Nieuwe achtertuin
Samengevat
Plants vs Zombies: Garden Warfare 2 bouwt voort op het sterke fundament dat gelegd is door het anderhalf jaar geleden verschenen eerste deel. Veel liefhebbers van de vechtende planten en zombies zullen met een glimlach op hun gezicht terugkeren naar 'Zomburbia', voornamelijk vanwege de nog altijd vermakelijke multiplayer-modus. Buiten die modus om heeft de game wat meer cachet gekregen, onder meer door missies en quests die bonussen opleveren waardoor je personages sneller stijgen in level. Wel blijft het apart dat je weinig controle hebt over welke personages je vrijspeelt, en elk personage afzonderlijk naar een hoog level brengen kost te veel tijd. Dan nog is Garden Warfare 2 een laagdrempelige, vermakelijke, chaotische game, en dat bedoelen we zo positief als het maar zijn kan.
Eindoordeel
Het begon met lachen om de duidelijke knipoog richting de Call of Duty-serie, en eindigde met een heel aardige game. Plants vs. Zombies: Garden Warfare was eind 2014 een game die niet zozeer topscores in de wacht sleepte, maar er wel in slaagde gamers behoorlijk goed te vermaken. Nu, zo'n anderhalf jaar later, is het tijd voor opvolger Garden Warfare 2. Die versie blijkt een aantal van de mindere punten van zijn voorganger te lijf te gaan, zonder daarbij de elementen te verliezen die Plants vs. Zombies: Garden Warfare uniek maakten.
Onbewerkte gameplay van Plants vs. Zombies: Garden Warfare 2 op PS4.
Dat betekent om te beginnen natuurlijk dat de insteek van het spel niet is veranderd. Nog steeds zijn het de planten aan de ene kant en de zombies aan de andere kant die elkaar het leven zuur proberen te maken. Het is leuk om te zien dat Popcap geen ingrijpende aanpassingen heeft doorgevoerd bij een aantal basiselementen uit de serie. Zo zijn sommige ontwerpen van zombies en planten nog herkenbaar uit de eerste Plants vs. Zombies-game, die alweer uit 2009 stamt. De simpelste zombies met omgekeerde emmers als helmpjes zagen we toen al voorbij komen, en die zitten, zij het in opgepoetste vorm, ook in deze kersverse Plants vs. Zombies-game.
De vergelijkingen tussen het spel uit 2009 en deze nieuwe titel houden met de insteek en een aantal designs overigens wel op. Inhoudelijk lijkt Garden Warfare 2 logischerwijs meer op zijn directe voorganger. Plants vs. Zombies: Garden Warfare bracht een revolutie voor de franchise teweeg en introduceerde modernere, third-person gameplay, die nu dus als basis is gebruikt voor deel twee. Daarbij hebben spelers nog steeds de keuze of ze aan de zijde van de planten of aan die van de zombies spelen. Wisselen van zijde is altijd een optie, zowel tijdens multiplayer-potjes als in de standaardomgeving die als thuisbasis dient.
Die standaardomgeving, getiteld Backyard Battleground, is een stad die globaal uit drie delen bestaat: een tuin, een begraafplaats en een tussenliggend gebied waar doorlopend wordt gevochten door planten en zombies. De tuin is de thuisbasis van de planten, terwijl de zombies hun basis hebben op de begraafplaats. In beide kampen zijn dezelfde voorzieningen te vinden, zoals een plaats om je personage aan te passen, plaatsen om je voortgang bij te houden, en diverse portalen naar plaatsen waar je allerlei singleplayer-missies kunt vinden. Los daarvan zijn er nog de Graveyard Ops en Garden Ops: hierin bevecht je golven vijanden zoals je dat in het vorige spel ook al deed. Ook hebben beide basissen een portaal dat leidt naar de multiplayer-afdeling van Garden Warfare 2. Niet verrassend: in dat laatste onderdeel zullen de meeste gamers het gros van hun speeltijd doorbrengen.
Meer singleplayer-content
Toch ligt de belangrijkste vernieuwing die Plants vs. Zombies: Garden Warfare met zich meebrengt niet in de multiplayer-modus. Een veel gehoord kritiekpunt bij het vorige deel was dat er eigenlijk weinig te beleven was voor spelers die solo aan de gang willen. De multiplayer-modus was vermakelijk, maar buiten dat? Dat ligt in Garden Warfare 2 dus ietsje anders. In de offline-omgeving - die stiekem wel online is maar die je desgewenst kunt afsluiten voor bezoekers van buitenaf - zijn diverse missies te vinden. Aan de kant van de zombies moet je bijvoorbeeld op zoek naar het laboratorium van Dr. Zomboss, en daarna kun je allerlei andere missies uitvoeren. Aan de zijde van de planten moet je verschillende 'geheim agenten' bijstaan in hun strijd tegen de zombies.
