Duitsland wil aansprakelijkheid van aanbieders publieke wifi-netwerken beperken

De Duitse regering wil met een wetswijziging een einde maken aan de zogenaamde Störerhaftung, waardoor aanbieders van publieke wifi-netwerken aansprakelijk zijn voor de acties van gebruikers. Daardoor zijn er in Duitsland maar weinig publieke hotspots te vinden.

Door de wetswijziging moeten bedrijven en particulieren dezelfde aansprakelijkheidsbeperking als internetproviders krijgen, waardoor zij niet meer aangesproken kunnen worden voor het internetgedrag van derden. De wijziging is een onderdeel van de herziening van de Duitse Telecommunicatiewet, en kwam tot stand na een lang onderhandelingsproces, zo schrijft Der Spiegel. Het is de bedoeling dat de nieuwe regels in de herfst al van kracht worden.

De wijziging maakt het bijvoorbeeld mogelijk om een hotspot zonder wachtwoord of captive portal aan te bieden. De Störerhaftung zorgde er volgens de krant voor dat veel particuliere wifi-aanbieders aanmaningen ontvingen, bijvoorbeeld voor illegaal gedownloade muziek of films. Dit leidde er onder andere toe dat Nederlanders die in Duitsland op vakantie waren en bijvoorbeeld in een hotel een film illegaal binnenhaalden daar later door de verhuurder van hun verblijf op aan werden gesproken.

Het aansprakelijkheidsprincipe van de Störerhaftung kwam in maart onder vuur door het advies van advocaat-generaal Maciej Szpunar in een zaak bij het Europese Hof van Justitie. Daarin was hij van mening dat aanbieders van openbare wifi-netwerken niet aansprakelijk zijn voor de acties van derden. In 2010 had een Duits gerechtshof bepaald dat aanbieders verplicht zijn om hun netwerken te beveiligen.

Door Sander van Voorst

Nieuwsredacteur

11-05-2016 • 15:57

54

Reacties (54)

54
54
38
6
1
13
Wijzig sortering
Dit is niet meer dan logisch na de recente conclusie van de Advocaat Generaal van het Hof van Justitie van de EU. Deze concludeerde dat de Duitse wet in strijd is met Europees recht. Richtlijn 2000/31/EG van het Europees Parlement en de Raad van 8 juni 2000 bepaalt duidelijk dat een tussenpersoon die aangemerkt kan worden als een 'zuiver doorgeefluik' en louter een technische functie vervult, niet aansprakelijk kan zijn voor de doorgegeven informatie:
De lidstaten zorgen ervoor dat, wanneer een dienst van de informatiemaatschappij bestaat in het doorgeven in een communicatienetwerk van door een afnemer van de dienst verstrekte informatie, of in het verschaffen van toegang tot een communicatienetwerk, de dienstverlener niet aansprakelijk is voor de doorgegeven informatie, op voorwaarde dat:
a) het initiatief tot de doorgifte niet bij de dienstverlener ligt;
b) de ontvanger van de doorgegeven informatie niet door de dienstverlener wordt geselecteerd, en
c) de doorgegeven informatie niet door de dienstverlener wordt geselecteerd of gewijzigd.
Het is opmerkelijk dat Duitsland haar verouderde wetgeving niet eerder heeft aangepast.

[Reactie gewijzigd door GlowMouse op 22 juli 2024 16:47]

Dat geld toch voor elk land.

Probeer het woord downloaden/uploaden of kopieren meer te vinden in het wetboek.

Toch mag je niet (muziek/films/software)downloaden, en waarom weet eigenlijk niemand. Want niemand kan mij vertellen waar dat dat in de wet staat.

