Philips 984 en 934 oledtelevisies Review

Inleiding

Op de afgelopen IFA in Berlijn konden we al even kijken en luisteren naar de Philips 984- en 934- oledtelevisies, de laatste resultaten van de samenwerking tussen de Engelse luidsprekerfabrikant Bowers & Wilkins en TP Vision. Tijdens de korte kijk- en luistersessies, die plaatsvonden in een afgesloten ruimte, waren we erg onder de indruk van de nieuwe modellen. In het verleden hebben we al vaak merknamen van bekende audiofabrikanten op producten zien staan terwijl de klank ervan allerminst indruk maakte. Dat Bowers & Wilkins zijn goede naam niet zomaar te grabbel gooit, zagen we echter al bij de Philips 903. Dit was het eerste product dat is ontstaan uit deze samenwerking en we waren er zeer over te spreken.

De 984 en 934 hebben allebei een oledpaneel dat is ingekocht bij LG Display. Ook voor de aansturing maken de toestellen gebruik van dezelfde hardware, zodat op het vlak van beeldkwaliteit geen verschil is te verwachten. Ook qua bediening zijn ze identiek. Beide tv's draaien Android TV van Google en je krijgt bij allebei een handige dubbelzijdige afstandsbediening met een mini-qwertytoetsenbordje en een microfoon voor spraakherkenning.

De 984 is voorzien van een grote voet waarmee de tv, zonder meubel, op de vloer kan worden geplaatst. Op de voet zit een soundbar van Bowers & Wilkins en hierboven is een losse tweeter geplaatst voor het centerkanaal. Uiteraard kun je de tv ook zonder voet gebruiken en hem aan de muur ophangen. De tv is voorzien van Ambilight en dit geval betreft dat de vierzijdige variant. De 984 is het topmodel van de huidige tv-line-up van Philips. Hij is alleen verkrijgbaar met een 65-inchpaneel, voor de lieve som van vijfduizend euro.

Het 934-model heeft geen grote voet voor plaatsing op de vloer, maar wel een losse soundbar. Deze soundbar is voorzien van omhoog gerichte luidsprekers voor de hoogtekanalen bij surroundgeluid. Ook dit model kan worden opgehangen, waarbij de soundbar iets onder de tv komt te hangen. Hiervoor wordt een tweede verbindingsstuk meegeleverd. De 934 is verkrijgbaar met een 55- en 65-inchpaneel, en wij hebben de kleinste van de twee bekeken. Deze kostte op het moment van schrijven zo'n 2200 euro.

Uiterlijk en aansluitingen

De Philips 984 is als topmodel bepaald geen goedkope televisie. Dat is gemakkelijk aan het uiterlijk af te zien, want voor de afwerking zijn hoogwaardige materialen gebruikt. Rond het scherm is een klein metalen randje zichtbaar. Dit is onderdeel van de achterkant, die dus van metaal is gemaakt en geborsteld is afgewerkt. Althans het dunne gedeelte, want zoals we wel vaker zien bij oledtelevisies is de tv aan de bovenkant zeer plat, en slechts zo'n 5mm dik. Onderaan is de behuizing vier centimeter dikker. Hierdoor biedt de behuizing plaats voor de elektronica, de aansluitingen en het Ambilight-systeem.

Midden onder het scherm is op de voet een tweeter gemonteerd. Daaronder zit een flinke soundbar die 1,3 meter breed is en vijftien centimeter hoog. Hij is afgewerkt met een fraai ogende stof waarachter de luidsprekers zijn verstopt. De stof is vervaardigd uit donkere en lichte vezels, waardoor hij er van afstand grijs uitziet. Aan de rechterkant zit een een witte led achter de stof, die onzichtbaar is als hij niet brandt. Ook de infraroodontvanger is op deze manier uit het zicht gehouden. Hierdoor ziet het ontwerp er nog wat strakker uit.

Het geheel staat op een zeer massieve voet van geborsteld metaal. De voet meet 72x24cm en is aan de achterkant voorzien van een 14cm diepe 'lip' waarop het donker verchroomde verticale deel is aangebracht. Bij muurmontage kan het stuk vanaf de soundbar tot aan de voet achterwege worden gelaten. In het verticale gedeelte van de voet is een handige afsluitbare goot verwerkt die de kabels netjes uit het zicht kan houden.

