De bediening van de camera komt overeen met die van andere Fujifilm-camera's, maar wijkt wat af als je een regulier fototoestel gewend bent. In de semihandmatige stand kun je de diafragmawaarde aanpassen via de lens en de sluitertijd via het draaiwiel. Fujifilm past deze bediening op meer camera's toe en we zagen haar ook bij de Panasonics LX100. Als de lens op A staat en er een sluitertijd is gekozen, komt dat overeen met de S-stand. Andersom is dat gelijk aan de situatie in de A-stand. Als beide op handmatig zijn ingesteld, is dat in feite de M-stand en als beide op A-staan, werk je nagenoeg volautomatisch, zij het dat je zaken als witbalans en scherpstelling nog wel kunt aanpassen. Deze methode wijkt af van het meer gebruikelijke PASM-wieltje, maar wij vinden het erg prettig en intuïtief werken.
Belichtingscompensatie en iso
Aan de rechterkant zit een draaiwieltje voor de belichtingscompensatie. Op die locatie zit het goed onder handbereik, zodat je de belichting snel en makkelijk kunt aanpassen. Om het per ongeluk draaien van het wieltje te voorkomen steekt het niet uit en is het wat meer naar binnen geplaatst. Desondanks kan het voorkomen dat het per ongeluk draait als je de camera in je tas stopt en ergens tegenaan komt. Aan de linkerkant van de body is een selectiewiel toegevoegd waarmee je bepaalde functies, zoals bracketing, snel kunt oproepen.
De X-T10 heeft helaas geen draaiwieltje of knop voor het wijzigen van de iso-stand, zoals de X-T1 dat wel heeft. In eerste instantie vereist het wijzigen van de iso-waarde bij de X-T10 meer handelingen; via de Q-knop kun je de belangrijkste functies op het scherm oproepen en wijzigen, waaronder de iso-waarde. De twee draaiwieltjes zijn echter klikbaar en programmeerbaar, zodat je een instelling als iso dus ook via je duim- of wijsvinger kunt oproepen. Heel innovatief en een prima alternatief voor een echte knop.
Auto
Een opvallende verschijning op de camera is een schuifje naast het draaiwiel van de sluitertijden. Daarmee kun je snel schakelen naar een automatische modus. In bepaalde situaties kan dat handig zijn, bijvoorbeeld als je van automatisch naar een specifieke instelling wil overschakelen of juist andersom, bijvoorbeeld vanwege veranderende omstandigheden. Of als je de camera even in handen van een minder ervaren fotograaf geeft. Het schuifje maakt het mogelijk om met één handeling om te schakelen, terwijl je daar normaal twee handen voor nodig hebt en twee verschillende handelingen moet verrichten. Het is alleen wel jammer dat de camera in die stand foto's in het jpeg-formaat opslaat en raw geen optie is.
Grip
De grip van de X-T10 is redelijk, maar beduidend minder diep dan die van de X-T1. De X-T1 ligt daardoor wat ons betreft een stuk beter in de hand. Vooral bij iets zwaardere lenzen is dit merkbaar, doordat het zwaartepunt dan meer naar voren ligt, wat de grip niet ten goede komt. Voor een meerprijs van circa 110 euro is er wel een optionele grip te koop: de Fujifilm MHG-XT10. De camera neemt daardoor in hoogte iets toe, maar vooral de grip wordt een stuk dieper.
Flitser
Er zit nog een schuifje naast het linker draaiwiel. Dit is bedoeld om de flitser te laten opklappen. Deze zit boven de evf en is nieuw ten opzichte van de X-T1. Bij de laatstgenoemde wordt een losse opzetflitser bijgeleverd en is er geen interne flitser aanwezig. Bij de X-T10 dus wel, net als bij de X-E2.
Draadontspanner
Opvallend genoeg heeft de X-T10 een mechanische aansluiting voor een draadontspanner op de ontspanknop, zoals bij camera's uit de jaren zeventig en tachtig gebruikelijk was. Tegenwoordig is het een beetje onzin, aangezien er diverse elektronische afstandsbedieningen zijn en camera's zich steeds beter laten programmeren. We hebben het desondanks in de praktijk getest en het functioneerde aanvankelijk zoals het hoort, maar bij het losschroeven van de draadontspanner kwam de ontspanknop mee waardoor de camera aan- of uitgaat. Het is dus vooral een leuke gimmick en niet echt praktisch, maar past wel goed bij de retro-uitstraling van deze camera.
Menu
De menu-interface van X-T10 is nieuw en vergelijkbaar met die van de X100T, waarbij wat subtiele vernieuwingen zijn doorgevoerd. Zo zijn de opties in het Q-menu nu te wijzigen, waardoor je de instellingen die je het meest gebruikt kunt selecteren, zoals een minimale sluitertijd. Ook eigen custom settings kun je daarmee snel oproepen. Het Q-menu werkt in elk geval vlot en is vrij overzichtelijk. Ook de informatie in de zoeker ziet er wat prettiger uit, vooral omdat de semitransparante vlakken rondom symbolen en cijfers nu zijn weggelaten.