Britse rechter oordeelt dat rippen van cd's voor thuisgebruik illegaal is

Volgens het Britse High Court is het maken van een thuiskopie verboden. Reden hiervoor is dat er geen compensatiemechanismes zijn waarmee muziekmakers en uitgevers worden gecompenseerd. Laatstgenoemden willen een thuiskopieheffing, zoals in Nederland al gebruikelijk is.

Daarmee wordt een eerdere uitspraak dat het maken van een thuiskopie legaal is ongedaan gemaakt. Volgens de Britse rechter van het High Court is er onvoldoende bewijs dat het maken van een thuiskopie de muziekindustrie niet schaadt, zo meldt Torrentfreak op basis van rechtbankdocumenten. Omdat er geen compensatie is, stelt de rechter dat het legaliseren van thuiskopieën, bijvoorbeeld bij het rippen van een cd, niet is toegestaan.

De zaak was aangespannen door een aantal Britse groepen die de muziekindustrie vertegenwoordigen. Voor volgende maand staat een hoorzitting gepland waarbij de rechter zich zal buigen over de vervolgstappen. Dan wordt onder andere besloten of het legaal maken van een thuiskopie van bijvoorbeeld cd's en dvd's wordt geschrapt uit de wet.

Met de uitspraak in de hand willen de aanklagers er voor zorgen dat er een thuiskopieheffing wordt ingevoerd in het Verenigd Koninkrijk. Er moet dan een heffing komen op bijvoorbeeld lege cd's, dvd's, harde schijven en andere beschrijfbare media. De opbrengsten moeten verdeeld worden onder rechthebbenden in de muziekindustrie. Het voorstel lijkt sterk op de thuiskopieheffing die al van kracht is in Nederland.

In november maakten de vertegenwoordigers van de muziekindustrie duidelijk dat zij zich zouden verzetten tegen de beslissing van de Britse overheid om thuiskopieën toe te staan. Vorig jaar startte de overheid een campagne om het publiek op de hoogte te stellen dat het rippen van cd's en dvd's voor eigen gebruik is toegestaan. Door de uitspraak van de High Court is dat nu dus van de baan.

Door RoD

Forum Admin Mobile & FP PowerMod

21-06-2015 • 09:49

277

Reacties (277)

277
265
224
7
1
0
Wijzig sortering
is er onvoldoende bewijs dat het maken van een thuiskopie de muziekindustrie niet schaadt
Ehm? :o Ik vertaal het even naar algemene termen.
is er onvoldoende bewijs dat de veroordeelde niet schuldig is
Omgekeerde bewijslast dus. Jakkes.


En nog zo een.
of het legaal maken van een thuiskopie van bijvoorbeeld cd's en dvd's wordt geschrapt uit de wet
Je kunt alleen iets schrappen als het er in staat. In de wet staat dus blijkbaar dat maken van een thuiskopie van bijvoorbeeld cd's en dvd's legaal is. Hoe kun je dan als High Court concluderen dat dat is verboden?

[Reactie gewijzigd door Jerrythafast op 24 juli 2024 03:17]

Om het relevante document er even bij te halen, de beslissing is als volgt verwoord:
(iii) Conclusions
In relation to the substantive issues (i.e. II-VI) I have decided Issues II, III, V, and VI in favour of the Secretary of State.

However, I have decided Issue IV in favour of the Claimants: see section I below at paragraphs [232] – [273]. This is because the conclusions and inferences which have been drawn from the evidence the Secretary of State has relied upon are simply not warranted or justified by that evidence. This is a conclusion I would arrive at on the basis of any test for judicial review; it is not as such dependent upon the review being intensive or merits based.
Waar Issue IV die "omgekeerde bewijslast" dus is, de rest is als volgt opgesomd:
• Issue I: The relevant legal principles

• Issue II: The meaning of "harm"

• Issue III: The alleged irrationality and/or inapplicability of

the pricing-in principle

• Issue IV: The submission that the decision was flawed because

the evidence relied upon to justify the decision was

inadequate/manifestly inadequate

• Issue V: Whether the Secretary of State predetermined the

outcome of the Consultation?

• Issue VI: Does the introduction of Section 28B constitute

unlawful State aid within the meaning of Article 107 TFEU

which was not notified to the Commission under Article 108(3)

TFEU and so is unlawful?
De rechter heeft dus geoordeeld dat:
II: De regering beschouwt "harm" (schade) als "gedaalde verkoop", dit klopt.
III: De regering heeft "pricing-in theory" toegepast om de relevante schade te analyseren, dit is rationeel. ("Pricing-in theory" is gebaseerd op dit verslag, dat nieuwere varianten heeft geïnspireerd, dit concludeert dat er geen schade is waar te nemen als resultaat van het kopiëren van media.)
V: De regering heeft de regeling ter discussie gesteld, de uitkomst was niet vooraf volledig bepaald.
VI: De regeling (d.w.z. het legaliseren van thuiskopiëren) volstaat niet als overheidssteun.

Maar het punt is dus dat:
IV: Hoewel de regering de juiste aannames heeft gemaakt, is dit niet genoeg om te stellen dat er absoluut geen schade is en dat de rechtshouders daarom geen compensatie horen te krijgen.

Kortom, het komt er op neer dat de rechter vindt dat de regel (legaliseren van thuiskopiëren) het volgende beschrijft:
"Compensatie voor rechtshouders = x"
Waar de regering zegt "x=0" (of binnen redelijke marge om naar 0 afgerond te mogen worden), maar de rechtshouders zeggen dat dit misschien niet klopt. De rechter heeft geoordeeld dat de rechtshouders gelijk hebben. Aangezien "thuiskopiëren is legaal" betekent dat "x=0" moet de regering dit met voldoende redelijke zekerheid kunnen bewijzen, wat zij niet hebben gedaan.

Ja, het blijft op omgekeerde bewijslast lijken, maar het gaat er dus om dat de regering redelijk moet handelen bij het instellen van wetten en dat het dit volgens de rechter dus niet heeft gedaan. Het resultaat is dat de wet onrechtmatig is ingesteld.

(Zelf ben ik overigens ook niet eens met de conclusie van de rechter, maar dat terzijde.)
Anoniem: 276318 @M-en-M21 juni 2015 14:28
Aangezien "thuiskopiëren is legaal" betekent dat "x=0" moet de regering dit met voldoende redelijke zekerheid kunnen bewijzen, wat zij niet hebben gedaan.
Dit is het hele probleem. De vraagstelling is al bij voorbaat verdraaid in het voordeel van de industrie. De vraag zou niet moeten zijn of de industrie meer geld zou binnenhalen als thuiskopie niet plaatsvond, de vraag zou moeten zijn of zij recht hebben op die extra inkomsten. Anders zou je ook thuis koken moeten verbieden wegens "gederfde inkomsten" voor de horeca en kom je op tegenstrijdigheden uit (opslagmedia producenten en supermarkten hebben namelijk weer belangen tegenovergesteld aan die van de muziekindustrie en de horeca, waarom zouden zij geen rechtszaak mogen beginnen wegens "gederfde inkomsten" als thuis kopieren of thuis koken verboden worden?).

De muziekindustrie verkoopt toegang tot intellectueel eigendom, niet de fysieke dragers, dat is een onderscheid waar ze zelf constant op hameren wanneer het hen uitkomt (het gratis weggeven van kopieen, waarbij je vermeld dat het imitaties zijn, zou bv. toegestaan zijn als het om de fysieke dragers ging, men zou ook garantie moeten bieden bij kapotte CD's en het verwijderen van bestaande features, zoals Sony ooit deed bij de Playstation zou illegaal zijn). Wanneer je een album koopt heb je toegang tot het intellectuele eigendom gekocht, ongeacht het medium, het zou niet mogen uitmaken of je de CD in je computer duwt en afspeelt of ript op je computer en dan afspeelt.

[Reactie gewijzigd door Anoniem: 276318 op 24 juli 2024 03:17]

Ik ben het in principe met je eens, maar wou alleen even aangeven dat je vergelijking met horeca niet echt goed loopt. In het geval van muziek e.d. hebben ze het in de eerste plaats jouw iets verkocht en kunnen ze wel degelijk daar bepaalde eisen aan hangen. Hoever die eisen standaard mogen gaan is iets wat het auteursrecht zou moeten bepalen en dan komen we op het punt dat ik zo iets heb van: Inderdaad, jij (en jij alleen) zou er in principe mee moeten mogen doen wat je ook maar wilt nadat je het hebt gekocht. Maar goed, het blijft een arbitraire beslissing en ik kan ook niet zeggen dat een andere beslissing (zoals deze) per se 'fout' is, alleen lijkt het me niet de beste.
Ik snap al dat gezeur om kopieren niet. Vroeger deden wij niet anders met cassettebandjes en daar kraaide geen haan naar.
Ach ja, de kern van de zaak is dat de techniek zich op een bepaald moment zo ver ontwikkelde dat het totaal realistisch was dat één persoon een film kon kopen en de rest hem via het internet zouden binnentrekken. Niet dat we dat punt ooit hebben bereikt, maar het werd wel al duidelijk dat dat gewoon ethisch niet acceptabel is en economisch desastreus. En de vervolg vraag was toen dus: Hoe dus wel? En dat bleek nog best lastig. Zeg maar, iedereen was het er over eens dat intellectueel eigendom bestond, maar toen intellectueel eigendom plots de kern werd van tal van markten kwamen er toch veel nieuwe vragen hoe dat intellectuele eigendom nou exact moest werken.

Nog steeds weten we eigenlijk niet wat nou de beste oplossingen zijn. Hoe kunnen we een markt maken die enerzijds economisch werkt (mensen betalen voor de producten die ze afnemen) zonder anderzijds mensen onrealistisch te beperken (bijv. dat je niet samen met vrienden een film zou mogen kijken). En het klinkt allemaal heel simpel, maar neem bijv. de Nederlandse wetgeving. De thuiskopieheffing was redelijk netjes bedacht voor z'n tijd, maar plotseling bleek dat 'huiselijke kring' in het digitale tijdperk bijna iedereen kon zijn. Of om even een ander voorbeeld te geven waar het digitale tijdperk dingen lastig maakt: In principe ben ik het er mee eens dat als jij een licentie koopt dat je hem moet kunnen doorverkopen, maar aan de andere kant krijg je dan een dienst waar jij één boek koopt en daarna iedere keer hem met een druk op de knop met iemand anders ruilt. Nu, stel je staat dat toe, dan zullen boeken dus automatisch hun huidige prijs keer het aantal keer dat ze gemiddeld geruild worden gaan kosten in een vrije markt (want anders komen er niet genoeg inkomsten meer). Dus dan betaal je plots 300 als niet 3000 euro voor een boek. Het kan, maar is dat echt de beste oplossing? En met films is dat nog veel sterker, want die heb je 'uit' in 2 uur.

Hoe dan ook, m'n punt is dus vooral dat puur omdat er vroeger niet moeilijk over werd gedaan geen enkele reden is om er nu niet moeilijk over te doen.

[Reactie gewijzigd door David Mulder op 24 juli 2024 03:17]

het totaal realistisch was dat één persoon een film kon kopen en de rest hem via het internet zouden binnentrekken
Maar dat kan tegenwoordig ook. Maar het gebeurt gewoon niet. Er zijn altijd mensen die het product zullen kopen. De entertainment industrie gaat er van uit dat iedereen die iets download, het product zou kopen als de mogelijkheid om illegaal te downloaden er niet was. Dat is gewoon niet waar. Zelfs als ze willen, kan dat niet door de kosten.
Als iedereen zou vinden dat illegaal downloaden etisch te verantwoorden is? Dan zouden er stukken meer mensen downloaden. Enerzijds omdat het goedkoper is, en zelfs voor wie prijs niet de bepalende factor is: bedrijven die geen licentie kosten zouden afdragen zouden meer geld verdienen, dus zou je ook gewoon bedrijven krijgen die professionele diensten zouden leveren (Netflix voor 5 euro in de maand, met alle tagging, recommendations en polish, maar dan ook alle films die er ooit zijn geweest). De enige inkomstenbronnen voor artiesten zouden dan concerten (showtalent en niet muziek talent) en/of donaties worden. En films zouden alleen nog maar via donaties betaald worden. Misschien dat in een volledige liberale markt je dan alle entertainment via crowdfunding gemaakt zou worden, maar ik betwijfel ten zeerste dat dat zelfs de huidige efficiëntie zou weten te bereiken (en die is al relatief laag vanwege alle piraterij).

Natuurlijk is het niet zo dat als je iets download dat je het wel zou kopen. Maar stel dat volledig realistisch niemand dingen zou downloaden, dan zouden de inkomsten van de entertainment industrie sowieso significant stijgen. Zelfs mensen die zich nu te arm vinden om te betalen voor entertainment zouden dan hier en daar een dvd'tje kopen of een keertje toch wel naar de bios gaan. Maar goed, je hebt absoluut gelijk dat mensen op dit moment meer afnemen vaak dan dat ze het geld voor hebben, maar dat is op geen enkele manier een rechtvaardiging van de daad. Er zijn genoeg dingen die ik ook graag zou hebben, maar het geld niet voor heb. Dat is ook nog het andere punt wat je moet beseffen: Stel iedereen zou betalen voor z'n entertainment, dan zou er dus ook een grotere markt ontstaan voor goedkopere entertainment. Stel jij bent te arm voor het kijken van al die dure AAA films, dan kijk je dus maar een bollywood film. Wat gebeurd er dan? AAA films hebben een kleiner budget, maar er komen wel een stuk meer B-grade films wat de variatie en competitie alleen ten goede komt (genoeg lage budget films die verrassend leuk zijn).

[Reactie gewijzigd door David Mulder op 24 juli 2024 03:17]

Als iedereen zou vinden dat illegaal downloaden etisch te verantwoorden is? Dan zouden er stukken meer mensen downloaden.

Ik denk dat de meeste mensen niet downloaden omdat men bang is dat meneer politie op een gegeven moment op de deurmat staat.
Dit heeft overigens niets met ethiek te maken, maar meer met bangmakerij ;)

Ik denk als je 10 mensen op de man af vraagt iets te downloaden dat er 8 mensen zeggen bang te zijn voor de consequenties en dat er 2 mensen zijn die het van de ethische kant benaderen.
Eerlijk waar, ik zou het best interessant vinden om daar serieus onderzoek naar te doen. Ik neig zelf te verwachten dat het vooral ethische redenen zijn die mensen er momenteel van weerhouden, juist omdat bijna iedereen weet dat er niemand gaat aankloppen en dat het ontraceerbaar is (tenminste, dat denken mensen vaak, het internet voelt bij mensen aan als het wilde westen). Ik zou je gelijk geven als er daadwerkelijk werd gecontroleerd zoals in Frankrijk ofzo, maar hier in Nederland/Belgie...? Denk toch echt dat mensen het niet doen omdat ze toch ergens weten dat het fout is. Dan is wel vaak het geval dat ze zo iets hebben van 'eigenlijk is het fout, maar als het legale alternatief te duur is doe ik het toch en denk ik er gewoon niet over', maar dat zie ik nog steeds als ethische gebaseerde redenaties. Maar goed, nooit onderzoeken over langs zien komen om eerlijk te zijn dus ik weet het ook niet, kan me alleen baseren op de mensen die ik erover heb gesproken (wat dan wel een bovengemiddeld grote groep is, maar insignificant in vergelijking met echt onderzoek).

