Door Stephan Vegelien

Redacteur

De tech van Jeroen Wollaars

Van Atari 600XL tot Linux-systeembeheer

19-12-2021 • 06:00

51

Interview

Je hebt techliefhebbers die er hun identiteit van maken en techliefhebbers van wie je het niet weet, tenzij je ernaar vraagt. Dat laatste is wat we doen in deze rubriek: we vragen bekende Nederlanders naar hun tech: die Commodore waaraan ze met weemoed terugdenken, hun eerste techbaantje of de avonden die ze alleen achter een laptop doorbrengen om te hobbyen met code.

De eerste editie: Nieuwsuur-presentator Jeroen Wollaars. Lang voordat hij als presentator de Sonja Barend Award won voor het beste televisie-interview, leefde Wollaars een heel ander leven, van programmerende elfjarige tot Linux-systeembeheerder bij TomTom-voorloper Tele Atlas. “Er is iets magisch aan programmeren. De puzzel oplossen en iets creëren wat er eerder niet was."

Jeroen Wollaars werd in 1977 in Woerden geboren. Sinds 2018 is hij presentator van het dagelijkse nieuws- en actualiteitenprogramma Nieuwsuur. Daarvoor was hij correspondent in Berlijn voor de NOS, algemeen verslaggever en binnenlandredacteur voor het NOS Journaal, en verslaggever en redacteur bij de Amsterdamse omroep AT5.

Ik denk dat weinig mensen die je op tv zien, zich bewust zijn van je technische achtergrond. Waar begon het bij jou allemaal mee?

"Dat hoor ik vaker. Waar dat begon? Dan moeten we terug naar mijn jeugd, naar mijn eerste computer. Ik denk dat ik elf was toen ik een Atari 600XL kreeg, zo’n computer die nog werkte met cassettes. De Atari 600XL was een van de eerste apparaten die ik kende en deed wat je 'm opdroeg. Dat vond ik als kind echt fascinerend. Dan had ik een boek met code en die code ging ik overtypen. Als er een tikfout of syntax-error in dat boek stond, werkte het programma niet. Dan baalde ik verschrikkelijk en probeerde ik het probleem te vinden en op te lossen. Als ik het programma werkend kreeg, zonder dat ik echt wist wat ik aan het doen was, dan was dat magisch. Er zit magie in het creëren van een programma: uit niets iets maken."

Atari 600XL
De Atari 600XL. Foto Marcin Wichary, Wikimedia Commons

Heb je die Atari 600XL nog ergens? Op zolder bij je ouders of iets dergelijks?

"Nee, die is verdwenen. Ik heb echt geen idee waar hij gebleven is. Ik wou wel dat ik het wist."

Kijkt intussen op Marktplaats...

"Joh, er staat er eentje op Marktplaats. Hoogste bod is 105 euro. Nou, misschien dat ik er binnenkort dan toch weer eentje heb."

Het was toch niet alleen die Atari toen je jong was waardoor je je ging interesseren in technologie?

"Nee, klopt, dat was ook de tijd dat ik radio’s uit elkaar sloopte om te kijken hoe ze werkten. Dan ging ik overal een legotransformator op aansluiten om te zien wat er gebeurde. Totdat op een gegeven moment mijn kamer vol rook stond. Ook had ik een radiostation op zolder toen ik op de middelbare school zat. Ik had een FM-zendertje op de kop getikt en maakte uitzendingen en reportages. Ik had al vroeg de drang om via technologie te communiceren met de buitenwereld. Dat is denk ik ook de stap naar journalistiek. Ik wilde verhalen maken, schrijven, ik maakte ook krantjes op de computer en ging vormgeven.

Dat leidde er ook toe dat ik van mijn krantenwijk een ISDN-verbinding kocht om mijn eigen BBS te hosten op FidoNet. Mijn moeder vond het namelijk niet zo leuk dat de telefoonlijn de hele tijd bezet was. Op een gegeven moment hadden we thuis een verbinding met vier lijnen. Dat kostte me driehonderd gulden per maand, terwijl mijn BBS misschien vijf leden had. Dat had ik er wel voor over. Ik ben overigens nog steeds beste vrienden met die mensen uit de BBS-tijd. Ik heb wel lang gezegd dat ik ze kende uit de coffeeshop, want ik schaamde me er ook een beetje voor. Het was in die tijd uitzonderlijk dat je vrienden online ontmoette."

"Het was in die tijd uitzonderlijk dat je vrienden online ontmoette"Ben je daarna professioneel ook iets met al die kennis gaan doen?

