Inleiding
Samengevat
De Fujifilm X-T10 is een zeer complete camera die veel waar voor zijn geld biedt. Hij heeft de belangrijkste eigenschappen van zijn grote broer, de X-T1, overgenomen en biedt daardoor een navenante beeldkwaliteit, een stevige body en een prettige bediening. De body is significant kleiner, wat zowel een voor- als een nadeel is. De grip is matig, al valt er wel aan te wennen. De bediening is anders dan de meeste camera's, maar voor wie graag met sluitertijden, diafragmawaarden en belichtingscompensatie speelt is dat een pluspunt. De beeldkwaliteit is zeer goed, ondanks dat de resolutie voor een aps-c camera wat laag is.
Eindoordeel
Fujifilms X-serie systeemcamera's bestaat nog maar sinds 2012 en dat is relatief kort. Toch heeft het bedrijf veel vaart gezet achter het maken van camera's en objectieven. Momenteel zijn er 10 primes beschikbaar, waaronder hoogstandjes als de 56mm-f/1.2 en de 16mm-f/1.4 WR, en acht zoomlenzen. Daarmee is er een redelijk aanbod. Hetzelfde geldt voor de camera's, die in verschillende prijsklassen en variaties beschikbaar zijn.
De eerste camera, en lange tijd het topmodel, was de X-Pro 1, maar diens plek is vorig jaar overgenomen door de X-T1. Deze camera is zeer populair onder de meer gevorderde fotografen en heeft dan ook tot heel wat overstappers uit het Canon- en Nikon-kamp geleid. Toch is deze camera, met een straatprijs van 1200 euro voor alleen de body, best aan de prijs. Bij een dergelijke camera hoort immers nog een goede lens, zoals de 18-55 f/2.8-4.0, en dan zit je al snel op 1500 euro. Dat is niet voor iedereen weggelegd.
De nieuwe X-T10 moet dit gat opvullen. Dit is een kleinere en lichtere versie van de X-T1, maar met grotendeels dezelfde functies. Doordat de body wat kleiner is, is hij wel wat minder ergonomisch. Het belangrijkste is nog wel dat de beeldkwaliteit identiek is en dat je dus met de veel goedkopere X-T10 vrijwel dezelfde foto's kunt maken. Op de volgende pagina gaan we verder in op de verschillen. De grote vraag is in welke mate de X-T10 een betaalbaar alternatief is voor zijn grotere broer en hoe deze kleinere camera in de praktijk bevalt.
Vernieuwingen
De X-T10 is geen opvolger van een bestaande camera, maar valt een beetje tussen de X-E2 en de X-T1 in. Net als de X-E2 bestaat het frame van de body aan de boven- en onderkant uit een magnesiumlegering, terwijl dat bij de X-T1 het gehele chassis betreft. Het chassis van de X-T1 is nog net iets groter en steviger. De X-T10 gebruikt dezelfde oled-evf als de X-E2. Deze is met een vergroting van 0,62x een stuk kleiner dan de royale 0,77x-zoeker van de X-T1 en zelfs iets kleiner dan de 0,64x-zoeker van de X-E2. Het beeld is op zich groot genoeg, maar wel een duidelijk compromis. Net als bij de X-T1 kantelt het beeld mee als je de camera verticaal houdt, maar de dualmode in de zoeker, waardoor je een vergroting naast het beeld kunt tonen, is afwezig. De resolutie van de zoeker is onveranderd.
Wat features betreft blijft de X-T1 de X-T10 de baas, al kan de X-T10 voor een groot deel prima meekomen. Eén verschil is dat de X-T1 een beduidend grotere buffer voor raws en jpegs heeft. De X-T10 schiet net als zijn grote broer met 8fps, maar zakt al na een seconde terug naar circa 3fps in jpeg en 1fps in raw, mede afhankelijk van de schrijfsnelheid van het sd-kaartje dat je gebruikt. De X-T1 ondersteunt UHS-II-geheugenkaarten, terwijl de X-T10 het met UHS-I moet doen.
