Foto van 204-megapixel met sluitertijd van 1060 uur toont Grote Magelhaense Wolk

Een groep Franse amateurfotografen heeft met het door haar beheerde El Sauce-observatorium in Chili een indrukwekkende 204-megapixelfoto gemaakt van de Grote Magelhaense Wolk, een satellietsterrenstelsel van de Melkweg. De gecombineerde sluitertijd bedraagt 1060 uur.

De vijf Franse amateurfotografen van de groep Ciel Austral hebben hun foto vorige maand gepubliceerd en daaraan ging het nodige werk vooraf. Met een 160mm-refractor en een speciale astrofotografiecamera van Moravian hebben de fotografen een groot aantal foto's geschoten om deze vervolgens samen te voegen. De verschillende kleuren hebben te maken met het gebruik van speciale filters, waarmee de chemische samenstelling van gaswolken in kaart is te brengen.

Volgens Astrospace-blog namen alle gemaakte ruimtefoto's in totaal 620GB in beslag en waren enkele honderden uren nodig voor het nabewerken en stacken of samenvoegen van alle foto's, waarmee vooral ruis wordt beperkt. Om te komen tot de 204-miljoenpixelfoto, hebben de fotografen zestien kleinere stukjes van de Grote Magelhaense Wolk samengevoegd. Dit sterrenstelsel staat op ongeveer 163.000 lichtjaar van de aarde en is alleen vanaf het zuidelijk halfrond te zien aan de nachtelijke hemel.

Eenmaal samengevoegd had de foto een gecombineerde sluitertijd van maar liefst 1060 uur. Normaal gesproken heeft een foto van sterren bij gebruik van een groothoekobjectief een sluitertijd van maximaal 25 seconden; bij een langere sluitertijd leidt de draaiing van de aarde al snel tot sterrenstrepen, waarbij de sterren geen mooie puntjes meer zijn. Bij objectieven die de objecten dichterbij halen, moet vaak een nog veel kortere sluitertijd worden gebruikt. De gebruikte telescoop had waarschijnlijk een gemotoriseerd systeem om voor de draaiing van de aarde te compenseren.

Een eigen, niet van de Franse fotografen afkomstige foto van de Grote Magelhaense Wolk. Genomen met een Pentax K-70-dslr, in combinatie met een O-GPS1-unit, een 50mm f/1.8-lens, iso 800 en een sluitertijd van 186s.

Door Joris Jansen

Redacteur

01-05-2019 • 12:53

94 Linkedin

Reacties (94)

94
94
54
8
2
36
Wijzig sortering
Mooi resultaat!
De gebruikte telescoop had waarschijnlijk een gemotoriseerd systeem om voor de draaiing van de aarde te compenseren.
Ga er maar vanuit, want met je eigen 200mm lens haal je al max 1-2 seconden voordat beweging je beeld vernachelt. Stacken is dan al een absolute noodzaak.

Let er overigens op dat fotografen rekenen met de brandpuntsafstand, terwijl telescopen gemeten worden in diameter van het objectief. Voor een goeie refractor (vaak f/10 ofzo) scheelt dat dus een factor 10.
Deze foto's zijn gemaakt door een TEC160 apochromatische telescoop op een Paramount MX+ montering. Met de ATIK314+ CCD camera. De lens in de telescoop heeft een diameter van 160mm, en een focale lengte 1120mm, hij is dus F/7 :)

De montering is inderdaad een equatoriale montering die de draaiing van de aarde compenseert en kan 45kg dragen. Te koop voor een kleine 13000 euro bij robtics zonder statief: https://www.robtics.nl/product_info.php?products_id=1760

De telescoop zelf kost zo'n 16000 bij Robtics: https://www.robtics.nl/product_info.php?products_id=258
en weegt 11kg.

De camera kost grofweg een dikke 1300 euro bij Robtics: https://www.robtics.nl/product_info.php?products_id=788

Dure hobby ^^
De atik 314 was de guidecamera, de camera die naar 1 ster kijkt en kleine afwijkingen in het tracken van de hemel door het statief corrigeert.

De hoofdcamera was de veel geavanceerdere Moravian G4 16000. Dat staat voor 16 megapixels. Het bijzondere van deze camera is dat hij pixels heeft van 9mu, wat behoorlijk groot is en waarmee je dus veel licht opvangt, wel ten koste van resolutie overigens. De camera is peltier-gekoeld tot 45 graden onder omgevingstemperatuur, wat de ruis drastisch doet afnemen. De sensor is overigens van Kodak, en is een CCD type, in tegenstelling tot wat er doorgaans in camera's zit, namelijk Cmos. Het voordeel hiervan is vooral bij langere belichtingen dat de sensor niet steeds meer ellende gaat produceren. Je kunt zeer lang belichten, per shot, en dat is nodig om boven de zgn shot noise uit te komen.

