Crash Bandicoot 4: It's About Time
Eigenlijk is het grootste minpunt van Crash Bandicoot 4: It's About Time op de PlayStation 5 dat het geen al te grote stap vooruit betekent op grafisch gebied. Daar hoop je natuurlijk wel op, als je net een gloednieuwe console hebt gekocht. Wel is de performance duidelijk beter, met kortere laadtijden en soepeler lopende gameplay. Buiten dat is Crash 4 vooral een enorm goede platformgame. Het spel is uitgebreid, verrast de speler doorlopend met nieuwe elementen en speelbare personages, en wordt om die reden nooit saai. Wel kan de game een tikje frustrerend zijn, want de levels zijn af en toe best lastig. Zeker als je alle diamanten, kratjes en stukken fruit probeert te verzamelen en niet te vaak dood wil gaan. Dat is echter de juiste manier om uitdaging te bieden, mede doordat al die dingen verzamelen absoluut niet verplicht is om het verhaal uit te kunnen spelen. Nadat je dat laatste hebt gedaan, kun je desgewenst nog time trials en levels in spiegelbeeld spelen. Veel content van hoog niveau, dat zien we graag en dat maakt dat deze platformer een Excellent-award verdient. Zelfs al had er grafisch best nog wel een schepje bovenop gemogen.
:fill(white):strip_exif()/i/2004232678.jpeg?f=thumblarge)
Wie Tweakers vaak bezoekt, weet dat we onze artikelen schrijven in de wij-vorm, vanuit Tweakers. Dat doen we niet in de laatste plaats omdat aan veel artikelen meerdere redacteuren meewerken en er dus vrijwel altijd sprake is van een oordeel dat door meerdere mensen is gevormd. Toch beginnen we dit artikel met een kleine zijstap naar mijn persoonlijke verleden, want Crash Bandicoot is voor mij een speciale naam. Het was de eerste PlayStation-game die ik ooit speelde. Het moet de decembermaand van 1997 zijn geweest dat ik overstapte van de Sega MegaDrive naar de PlayStation, met daarbij op dat moment Tekken 3 en Crash Bandicoot als enige games. Ik en menig andere toenmalige PS-bezitter heeft als tiener talloze uren doorgebracht met de rennende, springende, goedlachse buideldas. Er was de afgelopen tijd dus op voorhand al interesse in het debuut van Crash op de fonkelnieuwe PlayStation 5. Dat doet Crash niet met een geheel nieuwe game, maar met de game die in september vorig jaar al verscheen voor de oudere generatie consoles. Die game hebben we toen niet besproken, omdat we in het najaar - zoals wel vaker gebeurt - te druk waren met zaken als de Xbox Series X-preview en andere reviews. Dat afgelopen week de next-genversie van Crash Bandicoot 4: It’s About Time uitkwam, is dus een fijn haakje om dit nieuwste deel alsnog eens nader te bekijken, en dan ook maar meteen op de PlayStation 5. De game is afgelopen week ook verschenen voor de Xbox Series S/X en de Nintendo Switch, terwijl er later deze maand ook een Windowsversie uitkomt.
Crash Bandicoot 4: It’s About Time is een rechtstreeks vervolg op de N.Sane Trilogy die de eerste drie games uit de serie tezamen omvat. Het in 1998 verschenen Crash Bandicoot 3: Warped is verhaaltechnisch dus de opmaat naar deze nieuwe game. De games die na 1998 nog zijn verschenen, staan er verder los van. Dat betekent dat aan het begin van It’s About Time de boosaardige dokters Neo Cortex en Nefarious Trophy gevangen zitten in het verleden. Ze weten echter te ontsnappen uit hun gevangenis, door een portaal open te beuken dat het mogelijk maakt de multiverse door te reizen. Anders gezegd: Crash en zijn zusje Coco mogen achter hun favoriete vijanden aan gaan en moeten dat op allerlei plekken en in allerlei tijdperken doen. Centraal in deze jacht staan de Quantum Masks: speciale maskers die de dragers ervan allerlei speciale eigenschappen geven. Deze uit handen houden van Cortex en N.Trophy is belangrijk, want zij zouden er dolgraag de hele multiverse mee veroveren. Ook belangrijk: Cortex en N.Trophy beschikken over een ‘Rift Generator’ waarmee ze chaos kunnen aanrichten in alle werelden. Ook dat moet uiteraard stoppen.
Het verhaal klinkt simpel, maar blijkt na enige uren spelen toch een van de sterke kanten van deze game. Dat zegt iets, want in een platformgame is het verhaal zelden een sterk element of überhaupt een element dat sterk moet zijn. Dat is bij Crash Bandicoot 4 niet anders, maar het is er dus wél. We willen niet al te veel spoilen, maar er zitten leuke plottwists in. Wel is het goed om te vermelden dat het plot ook directe invloed heeft op de ontwikkeling van de gameplay. Crash en Coco - met welke van de twee je speelt mag je zelf weten, hun movesets zijn gelijk - komen onder meer Tawna en Dingodile tegen. Deze Tawna is het evenbeeld van een ex-vriendin van Crash, maar dan uit een andere dimensie. Dingodile was ooit een handlanger van Doc Cortex, maar is uit het boevengilde gestapt om zijn eigen restaurant te beginnen. Tawna en Dingo raken elk op hun manier betrokken bij het avontuur en als speler kom je dus af en toe levels tegen waarin zij, en niet Crash of Coco, de speelbare personages zijn. Vaak spelen de levels zich af in gebieden waar Crash ook is geweest en er is in dat geval altijd een raakvlak. Een deur die voor Crash plotseling toevallig open leek te gaan, blijkt dan in werkelijkheid door Tawna of Dingo te zijn geopend, om maar iets te noemen. Een leuke manier om te spelen met verschillende verhaallijnen die elkaar van tijd tot tijd raken.
:fill(white):strip_exif()/i/2003676570.jpeg?f=thumbmedium)
:strip_exif()/i/2003555472.jpeg?f=fpa)
:strip_exif()/i/2003670344.jpeg?f=fpa)
:strip_icc():strip_exif()/u/266273/crop5e26d80cce2b0_cropped.jpeg?f=community)
:strip_exif()/u/138663/ic2.gif?f=community)