Quests
De verhaallijnen hebben niet bijster veel om het lijf: ze dienen voornamelijk als goedkoop excuus om de vijand te lijf te gaan. Gelukkig is dat op zichzelf leuk genoeg. Om een en ander extra interessant te maken, geeft het spel je de mogelijkheid om bepaalde quests op te pakken. Dan moet je bijvoorbeeld een X-aantal vijanden van een specifiek type uitschakelen, of allerlei vijanden verslaan maar dan met een specifieke aanval. Met het verslaan van vijanden en het volbrengen van missies en quests verdien je uiteindelijk een fiks aantal muntjes. Met die muntjes kun je pakjes kaarten - ofwel stickers - kopen, en daarmee speel je nieuwe items en eventueel nieuwe characters vrij.
/i/2001006087.jpeg?f=imagenormal)
Wij hebben een wat dubbel gevoel bij die manier van characters vrijspelen. Aan de ene kant geeft het de game een extra laag. Niet voor niets worden filmpjes van gamers die pakjes kaarten open maken voor FIFA Ultimate Team op YouTube al jarenlang extreem goed bekeken. Het virtueel opentrekken van een digitaal pakje kaarten heeft een bepaalde charme, en deze game profiteert daar ook van. Voor alle duidelijkheid: dit is niet nieuw, het zat ook al in de vorige Plants vs. Zombies-game. Het speelt echter nog steeds een centrale rol in de game, vandaar dat we dit in deze review nog even extra aanstippen. Waarom we er dubbel in staan? Welnu, het betekent dus ook dat spelers weinig controle hebben over welke personages ze vrijspelen. Misschien is de 'Frozen'-variant van de Citron wel je favoriete personage, maar duurt het lang voordat je die een keer uit een pakje kaarten trekt ...
Het verzamelen van personages levert een aanzienlijk deel van het plezier in Garden Warfare 2. De game kent namelijk een prachtige diversiteit in zijn aanbod. We kunnen ons bijna geen andere shooter voorstellen waarin het zo de moeite loont om elk character uit te proberen. De manier van spelen is steeds heel anders. Het ene personage is snel en gericht op het ondersteunen van medespelers. Het andere is een stuk langzamer, maar veel meer gericht op de aanval en daarom voorzien van betere wapens. Dan zijn er nog tegenstellingen op het gebied van hoe effectief ze zijn op een bepaalde afstand, en ga zo maar door. We zijn geneigd te stellen dat Plants vs. Zombies: Garden Warfare 2 voor elke speelstijl wel een passend personage heeft. Niet vreemd, want in totaal kent de game 110 verschillende characters en variaties van die characters. Aardig detail: personages die je in het eerste spel al hebt vrijgespeeld en die nu ook weer aanwezig zijn, zul je van het begin af aan tot je beschikking hebben
Elk personage apart levellen
Dat totaal aantal personages is trouwens nog wel even een dingetje. In Garden Warfare 2 'level' je elk character apart. Dat groeien in level brengt upgrades met zich mee. Je bent er dus bij gebaat je plant of zombie zo ver mogelijk te levellen - de cap ligt op 50 - maar idealiter doe je dat bij elk personage dat je gebruikt. Wie houdt van variëren, heeft dus de nogal lastige taak een groot aantal characters afzonderlijk van elkaar te levellen. Dit had misschien iets handiger kunnen worden vormgegeven. Pleister op de wonde is trouwens wel dat je, door quests te volbrengen, een XP-multiplier kunt verdienen waardoor je characters een stuk sneller stijgen in level. Slim gedaan, want dat maakt ook het uitvoeren van die quests, die elke 48 uur vernieuwd worden, een stuk relevanter dan het anders zou zijn geweest.
Multiplayer blijft stabiel
Wie uitgekeken is op de singleplayer en online gaat, zal snel merken dat het een fiks voordeel geeft als je ontwikkelde personages hebt. Er is een speciale spelmodus voor beginners waar alleen standaardpersonages gebruikt kunnen worden, en daar is het prima toeven. Een nadeel is dat je hier niets kunt met de extra characters die je al hebt verzameld, en er wordt ook alleen maar team deathmatch gespeeld. Net als elke zichzelf respecterende shooter beschikt Garden Warfare 2 over allerlei verschillende spelmodi. Het duurt dus niet al te lang voordat je geneigd bent om over te stappen naar een van de andere spelvormen.