Mensen met kleine handen
zouden de X-T10 juist prettiger kunnen vinden
De body van de X-T10 heeft in tegenstelling tot zijn grotere broer geen weathersealing, wat iets is om rekening mee te houden als je tijdens slecht weer wilt fotograferen. Ten slotte heeft de X-T1 vooral een ergonomisch voordeel. Hij laat zich lekkerder vasthouden en is beter in balans met de 18-55mm f/2.8-4.0-lens. Mensen met kleine handen zouden de X-T10 juist prettiger kunnen vinden. Het voordeel van een kleinere body is natuurlijk dat hij lichter is en iets makkelijker in een tas past. Inclusief accu is de X-T1 60g zwaarder.
De beeldkwaliteit is identiek doordat dezelfde X-Trans II-sensor van 16 megapixel wordt gebruikt. De lichtgevoeligheid loopt nog steeds van 200 tot 6400 iso en is uitbreidbaar naar 100, 12.800, 25.600 en 51.200 iso. Een belangrijke kanttekening is dat foto's boven de 6400 en onder de 200 iso niet in raw kunnen worden opgeslagen. Dat is bijzonder jammer.
Verder heeft het toestel dezelfde lichtmeting, elektronische sluiter en flitssynchronisatie. De elektronische sluiter is nog wel een aparte vermelding waard, omdat je hiermee geheel geruisloos kunt werken en een supersnelle sluitertijd kunt halen van 1/32.000e seconde. Overigens bieden steeds meer systeemcamera's deze functionaliteit. Omdat de X-T10 een nieuwere uitvoering is, loopt hij op bepaalde punten voorop. Zo zijn de draaiwieltjes klikbaar, waardoor ze tegelijk als knoppen kunnen functioneren, en heeft de camera een aansluiting voor een ouderwetse draadontspanner én een ingebouwde flitser. De autofocus is gebaseerd op hetzelfde af-systeem, maar is ten opzichte van de oorspronkelijke X-T1 een iets nieuwere uitvoering, met meer opties voor tracking, gezichtsherkenning en scherpstelling op de ogen. Deze features zijn inmiddels via een firmware-update ook aan de X-T1 toegevoegd. We hadden geen recente X-T1 tot onze beschikking om een directe vergelijking te kunnen maken.
/i/2000652070.jpeg?f=imagenormal)
Video
Fujifilm viel tot nu toe nooit op met mogelijkheden en kwaliteit op videogebied. Dat is bij de X-T10 helaas niet anders, al is het wel mogelijk om 1080p met 50 en 60fps op te nemen. Er is wel een dedicated videoknop aanwezig en behalve een ingebouwde stereomicrofoon is ook in een 2,5mm-microfooningang voorzien. De autofocus tijdens het filmen is redelijk vlot, maar zit er wel eens naast wat betreft scherpstelling. Een 4k-modus is afwezig en de kwaliteit van 1080p-opnamen is oké, maar niet zo goed als bij de meeste andere aps-c camera's. Af en toe was er duidelijk moiré zichtbaar. De X-T10 is, net als zijn grote broer, vooral een fotocamera.
Body en bediening
De bediening van de camera komt overeen met die van andere Fujifilm-camera's, maar wijkt wat af als je een regulier fototoestel gewend bent. In de semihandmatige stand kun je de diafragmawaarde aanpassen via de lens en de sluitertijd via het draaiwiel. Fujifilm past deze bediening op meer camera's toe en we zagen haar ook bij de Panasonics LX100. Als de lens op A staat en er een sluitertijd is gekozen, komt dat overeen met de S-stand. Andersom is dat gelijk aan de situatie in de A-stand. Als beide op handmatig zijn ingesteld, is dat in feite de M-stand en als beide op A-staan, werk je nagenoeg volautomatisch, zij het dat je zaken als witbalans en scherpstelling nog wel kunt aanpassen. Deze methode wijkt af van het meer gebruikelijke PASM-wieltje, maar wij vinden het erg prettig en intuïtief werken.