"Niet direct. Toen ik ging studeren, vroeg ik me af wat ik zou moeten doen. Ik had geen idee. Ik vond techniek leuk, ik vond journalistiek leuk en acteren ook. Toen kwam ik bij een open dag van de School voor Journalistiek in Utrecht. Wat was dat vreselijk; ze deden er echt alles aan om mensen te demotiveren om daarnaartoe te gaan. Dan zeiden ze: als je hier wordt aangenomen ga je ANP-politiepersberichten samenvatten. Daar had ik echt helemaal geen zin in.

Op dezelfde hogeschool was net een nieuwe opleiding gestart: communicatiesystemen. Dat was een combinatie van internet, schrijven, vormgeving, marketing en programmeren. Dat was eigenlijk alles wat ik leuk vond. In het eerste jaar werkten ze daar nog met een VAX/VMS-systeem. Dat werd al snel vervangen door Linux-systemen. Ik leerde daar ASP.net-programmeren, MSQL-databases modelleren, dynamische webpagina's maken, databases koppelen. Alle dingen van vroeger, van Turbo Pascal, kwamen samen in PHP. Ik ben een absolute alfa, maar ik kan wel dingen bedenken, uitvoeren en werkend maken.

Dit was ook nog eens het begin van de internetbubbel, dus je kon er nog van alles mee. Via een uitzendbureau vond ik een bijbaan als Linux-systeembeheerder bij de voorloper van TomTom: Tele Atlas in Houten. Ik was helemaal niet zo technisch, maar ik kon met Linux werken en dingen als Samba-mounts maken. Op een gegeven moment gingen heel veel mensen van de opleiding bij World Access werken, omdat dat enorm veel mensen nodig had. Ik heb daar als een van de eerste medewerkers de helpdesk helpen opzetten en ik programmeerde de telefooncentrale.

Een mooi verhaal uit die tijd: op een gegeven moment had de systeembeheerder een mail gestuurd waardoor twintigduizend mailboxen vernaggeld waren. Hij had weekend, dus zei: maandag ben je de eerste en hij weigerde het op te lossen, terwijl ik op de helpdesk zat en werd gebeld door klanten. Na flink zeuren, gaf de systeembeheerder me het rootwachtwoord van de hele World Access-server. Toen kon ik het oplossen. Er bleek een teken te ontbreken in de mails. Ik schreef een programmaatje om dat tekentje automatisch toe te voegen en toen was het probleem opgelost.

Planet Internet logo
Logo van het voormalige Planet Internet

Toch ging het me op een gegeven moment vervelen bij World Access, dat inmiddels was samengegaan met Planet Internet. Het gaf me geen bevrediging meer. Ik vond de puzzel wel leuk en iets maken dat er eerst niet was, maar dat was niet genoeg. Ik heb toen software geschreven voor een e-mailmarketingbedrijf in Amersfoort. Ik was niet echt goed in programmeren; ik was ook geen programmeur. Iedereen die de code zou zien die wel kan programmeren, zou denken: wat is hier gebeurd? Dit werk ging ook al snel vervelen en ik dacht: ik wil niet mijn leven lang achter een computer zitten en code schrijven."

En toen kwam de stap naar de journalistiek?

"Nee, toen dacht ik eerst een tijdje dat ik acteur wilde worden. Ik deed een jaar de Toneelacademie, maar daar kwam dezelfde onrust. Ik was er niet echt goed in, niet goed genoeg. Ik kon ook niet denken als een acteur. Ik zat als acteur te veel in mijn hoofd; het paste niet bij me. Toen ben ik bij AT5 gaan werken, eerst op de redactie bij een kunstprogramma van Theodor Holman: de Vooravond. Dat was geweldig en ik leerde dat ik echt bij de televisie of radio wilde werken. Ik maakte ook al filmpjes voor vrienden. Ik ging monteren; dat was een beetje hetzelfde als programmeren.

Toen ik doorhad dat nieuws me wat deed, dacht ik: dit is echt wat ik wil. Bij AT5 kon ik aan de slag als verslaggever. Intussen wachtte ik nog steeds op het moment dat ik dezelfde onrust weer zou gaan voelen, dat ik me zou vervelen en wat anders wilde doen. Dat moment kwam niet; dat moment is nooit gekomen, niet bij de NOS op de binnenlandredactie en als verslaggever voor het Journaal, niet als correspondent in Berlijn en niet bij Nieuwsuur. Ik vind de journalistiek nog steeds geweldig."