De langste exposures die ertussen zaten, namelijk die van de smalbandige filters, waren 20 minuten. Dat is niet bijzonder lang, wel bijzonder is dat ze bijna 1000 foto's per kanaal hebben opgenomen. Flink wat uurtjes staan draaien dus. Een van de vele schitterende astroprojecten.

[Reactie gewijzigd door Znorkus op 1 mei 2019 13:53]

Ik ben benieuwd hoe je met zo'n camera in hetzelfde beeld scherp stelt op objecten die soms meerdere lichtjaren van elkaar verwijderd zijn. Als het Hubble al nauwelijks lukt de manen van Mars even scherp als Mars op een plaatje te krijgen, moet dat vanaf de grond voor sterren die een tientallen lichtjaren verderop staan dan de ster die er in het plaatje naast staat bijna niet te doen zijn.
Alle hemelobjecten staan vanuit de aarde gezien in hetzelfde vlak, op infinity. Als je een ding scherpstelt, zijn alle dingen scherp :-) dat is dan weer een van de dingen die astrofotografie makkelijker maakt :-)
Een equatorial mount heb je niet per se nodig als je bijvoorbeeld een Pentax-camera gebruikt met ingebouwd gps-apparaat dat de sensor kan laten draaien aan de hand van je coördinaten en het interne elektronisch kompas. Zodoende heb ik de Grote Magelhaense Wolk eens gefotografeerd met een sluitertijd van 185 seconden, zonder stacken of wat dan ook, met enkel een statief en een 50mm aps-c-lens f/1.8. Dat is dus 3 minuten sluitertijd zonder sterrenstrepen. Het resultaat wou ik niet posten, want mijn dappere beginnerspoging doet afbreuk aan die pracht van de Franse fotografen ;)

[Reactie gewijzigd door Koekiemonsterr op 1 mei 2019 17:20]

Alsnog zul je iets moeten doen aan de draaiing van de aarde, en equatoriale mounts zijn meestal de degelijke oplossing. Met een barn-door montering, of hele goeie volging kun je ook best ver komen, of zoals bij jou met de sensor-verdraaiing, maar het blijft behelpen (lees: meer dan een uurtje volgen kun je vergeten).
Nope, check maar eens de O-GPS1-unit in combinatie met een recentere Pentax-dslr of de K-3II- of K-1-dslr; die laatste twee hebben zo'n unit ingebouwd. Kwestie van je gps aanzetten, de drie assen kaliberen en de camera is in staat om, afhankelijk van brandpuntsafstand, tot ongeveer maximaal 4 minuten sluitertijd te hanteren....Behalve basic statief niks extra's nodig ter compensatie voor de draaiing van de aarde.

[Reactie gewijzigd door Koekiemonsterr op 1 mei 2019 15:10]

Ik zou je resultaat ook erg graag willen zien.
Ok bij deze, een heel rudimentair bewerkte foto. Check het nieuwsbericht. Maar ik schrap het straks weer, want dit is veel teveel eer bij wat die Fransen hebben gepresteerd. Ook @Bensimpel
Zeer cool! Thanks voor het delen!
Dank ! Erg mooi om te zien. Netjes gedaan. In de stad of op het platteland genomen ?
Het was niet in Nederland, want je ziet de twee Magelhaense Wolken alleen op het zuidelijk halfrond. Dit was in Nieuw-Zeeland, op het zuideiland in het pikkedonker. Je hebt daar heel veel plekken waar het aardedonker is en dus vrijwel geen lichtvervuiling. Je hebt er zelfs een 'reservaat' waarin lokale bewoners ook meewerken om zo weinig mogelijk licht te laten branden buiten. Ik geloof het Aoraki Mackenzie International Dark Sky Reserve.
Ah mooi, weer wat geleerd. Ben bezig om mij te orienteren op astrofotografie. Woon helaas in een grote stad met veel lichtvervuiling.
Hm, volgens mij kan dit softwarematig. Binnen een seconde de sterren in beeld herkennen en icm locatie en tijdstip de richting van de aardrotatie bepalen en digitaal compenseren door het pixelraster denkbeeldig mee te laten springen moet wel haalbaar zijn.