De kast van de 934 ziet er vrijwel precies hetzelfde uit. Alleen zijn bij dit model de witte statusled en de infraroodontvanger in een kleine uitstulping rechts onder het scherm ondergebracht. Het scherm helt bij deze tv licht achterover. De 88 centimeter brede soundbar is met een centimeter tussenruimte onder het scherm gepositioneerd. Hij steekt zo'n 10 centimeter naar voren uit zodat het geluid van de naar boven gerichte luidsprekers niet wordt gehinderd door de kast van de tv. De soundbar is van dezelfde mooie stof voorzien als bij de 984.

Als je de tv niet op een meubel wil plaatsen maar aan de muur wil ophangen, kun je gebruikmaken van een tweede meegeleverde beugel voor de soundbar. Deze zorgt ervoor dat de luidsprekers zo'n 9 centimeter lager onder de tv komen te hangen. Bovendien plaatst deze beugel de soundbar dicht tegen de muur, waardoor het geheel er strakker uitziet. Door de grotere afstand tussen de omhoog gerichte luidsprekers en de onderkant van de tv kan het geluid van de hoogtekanalen via het plafond naar je oren worden gereflecteerd.

Aansluitingen

Beide televisies zijn voorzien van exact dezelfde aansluitingen. Op de plaats waar de voet aan de tv vastzit hebben ze een speciale aansluiting voor de meegeleverde soundbar. Zonder hardwarehacks is hij niet te gebruiken voor andere luidsprekers. Het meegeleverde afneembare netsnoer is met twee en een halve meter lengte ruim bemeten. Zo zien we het graag! Alle aansluitingen zijn onder een hoek van negentig graden gemonteerd, zodat je bij muurmontage geen kabels met haakse stekkers nodig hebt.

Aan de, van achteren gezien, rechterzijde treffen we van boven naar beneden de volgende aansluitingen: een ci+-slot, een usb-aansluiting, een seriële poort voor servicedoeleinden, een tweede usb-poort die bedoeld is voor een harde schijf om programma's mee op te nemen, een 3,5mm-koptelefoonuitgang waarvan het volume onafhankelijk van de luidsprekers in het menu kan worden ingesteld, en drie van de vier hdmi-aansluitingen. Alle hdmi-connectors zijn voorzien van een audio return channel.

Onderaan treffen we van links naar rechts: een line level-aansluiting voor een subwoofer die is voorzien van een eigen ingebouwde versterker, een rj45-netwerkaansluiting, twee f-connectors voor satelliet, een antenneaansluiting voor kabel of Digitenne, een toslink- optische digitale audio-uitgang, een componentvideo-ingang met analoog geluid die gebruikmaakt van twee meegeleverde break-outkabeltjes, en de vierde hdmi-aansluiting.

Android TV en afstandsbediening

Zowel de 984 als de 943 draait op Android TV versie 9 (Pie) van Google. Zoals bij alle televisies die op Android TV draaien, is gebruikgemaakt van een goedkope soc van MediaTek. In dit geval gaat het om de MT5887, die is voorzien van vier Cortex-A53 ARM-cpu-cores op maximaal 1,5GHz. Hij heeft 2,5GB ram en er is in totaal 16GB flashopslag. Hiervan is echter slechts ongeveer 3,8GB vrij te gebruiken en in te zetten voor het installeren van apps. De soc is voorzien van een Mali G51-gpu die draait op 650MHz.

Android TV

Doordat het gebruikelijk is om goedkope soc's in te zetten, is er helaas nog altijd geen televisie te koop met een interface die daadwerkelijk in de volledige uhd-resolutie van 3840x2160 pixels wordt gerenderd. Het beeld van de interface wordt door de soc op 1920x1080 pixels uitgestuurd om vervolgens te worden opgeschaald naar de resolutie van het oledpaneel. Hierdoor ziet de interface er wat minder scherp uit en oogt vooral tekst een beetje korrelig. Hier valt prima mee te leven, maar het is hoog tijd dat de fabrikanten overschakelen op 4k voor de interface.

