Planet Zoo Review

Complexe, maar leuke dierentuinmanager

Herkenbare stijl

Planet Zoo

Nooit eerder slaagde een game erin een digitale dierentuin zo sfeervol en vermakelijk neer te zetten als Planet Zoo. Het oog voor detail met betrekking tot de dieren is indrukwekkend, en zorgt dat het leuk is om minutenlang gewoon te kijken naar wat de beesten allemaal aan het doen zijn. De speler is dan even bezoeker in zijn of haar eigen park. Zodra de pet van manager weer wordt opgezet, komt een behoorlijk diepgaande en complexe managementgame naar voren waarin er altijd problemen op de loer liggen. Dat zorgt dat je jezelf af en toe wat verliest in micromanagement, maar tegelijk maakt het de game ook uitdagend, en de voldoening dus groter als het wel weer goed gaat. Het grootste probleem voor Planet Zoo op de langere termijn is dat het bouwen van een park goeddeels een herhaling van zetten wordt. Het helpt dat je je op verschillende elementen kunt focussen, zoals het fokken en in het wild uitzetten van bedreigde diersoorten. Maar ook dat is uiteindelijk maar een detail in een veel groter plaatje, dat park na park toch steeds wat meer van hetzelfde lijkt te bieden. Mede door de grote variatie aan dierenparken en omgevingen waarmee je kunt spelen duurt het echter lang genoeg voordat spelers zich daar echt aan gaan storen voordat het 'been there, done that'-gevoel uiteindelijk een keer wint.

Pluspunten

• Uiterlijk en gedrag van de dieren
• Vrolijk en kleurrijk
• Uitdagende managersim
• Belangrijke rol voor conservatie

Minpunten

• Complex op microniveau
• Herhalingsfactor
• Matige optimalisatie (haperingen)

Eindoordeel

Getest

Planet Zoo, Windows

Prijs bij publicatie: € 44,99

Bekijk product

Bekijk alle uitvoeringen (3)

Een van onze favoriete previewsessies op de E3 van dit jaar betrof een game die niet bij de grootste op de beursvloer hoorde. In alle heisa en drukte op de E3 was het momentje van rust dat we in de booth van Frontier Developments vonden, zeer welkom. Een half uurtje rondkijken in een van de digitale dierenparken van Planet Zoo leverde een zeldzaam 'zen-momentje' op in de chaos die de Electronic Entertainment Expo jaarlijks biedt. Inmiddels zijn we een paar maanden verder, is er een heel bèta-traject achter de rug en is Planet Zoo speelbaar voor iedereen die zichzelf een begenadigd dierentuinmanager waant.

Wie bekend is met de laatste paar titels van Frontier, herkent direct de huisstijl van de in Cambridge gevestigde studio. Planet Zoo heeft dezelfde herkenbare look als Planet Coaster en ook als Jurassic World Evolution dat tussen beide Planet-games verscheen. World Evolution was een logische tussenstap. De game stond Frontier toe om te spelen met zaken zoals het gedrag en de verzorging van dieren en het bouwen van leefomgevingen, terwijl de Jurassic World-koppeling ervoor zorgde dat het financiële risico beperkt bleef. Jurassic World Evolution was aardig, maar niet fantastisch. De game bleek al snel repetitief te worden. Dat was meteen ook een van de lessen die Frontier meenam in de aanloop naar Planet Zoo.

Los daarvan is vooral duidelijk dat de schoenmaker voor een belangrijk deel gewoon bij zijn leest blijft. Planet Coaster en Jurassic World Evolution scoorden allebei punten door de opgeroepen sfeer, en bij de laatste van die twee games bleken het gedrag en uiterlijk van de dinosaurussen grote pluspunten. Beide elementen zijn behouden in Planet Zoo. Elke dierentuin kent een eigen karakter, mede ingegeven door de locatie waar die dierentuin staat. Natuurlijk ogen de door de makers zelf gebouwde parken aanvankelijk mooier en sfeervoller dan je eigen creaties, maar de middelen om zelf ook zo'n prachtig, sfeervol park te bouwen, staan tot je beschikking. In combinatie met het kleurrijke en vrolijke uiterlijk, en de kalme, maar gezellige achtergronddeuntjes levert dat sfeervolle plaatjes op.

Te midden van die sfeervolle plaatjes spelen de dieren zelf de hoofdrol. Eerder dit jaar bezochten we de studio van Frontier en kregen we een kijkje in de keuken. We zagen hoe het team te werk ging om de dieren in het spel er zo goed mogelijk uit te laten zien. Daarbij ging het met name over de animaties en over hoe de 'sets bewegingen' van verschillende dieren eenvoudig konden worden overgezet naar andere dieren. Ook was er aandacht voor het uiterlijk, waarbij vooral de vachten en de effecten van water en zonlicht op die vachten goed naar voren kwamen. Die aspecten had de studio destijds al prima voor elkaar, en het is logisch dat de game daar nu ook van profiteert. Wie even de tijd neemt om in te zoomen op een van de dierenverblijven in een park en de dieren afzonderlijk volgt, zal toegeven dat Planet Zoo de meest realistische digitale dierentuin biedt die ooit in een game is vertoond. Dat ligt overigens niet alleen aan de kwaliteit van Planet Zoo. Het is alweer even geleden dat we een grote 'dierentuinmanagement-game' hebben gezien, dus veel concurrentie is er niet.

