Inleiding
Samengevat
Huaweis Mate 9 is een grote telefoon met zijn 5,9"-lcd en daarom niet voor iedereen. Toch heeft hij een beperkte omvang in verhouding tot zijn schermgrootte. Hoewel het ontwerp zelf misschien niet zo spannend is, heeft hij een degelijke bouwkwaliteit. Je kunt er een tweede simkaart of een geheugenkaart in kwijt en de luidspreker is van bovengemiddelde kwaliteit voor een smartphone. Het grote scherm leent zich goed voor gamen, en foto's en video's kijken, hoewel de resolutie aan de lage kant is. Mede daardoor gaat hij wel langer mee op een acculading, wat een sterk punt is van de Huawei Mate 9. Huawei-toestellen hebben de Emui-skin en die is niet populair. Versie 5.0 heeft bijzonder veel opties, wat soms ten koste gaat van het overzicht. In het algemeen werkt en oogt het beter dan voorheen. De camera van de Mate 9 kan zich redelijk meten met de high-end concurrentie, maar de tweede camera voegt wat ons betreft niet veel toe. Al met al is de Mate 9 een compleet, luxe en praktisch toestel, waarvan we gezien de prijs nog net iets meer hadden verwacht.
Eindoordeel
De Mate-serie van Huawei kenmerkt zich door een goede accuduur en enorme schermen. Dat laatste vindt lang niet iedereen fijn, dus de toestellen bedienen een specifiek deel van de markt. De belangrijkste smartphone in deze categorie had dit jaar de Note 7 van Samsung moeten zijn. Helaas hadden veel accu's in dat toestel last van spontane ontbrandingsverschijnselen, waardoor de mensen bij Huawei wellicht gniffelend in hun handen wreven. Er is namelijk maar een beperkt aantal alternatieven voor wie een enorme telefoon prefereert.
/i/2001347679.jpeg?f=imagenormal)
Het aantal concurrenten met een grote accucapaciteit en -duur is in de loop der tijd wel toegenomen. Zo bleek de Moto Z Play onlangs een absurd goede accuduur te hebben en hebben toestellen als de vriendelijk geprijsde Lenovo P2 en de grote HP Elite x3 bijvoorbeeld ook een flinke accucapaciteit.
De Mate 9 is echter meer dan zijn enorme scherm en accu. Ook de soc ziet er op papier uit als een kunststukje. Waar de grafische prestaties van Kirin-chips vaak wat tegenvielen, heeft Huawei naar eigen zeggen de meeste winst geboekt. Of dat ook echt zo is en natuurlijk hoe goed de Mate 9 zich gedraagt als dagelijkse smartphone, lees je in deze review.
Behuizing
Je zou kunnen zeggen dat Huawei het met zijn Mate-serie op safe speelt. De smartphones blinken niet uit in uiterlijk vertoon en zijn eigenlijk vooral praktisch ontworpen, degelijk gebouwd en goed afgewerkt. Een spraakmakend design hebben ze meestal niet. Het Chinese bedrijf zet die lijn voort met zijn Mate 9.
/i/2001347547.jpeg?f=imagenormal)
De voorkant van het toestel bestaat voor een groot deel uit scherm en heeft dan ook kleine bezels. Dat is erg fijn voor een toestel met een maar liefst 5,9" groot scherm.
Toestel |
Mate 9 |
Mate 8 |
Hoogte/diepte |
7,9mm |
7,9mm |
Breedte |
78,9mm |
80,6mm |
Lengte |
156,9mm |
157,1 |
Relatieve schermgrootte |
77,5% |
78,4% |
Gewicht |
190g |
185g |
De afmetingen liggen net iets onder die van voorganger Mate 8, maar door het 0,1" kleinere scherm ligt ook de relatieve schermgrootte net iets lager dan bij dat toestel. Alsnog is dat een prima verhouding en het heeft tot gevolg dat het toestel weliswaar enorm is, maar niet enormer dan noodzakelijk. Een smartphone met een dergelijk groot scherm is altijd wat lastiger vast te houden en te bedienen dan eentje met een veel kleinere display. De Mate 9 is ongeveer even groot als een iPhone 7 Plus en maar nipt groter dan een Pixel XL. Aangezien die allebei 5,5"-schermen hebben, is dat erg netjes. Ook de vorm van het toestel met de iets gebolde achterkant heeft tot gevolg dat de Mate 9 in elk geval niet zo groot aanvoelt als zijn schermgrootte doet vermoeden.
Op de voorkant van het toestel is dan ook niet veel te zien. Noemenswaardig is dat er een gekleurd lednotificatielampje rechts naast de frontcamera zit. De luidspreker is onder op het toestel geplaatst, waardoor hij geen ruimte op de kin van de smartphone inneemt. Als je media afspeelt, doet ook de luidspreker boven het scherm mee, waarbij deze wel een ondergeschikte rol speelt bij de meer bombastische luidspreker onderop. Het stereogeluid dat uit de Mate 9 komt, is van bovengemiddelde kwaliteit. De hoge tonen kunnen wat snerpend zijn, maar voor een smartphone heeft de Mate 9, waarschijnlijk door zijn relatief grote behuizing, vooral een lekker basje.
De licht glooiende achterkant van het toestel is iets spannender. Daar zien we de dubbele ledflitser- en laserautofocusmodule met in het midden de iets uitstekende dubbele camera met de merknaam Leica daarop. Onder de camera's zit de vingerafdrukscanner. Het is een FPC1025 van Fingerprint Cards, wat dezelfde sensor is als in de Google Pixel. Dat deze op de achterkant zit, is niet in alle situaties handig. Als je hem zou willen ontgrendelen als hij op tafel ligt of wanneer hij in een autohouder zit, kan het wat omslachtig zijn.