Waarbij ik geen waardeoordeel geef over de interpretatie, maar wel over het feit dat het een interpretatie is een een persoon. Hoe graag je ook objectief wil blijven niemand is 100% objectief.
Probeer het woord downloaden/uploaden of kopieren meer te vinden in het wetboek.
Het is in dit soort gevallen eigenlijk irrelevant dat het gaat om downloaden of uploaden. Wetten moeten techniek-onafhankelijk geschreven worden, anders blijf je bezig. Of een kopie een fysiek iets is, of wat bitjes, dat maakt natuurlijk geen fluit uit.
Toch mag je niet (muziek/films/software)downloaden, en waarom weet eigenlijk niemand. Want niemand kan mij vertellen waar dat dat in de wet staat.
Het punt is dat er niet in de wet staat wat niet mag, maar wat er wel mag. Auteurswet, Hoofdstuk I, Artikel 16b:
Als inbreuk op het auteursrecht op een werk van letterkunde, wetenschap of kunst wordt niet beschouwd de verveelvoudiging welke beperkt blijft tot enkele exemplaren en welke uitsluitend dient tot eigen oefening, studie of gebruik van de natuurlijke persoon die zonder direct of indirect commercieel oogmerk de verveelvoudiging vervaardigt of tot het verveelvoudigen uitsluitend ten behoeve van zichzelf opdracht geeft.
Met als definitie van "verveelvoudigen" in Artikel 14:
Onder het verveelvoudigen van een werk van letterkunde, wetenschap of kunst wordt mede verstaan het vastleggen van dat werk of een gedeelte daarvan op enig voorwerp dat bestemd is om een werk ten gehore te brengen of te vertonen.
Met downloaden ben jij de persoon die aan het verveelvoudigen bent (op jouw HDD is na het downloaden immers een nieuw exemplaar te vinden). Tot voorkort oordeelde de Hoge Raad dat 16b gewoon kon, aangezien er nergens staat dat verveelvoudigen per se uit de originele (legale) bron moet. Het Europese Hof van Justitie was het daar niet mee eens:
het is niet de bedoeling dat onze wet rechthebbenden verplicht "om de rechtsschendingen te gedogen waarmee de vervaardiging van privékopieën gepaard kan gaan." Daarmee kan een rechthebbende namelijk niet meer in rechte optreden tegen de maker van zo’n illegale kopie. Derhalve is onze wet in strijd met het Europese recht.
Het Hof zegt dat het niet mag, Nederlandse rechters nemen die uitspraak over.

[Reactie gewijzigd door the_shadow op 22 juli 2024 16:47]

Ow dat laatste is in mijn ogen helemaal absurd niet zozeer de utispraak, maar wel wie het doet.

Waarom hebben wij een nog een hoogste rechter terwijl Europa daar overheen mag komen.

Met de huidige situatie kan je beter de oorspronkelijk laatste stap afschaffen en direct naar het Europese hof gaan.

Let wel, hier speelt één duidelijk punt weer, het lijkt alsof het Europese hof meer naar de wetten van andere landen heeft gekeken dan naar de Nederlandse.

Overigens als ik het zo lees mag je in Nederland de film in de Bioscoop filmen voor eigen gebruik. De bron is legaal, en het is voor eigen gebruik.
Landen mogen over het algemeen wel strikter zijn dan wat er op Europees niveau bepaald wordt (striktere privacy wetgevingen, bijvoorbeeld), maar niet minder strikt. Downloaden hier wel toestaan, terwijl dit op Europees niveau niet mag gaat dus niet.
Anoniem: 349463 @the_shadow11 mei 2016 22:24
Tegenwoordig mag dat toch ook niet meer? Downloaden is in Nederland ook verboden geworden, maar minister Opstelten zei toendertijd dat niemand daarvoor vervolgd zou worden.

En de nederlandse netneutraliteit wordt ook minder strikt. Waarom zouden wij niet onze striktere netneutraliteit houden als dat mag?
Vervolgd worden (strafrecht) doet de staat inderdaad niet. Maar, de rechthebbenden kunnen je wel aan gaan klagen onder het civiele recht, zoals ze in Duitsland allang doen.

Dat gebeurt op dit moment ook nog niet maar die mogelijkheid is er dus wel.
Maar de vraag is of de bron legaal is. Zover ik weet heb je het recht om hem 1 keer te kijken op een bepaalde tijd. En niet het recht om ook een kopie van te maken. Dus zal de bron nog steeds onder illegale bron vallen.