Spelend leren over je dieren

Gelukkig is een gebrek aan alternatieven niet het enige argument dat van Planet Zoo een goede aankoop zou kunnen maken. Om nog even bij die dieren te blijven: het is knap om te zien hoe Planet Zoo af en toe momenten op het scherm tovert waarbij de vertedering voelbaar is. De eerste keer dat twee door jou ingekochte dieren samen een jonkie maken, bijvoorbeeld. Of het moment waarop een jong wolfje door een oudere wolf speels, maar toch ook belerend, op zijn rug wordt gelegd. Het oog voor detail in de animaties en het gedrag van de dieren maakt Planet Zoo tot een unieke game.

Leermomentjes

Het leren begrijpen van het gedrag van die dieren gaat niet zonder leermomentjes. Planet Zoo kent een flink aanbod aan dieren, en elke soort heeft eigen voorkeuren en eigenschappen die je moet kennen om ervoor te zorgen dat hun welzijn optimaal is. Dat begint al met de plaats en afmetingen van hun omgeving. Hoe groot moet het hok zijn en moet er bijvoorbeeld water zijn om in te kunnen zwemmen? Gaat het om dieren die überhaupt kunnen zwemmen? Zo niet, dan is een waterpartij een mooi alternatief voor traditionele omheiningen. Vervolgens zijn er nog vragen op het gebied van begroeiing en temperatuur. Sommige dieren hebben meer beschutting nodig dan andere, terwijl je aan kou gewende wolven beter wat koeling kunt geven in hun hok, want warme omstandigheden vinden ze maar niks.

Dat is allemaal behoorlijk recht toe, recht aan, al is het wel wat vreemd dat je bron voor informatie over alle dieren, de in-game Zoopedia, bijvoorbeeld niet duidelijk vermeldt of een dier wel of niet kan zwemmen. Dat blijkt toch best belangrijke informatie als je een hok bouwt voor je wolven en er later achterkomt dat die beesten gewoon lekker in de openbare rivier rondzwemmen. Dat is een goed voorbeeld van hoe je leert over wat je verschillende dieren allemaal kunnen. Een ander voorbeeld van een situatie waar wij tegenaan liepen, is dat er oorlog uitbrak in een hok met vijf antilopen. Het was kennelijk slimmer geweest om slechts één mannetje bij een groep vrouwtjes te plaatsen. Die informatie stond overigens wél in de Zoopedia, maar wij hadden hem gewoonweg niet gelezen.

De operationele kant van een dierentuin

Zwemmende wolven en vechtende antilopen zijn de gevolgen van simpele fouten die je misschien één keer maakt, maar daarna niet meer. Vanaf dan weet je hoe de samenstelling werkt en wat voor verblijf deze dieren nodig hebben. Precies zoals je weet dat je verschillende soorten apen ongelukkig worden als ze niks hebben om op te klimmen. Het is echter niet zo dat de game makkelijk wordt zodra je dat allemaal weet. Bij een goed lopende dierentuin komt een stuk meer kijken dan gewoon wat dieren in een paar verblijven mikken en afwachten tot het geld binnen begint te stromen. Je zult ze moeten verzorgen, genezen als ze ziek worden, en onderzoek naar ze blijven doen om nieuwe elementen voor hun hok vrij te spelen of eten van betere kwaliteit te kunnen geven. Ook moet je park natuurlijk zijn voorzien van stroom en waterzuivering. Die installaties gaan weleens stuk - net als de omheiningen van je hokken trouwens - dus je hebt monteurs nodig.

Aan de operationele kant van het runnen van een dierenpark is dus best veel te doen, en het detailniveau gaat daarbij vrij diep. Zo kun je je park opdelen in diverse 'werkzones' en ze toewijzen aan verschillende verzorgers, dierenartsen, monteurs, schoonmakers, verkopers en beveiligers. Het doel is vervolgens dat je zorgt voor een goed te overleven werkdruk, terwijl wel al het nodige wordt gedaan. In de praktijk is dit een behoorlijk listig onderdeel van het spel. Bij de vooropgezette parken gaat het vaak wel, maar bij de parken die we van de basis zelf opbouwden, bleek het invoeren van een goed systeem voor je medewerkers gewoon lastig. Het was vaak te duur of niet efficiënt genoeg, waardoor een op het oog afdoende aantal personeelsleden toch niet groot genoeg bleek te zijn.

Het mooie en moeilijke aan micromanagement

Bij dit alles hebben we nog niet gekeken naar de belangen van je bezoekers. Kunnen ze wel drinken kopen en ergens naar de wc? Vooruit, die zaken spreken voor zich en het plaatsen van een winkeltje is niet echt moeilijk. Maar hoe hoog zijn de prijzen van de inhoud van die winkel? Hoe duur is het om je park überhaupt binnen te komen? En wat kunnen de bezoekers verder in je park? Net zo belangrijk als de aanwezigheid van leuke dieren om naar te kijken, is de informatievoorziening daar omheen. Je wordt geacht informatieborden en speakers te plaatsen die ervoor zorgen dat je bezoekers meer over de dieren kunnen horen, zodat ze er over leren. In de gastwaardering van je park speelt Education een belangrijke rol. Het lijkt op voorhand misschien niet het belangrijkste aspect, maar het is een voorbeeld van hoe details in Planet Zoo soms essentieel zijn voor een goed park.