Belichtingscompensatie en iso
Aan de rechterkant zit een draaiwieltje voor de belichtingscompensatie. Op die locatie zit het goed onder handbereik, zodat je de belichting snel en makkelijk kunt aanpassen. Om het per ongeluk draaien van het wieltje te voorkomen steekt het niet uit en is het wat meer naar binnen geplaatst. Desondanks kan het voorkomen dat het per ongeluk draait als je de camera in je tas stopt en ergens tegenaan komt. Aan de linkerkant van de body is een selectiewiel toegevoegd waarmee je bepaalde functies, zoals bracketing, snel kunt oproepen.
/i/2000652071.jpeg?f=imagenormal)
De X-T10 heeft helaas geen draaiwieltje of knop voor het wijzigen van de iso-stand, zoals de X-T1 dat wel heeft. In eerste instantie vereist het wijzigen van de iso-waarde bij de X-T10 meer handelingen; via de Q-knop kun je de belangrijkste functies op het scherm oproepen en wijzigen, waaronder de iso-waarde. De twee draaiwieltjes zijn echter klikbaar en programmeerbaar, zodat je een instelling als iso dus ook via je duim- of wijsvinger kunt oproepen. Heel innovatief en een prima alternatief voor een echte knop.
Auto
Een opvallende verschijning op de camera is een schuifje naast het draaiwiel van de sluitertijden. Daarmee kun je snel schakelen naar een automatische modus. In bepaalde situaties kan dat handig zijn, bijvoorbeeld als je van automatisch naar een specifieke instelling wil overschakelen of juist andersom, bijvoorbeeld vanwege veranderende omstandigheden. Of als je de camera even in handen van een minder ervaren fotograaf geeft. Het schuifje maakt het mogelijk om met één handeling om te schakelen, terwijl je daar normaal twee handen voor nodig hebt en twee verschillende handelingen moet verrichten. Het is alleen wel jammer dat de camera in die stand foto's in het jpeg-formaat opslaat en raw geen optie is.
Grip
De grip van de X-T10 is redelijk, maar beduidend minder diep dan die van de X-T1. De X-T1 ligt daardoor wat ons betreft een stuk beter in de hand. Vooral bij iets zwaardere lenzen is dit merkbaar, doordat het zwaartepunt dan meer naar voren ligt, wat de grip niet ten goede komt. Voor een meerprijs van circa 110 euro is er wel een optionele grip te koop: de Fujifilm MHG-XT10. De camera neemt daardoor in hoogte iets toe, maar vooral de grip wordt een stuk dieper.
Flitser
Er zit nog een schuifje naast het linker draaiwiel. Dit is bedoeld om de flitser te laten opklappen. Deze zit boven de evf en is nieuw ten opzichte van de X-T1. Bij de laatstgenoemde wordt een losse opzetflitser bijgeleverd en is er geen interne flitser aanwezig. Bij de X-T10 dus wel, net als bij de X-E2.
Draadontspanner
Opvallend genoeg heeft de X-T10 een mechanische aansluiting voor een draadontspanner op de ontspanknop, zoals bij camera's uit de jaren zeventig en tachtig gebruikelijk was. Tegenwoordig is het een beetje onzin, aangezien er diverse elektronische afstandsbedieningen zijn en camera's zich steeds beter laten programmeren. We hebben het desondanks in de praktijk getest en het functioneerde aanvankelijk zoals het hoort, maar bij het losschroeven van de draadontspanner kwam de ontspanknop mee waardoor de camera aan- of uitgaat. Het is dus vooral een leuke gimmick en niet echt praktisch, maar past wel goed bij de retro-uitstraling van deze camera.
Menu
De menu-interface van X-T10 is nieuw en vergelijkbaar met die van de X100T, waarbij wat subtiele vernieuwingen zijn doorgevoerd. Zo zijn de opties in het Q-menu nu te wijzigen, waardoor je de instellingen die je het meest gebruikt kunt selecteren, zoals een minimale sluitertijd. Ook eigen custom settings kun je daarmee snel oproepen. Het Q-menu werkt in elk geval vlot en is vrij overzichtelijk. Ook de informatie in de zoeker ziet er wat prettiger uit, vooral omdat de semitransparante vlakken rondom symbolen en cijfers nu zijn weggelaten.