Wat ik betwijfel is dat een klein apparaat op GPS zijn eigen richtingsvectoren kan vaststellen. I.i.g. moet ik met mijn telefoon minstens een paar meter lopen voordat bekend is welke kant we op gaan. Nu heeft die dan maar 1 GPS ontvanger, maar 2 op 10 cm. afstand van elkaar lijkt me nogal kort om duidelijk verschil te zien.

[Reactie gewijzigd door blorf op 1 mei 2019 15:04]

Klopt, iets als Siril of DeepSkyStacker kan dit uitstekend met je plaatjes, maar alsnog is het best lastig om het echt goed te doen. Zeker voor meerdere uren wil je iets dat meedraait, en het stacken van duizenden plaatjes (met dit soort telescoopjes heb je binnen de seconde al star trails) is een rotklus. Dus...

Betere GPS-en hebben een ingebouwd electronisch kompas voor dit soort functies, en die zijn best nauwkeurig.
Maar nu maak je ons wel benieuwd! Gewoon als vergelijkingsmateriaal :)
De gebruikte telescoop had waarschijnlijk een gemotoriseerd systeem om voor de draaiing van de aarde te compenseren.
Maar hoe hebben ze dan dag en nacht door kunnen fotograferen? Licht/Donker 44 dagen lang :> toch een knappe prestatie.
Dit zijn in totaal 3936 foto's gestackt. Om de ruis zo minimaal mogelijk te houden is de camera gekoeld naar -25 graden celsius.

336 foto's in rood
336 foto's in groen
336 foto's in blauw
976 foto's in hydrogen alpha golflengte
976 foto's in OIII golflengte
976 foto's in SII golflengte

Daarnaast nog een stapel aan zwarte foto's ter compensatie van ruis en nog wat andere zaken.

Deze gooi je allemaal in een tool die dan vele vele vele uren loopt te stampen om er iets schitterends van te maken :)
Gecombineerd 1060 uur, dus niet per se 1060 uur non-stop. Denk elke nacht locken op de wolk en een stukje mee laten draaien.
Daarom is dit niet echt de sluitertijd te noemen.
Het hele concept "gecombineerde sluitertijd" slaat eigenlijk nergens op, of is op zijn minst verwarrend.

Wanneer je 10 foto's maakt met iedere keer 1s sluitertijd, heb je in geen enkel geval 10s exposed. De belichting is niet ineens 10s wanneer je deze stacked. Je kunt wel meer informatie halen uit die 10 foto's maar er is geen sprake van een langere sluitertijd.

Soortgelijk, wanneer 5 mensen ieder een stukje van de hemel fotograferen met sluitertijd 5s, en je voegt deze foto samen (als een stitch, dus geen stack), dan is de sluitertijd 5 seconde, in totaal. Niet 25.

Je kunt sluitertijd optellen of vermenigvuldigen maar de uitkomst van die som is geheel nietszeggend. Het betekent helemaal niets. De suggestie die gewekt wordt is dat een extreem lange gecombineerde sluitertijd van 1000 uur betekent dat het onderwerp zo verschrikkelijk weinig licht afgeeft dat je een sensor zo lang open moet zetten om het te vangen. Wat geheel niet waar is.

Tenzij ik iets over het hoofd zie?
Ja, je bewering klopt niet.
Dit soort objecten geeft inderdaad heel weinig licht af, daarom stack je ook. Als je het met 1 foto al helder kreeg was dat niet nodig, dan gooide je de ISO omhoog, en had je met een korte belichtingstijd al een mooie foto. Helaasch. Sterren zijn zwak, dus om te zorgen dat je er iets uithaalt wil je een gigantische bak fotonen verzamelen, en dan daar de info uitpeuteren.

Hoe je gestitchte stukken rekent is een kwestie van smaak, maar het komt erop neer dat in totaal de camera 1060 uur opengestaan heeft.
Dan zal ik wel dom zijn, want je uitleg geeft me nog steeds geen antwoord.

Met stacken verleng je geen sluitertijd. 10 foto's op elkaar leggen van 1 seconde sluitertijd betekent het detail combineren van 10 foto's met 1 seconde sluitertijd. De sluitertijd is niet verhoogd. Er is geen 9 seconde bijgekomen.

Heb je meer informatie gecaptured door meerdere foto's te maken? Ja. 10 keer meer fotonen? Nee. Er is niet meer licht, slechts informatie van exact dezelfde hoeveelheid licht, die het resultaat is van 1 seconde.