Bijdragen aan conservatie van dieren

Daarmee komen we bij een diepere laag van dierentuin-management terecht, en ook bij hetgeen Planet Zoo langer leuk moet houden dan Jurassic World Evolution. Een dierenpark is namelijk niet alleen maar een geldmachine. Je park kan ook bijdragen aan het voortbestaan van dieren. In de Zoopedia kun je zien in welke mate elke diersoort bedreigd is. Door juist bedreigde beesten in je park te plaatsen en bij te dragen aan hun reproductie help je een diersoort voorbestaan. Dat levert speciale 'Conservation points' op waarmee je ook nieuwe dieren kunt kopen. Het gaat daarbij om dieren die ter adoptie worden aangeboden, met als doel ze te rehabiliteren, of voor nazaten te zorgen die uiteindelijk weer kunnen worden uitgezet. Hiermee bezig zijn vormt een apart minispelletje, los van de dagelijkse kwaliteit en winstgevendheid van je park.

Plotseling in de problemen

Dit alles tezamen zorgt voor een game waar je veel kanten mee op kunt en waarin je je heerlijk kunt verliezen in de details, maar die ook behoorlijk gecompliceerd is. Een goed draaiend pretpark lijkt immers 'af'. Je personeel onderhoudt je achtbanen, het geld stroomt binnen en iedereen is blij. Maar een goed draaiende dierentuin kan een paar momenten later in de problemen zitten. Ineens hebben de helft van je dieren jonkies en dus problemen met hun leefomgeving, want het wordt te druk. De stress die de dieren daardoor krijgen, kost je verzorgers veel tijd, waardoor andere dieren letterlijk in de poep blijven zitten. Dat zien je bezoekers ook, dus je waardering gaat naar beneden. Mensen blijven weg. Er komt minder geld binnen. Die extra verzorger die je nodig had om alles recht te trekken, brengt je in de rode cijfers. Er komen mensen je park in met protestborden die jou verantwoordelijk houden voor het dierenleed in je park. En dat terwijl alles een paar minuten daarvoor nog helemaal probleemloos verliep.

Een situatie als hierboven kan best gecorrigeerd worden, maar het onderstreept het grootste probleem - of de grootste uitdaging, zo je wilt - waar Planet Zoo mee kampt. De game is namelijk complex, op sommige momenten ondoorzichtig, en hij vraagt om enorm veel micromanagement. Dat is deels leuk en ook de kracht van de game. Je dieren een nieuw speeltje geven en vervolgens zien hoe ze met dat speeltje aan de haal gaan en hoe de toekijkende bezoekers daar weer op reageren, geeft voldoening. Er komt echter zo veel meer bij kijken dat het makkelijk is het overzicht te verliezen. Op die momenten is de pauzefunctie haast onmisbaar. Als er ineens op vier plaatsen problemen zijn, is het fijn om jezelf de tijd te gunnen daar eens rustig naar te kijken, ook omdat niet alle mogelijke problemen meteen zichtbaar zijn. Sommige dieren hebben bijvoorbeeld behoefte aan privacy. Er kan dan iets mis zijn met hun verblijf, zonder dat de game heel duidelijk maakt wat er aan de hand is. Mede debet aan dit verschijnsel is dat je je dieren pas kunt onderzoeken en beter kunt leren kennen als je ze al hebt gekocht. Dieren die je niet hebt, kun je niet onderzoeken. Dat klinkt ergens wel logisch, maar het betekent ook dat je altijd op achterstand begint. Je hebt vrijwel altijd een imperfecte leefomgeving klaar, en die moet je daarna bijschaven naar een beter passend verblijf.

Deze uitdagingen zijn in elk park aanwezig. In de Carrièremodus krijg je een reeks aparte parken voor je kiezen, en daarmee moet je bepaalde doelstellingen halen. Aanvankelijk gaat dat gepaard met wat hulp om je de fijne kneepjes van het vak te leren, maar al snel worden de teugels losgelaten en moet je het zelf uitzoeken. Dat is in het begin even lastig vanwege alle eerder genoemde managementredenen, maar uitdagend is het en dat blijft het ook. Ook de voldoening blijft, telkens als je gasten je opgebouwde park beter en beter waarderen, je dieren tevreden zijn en je financieel het hoofd boven water houdt. Het is lastig, maar als het lukt, is het gaaf.

Herhaling van zetten

Minder gaaf is dat het daarna vrij snel een herhaaloefening wordt. We hebben waardering voor de manier waarop het spel je met verschillende Challenges en missies scherp probeert te houden. Je moet bijvoorbeeld specifieke dieren zien te fokken om ze te kunnen uitzetten, of je moet proberen meerdere dieren in hetzelfde leefgebied te laten leven. Wil je nog een stap verder gaan, dan kun je een hele franchise aan dierenparken opbouwen, die allemaal met elkaar in verbinding staan. Allemaal aardige toevoegingen, maar het verandert niets aan het feit dat het opbouwen van een park steeds een herhaling van zetten is. Waar je bij Planet Coaster langdurig meerwaarde kunt vinden in het zelf ontwerpen van achtbanen, slaat bij Planet Zoo toch wat verveling toe. Dat gebeurt echter op een veel later punt dan bij Jurassic World Evolution het geval was, dus daar ligt wat winst.