Beeldkwaliteit
De beeldkwaliteit die de X-T10 aflevert, is identiek aan die van de X-T1. Over het algemeen zijn we er zeer over te spreken. Fujifilm gebruikt al enige tjd dezelfde aps-c-sensor van 16 megapixel, maar die kan nog steeds goed meekomen met andere aps-c-sensors. De jpegs komen scherp en gedetailleerd uit de camera en uit de raw-bestanden kan flink wat dynamisch bereik geperst worden.
De aps-c-sensor van 16 megapixel kan nog steeds goed meekomen met andere aps-c-sensors
Het is wel jammer dat de camera niet hoger gaat dan 6400 en niet lager dan 200 iso. Het kan wel, maar foto's worden dan in het jpeg-formaat opgeslagen, wat juist in matige lichtomstandigheden niet ideaal is. In raw is er op 800 iso nauwelijks sprake van ruis. Dit wordt op 1600 iso wel zichtbaar, maar daar is nog heel goed mee te werken. Pas op 3200 en 6400 iso is ruisreductie noodzakelijk en nemen de details wat af. Desondanks zijn beide modi nog goed te gebruiken in de meeste gevallen. De jpeg-verwerking van de camera is, net zoals bij eerdere Fujifilm-modellen, erg goed. Foto's in het jpeg-formaat zien er op 3200 iso nog uitstekend uit en ook 6400 iso is prima bruikbaar. Uiteraard zie je op dat niveau wel een afname van details op 100-procentweergave, maar onder normale condities zie je daar weinig van terug.
Jpeg en raw
Bij Fujifilm X-mount-camera's valt vooral op dat de jpeg-verwerking bijzonder goed is. Lenscorrecties worden automatisch uitgevoerd, ruis wordt effectief, maar niet overdreven gereduceerd en kleuren ogen beduidend contrastrijker, ook onder lastige condities zoals tegenlicht. De ervaren fotobewerker kan uiteraard nog meer kwaliteit uit de foto's persen met behulp van gespecialiseerde software, want ook de raws laten zich goed bewerken. Waar je bij veel andere camera's echter haast verplicht bent om in raw te werken, komen de foto's bij de X-T10 en X-T1 al uistekend uit de camera, wat de zogenaamde sooc-werkwijze ten goede komt.
Als we toch een puntje van kritiek moeten noemen, dan is het dat de schaduwen bij de jpegs soms wat dichtlopen, waarschijnlijk om ruis minder te laten opvallen. Dat zie je bijvoorbeeld bij de onderstaande foto's met tegenlicht en donkere schaduwpartijen; de jpeg is wat donkerder dan de onbewerkte raw-opname. In raw konden de schaduwen en hooglichten uitstekend worden opgehaald, zodat je zelfs de bomen door het raam kunt zien.
Vlnr: raw onbewerkt, jpeg, raw bewerkt
De volgende reeks toont de prima jpeg-verwerking van de camera. Waar ruis in het onbewerkte raw-bestand duidelijk zichtbaar is, is het in de jpeg-versie vrijwel afwezig, terwijl details grotendeels behouden blijven.
Vlnr: raw onbewerkt, jpeg, raw bewerkt
In raw heb je uiteraard meer speelruimte om details in schaduwen te laten oplichten en hooglichten te bewerken, maar in Lightroom is het lastig om de scherpte van de jpegs te evenaren zonder dat dit ten koste gaat van de kwaliteit.
Vlnr: raw onbewerkt, jpeg, raw bewerkt
Avondfoto's op 400, 800, 1600, 3200 en 6400 iso (jpeg)
Praktijkfoto's
De onderstaande foto's zijn gemaakt met de 18-55mm f/2.8-4 en de 56mm f/1.2. De instellingen van de foto's zijn zichtbaar in de linkeronderhoek, al worden lange sluitertijden momenteel nog niet correct getoond. Alle foto's op deze pagina zijn onbewerkt en door de camera als jpeg geschoten.