[Reactie gewijzigd door loki504 op 22 juli 2024 16:47]

Nee, hoor, hoe vaak je mag kijken ligt aan de licentie. 1x heeft er niks mee te maken. Europese beslissing is gebaseerd dat de maker er een vergoeding voor krijgt.
En jij denk dat je de licentie krijgt voor meerdere keer bij de bios? en daar hadden we het over _/-\o_
Dit betekend dat Nederland ook verkeerd bezig is? Als ik een public hotspot openzet ben ik wel degelijk verantwoordelijk voor wat er op die lijn gebeurt.

Ik zou er namelijk graag 1 openzetten voor random voorbijwandelend volk, maar gezien ik verantwoordelijk ben, no thanks.

[Reactie gewijzigd door batjes op 22 juli 2024 16:47]

Je bent niet aansprakelijk voor wat anderen over jouw open Wi-Fi netwerk doen. Een provider mag je verbinding ook niet afsluiten als blijkt dat je hem deelt (ze mogen wel een schadevergoeding vragen omdat je iets doet wat ze contractueel hebben verboden, maar dan moeten ze die schade wel bewijzen). Een provider mag wel je e-mailverkeer filteren als er klachten over spam binnenkomen (de volledige verbinding afsluiten mag niet). Bij misbruik kan door een officier van justitie worden gevorderd dat je het delen staakt, maar het is onwaarschijnlijk dat je zo'n vordering krijgt, en bovendien loop je ook dan geen risico zolang je daar maar gehoor aan geeft.

[Reactie gewijzigd door GlowMouse op 22 juli 2024 16:47]

Ik meen me toch echt te herinneren dat er hier in NL een aantal zaken waren waarbij mensen in de problemen kwamen door het aanbieden van een open WiFi. Maar dat is mooi te weten, dan ga ik binnenkort even een gast netwerkje opzetten.

off-topic, Arnoud kom je met dit soort zoektochten overal tegen.
Dit argument ben ik in eerdere discussies over dit onderwerp ook al tegengekomen. Waar wat mij betreft de schoen wringt is dat art. 6:196c BW betrekking heeft op 'Degene die diensten van de informatiemaatschappij verricht als bedoeld in artikel 15d lid 3 van Boek 3' . In dat betreffende artikel worden een aantal eisen en verwachtingen uitgesproken waaraan een partij zal moeten voldoen om gevrijwaard te worden van aansprakelijkheid.

Naar mijn mening kan gesteld worden dat die definitie er voor zorgt dat een particulier die zijn WiFi netwerk openstelt voor derden niet aangemerkt kan/zal worden als een leverancier van internet diensten. Een andere gangbare mening in eerdere discussies was dat het artikel van Arnoud Engelfriet duidelijk aangeeft dat particulieren en bedrijven op één lijn gesteld worden en er dus ook geen sprake kan zijn van dergelijke voorwaarden. Wat mij betreft is het belangrijkste dat uiteindelijk de rechter het oordeel velt en dus het laatste woord heeft. Nu heeft Arnoud Engelfriet vanzelfsprekend meer kennis van zaken dan ikzelf, maar dat doet niet af aan het feit dat we geen van beide met zekerheid kunnen stellen wat het oordeel van een rechter zal zijn.

Overigens heeft deze situatie ook vrij direct betrekking op wat er nu in Duitsland speelt. Ik heb de laatste ontwikkelingen in Duitsland op dit gebied niet gevolgd, maar voor zover ik begrepen heb gaat het met name om een versoepeling van de regels waar je aan moet voldoen om als internet dienstverlener aangemerkt te worden. Desondanks blijven die regels vrij streng en zal dus niet zonder meer iedereen met een publieke WiFi spot beroep kunnen doen op de immuniteit die voor internetproviders geldt.'

edit: kleine wijziging om duidelijk te maken dat ik mij in het verleden wel heb verdiept in de voorgestelde Duitse wetswijzigingen.