Op een ander vlak is voor de game in de komende maanden misschien nog meer winst te behalen. Planet Zoo lijkt namelijk vrij matig geoptimaliseerd te zijn. Spelend met een Nvidia GTX 1080 Ti en Core i7-6950X processor liepen we veel te vaak tegen haperingen aan, en we maakten zelfs situaties mee waarbij het beeld een paar seconden bevroor. Een midrange game-pc zou toch in staat moeten zijn Planet Zoo met minder problemen te draaien dan we nu hebben gezien. Op internet lezen we overigens over nog veel heftiger problemen, zoals crashes, maar die hebben we zelf niet meegemaakt. Het was voor ons geen absolute spelbreker, maar een paar prestatieverbeterende updates zouden best welkom zijn.

Conclusie

Planet Zoo is een erg fijne game die spelers de uitdagende taak geeft succesvolle dierenparken te bouwen. Spelenderwijs leer je dat succes meer is dan alleen het bij elkaar klikken van wat leuke dieren die hopelijk geld opleveren voor je park. Het welzijn van die dieren staat te allen tijde centraal, en dat welzijn is afhankelijk van veel factoren. Daarnaast is het welzijn van je dieren ook weer 'slechts' één van de factoren die uiteindelijk bepalen of je dierentuin een lang leven beschoren is of ten onder gaat aan financiële malaise of andere problemen. Hier laat Planet Zoo zien dat dit toch ook echt een micromanagementgame is, hoewel de dieren centraal staan. De operationele kant van het runnen van een dierentuin is lastig. Toch is het ook niet weg te denken. In de sandbox-modus kun je desgewenst elke financiële en operationele beperking uitschakelen, maar dat berooft Planet Zoo te veel van het spelplezier. Iets dat moeilijk is, geeft voldoening als het wél lukt. Die oude wetmatigheid gaat ook in deze game op, en dan krijg je er ook nog eens blije diertjes bij.

Pluspunten

• Uiterlijk en gedrag van de dieren
• Vrolijk en kleurrijk
• Uitdagende managersim
• Belangrijke rol voor conservatie

Minpunten

• Complex op microniveau
• Herhalingsfactor
• Matige optimalisatie (haperingen)

Eindoordeel

Getest

Planet Zoo, Windows

Prijs bij publicatie: € 44,99

Bekijk product

Bekijk alle uitvoeringen (3)

Reacties (80)

[Northstar]

Werkende voor de European Association of Zoos and Aquaria (EAZA) heb ik met behoorlijke interesse (beide vanuit het gaming oogpunt en professioneel oogpunt) de ontwikkeling van Planet Zoo gevolgd. Ik ben echt blij "verrast" met hoe dichtbij ze bij de werkelijke situatie komen van het leiden van een dierentuin in de moderne wereld.

Een dierentuin is op veel vlakken tegelijkertijd bezig; entertainment, educatie, fund-raising, conservatie en meer. Ik ben dan ook blij om het volgende punt te zien:

Daarmee komen we bij een diepere laag van dierentuin-management terecht, en ook bij hetgeen Planet Zoo langer leuk moet houden dan Jurassic World Evolution. Een dierenpark is namelijk niet alleen maar een geldmachine. Je park kan ook bijdragen aan het voortbestaan van dieren. In de Zoopedia kun je zien in welke mate elke diersoort bedreigd is. Door juist bedreigde beesten in je park te plaatsen en bij te dragen aan hun reproductie help je een diersoort voorbestaan. Dat levert je speciale 'Conservation points' op, waarmee je ook nieuwe dieren kunt kopen. Het gaat daarbij om dieren die ter adoptie worden aangeboden, met als doel ze te rehabiliteren of voor nazaten te zorgen die uiteindelijk weer kunnen worden uitgezet.

Dit benadert de echte situatie bijzonder goed. Dierentuinen en aquaria binnen EAZA (en andere vergelijkbare associations wereldwijd) wisselen dieren van bedreigde diersoorten uit zonder tussenkomst van geld om de soort te waarborgen, beide voor het voorbestaan binnen de dierentuinen (en zo educatie en bewondering bij bezoekers te bewerkstelligen), als voor de reden om soorten in het wild te ondersteunen/herintroduceren als hun leefgebied op een bepaalde manier veilig gesteld kan worden (krimpen van leefgebieden is één van de grootste bedreigingen voor diersoorten, mensen die meer plek in nemen veranderend klimaat die de parameters voor leefbaarheid langzaam doen opschuiven met populatie crash tot gevolg, enz. ).

Ik ben dan ook blij dat de game studio goed gekeken heeft naar hoe het er aan toe gaat en niet alleen een leuk "plaats dieren en maak geld" spelletje er van gemaakt heeft. Natuurlijk draagt de pracht van de dieren enz. er ook aan bij en ik ken dan ook meerdere mensen binnen de dierentuin/conservatie sector die met veel plezier Planet Zoo spelen momenteel.

[Zwarte_os]

Redactie, laat deze Tweaker een videoreview doen!

[Northstar]

https://www.hardcoregamer...9bl2g4SpEBo5hBvWz92UY5SGs

Eén van de dierverzorgers in een USA dierentuin heeft ook dit leuke stuk er over geschreven. Kunnen ook wat punten uit gehaald worden.

[JBVisual]

Lijkt mij geweldig om een review vanuit een professional te zien!

[junkchaser]

Goed idee!

[Firecrash]

Ja top idee!!!

