Inleiding
De korte geschiedenis van Canons systeemcamera's gaat niet over rozen. De eerste EOS M kwam in 2012 op de markt, vijf jaar na de introductie van de eerste spiegelloze camera's. De EOS M was tijdens zijn introductie al achterhaald als je de camera vergeleek met concurrerende systeemcamera's. Hij had namelijk geen PASM-wieltje, geen kantelbaar scherm, een losse, bulky flitser, een zeer beperkt lensaanbod, geen evf en geen compact zoomobjectief. Het belangrijkste struikelblok was echter de autofocus, die ronduit traag was, hoewel dat enige tijd later met een firmware-update wat verbeterd is.
Canon vroeg maar liefst 849 euro voor deze, oneerbiedig gezegd, wat kreupele camera. Die prijs is na verloop van tijd wel flink gezakt: momenteel kun je de EOS M inclusief kitlens voor minder dan 300 euro op de kop tikken en hij is ook regelmatig voor minder dan dat in de aanbieding geweest. De lage prijs meewegende is de prijs-prestatie ondertussen best aardig te noemen.
/i/2000621680.jpeg?f=imagenormal)
Na de introductie van de EOS M bleef het lang stil. Anderhalf jaar later, in december 2013, werd de EOS M2 aangekondigd, maar die werd voornamelijk in Japan en enkele andere Aziatische landen verkocht, en is officieel nooit in Europa en de VS geïntroduceerd. Wie hoopte dat deze camera de 'fouten' van het eerste model oploste, kwam bedrogen uit. De verbeteringen waren minimaal: de EOS M2 kreeg het iets snellere Hybrid CMOS AF II-systeem, wifi en een iets hogere burstsnelheid.
Met de introductie van de EOS M3 lijkt Canon drie jaar na dato wel aan een inhaalslag begonnen te zijn, want veel van de kritiekpunten zijn nu aangepakt. De camera heeft een nieuwe sensor met een flink verbeterde autofocus, een PASM-draaiwiel, kantelbaar scherm, ingebouwde flitser, multi-interface-flitsschoen en zelfs een belichtingscompensatiewieltje.
Hij is wel bijna even duur als de oorspronkelijke EOS M tijdens zijn introductie, in een prijssegment met een ruim aanbod aan veelzijdige systeemcamera's, zoals de Sony A6000 en de Samsung NX500. Hoe groot is de stap voorwaarts ten opzichte van zijn voorganger(s) en heeft de EOS M3 daarmee voldoende bestaansrecht?
Vernieuwingen
/i/2000621679.jpeg?f=imagenormal)
De sensor van de EOS M3 is identiek aan die in de 750D en 760D (zie review). Ook in dit geval is dus niet gekozen voor de dualpixelsensor van 20,2 megapixel die in de 70D en 7D Mark II gebruikt wordt. In plaats daarvan is gekozen voor de 24-megapixelsensor. Dat plaatst de EOS M3 wat beeldkwaliteit betreft dus op het niveau van de 750D en 760D. Op dat vlak zien we dus geen afwijkingen. Meer hierover lees je op de pagina over beeldkwaliteit.
Autofocus
Dat betekent dat de fasedetectieautofocuspunten van de Hybrid CMOS AF III aanwezig zijn. Deze sensor heeft meer focuspixels dan die in eerdere EOS-camera's, waaronder de 100D en de M2. Volgens Canon is dit systeem vier keer zo snel als versie II. Dat is positief, ware het niet dat deze snelheid voor de EOS M3 cruciaal is. Immers, in tegenstelling tot de 750D en 760D heeft de EOS M3 geen spiegel en speciale autofocussensor, en is hij dus helemaal afhankelijk van het focussysteem via de normale sensor. Naast fasedetectieautofocus gebruikt de camera overigens contrastdetectie, vandaar de term Hybrid in de benaming.