[Reactie gewijzigd door Tribits op 22 juli 2024 16:47]

Hoe zit het met strafrechtelijke zaken? Stel ik zet een internetverbinding openzet voor onbekenden, en iemand vuurt wat virtuele kogels af op Twitter, op een politicus of zo...
Wil dat zeggen dat de politie mij niet even stevig komt ondervragen? Dat ik gewoon kan zeggen dat het een open verbinding is, dus niet mijn probleem?
Strafrecht vereist eigenlijk altijd aanvullend bewijs, puur het feit dat je internet verbinding gebruikt is zal niet voldoende zijn. Dat kan inderdaad inhouden dat ze je ondervragen, kan ook inhouden dat ze eens verder onderzoek gaan doen hoe waarschijnlijk het is dat jijzelf de dader bent. Als je vrijwel dagelijks mildere uitlating van dezelfde strekking doet onder je eigen naam wordt het al een stuk aannemelijker dat je het zelf bent geweest. In echt ernstige gevallen kunnen ze ook je apparatuur in beslag nemen om verder onderzoek te doen. Die plicht hebben ze nu eenmaal bij strafrechtelijke zaken. Dat levert dan ook wel weer de garantie op dat oma niet de bak in draait voor terrorisme omdat er toevallig iemand zo grappig was een bommelding te doen over haar open wifi access point.
Dit is een beetje deels een wassen neus.
In Duitsland is het zo dat je verplicht bent je netwerk te beveiligen. Anders is er sparke van "Fahrlässigkeit", oftewel nalatigheid.
Als er via jouw netwerkverbinding illegaal geshared wordt, en jij kan niet aantonen dat je verbinding beveiligd is (en WEP geldt inmiddels ook wettelijk niet meer als beveiligd), je sowieso "mit-haftet" - oftewel medeverantwoordelijk gesteld wordt. Voor zo'n hotel ofzo geldt dus, dat de verbinding beveiligd moet zijn, zodat je kunt beperken wie er op jouw netwerk zit (en ook uit kunt vinden wie het wellicht geweest is of kan zijn). Zodra dit te vrij gehandaafd gaat worden, zodat helemaal niet meer te achterhalen is wie wat gedaan heeft, kun je er de donder op zeggen dat er een aanklacht volgt om 'beveiligd' volgens het recht te laten definieren.
Anoniem: 426269 @GlowMouse11 mei 2016 20:24
Ah, dat is wel makkelijk. Dan kan iedereen zijn netwerk open gooien en kan je bij elkaar zonder risico downloaden. ;) Zolang je maar niet bij jezelf download. :)
Het mechanisme in Duitsland is dat eenieder (bedrijven cq advocaten bureaus) het internetverkeer mogen monitoren. Als ze illegale downloads van (films) zien mogen ze de overtredende IP aanschrijven en een boete/schikking uitdelen.

Het boete bedrag dat ze innen delen ze dan met de auteursrechtshebben organisatie.
Daar is dus een hele industrie om ontstaan die prima aan verdiend.

De auteursrechten organisatie vindt het ook prima. Zonder inspanning komt er geld op de bankrekening.

Zal nog wel even duren tot het een en ander veranderd....
Maar hoe zit dit dan met een exit Node van bijvoorbeeld een TOR netwerk in deze? Das toch eigenlijk precies hetzelfde?
Verstandig, want het huidige systeem maakt veel onschuldige slachtoffers. Er zijn talloze verhalen te vinden van mensen die honderden euro's aan boetes moeten betalen die eigenlijk niks verkeerd hebben gedaan.

De situatie in Duitsland is slecht omdat de anti-download-wetten wat bepalingen bevatten die leiden tot maffia-praktijken. Het is heel makkelijk om iemand te beschuldigen van downloaden en de bewijslast is minimaal. Je hoeft niet eens de eigenaar van een werk te zijn om iemand te beschuldigen van copyrightschending en het is heel eenvoudig om iemands persoonsgegevens op te vragen. Het is dan ook niet verbazend dat er een hele industrie is ontstaan aan malafide juridische bureautjes die mensen chanteren door te schermen met het downloadverbod.

De meeste mensen hebben niet genoeg controle over hun eigen netwerk om zich daar tegen te verzetten. Als zo'n foute advocaat zegt dat er een MP3 is gedownload dan denkt oma dat de kleinkinderen het wel zullen zijn geweest want zelf snapt ze niks van de techniek. Het zou natuurlijk beter zijn als mensen wel in staat zijn om zelf voor hun netwerk te zorgen maar dat is gewoon niet realistisch. Het lukt mensen ook niet om hun auto veilig te houden of te sparen voor pensioen of ziektekosten, dat moeten we wettelijk regelen omdat het anders te vaak fout gaat.