[kwdtje]

Dit is mooi om te lezen en maakt wat mij betreft de game nog een stukje beter dan de score vermoeden.

[Micahve]

@Northstar
@Zwarte_os

Redactie, laat deze Tweaker een videoreview doen!

Mee eens, aangezien Northstar ervaring heeft in de dierentuin sector zou ik het erg interessant vinden om een indept review te zien haha:)

[pomp0m]

ik heb er nu 32 uur in zitten en vindt het een geweldige game. Planet coaster zat naar mijn inzien iets te weinig management in dus voor mij ligt het nu juist op een goed principe. Wel is het inderdaad een game in de Management/Simulatie branche.

In de franchise modus waar alle complexiteit aan staan (alles is uit te zetten als het daarmee te complex wordt) is het net als met een echt bedrijf. Inlezen en onderbouwde keuze's maken. Eerst analyseer je je gasten, dan kijk je naar je kaststromen, loopgebieden, biomen, andere dingen die je belangrijk vindt. Daarmee ga je met jezelf effe brainstormen wat je daarna wilt bouwen. Is dat een habitat voor een dier dan ga je je eerst volledig inlezen en daarna pas bouwen. zodra je dat gebouwd hebt ga je het observeren en optimaliseren. Pas wanneer je daaruit de benodigde kennis hebt gewonnen en ook alles netjes stabiel hebt draaien ga je naar je volgende project.

Hierdoor wordt het tevens ook makkelijk beheerbaar als het wel een keer fout gaat.

het is echt een game waar je rustig aan moet doen, als je te snel wilt groeien ga je overzicht verliezen of te adhoc beslissingen nemen. Daarmee gaat je ingame managementschap achteruit.

voor mij dus zekers een 8.8 tot 9.5 (groot deel daarvan is bugs en instabiele franchise mode serverconnectie)

edit:
in die 32 uur heb ik dus 3 tutorial missies gedaan, 1 campain missie en 1 franchise mode map, in de franchise mode map staan nu 3 habitats, meer niet maar die 3 draaien zo stabiel dat er geen omkijken meer aan is dus de volgende gaat er aankomen.

[Reactie gewijzigd door pomp0m op 22 juli 2024 15:30]

[RedPulse]

Ik las dat veel mensen het spel veel te makkelijk vonden, dat je zelfs op hogere moeilijkheid bijna niet kon 'falen'.

Wat is jouw mening daarover?

[pomp0m]

Ben ik met ze eens op financieel vlak, die habitats hebben in de tijd van optimalisatie een kleine ~€500.000,- opgebracht terwijl ze ~€130.000,- gekost hebben. normaal zou de terugverdientijd veel langer moeten (en ook afhankelijk van wat je plaatst). dus ik had eerder verwacht dat er nou ongeveer €40.000,- tot €80.000,- op de rekening zou moeten staan. op zich geen probleem, met beide bedragen kan ik wel iets leuk bouwen maar er zit geen financieel gevaar in de game, daarmee is het net zoals Planet coaster erg makkelijk in.

Waar ik voornamelijk op doel is de tevredenheid waarde's, die zijn wel lastiger. Als je jezelf als doel bijvoorbeeld geeft alles minimaal boven de 80% te houden (staff, guests, animals) dan heb je er echt een leuke uitdaging aan.

[Reactie gewijzigd door pomp0m op 22 juli 2024 15:30]

[Micahve]

Er was toch ook wat met de tijd die erg snel verliep?
Of is dat al gefixed?,
want ik heb mensen horen praten dat dieren vrij snel dood gingen omdat dagen heel snel voorbij gingen?

[pomp0m]

de tijd loopt inderdaad nog steeds erg snel door. Maar ik denk ook al is het soms qua gevoel te snel dat het wel een juiste snelheid is. met dieren die ouder kunnen worden merk je namelijk dat het soms te lang duurt. het is voor Frontier waarschijnlijk ook 1 van de lastigste afwegingen om te maken dus voor de eerste call denk ik dat ze hem redelijk in de goede richting hebben gezet. Of ze het nog gaan veranderen (tijd trager laten lopen) weet ik niet maar ik zou het dan als optie doen.

[MrAelon]

Jouw manier van spelen lijkt mij tof om te volgen. Je hebt niet toevallig een YouTube kanaal met streams? Zelf niet sterk in micro management waardoor ik mij het spel niet zie spelen maar vind het wel leuk om te volgen.

[Micahve]

Check het kanaal:
Quill18, die doet streams en youtube video's, hij komt uit Canada en ik kijk hem al jaren.
Hij doet veel stratagie en simulatie spellen en heeft een fijne stem.

Hij is nu bezig met Planet Zoo, maar hij doet ook vaak Civalization(5, 6), Cities Skylines en een aantal andere leuke games

[MrAelon]

Ga ik doen, thanks!

Edit: Linkje naar eerste aflevering van zijn Planet Zoo serie.

[Reactie gewijzigd door MrAelon op 22 juli 2024 15:30]

[pomp0m]

Streamen doe ik zelf niet, juist omdat ik zelf met werk ook in het management schap zit en dus weinig tijd over houd met consistentie om goed de aandacht aan streamen te kunnen schenken. (deze week 32 uur is ook meer uitzondering dan regel = geplande vrije uurtjes )

Quill18 is inderdaad een hele goede en ik heb zelf ook altijd streamers op me 2de scherm staan als ik aan het gamen ben.

een paar streamers van Planet Zoo die ik ook erg goed vind (ook vervend planet coaster streamers)
DeLadySigner Een Nederlandse streamer
Silvarret streamt niet vaak maar zijn 'vibe' van de creatie's zijn echt goed
Rudi Rennkamel een goede duitse streamer
Geekism en een Engelse streamer.

