter kunnen zijn. Om even naar de tegenovergestelde kant van het spectrum te kijken is het wel interessant om te zien wat b.v. de Zweede Piratenpartij ervan zegt, en dat grijpen ze niet uit de lucht:
- In Europe it is already the government that provides most of the revenues for the pharmaceutical industry, thanks to universal medical coverage.
- The pharmaceutical companies spend 15% of their revenues on research, according to their own numbers. The remaining 85 are spent on other things (mostly marketing and profits).
- If the government would instead take 20% of what it currently spends on drugs, and allocate that money directly to pharmaceutical research, there would be more money for research. The pharmaceutical companies wouldn’t have do do any research themselves, so there would be no need for pharmaceutical patents, as they would have no research costs to recoup.
- Without patents the price of the actual substances drop by at least 70% when they are manufactured on a free market with competition, instead of by a monopolist.
https://christianengstrom...o-pharmaceutical-patents/
Voor auteursrecht geldt dat alleen de allerrijkste top 0,1% van b.v. zangers daar een groot deel van hun inkomsten uit halen (en dan nog steeds niet de helft); de rest verdient het grootste deel van hun inkomen uit concerten, merchandise, etc.
Dus het enige wat het auteursrecht daar doet is een "winner-take-all" effect creëren, terwijl mensen toch wel muziek maken—dat hebben ze altijd al gedaan, en een groot deel van de populairste muziek nu is dertien in een dozijn, zal niet in een canon worden opgenomen over 200 jaar. Dus waarom moet de overheid zich er dan mee bemoeien door zangers een monopolie te geven? En in gebieden waar nog nauwelijks octrooirecht zijn ook altijd heel veel goede uitvindingen gedaan, zoals Duitsland in de 19e eeuw; Hollywood kon ook alleen tot "bloei" komen door zich te vestigen in Californië, waar ze grotendeels aan het auteursrecht konden ontglippen.
Voor b.v. boeken is dat wel een beetje anders, maar publiceren wordt steeds goedkoper, en de beste literatuur in het verleden is ook geschreven zonder auteursrecht (bestond nog niet). Dingen als Kickstarter en het mecenaat kunnen heel goed werken. En verder kun je hetzelfde model toepassen als bij octrooien: de overheid kan direct de beste kunst belonen, in plaats van dit bij de gemiddelde (oppervlakkige) consument te leggen.
Net als bij bankiers proberen grote bedrijven (want die profiteren verreweg het meeste van zowel auteursrecht als octrooien) het als vanzelfsprekend te presenteren dat hun verdienmodel het enige mogelijke is. Bankiers beweren dat de "beste mensen" naar het buitenland gaan als ze geen bonussen krijgen en dat banken dan niet goed kunnen functioneren; maar daar is geen enkele basis voor. Idem voor de ineenstorting van muziekproductie door piraterij: er is nu meer piraterij dan ooit, en toch verdienen bands meer dan ooit in totaal. Alleen platenmaatschappijen verdienen nu minder, maar bands des te meer doordat we meer uitgeven aan concerten. De gemiddelde consument besteedt ook al decennia elk jaar weer meer in totaal aan entertainment, en dat terwijl je overal alles kunt downloaden, en iedereen dat ook doet.