New York, 3 april 1973. Martin Cooper van Motorola gebruikt dit historische moment, het eerste telefoontje ooit, om wie te bellen? Inderdaad, een concurrent. Deze mijlpaal is inmiddels een halve eeuw geleden.

in april 1973 (foto: Businessweek)
Het was een vrijwel droge dag, met een temperatuur van rond de 12 graden. Cooper, toen 44 jaar oud, stond midden op straat met de Motorola DynaTAC, een 1,2kg wegende baksteen van een telefoon met een waardeloze accuduur. De knoppen hadden ook een andere layout dan nu gebruikelijk is: cijfers stonden per twee in een rij in plaats van per drie, zoals nu op keypads.
Cooper belde met concurrent Joel Engel van Bell Labs, dat ook werkte aan een mobiele telefoon, om uiteraard te vertellen dat het Motorola was gelukt om een werkende mobiele telefoon te maken. Dat moment geldt als het begin van technologie en het begin van de mobiele markt zoals we die nu kennen.
Of dat echt zo is, kun je betwijfelen. Immers, zeventig jaar daarvoor legde de nu onbekende Nathan Stubblefield al een verbinding met iets dat je vergelijkbaar kunt noemen met een in elk geval verplaatsbare telefoon zonder draden, zei tweaker Killer tien jaar terug al.
Mobiele telefonie zoals we dat nu kennen kwam op gang in de jaren negentig van de vorige eeuw, met de komst van gsm-netwerken, die we nu aanduiden als 2G. Het toppunt lag in de jaren erna en met de komst van de smartphone is het belang van mobiel bellen alweer teruggelopen ten gunste van mobiel internet. De circuitgeschakelde netwerken voor mobiel bellen zijn allemaal vervangen voor ip-netwerken.
Martin Cooper zelf is in leven en is inmiddels 94 jaar oud. Hij definieerde naast zijn uitvinding ook een soort van Wet van Moore voor mobiele communicatie. Waar de onlangs overleden Gordon Moore het had over de verdubbeling van het aantal transistors op een chip, claimde Cooper dat het aantal gesprekken of de hoeveelheid data die in het bruikbare spectrum kan worden verstuurd elke 2,5 jaar verdubbelt. Die wet heeft, ook in de mobiele markt, lang niet de bekendheid die Moore's wet heeft.