Al deze streamers kennen elkaar en sharen vaak een park om 1 vette grote serie van te maken, maar ook als individu zijn ze altijd erg goed met creatieve management/city builder games.

[resul4e]

Ik ben wel echt trots om te kunnen zeggen dat ik hier mijn eigen kleine steentje aan heb bij kunnen dragen. Ik werk nu bijna 2 jaar bij Frontier en het is echt mooi om zo'n spel opgebouwd te zien worden. Ik ben echt blij voor mijn collega's die na meer dan 2 jaar zwoegen beloond worden met zulke goede reviews en spelers die echt om het spel geven.

[Northstar]

Mijn complimenten voor het afleveren van de game op deze manier (zie mijn punt hierboven ).

[resul4e]

Ik weet dat ze zich vanaf een heel vroeg stadia al hebben afgevraagd hoe ze het spel niet alleen leuk, maar ook educatief kunnen maken. Dus ik denk dat ze heel blij zullen zijn dat mensen die er verstand van hebben aangeven dat ze dicht bij de werkelijkheid zijn gekomen.

[CrazyJoe]

Hopelijk komen aspecten van waar jullie aan gewerkt hebben ook terecht in Elite Dangerous. Atmospheric worlds met realistisch gedragende Aliens zouden echt een goede toevoeging zijn aan ED.

[Micahve]

Als je Elite Dangerous leuk vindt moet je echt Star Citizen eens een kijkje geven, het is nog steeds in development, maar het is al echt een aparte ervaring.
Het idee is dat het een soort van Elite Dangerous wordt, met een beetje No Mans Sky, maar dan veel groter en een echte MMO ervaring waar jij bepaald wat je doet.

Je kan oprecht doen wat je wilt.
Je hoeft geen quest te volgen, je hoeft geen bepaald werk te doen, je bent een persoon in de game die voledige controle heeft over zijn / haar leven ,

Maar let op het is nog steeds in Alpha en is dus geen finished game en moet je daarom ook beoordelen als een alpha game, het is dus een zwaar spel en er zijn wel een aantal bugs

[CrazyJoe]

Nee, Star Citizen is echt nog zo ver verwijderd wat Elite Dangerous is, dat ik sterk betwijfel dat ze ooit de eindstreep halen van alles wat ze beloofd hebben. Alle luchtkastelen die Chris Roberts beloofd heeft gaan de eindstreep niet halen.

Ik hoop voor jou dat ik ongelijk heb, maar alles van CIG tot nu toe gepresteerd heeft en alle targets die ze gemist hebben geven me weinig hoop op een goed einde van Star Citizen.

En alles wat ze tot nu hebben laten zien kan me ook niet echt bekoren.

[Micahve]

De developers willen het doel halen en er zijn genoeg mensen die het ook behaald willen zien!
Veel mensen zien niet in dat Star Citizen een ander soort development cycle hebben dan waaraan we gewend zijn.
Het is een independent developer die geen publisher gebruikt, met een costom engine.
Het is juist mooi en beter dat ze ruim de tijd nemen, liever een aantal jaar extra wachten dan een unfinished game uitbrengen.
We hoeven geen 'No Man Skies' meer astublieft

[Dweebus]

At one point, Roberts set the release date for Squadron 42 in the fall of 2015, with a full commercial version of Star Citizen coming in 2016. Roberts now says a beta version of Squadron 42 will come out in 2020 and has stopped trying to guess when Star Citizen will happen

Bron: Forbes https://www.forbes.com/si...y-never-be-ready-to-play/

Er valt wat voor te zeggen dat je meer tijd gebruikt om het spel te verbeteren. Maar je kunt het ook overdrijven

[Micahve]

Je moet nagaan dat toen dit spel begon met ontwikkelen dat veel van de systemen en technologie die ze nu gebruiken nog niet bestond.
Het idee achter Star Citizen dat het een Next Generation game is die nog in development is.
En ga na dat veel games 5+ jaar in development zijn en wij 'het gewone volk' krijgt het pas te horen in de laatste 1 a 2 jaar van development.
Star Citizen is ook een moving target en wilt(en heeft al) dingen implementeren die nog niet mogelijk zijn,
maar die over een aantal jaar wel mogelijk zijn, das ook de reden waarom je high-mid-end hardware nodig hebt om de game te kunnen runnen

[CrazyJoe]

Er is ook veel tijd en geld verspilt door het micromanagen wat Chris Roberts doet, de vele foute beslissingen (o.a. originele Star Marine shitshow) die door CR genomen zijn en de enorme feature creep die ook op zijn conto gezet kan worden. En laten we eerlijk zijn de CryEngine was niet de beste keuze om een ambitieuze space game op te baseren. Maar ja, als Crytek gratis voor jou de Kickstarter demo's implementeert in ruil voor een licentie dan is de keuze natuurlijk snel gemaakt.