Waarom ben je je dan niet gaan specialiseren in de techjournalistiek om je interesse in technologie te combineren met journalistiek?

Jeroen Wollaars
Jeroen Wollaars als verslaggever bij het Journaal.
Foto: Jeroen Wollaars & Erik Nekeman

"Ik vond het belangrijk om generalist te zijn. Ik heb altijd gezegd: ook Lidwien Gevers moet kunnen uitleggen wat er misgaat als er een ddos-aanval wordt gepleegd, zoals ze ook kan uitleggen wat er in een rechtszaal gebeurt. Tech in ons leven is zo normaal dat elke journalist daar verslag van zou moeten kunnen doen. Bij de NOS wilde ik het land in, de wereld in. Er is ook een egoïstische reden: ik wilde niet terug naar een vakgebied dat ik saai vond. Het was een tactische overweging om mijn carrière vorm te geven als generalist in plaats van specialist.

Tegelijk was ik natuurlijk wel gespecialiseerd. Ik ging al naar CCC, Chaos Computer Club, in Duitsland voordat ik bij de NOS begon. Toen ik daar zat, bleef ik daar heengaan. Daar leerde ik mensen van WikiLeaks kennen, met wie ik later ook samengewerkt heb. Ook heb ik veel verhalen over techonderwerpen gemaakt omdat ik die begreep. Het hielp me als verslaggever dat ik begreep hoe een ddos-aanval werkte en wat de betekenis is van het intrekken van een PKIoverheid-certificaat, zoals in de DigiNotar-zaak."

Kun je die kennis nog steeds toepassen in je rol als Nieuwsuur-presentator?

"Tegenwoordig bijna niet meer, al heb ik wel net een database gemaakt in MySQL over vaccinaties per land, maar ik ben er in dit werk eigenlijk niet meer mee bezig. In mijn vrije tijd pak ik het wel op. Ik heb een tijdje een thuisnetwerk gehad met een Pi-hole en ik heb teletek.st gemaakt. Dat is een super lowres bij elkaar geharkte interface naar Teletekst, maar dan fatsoenlijk leesbaar op mobiel. Ook heb ik een keer een systeempje gemaakt om mijn voordeur te openen met een relay, door verbinding te maken met mijn server thuis. Dat soort dingen zijn handig voor iemand die soms zijn sleutels vergeet.

Dat doe ik nog wel en dat vind ik ook leuk. Ik probeer het ook bij te houden. Dat lijkt me het moeilijke van ouder worden, dat ik het niet meer snap. Nu ben ik nog wel bezig met Web3, DAOs en cryptomunten, terwijl dat far beyond my paylevel is. Ik heb er gewoon plezier in om te begrijpen hoe dingen werken. Ik wilde bijvoorbeeld begrijpen hoe al die cloudoplossingen werken die Google en Amazon op AI-gebied aanbieden. Dus heb ik laatst geprobeerd om met een opensource-gezichtsherkenningssoftwarepakket, OpenCV, in Python een tooltje te schrijven. Ik begrijp niet helemaal wat ik aan het doen ben, maar ik heb het wel draaiend gekregen, zodat de software emoties kon herkennen op foto’s. Ik vind het heel leuk om daar kennis van te nemen en te houden."

Reacties (51)

Sorteer op:

Weergave:

Interessant om te zien dat deze journalist - die zich als Nieuwsuur-presentator naar mijn indruk als een vis in het water voelt - toch best veel verschillende paden is ingeslagen voordat hij uiteindelijk echt zijn draai vond. Wat goed om toch steeds verder te blijven zoeken wanneer je de uitdaging of het plezier in je baan mist.