Laten we een eenvoudiger voorbeeld nemen. We staan 's nachts in de stad. Een goede exposure van het straatbeeld zou een sluitertijd van 3 seconde betekenen.

Maak vervolgens 30 fotos met een sluitertijd van 0.1s. Stack deze. Het resultaat is dat je 2.9s aan licht tekort komt en 30 donkere fotos hebt. Uit die 30 donkere fotos kun je niet 2.9s aan informatie halen aangezien je die simpelweg niet opgenomen hebt. Je kunt sluitertijden niet optellen, het slaat nergens op.
Ok, dan gaan we het toch even per pixel bekijken.
Voor een donkere pixel: random waarde tussen 0 en 20 want ruis.
Voor een ster-pixel: random ruis (0-20) plus 5 helderheid van de ster. De max van onze camera is 1000 ofzo, dus daar komen we nog lang niet aan. Ook ga je de ster-pixel niet direct zien, tenzij hij toevallig maximale ruis had, want anders kan het gewoon pech zijn. Z'n waarde ligt immers onder de 20.

Hier maken we 10 opnamen mee, en die gaan we vervolgens op elkaar stapelen. Dan krijg je voor de ruis-pixel gemiddeld 100, en voor de ster-pixel gemiddeld 150.
Dan zie je al redelijk wat contrast, en zou je ster al zichtbaar moeten zijn. Vervolgens ga je verbeteren, en probeer je overal zo'n 80-100 vanaf te trekken. Opeens is je ster zichtbaar, want de ruis is veelal af, en de ster houdt z'n verhoogde zichtbaarheid. In alle gevallen zitten we mijlenver van de max van je camera af.

Voor jouw straatbeeld-analogie zou dan het verschil tussen 1 x 3 seconden en 30 x 0.1 seconden niet zichtbaar mogen zijn, er is geen clipping. Het probleem bij astro is dat alles draait, en dat als er een vliegtuig door je opname vliegt, of iemand tegen je camera stoot, je die hele opname weg kunt gooien. Had je er maar 1: jammer. Had je er 30, dan heb je er nog 29.
Ik begrijp je punt omtrent ruis. Tig foto's met ruis van hetzelfde kan leiden tot een resultaat met veel minder ruis, en dus meer nuttig detail. Menig smartphone werkt op die manier, aangezien dat allemaal enorme ruisbakken zijn.

Je stacked echter detail, niet lichtsterkte. De sluitertijd is niet verlengd, je perst meer nuttige pixels uit exact dezelfde sluitertijd. Sluitertijden kun je niet bij elkaar optellen. Het concept slaat nergens op.

Je straatbeeld voorbeeld geloof je hopelijk zelf niet? Jij denkt dus dat 30 opnames die dertig keer licht tekort komen gestacked leiden tot hetzelfde resulaat als een 3s exposure. Dat kun je niet menen?
Dan denk ik dat er maar 1 oplossing voor je is: probeer het zelf! Misschien heb je een revolutionair idee te pakken, maar op dit moment doen bijna alle astrofotografen het op de bestaande manier, tot grote tevredenheid van ieder. Echter... als we betere fotos kunnen maken, staan er een heleboel mensen te springen om iets nieuws te proberen.
Nu houd je me een beetje voor de gek. Ik heb niets nieuws uitgevonden.

Het klopt dat het een standaard methode is van astrofotografen om meerdere foto's te maken, en uit de combinatie daarvan de meest zinnige details te halen. Dichter bij huis doen moderne smartphones dat ook.

Het verlengt echter de sluitertijd niet. Dat is het enige wat ik zeg. De belichting is niet langer.
Ik snap je redenering niet. Als je 10 keer zoveel foto's maakt, heb je ook 10 keer zoveel fotonen gevangen. En als je je sluitertijd 10 keer zolang maakt ook. Lijkt mij, als niet-fotograaf. Wat gebeurt er volgens jou met die fotonen in foto's 2 t/m 10?
"Als je 10 keer zoveel foto's maakt, heb je ook 10 keer zoveel fotonen gevangen."

Nee, hier gaat het mis. Je hebt 10 keer fotonen verzameld van exact dezelfde scene. De fotonen zijn anders, inderdaad, aangezien fotonen voordurend "stromen", maar ze zijn van hetzelfde onderwerp op dezelfde lichtsterkte.