[Reactie gewijzigd door David Mulder op 24 juli 2024 03:17]

Wat films en series betreft zijn er genoeg goede oplossingen, waar nog steeds partijen niet aan mee doen. Netflix, Hulu en in zekere zin ook Videoland zorgen ervoor dat men niet meer of minder download in Nederland. De content is betaalbaar en het is een stuk makkelijker. Ik denk dat iedereen wel wilt betalen voor de content, maar de media partijen het zichzelf zo moeilijk maken door een bepaalde prijs te verwachten of echt moeilijk beschikbaar te zijn buiten de VS. De streaming diensten bewijzen wel dat er een enorme markt is dat graag een tientje per maand wilt betalen voor een grote database met content.
Zelf ben ik een groot voorstander van het nieuwe model, maar de traditionele bedrijven moeten zich er wel in aanpassen willen ze bij mijn geld komen. Ik heb tv, Netflix en een Cineville abbo (onbeperkt naar filmhuizen in Nederland). Alles wat ik niet via die kanalen kan zien, download ik.
Het punt waar ik vaakst op terugkomst op terug kom is dat jij er blijkbaar vanuit gaat dat jij recht hebt op bepaalde content voor een bepaalde prijs op een bepaalde manier. Ik begrijp oprecht niet waar dat idee vandaan komt. Als ik een film maak en ik besluit die alleen op videoband te verkopen voor duizend euro per kopie, hoezo zou jouw dat het recht geven om het dan toch te downloaden een kijken. Als een film producent beslist zijn film niet via streaming media beschikbaar te maken: that's his choice and fair right. Ik bedoel, het is totaal logisch dat jij bepaalde eist kunnen stellen voordat je bereid bent een product af te nemen, maar die andere partij heeft dan ook het recht om niet met die eisen mee te gaan en de consequentie zou dan moeten zijn dat jij zonder dat product zit. Het is de wereld op z'n kop dat je sowieso het product afneemt en dan optioneel betaald als de prijs goedkoop genoeg is...
Het punt waar ik het vaakst op terugkom is dat er iets fundamenteel mis is met het actief beperken van een bepaald product.
- een product dat uitkomt op een videoband, mag je volgens hen niet afspelen op een smartphone. Dat men extra geld zou vragen om u te helpen je content te digitaliseren kan ik inkomen, maar als je het zelf kan, waarom moeten zij bepalen op welk device je het afspeelt. Onze economie en ontwikkeling is gebaseerd op het gebruiken van objecten/ideeen van andere mensen op manieren die die andere mensen niet voorzien hadden/hebben. Het artificieel gaan beperken hiervan is economische en technologische achteruitgang. Dit voor de economische vooruitgang op korte termijn van een select clubje.
Ik moet de eerste producent nog spreken die niet wilt dat hun film door zo veel mogelijk mensen wordt bekeken.
En welke prijs is 'fair'? Ten eerste vind ik het absurt dat er in blockbuster films acteurs zijn die een miljoen per draaidag krijgen. Ik heb persoonlijk geen medelijden met die acteurs die een paar kopietjes mislopen. Wel kan ik mij voorstellen dat er genoeg mensen zijn die werken aan zo'n film die een normaal bedrag krijgen. Een beetje scheef vind ik het. Daarnaast worden dat soort films ruim terugverdient met het bioscoopbezoek. Waarom kost een blu-ray dan 25 euro bij release? En moet ik 3 jaar wachten tot het op Netflix staat?
Een nobele insteek, maar hoe kijk je dan tegen het enorme succes van Popcorntime aan? Ik denk dat het vooral onmacht of 'een andere wereld' is in plaats van ethisch besef.
Het percentage mensen dat alleen legaal/niet gepiraat kijkt is sowieso relatief klein? De vraag was of binnen die groep mensen dat doen uit angst voor consequenties of dat die groep het vanwege ethische overwegingen niet doet. Dat er een andere groep is die 'gewoon' popcorntime gebruiken zegt daar niks over. Het enige wat nog in me opkomt is dat er gebruikers zijn van popcorn time die niet door hebben dat het gewone ouderwetse piraterij is. Hun logica komt er op neer dat het niet bij hun opkomt dat er iets mis zou kunnen zijn met iets wat zo polished is... Dan heb ik altijd zo iets van: Ehm, is het niet common sense dat als je iets krijgt waar hard aan gewerkt is en je er niet voor betaald dat daar waarschijnlijk iets niet aan de haak is? Maar goed, dat is dezelfde groep die het er daarna mee eens is dat ze het niet zouden moeten gebruiken, maar daarna dezelfde avond de verleiding niet kunnen weerstaan '-_- .
Ik neig zelf te verwachten dat het vooral ethische redenen zijn die mensen er momenteel van weerhouden, juist omdat bijna iedereen weet dat er niemand gaat aankloppen en dat het ontraceerbaar is
Het lijkt me ook reuze interessant zo'n onderzoek.

Ondanks dat het bekend zou moeten zijn dat er niet actief mensen worden opgepakt voor downloaden in Nederland, heb ik toch verschillende mensen in mijn vriendenkring die met opzet niet durven downloaden. Zelfs als ik aangeef dat ze zich meer zorgen maken dan nodig is.

Dus ik was zelf ook geneigd dat mensen eerder bang zijn dan etische redenen.

Dit moet wel als open vraag bij mensen gesteld worden. Mensen doen zich graag beter voor dan ze zijn. Bang (negatief/zwak) of Etisch (positief/sterk)
Als iedereen zou vinden dat illegaal downloaden etisch te verantwoorden is? Dan zouden er stukken meer mensen downloaden. Enerzijds omdat het goedkoper is, en zelfs voor wie prijs niet de bepalende factor is:
Zelfs voor wie prijs niet een bepalende factor is, is het gemak zo groot...

Voor wat betreft "illegaal downloaden ethisch verantwoorden": tot voor kort bestond er in Nederland in het geval van CD's (muziek) geen "illegaal downloaden".

Het veranderen van het marketinglabel "illegaal downloaden" naar het juridische label "illegaal downloaden" heeft aan het gedrag van consumenten niets veranderd.
In principe ben ik het er mee eens dat als jij een licentie koopt dat je hem moet kunnen doorverkopen
Als je een licentie bezit, dan zou het industrie de licentie ook moeten kunnen terug nemen wanneer je hem wilt afstaan, dus je ontvangt het geld weer terug.
Maar dan is de vraag, per wanneer bezit je een licentie van het muziekstuk...
Niet dat we dat punt ooit hebben bereikt, maar het werd wel al duidelijk dat dat gewoon ethisch niet acceptabel is en economisch desastreus.
Daar wil ik dan wel eens wat onderbouwing voor zien. Die bewering wordt namelijk met behoorlijke regelmaat uit de kast getrokken, maar de onderbouwing ontbreekt volledig.

Daartegenover staat dat er voldoende bewijs is tegen de organisaties die dit soort onzin uitkramen; de geprojecteerde 'verliezen' zijn bijvoorbeeld overduidelijke onzin.

Zoals het er nu voor staat heeft de "media-industrie" absoluut geen credibiliteit op dit gebied, en blijven claims van economische schade volledig onbewezen.

EDIT: Overigens is er ethisch helemaal niets mis met het kopiëren en 'remixen' van cultuur en kennis - sterker nog, de originele insteek van het copyrightmonopolie was om dit te faciliteren!

[Reactie gewijzigd door svenslootweg op 24 juli 2024 03:17]

Anoniem: 332486 @mkools2421 juni 2015 15:42
Daar vergis je je in. Er is in het begin een hoop te doen geweest over het cassettebandje. Maar toen bleek dat het geluid van een cassettebandje over 't algemeen slechter was dan de originele plaat werd er inderdaad niet meer gediccusieerd. Maar met de introductie van de DAT-recorder laaide het gedonder weer op.
Groot verschil met vroeger is dat we nu een kwalitatief exacte kopie kunnen maken van het origineel.
Dus ik moet gewoon een 320kb/s (slechter dan het origineel) mp3tje downloaden? :X Volgens jou stelling zou er dan niets aan de hand zijn?

Vetttt! Ik ga meteen spotify hacken en haal heel hun database leeg O-)

[Reactie gewijzigd door Audione0 op 24 juli 2024 03:17]

Ik ben het in principe met je eens, maar wou alleen even aangeven dat je vergelijking met horeca niet echt goed loopt. In het geval van muziek e.d. hebben ze het in de eerste plaats jouw iets verkocht en kunnen ze wel degelijk daar bepaalde eisen aan hangen.
Ik vraag me af hoe ver we nog zijn verwijderd van het punt waarop Chin/Ind restaurant "De Gouden Draak" voorstelt je alleen nog loempia's te verkopen onder de voorwaarde dat je thuis nooit meer loempia's maakt die lijken op hun recept; ze hebben je immers iets verkocht en kunnen daar voorwaarden aan stellen.

In de software wereld wordt de scheiding tussen intellectueel eigendom en fysieke drager heel normaal gevonden: Microsoft biedt zelf een tool aan waarmee je een Windows-DVD kunt thuiskopieren naar een USB-stick, steam/origin/social club/battlenet/uplay doen hetzelfde voor games. Het is de muziek/film industrie die van meerdere walletjes probeert te eten: wel de lusten van intellectueel eigendom willen maar ondertussen al de lasten afschaffen. Het is logisch dat de industrie dit probeert, maar het is echt bedroevend om te zien dat rechters dit niet doorhebben (of zich laten omkopen).
De horeca vergelijking is wellicht wat lastig, maar er is best wel iets van te maken.

Stel, je gaat uit eten in een goed restaurant. Na bestelling wordt je eten gebracht op warmhouders. Op het moment dat je het op je bord wil gaan scheppen, komt de ober even snel aangewandeld om je te vertellen dat de prijs van het eten 2 keer zo duur wordt als je het op je bord legt, immers, het voedsel is op de warmhouders gebracht en door het op je bord op te scheppen, creeer je een 'nieuwe maaltijd'.

Enfin, je maaltijd is al 2 keer duurder geworden, maar op het moment dat je daadwerkelijk probeert te gaan eten met het bestek, komt de ober nogmaals aangesneld om te vertellen dat het gebruik van bestek wederom de prijs omhoog brengt met eenzelfde bedrag. Immers, zodra je het eten op je bestek plaatst, is het weer een iets andere vorm van je maaltijd.

Uiteindelijk mag je dus drie keer betalen voor je ene maaltijd, omdat het restaurant dat nu eenmaal doodnormaal vindt. Had je het maar met je handen uit de schalen moeten eten.
Behalve dat je met die vergelijking nog schever gaat, want 1) bij een CD heb je in iedere vorm de maaltijd genuttigd en 2) het doel met de verkoop is hem in de eerste vorm te nuttigen.

Ik bedoel maar, een betere (nog steeds slechte) vergelijking is dat jij bij een afhaal-en-normaal restaurant komt en dat ze je extra geld vragen als jij plots je afhaalmaaltijd in het restaurant wilt nuttigen. Op dat moment - net zoals met CDs - hebben beide producten - thuis eten of in het restaurant - verschillende voor en nadelen en betaal je naar gelang van wat je wilt krijgen. Hij loopt nog steeds stuk, want je kunt niet twee keer dezelfde maaltijd nuttigen, maar goed. In dit geval is dus restaurant + doggy bag mogelijkheid > restaurant > afhalen en afhankelijk van de voor en nadelen verschillen de kosten en wil je het beste van twee werelden dan betaal je het meest (al zitten doggy bags soms in de prijs~ maar goed, het blijft een super slechte vergelijking :+ ).
Het gaat de muziekindustrie niet om het nuttigen van de muziek. Het maakt ze echt geen donder uit als je de gekochte muziek nooit luistert. Wat ze wel uitmaakt, is dat als je het op een ander medium wilt hebben dan je het hebt, je het gewoon overnieuw mag kopen/ervoor mag betalen.

Daar is mijn vergelijking dan ook op gebasseerd. Je koopt je muziek op CD (warmhoudplaten), maar wil het eigenlijk afspelen op je mp3 speler (bestek), waarvoor je de CD eigenlijk eerst moet omzetten naar mp3 op je computer (het bord).

Er zijn (helaas) genoeg voorbeelden voorbijgekomen in de laatste 10-15 jaar, waarbij gekochte 'mp3's' (ja, ik weet het, voor beveiliging heb je zo ongeveer alles behalve mp3 nodig) alleen maar op het apparaat afgespeeld kon worden waarmee het gekocht was, zolang de verkopende partij nog bestond. Ging zo'n bedrijf op de fles, was je maaltijd opeens ook volledig genuttigd en mocht je weer een nieuwe maaltijd aanschaffen. Ofwel, in deze moderne tijden is het niet eens zo dat je muziek 1 keer aanschaft en het vervolgens tot in de eeuwigheid kunt blijven gebruiken.
Zijn redenering klopt eigenlijk wel. Je kan perfect de maaltijd nuttigen uit de gemeenschappelijke kom. Maar omdat dat niet netjes/gemakkelijk is eet iedereen het op zijn manier op zijn bord. Net zoals iedereen de content van zijn cd op hun device van voorkeur afspeelt. Een cd/dvd levert in mijn ogen een licentie gebonden aan een kwaliteit van de opname. Dat je extra betaalt voor een hogere kwaliteit/resolutie of andere prularia ok, maar dat je extra betaalt om het mogen af te spelen op een smart tv, en nog eens om het af te spelen op je playstation, en nog eens om het af te spelen op je smartphone, en nog eens... gaat er misschien over?
De content industrie wil dolgraag een model dat in de fysieke wereld gebruikt wordt (idioot), maar weigert deze te volgen als het gaat om de praktische kant er van (de klant kan hun product gebruiken zoals die het zelf wenst te gebruiken)
Anoniem: 159174 @M-en-M21 juni 2015 12:28
x=0 kan principieel nooit bewezen worden (Heisenberg).

Sterker, als aangetoond kan worden dat een artiest meer verkoopt door de publiciteit van thuiskopieren kan x<0 worden.

[Reactie gewijzigd door Anoniem: 159174 op 24 juli 2024 03:17]

Hoe kan thuiskopiëren publiciteit opleveren? Je kopieert iets wat je al bezit.

Ik denk dat je vergeten bent dat kopiëren voor vrienden en familie niet onder thuiskopiëren valt.
Naast dat dit bijna niet meer speelt. Maar toch.

Ik wacht eignelijk op de eerste rechtszaak tegen Android, of tegen Pioneer.(of andere merken)

Oordeel goed/slecht is lastig. Maar als ik al een CD zou kopen (ik heb er geen behoefte aan net zo min als illegale muziek ) wil ik deze afspelen in de auto. En niet een CD van één artiest, maar via de Telefoon vanalles door elkaar.

Nu moet je dus alles 2x kopen 1x op CD en als je dat doet en toch graag het via je telefoon moet kopen moet je datzelfde nummer nogmaals kopen.

Tja als je dat normaal vind is dat vreemd.

Even het volgende stellen. Je koopt een auto, en komt er achter dat je deze voor laten we zeggen 100 euro kan namaken. Zou je dat dan niet doen? Ik persoonlijk wel.

minder verkoop is iets heel anders dan schade.

Hoeveel mensen hebben zelf niet een tafeltje of een stoel in elkaar gezet? Moet deze industrie dan ook boos zijn?

Of wanneer je zelf een boom omhakt en daar het houd van gebruikt voor een gezellig vuurtje? Moet de houd industrie dan boos zijn?

De muziek/film industrie is de enige welke zielig doet wanneer ze geen verlies maken maar iemand iets na maakt en dat makkelijk kan doen. Iets wat in elke andere industriegroep gewoon volkomen legaal is. (zelfs zo legaal dat 24 kitchen daar helemaal op gebouwd is als TV zender ).

De film industrie loopt zelfs als een trein, Jurassic park (niet eens orgineel dus ) verdiende miljoenen in het eerste weekend.
Wow, heerlijk scheve vergelijking weer. Als jij een stoel na probeert te maken dan is het resultaat echt een nieuw uniek iets. De juiste vergelijking is dus dat jij bijv. een star wars clone zelf probeert te filmen. En als je dat doet (en je geen merkrecht ofzo schend) dan zal niemand daar over klagen. Het grote verschil tussen een muziekstuk te schrijven en een stoel maken is dat het ene intellectueel eigendom creëert en het andere fysiek eigendom. En ja, als je een samenleving wilt hebben waar intellectueel werk het het waard is, moet je er voor zorgen dat intellectueel eigendom net zoals fysieke producten ook verkocht en verhandeld kan worden.

En voor een samenleving waar entertainment de basis is van bijna iedereens vrije tijd hebben we eigenlijk een best kleine industrie. Puur als je bedenkt hoeveel tijd mensen stoppen in het kijken van films en series en de relatief lage instapkosten zou je eigenlijk verwachten dat die hele industrie nog veel groter zou zijn economisch gezien. Maar goed, dat is makkelijk te verklaren als je rekening houd met de gigantische aantallen mensen die vinden dat ze het geld niet hebben voor hun hobby's en dus maar op andere manieren aan hun gerieven komen.
En voor een samenleving waar entertainment de basis is van bijna iedereens vrije tijd hebben we eigenlijk een best kleine industrie. Puur als je bedenkt hoeveel tijd mensen stoppen in het kijken van films en series en de relatief lage instapkosten ...
Die instapkosten zijn technische vrijwel nihil, maar door intellectueel eigendomsrechtwetgeving gigantisch: als een tiener met vrienden een filmpje maakt waar een deuntje uit de jaren '50 op de achtergrond speelt, hebben ze geen kans om door te breken, laat staan het commercieel uit te buiten.

De kans dat ze het commercieel willen uitbuiten is nihil. De kans dat het via Youtube veel gezien wordt voordat er takedownrequest het neerhaalt is nihil. De kans dat ze de rechten op dat stukje muziek kunnen krijgen voordat ze kapotgeprocedeerd zijn is nihil.

De kans dat iemand iets totaal nieuws creëert zonder gebruik te maken van bestaande cultuur is zo groot als de kans dat iemand opgroeit in totaal isolement. Wat voor toevoeging aan cultuur verwacht je van zo'n kasplantje?
Nee hoor die stoel is een exacte kopie van het origineel. Ik heb hout gekocht om het te maken. Net als je een cd koopt.