Daarom vind ik dat het beschermen van onschuldige burgers tegen afpersers zwaarder wegen dan het beschermen van de industrie. Eerlijk is het niet, maar dat was de hele situatie sowieso al niet.
Bij de vorige firma in Duitsland hadden wij ook een publiek wifi voor gasten. Hier was in ieder geval een keer door iemand een cd gedownload. We kwamen ervan af met een waarschuwing en we moesten een contract ondertekenen dat dit nooit meer zou gebeuren. Dit konden we natuurlijk niet garanderen dus hebben meteen de verbinding opgezegd en een nieuwe afgesloten bij een andere provider.
Bij een andere provider heb je er geen last van dan?
Niet volgens het opgestelde contract. Maar ook dat werkt pas totdat je gepakt wordt. Dan haal je hetzelfde truukje uit.
Ik ben het met je betoog eens, maar het gaat volgens het artikel om publieke netwerken: netwerken waar je zonder wachtwoord op kan komen. Oma met downloadende kleinkinderen of anderen zijn hiermee dus nog steeds niet geholpen. Verder zou ik niet zo ver willen gaan om het "afpersers" te noemen. Het zijn partijen die kunnen bestaan omdat de huidige wetgeving ongebalanceerd is. Daar zou wat aan moeten veranderen (ook voor prive netwerken).
Helemaal mee eens: het auteursrecht is te ver doorgeschoten. Groepen als Buma/Stemra melken dit volledig uit (en de auteur heeft veelal het nakijken)
Dus zal illegaal download straffen van civilie rechtsgang naar strafrecht gaan omdat ze te weinig bevoegdheden hebben. Of erger ze gaan brein achtige stichtingen huiszoekings bevoegdheid geven
De situatie in Duitsland is slecht omdat de anti-download-wetten wat bepalingen bevatten die leiden tot maffia-praktijken. Het is heel makkelijk om iemand te beschuldigen van downloaden en de bewijslast is minimaal. Je hoeft niet eens de eigenaar van een werk te zijn om iemand te beschuldigen van copyrightschending en het is heel eenvoudig om iemands persoonsgegevens op te vragen. Het is dan ook niet verbazend dat er een hele industrie is ontstaan aan malafide juridische bureautjes die mensen chanteren door te schermen met het downloadverbod.
Plusje van mij kant voor de goede omschrijving, en hoewel ik normaal gesproken een bloedhekel heb aan iedere verwijzing naar de maffia voelt het alsof die hier toch wel min of meer op zijn plaats is voor de uitwassen die in Duitsland ontstaan zijn op dit gebied. Belangrijkste punt wat ik nog toe wel voegen is dat deze hele constructie in belangrijke mate gefaciliteerd wordt door het Duitse Mahnverfahren.

Een Mahnverfahren is feitelijk een vorm van een civielrechtelijke schikking waar je automatisch mee akkoord gaat als je niet reageert. Nu is het op zich zo dat je in civiel recht doorgaans wel in het ongelijk wordt gesteld als je niet reageert, maar deze wetgeving maakt het de eisers wel erg makkelijk om 'overwinningen' binnen te halen. Wat mij betreft eigenlijk meer een voorbeeld van wat er mis kan gaan als je aan de poten van bepaalde rechtsbeginselen begint te zagen.
Anoniem: 85014 11 mei 2016 16:06
Dit soort logischere wetgeving kan wel eens handig worden om bv. mesh networking voor elkaar te krijgen: als ieder toestel kan routen voor ieder ander toestel zonder al te veel legale problemen, hebben we binnenkort geen centrale netwerkinfrastructuur meer nodig voor heel veel toepassingen.

En eigenlijk is het niet meer dan logisch: het doorgeven of relayen van informatie zou op zich nooit strafbaar mogen zijn. Het consumeren en produceren soms wel.