Een 10 keer langere sluitertijd is volstrekt anders. Je vangt 10 keer langer licht en ontvangt dus detail van een onderwerp 10 keer donkerder dan iedere losse exposure van 1sec.
Met een 10 keer langere sluitertijd vang je exact dezelfde fotonen als wanneer je in diezelfde tijd 10 keer achter elkaar een foto maakt. Allemaal van hetzelfde onderwerp op dezelfde lichtsterkte, maar in het ene geval worden de fotonen allemaal verzameld op een enkele opname, en in het andere worden ze verdeeld over tien verschillende opnames.
Nee, zo simpel werkt dat niet. Als je bij een lichtzwak onderwerp tien keer te kort exposed, heb je simpelweg niet genoeg licht gevangen. Doe het 10 keer en je hebt 10 keer achter elkaar te weinig licht gevangen.

Laten we een extreem voorbeeld pakken. Midden in de nacht, donkere boom in mijn tuin. Genoeg licht vangen betekent een sluitertijd van 5 seconde.

Dat doe ik echter niet, ik stel in op de absurde sluitertijd van 1/2000s. Ik maak dus 10.000 foto's van 1/2000s om volgens jouw logica gecombineerd op 5s sluitertijd uit te komen.

Weet je wat je dan hebt? 10.000 keer helemaal niets. Puur zwart. Stacken creeert geen extra licht. Het verzint er niet spontaan licht bij.
Dat geldt alleen als je buiten het bereik van de sensor opereert, zodat de sensor in de ene situatie zeg 10% van de binnenkomende fotonen 'vangt', en in het andere geval 0 %. Maar dan ben je appels met peren aan het vergelijken.
Dit soort objecten geeft inderdaad heel weinig licht af, daarom stack je ook. Als je het met 1 foto al helder kreeg was dat niet nodig, dan gooide je de ISO omhoog, en had je met een korte belichtingstijd al een mooie foto
Als ze daadwerkelijk één foto met een sluitertijd van 1060 uur hadden gemaakt zou de foto overbelicht zijn geweest, ook al geven dit soort objecten weinig licht aft ;). Ik vind dan ook dat @Fledder2000 zeker een goed punt aansnijdt.

De foto's zijn gestackt om de ruis te verminderen, de 'brightness' van de foto's wordt hier niet mee verhoogd. Veel amateurfotografen (die hemelobjecten fotograferen) gebruiken meestal ook een vrij hoge iso met veel ruis tot gevolg. Door het stacken kan deze ruis worden verminderd.

Verder zijn er 16 foto's genomen van individuele stukken van de hemel en zijn deze aan elkaar geplakt, voor een hogere resolutie. Als je één foto zou maken met een groothoeklens met dezelfde sluitertijd die hier is gebruikt, zou je hetzelfde resultaat hebben (kwa belichting). Om dan deze sluitertijden bij elkaar op te tellen is niet helemaal eerlijk en heeft (in dit geval) als enig doel de resolutie te verhogen.

Hetzelfde 'trucje' wordt tegenwoordig ook wel gebruik bij landschapsfotografie. Normaliter maak je met een groothoeklens een foto van een landschap, om zoveel mogelijk op de gevoelige plaat te leggen. Je foto is dan bijvoorbeeld 20MP. Hetzelfde landschap kan je ook op de foto zetten met een telelens, maar je zal dan wel meerdere foto's moeten maken en deze aan elkaar moeten plakken. Als je met je telelens bijvoorbeeld 5 foto's nodig bent, is de resolutie (van hetzelfde plaatje) opeens 100MP. De sluitertijd is uiteindelijk wel gelijk, deze ligt niet opeens 5x hoger, al heeft de sluiter wel 5x langer opengestaan.
Dank, dacht al dat ik gek aan het worden was.
maar het komt erop neer dat in totaal de camera 1060 uur opengestaan heeft.
1060 uur verdeeld over meerdere foto's ja. De titel van dit artikel is: 'Foto van 204-megapixel met sluitertijd van 1060 uur'

Een betere titel zou zijn: Foto van 204-megapixel met een gecombineerde sluitertijd van 1060 uur

Wat als ze hadden gewerkt met focus stacking zoals in macro fotografie wordt gebruikt? Als je 5 foto's maakt op F1.6 en je combineert dit zodat de foto een scherptebereik heeft van f7. Dan is de foto toch ook niet opeens op F7 gemaakt? Met 1060 uur tel je instellingen van aparte foto's bij elkaar op alsof het 1 foto is.

2 foto's op iso 2000 combineren heeft ook nabij dezelfde ruis als 1 foto op iso 1000. Maar dit tel je toch ook niet bij elkaar op?
Dat is echt wel iets anders. Is geen 1060 uur hetzelfde deel....dus sluitertijd en exposure tijd is echt wel iets anders.
Zolang die sterren nergens heengaan en je dus het zelfde perspectief continueert, is die gecombineerde sluitertijd wel de sluitertijd.

