Door Jeroen Horlings

Redacteur

Budget-bridgecamera's Round-up

Zestig keer zoom voor de zomervakantie

23-06-2018 • 06:00

139

Multipage-opmaak

Inleiding

Beste koop: Panasonic Lumix DC-FZ82 Zwart

Tweakers zegt: 8
De Panasonic FZ82 is de goedkoopste camera in onze round-up en biedt daardoor de beste prijs-prestatieverhouding. Voor zijn prijs is hij bovendien heel compleet, met een super grote hoek, 4k-video, een flitsvoet en een aanraakgevoelig scherm. Uiteraard scoort hij ook met zijn grote zoombereik, hoewel de resultaten in de uiterste telestand soms wat soft zijn. Zowel wat bediening en mogelijkheden als wat prijs betreft, is de FZ82 een uitstekende allrounder.

Prijs bij publicatie: € 280,-

Nu verkrijgbaar vanaf: € 603,-

De meeste mensen fotograferen tegenwoordig met hun smartphone als ze met vakantie zijn. Toch levert dat soms belangrijke beperkingen op. De belangrijkste twee zijn dat je met een smartphone geen lenzen kunt wisselen en dat je met de meeste modellen niet echt kunt zoomen. Digitale zoom is geen echte zoom en smartphones met een tweede camera met zoomlens gaan alsnog niet verder dan 2x zoom. Een camera met verwisselbare lenzen, zoals een spiegelreflex of systeemcamera, biedt dan uitkomst. Die benut je echter pas echt als je verschillende lenzen hebt, en dan wordt het meteen weer een kostbare aangelegenheid en heb je ook een extra tas nodig.

Een zogenaamde bridgecamera is dan een praktisch alternatief. Hij is niet bepaald compact, maar het is een soort alles-in-eencamera met een gigantisch zoombereik. Tegelijk biedt zo'n camera alle mogelijke instellingen, een kantelbaar scherm, een elektronische zoeker en een videofunctie, maar het indrukwekkendst is natuurlijk het zoombereik. Dit begint met een grote beeldhoek van 20 tot 24mm en eindigt bij circa 1200mm tele, omgerekend naar fullframe-equivalent. Dat bereik is ongekend en valt zelfs door een camera met verwisselbare lenzen lastig te evenaren, tenzij je zéér diep in de buidel tast.

Bridgecamera's

Daar komt bij dat camera's van dit type doorgaans heel betaalbaar zijn. De prijzen van de instapmodellen beginnen bij 250 tot en met 400 euro. Dat maakt ze bereikbaar voor een zeer grote groep consumenten. Natuurlijk hebben we het dan wel over modellen met standaard 1/2,3"-sensor; de 1"-modellen kosten tussen de 500 en 1000 euro.

In deze round-up kijken we dus naar de eerste categorie: betaalbare bridgecamera's met een groot zoombereik. We kwamen uit bij de Canon PowerShot SX60, Nikon Coolpix B700, Panasonic Lumix FZ82 en Sony Cyber-shot HX400V. Eigenlijk hadden we de Sony H400V op het oog, aangezien deze wat zoom betreft iets meer overeenkomt, maar deze bleek niet meer via Sony leverbaar te zijn. Zo was ook de Olympus SP-100EE niet meer leverbaar. Tot slot heeft Kodak nog een aantal Pixpro-modellen, maar initiatieven om die te regelen voor onze vergelijking liepen op niets uit. Al met al is er wel wat minder aanbod dan vroeger, waardoor de prijzen van onze testmodellen variëren van 279 tot en met 429 euro.

Specificaties en verschillen

Alle vier de bridgecamera's zijn uitgerust met een standaard 1/2,3"-sensor, hebben een lens met een gigantisch zoombereik aan boord, kunnen naast fotograferen ook filmen en hebben een kantelbaar scherm. Toch zijn er ook genoeg verschillen.

We zien kleine verschillen in de resolutie van de sensor en de specificaties van de lens. Zo zijn de Sony en de Nikon uitgerust met een twintigmegapixelsensor, terwijl de Panasonic en Canon het met respectievelijk achttien en zestien megapixel doen. De lenzen van de Sony en Nikon beginnen bij 24mm, wat een nette groothoek is. Panasonic en Canon hebben voor een nog grotere hoek gekozen, van respectievelijk 20 en 21mm. Dat heeft als voordeel dat er nóg meer in beeld past, wat vooral bij landschappen en architectuur van pas kan komen, maar er staat tegenover dat het bereik aan de telekant dan net iets krapper is. De Panasonic en de Sony eindigen op een respectabele 1200mm-equivalent, terwijl de Canon en de Nikon tot respectievelijk 1365 en 1440mm gaan. Van begin tot eind biedt de Canon met 65x het grootste zoombereik, van 21 tot 1365mm, en de Sony met 50x het kleinste, van 24 tot 1200mm.

Dan is er nog een verschil in lichtsterkte. De Panasonic en Sony beginnen bij een lensopening van f/2.8 voor de groothoek, terwijl Canon en Nikon uitkomen op respectievelijk f/3.4 en f/3.3. Ook op de uiterste telestand zijn de Panasonic en de Sony iets lichtsterker, met f/5.9 en f/6.3, tegenover f/6.5 voor Canon en Nikon. Daar staat tegenover dat het bereik ook net iets minder groot is. Al met al is het onderlinge verschil heel klein: nog geen halve stop.

De lichtsterkte, het zoombereik en de uiterste groothoek- en telestanden vormen verschillen. Voor het eindresultaat is dit echter geneuzel in de marge, tenzij je een sterke voorkeur hebt voor een van de uiterste brandpuntsafstanden.

Filmen

Kunnen filmen is tegenwoordig een standaard eigenschap van een fotocamera, maar de uitwerking verschilt. De Panasonic en Nikon kunnen filmen in 4k, wat een plus is. Zelfs als je thuis geen uhd/4k-tv hebt, kun je door te downscalen naar 1080p een hogere kwaliteit halen. Vooral voor de Panasonic is dat bijzonder, omdat dit met afstand de goedkoopste camera in de test is. De Sony en Canon filmen alleen in 1080p. De Sony kan dit dan ook met 50 of 60fps in respectievelijk pal en ntsc, terwijl de Canon blijft steken op 30fps.

Raw

Veder viel ons nog iets anders op. De Canon, Nikon en Panasonic bieden ondersteuning voor het fotograferen in raw, maar de Sony niet. Natuurlijk kun je twisten over het nut van raw met een 1/2,3"-sensor, maar het heeft wel degelijk toegevoegde waarde. Vooral onder- en overbelichting, bijvoorbeeld veroorzaakt door tegenlicht, kun je prima corrigeren als je in raw fotografeert. Datzelfde geldt voor de witbalans, waarmee je dan met beeldbewerkingssoftware ook achteraf nog alle kanten op kunt. Omdat jpeg-foto's met behulp van schadelijke, lossy compressie worden opgeslagen, hebben rawfoto's een betere kwaliteit en meer dynamisch bereik. Bridgecamera's kunnen geheel automatisch werken, maar kunnen ook volledig handmatig worden ingesteld. Het is daarom jammer dat Sony de optie om in raw te fotograferen niet in de camera heeft gestopt, te meer omdat dit puur een softwarekwestie is en dus vermoedelijk een beleidskeuze.

Prijs

Tot slot vormt de prijs natuurlijk een verschil. Zoals vermeld hebben we gekeken naar betaalbare bridgecamera's tussen de 200 en idealiter 400 euro. De Canon en de Nikon zitten daar iets boven, maar zijn toegevoegd omdat het aanbod beperkt is. De Canon is de duurste van het stel, maar dat uit zich niet echt in bijzondere features. De Nikon is een tientje goedkoper, maar biedt bijvoorbeeld wel een 4k-videofunctie. Dat biedt de Panasonic echter ook en die is met een prijs van 279 euro in de Pricewatch met afstand het betaalbaarst.

Specificaties

Merk en productserie Canon PowerShot Nikon Coolpix Panasonic Lumix Sony Cyber-shot
Type SX60 HS B700 DC-FZ82 DSC-HX400V
 
Prijs en waardering
Prijs Onbekend (17 winkels) Onbekend (24 winkels) € 603,- (29 winkels) Onbekend (27 winkels)
Eerste prijsvermelding Donderdag 2 oktober 2014 Dinsdag 22 maart 2016 Woensdag 15 februari 2017 Vrijdag 28 maart 2014
Waardering 4.5 van 5 sterren
4.5 van 5 sterren
4.5 van 5 sterren
4 van 5 sterren
Sensor
Cameraresolutie (achter) 16Mp 20,3Mp 18,1Mp 20,4Mp
Sensortype Cmos Cmos Cmos Back-illuminated cmos
Sensorformaat 1/2,3" 1/2,3" 1/2,3" 1/2,3"
Cropfactor 5,5x 5,5x 5,5x 5,5x
Minimale iso-gevoeligheid 100 iso 100 iso 80 iso 80 iso
Maximale iso-gevoeligheid 3200 iso 3200 iso 6400 iso 3200 iso
Beelden per seconde 5fps 5fps 10fps 10fps
Beeldverhoudingen 1:1, 3:2, 4:3, 16:9 1:1, 3:2, 16:9 1:1, 3:2, 4:3, 16:9 1:1, 3:2, 4:3, 16:9
Langste sluitertijd 15s 25s 60s 30s
Kortste sluitertijd 1/2000 sec. 1/4000 sec. 1/2000 sec. 1/4000 sec.
Lens
Optische zoom 65x 60x 60x 50x
Zoom (wide) 21mm 24mm 20mm 24mm
Zoom (tele) 1365mm 1440mm 1200mm 1200mm
Diafragma (wide) F/3.4 F/3.3 F/2.8 F/2.8
Diafragma (tele) F/6.5 F/6.5 F/5.9 F/6.3
Stabilisatie Optische stabilisatie Optische stabilisatie Optische stabilisatie Optische stabilisatie
Video
Videoresolutie 1920x1080 (full hd) 3840x2160 (4k) 3840x2160 (4k) 1920x1080 (full hd)
Video framerate 50fps 29,97fps 30fps 50fps
Bestandsformaat video Mp4 Mp4 Avchd (.mts), mp4 Avchd (.mts), mp4
Eigenschappen
Schermdiagonaal 3" 3" 3" 3"
Afbeeldingformaten Jpeg, raw Jpeg, raw Jpeg, raw Jpeg
GPS Nee Nee Nee Ja
Opslag
Geheugenkaart- type (camera) Sd, sdhc, sdxc Sd, sdhc, sdxc Sd, sdhc, sdxc Memory Stick Micro (M2), Memory Stick Pro Duo, Memory Stick Pro HG Duo, sd, sdhc, sdxc
Aansluitingen
Verbinding (extern) Hdmi mini, usb 2.0 Hdmi mini, usb 2.0 micro Hdmi mini, usb 2.0 micro Hdmi mini, usb 2.0
Verbinding (wlan) 802.11 (onb. type) 802.11b, 802.11g, 802.11n 802.11b, 802.11g, 802.11n 802.11b, 802.11g, 802.11n
Afmetingen, gewicht en kleur
Dikte 114mm 125mm 94,3mm 93,2mm
Breedte 93mm 85mm 130,2mm 129,6mm
Lengte 128mm 106,5mm 119,2mm 103,2mm
Gewicht (gram) 650g 570g 616g 660g

Body en bediening

Een goede grip is persoonlijk; die hangt bijvoorbeeld af van de omvang van je handen, maar ook van de omvang van de camera en bovenal het ontwerp daarvan. Hoewel het alle vier best grote camera's zijn, kunnen wij op geen enkel model onze pink kwijt, waardoor deze er een beetje onder bungelt.

De Nikon heeft wat ons betreft de beste grip; we kunnen onze vingers er het beste op kwijt. Wat ook helpt, is dat Nikon veel rubberen delen gebruikt en aan de achterkant een flinke inkeping voor je duim heeft aangebracht. De camera laat zich daardoor lekker stevig en stabiel vasthouden. Dat geldt ook voor de Panasonic, al is de inkeping minder diep en is het gebruikte rubber een stukje gladder. Daarna volgen Canon en Sony, waarbij de laatstgenoemde wat ons betreft de minste grip heeft. Voor alle camera's geldt dat het zwaartepunt aan de linkerkant van de body ligt, omdat je hem uiterst rechts vasthoudt. Ondersteuning van je linkerhand is dan aan te raden, anders is er kans dat je de camera een beetje scheef houdt. Dat leidt tot een scheve horizon en dat is niet fijn om naar te kijken of kost extra bewerkingstijd.