De 56mm f/1.2 produceert mooie stereffecten, zoals hier op f/16.
/i/2000652048.jpeg?f=imagenormal)
De brug op deze foto was onverlicht en dus uitermate donker. De X-T10 met de 18-55 f/2.8-4 had hier desondanks geen enkele moeite mee.
/i/2000652050.jpeg?f=imagenormal)
Specificaties en fotogalerij
|
|
|
|
Laagste prijs |
€ 699,- Vergelijk prijzen |
€ 1.199,- Vergelijk prijzen |
€ 674,96 Vergelijk prijzen |
Mount |
Fujifilm X-mount |
Fujifilm X-mount |
Fujifilm X-mount |
Cameraresolutie |
16,3Mp |
16,3Mp |
16,3Mp |
Sensortype |
CMOS |
CMOS |
CMOS |
Sensorformaat |
APS-C (cropfactor 1.5) |
APS-C (cropfactor 1.5) |
APS-C (cropfactor 1.5) |
Minimale ISO-gevoeligheid |
200 (100) |
200 (100) |
200 (100) |
Maximale ISO-gevoeligheid |
6400 (51.200) |
6400 (51.200) |
6400 (25.600) |
Beelden per seconde |
8 (7 raw, 12 jpeg) |
8 (22 raw, 48 jpeg) |
7 (8 raw, 28 jpeg) |
Videoresolutie |
1920x1080 |
1920x1080 |
1920x1080 |
Videoframerate |
60fps |
60fps |
60fps |
Videocodec |
h264 |
h264 |
h264 |
Aantal autofocuspunten |
49 |
49 |
49 |
Focusmechanisme |
Automatische focus (motor in lens), Handmatige focus |
Automatische focus (motor in lens), Handmatige focus |
Automatische focus (motor in lens), Handmatige focus |
Eigenschappen body |
Ingebouwde flitser, Kantelbaar scherm, Live view, video-opname |
Kantelbaar scherm, Live view, video-opname |
Ingebouwde flitser, Live view, video-opname |
Langste sluitertijd |
30s (1u in BULB) |
30s (1u in BULB) |
30s (1u in BULB) |
GPS |
Nee |
Nee |
Nee |
Elektronische sluiter |
Ja |
Ja |
Nee |
Schermdiagonaal |
3" (920k) |
3" (1040k) |
3" (1040k) |
Gewicht body |
381g |
440g |
350g |
Geheugenkaarttype (Camera) |
SD, SDHC, SDXC (UHS-I) |
SD, SDHC, SDXC (UHS-II) |
SD, SDHC, SDXC (UHS-I) |
Verbinding (Extern) |
Micro-HDMI, Microfoon, USB 2.0 |
Microfoon, Mini-HDMI, USB 2.0 |
Composiet, Microfoon, Mini-HDMI, USB 2.0 |
Verbinding (wlan) |
802.11b, 802.11g, 802.11n |
802.11b, 802.11g, 802.11n |
802.11b, 802.11g, 802.11n |
Specs van fabrikant |
Productinformatie van de fabrikant |
Productinformatie van de fabrikant |
Productinformatie van de fabrikant |
Alternatieven
De Fujifilm X-T10 opereert in een druk prijssegment, dus er zijn veel alternatieven. Allereerst natuurlijk van Fujifilm zelf, maar ook andere aps-c- en mft-camera's.
De X-T1 is de grote broer van de X-T10. Doordat hij wat groter is, kan hij prettiger in de hand liggen. Sommige features gaan net wat verder, zoals een grotere buffer en een dedicated iso-draaiwieltje. De evf is beduidend groter en behoort tot de beste elektronische zoekers van dit moment. De prijs is wel een stukje hoger, terwijl de X-T10 op de meeste vlakken goed kan meekomen. De beeldkwaliteit is identiek.