Als je onder dezelfde omstandigheden 10 x 10 seconde fotonen vangt van het object, heb je net zoveel fotonen gevangen als je dat 1 x 100sec. doet (met compenseren voor aarderotatie). Ik vind dan wel dat je de totale tijd mag delen door 3 voor totale rgb-tijd.

[Reactie gewijzigd door Mushroomician op 2 mei 2019 07:55]

Wat een enorme onkunde hier, dat is toch niet te filmen. Nee, zo werkt dat dus niet. Licht wat je niet vangt kun je niet bij elkaar optellen.
Wat een enorme onkunde hier, dat is toch niet te filmen. Nee, zo werkt dat dus niet. Licht wat je niet vangt kun je niet bij elkaar optellen.
Wat je niet vangt niet inderdaad. Wat er gebeurt is dat de amplitude van de betreffende pixel wordt versterkt zolang het object licht uitstraalt. De layers versterken elkaar.
Dat is dus pixelwaardes optellen, niet sluitertijd verlengen.
Ja zou goed kunnen, ik snap denk ik te weinig van fotografie :9. Ik vind het altijd prachtige foto's en laat je weer even zien hoe klein je bent.
Maybe een link naar de high res?
prachtige foto. Zou dan al die 'ruis' dan echt ruis zijn of allerlei sterren?
Er zal heus wel wat ruis op zitten, maar die puntjes die je ziet zijn allemaal sterren. Niet alleen de orange/rode, maar ook de grijze ertussen.
Wanneer ze een CCD sensor gebruiken, kun je die prima koelen, bijv. net stikstof, om de ruis zo goed als te laten verdwijnen.
De dark current kun je door de temperatuur genoeg te verlagen inderdaad zo goed als laten verdwijnen. De read-out noise van een CCD kan echter ook significant zijn, zeker als je niet alles in 1 exposure meet maar meerdere beelden gaat stacken. Er zit dus wel degelijk een limiet aan de hoeveelheid ruis die je kunt laten verdwijnen.
In het orginele artikel staat dat ze een Moravian CCD sensor hebben gebruikt. Op de productpagina van Moravian is te lezen dat de camera's in staat zijn de sensors tot 50 graden onder de omgevingstemperatuur te koelen.

Dus koeling speelt zeker een factor in het verkrijgen van heldere beelden.
het verbaasd me dat er zoveel structuur verschillen zijn in die gaswolken. Ik ben benieuwd hoe de werkelijke 3D structuur is. In de astronomie boeken van vroeger was een gaswolk een vag blob met wat heldere sterren erin.
Jammer dat we met de aarde in zo'n saai stukje van de melkweg zitten.
Saai is niet altijd slecht hoor, en Jammer is het ook niet juist misschien wel de reden dat we hier zo lekker in ons rustige hoekje hebben kunnen evolueren.

Dat had anders kunnen uitpakken in de buurt van een zwart gat of een supernova of een magnetar of in het centrum van de melkweg of.. enz enz... tis erg gevaarlijk in het universum, ons rustige hoekje is zo slecht niet.
Jammer dat we met de aarde in zo'n saai stukje van de melkweg zitten.
Bedoel je met "de melkweg" onze melkweg met al zijn sterren waar wij met ons zonnestelseltje deel van uitmaken?
De grote magelhaense wolk is een ander sterren stelsel waarvan het licht er 163.000 jaar erover heeft gedaan om door die amateurs vast gelegd te worden.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Grote_Magelhaense_Wolk

Persoonlijk kan ik me geen voorstelling meer maken van zo'n enormiteit.
En dan nog het feit dat het allemaal in beweging is....

En ook dit filmpje over de afzonderlijke formaten van veel van die lichtpuntjes die wij aan het uitspansel kunnen waarnemen.
https://www.youtube.com/watch?v=53E3GeXQHGs
En nadat je bovenstaande video hebt gezien, is dit ook erg interessant:
https://www.youtube.com/watch?v=GCTuirkcRwo
Ik denk dat je met de juiste visualisatie alles spannend kan maken, hoe saai het ook is. De kleurijke foto van de twee bevat een filter zo staat in het artikel:

De verschillende kleuren hebben te maken met het gebruik van speciale filters, waarmee de chemische samenstelling van gaswolken in kaart is te brengen.