Bridgecamera's

Bediening

Alle modellen hebben een aan-uitknop aan de bovenkant van de camera, met uitzondering van de Panasonic. Deze heeft een schuifje, direct naast het programmawiel, dat te bedienen is met de duim. Dit vinden wij wat prettiger werken, omdat je dat blindelings kunt doen zonder dat je op de tast moet zoeken.

Daar staat tegenover dat we de positionering van de videoknop op de Panasonic wat minder vinden, want deze zit als enige aan de bovenkant in plaats van aan de achterkant. Hoewel hij fysiek een iets afwijkende structuur heeft en je hem dus met je wijsvinger wel kunt vinden, linksachter de ontspanknop, beweeg je de camera meer dan via duimbediening. Zeker als je flink inzoomt tijdens het filmen is dat van belang, want iedere kleine beweging ziet er dan uit als een aardbeving. Dat werkt bij de andere camera's prettiger, door middel van de duim. Alleen bij de Canon vinden we dat de afspeelknop en de videoknop omgewisseld hadden moeten zijn, eveneens om onnodige beweging te voorkomen. Bij zijn dslr's heeft Canon de videoknop ook op die positie zitten, dus waarom bij deze camera niet?

Menu

Veel Canon-dslr's en compactcamera's kenmerken zich door een goed doordacht menu met tabbladen. Het voordeel daarvan is dat je niet verticaal hoeft te scrollen en de functies in de onderverdeelde tabs terugvindt, gesorteerd op kleur. Bij de SX60 is dat niet het geval en heeft Canon gekozen voor twee hoofdmenu's met een lange lijst opties. Als je naar het andere hoofdmenu wilt, moet je eerst helemaal terug naar boven. Wel handig is My Menu, waar je zelf de opties die je het meest gebruikt, kunt onderbrengen.

Bij Panasonic en Nikon moet je ook scrollen, maar zijn de functies onderverdeeld in verschillende menu's met respectievelijk vier en vijf hoofdmenu's. Zo zitten de videofuncties bijvoorbeeld in een apart menu, waardoor je ze makkelijk kunt terugvinden. Bovendien kun je heel makkelijk naar een ander hoofdmenu omschakelen. Panasonic heeft als enige een aanraakgevoelig scherm. Voor de bediening van het menu is dat niet noodzakelijk, maar het kan van pas komen.

Sony gebruikt zijn klassieke menu-indeling, die we kennen van de andere Sony-camera's. Deze is gebaseerd op zes tabs, die min of meer de hoofdmenu's vormen. Alleen is de indeling nogal onlogisch. Zo staan de videofuncties gewoon tussen de fotofuncties.

Functieknoppen

Gelukkig hoef je voor veel functies niet het menu in te duiken. De meest gebruikte instellingen kun je op twee alternatieve manieren oproepen: via knoppen en met een snelmenu. De opties verschillen echter per camera.

Zo heeft Canon knoppen voor belichtingscompensatie, de autofocuspunten, de continusnelheid, macro en de flitser. Daarnaast is er een functieknop, 'func. set', waarmee je een snelmenu met een veelvoud aan functies kunt oproepen, zoals de isowaarde, bracketing, de beeldkwaliteit, video-instellingen en de zelfontspanner.

Bij de Panasonic zijn er knoppen voor de autofocusmodus, iso, witbalans en zelfontspanner, evenals een knop waarmee je de autofocus tijdelijk kunt vastzetten. Er zijn twee programmeerbare knoppen, waaraan je zelf een functie kunt toevoegen. Daarnaast is er een snelmenu, oproepbaar via de prullenbakknop, waarmee je de beeldkwaliteit, videoresolutie en autofocus kunt finetunen. Via het aanraakgevoelige scherm zijn nog meer functies op te roepen, zoals belichtingscompensatie, de isowaarde en de witbalans.

Bij de Nikon kun je via knoppen direct bij de zelfontspanner, flits, macrofunctie en belichtingscompensatie, en zijn er eveneens twee programmeerbare knoppen. De eerste staat standaard op de continusnelheid en via de tweede kun je in het snelmenu komen, waarbij de laatst gebruikte functie wordt onthouden. Dat laatste is enerzijds handig, maar vereist anderzijds drie keer klikken om in het snelmenu te komen. Uiteindelijk vind je daar onder andere opties voor de isowaarde, lichtmeting en beeldkwaliteit.

Bij de Sony zijn er knoppen voor de zelfontspanner, de continustand en de flitser. Bovenop zit nog een programmeerbare knop, die standaard op belichtingscompensatie staat. Daarnaast zit de functieknop, die een veelvoud van opties op het scherm toont, waaronder de isowaarde, lichtmeting, witbalans en autofocus.

Zoeker en scherm

De elektronische zoekers van camera's in deze prijsklasse zijn niet om over naar huis te schrijven. Ze zijn klein, hebben last van vertraging, of lag, en vaak ook nog negatieve effecten, zoals een lage refreshrate en het rainboweffect, waarbij rode, groene en blauwe pixels zichtbaar worden tijdens beweging. Heel gek is dat niet, want deze camera's moeten natuurlijk relatief betaalbaar blijven en gebruiken daardoor veel goedkopere zoekers dan duurdere camera's met een evf.

Een zoeker is een belangrijk hulpmiddel in bepaalde situaties, zoals bij felle zon. De lcd is dan minder makkelijk af te lezen. Er zijn echter ook mensen die, net als bij een spiegelreflex of systeemcamera, liever een zoeker gebruiken dan de lcd achterop. Voor hen is de matige kwaliteit van de zoekers waarschijnlijk storend. Zij zouden een bridgecamera in het hogere segment kunnen overwegen, met een 1"-sensor en een betere zoeker. Deze zijn echter al snel twee keer zo duur.

De zoekers van de Nikon en de Sony vinden we het minst prettig. Die van de Sony flikkert continu, zelfs als je het beeld niet beweegt. Ook de tekst in de zoeker flikkert vrij storend. De Sony heeft tijdens beweging een beetje last van het rainboweffect, maar de Nikon heeft dat vrij ernstig. De zoeker van de Canon is relatief rustig, maar begint te flikkeren als je de camera beweegt. Al met al is de zoeker van de Panasonic het prettigst om doorheen te kijken. Deze heeft ook last van het rainboweffect, maar in beperkte mate. Er is bovendien geen flikkering te zien, waardoor het beeld rustig is, ook als je beweegt.

Drie van de vier camera's hebben een kantelbare lcd. Die van Canon en Nikon zijn ook nog eens uitklapbaar, zodat je ze aan de linkerkant van de body kunt plaatsen en vrij kunt draaien. Het scherm van Sony kan alleen omlaag en omhoog gekanteld worden. De Panasonic heeft geen kantelbaar of uitklapbaar scherm. Wel is dit de enige camera waarbij het scherm aanraakgevoelig is. Dat is opvallend, omdat dit dus de goedkoopste camera in deze round-up is.

Praktijk

Alle vier de camera's hebben een extreem groot zoombereik. Dat geeft flexibiliteit, want je hebt daardoor mogelijkheden die je in principe niet zo makkelijk met een ander type camera kunt bereiken. Vooral in situaties waarbij je geen mogelijkheid hebt om dichter bij het onderwerp te komen, is dat een uitkomst. Denk bijvoorbeeld aan vogelfotografie, of een bezoek aan een dierentuin of wildpark. Ondanks de kleine variaties tussen de camera's wat zoombereik en brandpuntsafstand betreft, zijn ze allemaal in staat om indrukwekkende beelden te schieten.

Zoom

Zo'n extreem zoombereik heeft wel negatieve bijeffecten. Als je iets fotografeert dat kilometers ver weg is, krijg je last van atmosferische bijeffecten, zoals luchttrillingen door warmteverschillen. Ook vocht in de lucht leidt tot nevelige beelden als je iets op enkele kilometers afstand fotografeert. Het effect daarvan verschilt van dag tot dag. Uitzonderingen daargelaten is het meestal mooier om op kleinere afstand te fotograferen en niet te proberen om tientallen kilometers te overbruggen. Dat zie je onder andere aan onze testfoto's van Rotterdam, gefotografeerd vanuit Den Haag, onderaan de pagina over beeldkwaliteit.

Dat gezegd hebbende vinden we het enorme zoombereik van deze camera's hoe dan ook indrukwekkend. Je kunt vrijwel ieder detail in beeld krijgen en bent daardoor uitermate flexibel wat de compositie betreft. Ook is het knap dat alle camera's het beeld redelijk stabiel weten te houden, zelfs op de uiterste zoomstand. Voor fotografie is dat vrij effectief, maar voor video leidt het, ondanks de knappe stabilisatie, al snel tot misselijkmakende beelden doordat er toch nog sprake is van beweging, tenzij je vanaf een statief werkt natuurlijk.

Zoombereik van groothoek tot teleZoombereik van groothoek tot teleZoombereik van groothoek tot teleZoombereik van groothoek tot teleZoombereik van groothoek tot teleZoombereik van groothoek tot teleZoombereik van groothoek tot teleZoombereik van groothoek tot teleZoombereik van groothoek tot teleZoombereik van groothoek tot teleZoombereik van groothoek tot teleZoombereik van groothoek tot teleZoombereik van groothoek tot teleZoombereik van groothoek tot teleZoombereik van groothoek tot teleZoombereik van groothoek tot tele

De bovenstaande beelden geven een concrete indruk van het enorme zoombereik van de camera's, beginnende bij de uiterste groothoekstand en eindigend op maximaal tele. De twee beelden daartussenin zijn willekeurige tussenpunten en bieden dus een minder nauwkeurige vergelijking.

Alle camera's zijn voorzien van een behoorlijk wijde groothoekstand, maar die van de Canon en met name de Panasonic vallen het meest op. Je krijgt daardoor net wat meer in beeld zonder te veel achteruit te hoeven lopen, wat ook lang niet altijd kan. Zeker voor een camera met zo'n enorm zoombereik is dat wat ons betreft een grote plus, omdat je daarmee dus nóg een stuk flexibeler bent. De Nikon heeft het grootste bereik en dat is te zien, hoewel het verschil in relatieve zin niet enorm groot is.

Snelheid

Wel merken we wat snelheidsverschillen. Geen van de vier camera's is extreem vlot met scherpstellen, mede doordat ze contrastdetectie gebruiken. Vooral als je flink inzoomt, neemt de snelheid af. Met name de Panasonic en de Nikon lieten het op de maximale zoomstand nu en dan afweten en weigerden dan scherp te stellen. Door een ander focuspunt te kiezen voor de compositie viel dat eenvoudig te verhelpen, maar storend was het wel. Verder zijn de Nikon en de Canon wat sloom in gebruik. Bijvoorbeeld als je een foto wilt bekijken die je net hebt gemaakt. De Panasonic en de Sony waren relatief vlot.

En verder

Hoewel je een speciale macrofunctie kunt inschakelen om objecten, zoals bloemen of insecten, van dichtbij te fotograferen, herkennen de meeste camera's dat automatisch en schakelen dan over. Alleen de Nikon niet, die moet je dan toch even handmatig op de macrostand zetten.

Je kunt ook actiefoto's maken door een snelle continustand te gebruiken. Bij de Panasonic en Nikon heb je daarvoor zelfs een snelheid van tien foto's per seconde beschikbaar in de volle resolutie. Op iets lagere resolutie kan de Panasonic het zelfs met 30fps via 4k-foto: zie video.

Verder zijn de Sony en Nikon voorzien van een oogsensor, waarmee je automatisch kunt wisselen tussen de zoeker en de lcd. Dat werkt erg prettig. De Canon en Panasonic hebben niet zo'n sensor, dus daarmee moet je omschakelen via een fysieke knop. Bij Panasonic is dat de lvf-knop, direct naast de zoeker, maar bij Canon is het de iets minder voor de hand liggende disp-knop onderaan de dpad. Het is ook jammer dat juist de relatief dure Canon geen oogsensor heeft.

Video

Natuurlijk zijn deze camera's ook prima geschikt om mee te filmen. Door hun omvang liggen ze stabieler in de hand dan een smartphone of kleine compactcamera, mits je ze met twee handen vasthoudt. De camera's bieden een wijde hoek in de groothoekstand, maar ook de zoomfunctie kan natuurlijk goed van pas komen tijdens het filmen. Het is alleen niet aan te raden om extreem in te zoomen, want hoe goed de stabilisatie ook is, voor video is het al snel niet meer fijn om naar te kijken.