Wat surveillance betreft is een mesh infrastructuur zelfs beter gericht te surveillen: je zoekt het toestel dat het minste latency heeft t.o.v. de bron: dat staat vlak bij wat je zoekt. Ongerichte surveillance is veel moeilijker in zo'n infrastructuur, maar ongerichte surveillance is toch onwenselijk in een vrije samenleving. En zo komen de spionnen nog eens buiten. Frisse lucht is gezond.
Hoewel ik het grotendeels met je eens ben is er natuurlijk wel degelijk een probleem. Het downloaden van illigale content is, zoals de naam al doet vermoeden, illigaal. Wanneer de aansprakelijkheid bij de eigenaar van het internet weg genomen wordt zal het niet langer meer mogelijk zijn om iemand aansprakelijk te stellen. Dit geeft dus in essentie een vrijkaart tot illigaal downloaden.

Een oplossing voor dit probleem ligt mogelijk in de toekomst wanneer IPV6 meer mainstream word. Een hotspot kan dan bijvoorbeeld per consument een IP adres uitgeven wat gekoppeld is aan de login van de consument. Op deze manier is het traceren van personen die illigaal downloaden een stuk makkelijker en zal de eigenaar niet aansprakelijk gesteld worden voor het gedrag van zijn gasten.

Nou snap ik zowieso niet waarom iemand uberhaupt nog download zonder encryptie maar dat terzijde.
Anoniem: 85014 @Archcry11 mei 2016 16:34
Een sneakernet of het doorgeven van illegaal materiaal over bleutooth maakt het ook al mogelijk om ongezien illegale content met elkaar te delen. Wie is er dan aansprakelijk? De maker van de USB stick toch niet? Die faciliteerde nochtans de transfer.

Blijkbaar vind men dat van zodra je naar dat grotere Internet netwerk gaat (wat dat ook moge betekenen, of nog zal betekenen), het doorgeefluik aansprakelijk wordt. Waarom is dat anders dan wanneer men precies hetzelfde doet met behulp van bv. USB sticks?

Bij USB sticks is degene die de kopie maakte aansprakelijk. Dat is in geval van illegale content over een Wifi netwerk te sleuren toch ook niet de eigenaar van de Wifi router? Die maakt de kopie nl. niet. Waarom is in dat laatste geval die persoon toch mede aansprakelijk?
Blijkbaar vind men dat van zodra je naar dat grotere Internet netwerk gaat (wat dat ook moge betekenen, of nog zal betekenen), het doorgeefluik aansprakelijk wordt. Waarom is dat anders dan wanneer men precies hetzelfde doet met behulp van bv. USB sticks?
In mijn ogen is dat niet anders en volgens de wet natuurlijk ook niet.

Bij USB sticks wordt de distributeur (verkoper) en indien te achterhalen de maker van de kopie vervolgt.
Bij internet wordt dus de distributeur (WIFI aanbieder) en indien te achterhalen de maker van het kopie (downloader) vervolgd.

Het is dus niet echt anders.
Nonsens: als je per brief verzend is niet ineens het postbedrijf en/of de bezorger verantwoordelijk. Nog sterker: in de wet is het briefgeheim vastgelegd!
Het gaat er om of de doorgever weet wat hij doorgeeft en of het doorgeven van illegaal vervaardigde kopieën hoofd- of bijzaak is.

De post heeft geen weet van wat er in de envelop zit en is dus ook niet aansprakelijk voor wat er bezorgd wordt.
Iemand die een USB-stick aflevert hoeft op zich ook niet te weten wat daar op staat, maar ik ken geen situaties waarin iemand regelmatig USB-sticks verspreidt zonder te weten wat daar op staat. Iemand die willens en wetens helpt om illegaal vervaardigde kopieën te verspreiden is strafbaar. En bij een 'sneakernet' zal het verspreiden van illegaal vervaardigde kopieën al snel hoofdzaak zijn, wat de bewijslast of de verspreider weet waar hij mee bezig is een stuk eenvoudiger maakt.