Overigens is hij één van de redenen waarom ik de Nieuwsuur-uitzendingen tegenwoordig weer trouw kijk. Interessante onderwerpen, scherpe vragen, geen overduidelijk partijdige presentatoren (m.u.v. Eelco BvR) en een iets vroeger tijdstip op de avond dan voorheen.
Heel goed gezegd, altijd blijven leren, nieuwe dingen doen, wie weet wat je tegen komt en hoe je het ooit kan gaan gebruiken.
Nieuwsuur is in ieder geval beter dan al die waardeloze en voorgeprogrammeerde praatprogramma's die al bijna twee jaar vrijwel alleen over corona gaan.
Die talkshows zijn inderdaad vaak net de kantoorkeukens van het OMT
Eerder voor totale halve garen met totaal geen verstand van virussen die ook hun mening erover moeten geven tegenover experts. Dan heb ik nog liever dat het een kantoorkeuken van het OMT is als dat de indruk gewekt wordt dat de mening van een halve gare BN-er over vaccinaties gelijkwaardig is aan die van een viroloog.
Erg leuk artikel.
Op één of andere manier is dit toch een soort shock? Had dit helemaal niet van hem verwacht.
De aflevering bij Met Nerds om Tafel van even geleden met Jeroen en Alexander Klöpping had dit al een beetje verklapt. Nog steeds een zéér vermakelijke aflevering om terug te luisteren!
Ook in een Podcast over Media (POM, van Alexander Klöpping en Ernst-Jan Pfauth) zat hij zelfs twee keer. In S02E06 en S04E10.
Zelfde. Je verwacht dat iedereen bij de NOS maar saaie normies zijn. Erg leuk om te af en toe te lezen dat mensen daar (toch wel een deel van het gezicht van NL), meer zijn dan hun werk.
Ik wist al dat Joost Schellevis (ex-Tweakers) bij de NOS werkte, ik had het alleen van Wollaars niet verwacht.
maar ook eigenlijk wel triest dat je dat verwacht @Z100 ... Er zijn erg veel interessante mensen in deze wereld!
Overdrijven is ook een vak. Triest dat je aanneemt dat dat iemands wereldbeeld is als die alleen een organisatie benoemt. De NOS is niet echt spannend. Lucky TV beeldt het goed uit. Achtergrondsartikelen zoals deze geeft het wat meer persoonlijkheid. Dat iemand hiervoor zijn plus artikelen quota gebruikt zegt al genoeg qua interesse.
Hij kan toch nog steeds saai zijn.
Maar geen normie..
Hehe, inderdaad, ik had hetzelfde. Erg leuk om te lezen :)
Leuk om een studiegenoot zo aan het woord te zien. Die HBO opleiding was inderdaad vreselijk, we zaten tijdens practicum wat mails te spoofen en beetje ongein uit te halen. Distributed.net clients te installeren op de eerste Windows PC's die toen werden geinstalleerd.
Ik herken mij wel heel erg in dit verhaal. Ik haalde vroeger ook alles uit elkaar (soms bleef het ook daarbij tot ongenoegen van mijn ouders) om te zien hoe het allemaal werkte. Zo'n electronica hobbydoos tot laat in de avond zitten te bedraden. Telefoonlijn bezet houden ten tijde van het vroege internet (14k4, anyone?), cassettebandjes met code uit tijdschriften overgeklopt of opgenomen via radio 5 (weet even de naam van het programma niet meer). Computerbeurzen waar X-copy standaard op elke Amiga aanstond, de legendarische demoscene en de battle tussen Atari ST (owee owee) en de Amiga scene. Geweldige tijd wat voor mij persoonlijk heel veel heeft betekend. Inmiddels is IT al jaren mijn werk, maar in de vroege jaren 80 is het zaadje geplant.
HobbyScoop, met basicode programma's. Ook vaak opgenomen en op mijn MSX gestart. Het was vaak een soort nieuwsbrief als ik me goed herinner
Haha ja, Hobbyscoop ken ik nog wel. Als het slecht weer was, met bijvoorbeeld veel onweer, mislukte de opname vaak en had je niks aan je programma. Frustrerend :P

Maar ach, je kon iig pagina's met (MSX-)BASIC programma overtikken uit de diverse tijdschriften in die tijd. En dan tot de conclusie komen dat je ergens een tikfout had gemaakt en het hele programma niet wilde draaien. Uren zoeken naar de tikfout :P

Leuke tijden waren dat wel. Heb er met mijn MSX2 (Philips VG8235) uren mee bezig geweest :)
Ik had toen MSX computer magazine, die hadden een checksum programmaatje dat voor elke regel een checksum berekende. Die stond ook voor elke regel in de listing en als je als gewoonte aannam om na het tikken van de regel even de code te checken (3 cijferige code) dan had je vrijwel nooit fouten
Leuk dat mensen zich Hobbyscoop nog herinneren!

Als reporter was de Wereldomroep mijn belangrijkste opdrachtgever (Engelstalige afdeling), maar als zich een onderwerp aandiende dat bij Hobbyscoop paste maakte ik het interview / de reportage ook in het Nederlands. Fijn samengewerkt met eindredacteur Hans Jansen.

