Samengevat
FIFA 17 betekent de introductie van EA's Frostbite-engine in de langlopende voetbalspelserie, en ook de komst van een geheel nieuwe, verhalende spelmodus in The Journey, waarin spelers de rol aannemen van een jong talent dat zich moet opwerken in de wereld van profvoetbal. Een leuke toevoeging aan wat toch al een overtuigend contentpakket was, met daarbij ook bekende spelmodi als de Carrièremodus en Ultimate Team. In de gameplay is de nadruk meer op fysieke duels komen te liggen. Dat maakt FIFA 17 een stuk trager dan voorganger FIFA 16, vooral als er tegen de computer gespeeld wordt. Daarbij houdt de ai de bal soms frustrerend lang vast, wat FIFA 17 iets van zijn spelplezier kost. Dat is jammer, want de game doet het op vrijwel elk ander vlak uitstekend. Het ziet er allemaal mooi uit en de sfeer in de stadions is ook prima. Het gaat bij een voetbalgame echter met name om de gameplay, en juist daar weet FIFA 17 niet helemaal te overtuigen.
:fill(white):strip_exif()/i/2001117743.jpeg?f=thumblarge)
Vorige week openden we de jaarlijkse tweestrijd tussen voetbalspellen Pro Evolution Soccer en FIFA met de review van PES 2017. Dat spel scoort flink wat punten als het gaat om de gameplay, maar laat daarbuiten wel wat liggen. De game mist veel licenties, wat ervoor zorgt dat een aantal grote clubs een andere naam heeft gekregen. Daarnaast doet het spel het op het gebied van graphics en presentatie ook niet uitmuntend. Daar staat tegenover dat PES doorgaans de betere carrièremodus heeft met de Master League, en in McClub - de PES-versie van FIFA's Ultimate Team - is een aantal goede verbeteringen doorgevoerd. Tot zover die samenvatting: de hoogste tijd om te kijken wat FIFA 17 daartegenover zet.
Beelden van een potje Ajax - Sunderland, uit de Career Mode van FIFA 17.
Dat begint met twee al bekende speerpunten. Eerder dit jaar kondigde EA Sports aan dat de nieuwe FIFA-game draait op de Frostbite-engine en dat er een heuse verhaalmodus in zou zitten, genaamd The Journey. Daarmee lijkt FIFA 17 op voorhand al meer vernieuwing te bieden dan de versies van de afgelopen jaren. Want dat was toch wel de overwegende kritiek op de laatste edities: goede games, prima gameplay, maar hoeveel verandert er in die gameplay nog echt? We merkten in FIFA 16 al dat we, ondanks de vernieuwingen die er waren, snel vervielen in patronen die we kenden uit vorige games. Schuin op het doel af lopen en met een gecontroleerd schot in de verre hoek schieten levert bijvoorbeeld al jaren dezelfde goal op.
Zo past FIFA in een rijtje games dat last heeft van hetzelfde verschijnsel. Games die werken, die miljoenen verkopen, staan niet bekend om hun grote innoverende kracht. Sla de reacties op elke Call of Duty-game van de laatste jaren er maar op na. Men ziet te weinig verandering, noemt een nieuwe game ietwat oneerbiedig 'niet meer dan een skin voor de vorige game'... maar koopt het spel vervolgens wel. En FIFA? Idem dito. Hoewel PES 2016 de 'reviewwedstrijd' in zijn voordeel besliste, veegde EA's game de vloer aan met PES als het gaat om verkoop. Op een zeker moment gaven de GfK-cijfers aan dat er voor elke verkochte PES-game zeker twintig FIFA's over de toonbank waren gegaan. Je kunt je afvragen waar voor EA de motivatie vandaan moet komen om veel te veranderen, als de huidige koers kennelijk uitstekend werkt. De winnaar heeft altijd gelijk.
En dus zet die winnaar, afgezien van de vernieuwingen die Frostbite en The Journey met zich meebrengen, voornamelijk in op aspecten waar FIFA al jaren punten mee scoort. Dat houdt bijvoorbeeld in dat alle licenties die je zou verwachten, aanwezig zijn in FIFA 17. Natuurlijk beschikt PES exclusief over de licenties voor de grote Europese toernooien, maar FIFA torent ver boven zijn concurrent uit als het gaat om hoeveel landen en competities er beschikbaar zijn. En of het je nu iets interesseert of niet: het is toch wel leuk dat in FIFA 17 wél een plekje is ingeruimd voor het Nederlands damesteam, dat in FIFA 16 nog ontbrak.
Sterke presentatie
Ook presentatie blijft iets waarin FIFA zijn concurrent jaarlijks voor blijft. De toevoeging van The Journey heeft ervoor gezorgd dat daar een heel andere kant bij komt. Er is nu bijvoorbeeld voice-acting van de acteurs in die spelmodus. De stemacteurs blijven aardig overeind, al haalt het geheel niet het niveau dat je ziet in grote actiegames. Belangrijker: de sfeer in en om wedstrijden is goed. Het commentaar is links en rechts wat bijgeschaafd en uitgebreid, waardoor de teksten net iets minder snel in herhaling vallen. Al blijft dat laatste niet te voorkomen.
Wat het grafische aspect betreft hinken we een beetje op twee gedachten. Aan de ene kant biedt FIFA 17 prachtige plaatjes. De stadions zijn mooi, het gras ziet er aardig uit en de animaties zijn, voor het grootste deel dan toch, prima. Maar de gezichten? Ja, natuurlijk lijkt Messi heel goed op Messi, met zijn geblondeerde lokken en al. Waag het echter niet om in de eredivisie te gaan voetballen, want dan is de kans dat je een van je lokale helden echt zult herkennen nihil. Spelers met internationale allure komen er vaak nog wel aardig vanaf, maar de rest is om te janken. Op dat vlak mag er toch een dikke, vette pluim naar Konami. Niet dat in PES 2017 alle spelers even goed op zichzelf lijken, maar het zijn er een stuk meer dan in FIFA 17 het geval is. Dat is jammer, want we hikken hier nu toch al heel wat jaren tegenaan. Dat EA Sports de Eredivisie niet al belangrijk vindt, is zo langzamerhand wel duidelijk.
:fill(white):strip_exif()/i/2001123179.jpeg?f=thumbmedium)
:fill(white):strip_exif()/i/2001117791.jpeg?f=thumbmedium)
:strip_icc():strip_exif()/i/2001668035.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_icc():strip_exif()/i/2001204499.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_icc():strip_exif()/i/2001118719.jpeg?f=fpa_thumb)
/i/2001526825.png?f=fpa)
:strip_exif()/i/1339661894.jpeg?f=fpa)
/i/1274992145.png?f=fpa)
/i/2001118721.png?f=fpa)