Het probleem wat Star Citizen heeft is dat zonder de mensen die enorme bedragen investeren ze nooit het einde van het ontwikkeltraject zoals het uitgestippeld is zullen halen. En de hoeveelheid mensen die bereidt zijn om dat te doen word met ieder uitstel minder en minder. De nostalgie over Wing Commander/Freelancer begint toch plaats te maken voor de realiteit van hoe Chris Roberts functioneert als projectleider.

Voor mij lijkt Star Citizen het zelfde lot te ondergaan als destijds Freelancer, echter zonder de reddende engel die Microsoft heet.

Ik hoop voor jou dat ik ongelijk krijg, maar ik ben bang dat dat wel het geval zal zijn.

[Melkunie]

"Het is een independent developer die geen publisher gebruikt, met een costom engine."

Net als Elite: Dangerous

Overigens is er denk ik niet één Elite-speler die Star Citizen niet kent.

[Reactie gewijzigd door Melkunie op 22 juli 2024 15:30]

[GekkePrutser]

Veel groter dan Elite Dangerous gaat het niet worden. We hebben met zijn allen nog niet eens 0,1% van de sterrenstelsels bezocht in het spel in die 4 jaar dat het uit is

Niettemin heb ik Star Citizen inmiddels ook aangeschaft om het te bekijken, nog niet gedaan.

[Micahve]

Wat doet u percies bij Frontier?

[Seth_Chaos]

Complexiteit is geen minpunt. Die complexiteit is nodig om het spel interessant te houden. Ze moeten gewoon een speler eerst bij het handje nemen en gaande weg meer en meer complexiteit introduceren. Die complexiteit bied uitdaging. En uitdaging heb je nodig om een spel langdurig te kunnen spelen.

[Micahve]

Klopt, veel games halen zo veel complexiteit uit het spel in de naam van: Iedereen moet het kunnen spelen, maar de beste games zijn de games die je moet leren spelen haha

[Ocin32]

Erg vermakelijke game inderdaad, je gaat echt om de dieren "geven" waardoor je het gevoel hebt een zo mooi mogelijke habitat te willen bouwen. Het gaat allemaal erg diep inderdaad, maar heb nog niet direct het idee dat het ook goed mis kan gaan en je financiele problemen gaat krijgen. Ik heb dat nog niet meegemaakt in ieder geval.

Wat ik zelf erg leuk vind en wat meer benadrukt had mogen worden in deze review in mijn ogen is de carrieremodus. Die is hier toch wel een stuk uitgebreider en wat meer narrative dan voorganger planet coaster en gaat ook weer een stapje verder dan jurassic world.

Uiteindelijk is dat toch wel wat mij over de streep getrokken heeft om dit spel te kopen, ik heb namelijk behoefte aan een leuke carrieremodus om door te lopen. Bij planet coaster kon die mijn interesse echt totaal niet vasthouden en voelde eigenlijk elke keer aan als een nieuwe sandbox map, en ging dat maar gewoon de sandbox mode spelen, dat vind ik bij planet zoo niet het geval.

[Jogai]

Vanaf welke leeftijd is dit goed speelbaar?

[Snoz Lombardo]

De PEGI rating is 3 maar dat ligt meer aan de inhoud gok ik. Om het daadwerkelijk te kunnen spelen, inclusief micromanagement? Denk toch wel 15/16+ ofzo?

[resul4e]

Ligt eraan wat er met "goed speelbaar" wordt bedoelt. Er zit een sandbox modus in waar je dingen zoals geld uit kan zetten. Hierdoor lijkt het me dat zelfs jonge kinderen er mee aan de slag kunnen zonder al te veel micro management. Ik denk dat als het doel van Jogai naar de mooie dieren te kijken is dan kan dat al vanaf een jaartje of 7 denk ik.

[Jogai]

Dat klinkt super! Dat is idd mijn doel. Heb kids in die leeftijd, en als ze lekker in de sandbox kunnen experimenteren groeien ze vanzelf naar de echte game toe.

[Slavy]

Goede review, ben wel van mening dat er te zwaar wordt gewogen aan Micro Management. Ik heb het spel zelf niet gespeeld, maar als ik het lees, lijkt het voor 90% op Rollercoaster Tycoon qua management.

Ik denk dat het management van het park in het begin eerder een uitdaging is omdat je er niet volledig bekend mee bent, dan een minpunt. Wederom kijkend naar Rollercoaster Tycoon begon je daar immers ook met alleen een Forest Frontiers, waar je vervolgens een paar levels later een redelijk uitdagende Pokey Park moest spelen.

Enfin, wederom, ik heb het spel (nog) niet gespeeld, maar ik vermoed dat het dus gewenning is.

[Flix20]

Heb er zelf momenteel een kleine 20 uur in de game zitten en ik denk dat ze het opzich wel goed hebben wat betreft het micro managen.
Het is niet echt complex wat je moet doen en inderdaad, het is in het begin een (kleine) uitdaging.

Maar het ligt wel een stuk dieper dan gewenning. Het is voornamelijk de hinder die je ondervindt tijdens het verder uitbouwen van je park.
Je bent net lekker bezig je volgende habitat te bouwen en vervolgens krijg je de eerste melding binnen dat een hok niet helemaal schoon is.
Dat los je op.
Vervolgens lopen er dieren zich voort te planten en ineens heb je 3 hokken welke met elkaar lopen te vechten omdat er nu ineens teveel volwassen dieren in het hok lopen.
Dat i.c.m. het neit altijd overzichtelijke interface is het even zoeken wie je eruit moet gooien.
Zo ben je weer 15 minuten verder en ben je nog steeds geen klap verder met die nieuwe habitat welke je aan het bouwen was.