Alleen digitaal is het makkelijker toegankelijk.
Als jij exacte kopieën weet te maken dan is heb je heel significante skill om met hout en stof te werken. Ik ken genoeg DIY-ers en geen één van hun weet een exact kopie van een stoel of tafel te maken. Daarnaast ken ik één professionele 'timmerman' en het verschil tussen wat hij maakt en wat zelfs ervaren DIY-ers maken is gewoon mijlenbreed (hij kijkt naar een constructie en ziet direct waar het over een aantal jaar waarschijnlijk losjes gaat zitten bijvoorbeeld). Maar goed, als je daadwerkelijk die skill hebt dan zou ik zeggen: Maak er een carrière van, want de skill om met hout te werken is één die we erg waarderen in onze samenleving en we graag voor betalen.

Als jij (of wie dan ook) een kopie van iets maakt hoef je niks van de intellectuele inspanning te leveren en gaat het alleen om de praktische skill sets. Het verschil is weer dat bij een digitaal product bijna alle inzet puur intellectueel is terwijl bij het maken van een stoel de mate van intellectuele inspanning veel veel beperkter is. Vandaar ook dat als je als timmerman alleen kopieën maakt van anderen mensen toch wel op je neer zullen kijken, maar het niet het einde is. Vergelijk dat met het maken een kopieën (voor anderen) van een muziekstuk waar jij gewoon de volledige inspanning van de maker te niet doet.
En als ik dit nu eens met een schilderij van Rembrandt doe??
Dat hebben anderen ook geprobeerd. Dat heet een vervalsing ;-). Wordt je niet echt in dank afgenomen.
Pas zodra het wordt verkocht. Je bent vrij om na te maken wat je wilt, maar als je er geld aan wilt verdienen moet je rechten bezitten.
Anoniem: 167912 @ticket200022 juni 2015 08:48
En als ik dit nu eens met een schilderij van Rembrandt doe??
de meester van die schilderijen is al meer dan 70 jaar overleden en dus zijn zijn werken rechtenvrij geworden.
Als je een bestaande foto zou naschilderen kan je echter wel veroordeeld worden
Heel je reactie laat uitschijnen dat een stoel namaken ok zou zijn. Dat is het uitdrukkelijk niet: op het design van meubels heersen net zo goed copyrights als op alle andere fysieke zaken. Het zal erg moeilijk worden voor de rechtenhouder om de inbreuk vast te stellen indien je de stoel enkel voor eigen gebruik hebt gemaakt, maar in principe is het strafbaar.
De kennis en kunde die in het maken van de stoel kruipt is niet terzake: een slechte kopie is evengoed een inbreuk
Ik ben het volledig met je eens. Ik hoop dus ook niet dat ze die wet hier gaan toepassen want dan wil ik alle thuiskopie heffingen die ik de laatste tijd/jaren betaald heb handje contantje terug krijgen, want ik heb betaald om een kopie voor thuis gebruik te maken. Wat ze met dat geld gedaan hebben is niet mijn pakkie an.

Enja de muziek/film industrie doet zielig omdat ze het kunnen maken ( ze hebben zo ontiegelijk veel geld, wel meer dan het eu parlement ).

Ik snap van deze rechter dus ook helemaal niks... Stel de fabrikanten brachten cd's uit die niet kapot konden gaan OKE, dan hebben ze een geldige reden om geen kopies van de cd's te maken.. Maar 1 kras op een cd dan zou je hem dus gelijk nieuw moeten kopen? come on.
En inderdaad jou verhaal met de telefoon, ik koop een cd met nummers, betaal er 20 euro voor en moet vervolgens per nummer nog eens 1 euro betalen om die op mijn tel te hebben? En nog eens 1 euro per nummer om die op usb voor in de auto te moeten hebben.

Haha. Dan luister ik liever naar de radio dan dat ik nog maar 1 euro aan een cd uitgeef, dan kijk ik liever naar ''oude'' films gratis via myprime ( upc ) dan dat ik ook maar 1x naar de bios ga.

Nee laat dit achterlijk gedoe maar even achterwegen in Nederland. Dat de Britte niet meer weten wat ze doen is hun probleem :D
Anoniem: 159174 @downtime21 juni 2015 15:10
Je draait de muziek daardoor vaker, waardoor je via een netwerk effect anderen ook op de muziek attendeert.
Ik heb geen cd speler, alleen een mediaspeler (squeezebox, vorige eeuw maar het werkt). Derhalve zijn al mijn cds geript zodat ik ze af kan spelen. Als iemand bij mij thuis iets hoort en denkt 'dat is leuk dat wil ik ook' is dat dus een geripte CD. Diegene zou dan interesse in die muziekmaker kunnen tonen. Naar concerten gaan, shirts kopen misschien zelfs wel CD's.
Ja, maar dat laatste is dan weer zo'n reden die "heel toevallig" ook gunstig is voor de afnemer. Wanneer je zelf bijv. webdesigner zou zijn, wat zou je dan liever hebben:
a. betaald worden voor de website die je gemaakt hebt.
b. de website gratis leveren, maar de afnemer belooft reclame voor je te maken, zodat je meer klanten krijgt en je vast heel rijk & beroemd word.

Muziekartiesten worden vaak ook liever betaald denk ik, dan afgescheept worden met vage beloftes van publiciteit.
Anoniem: 159174 @Atomsk21 juni 2015 15:09
Verschil muziek - website: muziek is een massaproduct, een website uniek. Daar gelden heel andere "regels".
De mogelijke schade die er toch van zou kunnen komen woord dan toch al apart bestraft?

Mogelijke schade kan je toch nooit indekken?

Een wagen kan je ook kwadelijk gebruiken, moet men ze daarom afgeschaft worden?

Thuiskopie zorgt er voor dat je het ENKEL in je privé ssfeer behoud in het geval de cd kapot gaat of dat je het via een mp3 speler zou willen beluisteren. Als je het dan begint te verkopen op internet te zetten dan veroorzaak je inderdaad schade als je het gebwoon voor thuisgebruik houd niet.

Ik vind het alvast een vreemde uitspraak en dit voelt als lobbying aan...
Het artikel beschrijft het wat rot. Ik heb even doorgezocht naar Britse nieuwsbronnen. Kopieren is het Verenigd Koninkrijk verboden (net als in Nederland). Echter had de regering bedacht dat er een "the private copying exception" gemaakt kon worden binnen de wet. (Het dekt niet de lading, maar het is een soort gedoogbeleid).


De (vergelijkbare) Hoge Raad van het Verenigd Koninkrijk heeft nu besloten dat deze exceptie onwettig is, zolang dit niet gecompenseerd wordt (net zoals dit nu in Nederland gebeurd)

Onderstaande artikelen geven wat meer duidelijkheid hierover:
http://www.out-law.com/en...material-come-into-force/

http://www.out-law.com/en...nlawful-rules-high-court/
Mag je cd's kopen, rippen en de nummers op je telefoon zetten of een cd branden met al je favoriete nummers? Anders kan ik namelijk net zo goed stoppen met muziek kopen, ik ben toch illigaal bezig...
In Nederland, voor jouw eigen gebruik wel ja.

Ooit was er ook een voorstel voor modernere rechtenwetgeving dat zei dat je voor dezelfde content altijd maar één keer zou hoeven betalen. Elke vorm van voor jezelf overzetten op een ander device / medium dus altijd ok. Snap best dat daar flink haken en ogen aan zitten, maar toch erg jammer dat het niet verder doorgezet is..
Ja, en dan reis je naar Engeland, met nummers (liedjes) op je telefoon die je netjes vanaf je gekochte CD gekopieerd hebt...

Dan ben je alsnog illegaal bezig, want in Engeland mag het dus niet.

(De wet van het land, waar je op dat moment bent, geldt.)
Je hebt het kopiëren in Nederland gedaan, waar het legaal is.
Als je nu de cd meneemt en in Engeland gaat rippen, foei!
Precies dit dus. Anders rij je te hard in Duitsland (waar dat legaal mag) kon je in Nederland en mag je een boete betalen omdat je 200 hebt gereden.

Dat zou mooi worden.
Precies dit dus. Anders rij je te hard in Duitsland (waar dat legaal mag) kon je in Nederland en mag je een boete betalen omdat je 200 hebt gereden.

Dat zou mooi worden.
Deze vergelijking gaat mank: je mag in Nederland best 200 rijden. Op het circuit ofwel privéterrein. Het mag alleen niet op de openbare weg waar de overheid verantwoordelijk voor is. For all intends and purposes is de Duitse openbare weg privéterrein voor de Nederlandse wet, hier gelden dus de verkeersregels van de eigenaar. (=Duitse overheid)

Een betere vergelijking is misschien dat je naar de VS gaat om in een staat waar dat is toegestaan wiet te telen. Het resultaat daarvan, wiet, draag je bij je terwijl je naar een andere staat of land gaat waar het telen van wiet niet is toegestaan.

De echte vraag is dan: is het verboden om een (thuis)kopie te maken of is het (ook) verboden om een kopie te bezitten? Daar durf ik geen uitspraak over te doen.

[Reactie gewijzigd door Mentalist op 24 juli 2024 03:17]

Hmm maar hoe bewijs je dat het geript is in een ander land?

En wat doe je met het internet? welk land is dat? Bijvoorbeeld: Ik huur een vps in duitsland en rip het dan
Goede vragen, dat is precies HET probleem van internet. Alsmede wetgeving van het land.

BV de Fifa heeft mensen opgepakt omdat er US banken gebruikt zijn. Dit terwijl ze eigenlijk in de US niks fout gedaan hebben.

Je kan je dus voorstellen dat voor VPN in ieder geval in Amerika hetzelfde geld. Je hebt fysiek niks in dat land fout gedaan, maar wel gebruik gemaakt ( bewust ) van hun grondgebied.
Anoniem: 406468 @wjn21 juni 2015 13:19
Maar de wet geldt op dat moment dus niet, want je hebt de daad in een ander land uitgevoerd. Het bezitten is niet verboden, het kopieren is.

Als je in Nederland kopieert, zit je prima in Engeland, want je hebt niet in Engeland gekopieerd waar het niet had gemogen.

Op dezelfde manier kan je in Nederland niet opgepakt worden voor het drinken van een kopje thee in Engeland zonder daarbij je pink in de lucht te doen - zelfs al was het zowel in Engeland EN Nederland illegaal. Uiteraard puur hypothetisch.
ergens gaat dit nergens over. Als ik bijvoorbeeld een boek zou kopen, en dit aan mijn zus uitleen, nadat ik het uitgelezen heb natuurlijk, is dat dan ook illegaal? Daar ik geen boeken meer koop, maar in de bieb haal, betaal ik alleen het leengeld. Schrijvers moeten een relatie hebben met hun uitgever zoals een werknemer met een werkgever. Je krijgt dan als schrijver een 'inkomen' van de uitgever, onderling overeengekomen, en dat is het dan. Werk dat ik dertig jaar geleden heb gedaan bij mijn werkgever wordt ook niet meer aan mij uitbetaald, ik heb daar al inkomen voor gekregen, 30 jaar geleden.

Wil je als artiest/kunstenaar zelfstandig/onafhankelijk zijn, prima. maar zeik dan niet over illegale kopieën. Dat is namelijk van alle tijden. Als je werk goed genoeg is, verkoopt het vanzelf.
Een boek doorgeven is iets anders als een cd kopieren, dat snap je toch zelf wel? Jij kan en mag je zus jouw cd lenen, wat niet mag is een kopie maken.
Anoniem: 159174 @sharkwouter21 juni 2015 12:30
Nee, dat mag dan niet. Je moet dubbel betalen. Wat we feitelijk al doen via bv spotify. Ik luister daar nummers die ik ook op CD heb.
Bij Spotify betaal je maar een fractie voor de licentie op de content en ook een groot deel voor de toegevoegde functionaliteit van het programma en de app. Dus om te zeggen dat je 2x voor hetzelfde betaalt is niet helemaal juist.
Verder wil iedereen natuurlijk een boterham verdienen. De melkboer levert ook niet meer aan huis, maar doet dat inmiddels via grote georganiseerde distributie zodat het uiteindelijk in de supermarkt beland en de melkboer zich meer bezig kan houden met de productie van melk. Hierdoor kan hij meer melk tegen lagere kosten produceren.
Zo willen ook (kleinere) artiesten voornamelijk bezig zijn met het produceren van muziek, want dat is hun vak, en laten ze de distributie meestal over aan aanbieders zoals iTunes, Spotify etc.

Overigens loopt de rechterlijke macht wel behoorlijk achter daar in de UK hoor, ik geloof niet dat er nog bijzonder veel mensen zijn die op regelmatige basis CD's kopen en/of rippen. Want aangezien rippen betekent dat je ook de apparatuur hebt om te kunnen streamen en/of downloaden, zijn die plastic schijfjes eigenlijk al ten dode opgeschreven. Nog maar even afgezien van het feit dat ze niet zo lang mee gaan en snel beschadigen.
Anoniem: 159174 @Ulysses21 juni 2015 15:19
Dat je voor muziek betaalt is niet meer dan logisch.

Het beeld van de arme artiest daarentegen die een boterham moet verdienen die onthouden wordt door de rippers van CD 's vind ik nogal gemakkelijk op de emotie inspelen.

Als ik de CD heb gekocht is een tweede keer betalen onzin. Ik heb die arme artiest al betaald. Zeker omdat de artiest wist, had moeten weten, en moest verwachten dat de inhoud van de CD op een ander medium kon worden geplaatst. De arties is hier niet de zielige partij, maar ik als initiele koper. Bij elke CD die ik nu rip denk ik, waarom heb ik de eerste keer eigenlijk betaald als ik nu uiteindelijk toch "illegaal" bezig zou zijn.

Ik heb geen medelijkden met arme artiesten die nu weer extra geld willen omdat ik ze al betaald heb de eerste keer. Er staat op de CD geen houdbaarheidsdatum.

De extra functionaliteiten van spotify: heb ik niet om gevraagd. Ik vind dit, met alle respect, een excuusargumentje van de industrie.
Twee super kleine dingetjes:
  • "Zeker omdat de artiest wist, had moeten weten, en moest verwachten dat de inhoud van de CD op een ander medium kon worden geplaatst." Zoals hierboven al gesteld word is auteursrecht volledig artificieel, dus wat hij moest verwachten word bepaald door wat er in de wet stond. (En daar moest hij zijn prijzen op baseren. Stel hij weet dat het niet van media naar media kopieert mag worden en de markt is enigszins competitief dan zou het logisch zijn om het product iets goedkoper te verkopen. Probleem is vaak dat bij de grote bands mensen muziek van een bepaalde band willen onafhankelijk van de prijs en de markt dus niet werkt, maar dat staat er los van.)
  • "Er staat op de CD geen houdbaarheidsdatum." Wel dus, veel mensen hebben bijvoorbeeld geen CD speler meer. Je zou kunnen zeggen dat dat een natuurlijke beperking is van de manier hoe je je product koopt.
Anoniem: 159174 @AlRoke21 juni 2015 20:04
Even over superkleine dingetjes

"Wat hij moest verwachten wat er in de wet stond".... In de wet stond dat een kopie voor eigen gebruik mag. Dat daar de lobby-onzin een thuiskopie voor heeft verzonnen doet daar niks aan af. De artiest die begin 2000 iets op een cd zette, wist dat er thuiskopieen konden worden gemaakt. Dus...

En dan de levensduur: ff mijn cd-doosjes omgedraaid en het staat dr niet op. En ik ben oud genoeg om de introductie van de CD te hebben meegemaakt. En wat werd toen verteld: in tegenstelling tot LP's, zijn CD's digitaal, en daardoor voor eeuwig en altijd zonder kwaliteitsverlies. Ik heb dus geen behoefte om te worden bestraft voor de overselling door de entertainment industie. En door CD fabireken die slechte kwaliteit leveren. Een cd die 100 jaar goed blijft is eenvoudig te maken.
Als ik het goed begrijp was dat dus in de UK niet legaal tot heel recent en die recente wijziging is nu weer teruggedraaid.

En de levensduur van CD's is in hoe lang ze praktisch te gebruiken zijn. Ik persoonlijk heb niks meer om CD's in te spelen. M'n laptop kan het niet, m'n desktop kan het, m'n (antieke) mp3 speler kan het niet, m'n telefoon kan het niet.