Stabilisatie

Voor het stabiliseren van het beeld maken de camera's gebruik van optische stabilisatie, maar ze combineren dit soms met digitale stabilisatie. In dat laatste geval wordt een kleine uitsnede gemaakt, waardoor ruimte ontstaat om het beeld door middel van de overtollige pixels verder te stabiliseren. Dit heeft voor foto's weinig zin, maar is voor video wel effectief. Dit is ook de methode die al jaren in smartphones wordt gebruikt. Het heeft als keerzijde dat de beelden er soms wat kunstmatig stabiel uitzien en soms zijn er ook wat trillingen te zien. Een stabiele hand helpt, want bij een kleine beweging, zoals een kuchje, raakt de stabilisatie toch een beetje van slag. Vanwege de extreme zoomfactor wordt iedere kleine beweging letterlijk en figuurlijk uitvergroot, en dat is al snel niet meer fijn om naar te kijken.

Al met al slagen de Canon en de Panasonic het best in de stabilisatie. In de extreemste stand zijn de beelden het rustigst om naar te kijken. Met name de Nikon raakt snel van slag en heeft dan even tijd nodig om weer te stabiliseren. Nog storender is de vignettering bij deze camera, die door de stabilisatie extra in negatieve zin opvalt. Dat leidt tot een continu veranderende lichtintensiteit, alsof iemand met een zaklamp aan het bijschijnen is, en dat is niet fijn om naar te kijken. Alle camera's maken trouwens wat geluid tijdens het filmen, zij het door de stabilisatie, het inzoomen of het scherpstellen.

Resolutie en instellingen

Alle camera's kunnen filmen in 1080p met 50fps. In lagere resoluties zijn meer fps haalbaar voor het maken van slow motions, maar de kwaliteit neemt dan flink af. Nikon en Panasonic hebben een streepje voor, want deze camera's kunnen ook filmen in 4k. Dat sluit naadloos aan op uhd-tv's, die intussen alweer enige tijd standaard zijn, al heeft niet nog ieder huishouden zo'n model thuis staan. Ook in dat laatste geval is 4k overigens nuttig, want als je een nieuwe tv koopt, kun je dan alsnog je beeldmateriaal in de hoogste resolutie bekijken. Bovendien heb je altijd nog de optie om 4k-beelden te downscalen naar 1080p. Dat leidt tot scherpere beelden, maar je kunt er ook voor kiezen om een uitsnede te maken zonder kwaliteitsverlies ten opzichte van 1080p-beeld.

Voor fotografie biedt 4k-video eveneens interessante opties, althans bij Panasonic. Dit resulteert in een 4k-fotomodus, waarbij je in achtmegapixelresolutie foto's kunt maken met een snelheid van dertig beelden per seconde. Vooral bij actiemomenten kan dit zeer van pas komen, omdat de kans veel groter is dat je het juiste moment vastlegt. Je moet dan wel eerst deze modus inschakelen, maar dat kan standaard via de Fn1-knop bovenop.

Beeldkwaliteit

Om de beeldkwaliteit van de vier geteste camera's te beoordelen, moeten we wat relativeren. De kleine 1/2,3"-sensoren zijn een beperkende factor, dus absoluut gezien is de beeldkwaliteit niet fantastisch. Je kunt het vergelijken met de kwaliteit van een smartphone of drone, die dezelfde sensoren gebruiken, zij het dat die veel lichtsterkere lenzen hebben. Ze hebben bovendien een enkele brandpuntsafstand, wat nóg beter beeld oplevert. Daar staat natuurlijk iets tegenover: het zoombereik, dat ongeëvenaard is door andere camera's, laat staan door een smartphone die niet kan zoomen. Om dit zoombereik te realiseren en de kosten te beperken, moesten compromissen worden gemaakt, oftewel: kleine sensoren. Een ander technisch probleem is diffractie; het oplossend vermogen van de lens en de sensor is niet hoog genoeg, waardoor de beelden aan scherpte verliezen. Effectief gezien is de resolutie daardoor feitelijk lager dan wat de specificatie van de sensor aangeeft.

Wie de beeldkwaliteit niet goed genoeg vindt, moet dieper in de buidel tasten. Er zijn ook bridgecamera's met een 1"-sensor, die vier keer zo groot is en dus hogere beeldkwaliteit biedt. Ook dat is een compromis, want afgezien van de hogere prijs, lever je in op zoombereik. Bovendien is zelfs een 1"-sensor nog steeds relatief klein.

De camera's in deze round-up zijn uiteraard niet bedoeld voor professionals, maar voor hobbyisten. Je kunt ze volledig automatisch gebruiken, maar ook handmatig bedienen. Gecombineerd met het enorme zoombereik, de videomogelijkheden en extra's als kantelbare schermen, zijn het voor veel mensen ideale camera's. De meer ervaren fotografen kunnen zelfs in raw fotograferen om zo het maximale uit de foto's te persen.

Testkaart

Vergeleken met camera's met een grote sensor is de kwaliteit die de camera's afleveren, matig tot redelijk. We zien nogal wat lensfouten zoals kleurschifting - zie bijvoorbeeld de uitsnede van de Canon en Panasonic hieronder, bij het Tweakers-logo - maar ook vignettering en onscherpte. Bij goed licht en niet al te grote afstand zijn de resultaten prima, zoals te zien is aan de eerste foto hieronder, die eveneens een uitsnede is van onze testkaart.

Beeldkwaliteit - ISO 200
Beeldkwaliteit - ISO 200Beeldkwaliteit - ISO 200

Hogere lichtgevoeligheden, oftewel isostanden, leiden tot aanzienlijk meer ruis. Dat de lenzen niet bepaald lichtsterk zijn in de telestand, helpt daarbij niet. In de groothoekstand valt dat nog mee. Verder zijn er grote verschillen te zien in de manier waarop de camera's met ruis omgaan in de jpeg-stand. Camera's passen dan softwarematige ruisreductie toe. Dat leidt tot minder zichtbare ruis, maar ook tot aanzienlijk minder details en vaak ook kleurverlies. Mooi is een kwestie van smaak; op 3200 iso is weinig meer mooi, zeker bij de Nikon en Sony. De eerste verliest kleur en gebruikt overmatige verscherping, terwijl Sony er een olieverfschilderij van maakt. Het resultaat van Canon oogt redelijk, maar heeft nog maar weinig detail. Dat van Panasonic is ook beter dan gemiddeld, al is het wat grover dan dat van de Canon.

Het is altijd interessant om naar de rawfoto's te kijken, omdat dan vrijwel geen ruisreductie wordt toegepast en je dus beter kunt beoordelen hoe de sensor presteert. Uiteraard zien die ruwe resultaten er nog minder mooi uit, maar dan heb je tenminste de kans om zelf nog met software aan de slag te gaan. Aan alle rawfoto's is te zien dat veel kleurinformatie verloren is gegaan, dat de foto's erg ruizig zijn en dat het detail is afgenomen. Van de Sony hebben we geen resultaat, want die ondersteunt helaas geen raw.

Beeldkwaliteit - ISO 3200 - JPEG en RAWBeeldkwaliteit - ISO 3200 - JPEG en RAW

Onbewerkt en bewerkt

Los van de testkaart is het interessant om te zien hoe de beeldkwaliteit in de praktijk is. Zoals eerder besproken, zijn alle camera's op de maximale telestand vrij gevoelig voor nevel als je objecten op tientallen kilometers afstand fotografeert. Rechtstreeks uit de camera zijn de jpeg-foto's daardoor aan de grauwe kant, hoewel het op de desbetreffende dag zonnig weer was. De foto toont de skyline van Rotterdam, gefotografeerd vanuit Den Haag.

Onbewerkte RAW-beelden (Sony JPEG)Onbewerkte RAW-beelden (Sony JPEG)Onbewerkte RAW-beelden (Sony JPEG)Onbewerkte RAW-beelden (Sony JPEG)Onbewerkte RAW-beelden (Sony JPEG)Onbewerkte RAW-beelden (Sony JPEG)Onbewerkte RAW-beelden (Sony JPEG)Onbewerkte RAW-beelden (Sony JPEG)

Gelukkig hebben we de foto's ook in het rawformaat gemaakt, waardoor we er in Lightroom onze eigen bewerking op los konden laten, onder andere door het contrast op te voeren. Dat helpt om het neveleffect kunstmatig wat te verminderen. Ook dat blijft een compromis, want je krijgt er nauwelijks meer details voor terug. Omdat we van de Sony geen rawbeelden hebben, gebruikten we de jpeg-beelden als basis voor de bewerking.

Bewerkte RAW-beeldenBewerkte RAW-beeldenBewerkte RAW-beeldenBewerkte RAW-beeldenBewerkte RAW-beeldenBewerkte RAW-beeldenBewerkte RAW-beeldenBewerkte RAW-beelden

Praktijkfoto's

Tot slot hebben we nog een aantal andere praktijkfoto's gemaakt. Dit zijn allemaal jpeg's op verschillende zoomstanden, waarbij gebruik is gemaakt van de P-stand. In de exif-informatie linksonderaan lees je de exacte instellingen. Op de eerste twee foto's zie je de Schiphol-toren, eerst zoals gezien vanaf Den Haag en vervolgens vanaf de andere kant, Amsterdam. Het viel ons verder op dat de Canon af en toe wat onderbelichtte, de Panasonic op de uiterste telestand wat soft is en de Nikon relatief scherp is, mede dankzij softwarematige verscherping, zoals te zien is aan de testkaart.

Overige praktijkfoto'sOverige praktijkfoto'sOverige praktijkfoto'sOverige praktijkfoto'sOverige praktijkfoto'sOverige praktijkfoto'sOverige praktijkfoto'sOverige praktijkfoto'sOverige praktijkfoto'sOverige praktijkfoto'sOverige praktijkfoto'sOverige praktijkfoto'sOverige praktijkfoto'sOverige praktijkfoto'sOverige praktijkfoto'sOverige praktijkfoto'sOverige praktijkfoto'sOverige praktijkfoto'sOverige praktijkfoto'sOverige praktijkfoto'sOverige praktijkfoto'sOverige praktijkfoto'sOverige praktijkfoto'sOverige praktijkfoto's

Overige foto's

Tot slot plaatsen we nog een aantal willekeurige foto's die met de vier camera's zijn gemaakt. Deze geven een iets bredere indruk van wat je zoal met deze camera's kunt. Alle beelden zijn volledig onbewerkt.

Extra foto'sExtra foto'sExtra foto'sExtra foto'sExtra foto'sExtra foto'sExtra foto'sExtra foto'sExtra foto'sExtra foto'sExtra foto'sExtra foto'sExtra foto'sExtra foto'sExtra foto'sExtra foto'sExtra foto'sExtra foto'sExtra foto'sExtra foto'sExtra foto'sExtra foto'sExtra foto's

Conclusie

  • Panasonic Lumix FZ82
  • Canon PowerShot SX60 HS
  • Nikon Coolpix B700)
  • Sony Cyber-shot DSC-HX400V

Samengevat

De Panasonic FZ82 is de goedkoopste camera in onze round-up en biedt daardoor de beste prijs-prestatieverhouding. Voor zijn prijs is hij bovendien heel compleet, met een super grote hoek, 4k-video, flitsvoet en aanraakgevoelig scherm. Uiteraard scoort hij ook met zijn grote zoombereik, al zijn de resultaten in de uiterste telestand soms wat soft.

Getest

Panasonic Lumix DC-FZ82 Zwart

Prijs bij publicatie: € 280,-

Vanaf € 603,-

Vergelijk prijzen

Samengevat

De Canon PowerShot SX60 HS biedt met 65x het grootste optische zoombereik. De camera is vrij compleet, met een flitsvoet, een microfoonaansluiting, en een kantelbaar en uitklapbaar scherm. Hij is echter wel de duurste camera in onze round-up.

Getest

Canon PowerShot SX60 HS Zwart

Prijs bij publicatie: € 429,-

Bekijk product

Samengevat

De Nikon Coolpix B700 zoomt in tot maar liefst 1440mm in 35mm equivalent en biedt daardoor het grootste bereik. Hij heeft een goede grip, een evf-sensor, en een kantelbare en uitklapbare lcd. Bovendien is hij op videovlak helemaal bij de tijd dankzij ondersteuning voor 4k. Het is wel wat jammer dat er geen flitsvoet is.