Instellingen

TP Vision heeft Android TV zoveel mogelijk aangepast om een typische Philips-look-and-feel te geven. Alles wat van Google aan de interface mag worden veranderd, heeft een eigen design gekregen. Er is zelfs een extra menu toegevoegd, het TV-menu, met een aantal shortcuts naar bijvoorbeeld bronnen, apps, zenders en de tv-gids. De volgorde wordt automatisch aangepast zodat de meestgebruikte shortcuts vanzelf bovenaan komen te staan. In de tv-gids loopt het huidige programma niet door in een hoek, zoals dat bij veel andere merken wel het geval is. Bovendien verloopt het heen en weer schakelen behoorlijk traag.

EPG

Afstandsbediening

Bij de 984 en 934 krijg je een dubbelzijdige afstandsbediening die aan de achterkant een mini-qwertytoetsenbordje heeft. Het toetsenbordje is opgedeeld in twee helften waartussen het batterijvak is geplaatst. Inclusief de twee AA-batterijen die in dit vak horen, weegt de remote zo'n 140 gram. Hij is twintig centimeter lang en zo'n 5cm breed, waardoor hij voor zowel grote als kleine handen geschikt is. De toetsen die zich aan de onderkant bevinden, worden automatisch uitgeschakeld. Hierdoor is het niet erg als je per ongeluk toetsen aan de onderkant indrukt.

De toetsen aan de bovenkant voelen prettig aan en hebben een voel- en hoorbare 'klik' als je ze indrukt. Het ontwerp ziet er mooi uit, maar door de grijze kleur is de opdruk niet altijd even goed leesbaar. Er zijn twee gesponsorde knoppen aanwezig, voor Netflix en Rakuten TV. Hiertussen bevindt zich een knop voor de 'Philips TV-collectie'. Dat is een scherm met aanbevelingen die volgens ons niet erg nuttig zijn. Uiteraard is de afstandsbediening voorzien van een microfoon voor de Google-spraakassistent. Die luistert alleen als je op de daarvoor bedoelde knop drukt.

Inputlag en chroma subsampling

De gemiddelde inputlag van televisies is in de afgelopen jaren flink afgenomen. De televisiefabrikanten houden steeds beter rekening met eigenaren van gameconsoles, door ervoor te zorgen dat de beelden steeds sneller door de televisie worden getoond. Doordat de 984 en de 934 van hetzelfde hardwareplatform gebruikmaken, presteren beide even goed qua inputlag. We hebben de inputlag in de gamemodus gemeten met lagtesters van Leo Bodnar.

Gemeten met 3840p60-beelden kwamen we tot een inputlag van 33ms. Dat betekent dat de console ongeveer twee nieuwe beelden naar de tv heeft gestuurd voordat je ze krijgt te zien. Dat is anno 2019 geen geweldig resultaat meer. Bij het meten met 1080p60-beelden kwamen we tot hetzelfde resultaat en ook met hdr-beelden was de inputlag even groot. Hiermee zijn de 984 en 934 prima geschikt om er spellen op te spelen die geen snelle reactietijd vereisen. Als je echter van snelle actiegames houdt, kun je beter naar een andere tv uitkijken.

Chroma subsampling

Het verwerken van uhd-beelden kost veel bandbreedte en rekenkracht. Een enkel beeldje heeft namelijk meer dan acht miljoen pixels en als je er ook nog eens zestig per seconde van moet afhandelen, loopt de benodigde bandbreedte hard op. De meeste televisies proberen de beeldverwerkingschips wat te ontlasten door chroma subsampling op het binnenkomende signaal toe te passen bij het weergeven van 2160p60-beelden. Hierbij wordt kleurresolutie opgeofferd, maar doordat de resolutie van het helderheidssignaal behouden blijft, valt het bij de meeste natuurlijke beelden niet op.