Zoals verwacht is de autofocus gelijk aan die van de 750D en 760D in live view-modus. Scherpstellen gaat redelijk snel en tijdens het filmen wordt het focuspunt langzaam verschoven, wat er op beeld vloeiend uitziet. Canon heeft dus een behoorlijke inhaalslag gemaakt op dit vlak. Toch zijn we niet helemaal tevreden. Zet de EOS M3 tegenover een aantal andere systeemcamera's, en de camera legt het nog steeds af. De Sony A6000, Samsung NX500 en Panasonic G7 zijn beduidend sneller met scherpstellen. Ook systeemcamera's in een lager prijssegment zijn in de meeste gevallen sneller. Het belangrijkste punt is dat de scherpstelling van de EOS M3 nu in de praktijk goed bruikbaar is. Toch blijft het oppassen geblazen, want het komt nog steeds voor dat de scherpstelling te veel tijd in beslag neemt en het resultaat dus onscherp is.
Overigens is er nog een bijzondere feature op dit vlak die we nog niet eerder zagen bij Canon-systeemcamera's en -dslr's: focus peaking. Daarmee kun je heel makkelijk handmatig scherpstellen, omdat het deel dat scherp is een rode arcering krijgt. Dit is ideaal in combinatie met oude, handmatige lenzen en als je de scherpstelling heel nauwkeurig wil bepalen. Achterop zit een MF-knop, waarmee je deze modus kunt activeren. Andere systeemcamera's zijn al langer voorzien van focus peaking.
/i/2000620427.jpeg?f=imagenormal)
PASM-wiel
Uit de adoptie van focus peaking blijkt dat Canon de meer ervaren amateurfotograaf serieus neemt. Dat blijkt ook uit de aanwezigheid van een PASM-draaiwieltje. De twee eerste EOS M's beschikten daar niet over, waardoor je het menu moest induiken om een andere stand te selecteren. Verder is er nu een draaiknop voor belichtingscompensatie, zoals steeds vaker gebruikelijk is bij camera's. Het wieltje draait wat stroef om te voorkomen dat het per ongeluk wordt gebruikt. Verder vinden we nog een programmeerbare stand, een scene-stand en een hdr-stand op het programmawiel, naast de automatische standen. Een panoramamodus ontbreekt vreemd genoeg.
/i/2000620428.jpeg?f=imagenormal)
Kantelbaar scherm
Eveneens nieuw is het kantelbare scherm. Dit is bij systeemcamera's eigenlijk al jaren standaard, maar de eerdere EOS M's beschikten hier niet over. Canon heeft het meteen goed aangepakt; het schermpje kan behoorlijk ver uitgetrokken worden en draait tot 180 graden omhoog. Het is aanraakgevoelig, maar dat was bij de eerste EOS M's ook al het geval. Nog los van de eventuele bediening is het scherm vooral handig in de videomodus, omdat je dan met je vingers kunt scherpstellen. In de fotomodus kan dat overigens ook. De constructie van het kantelbare scherm ziet er wel wat kwetsbaar uit, maar dat geldt evenzeer voor de modellen van concurrenten.
Ingebouwde flitser
De EOS M3 is voorzien van een ingebouwde pop-up-flitser. Dat is groter nieuws dan het in eerste instantie lijkt. De eerste EOS M's hadden geen ingebouwde flitser, waardoor deze functionaliteit ontbrak. Er werd wel een externe flitser meegeleverd: de Speedlite 90EX. Met die flitser zelf was technisch gezien niets mis, maar hij was in vergelijking met de body bijzonder groot en lomp. Dat kwam onder andere doordat hij gevoed wordt door twee losse AA-batterijen, die nogal wat ruimte in beslag nemen. Vanwege de omvang was er nogal een drempel om de flitser bij ieder foto-uitje mee te nemen en bovendien deed hij de compacte body teniet. De ingebouwde flitser is klein en niet bijzonder krachtig, maar wel handig. Je kunt hem bovendien naar achteren duwen, zodat je eventueel indirect kunt flitsen.