De scanner registreert je vinger erg snel, maar het duurt jammer genoeg iets langer dan bij sommige andere high-end toestellen voordat je daadwerkelijk iets ziet. De vingerafdrukscanner kun je ook gebruiken als sluiterknop, om een gesprek aan te nemen en als touchpad om te bladeren door foto's en om het meldingenscherm tevoorschijn te halen. Van al deze functies vonden we eigenlijk alleen die laatste soms handig.
Aan de bovenkant van de telefoon bevindt zich een infraroodblaster, die werkt met de bijgeleverde app genaamd Slimme Afstandsbediening. In specifieke situaties kunnen we ons voorstellen dat dit handig is, maar als dagelijkse afstandsbediening zouden we hem zeker niet aanraden. De blaster is, zoals bij de meeste smartphones die we getest hebben, zo zwak dat je heel precies moet richten en dat is al snel vervelend. Ook kun je helaas geen 'activiteiten' aanmaken. Je kunt dus niet, bijvoorbeeld als je een film gaat kijken, alle apparaten die je daarbij gebruikt, met één druk op de knop aan en op het juiste kanaal zetten.
Op de linkerzijde van de Mate 9 zit de simlade, waar je twee simkaarten óf een simkaart en een micro-sd-kaart in kunt stoppen. Dat betekent dat je niet het geheugen kunt uitbreiden en tegelijk twee simkaarten kunt gebruiken, maar we waarderen de uitbreidbaarheid uiteraard wel. Of je een geheugenkaart nodig hebt is overigens zeer de vraag, want de Mate 9 heeft standaard maar liefst 64GB opslaggeheugen, wat de meerprijs van honderd euro ten opzichte van de Mate 8 enigszins goedmaakt.
De bouwkwaliteit van de Huawei Mate 9 is erg goed. Hij tordeert niet makkelijk, ondanks zijn grootte, en alle knoppen en andere elementen voelen stevig aan. De achterkant is geheel van aluminium, behalve de bovenste en onderste strips, die van kunststof zijn om de antennes goed te laten functioneren. Het toestel lijkt verder niet snel te krassen. Als je daar alsnog bang voor bent, kun je er natuurlijk een hoesje omheen doen en het leuke is dat je die gratis bij de Mate 9 krijgt. Deze doorzichtige case krast overigens wel erg snel, aangezien hij van hard plastic is. Ook zit er standaard schermbeschermfolie op het scherm van de Mate 9.
Scherm en accuduur
Het scherm van de Mate 9 stelt ons een beetje teleur. Hoewel we geen fan zijn van schermen met een overdreven hoge resolutie, is 1920x1080 pixels voor een 5,9"-scherm anno 2016 toch wat weinig. Niet dat je bij de resulterende 373ppi de pixels heel goed kunt onderscheiden, maar je kunt het verschil met een scherm met 2560x1440 pixels zeker zien op korte afstand. Vooral bij het gamen of bekijken van foto's of video's is dat jammer, want dat wil je op de best mogelijke manier doen op een smartphone met een enorm scherm. Wel zeggen we er meteen bij dat de relatief lage resolutie een positieve invloed heeft op de accuduur, zoals je hieronder kunt lezen.
Verder zijn veel high-end Android-smartphones over op oledschermtechnologie. De contrastwaarden van lcd's doen altijd onder voor die van oleddisplays, zoals je wellicht weet. Daarnaast vereist Googles vr-platform Daydream een oledscherm vanwege de lagere latency en is een quad-hd-resolutie te prefereren voor het platform, al is dat geen vereiste meer voor het platform. Het zou een prijzige telefoon als de Mate 9 sieren als het scherm kort gezegd wat 'luxer' uitgevoerd was. Dat het dat niet is, onderstreept het voornamelijk praktische karakter van het toestel.
Alsnog kan een mooie lcd natuurlijk meer dan prima zijn voor je dagelijkse bezigheden, dus laten we eens kijken naar onze schermmetingen.
- Maximale helderheid
- Contrastwaarde
Met de maximale helderheid zit het meer dan goed. Er zit geen boostmodus op het toestel, waarbij de helderheid bijvoorbeeld bij direct zonlicht nog wat omhooggaat, maar dat is over het algemeen ook niet nodig. We hadden geen moeite met het aflezen van het scherm bij felle zon. Ook zijn de kijkhoeken van het scherm uitmuntend, waarbij je nauwelijks verkleuring of vervaging ziet als je onder een hoek op het scherm kijkt.
De meeste concurrenten van de Mate 9 hebben een oledscherm, met schier oneindige contrastwaarden, maar we hebben de Mate 9 even naast een aantal recente toptelefoons met lcd gezet. De contrastwaarde van de lcd ligt boven het niveau van de iPhone 7 Plus en dat is erg hoog voor een lcd. De kleuren springen dan ook lekker uit het scherm en de welbekende grijze waas bij zwartweergave zie je alleen een beetje als je onder een grote hoek kijkt. Zeker voor een lcd is het scherm van de Mate 9 dan ook in orde.
We hebben het scherm van de Mate 9 gemeten bij standaardinstellingen en met de kleurtemperatuur op Warm. De instelling Warm kwam daarbij als de betere uit de bus wat het weergeven van ac
curate kleuren betreft. Standaard worden de kleuren van het scherm vrij blauw weergegeven, wat fabrikanten meestal doen om wit witter te doen lijken. In de warme instelling komt de kleurtemperatuur meer in de richting van het afgesproken ideaal van 6.500 kelvin. Dat alles is echter niet heel boeiend in dit geval, omdat je de kleurtemperatuur helemaal zelf kunt instellen. Dat is fijn als je belang hecht aan een accurate kleurweergave. Wel gaat het wat ten koste van de maximale helderheid als je de kleuren anders instelt dan de standaardinstelling.
In het screenshot hiernaast zie je hoe je de kleurtemperatuur kunt instellen voor de accuraatste kleurweergave, waarbij er over de hele linie nog altijd te weinig rood in de kleurenmix zit. De kleurtemperatuur zit bij deze instelling rond de 7.100 kelvin.