Ik was weliswaar geen FidoNet-node maar wel point 512/27.4. Iedere avond even inbellen met het piepende modem. Eerst met 300bps, toen 2400 en later 14k4 (USRobotics). Ooit nog een FidoNet-meeting in Engeland bezocht. Als software gebruikte ik o.a. Frontdoor en Tosscan.

Belangrijkste regel op FidoNet: don't be annoying and don't be too easily annoyed. Bestond die regel maar op internet ....

[Reactie gewijzigd door Flori op 23 juli 2024 16:34]

14k4?
2400 baud; je zag de tekst letter voor letter, regel voor regel binnen komen!
Uit elkaar halen was niet moeilijk.
Het weer werkend in elkaar krijgen wel :P En je hield vaak schroefjes over :p
Klopt! Al had ik daardoor wel de ervaring opgedaan om de C64 en daarna diverse Amiga's aan de hardware te prutsen zonder dat ik ooit een defect heb veroorzaakt. De A3000 heb ik zelfs (bij Barlage, wie kent 'm nog) in onderdelen opgehaald en zelf in elkaar gezet (memory, extra videokaart, 386sx PC kaart). Dus jong geleerd is daadwerkelijk oud gedaan.
Helaas heb ik dat speelgoed nooit gehad :(
Mijn eerste ervaring met elektronica (ik haalde wel al ander spul uit elkaar) was een oude PC die ik van mijn ouders kreeg.
Toen met Win 95, die ik liet crashen in een paar dagen (het begin van mijn Windows-haat). Even later van een oom een boek met een Linux-diskette + instructies gekregen. Weet niet meer of het Slackware was of Gentoo, maar toen ging een wereld voor me open ^_^
Wow, leap back in time, indertijd, ging ik met mijn vriendjes na school naar de V&D, daar hadden zel alle computers van destijds staan (1982/83), de truuk was zo snel als mogelijk snake oid over te type van een van de boeken op de plank, en dan kon je wat spelen totdat je weggestuurd werd. vic20, C62,atarix800 als ik het me goed herinner. acorn electric, p2000 en een horde aan MSX computers. En op school in de computerclub GW basic leren om dingetjes te maken.Dat was een andere tijd. wel leuk Het ging daarna snel naar de PC van destijds, kon ik helemaal niets mee, Himem c:><blink> blink> moetst commando's leren zoals dir, cd om naar een 'directory' te gaan waarna je een 'programma' kon opstarten. dat waren directories op 5.25" floppies (single sided) want die waren betaalbaar. Ik snapte er echt niets van.

[Reactie gewijzigd door flossed op 23 juli 2024 16:34]

De V&D ja, laagdrempeliger kon het bijna niet. Ik herinner me nog dat ze er onder de huismerknaam Vendex een 'eigen' IBM PC-compatible computer verkochten. Dat ding stond naast de toentertijd bekende Tulip's, Compac en IBM pc's te shinen. Mooie tijd was dat.
Alleen was de Vendex Headstart geen merk/PC van de V&D, maar van Philips Computers onder de naam van Vendex.

Overigens waren onder deze Vendex-naam niet alleen PC's te koop, maar ook monitoren (werden meestal als combinatie met de PC verkocht).

Overigens heb ik destijds wel eens met Vendex-pc's gewerkt. Het was zeker geen slecht spul, maar het kwam ook weer niet in de buurt van een Compaq of IBM bijvoorbeeld, qua kwaliteit en support. Ze hebben het ook maar een paar jaar volgehouden op de consumenten-markt.

[Reactie gewijzigd door wildhagen op 23 juli 2024 16:34]

Dank voor de toelichting. Ik heb trouwens even gegoogeld en kwam o.a. bij het HomeComputerMuseum uit, waarin wordt gesteld dat de link met Philips pas later tot stand is gekomen, doordat de merk/modelnaam aan hen werd verkocht.