Omdat alle codecs die voor de distributie van video worden gebruikt, ook gebruikmaken van chroma subsampling, heb je er geen last van bij het kijken naar video. Als je echter naar computerbeelden van een pc of gameconsole kijkt, levert het een duidelijke vermindering van de beeldkwaliteit op. Hier kun je wat aan doen door in het menu te navigeren naar Alle instellingen > Algemene instellingen > HDMI Ultra HD. Je kunt daar voor alle vier de ingangen kiezen tussen 'Standaard' en 'Optimaal'. Helaas blijven de 984 en 934 ook in de stand Optimaal 4:2:2-chroma subsampling toepassen. Dit ziet er veel beter uit dan 4:2:0-subsampling, maar er gaat nog altijd kleurinformatie verloren.

Ambilight, energiegebruik en geluid

Het Ambilight-systeem dat de muur achter de tv met het scherm laat meekleuren door middel van rgb-leds, is voor sommigen een nutteloze gimmick, terwijl anderen juist vanwege dit systeem een voorkeur voor Philips-televisies hebben. Bij de 934 krijg je de driezijdige variant, waarbij de muur onder de televisie donker blijft. Bij de 984 krijg je de vierzijdige variant die rondom licht op je muur schijnt.

Je kunt kiezen of het systeem de kleuren die in beeld zijn moet volgen, zoals het ooit bedoeld was, of dat het op het geluid moet reageren, wat niet misstaat op een feestje. Er is ook nog een speciale partymodus die de verschillende effecten afwisselt. Daarnaast is er een snel reagerende stand voor gamers. Die laatste stand is al snel aan de heftige kant als hij wordt gebruikt bij het kijken naar 'gewoon' bewegend beeld in bijvoorbeeld films of series.

Als de tv voor een witte muur staat, vinden wij de isf-stand het prettigst. Hij zorgt voor constant wit licht achter de tv dat dezelfde kleurtemperatuur heeft als een correct afgesteld scherm. Hierdoor is kijken in een donkere kamer minder vermoeiend voor je ogen en ervaar je de kleuren op het scherm zoals ze bedoeld zijn. Helaas is de isf-stand af-fabriek nogal blauw afgesteld, op een kleurtemperatuur van bijna 17.000 kelvin. Door in het menu de waarden 100, 82 en 73 voor respectievelijk rood, groen en blauw in te voeren, konden we de Ambilight-leds wit licht met de juiste kleurtemperatuur van 6500 kelvin laten weergeven.

Energiegebruik

Verreweg het grootste gedeelte van het energiegebruik van de televisies komt voor rekening van het oledpaneel. Hoe feller je dit zet, hoe meer energie er nodig is. De 984 en 934 vallen net als de meeste oledtelevisies in energieklasse B. De recentste oleds van LG hebben overigens een A-label. Doordat de door ons bekeken 934 een 55-inchscherm heeft, verbruikt hij minder energie dan de 65-inchversie van de 984. Het verbruik van de 65-inchversie van de 934 zal niet veel van de door ons geteste 984 verschillen.

In de standaardmodus, zo uit de doos, verbruikt de 65-inchversie van de 984 zo'n 248W gemiddeld. Daarbij produceert het scherm ongeveer 250cd/m² aan helderheid. De 55-inchversie van de 934 verbruikt in dezelfde situatie zo'n 177W. Bij 120cd/m², een helderheid die er nog goed uitziet bij weinig omgevingslicht, zoals vaak 's avonds het geval is, verbruikt de 984 zo'n 156W, en de 55-inchversie van de 934 112W. Uiteraard kun je de helderheid ook automatisch aan de lichtomstandigheden laten aanpassen, zodat de televisie niet onnodig veel energie gebruikt en je toch onder alle lichtomstandigheden mooi beeld hebt.

Geluid

Als een goed geluid bij je tv wil, ben je meestal aangewezen op een extern audiosysteem, maar dat levert ook extra kabels en afstandsbedieningen op. De 984 en 934 zijn dan ook geknipt voor mensen die wel een goed geluid willen, maar niet zitten te wachten op een losse soundbar of av-receiver met bijbehorende luidsprekers. De luidsprekersystemen van Bowers & Wilkins die zijn toegepast bij de 984 en 934 zijn totaal verschillend, maar klinken beide erg goed.