Samengevat

De Sony Cyber-shot DSC-HX400V heeft 50x zoom, wat een fractie minder is dan wat veel andere bridgecamera's bieden. Toch biedt hij een mooi bereik van 24 tot en met 1200mm in 35mm equivalent, wat niet veel afwijkt van de concurrentie. Hij heeft een evf-sensor en een scherm dat kantelbaar, maar niet uitklapbaar is. Ook een gps-chip is ingebouwd. Vreemd genoeg heeft Sony ervoor gekozen om geen raw te ondersteunen, wat zeker gezien de mogelijkheden en de prijs erg jammer is.

Getest

Sony Cyber-shot DSC-HX400V Zwart

Prijs bij publicatie: € 365,-

Bekijk product

Bridgecamera's onderscheiden zich van andere camera's en van smartphones met hun gigantische zoombereik. Dat maakt ze tot ideale camera's voor met vakantie, maar ook voor vogelaars en natuurfotografen. Zonder ooit een lens te hoeven wisselen begin je met een supergrote hoek en eindig je met minimaal 1200mm tele, waardoor je een mug kunt opblazen tot een olifant. Ondanks het enorme bereik zijn ze in staat om het sterk vergrote beeld stabiel te houden. Natuurlijk komt dat wel met een compromis: een relatief kleine sensor met de behorende eigenschappen. Maar wat wil je ook, voor relatief weinig geld?

Vier camera's

De camerafabrikanten geven allemaal een iets andere draai aan hun eigen bridgecamera. De Canon biedt in totaal de meeste zoom, de Nikon zoomt het verst en de Canon en de Panasonic bieden een nog een veel grotere hoek dan de toch al niet slechte 24mm van de concurrentie. Op videogebied lopen de Panasonic en de Nikon voorop, aangezien zij als enige camera's 4k ondersteunen, met alle voordelen van dien. De Canon en de Nikon hebben een scherm dat kantelbaar is en kan uitklappen, terwijl dat van de Sony alleen kan kantelen. Het scherm van de Panasonic kan dat allemaal niet, maar is wel aanraakgevoelig, wat op sommige momenten van pas kan komen.

Al met al vinden we de Panasonic FZ82 de beste allrounder. Zijn grote beeldhoek van 20mm equivalent kunnen we zeer waarderen en aan het uiteinde is 1200mm meer dan voldoende. De camera ligt goed in de hand en laat zich ook eenvoudig bedienen, op de wat onhandig geplaatste videoknop na. Hij kan filmen in 4k en de bekende 4k-fotofunctie met dertig foto's per seconde kan eveneens van pas komen. Het aanraakgevoelige scherm is erg handig voor video, maar ook voor het kiezen van het autofocuspunt. Het meest verrassende is misschien nog wel dat hij, ondanks de rijke featureset, met afstand de laagst geprijsde camera van deze vier is.

Voor wie heel graag een kantelbaar en uitklapbaar scherm wil, wat extra mm's of iets meer beeldkwaliteit op de maximale zoomstand, is de Nikon Coolpix B700 een goed alternatief, zij het tegen een flinke meerprijs.

  • Panasonic Lumix FZ82
  • Canon PowerShot SX60 HS
  • Sony Cyber-shot DSC-HX400V
  • Nikon Coolpix B700)

Reacties (139)

139
137
92
18
0
31
Wijzig sortering

Sorteer op:

Weergave:

Dit is wat mij betreft een beetje de Bermudadriehoek van cameraland. Voor snelle kiekjes heb je de smartphone al, een simpele point-and-shoot is handiger als het in je zak moet passen en batterijduur een issue kan zijn (uitje op vakantie, festival en dergelijke), met iets betere kwaliteit en vooral optische zoom als bonus.
Wil je écht goede foto's maken met verschillende lenzen ga je naar de DSLR's of, als formaat een issue is, een systeemcamera.
Deze categorie heeft het wat mij betreft allemaal net niet. Zeker gezien de prijzen van rond de 300-400 euro, kun je beter een overjarig modelletje DSLR kopen met een paar megapukkels minder, maar wél de optie om goed glaswerk te kopen.
Er is geen enkel overjarig model dSLR of MILC te vinden met goed (of zelfs matig) glaswerk wat (in totaal) een bereik heeft van 20-1200mm voor 300 euro (of het dubbele).
Er is geen enkel overjarig model dSLR of MILC te vinden met goed (of zelfs matig) glaswerk wat (in totaal) een bereik heeft van 20-1200mm voor 300 euro (of het dubbele).
Ik zou voor gewone fotografie (dus geen safari of vogelspotters) niet weten waarvoor je een langere brandpuntsafstand dan 300mm (full frame equivalent) nodig zou kunnen hebben. Volgens mij volstaat dat voor 99% van de bevolking!

Met andere woorden: voorzie de superzooms van een 20-300 mm zoomlens, dat levert een compactere lens op die over z'n hele (kleinere) range beter presteert, wat je terugziet in betere foto's. Als 60 x zoom verdwijnt, dan verdwijnt ook de noodzaak om een telefoonsensor in een camera te stoppen. Als alle superzooms een 1" sensor hebben met een (maximaal) 15 x zoom, dan weet iedereen dat camera's per definitie betere foto's maken dan telefoons, wat de verkoop van camera's een boost kan geven.
Je koopt gewoon eerst een overjarige DSLR met kitlens (of als je al een lens hebt van een oudere camera, neem je die kosteloos mee), en een jaartje later een top lens voor het bereik waar je vaak op fotografeert. Daarna kan je de lens meenemen naar je nieuwe DSLR als het fotograferen je ding is.

Koop geen All-in-One camera voor 300 euro. Ik noem het een wegwerp camera, gezien niemand ze 2e hands wil hebben, behalve voor de bodemprijs.
Dus je stelt voor om ipv een camera van 300 euro te kopen, een 2e hands camera te kopen van 300 euro met even slecht glas EN niet de mogelijkheden die je wil (namelijk zoom). En daarbij moeten mensen een jaar later dan nog eens een goede lens kopen die het drievoudige (minimaal) van die bridgecamera kost.

Volgens mij hebben we een budget issue. Niet iedereen wil een paar duizend euro uitgeven om herinneringen vast te leggen. Of een gigantische camera meezeulen, lenzen wisselen etc.

Ik weet er alles van. Want ik heb een DSLR met redelijk glas (alles f2.8 zoom, van 11mm tot 200mm + wat fixed lenzen) en ik neem het bijna nooit mee. Teveel gedoe voor het vastleggen van herinnering. Voor fotografie is het top (en voor bepaalde situaties pak ik het wel. Mooie portretfoto's, actiefoto's) maar dat is wat anders als waar deze camera's voor gebruikt worden.

Ik heb nu een waterdichte videocamera met zoom, Een Action cam en een TZ100 (10x zoom met relatief grote sensor maar toch compact genoeg voor een broekzak) waar ik liever mee rondloop. Dat past gewoon allemaal in een broekzak, ik hoef geen lenzen te wisselen en mijn vriendin kan er ook mee overweg.

Een bridgecamera is voor een bepaalde doelgroep. Een DSLR wordt veel te vaak aangeraden IMHO. Voor mensen die hem dan na een paar weken/maanden laten verstoffen.
Allemaal leuk en aardig maar ik neem aan dat je begrijpt dat een heleboel mensen daar gewoon niet op zitten te wachten. Die gaan bij wijze van deze zomervakantie weg en willen dan een camera met veel bereik voor weinig. Voor veel mensen is een camera overigens geen investering (muv objectieven zou dat ook slecht advies zijn) maar gewoon een gebruiksvoorwerp.
Toevallig ben ik een week geleden weer gestart met een zoektocht naar een nieuwe camera. Op vakantie weer leuke foto's gemaakt met mijn iPhone en begon mijn dslr te missen waar ik nooit wat mee deed en verkocht heb.
Nu wil ik dus mogelijk weer een camera kopen, dslr's gekeken, systeemcamera's gekeken en nu ga ik hier zeker ook naar kijken. Voor dit geld koop ik dan een leuke camera om te oefenen en kan ik altijd nog doorgroeien. En als ik hem dan net als mijn dslr weer niet gebruik ben ik iig niet meer geld kwijt.
En ik zie idd op tegen het meesjouwen en vooral kopen van meerdere fatsoenlijke lenzen. Die Panasonic lijkt me echt een leuk starter cameratje en betwijfel of die in kwaliteit zo superveel onderdoet voor de Canon 1200d die ik had.
Tja, veel zoombereik is leuk en aardig, maar hoe vaak heb je meer dan, zeg, 15-20x optische zoom nodig? Nog buiten de vraag wat de kwaliteit daarvan is, uit de losse pols met een relatief klein sensortje en dito glas. Dan zou ik eerder naar een instap aps-c DSLR kijken met iets van een 18-200 vakantie-lens. Ben je wel wat meer kwijt dan die 300-400 euro voor deze camera's maar heb je wel de mogelijkheid om ander glaswerk te kopen voor specifiekere toepassingen (zeg, je nog onontdekte hobby macrofotografie) die daarin dan ook echt uitblinken.
Je bent weliswaar op de korte termijn duurder uit, echter heb je wel wat te upgraden over. En de kwaliteit is natuurlijk ook met een (b-merk) 18-200 ook beter dan met elk van deze camera's.
En als dit je worst zal wezen, is een compact camera met iets van 20-25x optische zoom ook wel voldoende, dat enorme zoombereik heb je dan vast ook niet nodig.
De doelgroep voor de FZ82 is niet dezelfde als die een DSLR gebruiken. Die zijn vooral te groot en te onhandig, moeilijk in gebruik. Nee compact en toch voldoende in gebruik is wat deze mensen zoeken. Beter is dan wel de FZ300. Goede lens 2.8 en voldoende zoombereik. Zelfs de 4K burst. Heb deze camera zelf een tijdje gehad en echt goede shots mee gemaakt, zelfs een fotograaf met een Hasselblad vroeg mij om de beelden van een uit de hand etende meeuw die hij niet scherp kreeg! Natuurlijk is de kwaliteit van een DSLR beter mits de goede objectieven en dan maakt de megapixel weinig uit.
Nu werk ik met de Sony RX10 IV. Snelle camera en veel mogelijkheden maar ook andere prijs.
Dat zegt meer over de Hasselblad fotograaf dan over de beide camera's.
En dat is ook precies het punt wat Pietertje wilt maken. Kwalitatief veel beter, maar ook zoveel moeilijker te gebruiken!
Ik bedoel dat ik twijfel aan het niveau van de Hasselblad fotograaf.
Dat snap ik, maar je hebt dus skill nodig voor de dslr terwijl je dat niet nodig hebt voor de point and shoot. Ergo: point and shoot met wat skill > hasselblad zonder skill
Aha bedoel je dat.
Dat klopt, als je de Sony RX10 IV op automatisch.

Btw. die Hasselblad fotograaf zal wel geen professional zijn geweest.
Kun je dus nagaan wat voor kwaliteit glas er in deze cameras zit.
Als je dit bereik wilt hebben in één lens zul je NOOIT een objectief krijgen met een acceptabele performance over het hele zoombereik, en al helemaal niet voor rond de €150 (even een aanname van 50% voor body en glas)
En in het onderdeel 'acceptabele performance' zit 'm de crux. Voor fotografie hobbyisten is een foto van de smartphone al afdoende kwaliteit. Voor de (semi)prof kan het beste soms nog niet goed genoeg zijn. Ik heb hier op Tweakers genoeg discussies over ruis of onscherpte voorbij zien komen waarbij ik geen idéé had waar ze dat zagen. Maar dat zegt misschien meer over mij.

Voor een overgroot gedeelte van de mensen die het leuk vinden om een mooi plaatje te schieten met wat extra mogelijkheden is de kwaliteit van deze camera's afdoende. Zij hebben geen Otus glas nodig om tevreden te zijn. Heeft mede te maken met het doel: Het vakantiefotoboek.

Het gaat hier puur over een doelgroep die je bedient. Deze doelgroep zal niet 'pixelpeepen' en geen hoge eisen stellen aan de beeldkwaliteit. Deze doelgroep is op zoek naar draagbaarheid, dynamiek in zoom mogelijkheden en betaalbaarheid. En daar voldoen deze camera's prima aan.
Toevallig ben ik een week geleden weer gestart met een zoektocht naar een nieuwe camera. Op vakantie weer leuke foto's gemaakt met mijn iPhone en begon mijn dslr te missen waar ik nooit wat mee deed en verkocht heb.