En trouwens, ik ben totaal voorstander van thuis mogen kopieren, maar ik zie ook geen enkel probleem met een thuiskopieheffing (al denk ik ook weer niet dat het de beste oplossing is).
Beetje afhankelijk van de artiest, maar die krijgen maar een klein percentage. De maatschappijen en tussenhandel verdient wel erg goed.
Het beeld van de arme artiest daarentegen die een boterham moet verdienen die onthouden wordt door de rippers van CD 's vind ik nogal gemakkelijk op de emotie inspelen.
Dit sowieso. Nog los van het feit dat bij de meeste artiesten het gros van de verkoopprijs van zijn album niet naar de artiest gaat. En dan nog hoeven we geen medelijden te hebben. Kijk maar eens naar hoe ze wonen....

Als je als artiest geld wilt verdienen, dan zul je op moeten treden en jezelf moeten vernieuwen, andere dingen verzinnen waarom mensen je cd's of andere merchandise willen kopen. Niet blijven vertrouwen op de ouderwetse CD als melkkoe.
Anoniem: 535502 @sharkwouter21 juni 2015 11:53
Ik dacht dat dit eigenlijk niet mag.

iTunes geeft je wel uitdrukkelijk de toelating dat je je muziek mag zetten op maximaal 5 muziekdragers.
Koop je gewoon een CD in de winkel en rip je die naar je iPhone/iPod, dan ben je eigenlijk illegaal bezig, want die expliciete toelating is niet gegeven.

Dat maakt het nog zotter dus.
Koop je een nummer van artiest X via ITunes, mag je die op je gsm en iPod zetten.
Koop je datzelfde nummer op CD, dan mag je dat niet.
hmm ik heb hier een grote bedenking bij:

Zit er bij de aankoop van je cd een contract waarop staat wat je wel of niet met de cd mocht doen?

zo nee: kan het dan niet zijn dat de klant misleid is geweesd tijdens zijn aankoop door hem geen voorwaarden tijdens de verkoop gegeven te hebben? maar wel daarna ?

het is zelf straffer: weet de consument wat hij eigenlijk wel aankocht tijdens de cd aankoop? het muziek? de teksten? recht van luisteren? recht van delen? recht van kopieren? auteursrechten? rechten voor het in een bepaal dmedium te spelen maar niet in een ander medium?

Sorry maar ze hebben het zelf extreem complex gemaakt en hebben geen regels gebonden tijdens de verkoop.

Bovendien is er niets meer transaparant en vind ik ook niet normaal dat het nog mogelijk is om 1 liedje 20 keer te moeten betalen... of ja wacht..wat gebeurd er dan? ... je wil het geen 21ste keer betalen dus download je het...oeps je moet voor een rechter want je hebt het maar 20 keer betaald en je moest het een 21ste keer betalen! Foei gij vuile dief!

Samengevat : er moet transparantie komen en duidelijke regels en wetten die beide partijen beschermen

[Reactie gewijzigd door sebastienbo op 24 juli 2024 03:17]

Anoniem: 535502 @sebastienbo22 juni 2015 12:49
Ik heb even een willekeurige CD genomen. Hierop staat:
'All rights reserved. Unauthorized copying, reproduction, hiring, lending, broadcasting prohibited'
Het staat er dus duidelijk op dat je niet mag kopiëren.
Anoniem: 406468 @lenwar21 juni 2015 11:22
Ook zo bizar dat men er automatisch vanuit gaat dat elke mediadrager gebruikt zal worden voor het maken van illegale kopieen, alsof niemand er ook dingen op zal zetten die volledig legaal zijn. Het zijn juist deze wetten die zou out of touch zijn met de echte maatschappij en puur dienen ter zakkenvulling van de auteursrechtenindustrie, dat ik de moeite niet meer neem om leden aangesloten bij die industrie te compenseren. Ze stikken er maar in. Indies support ik nog zolang ze niet afhankelijk zijn van de ziekte die zich door onze politiek verspreid onder de vorm van verboden en taxen.
Men gaat daar niet van uit, maar men kan geen onderscheid maken tussen de twee. Ik zie het al gebeuren in de winkel: Mijnheer, gaat U deze lege datadrager gebruiken voor het opslaan van muziek, tv-series of films? Zoja, dan kost u dat ## cent extra.

En denk jij nu echt dat indie labels hier niet mee akkoord gaan? Ken jij misschien vele indie labels die zeggen: kopieer onze muziek maar vrij, zoveel als dat je wilt, we geven alles weg in het publieke domein ... ze bestaan, maar zijn zeer zeldzaam.

En wat zou jij er van vinden als de klanten van het bedrijf waarvoor jij werkt morgen ineens niet meer betalen voor de diensten/producten die zij afnemen omdat zij het niet goed vinden dat het bedrijf een winst erop neemt?
Een label is wat anders dan de artiest zelf, tenzij de artiest zelf het label in handen heeft. Artiesten verdienen bijna niks aan de verkoop van de muziek die ze maken. Onder een platen label verdient de artiest ongeveer 80 cent per fysieke drager. Met streamen ongeveer 0,003-0,004 euro. Verbazingwekkend laag. Artiesten moeten het hebben van optredens.

Als de labels verder kijken dan enkel directe inkomsten kunnen ze misschien zien dat het populair maken van een artiest niet alleen maar hangt aan de verkoop van de nummers maar de reikwijdte die de nummers hebben en ze via elk kanaal maar mogelijk naar buiten pompen. Ze verwoesten op deze manier gratis publiciteit. En deze vorm van publiciteit is misschien wel krachtiger dan de publiciteit waar ze miljoenen in stoppen.
Naja, het is niet alsof een nummer maar één keer gestreamed word natuurlijk. Blijft wel waar dat Spotify e.d. oneerlijk moeten concurreren met piraterij en daardoor te lage bedragen moeten vragen, maar dat is enkel en alleen de schuld van 'piraten'. Het slaat volledig nergens op dat veel artiesten tegenwoordig hun brood inderdaad grotendeels uit hun showskills moeten verdienen in plaats van hun muziek skill. Niet dat het slecht is dat een show artiest concerten geeft, maar er zijn ook artiesten voor wie muziek - en niet de optredens - hun main skill set is.
Enkel een select clubje verdiende voor het internet serieus aan de datadragers, de platenlabels (die het risico namen) verdienden eraan. Nu is de input van de platenlabels veel lager dan vroeger, ze zijn eerder overbodig en soms zelfs een drempel geworden.
Spotify levert massaconsumptie en maakt de drempel om naar een liedje te luisteren heel laag, dat is de reden waarom ze per keer dat je luistert zo weinig moeten vragen. Moesten ze meer vragen kunnen hun klanten het niet betalen om hun service (eenvoudig eender wanneer je muziek op eender welk device afspelen) effectief te gebruiken. Piraterij is misschien een concurrent, maar niet de reden waarom naar een liedje luisteren zo goedkoop is.
Uh, dat er geen onderscheid te maken is wil niet zeggen dat er dus betaald moet worden. De verkoper eist geld van de koper. WIe eist, bewijst. En hier dus ook een omgekeerde bewijslast.

Ander voorbeeld: alle huren 50% omhoog, want er is niet goed te bewijzen wie zijn woning wel of niet via airbnb onderverhuurd. Ben je van allerlei opsporingsellende af.

Logisch toch?
Ook zo mooi dat ze er zo laat mee komen. Fysieke cds zijn allang op hun retour.
Bij de itunes/amazons van de wereld betaal je zover ik weet voor het downloaden van het nummer (dus het plaatsen op je schijf) en daar wil de muziekindustrie nu dus wel fijn 2x geld voor vangen.

Dat een soortgelijke wet in Nederland vele jaren terug is ingezet is best logisch, maar om dat vandaag de dag nog te doen.. laat ze dan fijn die extra prijs bij de fysieke CDs incalculeren en deze iets duurder maken. Kunnen ze fijn zelf het bedrag bepalen, komt het geld altijd bij die maatschappij/artiest terecht die verantwoordelijk is voor die nummers. Iedereen blij toch?
Behalve de muziekindustrie natuurlijk want er valt veel meer geld te vangen via de manier die hun nu willen. En zoals te zien hier in Nederland werkt dat niet want slechts een paar maatschappijen vangen geld uit die vetpot.
Anoniem: 406468 @Xthemes.us21 juni 2015 14:37
Ze zijn er inderdaad laat mee, maar ik ben bang dat het ze daar niet zozeer om gaat. Dit schept precedent, zodanig dat het ook voor andere opslagmedia geldt.

Ik ben niet bekend met de precieze details van de wetgeving maar volgens mij waren CD's de uitzondering, dus nu is er helemaal geen kopieren meer mogelijk wettelijk gezien. Wat IMO hartstikke vreemd is.

Precies, als angst voor kopieren zo'n punt is, kunnen ze een tax op de individuele media doen. Maar dat gaat ze niet helpen natuurlijk, dat stoot mensen alleen maar meer af om te kopen als ze het ook gratis kunnen downloaden.

Ben blij dat er in Nederland nog niet achter individuele downloaders aangegaan wordt, maar ook hier hebben we een grote speler die corrupt is tot op het bot en graag meedoet aan lobbyen voor deze bullshitregels...
Bedankt voor de verhelderende toevoeging. Toch blijft er iets hieraan wat niet klopt: de zitting waarop ze willen besluiten of die passage uit de wet wordt geschrapt is pas volgende maand. Wil deze uitspraak nu zeggen dat die wet ongeldig is, ongeacht of het uiteindelijk wordt geschrapt of niet?

Ik vind dit weer zo'n erg raar dubbel verhaal. Wat je opvallend genoeg wel vaker ziet omtrent dit onderwerp :X
De procedure is nog niet afgelopen. De gevolgen van de uitspraak moeten nog aan de orde komen, schrijft de rechter:
L. Conclusion: Next steps

For the reasons set out in this judgment at Section I this application for judicial review succeeds.
I will hear submissions as to what flows from this conclusion and from the judgment generally. In particular I will hear submissions as to whether any issue of law that I have decided should be referred to the Court of Justice and if so as to the question(s) that should be asked.
I will also hear submissions as to the appropriate relief that I should grant given (i) the nature of my conclusion as to why the Defendant's decision to introduce Section 28B was unlawful; and (ii) any decision that I might make as to reference.
Ars-technica had afgelopen vrijdag ook al een artikel over geschreven,
http://arstechnica.co.uk/...private-copying-of-music/

Wat je in dit artikel mist is dat het gaat om het implementeren van een EU-maatregel. En de titel van dit artikel is ook misleidend,
het gaat niet alleen cd en dvd's, het gaat om ladingdragers. De extra memory op je telefoon wordt dan ook mogelijk belast omdat je een serie een keer wilt meenemen, terwijl het steeds gangbaarder wordt dat het geheugen als buffer kan worden gebruikt bij accounts als YouTube en spotify. Na een x-aantal uur doen ze het niet meer.


De beste rechter loopt weer een beetje achter op de feiten.
Klopt ook wel: als ik naast de cd ook de mp3 moet kopen voor op de mediaplayer betaal ik 2x voor dezelfde content. Als ik het 1x koop en dan rip betaal ik maar 1x.
De muziekindustrie lijdt dus schade als het toegestaan wordt om een cd te rippen.
Je kunt er veel tegenin brengen, maar het is geen sluitend bewijs dat ze geen schade lijden hierdoor.

Dat het businessmodel in de huidige vorm niet van deze tijd is en dat het onrechtvaardig is om 2x de volle mep te betalen voor dezelfde content is een ander verhaal.
Anoniem: 661369 @_JGC_21 juni 2015 10:13
Maar wat hij zegt is dat de muziekindustrie uit moet leggen waarom ze schade leiden. In het artikel staat dat de muziekindustrie gelijk werd gesteld omdat niet duidelijk was of ze schade lijden. Als je aangeklaagd wordt voor diefstal moet het OM ook bewijzen dat jij schuldig bent. Als dan in de uitspraak zou staan:
Er is onvoldoende bewijs dan _JGC_ niet schuldig is dus hij wordt veroordeeld
Zou jij het denk ik ook onredelijk vinden.

Dat ze schade lijden is een ander verhaal... ;)

[Reactie gewijzigd door Anoniem: 661369 op 24 juli 2024 03:17]

Nee je leest het in de tekst iets wat verkeerd. In de bron staat het wellicht wat beter omschreven.

"While the groups are not against private copying exceptions, they disagreed with the Government’s conclusion that the change would cause no financial harm to the music industry. "

Met andere woorden. De overheid / beleidsmaker claimt dat er geen "schade" geleden worden. Daar is volgens de rechter onvoldoende bewijs voor waar de muziekindustrie simpelweg kan aantonen dat een CD x euro kost en dus een kopie daarvan een X euro vertegenwoordigd.
Tja, wat _JGC_ hierboven ook al zegt: ze zullen vast meer inkomsten hebben als iedereen 5x voor dezelfde content moet betalen. Het is de taak van de overheid om met wetten te komen die de consument tegen de grote bedrijven beschermt. Dan is het een beetje krom als ze die wet zo makkelijk kunnen laten schrappen, simpelweg door te stellen: "wij lijden financiële schade door die wet, want als die er niet was konden we iedereen 5x laten betalen". 8)7

[Reactie gewijzigd door Jerrythafast op 24 juli 2024 03:17]

Je gaat even aan 1 heel belangrijk punt voorbij. Muziek, Films, Software worden aangeboden op basis van licentie. Een licentie waarin jou rechten en plichten als koper omschreven staan.

Als je het koopt ga je daarmee akkoord. Ga je er niet mee akkoord koop je het niet.

Jij zou ook morgen bij de rechtbank staan als de overheid opeens bepaald dat je werkgever zelf mag beslissen of die jou wel of geen salaris betaald.

Wil men het anders, wat ik me op zich zelf best voor kan stellen moet je bij de basis de veranderingen aanbrengen en de markt op die nieuwe basis laten bepalen welk, wat voor en voor hoeveel er nieuw aanbod uitgebracht kan worden.
Anoniem: 40104 @Rob_0321 juni 2015 11:50
Je gaat even aan 1 heel belangrijk punt voorbij. Muziek, Films, Software worden aangeboden op basis van licentie. Een licentie waarin jou rechten en plichten als koper omschreven staan.
Dit is eigenlijk het echte probleem. Het feit dat we muziek, films en software anders laten bestaan in wetgeving dan praktische alle andere producten. Als ik een stuk muziek of een film koop hoort dat gewoon net als een ander producten te zijn. Dat moet ik kunnen gebruiken naar wens en kunnen doorverkopen naar wens als ik het product niet meer wil. Als ik iemand een keukentafel verkoop is het doodnormaal maar als ik iemand een stukje software verkoop dat ik niet meer gebruik wil de industrie dat eigenlijk niet. Dat is waar we vanaf moeten, de zakkenvullende en walgelijke media-industrie door speciale wetgeving laten wegkomen met het naaien en uitknijpen van de consument.
Wil men het anders, wat ik me op zich zelf best voor kan stellen moet je bij de basis de veranderingen aanbrengen en de markt op die nieuwe basis laten bepalen welk, wat voor en voor hoeveel er nieuw aanbod uitgebracht kan worden.
We moeten dus richting het stoppen van het anders behandelen van bepaalde producten. Er moet geen verschil zijn tussen 100 euro neerleggen voor een stukje huisgerij of een stukje software. Ik moet het allebei kunnen gebruiken zoals ik wil en allebei kunnen verkopen als ik het niet meer wil.
Dat ben ik in grote lijnen ook wel met je eens en dat stel ik ook. Je moet het bij de basis veranderen en niet tussen door opeens de spelregels aanpassen.

Probleem is natuurlijk wel dat het in heel veel gevallen niet gaat om een noem iets een Ilse de lange cd verkopen die je zelf niet meer gebruikt maar een kopie maken die "cadeau" gedaan wordt en er dus in feiten van 1 product plop 2 gemaakt worden zonder dat de rechthebbende daar een cent voor ziet.

Stel in de hypothese dat je dus het als een gewoon aangekocht product zou gaan zien. Kopieer er maar op los geen probleem. Dan koopt er binnen no time geen hond meer een origineel maar maakt het gebruik van een levendige handel in kopietjes.
Stel in de hypothese dat je dus het als een gewoon aangekocht product zou gaan zien. Kopieer er maar op los geen probleem. Dan koopt er binnen no time geen hond meer een origineel maar maakt het gebruik van een levendige handel in kopietjes.
Dat is geen hypothetische situatie!

TED-talk: Youtube: Johanna Blakely: Lessons from fashion's free culture

Auteursrechten gelden niet op mode. Merkrecht wel, daarom kalken de grote modemerken hun logo in koeienletters op hun product. Maar een kledingstuk mag je gewoon exact namaken, op het merkje na. Ook de formule van Chanel no. 5 mag je gewoon namaken om zo exact hetzelfde luchtje te produceren. Noem je het Camel no. 5, maar ook al ruikt het hetzelfde: je zal er niet veel van verkopen.

