Alvast een waarschuwing: dit wordt geen heel sexy artikel; het gaat over wetgeving, Europees overleg, bureaucratische bestuursorganen. Dat alles om vooral één ding te duiden: cookies, die je waarschijnlijk gewoon accepteert, omdat de 'cookiewet' slecht is geïmplementeerd. Zelfs de naam, 'e-privacyverordening', klinkt onaantrekkelijk. Toch is dit waanzinnig belangrijke wetgeving, die straks het hele internet kan veranderen à la de Algemene Verordening Gegevensbescherming. Reden genoeg om er eens dieper in te duiken.
De e-privacyverordening is Europese regelgeving die de toestemming rondom digitale communicatie regelt. Vergelijk het met het briefgeheim; iets soortgelijks zou straks ook kunnen gelden voor e-mails. De verordening regelt bovendien zaken waarover al jaren onduidelijkheid bestaat, bijvoorbeeld de implementatie van cookiewalls en marketingacties. Nu denk je misschien: "Wacht even, we hebben toch al een grote wet die dit regelt?" Logisch, de AVG domineert het nieuws en de discussie rondom privacy. Bedrijven die bang zijn voor boetes en verenigingen die zich aan de regels proberen te houden: de AVG is dé boeman voor iedereen die iets met data doet.
Toch zitten er fundamentele verschillen tussen de AVG en de e-privacyverordening. De AVG regelt de verzameling en beveiliging van gegevens. Wat moet een bedrijf doen voordat het gegevens verzamelt en opslaat, en wat moet het doen om dat adequaat te beheren? Het gaat daarbij om allerlei soorten gegevens, terwijl e-privacy alleen draait om digitale communicatie. Maar belangrijker: de verordening moet specificeren voor welke gegevens toestemming nodig is en wat toestemming dan inhoudt.
Nauw verbonden
De twee wetten zijn wel nauw met elkaar verbonden. Ze verwijzen naar elkaar, verhelderen elkaars begrippen en vullen elkaar aan. Maar omdat de wetten zo dicht bij elkaar liggen, haalt de realiteit de invoering ervan ook in. Het idee was ooit om de AVG en de e-privacyverordening ongeveer gelijktijdig in werking te laten treden, maar dat is niet helemaal gelukt. De AVG is nu al actief en daarin wordt al veel geregeld wat eigenlijk in de e-privacyverordening had moeten worden opgenomen. Daarom zijn sommige onderdelen van de verordening achterhaald en daardoor duurt het veel langer dan gedacht voordat de wet door de moeizame Europese politiek is geloodst. Onlangs werd een laatste poging gedaan om de verordening aan te nemen, maar die liep vast bij de laatste horde: de Raad van de Europese Unie.