[Wraldpyk]

Als je de vergelijking maakt met RCT dan moet je ook kijken naar de verhouding. Ja wellicht is management op een vergelijkbaar niveau, maar in Planet zoo "plop" je niet even een habitat neer die dan vanzelf begint te lopen. Zelfs de complexiteit van een achtbaan bouwen is veel simpeler dan een kleine habitat in Planet Zoo.

De verhouding ligt in dat geval dan ook veel meer richting het bouwen/sandbox van het spel, en niet zozeer management.

[Casejunky]

De game is namelijk complex, op sommige momenten ondoorzichtig, en hij vraagt om enorm veel micromanagemen

Dankzij deze regel heb ik mijn zinnen opzij gezet en besloten de game niet meer te kopen... Ik vond dat belachelijke micromanagement in Planet Coaster zo'n ontzettende afknapper voor iemand die bv gewoon even een leuk parkje wilt maken.

Ik vind het ronduit belachelijk dat je continue op de vingers getikt wordt om tot in de detail iets te moeten managen. Voorbeeld: In planet coaster heb je bv gasten die bestolen worden om de haverklap, hier moet je dus praktisch voor elke 5 vierkante meter een beveiliger neer gaan zetten... Dit is maar 1 van de voorbeelden maar hierdoor worden deze games wel minder aangenaam om te spelen.

Ja zo had je in RCT 1 en 2 ook dat je moest zorgen voor toiletten, eten, zit gelegenheden en mensen die het park opruimen. Maar dit was oppervlakkig en voor veel mensen als voldoende om er toch aan te denken.

Had het al heel lang op de wishlist staan maar als ik micromanagement lees, zie of hoor dan ben ik nog niet eens bereid om er een euro voor te betalen. Dit soort games moeten ook een "zen" modus hebben waarbij die management niet zo prominent aanwezig is.

[Marcievg]

Ik heb franchise gespeeld in de bèta en nu ben ik lekker aan het sandboxen. Hierin kun je je lekker uitleven. Het micromanagement is er zo goed als niet omdat je je geen zorgen hoeft te maken over geld en inkomsten. Je hebt wel wat personeel nodig voor voer en reparaties maar verder heb je er weinig omkijken naar.
Bij de instellingen kun je ook wat dingen zoals geboortes en sterftes uitzetten zodat je je lekker kunt focussen op het bouwen.

[Casejunky]

Ah, Thanks voor de tip! want dat kon ik nergens terug vinden.

Vind dat soort micromanagement altijd te ver gaan in deze games helaas...

(tis dat ik je geen score kan geven anders had je wel een +je verdient)

[Marcievg]

Het forumtopic van dit spel wordt ook steeds actiever. Mocht je vragen hebben dan is het misschien een idee om daar te gaan kijken.

[MetalPool]

Pro`s

• Gigantische vrijheid in het bouwen van je park tot in de kleinste details
• Dieren in je park zijn realistisch genoeg om je als speler het gevoel te geven dat je goed dan wel slecht bezig bent
• Grafisch echt een pracht. Zowel de omgeving als de dieren zien er zeer goed uit
• Management gedeelte is diep uitgewerkt. T.o.v. Planet Coaster is het een prima verbetering

.
Con`s
- Nog vrij veel Bugs sinds release
- Jaartelling gaat te snel waardoor je park van het één op het andere moment kan omslaan van pracht tot stressvolle bedoeling.
-Kan voor sommige spelers te ingewikkeld zijn (Denk aan de hele kleintjes)
-Pathing tool is soms echt irritant!

Al met al is het weer een pracht van een game van Frontier. Het zuigt je helemaal in het managen van een dierenpark, waar ze dat ook al goed deden met Planet Coaster. Hier en daar een bug (soms tot vervelends aan toe) maar frontier heeft in het verleden meerdere malen bewezen dat zij er bovenop zitten.

Absoluut een aanrader!

[Reactie gewijzigd door MetalPool op 22 juli 2024 15:30]

[Wubinator]

"Pathing tool is soms echt irritant!"

Mijn enige echt grote frustratie! Ik snap echt niet waarom je de lengte van het pad continue met een slider moet aanpassen ipv dat het gewoon de muis volgt?

[mslik]

Oh dat is simpel. Omdat je daardoor veel complexere paden kan aanleggen, met bochten etc. Ik pak bijna altijd gewoon lengte 1 dus mij maakt het niet uit.

Pathing is wel een stuk beter dan in PC trouwens maar nog steeds is er veel verbetering nodig.

[Marcva]

Komt deze ook naar de consoles?
Van Windows naar Xbox zal geen al te grote stap zijn vermoed ik....

[Wolfos]

Dat is een gigantische stap, want de hele game moet dan met een controller speelbaar worden. Ik zie eerder een Mac port gebeuren (zoals bij de meeste management games), maar Frontier lijkt daar niet zo mee bezig helaas.

[lordfragger]

Er zit denuvo rommel op, dus reken er niet op dat het snel naar een ander platform komt.
Het zou super zijn moest het naar mac en linux geport worden, maar ik hoop er in elk geval niet op. Er zijn enkele uitgevers/devs die het goed doen, Frontier hoort daar helaas niet bij.