Accu
Het scherm heeft dan misschien niet zo'n hoge resolutie voor het formaat scherm, maar dat zou wel ten goede moeten komen aan de accuduur. Een lager aantal aan te sturen pixels kost namelijk simpelweg minder energie. De accuduur is een sterk punt van de Mate-serie en Huawei mikt ook met de Mate 9 weer op een bovengemiddelde accuduur. Net als de Mate 8 heeft de Mate 9 een accucapaciteit van 4.000mAh.
- Accutest - browsen
- Accutest - video kijken
Zoals gebruikelijk hebben we onze eigen accutests gedraaid en de resultaten zijn op het niveau dat we verwachtten. Bij de browsetest laten we de telefoon op een vaste helderheid van 250 candela per vierkante meter door een aantal websites scrollen totdat de accu leeg is. Daarbij is de zuinigheid van de soc een factor. Ten opzichte van de toestellen waarmee we hem hier vergelijken, heeft de Mate 9 de grootste accucapaciteit en een beperkte schermresolutie. Hij houdt het in de test dan ook lang uit, maar niet zo lang als de Mate 8.
In de videotest zijn de toestellen met oledscherm zoals gebruikelijk in het voordeel, door het ve
rminderde energiegebruik bij zwartweergave. De pixels in een oledscherm worden uitgeschakeld als ze zwart weergeven. Aangezien video's doorgaans veel donkere kleuren bevatten, winnen de toestellen met oledscherm het hier van de Huawei Mate 9. Voor een telefoon met lcd houdt de Mate 9 het echter erg lang uit. Veel kleinere telefoons trekken het in deze test bijvoorbeeld maar zo'n acht à negen uur. Opvallend is dat de Mate 9 hier zijn voorganger wel verslaat.
Hoewel dat natuurlijk altijd lastig te zeggen is, schatten we ons gebruik als iets boven gemiddeld. Zo hebben we een paar weken rondgelopen met de Mate 9 en in die tijd hield de smartphone het telkens zo'n anderhalve dag uit. Dat is in de praktijk een prima accuduur voor een smartphone uit 2016.
De Mate 9 wordt geleverd met SuperCharge-lader. We hebben gemeten hoeveel procent de accu vol is na een half uur aan de lader en dat valt niet bepaald tegen. Hij neemt de plek van de OnePlus 3T over als koploper op dit gebied.
Hardware en prestaties
Huawei had het op processorkracht al goed voor elkaar, maar liep met zijn eigen Kirin-socs wat achter op grafisch gebied. Met de Kirin 960 moet dat verleden tijd zijn. In de Kirin 950 van de Mate 8 zaten vier Mali T880-cores. In de Kirin 960 zitten acht ARM G71-kernen en deze gpu heeft voor het eerst de nieuwe Bifrost-architectuur. Dat is een architectuur die grotendeels is gebaseerd op thread level parallelism, of tlp, in plaats van instruction level parallelism, of ilp. Dat is een transitie die vergelijkbaar is met die van AMD in 2001 met de overstap van de TeraScale- naar de Graphics Core Next-architectuur, alleen hebben we het in het geval van ARM natuurlijk over mobiele chips. De voordelen van tlp zijn dat het minder van de cpu vergt, energiezuiniger is en er kort gezegd meer grafische kracht per vierkante millimeter uit een die kan worden gehaald, wat voor mobiele gpu's natuurlijk belangrijk is.
Door de vier extra grafische kernen en bovenstaande voordelen zou de ARM G71MP8-gpu in de Kirin 960 maar liefst 180 procent sneller zijn dan de Mali T880MP4 van de Kirin 950, maar de Kirin 960 boekt ook vooruitgang op cpu-gebied, hoewel dat lang niet zoveel is. De Kirin 960-processor zou op singlecore-gebied tien procent en op multicore-gebied achttien procent sneller zijn dan de Kirin 950 uit de Mate 8. Hij moet echter wel een stuk zuiniger zijn dan zijn voorganger.
Het is een quadcore-soc, geproduceerd op het 16nm-finfet-procedé van TSMC, met een big.Little-ontwerp. Hij heeft vier snellere A73-cores op 2,4GHz voor intensieve taken en vier zuinigere A53-cores die maximaal draaien op 1,8GHz. De A73-cores worden voor het eerst gebruikt in de Kirin 960 en zijn gebaseerd op de Cortex A17-architectuur. Ze zijn sneller en zuiniger dan de A72-kernen van de Kirin 950, die overigens niet op dezelfde architectuur gebaseerd zijn. De gpu en cpu zijn verder ook met elkaar verbonden via de nieuwe, zuinigere Cache Coherent Interconnect, genaamd CCI-550, van ARM.
De Kirin 960 heeft ook een nieuwe geheugencontroller, die de 4GB lpddr4-1800 aanstuurt, en de chip heeft bovendien ufs 2.1-opslaggeheugen, als vervanging voor het tragere emmc-geheugen. De modem heeft ondersteuning voor lte cat. 12 en 13, wat downloadsnelheden tot 600Mbit/s en uploadsnelheden tot 150Mbit/s ondersteunt. Al met al genoeg vooruitgang op het eerste gezicht.
Benchmarks
Van al die informatie over hoe de Kirin 960 in elkaar zit, krijgen we altijd trek in benchmarks, dus die hebben we snel losgelaten op de Mate 9.
- Native
- Java
- Native (singlecore)
- Java (singlecore)
AndEBench meet de rauwe snelheid van de processor. Bij de native tests wordt de taal die de processor zelf begrijpt, door de processor geduwd en daarbij is er wat minder prestatiewinst ten opzichte van de Mate 8 dan beoogd. Als we kijken naar de Java-tests, lijkt het erop dat er wel wat winst is gemaakt bij het optimaliseren voor Android. Java is immers de code waarin Android-apps geschreven zijn. We moeten bij deze benchmark in het achterhoofd houden dat het bijna nooit voorkomt dat de processor vol belast wordt, zoals bij deze benchmark, en dat de invloed hiervan op de praktijk dus niet enorm is.