En zoals Johanna Blakley zo treffend zegt: de mensen die Gucci kopen zijn niet dezelfde als de mensen die namaak-Gucci kopen! Wie had dat gedacht!

Natuurlijk kopen veel mensen een namaak-Gucci artikel van de V&D (maar dan met V&D merkje erop) of wat voor winkel dan ook, maar dat publiek is helemaal niet in de markt voor een peperduur origineel Gucci artikel. Het V&D product, ook al is het vrijwel identiek, is geen alternatief voor een origneel Gucci product. Gucci gaat niet failliet en het verbieden van namaak zal de verkoopcijfers van Gucci niet helpen.

Iemand die 1000 albums download is ook helemaal niet in de markt om 1000 albums in de winkel te kopen. Het is een andere markt, maar met kunstmatige wetten en mechanismen wil men een schaarste creëren die er eigenlijk niet is.

[Reactie gewijzigd door Mentalist op 24 juli 2024 03:17]

In het geval van mode zoals je het omschrijft is er echter wel een groot verschil tussen een Gucci tas of een lookalike met V&D logo.

Net als een nummer gezongen door Madonna anders klinkt dan door je schoonzus. En wat mij betreft mag die schoonzus dat ook gerust doen.

"de mensen die Gucci kopen zijn niet dezelfde als de mensen die namaak-Gucci kopen! Wie had dat gedacht!"

Dat klopt wel echter de mensen die straffeloos kunnen kiezen tussen een Gucci tas voor €200,- of een zelfde Gucci tas gratis zijn wel de zelfde mensen. Althans dat is mijn verwachting en ook volledig logisch. Waarom betalen als het gratis kan.

"Iemand die 1000 albums download is ook helemaal niet in de markt om 1000 albums in de winkel te kopen."

Ongetwijfeld waar maar is in mijn ogen geen argument om het dus toe te staan. Dat is net zo iets als een winkeldief niet aanhouden omdat die anders toch de artikelen niet gekocht zou hebben.
In het geval van mode zoals je het omschrijft is er echter wel een groot verschil tussen een Gucci tas of een lookalike met V&D logo.
Ja: het merkje. En zo is er ook een verschil tussen een download en een CD met goede kwaliteit geprint boekje en mogelijk een handtekening.

Digitale goederen, tenzij handgemaakt, zijn altijd identiek. En daardoor (buiten bandbreedte) eigenlijk ook geen product. Maar als je te lui bent om iets op maat te maken (handtekening en/of een "dank je" inspreken) dan nog kan een artiest een download digitaal ondertekenen. (en een kleine willekeurige code aan het muziekbestand toevoegen) Als je dàt muziekbestand op een fileshare-netwerk zet verliest het zijn meerwaarde. Want ook al klinkt het 100% identiek, dàt bestand heb je echt bij de bron gekocht. Hoe irrationeel ook, zo werkt het in de echte wereld en ik betwijfel of de virtuele wereld hier anders zal zijn.

Zie het zo: als Ilse DeLange jou retweet, dan heeft dat betekenis en praat je erover met je vrienden. Als een random bakvis uit Schubbekutteveen die toevallig Ilse heet en "De Lange" als achternaam heeft jou retweet, dan heeft dat geen enkele betekenis.
Net als een nummer gezongen door Madonna anders klinkt dan door je schoonzus. En wat mij betreft mag die schoonzus dat ook gerust doen.
Maar ook dat mag niet. :) Anders zou de markt voor covers veel groter zijn.

In de praktijk zou het er overigens op uitdraaien dat na veel digitale manipulatie men iets zou produceren wat bijna niet meer is te onderscheiden van het origineel.
"de mensen die Gucci kopen zijn niet dezelfde als de mensen die namaak-Gucci kopen! Wie had dat gedacht!"

Dat klopt wel echter de mensen die straffeloos kunnen kiezen tussen een Gucci tas voor €200,- of een zelfde Gucci tas gratis zijn wel de zelfde mensen. Althans dat is mijn verwachting en ook volledig logisch. Waarom betalen als het gratis kan.
Uiteraard, echter, Gucci geeft geen tassen weg. Inderdaad is er een markt voor gestolen Gucci tassen, maar dat is al verboden en dat is logisch.

Een exacte kopie, zelfs als het Gucci-logo erop staat, zal geen vervanger zijn voor een echte Gucci-tas. Zelfs een gestolen Gucci-tas is geen vervanger voor een origineel gekocht exemplaar: daar wil je niet mee gezien worden.

Een flesje Chanel no. 5 kost €90. Productiekosten zijn waarschijnlijk nog geen tientje. Stel nu dat de drogist Chanel no. 5, origineel, in de aanbieding doet voor €14,95 en onbeperkte voorraad heeft. Chanel no. 5 zal op dat moment alle waarde verliezen. Dus zelfs een afgeprijsde Chanel no. 5 is geen vervanger voor Chanel no. 5!
"Iemand die 1000 albums download is ook helemaal niet in de markt om 1000 albums in de winkel te kopen."

Ongetwijfeld waar maar is in mijn ogen geen argument om het dus toe te staan. Dat is net zo iets als een winkeldief niet aanhouden omdat die anders toch de artikelen niet gekocht zou hebben.
Dit is het "You wouldn't steal a car" argument. Maar een kopietje is voor Porsche geen probleem.

Een winkeldief neemt iets weg. Maar als je in de supermarkt een foto maakt van het ingrediëntenlijstje van een product zal je niet aangehouden worden. Als een winkeldief iets weg kan nemen zonder het weg te nemen, dan is het geen dief meer. ;)

Stel je zou in een muziekwinkel een laptop uit je rugzak halen en CD's uit de schappen beginnen te rippen (er vanuit gaande dat verpakkingen niet zijn verzegeld), dan zal geen enkele rechter je veroordelen voor diefstal.

[Reactie gewijzigd door Mentalist op 24 juli 2024 03:17]

We moeten dus richting het stoppen van het anders behandelen van bepaalde producten. Er moet geen verschil zijn tussen 100 euro neerleggen voor een stukje huisgerij of een stukje software.
Dat 'licentie'-verhaal is ook pas ontstaan sinds we computers zijn gaan gebruiken en zijn gaan kopieren daarmee.
Mijn vader kocht gewoon platen en voor feesten en verjaardagen maakte hij op een bandrecorder compilaties. Beter voor de plaat en langer muziek. Niks licentiemodel.
Sinds de grote graaiers wakker zijn geworden is het ineens een licentie op het gebruik.! :+

Belachelijker kunnen we het niet maken, wel duurder.
Je gaat even aan 1 heel belangrijk punt voorbij. Muziek, Films, Software worden aangeboden op basis van licentie. Een licentie waarin jou rechten en plichten als koper omschreven staan.

Als je het koopt ga je daarmee akkoord. Ga je er niet mee akkoord koop je het niet.
In principe heb je gelijk maar de markt is zo verstoord dat het systeem niet werkt. Het is haast niet mogelijk om cultuur te krijgen zonder dit soort licentievoorwaarden. Als je die niet wil accepteren ben je afgesloten van 90% van de cultuur*. Cultuur is een mensenrecht. Als de toegang geblokkeerd wordt dan zoeken mensen een andere weg, legaal of niet.

Nu hoeven artiesten van mij niet alles weg te geven, er mag best iets tegenover staan, maar wel op een productieve manier. Het hele copyright-systeem is gebaseerd op het idee dat cultuur een mensenrecht is en dat cultuur gestimuleerd moeten worden.

Het huidige systeem is echter eenzijdig doorgeschoten waardoor het de ontwikkeling van cultuur juist tegen werkt. Alle macht en geld ligt bij een klein aantal commerciele bedrijven die zowel de consumenten als de producenten van cultuur zo hard mogelijk uit persen.

Copyright is geen cadeautje waarbij de overheid de belangen van de industrie gratis en voor niks verdedigt. Het is een voor-wat-hoort-wat systeem. De balans is echter weg. De maatschappij draagt de lasten maar deelt niet in gelijke maten in de lusten.

* Je kan zeggen dat je dan maar iets anders moet kopen maar zo werkt het niet met cultuur. Cultuur is een gedeeld goed. Cultuur samen met anderen beleven is een belangrijk deel van de waarde. Mensen willen dezelfde cultuur geniet als hun medemensen.
Dat snap ik en deels kan ik me daar ook in vinden. Ben zelf ook groot fan van muziek en ken ook wel wat bandjes die het echt wel verdienen om er iets aan te verdienen. Dat is echter ook gelijk onderdeel van het hele probleem.

Zeker in media is het leuk om het te hebben over de miljoenen die muzikant x dit keer verdient heeft. Waar men het niet over heeft zijn die miljoenen muzikanten die er amper tot niks aan weten te verdienen. Of in software of in Film etc.

Maak er dan maar een soort staatsdeelneming van. Ben je muzikant, software maker, filmproducent krijg je van de staat een modaal inkomen inruil voor het gratis aanbod van je product. Gaat hem niet worden natuurlijk maar goed.

Misschien dat ik er ook iets anders insta door eigen ervaring. Ik maakte vroeger templates voor cms systemen. Leuk en op licentie, gebruik op 1 url, 24/7 support, jaarlang updates. €19,95 per template.

Had je na het betalen van fotograven, tekenaars en 2 maanden werk eindelijk je template klaar. Zet je het te koop in je store. Binnen een paar weken was het met een "template titel" gratis op tal van websites te vinden waar iemand het hele pakket had geüpload en er is geen F*** tegen te doen.

Zelfs gratis aanbod met een verplicht advertentie module werd gebruikt. Naja gebruikt, sloop de module er uit en knal hem op zo'n hippe sharing site. En die gene die wel betaald hadden en er dan achter kwamen dat die ergens gratis ook stond hadden ook nog eens het lef om geld terug te eisen.

Je betaald je blauw aan lasten en als je het dan aankaart dat dit gebeurd kan je een mededeling krijgen dat je het maar via een rechtbank moet zien te spelen.

Afin ik ben er dus ook al lang mee gestopt. Recht op cultuur is prima maar ik heb ook recht op eten.
Zeker in media is het leuk om het te hebben over de miljoenen die muzikant x dit keer verdient heeft. Waar men het niet over heeft zijn die miljoenen muzikanten die er amper tot niks aan weten te verdienen. Of in software of in Film etc.
Ik heb geen problemen met grote muzikanten die miljoenen verdienen. De top van ieder vakgebied zal er goed aan verdienen. Ik heb wel problemen met het systeem met de grote bedrijven die eenzijdig de markt bepalen en het grootste deel van de opbrengsten zelf houden waardoor er minder over blijft voor de artiesten.
Maak er dan maar een soort staatsdeelneming van. Ben je muzikant, software maker, filmproducent krijg je van de staat een modaal inkomen inruil voor het gratis aanbod van je product. Gaat hem niet worden natuurlijk maar goed.
Dat heet subsidie en wordt op grote schaal gebruikt om artiesten te helpen. Zo heel gek is dat idee dus niet.
Afin ik ben er dus ook al lang mee gestopt. Recht op cultuur is prima maar ik heb ook recht op eten.
Het is een beetje lullig om te zeggen maar er is helaas geen recht om geld te verdienen met doen wat je leuk vindt. Als het niet mogelijk is om geld te verdienen met wat je doet zal je iets anders moeten zoeken. Ik probeer niet goed te praten dat mensen jouw werk zomaar gebruiken maar zoals je hebt gemerkt is het haast niet tegen te houden. Zelfs de miljoenen verdienende media-industrie lukt het niet om dat tegen te houden. Wetswijzigingen zoals in dit artikel zetten in praktijk weinig zoden aan de dijk.

Onhoudbare wetten moeten worden afgeschaft, hoe goed de bedoelingen ook zijn. Niet uitvoerbare wetten kosten een hoop geld en leiden tot misbruik door willekeurige en onrechtvaardige toepassing (denk aan de Amerikanen die boetes krijgen van honderden miljoenen voor het delen van een paar liedjes).
Sorry hoor.

"Het is een beetje lullig om te zeggen maar er is helaas geen recht om geld te verdienen met doen wat je leuk vindt."

Ik mag voor jou hopen dat je werkgever er niet zo over denkt. Even op eigen houtje bepalen dat die jou je salaris niet betaald en een rechter die dan zegt. Joh je hebt geen recht op verdienen met wat je leuk vind.

"Onhoudbare wetten moeten worden afgeschaft". De politie kost klauwen met geld en weet ook het dagelijkse, wekelijkse geweld in de samenleving niet te voorkomen. Zullen we het wetboek dan maar afschaffen?
Ik mag voor jou hopen dat je werkgever er niet zo over denkt. Even op eigen houtje bepalen dat die jou je salaris niet betaald en een rechter die dan zegt. Joh je hebt geen recht op verdienen met wat je leuk vind.
Zo werkt het toch wel. Ik moet het werk doen dat m'n baas nuttig vindt en tegen het salaris dat m'n baas er voor wil betalen. Als ik 3 ton wil verdienen met koffie drinken dan mag ik een andere baan gaan zoeken. Als mijn baas besluit dat mijn werk te duur is en dat er iemand anders wordt aangenomen die het voor de helft wil doen dan kan ik daar uiteindelijk niet zo heel veel tegen in brengen.
"Onhoudbare wetten moeten worden afgeschaft". De politie kost klauwen met geld en weet ook het dagelijkse, wekelijkse geweld in de samenleving niet te voorkomen. Zullen we het wetboek dan maar afschaffen?
Je maakt het wel heel simplistisch. De politie bereikt resultaten. Dankzij de politie is er fors minder geweld en misdaad in Nederland.
Ik heb het alleen over wetten die niks opleveren of in ieder geval veel meer kosten dan ze opleveren. Zo zijn de regels voor fietsverlichting onlangs aangepast waardoor je nu ook van die losse lampjes mag gebruiken in plaats van alleen vaste lampen. De regel dat je lamp vast aan je fiets moet zitten leverde meer ellende op dan er door bespaard werd.

Het is niet dat ik het eerlijk vind dat jouw werk gebruikt wordt zonder er voor te betalen maar ik zie geen manier om dat te voorkomen op een economisch efficiente manier.
Recht mag best iets kosten maar er moet een balans zijn dus de kosten en de opbrengsten anders wordt het recht onbetaalbaar voor de maatschappij en wordt het voor iedereen ontoegankelijk.

[Reactie gewijzigd door CAPSLOCK2000 op 24 juli 2024 03:17]

Of we begrijpen elkaar verkeerd of je meent het echt. Ik bedoel het niet lullig maar je insteek vind ik echt verbazingwekkende.

"Zo werkt het toch wel. Ik moet het werk doen dat m'n baas nuttig vindt en tegen het salaris dat m'n baas er voor wil betalen. Als ik 3 ton wil verdienen met koffie drinken dan mag ik een andere baan gaan zoeken. Als mijn baas besluit dat mijn werk te duur is en dat er iemand anders wordt aangenomen die het voor de helft wil doen dan kan ik daar uiteindelijk niet zo heel veel tegen in brengen."

Je pakt hier een paar situaties bij elkaar. Ja je hebt gelijk dat je baas niet hoeft te betalen als je de hele dag enkel koffie drinkt. TENZIJ in je arbeidscontract staat dat je 3 ton krijgt voor het drinken van koffie. Je krijgt geen 3 ton als er in je arbeidscontract staat dat je 2K per maand verdient. En ja als je voor een bepaalde tijd bent aangenomen kan die baas je inderdaad vervangen door een goedkopere kracht na aflopen van je dienstverband.

Maar niks van dit alles heeft te maken met het simpele feit dat je vooraf een overeenkomst aangaat waar rechten en plichten aan zitten. Dat zag je bij een loonoffer eis van V&D ook.

Je kan me echt wel vinden waar het gaat om aanpassingen van wetgeving maar wel op een doordachte manier. Zoals je zelf al stelt er is een nieuwe wet die die fietslampjes toestaat. Gekeurd, gecontroleerd etc. Men heeft niet de wet afgeschaft die stelt dat je verlichting op je fiets moet hebben omdat controle te moeizaam, kostbaar etc is.
Natuurlijk overdrijf ik maar het punt is geloof ik een beetje verloren gegaan.

Ik probeer te zeggen dat ik niet zomaar kan kiezen wat voor werk ik wil doen. Het moet werk zijn waar de markt voor wil betalen én waarbij ik een manier heb om ook echt betaald te krijgen.
Als het praktisch gezien niet haalbaar is om voldoende betaald te krijgen, zoals bij jouw template, dan is het helaas geen geschikt werk.

Zelfs als je volgens de wet in je recht staat dan is het nog niet altijd haalbaar om dat recht te halen. Dat heb je zelf ook ondervonden toen je besloot om geen rechtzaak te beginnen tegen de mensen die jouw template hebben gebruikt zonder toestemming.