De soundbar van de 984 is ruim bemeten waardoor er veel meer kastvolume beschikbaar is dan bij een gewone tv. Er is bovendien meer kastvolume dan bij de meeste losse soundbars. Hierdoor is de laagweergave van het audiosysteem goed. De soundbar is intern opgedeeld in drie losse kanalen die elk hun eigen, onafhankelijk opgehangen klankkast hebben. Elk kanaal heeft een maximaal vermogen van 20 watt, zodat het totale vermogen uitkomt op 60 watt. Het opgegeven vermogen zegt niet zo heel veel zonder dat je daarbij de vervorming specificeert. Daarom worden bij televisies vaak overdreven hoge waarden opgegeven.

In dit geval wordt niet met hele hoge waarden geadverteerd, maar qua volume speelt de 984 zo'n beetje alle andere televisies weg, ook die met een veel hoger opgeven vermogen. Het is voor sommige gebruikers leuk dat deze tv veel geluid weet te produceren, maar de geluidskwaliteit is natuurlijk het belangrijkste. Op dat gebied is dit simpelweg de beste televisie die we ooit hebben gehoord. Het stereobeeld is waanzinnig en heeft een heel grote afmeting. Ook zit er veel rust in het geluid en hoor je details die geen enkele andere tv laat horen. Echt eigenschappen die je ook bij de losse hifiluidsprekers van Bowers & Wilkins terughoort.

De soundbar van de 934 is een flink stuk kleiner, waardoor het laag minder ver doorloopt dan bij zijn grote broer. Toch is de laagweergave ook hier prima in orde. Het laag komt uit een 80mm-woofer die is voorzien van een baspoort aan de achterkant. Aan de voorkant zitten vier 30mm-midrangedrivers en twee 19mm-tweeters. De hoogweergevers zijn gemaakt van titanium en ontkoppeld van de behuizing opgehangen. Daarnaast zijn er twee omhoog gerichte 50mm-fullrangedrivers voor de hoogtekanalen, om tot een 2.1.2-audiosysteem te komen.

Hierdoor wordt Dolby Atmos-geluid prachtig weergegeven. Door de hoogtekanalen zit je echt helemaal in de film of het concert dat je volgt. Ook als je gewoon tv kijkt zonder surroundgeluid, klinken de Bowers & Wilkins-luidsprekers erg prettig. Stemmen zijn duidelijk verstaanbaar en het stereobeeld is prachtig. Zowel de 934 als de 984 is uitgerust met een subwooferaansluiting. Hier kan een willekeurige actieve subwoofer op worden aangesloten. Zo kun je deze geweldig klinkende televisies nog beter laten klinken. We zijn over het geluid van beide televisies zeer te spreken. De ontwerpers hebben niet geprobeerd om zoveel mogelijk volume en bas uit het systeem te persen, maar zijn louter voor geluidskwaliteit gegaan. Het resultaat mag er zijn. Het klinkt echt prachtig en ziet er bovendien strak uit.

Beeldeigenschappen

Doordat zowel de 984 als de 934 gebruikmaakt van een oledpaneel van LG, zijn de beeldeigenschappen nagenoeg identiek. De foto's die we op deze pagina tonen, zijn gemaakt van de 984, maar de resultaten van de 934 waren niet zichtbaar anders. Daarom tonen we geen twee sets foto's. De kijkhoeken zijn heel goed. De foto's hieronder zijn met identieke belichting gemaakt. De ene recht van voren, de andere onder een hoek van 45 graden.

We zien onder een hoek de helderheid een tikje afnemen, maar dat valt bij normaal kijken nauwelijks op. Wel is goed te zien dat de kleuren en het contrast onder een hoek gewoon goed blijven.

Ook de uniformiteit van het beeld is veel beter bij oledschermen dan bij lcd's. Dat zien we op onderstaande foto's van een volledig wit scherm. We hebben ze belicht voor middengrijs zodat helderheidsverschillen extra goed zichtbaar worden.