In het aanbod zijn allerlei modi te vinden die je inhoudelijk vaak al kent, maar die hier net even een andere omschrijving of naam dragen. Vanquish Confirmed, een spelmodus die ook al in het vorige spel zat, is in alles een knipoog naar Kill Confirmed van Call of Duty. In Herbal Assault en Gardens & Graveyards gaat het erom dat het ene team zo veel mogelijk gebieden van het andere team overneemt, en dat zijn nog maar een paar voorbeelden van de modi in deze game.
Unieke gameplay
Die herkenbaarheid van de spelmodi is echter niet negatief bedoeld. De spelmodi mogen in uitleg lijken op modi uit andere games, elke vergelijking houdt daarmee meteen ook op. Garden Warfare 2 biedt, net als zijn voorganger, unieke gameplay. De onderlinge verschillen tussen de characters dragen daar aan bij. Zie je een op Elvis lijkende zombie, dan weet je als plant dat je uit de buurt moet blijven. Dat soort inschattingen volgt elkaar in rap tempo op. Laat het vrolijke, misschien zelfs kinderlijke uiterlijk van Garden Warfare 2 je niet misleiden: de game gaat tactisch een stuk dieper dan je in eerste instantie misschien zou denken.
/i/2001006663.jpeg?f=imagenormal)
Dat tactische aspect is vooral belangrijk voor gamers die van plan zijn langer in 'Zomburbia' te verblijven. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat voor ons de chaos van het geheel bleef overheersen. Zo snel mogelijk naar de actie gaan en dan 'los gaan met alles wat je hebt, was toch wel de kern van onze aanpak. Niet verwonderlijk dus dat we zelden tot de beste spelers van een potje behoorden. In Garden Warfare 2 hoeft dat echter de pret niet te drukken. Ook als je niet bij de besten hoort, is de game vermakelijk. Wie minder vaardig is met zijn schietkunsten kan bovendien bijdragen aan teamsucces, door een meer ondersteunend personage te kiezen. Respectievelijk de zonnebloem en de wetenschapper zijn de 'medics' van beide kanten, en zij kunnen van doorslaggevend belang zijn zonder ooit een schot op de vijand te lossen.
Al het bovenstaande speelt zich af op uiteenlopende maps, die zowel in uiterlijk als in level design goed aansluiten bij de game. De thema's - een verlaten pretpark, een prehistorisch ogend eiland, een basis op de maan - passen bij het knotsgekke, chaotische karakter van het spel, en de maps bieden mogelijkheden voor verschillende speelstijlen. Zo zijn er vaak diverse routes richting je vijanden, en afhankelijk van je speelstijl is een bepaalde route daarvan vaak het handigst.
Overpowered?
Daarmee beschikt Garden Warfare 2 over een aardig strak pakket voor de nodige uren knalplezier. Zien we dan helemaal geen beren op de weg? Toch wel. Zo valt online op dat de roos iets te sterk lijkt te zijn in vergelijking met de overige klassen. Dat resulteert erin dat je, als je aan de kant van de zombies speelt, soms vrijwel alleen maar tegen rozen vecht. Dat oogt vreemd, en balansproblemen zijn over het algemeen ook niet goed voor het spelplezier. Popcap heeft al aangegeven dat de eerstvolgende patch wijzigingen aanbrengt in de balans tussen de personages, waarbij feedback vanuit de community over de overdaad aan rozen in acht zal worden genomen.
Conclusie
Plants vs. Zombies: Garden Warfare bleek in 2014 al een succes, en met deel twee bouwt Popcap daar op voort. De game is mooier, uitgebreider en beter in balans dan zijn voorganger. Met dat laatste doelen we vooral op de balans tussen single- en multiplayer; waar het eerste deel eigenlijk alleen online leuk was, biedt dit tweede deel meer gameplay voor spelers die in hun eentje willen gamen. Dat begint al met de Backyard Battleground die als hub dient voor het hele spel, en het wordt verder ondersteund door allerlei quests en missies die spelers kunnen oppakken. De daarmee verzamelde XP laat je characters in level stijgen, en dat is online weer handig. De online multiplayer is nog steeds het onderdeel waar Plants vs. Zombies het gros van zijn herspeelwaarde vandaan haalt. Hier doet Garden Warfare 2 niet veel anders dan zijn voorganger. In dit geval is meer van hetzelfde, en dan net iets beter afgewerkt, echter wel degelijk beter.
Eindoordeel