Nu wil ik dus mogelijk weer een camera kopen, dslr's gekeken, systeemcamera's gekeken en nu ga ik hier zeker ook naar kijken. Voor dit geld koop ik dan een leuke camera om te oefenen en kan ik altijd nog doorgroeien. En als ik hem dan net als mijn dslr weer niet gebruik ben ik iig niet meer geld kwijt.

En ik zie idd op tegen het meesjouwen en vooral kopen van meerdere fatsoenlijke lenzen. Die Panasonic lijkt me echt een leuk starter cameratje en betwijfel of die in kwaliteit zo superveel onderdoet voor de Canon 1200d die ik had.
Als je net wat meer wilt (je hebt ervaring met een reflex) dan zou je er in ieder geval ook goed aan doen om te kijken naar compacts met een 1"-sensor. De Panasonic TZ100 heeft toch 10x zoom en de Canon G7x bijna 4x met een lichtsterke lens, beide net onder de € 550,-. Dat is wel wat duurder dan de hier genoemde camera's, maar wel een aanzienlijke stap in kwaliteit.
Ja maar juist die ervaring heb ik niet (automatische stand vooral) en ook de prijs. Nu dus eens kijken of ik ook verder ga dan automatisch en hem ook echt gebruik. Als de kwaliteit vergelijkbaar is met de iPhone X dan is het goed (vind ik erg goede kwaliteit).

Ow en die 60x zoom vind ik ook interessant integenstelling tot die 10x en 4x van die camera's die jij noemt. Lichtsterkte van de lens ga ik zien of ik die goed genoeg vind.
Die prijs is inderdaad wel een grote stap. Maar denk even na over de wens voor meer zoom. Bij 60x zoom wordt je onderwerp maar twee keer zo groot als met 30x zoom. En je doet daarbij behoorlijk concessie aan de kwaliteit van de lens. Met een zoom van 10 of 20x kun je een heel eind komen, je kunt eventueel het onderwerp uit de foto knippen, de resolutie van de hedendaagse camera's is goed genoeg daarvoor (ik heb zelfs een uitvergroting hangen van een foto van een crop van een 4 MP camera, alleen van heel dichtbij kun je het zien). En zelfs met stabilisatie is het nog steeds belangrijk om je camera goed stil te houden om scherpe foto's te krijgen, dat speelt meer met grote zoom.
Een DSLR lens is ook veel duurder in te maken dan deze lens. Puur door de afmetingen van de lens. Een super zoom kan zo klein omdat de sensor klein is. Voor een DSLR heb je daarom ook niet zulke zoomlenzen. (Bij 11x zoom houd het wel op. En die kosten 500 euro en hebben een nog mindere kwaliteit als deze lenzen)

Het klopt dat deze lenzen niet super zijn. Maar om te zeggen dat het aan de prijs van de lens is, omdat een DSLR lens veel duurder is, is wat kort door de bocht.
1. De beste foto maak je met de camera die je mee hebt, en dit neemt makkelijker mee dan een rugzak vol met lensen.
2. Je vergeet een belangrijke groep:
Mensen die niet (meer) met het gewicht van een DSLR kunnen sjouwen, maar wel willen inzoomen.
Voor mijn vrouw is bijvoorbeeld een gewicht van boven de 750 gram al te zwaar. Ze had een Nikon P500 maar nu die kapot is, gaat de Panasonic FZ82 er komen.

Zelf heb ik de Nikon D700 DSLR. Met al mijn lenzen zit ik op een gewicht van 15 kg. Dan is max 750 gram toch ook wel fijn.
Ik heb ook een tijdje een DSLR gehad (Nikon D5200), als hobbyist van fotografie en het willen leren hiervan, maar wat mij vooral tegenviel is het gebruiksgemak van DSLR's. DSLR's lopen zo ontiegelijk achter in gemak. Dan heb ik het over het handmatig aanpassen van verschillende instellingen om de perfecte foto te kunnen maken of op een bepaald object te focussen. Destijds had ik een Lumia 950XL waarbij je met een veegje alle "pro" settings makkelijk aan kon passen, waarom kan dit bij DSLR's niet? Dit heeft mij doen bewegen hem te verkopen en maar naar de top van smartphone camera's te kijken (alhoewel deze natuurlijk nooit de kwaliteit kunnen evenaren met een minuscuul lensje). Momenteel heb ik dus voor P20 Pro gekozen en ook de 950XL beviel me destijds prima.

Nou moet ik wel zeggen dat het stapje voor stapje wel beter lijkt te worden op DSLR's.

[Reactie gewijzigd door Louw Post op 22 juli 2024 16:33]

Dit is niet waar!

Alle DSLR's hebben een draaiknop die je op Auto kunt zetten. In die stand regelt de camera alles voor jou. In de stand P regelt de camera nog steeds alles voor jou, maar kun je enkele zaken zelf instellen. In de A en S standen moet je zelf diafragma of sluitertijd instellen, en verder regelt de camera alles. Op M moet je alles zelf instellen.

Combineer deze mogelijkheden met de opties die je in de menu's (of dedicated knopjes) terug kunt vinden, dan zie je dat je heel makkelijk en stapsgewijs kunt schakelen tussen volledig automatisch en volledig handmatig.
Heb je überhaupt gelezen wat ik schreef 'ikweethetbeter'? Ik had het over de geavanceerde instellingen, die zijn veel makkelijker/sneller in te stellen op een telefoon, zoals mijn voorbeeld van de 950XL.

Wie koopt er nou een DSLR voor de auto stand..
Heb jij mijn reactie wel gelezen?

Alles kan, van volledig handmatig naar volledig automatisch en terug, met variaties daarop.

Bij een pro camera hoef je minder diep de menu's in te duiken dan met een Nikon D5x00, het ligt er maar net aan wat je een "pro-instelling" vindt.

Dus wat vind je makkelijker gaan op een Lumia dan op een D5200?
Ik zeg nergens dat het niet kan, ik gaf alleen aan dat het op een smartphone makkelijker gaat. Zie deze screenshot bijvoorbeeld, er is geen DSLR waar het sneller op gaat en helemaal niet op een D5200 weet ik uit ervaring.
Ah oké, dat ziet er inderdaad handig uit!

Dat soort functies zie je inderdaad niet op klassieke (instap) DSLR's, daarvoor zit je vast aan camera's met een elektronische zoeker / scherm, die 100% via de sensor werken, zoals MILC's en SLT's en sommige DSLR's met focus pixels op de sensor.

Over het algemeen gaat het wijzigen van instellingen op een DSLR erg simpel en snel, veel sneller dan op de gemiddelde telefoon, alleen heb je doorgaans geen preview functie.

Een DSLR heeft overigens ook voordelen ten opzichte van jouw Lumia: kwaliteit en controle over de scherptediepte. Maar er is met software ook steeds meer mogelijk, misschien ga je je DSLR niet missen.
Hangt van je definitie van gemakkelijker af...jij moet op zo'n schermpje gaan kijken en een en ander gaan swipen. Op dat moment kan je niet kijken naar wat je wil fotograveren etc. Iemand met wat ervaring met een DSLR kan tijdens het kijken door de zoeker alle fysieke knoppen voor die instellingen blind vinden en super snel wijzigen (feedback in de zoeker) en daarna ook supersnel de foto maken.
op elk punt heb je gelijk, maar je kan ook telkens zeggen: dat heb ik niet nodig, want er zit weer een ander nadeel aan vast. Wat jij de Bermudadriehoek noemt, is voor anderen juist the sweet spot in between. Iedereen heeft zijn eigen verwachtingen en de markt is groot genoeg om dit segment te rechtvaardigen.
Wij hebben hier een FZ300 en vinden die net geniaal.
- Foto's trekken met smartphone is gewoon zeer onhandig in gebruik en als je dit combineert met een ander toestel dan heb je foto's die andere kleuren en licht heeft, wat totaal niet mooi is in een fotoboek.

- een simpele point & shoot is ook niet handig voor ons, daar je praktisch geen zoom hebt. Hoeveel keer wij prachtige foto's hebben getrokken door die zoom.. Het is onmisbaar.

- we trekken honderden foto's op zo'n vakantiedag en de batterij is prima. Je hebt zoiets als een 2e batterij als je het einde van de dag niet haalt :)

- Een DSLR is een stap te ver. Zelf die focus altijd moeten instellen, lensen/filters kiezen etc, nee. Geef dan maar een eenvoudige point, zoom and click camera met handige features zoals een touch screen om bv. een vogel gemakkelijk te volgen/focussen door erop te drukken. Een afterfocus modus etc.

Bridge cameras zijn net dat beetje meer zonder meer last te creëren.
Ik ben net terug van 4 weken Rocky Mountains. Sony A77V+Sigma 18/300 C mee én de jaszak camera Sony HX90V. Tot mijn eigen verrassing 90% van de foto's met de laatste gemaakt; Zeiss glas, groot telebereik en 5-assige stabilisatie, 245 gram. Belangrijkste: goede jpegs. En dat voor €338. Pola niet nodig, is al voorzien in het glaswerk. Bonuspunt: bruikbare optische zoeker. Kantelbaar (180gr) scherm. Helaas geen touchscreen.
Niettemin: een wat onderschat cameraatje, want de accu gaat bij fotogebruik ook nog eens onwaarschijnlijk lang door. Wanneer gewicht er toe doet, dit cameraatje meewegen zou ik zeggen.
De Sony HX90V heeft zover ik weet geen ingebouwd polarisatiefilter. Grootste nadeel van die camera is dat die geen ondersteuning heeft voor raw-formaat en dat maakt het een no-go voor mij. Witbalans corrigeren wil ik toch vaak achteraf kunnen doen.
Je geeft een mooi voorbeeld. Vakantie, meestal is dat buiten, overdag veel licht en dat kun je gewoon leuke foto's maken.
Ga je echt dik inzoomen dan zul je zien dat de kwaliteit van het glas niet echt super is. d.w.z heb je een keer goed glas gebruikt zie je een wereld van verschil.
Maar goed voor vakantie is het goed genoeg.

Nadeel blijft bij deze sensorgrote weinig licht, donker dan zie je dat de foto's gewoon stukken minder worden en dslr met goed glas het beter zal doen.

Maar goed alles heeft zijn prijs en dslr met goed glas en dikke lens weegt ook wat, hele tag meenenem is voor toerist niet altijd praktisch. Je geeft zelf ook al aan de smartphone is toch niet ideaal en dus is er voor dit soort camera's zeker een markt.

Wat mij toch opvalt is grote prijsverschil panasonic 279 euro canon 429 euro.
Dat is bijna 50% meer voor canon en je krijgt er eigenlijk minder voor terug. Laat toch weer zien dat merk als canon nog steeds op zijn naam aan het teren is om hoge prijzen te krijgen,.
Ik heb prima glas (70-200mm f2.8) en ja ik zie direct verschil met mijn TZ-100 met 1" sensor (de fz-300 heeft ook een 1" sensor dacht ik. Dus al dichter bij een DSLR dan deze bridgecamera).

Maar ik weet ook dat ik veel foto's niet zou maken, vanwege het constante gewissel van lenzen. Je hebt niet altijd tijd en zin op vakantie om constant met je camera bezig te zijn. Point en shoot gereedschap is dan prima. En vaak ook prima om een beeld te vangen. En dan maak je de foto wel.

Een DSLR heeft een plek en een tijd. Maar dat geld voor point en shoot en smartphone camera's ook. Zoals je zelf ook aangeeft. Zelf vind ik dat er te snel een DSLR aangeraden wordt. Het is een stuk ingewikkelder gereedschap waar je veel meer mee aan het prutsen bent dan een point en shoot. En gereedschap moet gewoon werken voor jouw doel.
Dat men een dslr snel aanraad heeft denk ik ook een verkoop reden. Men kan je daarna ook veel meer glas aanpraten. Men praat je van mooie camera naar meer glas en voor je het weet ben je stukken meer krijgt.