De cpu is niet het enige wat de snelheid van een smartphone bepaalt; de snelheid van het gebruikte flashgeheugen is daarbij ook van belang en varieert vaak per smartphone. We hebben daarom de synthetische Androbench-test uitgevoerd.
- Seq. lezen
- Seq. schrijven
- Willekeurig lezen
- Willekeurig schrijven
Door het nieuwe ufs 2.1-opslaggeheugen presteert de Mate 9 bij Androbench een stuk beter dan zijn voorganger, die maar matig uit de bus kwam. De prestaties zijn over het geheel genomen meer dan op niveau, waardoor een van de mindere punten van de Mate 8 niet meer voor de Mate 9 geldt.
RLBenchmark is een iets meer praktijkgerichte test. De soc krijgt een vaststaand aantal lees- en schrijfopdrachten die moeten worden uitgevoerd op een SQLite-database. De snelheid van het opslaggeheugen is hierin grotendeels bepalend. De Mate 9 blijkt ook hier bijzonder snel, waarmee het opslaggeheugen in zijn geheel een dikke voldoende krijgt.
PCMark simuleert dagelijkse taken, zoals het bewerken van beelden, videomontage en tekstverwerken, en kijkt vervolgens hoe snel de smartphone daarbij is. Het is een praktijkgerichte test en de goede uitslag komt dan ook overeen met hoe de Mate 9 in de praktijk aanvoelt, vooral bij zwaardere taken.
Benchmarks geven een indicatie van de potentiële snelheid van een toestel, maar de praktijk is soms wezenlijk anders. In het geval van de Mate 9 komen de benchmarks doorgaans goed overeen met de praktijk. Het toestel is vlot in gebruik. Wisselen tussen apps, bewerkingen uitvoeren en bijvoorbeeld apps starten gaan bijzonder rap. In vergelijking met de OnePlus 3T viel ons wel op dat de Mate 9 beduidend meer frames dropt bij het scrollen op webpagina's. In de benchmarks vinden we echter geen indicaties terug voor deze uitzondering op de souplesse van de Mate 9.
Grafische prestaties
- Ice Storm Unlimited
- Car Chase onscreen
- Car Chase offscreen
Op grafisch gebied kan Huawei met de G71MP8-gpu die in de Kirin 960 zit, de concurrentie weer een beetje bijbenen. Vooral als de resolutie van de toestellen meespeelt, doet de Mate 9 goede zaken, zoals je kunt zien bij de onscreen-test van Car Chase. De Mate 9 heeft dan ook een vrij lage resolutie in verhouding tot veel concurrenten. Dit is echter wel representatief voor de praktijk als je een spelletje speelt, want dat is natuurlijk de resolutie die daadwerkelijk getoond wordt. De chip zelf is snel en veel meer op het niveau van de contemporaine concurrentie dan de chip van vorig jaar was, maar hij doet nog wel wat onder voor zijn rivalen. In de praktijk draaien mobiele games van nu meer dan prima op de Mate 9.
Software
In het verleden hadden we behoorlijk wat moeite met de Emui-skin die Huawei als een dikke deken over Android heen legt. De softwarelaag leek een matig vormgegeven poging om Android zoveel mogelijk om te bouwen tot iOS. Dat is onnodig en ongewenst, want Android is op zichzelf al tijden een bijzonder goed mobiel besturingssysteem. Het Chinese Huawei nam zich al enige tijd voor om de software meer toe te spitsen op westerse gebruikers, maar slaagde daar tot nu toe niet echt in.
Met de Mate 9 introduceert Huawei echter Emui 5.0, dat over Android 7 heen gestreken is. Het is in het afgelopen jaar op diverse manieren al duidelijk geworden dat de westerse gebruiker meer dan voorheen centraal staat bij de ontwikkeling van nieuwe toestellen en Emui. In het geval van Emui 5.0 wordt dat onder meer duidelijk doordat de Egeïsche zee en het eiland Santorini als inspiratie dienden voor de nieuwe skinversie. Deze aanpak is typerend voor Huaweis marketingafdeling, maar de grote vraag is natuurlijk of dat nu eindelijk resulteert in een beter Emui.
Wat uiterlijk betreft is dat zeker het geval. Zo ontbreken de hokjes waar de app-iconen in geplaatst waren, wat de vormgeving netter en rustiger voor het oog maakt. De iconen van Huaweis eigen apps zijn vernieuwd en ook dat is een verbetering. Ze hebben een eigen stijl en zien er strak uit, waar ze eerder net-niet-kopieën waren van hun iOS-equivalenten.
Ook meteen een verademing zijn de meldingen. Ze zijn een stuk overzichtelijker en bevatten meer informatie dan voorheen. En wat vinden we in de instellingen terug? De appdrawer kan ingeschakeld worden; dat ruimt het thuisscherm lekker op. Helaas zien we wel weer wat bloatware, zoals een Booking.com-app, News Republic en veel apps van Huawei zelf. De meeste zijn te verwijderen, maar apps als Weer, Kladblok, Bestanden en Geluidsrecorder bijvoorbeeld niet. Die gooien we dan maar in één vuilnismapje.
Emui 5.0 zit boordevol opties en optimalisatiemogelijkheden. Als Tweakers zijn we natuurlijk niet vies van aanpasbaarheid, maar het gaat wel wat ten koste van het overzicht. Zo moesten we soms goed zoeken naar bepaalde instellingen. Hoewel het fijn is dat Huawei een aantal goede dingen van stock Android heeft overgenomen, is de skin nog steeds verre van dat.