De truuk van fotografie is om binnen de kaders een mooi en/of nuttig plaatje neer te zetten. Daar 'photoshop' je dan meer of minder aan afhankelijk van de context. In de breedste zin. Voor 'gewone' fotografie doe je natuurlijk niet zo'n kleurfilter, maar contrast toevoegen is ook daarin een veel toegepaste manier om de foto toch weer wat spannender te maken dan hij eigenlijk is.
Jammer dat we met de aarde in zo'n saai stukje van de melkweg zitten.
Als wij met ons zonnestelsel in zo'n wolk hadden gezeten dan hadden we misschien wel nooit zoveel van het heelal kunnen zien. Stel je voor dat je op een bewolkte nacht de sterrenhemel moet fotograferen. Dan zie je vrijwel niets! Misschien staat de aarde dus wel precies goed zodat we dit van een afstandje scherp kunnen zien.
We zitten in zo'n wolk, maar gelukkig een beetje aan de rand. In het centrum is het leven inderdaad een stuk interessanter/gevaarlijker, want daar is het DRUK. Hier zit de dichtstbijzijnde ster op 4.3 lichtjaar afstand, in het centrum van zo'n sterrenstelsel zitten er miljoenen sterren binnen een kubieke lichtjaar. Wat dat doet met de banen van objecten mag je raden :Y)
"Boring is always best" -- Ryan Reynolds in Hitman's Bodyguard.
In (voor ons) zichtbaar licht zijn die waarschijnlijk niet meer dan 'een vage blob' .
Het is het infrarood en x-ray spectrum dat meestal de interessante kleuren geven

De verschillende kleuren hebben te maken met het gebruik van speciale filters, waarmee de chemische samenstelling van gaswolken in kaart is te brengen.
Dat amateurfotografen zoiets voor elkaar krijgen. Geweldig!
Van mij mogen ze "amateur" wel uit het artikel verwijderen ;)
Amateur betekent in principe dat je iets doet maar niet op profesionele basis. Als hun dit dus als hobby deden(met proffesionele kennis) blijft het amateurs
Met andere woorden, je wordt voor je prestatie niet betaald.
(kort door de bocht genomen)

[Reactie gewijzigd door sokolum01 op 1 mei 2019 13:32]

Maar dan wel hele professionele amateurs.... :*) :P
Amateur heeft een ongefundeerde negatieve lading in de volksmond.
Breek me de bek niet open!

Grtz, PE5I (Radiozendamateur).
Knappe foto uiteraard maar niets heeft ooit zoveel indruk op me gemaakt als de Hubble Hubble Ultra-Deep Field foto. Waar bijna elk stipje een galaxy is ...Het zijn er ongeveer 10.000 ...
https://en.wikipedia.org/...eepField2014-20140603.jpg
Als je dit zo ziet zou de kans dat wij de enige planeet zijn waar level op is gewoon 1 op de 10000000000000000000 zijn ofzo.
Die foto is lang niet scherp genoeg om eventuele planeten rond die sterren te zien, laat staan om te kunnen bepalen op hoeveel daarvan leven is.
Planeten rondom sterren zijn sowieso niet te zien op zulke afstanden. Zelfs niet met de meest geavanceerde observatories. In een notendop: planeten worden gedetecteerd door een dipje in de helderheid van een ster, en adhv de wobble van een ster.

Om planeten met zichtbaar licht te zien, zijn ze simpelweg te dim, en de sterren waar ze omheen draaien zijn te fel.
Daar hebben we inderdaad ander speelgoed voor, dat veel beter is in het vinden ervan. Dat er voldoende exoplaneten zijn is inmiddels wel aangetoond, maar er leven op ontdekken is een stuk lastiger.
Waar noemt hier iemand planeten?
Maar ....ik kom uit de tijd dat men HOOPTE planeten te vinden rond andere sterren. Nu blijken er rond (bijna) ELKE ster wel een paar te dansen.
Maak zelf de berekening : op de foto waar ik naar refereer staan 10.000 galaxies. In onze Melkweg zijn er 150-250 MILJARD sterren.