Maar goed men moet eerlijk zijn wat je kan en mag verwachten voor 300-400 euro en dat advies geeft men niet altijd, met dslr zit men dan zekerder qua kwaliteit maar ja dat gesleep met die lenzen.
Ik bedoelde eigenlijk op fora, niet zozeer in de winkel. Dat ze dat in de winkel doen snap ik wel :P

Maar als je hier in de comments al leest hoeveel mensen direct een DSLR aanraden en dit sowieso al afserveren....
- Een DSLR is een stap te ver. Zelf die focus altijd moeten instellen,
Die hebben ook gewoon autofocus hoor. Zelfs veel betere dan de hier besproken camera's.
Wat betreft de DSLR, ik stel vrijwel nooit handmatig scherp, de AF die erop zit is perfect. En ik heb een goedkope DSLR van jaren en jaren terug.
Er zijn best veel compact/point & shoot camera's die een groot zoom-bereik hebben. Overigens worden de meeste instap-DSLR's gewoon met een kitlens met auto-focus geleverd, en die zijn er ook met touch screen. ;)
De FZ300 heeft dan ook een F2.8 lens. Dat helpt gewoon aanzienlijk met de kleine sensoren die we hier zien.

Die is zowiezo een factor 2-3 beter dan elk willekeurig getest model hier.

Al zou ik zelf eerder voor z'n grote broers de Fz1000/2500 gaan
Voor mij is het juist spot on. Compact camera's voegen weinig toe tov high end smartphones en systeem camera's zijn te duur en ingewikkeld voor die paar keer per jaar dat je ze gebruikt.
er zijn ook high end compact camera's die met 1" sensor en een redelijke optisch zoom, heel veel toevoegen ten opzichte van een smartphone.
Pak maar eens een RX100 mkIII, foto's in het donker zijn simpel te maken, viewfinder eel fijn voor lees bril dragers, optisch zoom, manual options, hele goed optisch stabelizer, etc.

[Reactie gewijzigd door amigob2 op 22 juli 2024 16:33]

Maar die is volgens mij duurder dan de Panasonic van 279€. En heeft die zoom niet.

[Reactie gewijzigd door Arokh op 22 juli 2024 16:33]

Eerlijk gezegd voor dit soort prijzen heb je ook een instapper DSLR met een simpele lens en ik kan dat mensen wel aanbevelen met ook het oog op de mogelijkheden. Ik snap wel de keuze van zo'n "bridge" camera want het is ook een beetje een zelfbescherming in assecoires waar ook veel mensen door de bomen het bos niet meer zien. 1 lens voor alles en geen extra opzetstukken en tegelijk voor de omgeving dat naar je kijkt toch ook een iets fatsoenlijke camera dan een smartphome.
Ik ben zelf ooit begonnen met "betere foto's" met de aanschaf van een Fuji Finepix S5000 en vandaag de dag gebruik ik hem nog steeds naast mijn EOS 80D met een zooi lenzen en accesoires. Die S5000 schiet gewoon ondanks zijn 3mpix nog hele mooie foto's en kan ook zelfs in RAW en door interpolatie ook op 6mpix schieten. Die 500 euro van 15 jaar terug is zijn geld ruim waard geweest.

Niet alles goed gelezen maar is in de test gebruik gemaakt van de auto stand of is er als een echte fotograaf op de manual stand gewerkt? In dat laatste kunnen de resultaten beter zijn dan op auto.
Voor de fotokwaliteit ben ik het met je eens, maar de draagbaarheid/meeneembaarheid van een spiegelreflex is echt minder goed. Als je in hetzelfde prijsbereik kijkt als de camera's in deze review dan is de eerste RX100 van Sony nog steeds erg goed (3,6 maal zoom en een 1"-sensor). Of de G9x van canon.
Echt niet. Ik loop met een Lumix van nu denk ik 8 jaar oud, voorloper van de winnaar hier. Helemaal top. Weegt geen drol, super zoom bereik zowel in macrostand als veraf zonder geleur met allerlei lenzen. 1 manco waar een spiegelreflex wint, in het donker fotograferen. Een spiegelreflex is in mijn ogen alleen voor de echte hobbymatige fotograaf. Blij dat ik niet zo'n ding heb gekocht, na lang twijfelen, waarbij hij bij de meeste in de kast beland. Net iets beter dan een broekzak camera en handiger dan een spiegelreflex dit soort bridge camera's. Kan de Pana van harte aanraden.
Een DSLR met de film capaciteit van 4K begint al vrij hoog in prijs.
279 euro voor een 4K camera met zo'n optische zoom is toch wel mooi hoor.

Verder ga jij met je smartphone nooit zo'n zoombereik trekken en zo mooi 4K filmen, want het is gewoon niet niet 100% scherp in low light. Ik heb zelf de samsung galaxy s9+ maar je zit gewoon met je sensor.
Bridge camera's?

Waar eindigt de compact camera en waar begint de bridge camera? Voor de toepassingen genoemd zijn compact camera's ook bedoeld. Die dingen hebben ook mechanische zoom. Mogelijk niet zo groot als die bij bridge camera's.

Er is toegelicht hoe bridge camera's zich verhouden tot spiegelreflex camera's. Maar hoe zij zich positioneren ten opzichte van (onderkant markt) compact camera's maar ook waar die bridges staan ten opzichte van (bovenkant markt) systeemcamera's dat mis ik.

Op dit moment interpreteer ik dat bridge camera's tussen compact camera's en systeemcamera's in hangen. Misschien een luxe probleem, blij dat er wat te kiezen is, maar de keuze wordt voor mij wel wat minder duidelijk.
Bridgecamera's zijn al een jaar of twintig een aparte categorie met een eigen low- en high-end segment. Ze onderscheiden zich met hun grote lens met een relatief groot zoombereik. De camera zijn daardoor groter dan compactcamera's. Los van de lens zijn ze hardwarematig verder gelijk aan compactcamera's, met een even grote sensor. Het zoomvermogen van compactcamera's - zogenaamde travelzooms - is de afgelopen jaren ook toegenomen maar stopt bij 40x. Bridgecamera's met vergelijkbare sensor bieden 50 tot 85x optische zoom.

Om het ingewikkeld te maken zijn er ook bridgecamera's met een 1"-sensor (circa 3x groter), net als bij de compacte compactcamera's. De duurste bridgecamera, de Sony RX10 IV, heeft een prijs van 2000 euro. Vandaar dat je deze categorie dus niet als low-end kunt bestempelen. ;)
Nou, uit jouw reactie mag ik afleiden dat ik op dit vlak behoorlijk onder een steen heb gezeten :/. Ik kende de term bridge camera's niet. Op zich zijn de camera's mij niet onbekend, maar zag ik ze meer als uit de kluiten gewassen compactcamera's.

Uit de reactie van jou, Herko en Koeitje leid ik af dat het willen classificeren van deze cameratypes in segmenten wat minder interessant is omdat die (prijsgewijze) overlap ertussen zo groot is.

Wat dat betreft neem ik mij de suggestie van Herko ter harte om vooral vanuit features, en gebruiksdoelstellingen, vertrekkend naar de camera's te kijken. Bij mij thuis zijn we ons nog aan het oriënteren op een andere camera naast een wat oudere Nikon spiegelreflex. Tot nu toe waren hiervoor vooral systeemcamera's kandidaat. In die zin is dit artikel voor mij een eye-opener en ga ik deze categorie zeker meenemen. Wat ik namelijk vermoed is dat voor onze gebruiksdoelstelling een systeemcamera ook al overkill is. Maar dat moeten we gaan onderzoeken. De kleinere sensor is hierbij een ding, en we zijn wel wat vergroeid geraakt aan het kunnen verwerken van raw bestanden.

[Reactie gewijzigd door teacup op 22 juli 2024 16:33]

Voor mijn doelstellingen heb ik een tijd terug gekozen voor een 1" bridge camera, de Panasonic FZ1000. Prijs zat toen zo rond de 800 euro.

Gebruiksdoel voor mij was vooral als vakantiecamera die meer biedt dan een smartphone, maar wel makkelijk in gebruik is. Ik gebruik hem meestal als point en shoot (op "auto" settings), maar af en toe heb ik wat meer tijd/doe ik wat meer moeite om met de instellingen te spelen om het beste plaatje te krijgen.

Features waar ik naar op zoek was:
- significante stap omhoog in beeldkwaliteit t.o.v. smartphone
- goede autofocus
- groot zoombereik
- makkelijk mee te nemen (maar niet persé pocket-size)
- makkelijk in gebruik, maar wel de mogelijkheid tot handmatige instellingen

Ik heb toen niet/nauwelijks gekeken naar camera's met verwisselbare lenzen, omdat me dat voor mijn gebruik teveel gedoe is en de meeneembaarheid verkleint. Ik heb vooral gekeken naar travel zooms en bridge camera's.
Ik heb toen niet/nauwelijks gekeken naar camera's met verwisselbare lenzen, omdat me dat voor mijn gebruik teveel gedoe is en de meeneembaarheid verkleint. Ik heb vooral gekeken naar travel zooms en bridge camera's
Om deze reden vermoed ik ook dat de systeemcamera niet aan onze gebruiksbehoefte gaat voldoen. Niet alleen het gesjouw, maar ook het gebrek aan flexibiliteit vond ik soms frustrerend.

Ook het stofvrij houden van de sensor is een ding bij een camera met verwisselbare lensen. Nu hebben we bij onze camera daar bovengemiddeld last van omdat we een niet merk zoomlens gebruiken met (inmiddels) teveel speling in het lensmechaniek. Door die speling gaat de lens net als een fietspomp stof naar de body verplaatsen. Voortaan koop ik alleen nog maar merklenzen met metalen mechanica.

De keuze voor de mobiele bridge camera zie ik trouwens niet als een in plaats van voor de spiegelreflex. Ik zie ze als toepassingen naast elkaar staan. Voor die spiegelreflex nog wel even een andere lens zoeken ;).

Over toepassingen gesproken. Zelfs met mijn eenvoudige smartphone maak ik wel foto's. Al is die toepassing weer meer functioneel, niet om mooie foto's te maken maar meer om even iets vast te leggen, als voor een soort beeldgeheugen.

Ik zal wat dat betreft geen enkele techniek verguizen. Iedere uitbreiding geeft ons meer mogelijkheden. Dat fotoartikel over de zich uitbreidende mogelijkheden van foto-functionaliteit van smartphones niet zo lang terug sprak voor mij wat dat betreft boekdelen.
Wisselen van lenzen is inderdaad een punt als je de boel stofvrij wil houden. Persoonlijk zou dan ik opteren voor een Fujifilm X-T20 met de XF 18-135 F/3.5-5.6 LM OIS WR. Pittig aan de prijs als je 'm vergelijkt met de FZ1000, maar wel de mogelijkheid om je glas ooit uit te breiden mocht je dat willen (met adapter werken je Nikon objectieven waarschijnlijk ook).

Je houdt de RAW optie, maar de JPEG van Fuji is echt retegoed (volgens zoom.nl/dpreview/noem maar op) dus de vraag is of je het gaat gebruiken (of het dan even omzet in de instellingen voor dat ene plaatje). Mocht je naar breedbeeld/tele willen op eigen glas, dan heeft Fuji uitstekend materiaal voor het hele bereik tegen scherpe prijzen vergeleken met Nikon/Canon.

Ik ben aan 't sparen voor de X-T2 met deze 18-135 om mee te beginnen. Mijn Canon DSLR gaat in de verkoop (of inruil), hoe goed het glas van Canon ook is, aan deze prijs/kwaliteit kunnen ze niet tippen of ik moet al 2e hands body/lens gaan shoppen en een mazzeltje hebben.
Dank je voor je suggestie. Het glas van mijn Nikon, een lamme Tamron lens, is niet de moeite waard om mee te nemen, maar ik zal die afweging tussen systeemcamera of bridge camera in ieder geval bewust kunnen maken. Ik ben niet voldoende ingevoerd, maar ben wel bekend met het gegeven dat Fujifilm goed heeft ingespeeld op de ontwikkeling rond systeemcamera's en op tijd is ingestapt. 18-135 klinkt trouwens als een mooie range. Niet te extreem zoombereik, maar wel flexibel, en niet te extreem voor de concessies die bij meeste zoom objectieven moeten worden gedaan. En niet in de laatste plaats, wat meer lichtsterk.