Niet iedereen zit er misschien op te wachten, maar bepaalde extra's die Huawei in Emui heeft gestopt, kunnen zeker handig zijn. Zo leert de Mate 9 van je gedrag. Het systeem moet ervoor zorgen dat apps die je vaak gebruikt, meer cpu-kracht en geheugen toegewezen krijgen en daarnaast moeten die apps minder snel uit het werkgeheugen verdwijnen. Dat eerste is moeilijk objectief te testen, maar het is wel het eerste toestel dat we in handen krijgen dat niet hapert bij het scrollen door onze contactenlijst in WhatsApp, en dat is een app die we vaak gebruiken. Bij het scrollen door webpagina's hapert de Mate 9 zoals op de vorige pagina gezegd echter juist iets meer dan bijvoorbeeld de OnePlus 3T.
Verder is het geheugenmanagement redelijk agressief, aangezien de zevende of achtste app doorgaans bij het multitasken alweer uit het geheugen is. Het lijkt er wel op dat een app die we wat meer gebruiken, soms nog in het geheugen staat, waar een minder gebruikte app die korter geleden is gestart, alweer uit het geheugen verdwenen is. Bij gebrek aan een waterdichte testmethode geven we Huawei het voordeel van de twijfel en willen we geloven dat de Mate 9 inderdaad kijkt naar gebruiksgedrag om te optimaliseren. Hoe dan ook, het is iets wat in principe alleen maar een voordeel kan zijn en waarmee het hopelijk langer duurt voordat het toestel na verloop van tijd langzamer wordt.
De meldingen van energie-intensieve apps op de achtergrond zijn in het begin wel een klein beetje vermoeiend. Je krijgt namelijk vrij regelmatig een melding waarin een app genoemd wordt die in verhouding veel energie eet. Vervolgens kun je dan wel per app bepalen dat je er geen melding meer over wil krijgen. De opties hierbij zijn een voorbeeld van waar het ook op taalkundig gebied nog wat beter kan bij Emui. Zo heet de tweede optie bij de details van het stroomverbruik van een app 'systeem activeren', wat betekent dat de app na een gepland interval wakker wordt om zijn ding te doen. Dat soort dingen komen we vaker tegen in Emui en had Huawei wat ons betreft wat helderder kunnen formuleren.
Los van de kritiekpunten kan deze optie zeker handig zijn. Je kunt zien hoeveel cpu-tijd een app heeft gebruikt, en hoelang de gps- en wifi-functionaliteit zijn aangesproken door de app. Naar aanleiding daarvan kun je besluiten om de app te sluiten als je de telefoon vergrendelt en zelfs helemaal niet meer ongevraagd wakker laten worden.
Al met al kun je in Emui enorm veel instellen, wat het zeker een toestel maakt dat interessant is voor tweakers. Zo kun je zelfs instellen welke apps een getalletje bij het app-icoon mogen weergeven en kun je aangeven of apps moeten doorschuiven als je een app verwijderd. Verder kun je de grootte van de items op het scherm aanpassen, thema's instellen, de volgorde en soorten navigatieknoppen veranderen en het scherm met een swipe kleiner maken voor typen met één hand. Dit alles om aan te geven tot op welk niveau je het toestel kunt instellen. Waar Emui eerder op iOS wilde lijken, is het op dit vlak juist mijlen ver weg van Apples mobiele besturingssysteem.
De optie om documenten, foto's, video's en audio in een kluis te stoppen in Huaweis app Bestanden is een handige functie die we ook op de Note 7 zagen. Verder heeft Huawei de functie App-tweeling toegevoegd. Daarmee kun je van apps als WhatsApp of Facebook een tweede versie installeren en bijvoorbeeld een zakelijk WhatsApp-account in de ene en een privéaccount in de andere app gebruiken. Dit zijn voorbeelden die laten zien dat de Mate 9 ten dele gefocust is op zakelijke gebruikers.
We kwamen helaas ook in Emui 5.0 weer een paar dingen tegen die niet zo lekker werken. Het vervelendste was dat het scherm keer op keer aansprong tijdens het telefoneren, waarna ons oor het aanraakscherm ongevraagd begon te beïnvloeden. Doorgaans was het alleen afleidend, maar ook dat is soms onhandig tijdens een telefoongesprek. Ook werkte het automatisch kantelen van het scherm niet altijd even goed mee en zo zijn er meer kleine onvolkomenheden, hoewel de irritaties veroorzaakt door de interface zelf met de nieuwe Emui inmiddels tot een minimum beperkt zijn.
Emui was wat ons betreft vaak de grootste reden om niet voor een Huawei-toestel te kiezen. Met de komst van versie 5.0 is dat deels veranderd. We hebben nog steeds onze ergernissen, maar over het algemeen werkt de skin een heel stuk fijner dan voorheen en ziet hij er iets overzichtelijker en vooral strakker uit.
Camera's
De Mate 9 heeft, zoals wel meer smartphones dit jaar, een dubbele camera en de manier waarop die wordt gebruikt, is gelijk aan die van de Huawei P9. De zwart-witsensor heeft twintig megapixels en de kleurensensor heeft twaalf megapixels. Beide hebben een diafragma van f/2,2, optische beeldstabilisatie en een dualledflitser, en je kunt er 4k-video mee opnemen.
De camera van de Mate 9 is niet de snelste waarmee we hebben gewerkt. Het afdrukken duurt soms eventjes, wat nu en dan vervelend is. Ook staat er dan vaak in beeld dat je het toestel nog even stabiel moet houden, omdat de Mate 9 het beeld aan het verscherpen is. Het focussen hebben we ook wel eens sneller gezien. Dat alles doet enigszins afbreuk aan het gevoel van even snel een kiekje maken.