De aanbieder van een publieke hotspot zit in de situatie van de post: hij biedt een dienst aan, maar wanneer hij niet tot in detail kijkt wat de gebruikers doen (vergelijk: het openen van alle brieven) heeft hij geen weet van wat de gebruikers voor mogelijke illegale dingen uithalen.
Je mist mijn punt: bij internet wordt de verzorger van de (aansluiting op)infrastructuur aansprakelijk gesteld. Dit is vergelijkbaar met PostNL en/of de bezorger. Ik pleit voor een 'briefgeheim' op internet. Dit kan standaard encryptie zijn.
De gemiddelde downloader staat daar totaal niet bij stil. Zelf zou ik nooit downloaden zonder vpn oid.
Nieuwsgroepen werkt anders prima zonder VPN hoor. En kan nog lekker snel ook. :)
Bij nieuwsgroepen heb je vaak wel SSL erbij, kan geen kwaad.
Klopt heb SSL ook standaard aanstaan. Maar ook zonder SSL is het voor brein op legale manier niet mogelijk je te pakken. En dat is wel zo fijn:P
Anoniem: 382732 @loki50411 mei 2016 17:47
Hoe zou je het vinden als jouw werkgever, en dus jij, geld misloopt omdat jullie klanten op illegale manier jullie software binnenhalen?
En eigenlijk is het niet meer dan logisch: het doorgeven of relayen van informatie zou op zich nooit strafbaar mogen zijn. Het consumeren en produceren soms wel.
Dat is wel wat te kort door de bocht. Als je er van bewust bent of zou kunnen zijn dan dien je wel in te grijpen. Een transport partij als een Ziggo zou ik een dom doorgeefluik vrij van aanspraak noemen . Maar voor een hostingprovider bijvoorbeeld gaat dat niet zomaar op. En als je een dom doorgeefluik opzet met als primair doel of gebruik het doorgeven van illegale data dan vind ik het logisch als een rechter dan vindt dat je ook illegaal bezig bent.
En als je een dom doorgeefluik opzet met als primair doel of gebruik het doorgeven van illegale data dan vind ik het logisch als een rechter dan vindt dat je ook illegaal bezig bent.
Alles gaat om context. Er moet inderdaad naar het doel van een dienst gekeken worden. Is dat doel in z'n algemeenheid internetten, prima, geen probleem. Is dat doel stiekem gewoon het uitwisselen van illegaal materiaal, wel een probleem. Neem Dropbox vs The Piratebay. De eerste heeft als doel gegevens opslaan en delen, de tweede heeft als doel het delen van illegaal materiaal. Ja, de eerste kan ook voor illegaal materiaal worden gebruikt, en de tweede voor Debian torrents, maar dat is niet waar het z'n algemeenheid voor gebruikt wordt.
Het tegenovergestelde wordt juist bevorderd door de aansprakelijkheid van de doorgever te beperken omdat je dan minder een alternatief nodig zal hebben.
Ik vind het hele idee al stom dat de beheerder van de Wifi netwerk schuldig is. Hij of zei kan niet 100% alles tegen houden wat zijn gebruikers doen. Hierdoor gaan er natuurlijk, maar heel weinig mensen een hotspot openen of wifi in hun winkel etc. Wat in deze tijd erg jammer is. Gelukkig gaat het met de nieuwe wet de goede kant op
Ben het met je eens. Maar om die wet ook te laten gelden voor consument? Ik maak open netwerk en kan veilig alles doen wat ik wil want het toch een open netwerk. Lijkt mij dat ook niet de bedoeling is.
Zolang het open netwerk van jouw is en jij zelf gaat er dingen op doen, blijf je schuldig. Je maakt namelijk niet gebruik van een open netwerk aangezien die van jouw zelf is. Maak je gebruik van een andere open netwerk. Dan is die regel niet handig. Dan gaan ze wel op de buren open wifi hun illegale dingen doen. Echter zal het illegaal worden, dan ben ik wel bang dat ze veel moeite gaan hebben om de consument te traceren.
Maar stel ik download met mijn laptop of server via mijn open WiFi download hoe gaat brein dan weten dat het mijn server/laptop is? Een huiszoekingsbevel regelen via civiele rechtsysteem is vrijwel onmogelijk(al niet onmogelijk). En vraag mij af of brein überhaupt kan zien of het via WiFi is gegaan of bedraad. Dachht dat ze alleen een ip weten. En een computernaam.
Anoniem: 310408 @loki50411 mei 2016 18:36
Maar stel ik download met mijn laptop of server via mijn open WiFi download hoe gaat brein dan weten dat het mijn server/laptop is? Een huiszoekingsbevel regelen via civiele rechtsysteem is vrijwel onmogelijk(al niet onmogelijk). En vraag mij af of brein überhaupt kan zien of het via WiFi is gegaan of bedraad. Dachht dat ze alleen een ip weten. En een computernaam.
Dat is inderdaad bijvoorbeeld in Oostenrijk en Frankrijk al een aantal malen gebeurt. Het gevolg is dat mensen die slim zijn de wet kunnen overtreden zonder daar last van te hebben. Daardoor is er discussie in Frankrijk of deze openbare wifi hotspots wel wenselijk zijn. De omgekeerde situatie van Duitsland dus.