We zien dat het beeld zeer uniform wordt verlicht. Er zijn in het geheel geen donkere plekken te zien. Ook onder een hoek ziet het scherm er perfect uit. Wel is de helderheid iets lager, maar opvallend is het absoluut niet.

De zwartweergave van een oledscherm is simpelweg perfect. De onderstaande foto's van een zwart beeld zijn genomen met een lange sluitertijd om eventueel restlicht duidelijker zichtbaar te maken.

Bij een lcd-tv zien we bij zulke foto's altijd dat er toch nog licht uit het scherm komt, maar bij een oled worden de pixels simpelweg uitgeschakeld en is 'zwart' dus 'echt zwart'. Bij schermen met een full array backlight zijn bij deze test altijd halo's rond de witte tekst boven in beeld te zien, maar ook daar heeft een oledscherm geen last van. De perfecte zwartweergave levert een superhoog contrast en prachtige hdr-weergave op.

Beeldverwerking

De beeldverwerking van zowel de 984 als de 934 draait op de 'P5 Pro Perfect Picture Engine', een krachtige chip die volgens de marketing van TP Vision een betere beeldkwaliteit oplevert dan concurrerende schermen. Over het algemeen zijn we geen liefhebber van beeldverbeterende algoritmes, omdat ze in de praktijk vrijwel altijd onbedoelde bijeffecten hebben die het beeld juist verslechteren. Liever schakel je al deze 'beeldverbeteraars' dus uit, zodat de tv het beeld netjes weergeeft zoals de makers het hebben bedoeld.

Zo staat de scherpteregeling standaard op 2, maar deze maakt niet alleen de gewenste details scherper; ook ruis en compressieartefacten worden er beter zichtbaar door. Er zijn wel twee functies die de hoeveelheid ruis in het beeld moeten verminderen, Ruisreductie en mpeg-artefactreductie, maar als je deze aanzet, wordt het beeld juist weer minder scherp. Liever zet je dus de scherpteregeling op nul en zet je de ruisonderdrukkers uit. Ook Ultra Resolution zou tot een betere scherpte in beeld moeten leiden, maar wij zijn er niet van onder de indruk. Het zichtbare verschil is minimaal.

Met 'Perfect contrast' kun je meer contrast aan het beeld toevoegen. Dit doet de tv door lichte delen van het beeld lichter te maken en donkere beelden juist donkerder. Helaas gaan hierdoor subtiele details in het beeld verloren. Als je naar sdr-materiaal kijkt, kun je beter gebruikmaken van HDR Upscaling. Dit algoritme zet een hogere maximale helderheid in dan wat normaal bij sdr-weergave beschikbaar is, waardoor het contrast toeneemt zonder dat details verloren gaan. De beelden worden zo niet weergegeven zoals ze zijn bedoeld, maar het ziet er wel natuurlijk uit.

Uiteraard is ook beeldinterpolatie aanwezig. Deze optie heet bij Philips-televisies Perfect Natural Motion. Wij zijn er geen liefhebber van, want hoewel beeldinterpolatie de op het scherm getoonde bewegingen soepeler en scherper maakt, levert het altijd fouten in het beeld op. Alle merken hebben last van artefacten als je interpolatie gebruikt, maar hoewel het algoritme is verbeterd, krijg je bij Philips-tv's veel fouten in beeld, zelfs als je Perfect Natural Motion in de laagste stand zet.

Metingen en hdr

De metingen die we op deze pagina tonen, zijn van de 934. De verschillen met de metingen van de 984 zijn dusdanig klein, ongeveer 0,3ΔΕ2000, dat het niet veel zin heeft om de meetresultaten van de twee modellen naast elkaar te zetten. Zulke kleine verschillen kun je ook tussen twee exemplaren van exact dezelfde tv verwachten. We meten bij oledschermen het contrast niet, omdat dit geen zin heeft. Doordat de individuele pixels bij het weergeven van zwart geheel worden uitgeschakeld en er dus geen licht uit het scherm komt, is de contrastverhouding altijd 1:∞, oftewel perfect. Dit perfecte contrast wordt in de praktijk echter alleen in een volledig verduisterde ruimte bereikt, doordat reflecties in beeld de zwartweergave negatief beïnvloeden. Dat geldt overigens niet alleen voor oledtelevisies. Het scherm is voorzien van een antireflectielaag die redelijk goed werkt, maar sterke lichtbronnen in de kijkruimte leveren wel degelijk reflecties in beeld op.