Als er wetten zijn waarbij het altijd zo is dat het niet haalbaar is om die wet ook uit te voeren dan kan die wet beter vervallen. De fietslampjes zijn daar een voorbeeld van en naar mijn mening is het verbod op de thuiskopie ook zo'n geval, net als en flink deel van het huidige copyright. Controle is in praktijk nagenoeg onmogelijk en vervolging zal bijna altijd niet in proportie staan tot de overtreding.

[Reactie gewijzigd door CAPSLOCK2000 op 24 juli 2024 03:17]

Echter haal je hier het volledig kopieren en beschikbaar stellen van een "thuiskopie" door elkaar.
De situatie zoals jij hem beschrijft heeft niets met een thuiskopie te maken.
Eem thuiskopie is slechts voor eigen gebruik.
Wat jij aan kaart is gewoon verboden, daar gaat dit artikel ook niet over.

Dit artikel wil verbieden een back-up van de site te maken omdat je dan in principe een kopie voor eigen gebruik maakt.

[Reactie gewijzigd door viperthepala op 24 juli 2024 03:17]

Had je na het betalen van fotograven, tekenaars en 2 maanden werk eindelijk je template klaar. Zet je het te koop in je store. Binnen een paar weken was het met een "template titel" gratis op tal van websites te vinden waar iemand het hele pakket had geüpload en er is geen F*** tegen te doen.

Zelfs gratis aanbod met een verplicht advertentie module werd gebruikt. Naja gebruikt, sloop de module er uit en knal hem op zo'n hippe sharing site. En die gene die wel betaald hadden en er dan achter kwamen dat die ergens gratis ook stond hadden ook nog eens het lef om geld terug te eisen.

Je betaald je blauw aan lasten en als je het dan aankaart dat dit gebeurd kan je een mededeling krijgen dat je het maar via een rechtbank moet zien te spelen.

Afin ik ben er dus ook al lang mee gestopt. Recht op cultuur is prima maar ik heb ook recht op eten.
Ik begrijp je frustratie, maar ben het hier toch met CAPSLOCK2000 eens. Stel nu dat behalve verboden het ook echt onmogelijk zou zijn om een illegale kopie aan te bieden. Wat dan?

Gaat dan al het volk wat nu gratis download jou €19,95 betalen? Helaas. Die nemen gewoon een gratis template die er wat minder mooi uitziet. En andere templatemakers? Die gaan hun prijzen verlagen om toch zoveel mogelijk marktaandeel te kunnen pakken, want er is geen tekort aan templates.

Sommigen zullen wel betalen voor een dure template, mensen die echt een unieke/bijzondere site/template willen. Net als mensen die nu veel betalen voor een Gucci-tas. Maar je moet echt een topontwerper zijn wil je daar je brood mee kunnen verdienen. En ja, dat beroep bestaat ook al: webdesigner. Webdesigners leunen amper op auteursrecht omdat ze het product toespitsen op de klant.

Je had meer kans gehad als je je template aan zou bieden met een Creative Commons non-commercial licentie. Gratis dus. Bedrijven en andere commerciële instellingen moeten de template dan kopen. Gebruiken die je template illegaal, dan valt er ook wat te halen als je ze zou aanklagen.

Als auteursrecht in het algemeen al niet goed valt te handhaven, hoe moet je een verbod op een thuiskopie dan handhaven?

[Reactie gewijzigd door Mentalist op 24 juli 2024 03:17]

Je vergeet echter één belangrijk punt; als een licentie niet strookt met de wetgeving, is de licentie, ongeacht of je hem wel of niet accepteert, niet rechtsgeldig.
Dat is nu net het punt. De licentie strookt met de wetgeving. Echter de wetgever wil nu op slechts 1 punt die wetgeving aanpassen en daar draait deze hele zaak om.
En daarom koop ik niks meer. Ik vind het vreemd en toch ook niet. Maar ik zou graag de films en muziek die ik wil bekijken gewoon willen kopen, En deze op mijn nas zetten. Zodat ik lekker makkelijk met mijn afstandsbediening een film kan selecteren en deze bekijken.

Net zoals iemand anders hier eerder opmerkte. In de rest van de economie betaal je maar een keer voor iets. De timmerman krijgt ook maar een keer betaalt voor zijn werk. En niet elk jaar. Voor een meubelstuk die hij ooit gemaakt heeft.
Anoniem: 334725 @Rob_0321 juni 2015 18:23
Je gaat even aan 1 heel belangrijk punt voorbij. Muziek, Films, Software worden aangeboden op basis van licentie. Een licentie waarin jou rechten en plichten als koper omschreven staan.
Mag jij me gaan vertellen hoe ik aan deze licentie kom. Ik koop toch echt een CD/DVD met de software er op. Nergens op de verpakking staat de zogenaamde licentie. Pas na dat ik betaal kan ik hem inzien, als ik "geluk" heb.
En als je eens voor de gein dat onding gaat lezen dan lach je je kapot. Als ze rechtsgeldig zouden zijn in Europa dan had iedereen een groot probleem.

Prima als je een licentie verkoopt, maar doe het dan goed. In de huidige situatie is het gewoon een excuus om mensen af te persen en een voordeel te hebben bij het opstellen van wetten.
Met andere woorden. De overheid / beleidsmaker claimt dat er geen "schade" geleden worden.
Juist. De besproken wet was zelfs aangenomen onder aanname dat er bij thuiskopieeen geen schade is voor de muziekindustrie:
However, given the framework for analysis under the Directive, which conditioned any exception to copyright for personal use which caused harm to rightholders upon payment of compensation, the Government's room for manoeuvre was significantly constrained. The Government therefore placed its cards upon the table and stated that, to avoid having to introduce a compensation scheme,it intended only to create an exception which either caused no (zero) harm to rightholders or de minimis harm and this meant that the exception would be strictly limited to private own, non-commercial, use by legitimate bona fide purchasers of content. In this way the Government sought to reconcile its desire to introduce a personal use exception with its parallel desire to avoid having to introduce a burdensome compensation scheme.
"or de minimis harmm" daar had ik overheen gelezen. Thanks voor de aanvulling.
Je hebt toch netjes betaald voor je cd, hoe je hem gebruikt is aan jezelf. Je hoeft toch ook niet 2 x een auto aan te schaffen omdat iemand van je familie even je auto een keer moet lenen?!

De industrie probeert er alles uit te persen wat er maar eventueel inzit. Niet kijkend naar andere mogelijkheden die voor de consument beter zijn en waardoor ze misschien een beter verdien model kunnen opzetten.

Kortom, de muziekindustrie is star en kortzichtig.

[Reactie gewijzigd door Tourmaline op 24 juli 2024 03:17]

De film/muziekindustrie is niet kortzichtig, ze willen gewoon zoveel mogelijk opbrengsten van een enkele opname. De acteur of artiest neemt 1x iets op, krijgt daar heel veel geld voor en dat moet zo vaak mogelijk verkocht worden, zodat degene die die opname mogelijk heeft gemaakt er ook veel aan overhoudt. Met een grote auto onder de kont en een groot, luxe kantoor om in te zitten.
Ik zou ook wel willen dat iedereen hetzelfde goed 3 x moet kopen voor gebruik. ;) :)
3x? 3 miljoen of 30 miljoen x in het geval van de auteursrechtenmaatschappijen :z
Gready bastards....
Inderdaad en in werkelijkheid kom ik zelf ook vooral mensen tegen die een kopie maken voor "gezinsgebruik".

@Jerrythafast Ten aanzien van je "Je kunt alleen iets schrappen als het er in staat ". Het staat er in maar het is het zelfde verhaal als dat in Nederland de "Dataopslag" geschrapt moest worden uit de wet omdat deze inging tegen andere wet en regelgeving.
Maar staat deze uitspraak dan niet gelijk aan "de wet wordt geschrapt"? Wat gaan ze dan volgende maand nog doen?
Ja en nee. In de basis gaat het in het recht vaak op deze wijzen. De rechter heeft eigenlijk bepaald dat de klagers wel degelijk een punt hebben en dat er inderdaad aan de "wet" het een en ander mankeert.

Of die wet dus geschrapt moet worden of dat het met een uitleg vanuit het recht een andere / duidelijkere betekenis kan krijg dan wel dat er in de tussentijd een aanpassing komt waarbij er wel een "vergoedingsmeganisme" komt is dus iets wat men onder andere zal gaan bekijken.
De muziekindustrie lijdt dus schade als het toegestaan wordt om een cd te rippen.
Je kunt er veel tegenin brengen, maar het is geen sluitend bewijs dat ze geen schade lijden hierdoor.
Tsja, theoretisch hebben ze dus schade, maar je kan je ook afvragen of de schade moet vergoed worden. Straks gaan de cafeetjes nog vragen op om een heffing op verkoop van bier in de supermarkten omdat ze daardoor schade ondervinden (want mensen gaan dan minder op café).

Eerst pleitten de platenmaatschappijen dat je niet het medium kocht, maar de inhoud, maar als je als thuisgebruiker dan met de inhoud bezig bent dan is het plotseling toch weer het medium die telt. Afhankelijk van de situatie koop je dus blijkbaar een cd, of koop je het nummer. Natuurlijk altijd in het voordeel voor de industrie. You can't have your cake and eat it (too) is hier van toepassing, maar zolang de overheden met de idiote huidige wetgevingen omtrent copyright het lakeitje blijven spelen van deze verouderde industrie zal er niet veel veranderen.

Enige voordeel: voor de gemiddelde Brit veranderend er niet veel. Die blijven rustig CDs rippen voor in de auto. Het is niet zo dat de politie random huiszoekingen uitvoert om dit te controleren. Kortom, het is verboden, maar er is eigenlijk quasi geen middel om dit verbod te handhaven. Normaal gezien is het dus belachelijke wetgeving, maar ja, we spreken over copyright wetgeving hé.
"Eerst pleitten de platenmaatschappijen dat je niet het medium kocht, maar de inhoud, maar als je als thuisgebruiker dan met de inhoud bezig bent dan is het plotseling toch weer het medium die telt. Afhankelijk van de situatie koop je dus blijkbaar een cd, of koop je het nummer. "

Misschien dat jij wel een bronbericht hebt waar dat in staat. Ik heb echter tot op heden nog nooit een platenmaatschappij dat horen verkondigen. Wel dat je de content op basis van licentie afneemt. Dat is het wezenlijke verschil.
Ze leiden schaden doordat ze niet dubbel verdienen? Dat is EXACT het probleem hier. Ze hebben een belachelijk verdienmodel en weigeren 15 jaar na Napster nog steeds te veranderen.

Ik heb inmiddels meer dan 300 cd's van mezelf, vriendin en ouders helpen omzetten naar Flac voor thuis afspelen en voor mobiel een deel ervan naar AAC en OGG Vorbis.

Ik heb ook nog tientallen cassette bandjes, opnames van radio. Das zeker ook illegaal. En VHS bandjes met uitgezonden tekenfilms van vroeger zeker ook. Prima. Dan ben ik een trotse crimineel.

[Reactie gewijzigd door Jazco2nd op 24 juli 2024 03:17]

Inkomsten van de muziek industrie staan onder druk, dus ze zijn op zoek naar nieuwe inkomsten, of een ander verdienmodel. Labels stappen (veel te laat) over naar digitale muziek met bijpassende distributie kanalen. Nu nog zorgen dat mensen die content gaan kopen, voilà..mooie noodzaak voor een rechtszaak. Of jij je cdtje ript zal ze een rotzorg zijn. Blijven kopen van nieuwe content zodat de inkomsten op peil blijven, dat is waar het hier om draait.
Anoniem: 406468 @_JGC_21 juni 2015 11:26
Het probleem met die stelling is dat je niet voor de drager betaald, maar voor de content. Als ik een liedje koop, heb ik evenveel recht om (een kopie daarvan) in de auto te gebruiken en een kopie voor op de computer. Ik heb namelijk de informatie op de drager gekocht, en dat is nu volledig mijn bezit voor persoonlijk gebruik.

Dat ze er schade aan lijden is een leugen, want niemand koopt eenzelfde liedje 2x om het op 2 verschillende manieren af te spelen. Bovendien is er ook genoeg onderzoek dat aantoont dat illegaal downloaden juist in hun voordeel werkt, het maken van een kopie staat absoluut niet gelijk aan schade maken, het verbaast en verafschuwt me dat er mensen zijn die deze bullshit accepteren.
Het punt zit hem niet in het kopen en rippen voor eigen gebruik. Maar stel jij koopt een CD en je ript deze waarna jij naar de mp3 zit te luisteren terwijl je wederhelft in de wagen de CD insteekt. Dat is waar men tegen op wenst te treden. Je krijgt een recht op persoonlijk gebruik, of gebruik in huiselijke kring voor 1 enkele drager.
Bij het kopen van films koop je, volgens de industrie, niet het nummer, maar het recht de film te zien/horen op dat medium.

Net als software beschouw ik mijn koffers vol CD's en kast vol films als het hebben van (een licentie op) die film/muziek, en dat zegt District Judge Richard J Sullivan ook. En als ik die CD heb, ga ik hem niet nog een keertje kopen voor mijn PC (waar de backup staat) en mijn mediaspeler (waar de collectie op staat) of mijn telefoon of mijn portable radiootje met MP3-afspeelmogelijkheid. Dat is niet veel anders dan mijn DVD meenemen naar een hotel, of m'n CD meenemen naar de auto. Ik heb immers een licentie op dat digitale goed...

Je kunt redeneren dat een CD een tastbaar goed is, maar dat is een harde schijf of een MicroSD ook, toch maakt het niet uit op wat voor medium dat staat, het is en blijft een digitaal goed, en ik heb daar dus een licentie op. Dat ik mijn digitale goederen dus verplaats naar een ander medium mag dan geen probleem zijn (zou ook lastig zijn voor bitcoins...).
Maar cd's spelen zo rot af in mijn telefoon en als ik dat nummer niet kan kopen als mp3 wat is er dan mis mee om mijn legaal gekochte cd om te zetten naar mp3?

Ik vind het maar een rare uitspraak en een laatste struiptrekking van de dinosaurier die muziekindustrie heet. Niemand koopt nog cd's om die in een discman af te spelen, als je daar niet op in speelt moet je niet mensen de schuld gaan geven die notabene legaal je cd gekocht hebben en dat vervolgens om zetten naar een bruikbaar formaat.

Heb zelf pas 90% van mijn cd collectie weggegooid omdat ik ze nooit meer gebruik. Compleet overbodig.
Maar als jij een cd koopt met een bepaald nummer op dan vind ik dat jij dat nummer op al je toestellen moet kunnen afspelen en niet nog eens dubbel moet betalen door dat nummer in mp3-vorm te kopen om op je mediaspeler te kunnen afspelen. Daar mag de muziekindustrie dan ook eens iets aan doen.

Je hebt het nummer een maal gekocht, dan vind ik dat je die cd mag rippen om er een mp3 van te maken om op andere toestellen te kunnen afspelen. Het is toch van de zotte dat je tweemaal moet betalen voor dezelfde nummers.
UK is een commonlaw land, daar heb je rechters-recht. Grootste deel van het recht wordt door rechters gevormd. In Nederland heb je continentaal recht, waarbij alles zoveel mogelijk gecodificeerd in wetten. Vandaar dat een uitspraak van een hogere rechter het recht van de lage rechter 'overruled'.

Maar dit is inderdaad een rare constructie. Wie stelt met bewijzen (in Nederland 150 Rv).. Dat gaat hier niet op!
Het punt is natuurlijk dat de noodzaak van een thuiskope vergoedingsregeling is vastgelegd in de wet en/of Europese richtlijn.
De overheid moet daarom bewijzen dat zij die vergoeding terecht niet heffen of het heffingsbedrag nul is.
Nu de overheid dat niet afdoende heeft aangetoond maar er geen thuiskopieregeling is kan de thuiskopie dus ook niet legaal zijn
Bij dit soort berichtgeving over rechtspraak komt bij mij altijd de vraag bovendrijven hoeveel geld, goederen of diensten heeft deze rechter gekregen voor z'n uitspraak.
Als er onvoldoende bewijs is, is er onvoldoende bewijs, dat mes snijdt aan twee kanten en kan de rechter geen uitspraak doen. Er is geen bewijs dat de industrie er schade van ondervind. Heel simpel omdat die schade er niet is. De schade wordt veroorzaakt door de industrie zelf, door absurde bedragen te vragen voor een informatie drager die qua grondstoffen nog geen dubbeltje kost. De artiest zelf krijgt 1 euro per CD/DVD dus de rest gaat in de zakken van de heren directeuren van de platenmaatschappij..
Omgekeerde bewijslast dus. Jakkes.
De vergelijking die je trekt slaat nergens op en er is hier helemaal geen sprake van omgekeerde bewijslast. Zoals in jouw voorbeeld gaat dat om de vraag of een individuele verdachte schuldig is of niet, en dat moet gewoon overtuigend aangetoond worden door de aanklager en niet door de verdachte. Waar het hier om gaat is dat een argument ter verdediging van het kopiëren is dat er geen schade is voor de muziekindustrie en daarvoor is volgens de rechter dus onvoldoende bewijs. Het gaat dus helemaal niet om de vraag of iemand iets wel of niet heef gedaan maar om de vraag of datgene schade heeft aangericht of niet.