De camerasoftware is erg uitgebreid, zoals we dat ook op de rest van het toestel terugzien. In de camera-app is dat soms niet gewenst, want het duurt een tijdje voordat je doorhebt waar alle instellingen staan en het gaat ten koste van het overzicht. Bovendien moesten we, als we te snel waren, soms twee keer tikken op een modus en het is toch jammer dat de camerasoftware je bewegingen niet altijd kan bijhouden. Natuurlijk zijn wij beroepshalve gewend om behoorlijk snel door de menuutjes heen te tikken, dus misschien heeft niet iedereen er erg in. In elk geval voelde de camerasoftware voor ons niet heel vloeiend aan in verhouding tot de rest van de software.
Drie reuzen vergeleken
We hebben de Mate 9 naast de Pixel XL en de iPhone 7 Plus gehouden. Hou hierbij in je achterhoofd dat de Mate 9 de goedkoopste van de drie is. We kozen voor deze toestellen, omdat we denken dat de Pixel XL en de iPhone 7 Plus tot de interessantste alternatieven behoren voor de Mate 9. Bij deze fotovergelijking hebben we ons gefocust op moeilijke omstandigheden, omdat je daarbij het kwaliteitsverschil het beste ziet.
Eén ding dat direct opvalt als je de foto's van de Mate 9, Pixel XL en iPhone 7 Plus vergelijkt, is de superieure hdr+-modus van de Pixel. Daardoor is het dynamisch bereik groot en zie je dus meer details in gebieden die bij de andere smartphones overbelicht zijn en daardoor details verliezen. Op dat gebied wint de Pixel XL dan ook; kijk maar eens in de foto van de reuzenteddybeer naar de lichtbakken van de winkels. Ook de iPhone 7 Plus wint het op dat gebied van de Mate 9, wat je het beste ziet aan de foto's van de kerstboom en het plein met het witte standbeeld in het midden. De Mate 9 laat bij die laatstgenoemde serie een donkere foto zien, waarbij het standbeeld alsnog overbelicht is. Bij de iPhone 7 Plus is het standbeeld nog te onderscheiden en is de rest van het beeld amper donkerder. Ook in de wolkenlucht op de foto's van het uitzicht op het IJ zie je in de lucht meer visueel informatieverlies dan bij de andere twee toestellen.
Over de hele linie zien we dat de Mate 9 wat minder details laat zien dan met name de iPhone. Deze laatste kiest stelselmatig voor veel lagere isowaardes, waardoor er minder ruis optreedt of minder ruisonderdrukking hoeft te worden toegepast. Bij de kerstboom kiest de Pixel XL voor een nog hogere isowaarde in combinatie met een kortere sluitertijd dan de Mate 9. Maar hoewel er niet per se meer detail in de foto van de Pixel XL zit, is het resultaat wel beter naar ons idee. De iPhone 7 Plus weet meer detail te behouden en 'overdrijft' wat minder, waardoor dat toestel de meest realistische weergave laat zien.
Wat kleurechtheid betreft wint de iPhone 7 Plus het in deze fotoserie, dicht op de hielen gezeten door de Mate 9. Hoewel het mooie foto's oplevert, laat de Pixel XL warmere kleuren zien dan de realiteit. Hij stelt de witbalans dus niet helemaal juist in. Je ziet dat goed bij de foto van de ingelijste Jacques Tati-poster en het overzichtshot over het IJ.
Vooropgesteld dat alledrie de camera's goede prestaties leveren, winnen de iPhone 7 Plus en Google Pixel XL het over de hele linie genomen van de Mate 9, maar enorme kwaliteitsverschillen zijn het niet. We kunnen ons bijvoorbeeld voorstellen dat je liever de de foto's van de Mate 9 ziet dan de weliswaar goed bruikbare, maar wat overdreven resultaten die de Pixel XL soms geeft. Dat blijft een kwestie van smaak, zoals de flinke verscherping die een Samsung Galaxy S7 toepast, voor sommigen mooi kan zijn en voor anderen juist storend. In het algemeen geldt dat de Mate 9 weliswaar geen wondercamera heeft, zoals Huawei je wil doen geloven met zijn dubbelecamera-implementatie, maar dat hij wel beelden schiet die op het niveau zitten van wat je mag verwachten voor een toestel in de prijsklasse onder de iPhone 7 Plus en Google Pixel XL.
Video
Op videogebied scoort de Mate 9 ook redelijk en is wat we zien op hetzelfde niveau als de foto's. Zoals we ook bij de foto's zagen, worden de beelden wat ruizig als het licht minder wordt, waarschijnlijk door de beperkte diafragmaopening van f/2,2. Zoals gezegd kun je 4k-video opnemen met de Mate 9 en dat doet hij met de h265-codec. De beeldstabilisatie in video's functioneert redelijk, maar laat kleine 'trillingen' in het beeld zien als je bijvoorbeeld een trap afloopt, iets wat de Google Pixel XL beter voor elkaar heeft.
De frontcamera van de Mate 9 heeft een achtmegapixelsensor met een diafragma van f/1,9, wat vrij lichtsterk is. We hebben de frontcamera niet zo uitgebreid getest als de camera's achterop, maar het viel op dat hij nog aardig wat detail vastlegt bij matige lichtomstandigheden. Verder is er natuurlijk weer de Perfect Selfie-modus, waarmee je je gezicht kunt laten gladplamuren, bleken en vervormen. We blijven het een leuke functie vinden voor feesten en partijen.
Dubbele camera 2.0
Huawei kwam eerder dit jaar met een dubbelecamera-implementatie die kort gezegd interessant klonk, maar in de praktijk niet veel voordeel bood. Met de Mate 9 introduceert Huawei een soort 2.0-versie van dit systeem. Bij de P9 werd het kleurenbeeld als basis gebruikt en beweerde Huawei dat de extra scherpte van het zwart-witbeeld over de kleurenfoto heen werd gelegd. Helaas merkten we daar in de praktijk weinig van.