[Reactie gewijzigd door OxWax op 1 mei 2019 17:07]

Buiten dat er binnen ons eigen zonnestelsel er buiten de aarde om minstens 3 hemellichamen zijn waar zeer grote kans is op meercellig leven,
Zoals Enceladus, Titan (manen van Saturnus)
En Europa (maan van Jupiter)
Wat vast staat dat Titan naast de aarde de enige is waar op het oppervlakte zeeën en rivieren zijn danwel van vloeibaar methaan.
Enceladus meermalig per maand zijn water geisers de ruimte in spuwt.
Europa erg veel organische bouwstenen bevat en ook geisers zijn waargenomen.
Wat vast staat dat Titan naast de aarde de enige is waar op het oppervlakte zeeën en rivieren zijn danwel van vloeibaar methaan.
Ik hoop met u mee maar op Titan? Op basis van welke theorie of data verwacht u daar leven?
Temperatures close to the freezing point of methane (90.4 Kelvins/-296.95 F)
https://en.wikipedia.org/...geology_on_lake_formation
En welk stipje zijn wij dan ;)?
Kijk eens in de spiegel :+
Prachtige foto! :)
holy crap wat een details in die foto..

wel hoop werk voor nieuwe desktop achtergrond :o
Wat een geweldig resultaat hebben ze weten te bereiken!
Ik wist trouwens niet dat er nog amateurfotografen bestaan, want ik krijg steeds meer de indruk dat iedere gek, met een DSLR of Mirrorless camera om de nek, zichzelf fotograaf noemt en ook nog geld willen vangen voor het werk dat ze maken.
Een sluitertijd van 1060 uur? Moet je dan een camera op de Noord of zuidpool zetten en tegen de aarde in laten draaien?
Staat in de laatste alinea :+
de fotografen zestien kleinere stukjes van de Grote Magelhaense Wolk samengevoegd
Eenmaal samengevoegd had de foto een gecombineerde sluitertijd van maar liefst 1060 uur
Ik ga er vanuit na het lezen hiervan dat 1060 door 16 gdeeld moet worden en dus 66,25 uur per foto aan belichting.
Dat verklaart het nog steed niet helemaal. 1060 uur is meer dan een dag, en na 12 uur zit je al aan de andere kant van de aarde, waar je de wolk helemaal niet meer kunt zien. Enige dat ik me dan dus nog kan bedenken is dat het meerdere foto's zijn met een lange effetieve sluitertijd, waarbij tussenpozen van minimaal 12 uur genomen zijn.
Met de hoeveelheid licht die ijs/sneeuw weerkaatst is het geen optie om ook maar iets van zonlicht te hebben tijdens het fotograferen. Met sluitertijden van meer dan 1 seconden zie je dan alleen nog maar wit. Dikke kans dat je dan ook je sensor vernachelt. Het gaat er om dat men de foto heeft geconstrueerd vanuit fotos die elkaar 1060 uur belichting hebben gehad.

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.

Tweakers maakt gebruik van cookies

Tweakers plaatst functionele en analytische cookies voor het functioneren van de website en het verbeteren van de website-ervaring. Deze cookies zijn noodzakelijk. Om op Tweakers relevantere advertenties te tonen en om ingesloten content van derden te tonen (bijvoorbeeld video's), vragen we je toestemming. Via ingesloten content kunnen derde partijen diensten leveren en verbeteren, bezoekersstatistieken bijhouden, gepersonaliseerde content tonen, gerichte advertenties tonen en gebruikersprofielen opbouwen. Hiervoor worden apparaatgegevens, IP-adres, geolocatie en surfgedrag vastgelegd.

Meer informatie vind je in ons cookiebeleid.

Sluiten

Toestemming beheren

Hieronder kun je per doeleinde of partij toestemming geven of intrekken. Meer informatie vind je in ons cookiebeleid.

Functioneel en analytisch

Deze cookies zijn noodzakelijk voor het functioneren van de website en het verbeteren van de website-ervaring. Klik op het informatie-icoon voor meer informatie. Meer details

janee

    Relevantere advertenties

    Dit beperkt het aantal keer dat dezelfde advertentie getoond wordt (frequency capping) en maakt het mogelijk om binnen Tweakers contextuele advertenties te tonen op basis van pagina's die je hebt bezocht. Meer details

    Tweakers genereert een willekeurige unieke code als identifier. Deze data wordt niet gedeeld met adverteerders of andere derde partijen en je kunt niet buiten Tweakers gevolgd worden. Indien je bent ingelogd, wordt deze identifier gekoppeld aan je account. Indien je niet bent ingelogd, wordt deze identifier gekoppeld aan je sessie die maximaal 4 maanden actief blijft. Je kunt deze toestemming te allen tijde intrekken.

    Ingesloten content van derden

    Deze cookies kunnen door derde partijen geplaatst worden via ingesloten content. Klik op het informatie-icoon voor meer informatie over de verwerkingsdoeleinden. Meer details

    janee