Van ieder toestel hebben we het scherm doorgemeten met de CalMAN-kalibratiesoftware en onze SpectraCal C6-colorimeter, die we hebben voorzien van een meterprofiel door middel van een X-Rite i1Pro 2-spectrometer. Van alle beeldpresets levert 'film' de meest nauwkeurige weergave op.

We zien een nagenoeg perfecte kleurweergave, met afwijkingen die kleiner zijn dan we met het blote oog kunnen waarnemen. We zien dat de gammagrafiek een dipje vertoont bij 95 IRE, waardoor hooglichten dicht bij wit iets te fel worden weergegeven. Dit is echter snel aan te passen door de contrastregeling een tikje terug te draaien. De gemiddelde ΔΕ2000 is minder dan 1, waardoor met kalibratie zo goed als geen zichtbare verbetering is te behalen.

We zien bij de primaire en secundaire kleuren geen grote uitschieters. Alleen de ΔΕ2000 van blauw wijkt een klein beetje meer af dan de rest. Omdat alle waarden flink onder een ΔΕ2000 van 3 liggen, zijn de afwijkingen met het blote oog niet waarneembaar; De kleurweergave bij sdr-beelden is dus nagenoeg perfect.

Hdr

De Philips 984 en 934 kunnen hdr weergeven in de formaten hdr10, hlg, hdr10+ en Dolby Vision. Hiermee worden dus alle hdr-formaten die ertoe doen, ondersteund. De kans bestaat natuurlijk dat er ergens in de toekomst een extra formaat wordt uitgevonden dat beter moet zijn dan alle huidige formaten, maar als het om hdr-weergave gaat, zit je voorlopig goed met deze televisies.

Naar ons idee leveren oledtelevisies de spectaculairste hdr-beelden op, dankzij het enorme eigen contrast van het beeldpaneel. Voor het beste hdr-effect moet je wel in een zo donker mogelijke kamer kijken. Als je ogen eenmaal aan het donker gewend zijn, zien de heldere delen van het scherm er fel uit. Dit effect neemt door de relatief lage maximale helderheid van de oledtechniek echter sterk af bij meer omgevingslicht.

De hoogste piek die we hebben gemeten, bedroeg 936cd/m², waarbij we een wit vlak dat vijf procent van het scherm besloeg, op een zwarte achtergrond weergaven. De hoogste helderheid wordt overigens alleen gehaald in de 'standaard' waarbij de kleuren te blauw worden weergegeven. In de stand 'HDR film', waarbij de kleuren wel correct worden weergegeven, is de maximale helderheid flink lager. Dat zien we in de grafiek hieronder.

Als er grotere witte vlakken worden weergegeven, schroeft de tv de helderheid steeds verder terug. Dit komt door de automatic brightness limiter die voorkomt dat de oleds meer stroom verbruiken dan de voeding en de bekabeling in het paneel kunnen leveren. Bij 10 procent bedraagt de helderheid rond de 600cd/m², bij 25 procent is er nog 455cd/m² over, en bij een volledig wit scherm zakt de maximale helderheid tot onder de 150cd/m², waardoor het beeld er een beetje grijs uit begint te zien. Doordat de abl zijn werk zeer snel doet, merk je er over het algemeen niet veel van als je naar normale beelden kijkt.

Bij het weergeven van hdr-beelden levert de beeldmodus 'HDR Film' de beste resultaten op. De afwijkingen drukken we bij het meten niet meer uit in ΔΕ2000. In plaats daarvan gebruiken we voor hdr ΔΕICtCp. Dit heeft als reden dat ΔΕ2000 nooit was ontworpen om afwijkingen van lichtuitstralende beeldschermen uit te drukken en er bij de hogere helderheden grote afwijkingen optreden. Meer over dit onderwerp lees je hier en hier.