Ik zelf, wonende in een omgeving met zeer traag internet, zag verleden week een auto stilstaan voor ons huis (zeer ongebruikelijk). Ik liep er dus heen en zag twee heren met laptops aan de gang. In het gesprek bleek dat ik het snelste internet had in de buurt en dat je hun muziek verzameling aan het uitbreiden waren (schimmige Bulgaarse site). Ze zagen er zelf niet veel probleem in.

Omdat het mijn internet verbinding niet stoort, is er technisch geen reden voor mij om er een probleem van te maken. Maar omdat ik het nu wist had ik geen keus ze te vertellen dat dit in de toekomst niet meer mogelijk zou zijn. Ik was verantwoordelijk omdat ik het wist. Niet een erg groot probleem maar ik baal ervan dat ik de vele toeristen hier nu niet meer kan helpen aan een uurtje internet voor nop.
Ja ze zullen dan een huiszoekingsbevel moeten aanvragen als ze denken dat jij ECHT de dader bent. Dit is inderdaad bijna onmogelijk. Heb je gelijk in, in dit geval kun je dus als consument alles doen :O. Ik weet niet of ze kunnen zien of het via wifi of kabel gaat. Ze kunnen inderdaad je ip adres weten en als ze die volgen kunnen ze je huis adres etc achterhalen. Kost wel hel veel moeite en zitten veel regels aan :P Volgens mij hebben hun de zelfde wet als ons dat dit niet zomaar mag.
Prima! Niet alleen openbaar, maar ook bij inbraak op een gesloten netwerk.
Hoorde van iemand met vakantiehuisjes dat er mensen kwamen die flink gingen downloaden, en hij een boete van enorme proporties op z'n mat kreeg; en die valt enkel met extreem veel moeite op een burger uit een ander EU land te verhalen...

Als ze op deze manier niet aansprakelijk zijn is 't helemaal prima.
Anoniem: 382732 @WhatsappHack11 mei 2016 17:48
Dus iedereen die dingen doet die niet door de beugel kunnen gaat gewoon zeggen dat iemand anders het heeft gedaan.... Kleine moeite om je even voor te doen als een inbreker.
Het is niet mogelijk om de daadwerkelijke dader te pakken, alleen degene wiens netwerk hij/zij misbruikt.

Ja, kan allemaal niet natuurlijk maar suck a dick auteursrechtenadvocaten, ga achter de dader aan.
Geld dit ook voor bijvoorbeeld Tor exit nodes? Of andere openbare V(niet zo)PNs?
Heeft iemand al eens cijfers gezien over het gebruik van TOR?
Wordt het voornamelijk gebruikt door normale, privacybewuste gebruikers of door gebruikers die op die manier illegale zaken buiten zicht van de autoriteiten willen houden? Het percentage 'foute' gebruikers t.o.v. 'normale' gebruikers op TOR zal vele malen groter zijn dan op het 'open' internet, maar hoeveel groter? Wanner een derde van het verkeer via TOR op de één of andere manier 'fout' zou zijn, is het argument te maken dat je door het beschikbaar stellen van een TOR exit-node bewust een groot risico neemt om 'foute' zaken te faciliteren.

En onder 'fout' gebruik sluit ik politiek gevoelige zaken door gewone burgers en journalisten uit.

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.