In theorie zou het kunnen werken. Omdat camerasensoren van zichzelf alleen maar monochrome beelden kunnen vastleggen, is er een (Bayer)filter nodig om kleuren te produceren. Dat gaat altijd enigszins ten koste van de scherpte. Bij de monochrome sensor van de P9 en nu ook de Mate 9 is het filter weggelaten, waardoor het beeld daarvan dus scherper moet zijn.
Huawei heeft de technologie van het combineren van de beelden voor extra scherpte naar eigen zeggen verbeterd in de Mate 9, door niet de kleurenfoto, maar de zwart-witfoto als basis te nemen. De monochrome sensor heeft twintig megapixels, waar de kleurensensor 'slechts' twaalf megapixels heeft, maar dat maakt voor de scherpte niet veel uit, zoals je verderop zult lezen. Het basisbeeld zou wel een stuk scherper kunnen zijn door het weglaten van van het Bayerfilter. We hebben daarom een aantal crops van foto's van onze testkaart naast elkaar gezet om te zien of de techniek die Huawei toepast, noemenswaardige scherpteverschillen oplevert.
/i/2001340113.jpeg?f=imagenormal)
Onze testkaart in zijn geheel
Hier zie je dat de monochrome camera inderdaad iets meer detail vast weet te leggen. De rechterfoto is genomen in de monochrome modus en dus met alleen de monochrome sensor actief. Links is het beeld van de twee sensoren gecombineerd. Het gecombineerde beeld is dus in elk geval niet zo scherp als wanneer de monochrome sensor alleen zijn werk doet, maar dat zou ook wel erg knap zijn.
Hierboven zie je het verschil in scherpte bij goede lichtomstandigheden als Huaweis techniek om de beelden van de twee sensoren te combineren wordt gebruikt en als deze niet gebruikt kan worden doordat we een vinger voor de monochroomsensor houden. De linkerfoto is genomen zonder en de rechterfoto met vinger voor de zwart-witsensor. We zien dat de camera de isowaarde iets naar beneden aanpast als hij alleen de kleurencamera kan gebruiken, hoewel alle omstandigheden gelijk zijn. Wat scherpte betreft is er jammer genoeg geen noemenswaardig verschil, wat we met deze vrij ideale omstandigheden wel hoopten en verwachtten.
Testjes voor de leuk
De foto links lijkt misschien een zwart vlak, maar als je monitor helder genoeg staat, zie je vaag wat kleuren die corresponderen met de testkaart. Bovenstaande foto is namelijk genomen met onze vinger voor de monochrome sensor bij slecht licht. Dit is vermoedelijk de kleureninformatie die de Mate 9 op het monochrome beeld plakt. Het zegt niet zoveel over de cameraprestaties, maar het laat wel zien dat de kleureninformatie inderdaad over het zwart-witbeeld wordt gelegd.
Als extra exercitie vroegen we ons, gezien deze twee sensoren, af hoeveel meer detail een twintigmegapixelfoto vastlegt dan een twaalfmegapixelfoto. Hierboven zie je een vergelijking tussen een uitsnede van een twaalfmegapixelfoto (links) en een twintigmegapixelfoto. Hierbij hebben we de twintigmegapixelfoto teruggebracht naar twaalf megapixels om ze goed te kunnen vergelijken. In theorie zou je alsnog een verschil in scherpte moeten kunnen zien, waarbij de twintigmegapixelsensor meer detail laat zien. Zeker als je in het achterhoofd houdt dat beide foto's een klein deel van de testkaart tonen en dus behoorlijk zijn gecropt, is het verschil niet tot nauwelijks te zien. We raden je dan ook aan om de camera-instelling op twaalf megapixels te houden, want dat scheelt in elk geval opslagruimte.
Andersom hebben we het ook gedaan. De linkerfoto hierboven is gemaakt met de twintigmegapixelstand in de camera-app. De rechterfoto hebben we in Photoshop opgeblazen van twaalf naar twintig megapixels. Zoals je ziet, is het beeld van de twintigmegapixelstand een stukje scherper dan de foto die we hebben opgeblazen. Ook hier geldt weer dat dit slechts een klein deel van de foto's is. In de praktijk zul je zonder in te zoomen weinig verschil merken.
Dit zijn simpelweg wat foto's gemaakt met de Mate 9 in diverse omstandigheden. De foto van het optreden met de meisjes op het podium is overigens ingezoomd, waarbij de andere foto van dat optreden helemaal uitgezoomd genomen is en dient als referentie. De laatste foto in het rijtje is genomen in de wijde diafragmamodus, die bokeh toevoegt. Dat gaat, zoals je ziet, lang niet altijd goed.
Fotogalerij en specificaties
Product |
Huawei Mate 9 Dual Sim |
Eerste prijsvermelding |
Vrijdag 4 november 2016 |
Mobiel besturingssysteem |
Google Android 7.0 |
Schermdiagonaal |
5,9" |
Resolutie |
1920x1080 |
Dots per inch |
373dpi |
Relatieve schermgrootte |
77,5% |
Schermtype |
Lcd |
Cpu/soc |
Hisilicon Kirin 960 |
Aantal cores |
8-core |
Processorsnelheid |
2,4GHz |
Geheugengrootte |
4GB |
Opslagcapaciteit |
64GB |
Geheugenkaart (mobiel) |
Micro-sd, micro-sdhc, micro-sdxc |
Aantal sims |
Dual |
Simkaartslot 1 |
Nanosim |
Simkaartslot 2 |
Nanosim |
Sim2 gedeeld met micro-sd |
Ja |
Cameraresolutie |
20Mp |
Cameraresolutie (voor) |
8Mp |
Diafragma |
2,2 |
Gsm-flitsertype |
Dual led |
Ondersteunde videoresoluties |
3840x2160 (ultra hd) |
Mobiele netwerken |
2g - edge, 2g - gprs, 3g - hsdpa, 3g - hspa, 3g - hspa+, 3g - hsupa, 3g - umts, 4g - lte |
Met wifi |
Ja |
5GHz-ondersteuning |
Ja |
Verbinding (wlan) |
802.11a, 802.11ac, 802.11b, 802.11g, 802.11n |
Met bluetooth |
Ja |
Bluetooth-versie |
Bluetooth 4.2, bluetooth le/smart/4.0+ |
Gsm-connector |
Usb 2.0 (type-c) |
Gsm-functies |
Fm-radio (headset), kompas, vingerafdrukscanner |
Accucapaciteit (mAh) |
4.000mAh |
Accutype |
Li-polymer |
Accu verwisselbaar |
Nee |
Meegeleverde gsm-accessoires |
Datakabel, oplader, screenprotector en case |
Hoogte / diepte |
7,9mm |
Breedte |
78,9mm |
Lengte |
156,9mm |
Gewicht (gram) |
190g |
Meer informatie |
|
Alternatieven
Wat prijs-kwaliteit betreft kun je de 3T moeilijk wegdenken uit rijtjes met alternatieven. Oké, het scherm is wat kleiner en de accucapaciteit ook, maar de OnePlus 3T heeft alle kenmerken van een high-end toestel voor een veel lagere prijs dan veel concurrenten.