4.5 van 5 sterren
(5 reviews)
De X-E2 is al wat ouder, maar lijkt in veel opzichten op de X-T10. De sensor is identiek, evenals de lichtmeting. De evf is een fractie groter, maar draait niet mee. Een elektronische sluiter ontbreekt, evenals een kantelbaar scherm. Hij is wel een stukje lichter.
4 van 5 sterren
(0 reviews)
De Sony A6000 is al wat langer op de markt, maar nog steeds een serieuze concurrent voor de X-T10. Hij is nog een stukje compacter en lichter, maar toch voorzien van een evf. Vooral het autofocussysteem en de videomodus zijn wat beter dan die van de X-T10 en de buffer van de camera is ook een stuk groter. De X-T10 biedt echter een wat hogere beeldkwaliteit, en is uitgerust met een elektronische sluiter en een externe ingang voor een microfoon.
4.5 van 5 sterren
(8 reviews)
systeemcamera round-up
De Olympus OM-D E-M10 is uitgerust met een iets kleinere mft-sensor, maar heeft wel net als de X-T10 een ingebouwde evf en een kantelbaar scherm. De E-M10 is in combinatie met de 14-42mm-kitlens beduidend compacter dan de X-T10, maar de Fujfilm 18-55 f/2.8-4 is dan ook een stuk lichtsterker. De beeldkwaliteit van de X-T10 is hoger.
4.5 van 5 sterren
(2 reviews)
systeemcamera round-up
De NX500 zit in hetzelfde prijssegment als de X-T10 en heeft interessante specificaties, zoals een bsi-cmos-sensor van 28 megapixel, een 4k-videomodus en zeer snelle autofocus. Het grootste verschil is dat hij niet voorzien is van een evf. Let op: de NX500 is niet zonder kitlens te vinden in de Pricewatch, zodat de prijs wat hoger lijkt uit te vallen ten opzichte van de bodyprijs van de andere camera's.
(0 reviews)
review
Conclusie
De Fujifilm X-T10 heeft bij ons een uitstekende indruk achtergelaten. Het kleine broertje van de X-T1 is vooral letterlijk wat kleiner, want wat features en bediening betreft is hij op veel gebieden gelijkwaardig. De X-T10 gebruikt dezelfde sensor en biedt daardoor een navenante beeldkwaliteit, waarover we zeer te spreken zijn. De vele draaiwieltjes en knoppen en de directe bediening van de sluitertijd en diafragmawaarde vinden we bijzonder prettig. Alleen een iso-knop of draaiwieltje had wat ons betreft eigenlijk niet mogen ontbreken. De bouwkwaliteit is uitstekend en het kantelbare scherm is handig. De evf is wat kleiner dan die van de X-T1 en X-E2, maar is van hoge kwaliteit en biedt voldoende detail.
De body zelf is wat kleiner dan die van de X-T1 en dat is zowel een voor- als een nadeel. Mensen met kleine handen of fotografen die graag compact en licht op pad willen, zullen dit kunnen waarderen, maar voor mensen met grotere handen laat de X-T1 zich beduidend beter vasthouden. Vooral de grip van de X-T10 vinden we wat karig, waardoor de camera wat minder stabiel in de hand ligt. Omdat dit persoonlijk is, hebben we het niet als minpunt opgenomen, maar voor potentieel toekomstige eigenaren is dit wel iets om op te letten.
Er zijn wel enkele minpunten, zoals de videokwaliteit die wat achterloopt, de beperkte buffer en de afwezigheid van raw op 100 iso en boven de 6400 iso, maar over het algemeen zijn we erg te spreken over de X-T10. Het is een zeer capabele camera, die stevig gebouwd is en van vrijwel alle mogelijkheden is voorzien. De gebruikte sensor behoort tot de beste aps-c-sensors van dit moment, hoewel deze 'slechts' 16 megapixels telt. Op veel punten ontloopt de X-T10 zijn grote broer niet, terwijl de prijs maar liefst 500 euro lager ligt. De prijs-kwaliteitverhouding van deze camera is daardoor meer dan uitstekend.
Eindoordeel