[Reactie gewijzigd door Citroentjuh op 24 juli 2024 03:17]

Nee hoor, geen omgekeerde bewijslast. Dit is immers civielrecht, en daar geldt “wie eist, bewijst”. Alleen in strafrecht ben je onschuldig tot het tegendeel bewezen is.

De uitspraak gaat over het standpunt van de regering dat de thuiskopie toegestaan is omdat de impact op de muziekindustrie verwaarloosbaar is. De muziekindustrie gaat daartegen in beroep, en dan is het simpel – als de overheid beweert dat de impact klein is, dan moeten ze dat onderbouwen. Doen ze dat niet, dan krijgt de industrie dus gelijk, want zij kunnen onderbouwen (en of die onderbouwing dan realistisch is of niet is een ander discussiepunt) dat ze wel degelijk schade leiden.
Ik ben het volledig eens met wat je schrijft, maar waarom reageer je op mij? Dit is precies wat ik ook zeg, in reactie op jerrythefast?
Ik begon mijn reactie voordat je jouw post aangepast had - in eerste instantie had je er veel minder in staan :)
Ik snap m 😀 er ging inderdaad iets mis bij de eerste keer dat ik poste (werk nu op de tablet en dat werkt niet altijd even soepel)
Tsja.. lobby's
Dus alles wat mij schaadt zou dus absoluut niet mogen van deze rechter en haar argumenten 8)7
Ik zeg #care en download rustig verder...

[Reactie gewijzigd door Sergelwd op 24 juli 2024 03:17]

De vonnis kent paar problemen:
CD's is eigenlijk "ouderwetse" muziekdrager. Hoewel er nog apparaten bestaan met CD's zien we echter geen mogelijkheid om ze te beluisteren op mobiel, mp3 spelers en zelfs sommige muziekinstallaties die geen CD speler meer hebben. Ook niet je televisie met eigen mediaplayer...

En daarom gaan velen muziek van de CD afhalen en zet op de flash geheugen. Dan kun je ze beluisteren. De rechter denkt echter dat hier kopie van is gemaakt en zegt dat het niet mag.
De vonnis leek wel alsof het uit jaren 90 komt: het lijkt niet aangepast op onze tijd. Ja vroeger heb je amper mp3 spelers maar wel discmans. Dus rippen is niet nodig.

Maar zou rechter rekening houden wat we nu allemaal hebben, zal hij zien dat vrijwel ieder geen draagbare CD speler heeft, maar alleen mp3 speler of smartphone.

Je betaalt voor "geluid" op de CD. Niet CD zelf, dat is gewoon drager. Technisch gezien is omzetten naar mp3 of flac niet strafbaar want geluid is alleen omgezet in toegankelijker drager zodat het wel afgespeeld kan worden in de smartphone. En dan kan je luisteren, zoals je voor hebt betaald.

Alleen er is wel een knelpunt. Mensen hebben door jaren heen veel CDs in huis, zelfs oude LP platen en muziekcassettes. Er worden al apparaten gemaakt om te kunnen omzetten. ION als merk kennen we allemaal wel goed. De rechter zou hiermee indirect al die apparaten moeten verbieden, want allemaal stimueren het kopieren. En remmen de muziek verkoop af.

En mensen willen niet dat hun collectie verloren gaat of onleesbaar wordt. Dus gaan ze boel omzetten naar digitale formaat zodat ze later kunnen beluisteren.
Liefhebbers van zeldzame media zullen vaak kopie maken zodat zelfdzame media heel blijft.

Natuurlijk gaat industrie boel weer remasteren, veel goede series op DVD worden later op Blu-Ray uitgebracht. Dit is ook manier om geld te verdienen, zodat mensen opnieuw dezelfde film gaan kopen. Probleem is echter dat niet alles op DVD beter wordt op Blu-Ray. Vooral oude animatie films en klassieke films zullen amper vooruit gaan. Dus kopen mensen niet gauw Blu-Ray media als ze al DVDs hebben. En van VHS banden gaan ze meestal zelf beelden capturen omdat hiervan zelden een DVD / BR van is gemaakt.

Reken maar dat we tegenwoordig in de lastige tijd zitten. Kopieren en bewaren is bijna normaalste zaak geworden, zo vaak hebben we gedaan. Alleen maar om te zorgen dat onze collectie heel blijft en dat we nog mee kunnen kijken en luisteren in de toekomst, op modernste spelers. De rechter heeft vooruit moeten kijken. Maar ik kan voorstellen dat digitale media ook te makkelijk maakt: kopieren en weer doorgeven aan de vrienden of familieleden. Maar de innovatie en ontwikkeling loopt door, en dat kan rechter niet tegenhouden.

Het is te vergelijken met museums. Zij dupliceren kostbare stukken en zetten replica's in de vitrines, maar echte dure exemplaren zetten ze zoveel mogelijk in de kelder. Zelfs sommigen museums verkopen replica's aan andere museums. Hetzelfde reden: om te voorkomen dat originelen kapot gaan.
Wij willen ook niet hebben dat onze bijzondere media beschadigd raakt omdat ze OOP zijn. dus gaan we kopie maken voor onszelf. Het is niet de bedoeling, maar we hebben weinig keuze. Op deze manier is het stuk geruststellend.

Hoewel normale muziek CDs niet OOP zijn, ze zijn wel makkelijk om muziek eraf te halen en op digitale spelers zetten. Zo'n grijs gebied wil de rechter kennelijk weghalen, maar de vonnis is niet makkelijk te controleren. De mensen zijn gewend geraakt en ze zullen ook gewoon doorgaan in hun eigen kringen.
Je betaalt voor "geluid" op de CD. Niet CD zelf, dat is gewoon drager. Technisch gezien is omzetten naar mp3 of flac niet strafbaar want geluid is alleen omgezet in toegankelijker drager zodat het wel afgespeeld kan worden in de smartphone. En dan kan je luisteren, zoals je voor hebt betaald.
Ja dat zou je denken he? Klinkt logisch ook, toch?
Zo werkt het echter in de wondere wereld van de muziekindustrie niet.

Jij betaald voor het recht om de muziek te mogen beluisteren vanaf die specifieke CD.
Die zijn samen met elkaar verbonden...
Moet je maar eens voor de lol naar de platenwinkel gaan als je CD kapot is, en dan zeggen:
"Ik heb reeds betaald voor de muziek, alleen m'n CD is kapot. Graag wil ik de prijs enkel voor de CD, gezien ik voor de muziek al betaald heb."

Je wordt keihard uitgelachen. Artiesten roepen altijd dat muziek downloaden stelen is, maar bij muziek kopen op dragers werkt de diefstal weer de compleet andere kant op; want als consument wordt je gewoon genaa... ehh... onheus bejegend. En dat is mogelijk gemaakt door allerlei super bizarre regeltjes, wetten en "agreements" als je zo'n drager koopt.

Het zou natuurlijk eerlijk zijn, dat als jij kan aantonen dat je die CD werkelijk eerder hebt gekocht, dat je dan enkel de prijs voor een nieuw CD'tje zou moeten betalen. De muziek heb je immers reeds voor betaald; en zou je dus via elk medium moeten kunnen afspelen. Dat zou normaal zijn, dat zou eerlijk zijn. En dat werkt dus niet zo. :')

Je mag die muziek enkel luisteren op die specifieke CD.
CD kapot is = recht om te luisteren kwijt.
En eigenlijk mag het omzetten van cd CD naar MP3 formaat, zodat jij het op andere apparaten kan luisteren, ook officieel niet: maar dat is hier in NL via thuiskopie geregeld.

Je zou dus denken dat het heel logische waar is:
Jij betaald voor de muziek, en vervolgens mij zelf kiezen op welke manier jij naar die muziek luistert; of dat nou via de CD is of via je MP3 speler: dat is aan jou.
Maar nee, de zieke regeltjes in de muziekindustrie werken dus anders, en daarbij heb jij dus het recht NIET om dit zelf te bepalen. :')

Gestoord he?
Zo zie je maar weer wat jarenlang lobbyen voor elkaar krijgt.
Jij betaald voor het recht om de muziek te mogen beluisteren vanaf die specifieke CD.
Die zijn samen met elkaar verbonden...
Het verbaast me dat men dit zo vreemd of "ziek" vindt. Zo werkt Windows toch ook? Je betaalt voor het recht om Windows te gebruiken op die specifieke computer...
Het is echter niet illegaal om windows te downloaden en opnieuw te installeren als je originele cd kapot is, zolang je maar je licentie hebt.
Anoniem: 276318 @Kurai Hoshi22 juni 2015 13:25
Inderdaad, Microsoft helpt je zelfs bij het maken van een thuiskopie naar USB als je die nodig hebt. De softwarewereld is wat dat betreft veel redelijker dan de film/muziekwereld.
Het is echter niet illegaal om windows te downloaden en opnieuw te installeren als je originele cd kapot is, zolang je maar je licentie hebt.
Geeft Microsoft daar toestemming voor? Zo nee, dan is het wel degelijk illegaal, de auteurswet is daar vrij duidelijk over.

Het is illegaal een werk te kopieren waar copyright op rust, tenzij je hiervoor toestemming hebt van de copyright-houder, of je voldoet aan één van de uitzonderingen in de auteurswet. De bekendste uitzondering in de auteurswet is de thuiskopie (dit is de basis waarop downloaden in Nederland lange tijd als legaal werd geinterpreteerd).

Maar hoewel de thuiskopie toestemming geeft een kopie te maken van bv artikelen, muziek, of films, bestaat diezelfde toestemming voor software niet. Daarom was software downloaden altijd al illegaal, zelfs toen films en muziek downloaden nog legaal was. (zie bv [url=http://www.iusmentis.com/auteursrecht/downloaden/[/url]hier[/url])

Een andere uitzondering in de auteurswet is de reservekopie. Deze gaat wel op voor software, maar mag alleen ingezet worden om van te voren een reservekopie te maken (en dan nog alleen onder bepaalde voorwaarden). Achteraf downloaden valt daar niet onder.

Arnoud Engelfriet van Ius Mentis legt de juridische kant uit op een manier die ook door niet-juristen te bevatten is:
Een reservekopie van een computerprogramma software mag alleen door de rechtmatige verkrijger gemaakt worden. Hiermee wordt de koper of licentienemer van de software bedoeld. Wie dus een CD-ROM met software koopt in de winkel, mag hiervan een reservekopie maken. Maar software zonder toestemming downloaden "als reservekopie" is verboden.

Dit is een wezenlijk verschil met de kopie voor eigen gebruik (thuiskopie). Deze mag door iedereen gemaakt worden, mits de kopie maar strikt voor eigen oefening, studie of gebruik is. Het downloaden van muziek is dus toegestaan, ook als deze aangeboden wordt zonder toestemming. Het downloaden van software mag niet, tenzij de auteursrechthebbende daarvoor toestemming geeft.
Downloaden van software (met of zonder licentie) is dus alleen legaal als de eigenaar daar toestemming voor geeft.
nee het recht zit hem in de licentie code niet de computer of de mee geleverde cd

[Reactie gewijzigd door firest0rm op 24 juli 2024 03:17]

Beetje off topic gezien het artikel over de muziek industrie gaat maar even ter verduidelijking.

Volgens mij zit bij de OEM versie het recht vast aan de sticker, die sticker plak je op de PC en mag je er niet weer afhalen. Je mag voor de OEM versie ook niet teveel hardware vervangen. (daarom kan windows ook gaan zeuren over heractivatie bij vervangen van onderdelen)

De retail versie mag je dan weer wel van computer naar computer verhuizen.

Iedereen koopt natuurlijk OEM want dat scheelt nogal in de prijs.
Als je je moederbord vervangt om dat het oude moederbord defect is (want daar legt Microsoft de grens), kan je toch je oude OEM exemplaar heractiveren op het nieuwe moederbord. Je moet alleen even bellen een belletje plegen met een geautomatiseerd systeem.
ook OEM licentie codes kun je hergebruiken OEM zit ook gebonden aan de code die mee geleverd word echter zitten er wel restricties op maar het maakt ze geen drol uit met welk medium die licentie gaat installeren
Er is nog altijd een verschil tussen software en muziek of film. Ook wettelijk. En in gebruiksdoel en functie is het ook totaal anders. Verder is software vergankelijker, in zekere zin, als muziek. Een muziekstuk blijft altijd hetzelfde, software veroudert en wordt in sommige gevallen nutteloos, in sommige gevallen vernieuwd, onderhouden, etcetera.

In het specifieke geval van de Windows licentie is het dan nog zo dat je voor die investering een stuk beveiliging en updates terugkrijgt. Daar hoort bijvoorbeeld ook een compatibiliteitsmodus bij waardoor je zaken vanuit oudere versies kunt blijven draaien.

Om maar even een paar dwarsstraten te noemen...

Bij muziek is dat allemaal niet aan de hand. Daar is het JUIST het allerbelangrijkste dat niemand er iets mee doet en dat de oorspronkelijke, lossless, kwaliteit behouden blijft. Kortom het belang ligt geheel bij het behoud van de informatie zoals die ooit bedacht is, en het enige dat daarvoor nodig is, is een perfecte kopie. De hele muziekindustrie is alleen bij de conceptie heel eventjes nodig geweest, en daarna is die business totaal niet meer relevant voor de consument geworden, tot de volgende aankoop.

De muziekindustrie heeft liever dat ze jou, net zoals nu game en OS publishers dat doen, kunnen binden aan een product. Maar ze hebben geen enkel middel om dat te doen. Dat is feitelijk waar de eindeloze strijd met de muziek- (en in mindere mate film-) industrie over gaat. En dat is ook de reden dat we worden doodgegooid met 'meer van hetzelfde'. Dat is veilig, en makkelijk cashen.

Waarom denk je dat we al decennia lang oude hits luisteren? Omdat alles al zo'n beetje is gemaakt, de vernieuwing verschuift steeds meer naar de marge en wordt steeds lastiger te herkennen. Het is dus ook steeds lastiger om groei te realiseren door nieuwe dingen te bedenken.

Eigenlijk heeft de muziekindustrie last van zijn eigen succes en probeert het de consument daarvoor op te laten draaien.

[Reactie gewijzigd door Vayra op 24 juli 2024 03:17]

Anoniem: 399807 @Enai22 juni 2015 13:02
Het probleem is dat muziek informatie is dat een drager nodig heeft om gehoord te kunnen worden. Vroeger had men een medium nodig om het te dragen. Je kunt stellen dat dit tegenwoordig niet meer zo is, maar dat klopt niet helemaal.

Een mp3 speler, smart phone, wat dan ook 'draagt' altijd de muziek. Als je het streamt, ook dan bevind het zich fysiek op een harde schijf of een of andere medium.

Maar vergelijk nu eens een muur van je huis met informatie. Jij koopt een huis. Die muur kent verschillende eigenschappen en functies. Het is jouw muur.

Die muur biedt jouw privacy, beschutting tegen het weer, het is een pallet voor je decoratie, dus welk behang, schilderijen etc. Als jij dat huis koopt, krijg je dat er allemaal bij, maar je hebt er nog nooit bij nagedacht dat een muur zo veel functies heeft en de verkoper heeft dat ook nooit in zijn advertentie aangeprezen.

Een muur is een ander soort medium dan muziek. Althans, dat vinden we. Maar zoals je ziet, kun je een redenatie volgen dat een muur meer is dan een muur maar ook een medium voor bijkomende zaken.

Welke redenatie je volgt is een zaak van traditie. Stel je voor dat je die muur fotografeert en digitaliseert en iemand anders gebruikt die foto in zijn/haar werk. Mag dat? Het is jouw muur, jouw behang, jouw schilderij, jou spotlight die er aan hangen. Maar jij hebt auteursrecht op die foto.

Een muzikant heeft auteursrecht. Maar geen aanspraak op het medium. Muziek is deelbaar, kopieerbaar, een muur niet. Als je een muur verplaatst, dan breek je hem af en je metselt een nieuwe muur, we denken dat we de muur verplaatsen, maar tenzij je hem van het plafond en vloer losbreekt en hem fysiek verschuift en weer vastzet, vernietig je de muur. Met muziek doe je dat niet omdat muziek informatie is die niet onafhankelijk van het medium kan bestaan.