5 van 5 sterren
(4 reviews)
Review
De iPhone 7 Plus heeft ongeveer dezelfde afmetingen als de Mate 9, maar wel een wat kleiner scherm. Wat accuduur betreft scoort de iPhone 7 Plus prima en met de snelheid van het toestel zit het ook wel goed. Natuurlijk draait de iPhone op iOS en dat moet je maar net fijn vinden.
4.5 van 5 sterren
(7 reviews)
Review
De Pixel is de belichaming van Googles visie van een high-end Android-smartphone. Het toestel heeft net als de OnePlus 3T, Moto Z Play en iPhone 7 Plus een 5,5"-scherm, wat kleiner is dan dat van de Mate 9. De Pixel XL heeft een oledscherm, een prima camera, snelle software en twee jaar garantie op snelle updates.
5 van 5 sterren
(2 reviews)
Review
Je zou kunnen zeggen dat dit een toestel is voor de connaisseur. De HP Elite X3 is dan ook een bijzonder beestje. Hij draait op Windows 10 Mobile en via Continuum in combinatie met Workspace van HP kun je ook x86-programma's draaien op de Elite X3. Ten opzichte van de Mate 9 heeft hij een vergelijkbare schermgrootte en accucapaciteit. Ook is hij waterdicht en heeft hij een oledscherm.
3.5 van 5 sterren
(1 reviews)
Preview
Als je vooral op zoek bent naar een bijzonder goede accuduur en je een iets kleiner scherm geen probleem vindt, dan is de Moto Z Play een interessante optie. Het toestel heeft een oledscherm en schone software, en je kunt er modules op klikken om extra functionaliteit toe te voegen.
5 van 5 sterren
(4 reviews)
Review
Conclusie
Met de Mate 9 heeft Huawei een zakelijke en vooral praktische smartphone opgeleverd, met als opvallende kenmerken het grote scherm, zijn high-end karakter en de uitgebreide mogelijkheden om dit zeer degelijk gebouwde apparaat naar je hand te zetten. Nou ja hand… handen eigenlijk, want de Mate 9 is ondanks zijn beperkte bezels een erg grote telefoon en daar moet je van houden. Een voordeel van het enorme scherm is dat je er uitstekend op kunt gamen en media consumeren. Om die reden kunnen we ons voorstellen dat sommigen het jammer vinden dat de resolutie van de lcd slechts 1920x1080 pixels is. Wel fijn is dat hij het onder andere daardoor lang uithoudt op één acculading en dat hij snel weer vol is als je hem aan de lader hangt.
Bij de software van Huawei hebben we nog steeds gemengde gevoelens, hoewel het er absoluut op vooruit is gegaan met Emui 5.0. De mogelijkheden tot optimalisatie en aanpasbaarheid zijn eindeloos en dat waarderen we zonder meer. Toch is de veelheid aan instellingsmogelijkheden ook de reden waarom Emui hier en daar nog wat rommelig aanvoelt, hoewel de algehele overzichtelijkheid is verbeterd. Ook komen we soms nog wat oneffenheden tegen, maar ook dat is minder frequent dan voorheen.
De Kirin 960-soc doet zijn werk meer dan prima en hoewel de grafische kracht nog niet op het niveau is van sommige andere toptoestellen, is het een grote sprong vooruit ten opzichte van de Mate 8. Het toestel werkt op de meeste punten zeer vloeiend, hoewel er voor ons gevoel nog wel wat te optimaliseren valt. Een voorbeeld daarvan is de camera-app, die voor een high-end toestel anno nu net te traag aanvoelt.
De prestaties van de camera liggen wel op het niveau van wat we verwachten voor deze prijs, waarmee hij het aflegt bij de duurdere Google Pixel XL en iPhone 7 Plus. Toch zijn de verschillen niet enorm en is het ten dele ook een kwestie van smaak. Het grootste kritiekpunt ten opzichte van de grootheden der smartphonecamera's is de enigszins beperkte lichtsterkte, waardoor foto's bij weinig licht iets eerder last hebben van ruis dan die van sommige andere smartphones uit de topklasse. Dan zijn we wel streng, want los daarvan is de camera allerminst een minpunt van de Mate 9.
Ten opzichte van de Mate 8 is de adviesprijs met honderd euro gestegen naar 699 euro en dat is niet gering. Hoewel we bij de minpunten niet opgenomen hebben dat hij aan de prijs is, omdat er nog duurdere toestellen in deze klasse zitten, hebben we dat zoals altijd wel meegewogen in het eindcijfer. Los daarvan is de Mate 9 een zeer solide, praktisch en geavanceerd toestel dat weinig echt verkeerd doet en het meeste meer dan goed voor elkaar heeft.
Eindoordeel