De oude Nikon heeft niet een heel grote CCD resolutie, maar met een korte lichtsterke lens kan ik die nog wel een tweede leven geven voor online fotografie. Inruilwaarde zal niet zo hoog zijn omdat de camera daarvoor al te oud is. Of ik ooit nog een nieuwe spiegelreflex zal kopen. Ik betwijfel dat sterk. Ik ben te weinig pro, en wat tweakers ook in een eerder artikel al aangaf is dat in de systeemcamera's meer ontwikkelpotentieel is dan in het spiegelreflex concept. Het kunnen kijken door de lens blijft natuurlijk altijd wel en ding. Misschien mijn vooroordeel, maar ik blijf die evf's nog steeds als een surrogaat zien. Maar ook die dingen ontwikkelen door.
Jij verwoord precies mijn gedachten. Heb de FZ1000 daarom zelf ook aangeschaft. Erg fijne camera.
Ik ook hoor. Ik was ook, na tien jaar compactcamera (Canon Ixus 70, uit m'n hoofd) eens stilletjes aan over een upgrade aan het denken. Voor mijn doeleinden zijn DSLRs van duizenden euro's overdreven, maar ik wil wel iets meer opties, omdat in de praktijk bleek dat ik het toch wel leuk vond om iets meer moeite te doen en dan mooie vakantiefoto's te nemen. Maar dan... Man, wat een opties.

Ik zit me nu dus heel erg af te vragen of dit type nu misschien toch een betere optie is dan iets als deze Canon EOS M100 . Lekker compact dacht ik, steek je eventueel zonder extra lens zo in je zak, maar kan je verder zo gek mee doen als je wilt. Maar ik moet denk ik gewoon echt even de voor en nadelen in excel zetten ofzo, want ik ben het overzicht even kwijt 😋
Maar ik moet denk ik gewoon echt even de voor en nadelen in excel zetten ofzo, want ik ben het overzicht even kwijt 😋
Twee zielen een gedachte.

Een mooi voorbeeld van het bestaansrecht van Tweakers, dat we soms een duwtje tegen de schouder krijgs in de trant van: "hee weten jullie al dat....". Een soort wakker schud moment. Zelf zit ik te weinig met mijn neus in de fotomedia om goed aangesloten te zijn. Dit soort artikelen zijn voor mij een hulp om mezelf bij de les te houden.
Canon loopt achter op het gebied van systeemcamera's, net als Nikon trouwens. Panasonic en Fujifilm doen het beiden beter op dit gebied. Het voordeel van Fuji is vooral de prijs/kwaliteit van het glas wat je er toch bij moet kopen. Hun prime objectieven zitten vaak rond de F/2.0 of beter (ze hebben een aantal F/1.2 en F/1.4 lenzen). Canon heeft 1 F/2.0 lens, de rest begint bij F/3.5.

Ga eens langs bij een fotowinkel en pak de toestellen eens vast en probeer ze eens.
Ah, dank voor die tip.

Ik zit nog echt in de ' idee-fase' hoor, nog erg aan het verkennen en inlezen in hoe en wat. Reden dat ik in eerste instantie licht richting Canon neig is dus dat ik gewoon hele goeie ervaringen heb met hun compactcamera's (zowel mijn oudje als het recentere model van m'n vriendin). Zowel qua foto's als qua interfaces/gebruiksgemak heel weinig te klagen (binnen de context, natuurlijk - je loopt in sommige situaties gewoon wel tegen beperkingen aan). Maar dat lens-argument is wel een vrij overtuigende, zoals op kwaliteit als op prijs, want dat kan je natuurlijk gewoon niet rechttrekken met softwarefuncties. Ik gok trouwens sowieso dat er niet zo heel veel verschil in gebruiksgemak zou zijn hoor, je hebt natuurlijk overal dezelfde factoren en functies om mee te spelen, dus ik kan me niet voorstellen dat dat per merk heel anders wordt aangepakt. Het is dus deels gewoon een klantloyaliteitskwestie, maar ik ben rationeel genoeg om in te zien dat dat eigenlijk geen factor moet zijn :+

En inderdaad, wat hands-on testen is natuurlijk altijd belangrijk voor dit soort dingen - juist hierbij kunnen dingen in de praktijk gewoon heel anders uitvallen/aanvoelen dan op papier of uit een review lijkt.
Is toch redelijk duidelijk? Meer zoom maar minder compact dan compacts, maar geen wisselbare lenzen zoals systeemcamera's.

Ik ben het overigens niet eens met jouw classificatie van compacts als 'onderkant markt' en systeemcamera's als 'bovenkant markt'. M.i. heeft elk van de categorieen een eigen onder- en bovenkant.

Uiteindelijk gaat het om features die voor jouw doel belangrijk zijn. De categorie volgt daar vanzelf uit.

[Reactie gewijzigd door Herko_ter_Horst op 22 juli 2024 16:33]

En waar passen de travelzoom camera’s dan?
In hetzelfde spectrum. Compact, maar wel een grote zoom range, maar meestal een kortere range en/of minder lichtsterk dan bridge camera's. En vaak toch wat minder compact dan de "normale" compacts (jaszak vs broekzak).

Punt is: categorieën zijn nuttig om ongeveer aan te duiden om wat voor camera het gaat, maar waardeloos om voor jezelf de beste camera te vinden. Er zijn zoveel opties en er is zoveel overlap tussen categorieën, zowel in prijs als in features, dat je veel beter eerst kunt kijken naar welke eigenschappen voor jou belangrijk zijn, dan naar de categorie. Die volgt vanzelf.
Een Sony RX1 serie is een serie van compact camera's. Noem jij dat de onderkant van de markt?
Waarom is USB lader een minpunt? Is toch juist ideaal. Kan je je toestel onderweg even bijladen met een powerbank.
Het kunnen laden via usb is geen minpunt, da's handig. Het niet meeleveren van een lader wel, vooral wanneer je een reserveaccu hebt. Als je die wilt opladen kun je de camera niet gebruiken.
Het niet meeleveren van een lader wel, vooral wanneer je een reserveaccu hebt.
Alleen wanneer je een reserveaccu hebt, toch? Want iedereen heeft tegenwoordig wel voldoende USB laders.
Inderdaad, waarom zou je nog een dure reserve accu kopen als elke powerbank nu een reserve accu is?
De Panasonic laadt de accu alleen bij als de camera uit is. En in ieder geval zonder batterij met met USB lader aangesloten werkt de camera niet aan. Ik moet nog testen of met een lege accu met USB aangesloten de camera wel werkt. Zo niets dan is een powerbank geen vervanger voor een 2e accu.
Ik vind het zelf geen ramp. S avonds laad ik een batterij op, ena ls die vol is laad ik de volgende batterij op.

Bij mijn DSLR heb ik 3 accus, en maar 1 oplader, en daarbij hanteer ik hetzelfde principe. Klein voordeel is daar dat ik kan schieten tijden shet laden van de volgende batterij, maar dat scenario komt bij mij eigenlijk nooit voor. Vind het geen punt.
Bij mijn RX100IV die ook met USB opgeladen wordt gebruik ik soms een powerbank om 'eindeloos' te kunnen filmen (met appje 30 minuten limiet uitgeschakeld). Ik zie USB als een echt voordeel, overal laden! en mobiel met powerbank. Mijn reserve accu had ik achteraf niet hoeven te kopen.
Uiteraard ook deels smaak en al of niet last hebben van een kabel aan je toestel.
wat mij opvalt is hoe wazig en flets de testfoto's zijn. het zijn 20 megapixel beelden maar er zit nauwelijks contrast en detail in. Mijn 4 megapixel 13 jaar oude Sony DSC S90 op zolder maakte destijds even goede buitenfoto's. er is vast een markt deze toestellen voor maar voor het zelfde geld koop je al een aardige tweedehands mirrorless of compacte DSLR met kitlens.
Dat sommige foto's wazig zijn komt, zoals in het artikel uitgelegd, doordat een onderwerp op een afstand van meerdere kilometers is vastgelegd. Als je dichtbij fotografeert doen ze het net zo goed als andere camera's - zie de praktijkfoto's.

[Reactie gewijzigd door Yero op 22 juli 2024 16:33]

Welke van de tig buiten foto's ;)

Daarnaast hoeft wazig, flets en contrast weinig te maken te hebben met 4, 20 of zelfs 100 megapixels. Het zegt niets meer dan met hoeveel pixels de camera het beeld vastlegt, wel kun je met meer pixels meer detail vastleggen.

Als de omstandigheden goed zijn kan ik zelfs met mijn 16~17 jaar oude 2 megapixel Canon A20 scherpte, kleurrijke en contrastrijke beelden schieten dus dat zegt niks.

Daarnaast leggen ze van een heel aantal foto's ook gewoon uit hoe het komt dat ze flets zijn en weinig contrast hebben.
ik doel op alle foto's ook diegene die van dichtbij genomen zijn vind ik teleurstellend als ik zie wat m'n smartphone produceert en inderdaad megapixels heeft niets te maken met contrast maar wel met detail. het betekent ook dat je 20 megapixel aan gegevens moet opslaan en er nauwelijks beeldinformatie voor terugkrijgt. ik besef ook wel dat je een camera met 10 a 12 megapixel niet meer kan verkopen vandaag de dag maar het had voor deze toestellen eigenlijk weinig uitgemaakt. integendeel, grotere pixels betekent lichtgevoeliger.
Is het het waard om de DC-FZ82 te kopen, puur voor beeldkwaliteit om vooruit te gaan op een Galaxy S7, of krijg je dan alleen de zoom en bepaalde functies erbij?

Ik lees dat de beeldkwaliteit niet veel uitmaakt doordat de sensoren dezelfde grootte hebben, maar ik kan me dit haast niet voorstellen omdat het volwaardige camera's zijn.

Daarnaast, filmt de Panasonic ook 1080p60?
Dit artikel suggereert eigenlijk waar ik al bang voor was, het verschil is dus niet zo groot :( dankjewel voor het linken haha
Het artikel is al weer een jaar oud, vrij oppervlakkig en gaat dan ook nog over oudere typen camera's vs. nieuwere smartphones. Daar heb je qua informatie vandaag niet zo veel aan, tenzij je graag bevestigd wil zien dat een smartphone net zo goed (beter?) is als een echte camera......

In werkelijkheid is het verschil er wel degelijk. Toegegeven: moderne smartphones bieden verrassend veel (camera)kwaliteit, maar een echte camera is makkelijker te bedienen en vast te houden, heeft meer mogelijkheden en biedt, mits je kiest voor grotere sensoren, absoluut meer kwaliteit.
Dat is precies het ding, de functies ontbreken er niet aan op smartphones (instelbare sluitertijd, ISO en zelfs diafragma bij de S9), en camera's met een grotere sensor zijn weer een stuk duurder. Het artikel is dan ook gericht op compactcamera's met een vergelijkbare sensor.

Ik hoopte te zien dat een dedicated camera echt een verbetering zou zijn, maar ben daarin een beetje teleurgesteld omdat je eigenlijk alleen de zoom en de formfactor krijgt, tenzij je veel meer geld gaat uitgeven.
Heb je wel eens geprobeerd om snel een functie op je S9 in te stellen? Dat gaat echt niet lekker en zeker niet snel.... en daar zit al de winst van elke "echte" camera. Dat zorgt, zelfs bij dezelfde sensorgrootte, al voor betere foto's. Met een paar vingerbewegingen heb ik m'n camera al ingesteld.
Maar uiteraard, niemand zou een smartphone met al die uitstekende knoppen willen hebben. Bovendien, zoals Patrick O al zegt: je smartphone heb je altijd bij je. De camera die je bij je hebt als je "de" foto wil maken is altijd de beste.....

Maar om, los van een zoomlens, het verschil qua foto's écht te maken zul je wat meer geld moeten uitgeven voor een camera met grotere sensor, bv. 1 inch. Dat hoeft overigens geen 2000 eurie te kosten, maar is wel duurder dan de bridge camera's uit het aangehaalde artikel.
Ik zeg altijd: als je dat verschil niet ziet of niet belangrijk vindt, dan ben je prima af met je smartphone. Ik vind een smartphone dan weer niet lekker werken, omdat ik er qua instellingen en kwaliteit van de foto's meer uit wil halen. Gelukkig zijn we daar allemaal anders in. Maak je eigenlijk alleen snapshots, dan is de smartphone prima te doen.

Nog een punt in het voordeel van een goede camera is de "bokeh", de vervaging van de achtergrond die je onderwerp als het ware benadrukt. Nieuwere smartphones passen daar een softwaretrucje voor toe, maar dat haalt het écht niet bij wat een goede lens/camera doet.