Bij het weergeven moeten hdr-beeldschermen helderheidspieken die boven het maximaal mogelijke liggen, afkappen en weergeven met de piekhelderheid van het scherm zelf. Daarbij gaan dus details in de hooglichten verloren. Om wat meer detail in de helderste delen van het scherm te behouden, passen de televisiefabrikanten een bepaalde mate van roll-off toe bij het knikpunt in de electro-optical transfer function. Deze functie is vergelijkbaar met gamma bij sdr-beelden. Hij bepaalt hoe fel een bepaalde signaalwaarde daadwerkelijk moet worden weergegeven.

Door deze roll-off van de helderheid ontstaan wat grotere afwijkingen rond het kantelpunt. Dit zie je terug in de middelste grafiek. In de bovenste grafiek zie je de afwijkingen waarbij de helderheidsfout buiten beschouwing is gelaten. Door de schaal van de grafiek lijken het flinke afwijkingen, maar het tegendeel is waar. Er is een zeer kleine kleurafwijking, wat resulteert in een gemiddelde ΔΕICtCp van slechts 1,9. Hierbij is de vuistregel, net als bij ΔΕ2000, dat afwijkingen pas boven de 3 met het blote oog zichtbaar zijn.

Conclusie

De 984 en 934 vormen de top van het Philips tv-aanbod. Door het gebruik van de oledtechnologie van LG en de luidsprekers van Bowers & Wilkins bieden deze televisies het beste beeld en het beste geluid dat op dit moment op de markt verkrijgbaar is. Ook het ontwerp van deze televisies en de toepassing van hoogwaardige materialen maken duidelijk dat het hier om topmodellen met een bijbehorend stevige prijs gaat.

Qua beeldkwaliteit is er op dit moment niets te koop dat beter presteert. Alleen op het vlak van de maximale helderheid doet een top-lcd met fald-backlight het beter, maar op alle andere vlakken wint de oledtechniek. De televisies bieden goede kijkhoeken, een gigantisch contrast waardoor hdr-beelden er zeer indrukwekkend uitzien, en een zeer nauwkeurige kleurweergave. Daarbij is het erg prettig dat alle relevante hdr-formaten worden ondersteund.

Het geluid van de 984 is het beste dat we ooit bij een televisie hebben gehoord. Er zijn best betere losse audiosystemen te bedenken, maar die zien er door de extra kabels en losse luidsprekers al snel een stuk minder strak uit. Door de meegeleverde verchroomde voet past de 984 prima in een strak interieur met designmeubels. De liefhebbers van Ambilight zullen deze televisie al helemaal kunnen waarderen omdat hij de vierzijdige variant aan boord heeft, als eerste toestel in jaren.

De 934 heeft weliswaar een soundbar waarvan het geluid wat minder laag gaat dan dat van de 984-soundbar, maar het is nog altijd een zeer prettig klinkende televisie die dankzij omhoog gerichte luidsprekers ook nog eens een prachtige Atmos-weergave biedt. De ware homecinemaliefhebber zal liever voor een losse av-receiver met vele losse luidsprekers gaan, maar als je een strak design belangrijk vindt, is de 934 een zeer interessante optie.

Fanatieke gamers kunnen deze televisies beter overslaan. De inputlag is kort genoeg om af en toe een spelletje te spelen, maar als je veel actiegames speelt, ben je veel beter af met de televisies van LG of Samsung. Ook op de interface hebben we best wat aan te merken. Zo zou hij best wat vlotter mogen reageren, en ook vinden we dat hij gewoon in 4k had moeten worden gerenderd. Daar moet helaas wel bij worden gemeld dat geen enkele televisie het op dat vlak beter doet.

Het grootste minpunt is wat ons betreft de prijs. Zeker de 984 is dusdanig duur dat het voor de meeste mensen simpelweg geen optie is. De 934 is een stuk beter betaalbaar. De door ons geteste 55-inchversie koste op het moment van schrijven zo'n 2200 euro. Dat is natuurlijk nog altijd veel meer geld dan de meesten kunnen of willen uitgeven. De prestaties van deze televisies zijn groots, maar qua prijs-prestatieverhouding zijn er betere te vinden.