Het hele probleem is dus een zaak van ontologie. Niet van auteursrechten. Het probleem definiëren we op verkeerde gronden omdat we moeite hebben met het zien van de verschillen tussen informatie en materie. De oplossing is om filosofisch te bepalen wat materie is en wat informatie is. Daaruit volgt dat je kunt bepalen in welke mate iets materie of informatie is. Daarna kun je vaststellen hoe je op basis van die verdeling en het onderscheid en de intrinsieke of inherente verschillen je zou moeten komen tot een eerlijke vergoeding voor informatie producenten zoals muzikanten en filmmakers en fysieke productie met materie.

ICT is zo snel gekomen dat ons begrip van de realiteit achter blijft. Mensen zeggen nu dat de wetten die er zijn gebaseerd zijn op de oude situatie en dat met ICT alles is veranderd. Dat klopt. Maar de verandering is wezenlijker dan men zich voorstelt.

Je kunt dus verschillende kanten op. Je kunt zeggen dat alles informatie is, inclusief de muur, omdat via ICT een muur nieuwe attributen krijgt in een virtuele informationele, communicatieve wereld of dat informatie attributen krijgt van materie en aldus onder bepaalde manieren van denken kan vallen die gaan over wetgeving en auteursrechten.

Welke manier van denken we willen hanteren is een maatschappelijke keuze. Het is om die reden dat ik vaak bezwaar maak tegen bepaalde technologie, omdat via technologie, vaak ICT, de menselijke relatie tot de realiteit veranderd.

Auteursrecht is gebaseerd op het beschermen van immateriële objecten die gestalte krijgen in een medium. We kijken te snel naar het medium, maar een schilderij of stuk muziek is een immaterieel object en vanwege de uniekheid beschermd omdat slechts één persoon te koppelen is aan dat object. Een muziekje is informatie en als zodanig oneindig deelbaar, waar materie dat niet is.

We zullen die zaken uit elkaar moeten houden of mengen. Maar als informatie hetzelfde wordt als materie en vice versa, dan gaat dat onze cultuur wezenlijk veranderen. Dat proces is al gaande.
Euhm nee als jij een retail versie koopt van Windows mag je die ook gebruiken op een nieuwe PC als je de oude niet meer gebruikt. Dus ja het is een vreemd en of ziek idee vanuit de entertainment industrie. Ik betaal voor een retail CD, dan wil ik de content ook op een ander apparaat kunnen gebruiken.

We kunnen het ook anders doen, eens een keer met z`n allen allemaal de bekende vinger omhoog steken richting de entertainmentindustrie en dan alleen nog maar muziek van de radio opnemen zoals vroeger en niets meer kopen digitaal of fysiek.

Ik snap persoonlijk ook nog steeds niet waarom de entertainmentindustrie niet aangepakt wordt met hun kromme regels.

Net als dat jij jouw aangeschafte muziek wilt beluisteren via jouw mp3 speler terwijl je aan het werk bent. Dan moet jouw baas dus voor de door jouw aangeschafte muziek nog eens geld afdragen. Dat is toch te scheef voor woorden.

Je luistert naar de Radio op het werk, de radio betaald al rechten om het muziek te mogen afspelen. Echter mag jij op de werkvloer niet naar dat muziek luisteren als je baas niet nog eens rechten betaald om te luisteren op de werkvloer.....
Echt belachelijk...

Maar goed hoe je het ook bekijkt de entertainmentindustrie is een machtindustrie met overal belangrijke mannetjes in de politiek en andere machtsposities. Die zullen altijd hun eigen wensen blijven doordrukken en het gewoon volk heeft het maar te slikken.
Het verbaast me dat men dit zo vreemd of "ziek" vindt. Zo werkt Windows toch ook? Je betaalt voor het recht om Windows te gebruiken op die specifieke computer...
Nee hoor, je mag Windows gewoon op een andere computer installeren als jij dat wilt...
Je mag het alleen niet gelijktijdig gebruiken op beide PC's.

Windows is dus absoluut niet gebonden aan een specifieke computer, maar aan de licentie. Of jij het nu op een Apple Macbook, een HP Laptop of een Dell Desktop PC wil draaien met je licentie: dat moet jij helemaal zelf weten...
Dat hangt af van het soort licentie.
Dit geld volgens mij voor een OEM licentie ja. Maar als je gewoon een licentie koopt in de winkel mag je hem, zoals WhatsappHack zegt, gewoon op elke computer installeren.

Edit: Oeps had alle andere reacties niet gezien.

[Reactie gewijzigd door keranoz op 24 juli 2024 03:17]

Kleine aanvulling over "kapotte CD".
Binnen 14 dagen geloof ik bestaat er een "garantie" in sommige winkels, dat als blijkt dat CD al beschadigd is door foutje, kun je alsnog om nieuwe schijf vragen. Ook al is deels wel te beluisteren, garantie is garantie... Ze gaan niet scherp in je ogen kijken en zeggen: "heb je al die schijf gedraaid en muziek beluisterd? Dan mag het niet meer!"
Ook bij drukfouten schijf en beschadigd doosje krijg je een nieuwe...

Denk maar bijvoorbeeld aan sommige winkels waar ze schijven eruit halen en in de la stoppen achter kassa (zoals FRS) is kans op schade op schijf aanwezig. Thuisgekomen merk je dat op en wil je terug. De winkelier gaat niet je ondervragen met "heb je die schijf echt niet gekopieerd?" maar ruilt gewoon om zolang je bonnetje hebt en kan je weer terug.

Hetzelfde voor DVDs/BRs, als er een foutje inzit, krijg je een nieuwe schijf. Dit is altijd zo geweest omdat ik zelf paar keer meemaak, kosteloos nieuwe schijf toegestuurd. De oude heb ik nog niet weegegooid.
Ook voor software schijven, als ze niet goed te lezen zijn, krijg je een nieuwe.

Maar verder als je schijf over paar maanden kapot is, dan geldt dit garantie niet meer.

Er is nog een risico: videotheken. Je zou CD / DVD / BR kunnen huren om ze te bekijken en breng je ze later terug. Echter er is kleine kans dat sommigen toch nog kopie maken van gehuurde schijf voor zichzelf. Dit is natuurlijk niet leuk voor videotheek maar ze kunnen niet alles controleren.

En lang geleden denk ik nog aan speciale self-destructable VHS banden waar je goedkoop kunt kopen in winkels. Deze banden vernietigen zichzelf na 5 of 10 keer te hebben gedraaid. Maar sommigen kopieren deze banden al over naar andere band via 2 VCRs. Of halen een magneet eruit zodat het niet meer zichzelf kan wissen.
Zo blijven we ervoor zorgen dat muziek en films goed bewaard blijven voor nu en in de toekomst op de kopiëen.
Dus een playlist op je telefoon is dus illegaal?
Niet als je het netjes via iTunes doet of zo, wel als je het ript blijkbaar. Ach ja, copyright wetgevingen, patenten, allemaal rare constructies die mensen op verkeerde plekken rijk maken en de eigenlijk artiesten / innovatoren tegenhouden.
Maar wat als je het via iTunes oid koopt en zowel op je computer als op je telefoon hebt staan? Dan heb je dus ook een kopie gemaakt van het bestand en zou je dus illegaal bezig zijn, theoretisch gezien. Er zit voor mijn gevoel geen verschil tussen digitaal kopen en op 2 apparaten gebruiken of fysiek kopen en zorgen dat je t op 2 apparaten kan gebruiken.

De hele discussie gaat gewoon nergens over, de ene keer als t ze uitkomt wordt gezegd dat je eigenaar bent van het fysieke medium, de andere keer dat je een licentie hebt om het medium te gebruiken, en ga zo maar door. Ze draaien hun eigen woorden gewoon zo zodat ze t meeste geld eruit kunnen slepen.
Via iTunes koop je de licentie om het op een beperkt aantal apparaten af te spelen. Je betaald er dus voor en zolang je je aan de voorwaarden houd is er niks mis.

Met deze uitspraak zou een Brit geen gebruik mogen maken van de cd-rip functie in iTunes, maar zou je de cd opnieuw in itunes moeten aanschaffen.
Wij betalen hier een bedrag voor op dragers. Dus als je memory van je telefoon of je sd-card al belast is is het gewoon legaal!
Gek eigenlijk, als je linksom iets doet mag het dan wel, maar rechtsom wat uiteindelijk het zelfde is mag het niet. En ook hier zie je maar weer dat zelfs een uitspraak van een rechter nog helemaal niks zegt als deze vervolgens door een andere weer nietig wordt verklaard. Denk je er vanaf te zijn begint het weer helemaal opnieuw...
Niet per definitie. Wel als je deze gemaakt hebt door CDs te rippen en naar je telefoon te kopieren.
Hoezo dat, het gaat hier over lege mediums waar muziek op kan. Een playlist is gewoon een tekst bestandje met de nummer namen erin. Tenzij een geheel andere playlist bedoeld.
zolang je hebt betaald voor elk nummer niet nee. en dan zijn er nog regeltjes dat het op de werkvloer niet mag zonder rechten te betalen etc.
Anoniem: 356920 21 juni 2015 10:00
Volgens de Britse rechter van het High Court is er onvoldoende bewijs dat het maken van een thuiskopie de muziekindustrie niet schaadt.

Volgens mij is er onvoldoende bewijs dat het maken van een thuiskopie de muziekindustrie wel schaadt.

Hier hangt dus een geurtje aan dit vonnis.
Volstrekt onlogische gedachtenkonkel inderdaad.
Eigenlijk staat er dat door gebrek/onvoldoende bewijs, uitgegaan wordt van het tegendeel....??
Nee, de Britse overheid legt een stelling neer die zij niet kan bewijzen, daarom krijgen de klagers gelijk.
Hangt af van wie de zaak net aangespannen heeft.
Als het de groep is die wil bewijzen dat het niet schadelijk is, dan moeten hun argumenten goed genoeg zijn. In dit geval was het dus onvoldoende.

Als het de groep is die wil bewijzen dat het wel schadelijk is, is het aan hen om met goede argumenten te komen maar blijkbaar was dat niet nodig in dit geval
Dus een rechter die vindt dat hij zelf de wet bepaald in plaats van deze toe te passen?
Valt dus wel mee.
De britse thuiskopiewet was aangenomen in de door de regering gemaakte veronderstelling dat er geen schade zou zijn. Nu acht een rechter dat dat niet hard gemaakt kan worden en dus sneuvelt de wet.
Kleine nuance aangebracht:
Het is niet bewezen dat het maken van een thuiskopie de muziekindustrie voldoende schaadt.

Met een paar miljard winst per jaar heb je echt niets te klagen ondanks een paar misgelopen thuiskopieën...Kijk maar eens naar de winsten van verschillende muziekmaatschappijen, die is enorm!

[Reactie gewijzigd door Tourmaline op 24 juli 2024 03:17]

En wat als Engelse mensen harde schijven of telefoons uit Nederland kopen? Waar thuiskopieheffing op zit?
Dan geldt de wet waar het goed zich bevind. Dat is ook zo met andere regels en wetten. Die gelden in het land waar je op dat moment verblijft. Geldt ook voor software e.d. Die gelden hier in Nederland ook niet omdat ze uit een ander land stammen en hier niet geldig zijn, mits er niet een kantoor hier in Nederland vertoeft, zoals Microsoft, dan worden de regels aangepast aan het land.
Die thuiskopieheffing wordt in Nederland geïnd en zal dus geen invloed hebben op de Britse wetgeving.

Maar ik denk niet dat er veel Britten zaken uit Nederland laten komen, aangezien het voor hen goedkoper is om dat uit Duitsland te laten komen – geen thuiskopieheffing.
Anoniem: 172403 21 juni 2015 10:14
Dit is stiekem goed nieuws voor de Britten omdat het twee effecten heeft:

1. Geen thuiskopieheffing afdokken zelfs als je je media daar niet voor gebruikt.
2. Dit oordeel is werkelijk onmogelijk om te handhaven en niemand gaat zich er iets van aantrekken.

Win-win dus. En tussen de regels gelezen denk ik dat dit ook het doel van de rechter is, hij wilt ze geen thuiskopieheffing gunnen.

(En wat is dat tegenwoordig toch met wetten en uitspraken die onmogelijk te handhaven zijn? Wat gaan ze doen, je mp3 speler confiskeren en je vragen aankoopbewijzen voor al je mp3's te tonen?)

[Reactie gewijzigd door Anoniem: 172403 op 24 juli 2024 03:17]

Je loopt inderdaad een risico dat je hierop aangepakt gaat worden, ja. In Duitsland wordt dat al gedaan, je kunt daar namelijk ineens een brief ontvangen van een advocaat dat je óf een forse schadevergoeding mag betalen, óf ze laten het geheel voorkomen en dat kan nog veel duurder uitpakken.

Voor de politie hoef je dus niet zo bang te zijn, die hebben wel betere dingen te doen, maar de industrie kan zelf actie ondernemen en wordt daar dan door de wet in gesteund.
En hoe wil de "industrie" erachter komen dat jij een thuiskopie gemaakt hebt?
Kijk, als je de thuiskopie online gaat delen, dan is het een ander verhaal.
Maar een rip van een CD naar je iPod kunnen ze alleen maar achter komen als ze je iPod in handen hebben of er toegang tot hebben.
Dat vraag ik mij ook af hoe handhaaf je zoiets als ik aangehouden word of in een politie fuik rij gaan ze dan mijn CD collectie doorspitten op zoek naar gekopieerde CD's ofzo? Of krijg je een soort razzia's deur na deur je huis onderste boven halen. Moet je dan voortaan een verborgen ruimte maken achter een boekenkast om je geripte CD's te luisteren, heel apart dit.
En dit is nou precies de reden waarom steeds meer mensen afgunst krijgen van de muziekindustrie.
Je koopt een CD maar om datzelfde album ook te kennen beluisteren via je iPod zou je dus nu -zolang er geen thuiskopieheffing is- het hele album nog een keer moeten kopen via iTunes.
Daarbij is de thuiskopieheffing naar mijn mening ook niet eerlijk, je moet betalen om artiesten te compenseren waar je al aan betaald heb doordat je het origineel gekocht hebt, of je betaald aan artiesten om een Back-up van je eigen fotocollectie te kunnen maken.
Ja, het is idd raar. Een artiest (lees platenmaatschappij) kan zo slapend rijk worden aan royalties zonder dat ze daar ook maar iets voor hoeven te doen. Zelfde zou zijn als een bakker extra geld gaat vragen omdat je je brood gaat roosteren.
Nee het brood is dan alleen voor eigen gebruik thuis, wil je het in de auto eten of geef je een vriend een sneetje dan zou de bakker schade kunnen lijden, want je had maar gewoon een apart brood voor in de auto moeten kopen en die vriend van je moet ook nog een keer extra betalen.
Damn... dat zou betekenen dat ik weer een met een discman moet gaan hardlopen. Ik vertik het om Download versies te kopen op iTunes e.d., CD+boekje blijft de muziek meer magie geven.
Anoniem: 633773 @LessRam21 juni 2015 17:52
Je kunt ook zo'n multicdspeler kopen met een caroussel voor 200 cd's waarvan je alles naar je smartphone streamt ;)
Maar dan valt het bufferen mogelijk onder het rippen......
Met spotify of gelijksoortige dienst, probleem opgelost. Dan wordt er helemaal geen geluidsdrager meer gekocht door dit soort idiote restricties.
Hoe bedoel je?

Spotify moet toch ergens opkomen, en je betaald op zoveel media, ik ken ze niet allemaal maar vermoedelijk betaal je toch ook voor je HDD in de computer.

Voor je SD-kaartje in je GSM, of voor je GSM zelf, je kan daar MP3's opzetten.
Ik bedoel door het aan banden leggen van media dragers, zoals cd / dvd etc, gaat men over op alternatieven. Hierdoor zal de markt nog verder afnemen om deze fysieke vorm van geluids/video dragers af te kunnen zetten. Daar zit juist de winst op.

Streamen is overal beschikbaar en je hoeft niet elke keer het ¨origineel¨ te kopen. Spotify welk ik als voorbeeld gebruikt kan ik met 1 abonnement gebruiken op mijn telefoon, computer en tv. Dus rippen is niet meer nodig om het stukje muziek elders te kunnen beluisteren, waar geen cd in past. Dus waarom koop ik dan nog een cd?
En wat gaan ze hiermee uithalen? Erg weinig, vrees ik. Mensen die al "thuiskopieën" van CD's en DVD's maakten voor gebruik op bijvoorbeeld MP3-spelers zullen daar niet mee stoppen na zo'n uitspraak. Je hebt er toch al voor betaald, dus waarom niet? 8)7
Inderdaad, dit is voor veel mensen gewoon prima voor zichzelf te verantwoorden. En uitendelijk gaat het er toch om wat het volk als 'rechtvaardig' beschouwd en niet wat een een of andere industriebozo roept.

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.