De V&D had trouwens heel veel onder eigen naam gelabelde OEM (huishoud)elektronica in de winkel staan. Mijn allereerste radiocassetterecorder, die ik als tienjarige kreeg, was een Vendomatic, wat eigenlijk weer een Audiosonic was, wat echt een B-merk (of misschien wel een C-merk) was uit de jaren tachtig van de vorige eeuw.
BBS en FidoNet deed bij mij een belletje rinkelen. En inderdaad:

14 Jan 1994, nodelist.014: ,719,Simplex,Harmelen_Nl,Jeroen_Wollaars,31-3483-****,9600,V32B,CM,XA
20 Oct 1995, nodelist.293: ,719,Simplex,Harmelen_NL,Jeroen_Wollaars,31-348-44****,9600,V32B,CM,XA
29 Dec 1995, nodelist.363: Down,719,Simplex,Harmelen_NL,Jeroen_Wollaars,31-348-44****,9600,V32B,CM,XA
5 Jan 1996, nodelist.005: Node removed from the nodelist
Ha! Leuk!
Ik was zelf "SysOp" van ETC-BBS, 2:283/708, ook in die periode. Super leuk om te doen en FidoNET was eigenlijk stiekem veel gezelliger dan veel delen van het internet van nu. En een stuk overzichtelijker ;). Vooral vaak gelachen met de BIER.028 echo :).

En prettig artikel dit. Deels herkenbaar, bouwjaar 1975.
Bovendien vind ik Wollaars een van de betere journalisten van deze generatie op TV. Zeer intelligent, goede interviewer, goed voorbereid. Erg prettig.

[Reactie gewijzigd door zaphod_b op 23 juli 2024 16:34]

Ik was zelf Host van net 283 van 1993 tot 2001, toen het aantal fidonet nodes zover was teruggelopen dat alle netten werden ondergebracht in een 'vangnet' 280. Overigens zat Jeroen in net 281.
Mijn fidonet node heeft nog gedraaid tot 2014, hoewel ik het BBS al in 2003 had opgedoekt omdat het aantal bellers al was teruggelopen tot de spreekwoordelijke anderhalve man en een paardekop...

[Reactie gewijzigd door janbrede op 23 juli 2024 16:34]

Leuk artikel!
Ik denk dat ik elf was toen ik een Atari 600XL kreeg, zo’n computer die nog werkte met cassettes.
Precies mijn eigen verhaal, maar ik kreeg een Commodore 64, ook met bandjes :)
Van de Atari 600XL kreeg ik nooit iets mee. Van de Atari ST later wel.
Het was een tactische overweging om mijn carrière vorm te geven als generalist in plaats van specialist.
Precies mijn eigen mentaliteit toen ik ging nadenken over hoe ik in het leven wilde gaan staan voordat ik ging werken, al gebruikte ik andere woorden. Ik heb er tot op heden geen spijt van gehad.

Het grote voordeel van jezelf zoveel mogelijk in de breedte ontwikkelen als je nog jong bent is dat je minder het gevoel hebt van hoog tegen de klippen op te moeten lopen als je de veertig gepasseerd bent en ineens een heel ander beroep moet gaan uitoefenen. Een hoop gespecialiseerde werknemers die al wat ouder zijn hebben daar grote moeite mee. Simpel gezegd: alles dat buiten hun eigen vakgebied ligt snappen ze niet en vinden ze maar eng.

Hierdoor ben ik extra gemotiveerd om jonge mensen te helpen om zich zo veelzijdig mogelijk te laten ontwikkelen.

[Reactie gewijzigd door Uruk-Hai op 23 juli 2024 16:34]

Super leuk artikel! Heel onverwacht de andere wereld van een bekende Nederlander. Hoop dat er meer van dit soort artikelen gaan komen!
Jeroen en ik zijn exact even oud (beide '77), dus ik herken heel veel dingen. Als ik terugdenk aan mijn jonge jaren komen vooral herinneringen van gw-basic en de Run-rubriek in het AD boven drijven. Lekker programma's overtikken hieruit en dan maar hopen dat het werkte. Daar is het bij mij allemaal begonnen....
Leuk om te lezen, had dit niet verwacht. Wel leuk allemaal dingen te lezen die herkenbaar zijn. Ik weet nog dat ik echt 150 pagina's over typte om zelf een spel te programmeren voor de Schneider computer. Natuurlijk vol met errors en uiteindelijk een spelletje van nix... Spellen met elkaar ruilen op cassettes... De begin tijd was echt leuk! Nu trouwens ook nog, en gelukkig waren er geen spellen als Rainbow Six Siege toen... anders had ik echt mijn school nooit af gemaakt :)
Herkenbaar. Ik zat vroeger ook enorm te knutselen met van alles en nog wat. En tegenwoordig eigenlijk nog steeds, op dezelfde manier als Jeroen: het is niet m'n vak, maar hobbymatig schrijf ik wel eens wat scripties, probeer ik wat nieuwe technieken en wil ik graag up-to-date blijven over ontwikkelingen. Ik vind dat gewoon leuk om te doen, maar m'n werk zou ik er niet van willen maken.

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.