Zijlijntje: voor veel mensen is die zoom heel belangrijk. Ik heb een paar prime lenzen (vast brandpunt) en die zijn bij een vergelijkbare prijs veel mooier (betere scherpte, mooie "tekening", sneller) qua resultaat dan een zoomlens. Maar met je voeten kun je heel wat doen qua kadering/beeldvulling.

[Reactie gewijzigd door Verwijderd op 22 juli 2024 16:33]

Ik haal prima foto's uit de auto-modus op m'n S7, wat dat betreft, alleen soms is 'ie wat wisselvallig en dan is een camera waarop je kunt vertrouwen wel fijn om te hebben. Helaas zijn grotere sensoren echt een flink stuk duurder.
Ach ja, er is ook geen goed of fout. Het komt er op neer: waar ben je tevreden mee en wat mag dat kosten.

Ik heb er zelf trouwens helemaal niets mee, foto's maken met een smartphone. Ik vind het (als camera) onhandige dingen en gebruik ze hoogst zelden als camera, alleen als ik niets anders heb. Maar ik heb prachtige foto's gezien die waren gemaakt met een smartphone. Uiteindelijk is de fotograaf/foto veel belangrijker dan de camera.
Maar als je goed zoekt, is er echt wel wat leuks/goedkoops te vinden op cameragebied. Bij heel wat mensen is dat dure ding in de kast beland....
Een grotere sensor biedt inderdaad een betere beeld kwaliteit, alleen hangt er dan ook een ander prijskaartje aan... De Canon Powershot uit dit artikel bijvoorbeeld biedt ten opzichte van een goede mobiel vooral zoomfunctionaliteit, extra instellingen en een eenvoudigere bediening. Daarentegen, je mobiel heb je altijd bij je, een camera niet...
Kijk je naar de Sony RX10-IV, ja, dan heb je naast het betere zoombereik, ook gewoon betere beeldkwaliteit. Maar tja, 400 euro of 2000 euro... Iets met appels en peren...
De kwaliteit van een foto wordt deels bepaald door de sensor, deels door de (beeldverwerkings)software en deels door het objectief (je schijnt geen glas te mogen zeggen). Een objectief bepaald in grote mate hoeveel licht er op de sensor valt en daarmee ook de kwaliteit van de foto. Dat is bij een smartphone altijd minder dan bij de bovenstaande camera's. Ook is de software vaak net wat beter waardoor foto's er beter op komen te staan.
Veel review websites zijn altijd enthousiast over de Panasonics. Ik heb er twee gehad, en eerlijk gezegd viel de kwaliteit van de foto's me altijd tegen. Zeker wanneer je de foto's opblaast is de kwaliteit gewoon korrelig, niet scherp en vol met JPEG artefacts.
Heb je duurdere camera's, waaronder systeemcamera's, de duurdere bridges en DSLR's, dan is de sensor wel groter en dat merk je direct in de beeldkwaliteit.

Je merkt vooral de zoomfunctie en iets aan verbetering van de beeldkwaliteit door de betere (beeldverwerkings)software. Is dat je 300 euro waard? Of spaar je door voor een camera die wel goed is in alles wat 'ie doet?
Ik kan best een duurdere camera betalen maar vind het voor een hobby een beetje gortig om €500+ neer te leggen voor een camera :X
Hmmm... Juist voor je hobby heb je vaak meer geld over... Maar goed, ieder zijn ding... 😉
Dat geld moet je dan wel net hebben :P
Dan is er nog een verschil in lichtsterkte. De Panasonic en Sony beginnen bij een lensopening van f/2.8 voor de groothoek, terwijl Canon en Nikon uitkomen op respectievelijk f/3.4 en f/3.3.
@Yero En wat zijn de fullframe equivalenten daarvan? ;)

[Reactie gewijzigd door Olaf van der Spek op 22 juli 2024 16:33]

De lensopening maal 5,5 :*)
(niet genoemd omdat de waarden onderling worden vergeleken)
Menig lezer zal de waarden toch met waarden van andere sensorgrootten vergelijken, dus IMO zou het nuttig zijn het wel te vermelden.
Ik denk dat de meesten zich kapot schrikken als de waardes op de juiste manier met andere sensorgrootten worden vergeleken.

Maar als je de waardes geeft met als doel om ze onderling te vergelijken dan zou je de lensopening (A) moeten uitrekenen. De f waarde is alleen maar zinvol in combinatie met het aantal mm.
De lensopening is het aantal mm gedeeld door de F waarde.

En dan zie je bv dat op 24mm f/3.3 er meer licht binnen komt (7,27 ) dan 20mm f/2.8 (7,14 ) Het scheelt weinig, maar je ziet hoe misleidend alleen die f/3.3 en f/2.8 zijn.

En de 1365/6.5 en 1440/6.5 laten meer licht naar binnen dan de 1200 f/5.9 en 1200 f/6.3
210 en 221 vs 203 en 190

(voor de puristen, het is natuurlijk niet 1365 f/5.6 maar 248mm f/6.5,en een A van 38mm, maar dit was even makkelijker uit te tabel te kopieren. En voor onderling vergelijken maakt dit niet omdat ze allemaal dezelfde cropfactor hebben)

En dan toch wel leuk om de werkelijke fullframe equivalent nog even te berekenen.
24mm f/18 en 1365mm f/36
Allebei volledig diffractie gelimiteerd. Die f/18 is nog acceptabel. Dat zou je bij een fullframe nog handmatig kunnen instellen om zoveel mogelijk scherptediepte te halen ten koste van een klein beetje scherpte.
Maar f/36 kunnen de meeste fullframe lenzen niet eens omdat de boel zo onscherp word door de diffractie dat niemand dat ooit instelt.

Enige verschillen in scherpte bij de tele bereiken zal dus door software komen en niet door verschil in glas.
(Maar in de tele test shots is alles al verziekt door atmosferische omstandigheden, dus daarin zie je sowieso niks. Doe de volgende keer een klein voorwerp op 50m afstand of zo. Dat is de situatie waarin zoiets word gebruikt. Bv een bijzondere vogel in een boom of op het water)
Een waarschuwing voor degenen die de Sony Cyber-shot HX400V op het oog hebben: mijn vrouw heeft deze camera en deze is net buiten de garantietijd kapot gegaan met een storingsmelding E:62:10.

Dit wil zeggen dat de beeldstabilisatie kapot is. Gevolg: camera onbruikbaar en reparatie (vervangen complete lens unit) is bijna net zo duur als een nieuwe camera kopen (opgave reparatiekosten was 260 euro).

Als je gaat zoeken op het internet zijn er veel mensen die dezelfde ervaring hebben. Voor ons een reden om voorlopig zeker niet bij Sony naar een nieuwe camera te kijken. Jammer, de camera zelf beviel prima.
Dat had ik bij een Canon Powershot. Ook daar moest de complete lens unit vervangen worden en in dit geval was dat zelfs duurder dan een nieuwe camera... :( Bij mij was het stof was er in gekomen was, en ook dat kwam vaker voor... Tja, je krijgt waar je voor betaald zal ik maar zeggen...
Hmm vervelend. Ik heb de Sony HX400V zo'n 3 jaar geleden gehaald. Bijzonder al dat zo'n camera al een lifespan heeft van 3 jaar in de technologische wereld van vandaag.

Ik ben er heel tevreden over. Heb die camera o.a. mee gehad op diverse safari's in Zuid Afrika en ik heb daar echt hele knappe plaatjes mee geschoten. Vooral het zoombereik is fantastisch in zo'n klein formaat. Ik heb mensen zien klungelen met lenzen om die olifant of leeuw er op te krijgen en uiteindelijk werden de foto's op mijn simpele sony bekeken door de groep. Ik kreeg ze er wel snel en met een gigantische zoom mooi strak op.

Veel negatieve berichten dat de bridgecamera's het voor € 300 net niet zijn. Maar de doelgroep is heel anders dan de fanatieke fotograaf. Als ik met de Sony 1200mm ga zoomen is het plaatje soft en niet mooi. Maar zeker tm 45x zoom (1000mm?) is het voor mij echt een mooie scherpe foto, met veel kleur wat heel mooi staat in de grotere foto albums. Als ik een DSLR koop met een lens die tot 500mm kan zoomen ben ik al 5x zo veel geld kwijt en ik vind het onhandig.

Kan niet wachten om foto's in de canyons van West-Amerika te maken met de HX400 komende zomer.
knip!

[Reactie gewijzigd door gozoman op 22 juli 2024 16:33]

Ik heb dat ook meegemaakt, bij hetzelfde type. Ik heb toch een nieuwe gekocht in januari 2016, die het nog steeds doet. Afkloppen... Was nog geen €300 bij de MM tijdens BTW weg ermee dagen.
Op zich een leuke camera zo lang je niet gaat inzoomen op de pixels. Zeker voor safari's en vogels geschikt. Maar nu zou ik voor een 1 inch camera gaan.
Ik wachtte op de Canon PowerShot SX70 HS, maar die kwam maar niet. Vervolgens heb ik enkele maanden, na uitvoerig onderzoek, maar voor de Panasonic FZ82 gekozen. Blijkbaar heb ik een goede keuze gemaakt. Een groot nadeel is, dat het scherm niet kantelbaar is. En in het licht zijn de foto's niet zo fantastisch.
Je bedoelt met weinig licht neem ik aan
Ja, met weinig licht bedoel ik. Er treedt snel wat ruis op, vooral als je nog gaat inzoomen in situaties met weinig licht.
Dat is volgens mij inherent aan de kleine sensor. Door zoomen zal ook het diafragma verkleinen en komt er nóg minder licht op de sensor. Minder licht - > hogere iso. Hogere iso - > meer ruis.
Ik zie dit wel als optie voor de komende vakantie. Ik heb een Nikon D60 en D3200 maar het is toch een gedoe om op vakantie in de hitte weer een extra tas mee te slepen en on the spot lenzen te gaan wisselen.

Jammer dat de Panasonic niet te koop is voor €279,- De webwinkel heeft 'm niet op voorraad.

Laagste prijs met beschikbaarheid is €295,- bij CameraNu.
Kamera Express heeft nu een aanbieding, €295 plus extra accu.
Dank je! Ik heb mezelf iets meer gegund en daar vanmiddag een Sony A6300 met extra 55-210 lens én accu gekocht.

Met het 16-50 lensje veel compacter dan de spiegelreflex en met de extra lens toch redelijk profi filmpjes maken.
Dus je wil niet lenzen wisselen en een extra tas meenemen... En als oplossing koop je een mirrorles waarbij je lenzen moet wisselen en een extra tas moet meenemen. O-)

Krijg het gevoel dat je graag mooie filmpjes wilde kunnen maken en ook mooie foto's. En dan is de a6300 een beest van een camera.

Ik heb zelf een TZ100 gekocht om niet te zeulen. 10x zoom, 1" sensor, 4K video. En past in je broekzak.

[Reactie gewijzigd door Waah op 22 juli 2024 16:33]

Zoiets haha! Maar dan wel een stuk compacter. Ik was stiekem ook al aan het koekeloeren voor een goede videocam, de Sony is een van de beste combo's :)
Ik heb ook heel lang gekeken naar de a6300. Om dezelfde redenen. Maar voor mij is het teveel gedoe met wisselen. Ik film vooral mijn kinderen, en het moment is dan al voorbij als ik moet wisselen.

Maar de beelden van de a6300 zijn echt super. En IMHO is mirrorless ook de toekomst van foto/video juist omdat daar WEL geinnoveerd wordten bij dslr absoluut niet.
Het was ook wel even een afweging hoor. De Sony is echter compacter dan een systeemcamera en veel compacter dan mijn oude D3200 met 18-55. De grote lens van de Sony is ook nog eens vrij compact dus gaat het net wat eenvoudiger mee. :-)
Vraagje: ik gebruik nu mn Iphone7 voor steden/architectuurfotografie, is de FZ82 een grote vooruitgang of is de kwalteit niet veel beter?
Een fixed lens is veel makkelijker te maken en geeft vaak betere kwaliteit. Dus zelf verwacht ik niet echt vooruitgang. Juist omdat een super zoom over het hele bereik matig is. Dat komt pas bij een grotere sensor en een betere (fixed) lens. Maar dan ben je heel veel meer geld kwijt.

Ik heb ze niet vergeleken, maar verwacht dat de iPhone betere groothoekfotos maakt. Als je de iPhone 1200x gaat zoomen verliest die het vast

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.