/i/2000620431.jpeg?f=imagenormal)
Body en bediening
De body van de camera is verbeterd; hij heeft nu een beduidend betere grip. De ring- en middelvinger kunnen nu stevig aan de voorzijde worden geklemd en voor de duim is er een inkeping achterop. De wijsvinger heeft daardoor vrij spel om de ontspanknop te bedienen. De pink bungelt vanwege de kleine body los aan de onderkant. Overigens is de body dankzij de grotere grip wel wat in omvang en gewicht toegenomen. De EOS M3 is ongeveer 30 procent groter, vooral in de dikte, en weegt nu 366g, tegenover de 298g van zijn voorganger.
/i/2000620627.jpeg?f=imagenormal)
Knoppenspel
Het aantal knoppen is rijkelijk toegenomen. Enerzijds zou dit de beginnende fotograaf kunnnen afschrikken, maar anderzijds was de oorspronkelijke EOS M gewoon niet praktisch voor iemand die niet in de automatische stand werkt. Voor te veel zaken moest je het menu induiken; nu kan dat veel sneller. Met het PASM-wieltje bovenop kun je snel van stand wisselen, voor belichtingscompensatie hoef je geen knop meer in te drukken en er zijn nu twee draaiwieltjes, waarmee je razendsnel instellingen kunt wisselen.
De oorspronkelijke EOS M had alleen een draaiwieltje aan de achterzijde, maar de M3 heeft er ook een aan de bovenkant. Die heeft Canon vernuftig rondom de ontspanknop gepositioneerd. Daardoor is hij altijd binnen handbereik, een bijzondere prettige verbetering wat ons betreft. In de M-stand wijzig je de sluitertijd met het draaiwieltje bovenop en de diafragmawaarde met het wieltje aan de achterzijde. In de overige standen is het draaiwieltje bovenop de primaire plek om waarden te veranderen en heeft het wieltje aan de achterzijde soms geen functie.
/i/2000620628.jpeg?f=imagenormal)
Verder kun je nu de iso-waarde makkelijk wijzigen via een knop aan de achterzijde en daar is nu ook een knop voor het instellen van de flits te vinden. Daarnaast is er nu een knop voor het vastzetten van de belichting en het aan- en uitzetten van de gezichtsherkenning. Zoals eerder beschreven is er een knop om over te schakelen naar handmatige scherpstelling, die je weer een retourtje menu bespaart. Via de Q-knop, Canons equivalent van een Fn-knop, kun je veel andere functies bereiken, waaronder de zelfontspanner, de transportmodus, de beeldkwaliteit, het videoformaat, de autofocusbediening, de witbalans, de beeldverhouding en de lichtmeting. De overige, zeer specifieke functies, vind je in het menu. Daar kun je ook de werking van de knoppen en draaiwieltjes aanpassen.
/i/2000620623.jpeg?f=imagenormal)
Multi-interface flitsschoen
Net als zijn voorganger is de EOS M3 van een flitsvoet voorzien. Daarop kun je de Canon Speedlite-flitsers gebruiken, evenals third-party-modellen en draadloze triggers. Een externe flitser is krachtiger dan de ingebouwde flitser en heeft vaak een draai- en kantelbare flitskop, zodat je indirect kunt flitsen.
Aan het eind van de flitsvoet zitten elektronische contacten, waardoor ook andere producten dan alleen flitsers kunnen worden aangesloten. Het is daardoor een multifunctionele flitsschoen geworden. Canon is daarin verre van uniek; Olympus begon er al vele jaren terug mee en andere fabrikanten volgden snel. Tijdens de introductie van de EOS M was dit al vrij standaard. Dankzij de extra contacten is het mogelijk om een elektronische zoeker aan te sluiten: de Canon EVF-DC1, die oorspronkelijk voor de PowerShot G1 X Mark II werd ontworpen. Deze heeft een meerprijs van zo'n 240 euro. Wie daar interesse in heeft, moet dus bijna 1000 euro neerleggen voor de EOS M3, wat hem een stuk duurder maakt dan systeemcamera's die voorzien zijn van een ingebouwde evf. In ieder geval biedt Canon de consument nu een optie.
Microfoonaansluiting
/i/2000620629.jpeg?f=imagenormal)
Eveneens nieuw is een microfoonaansluiting. Dat moet de camera interessant maken voor filmers, want zij kunnen nu een externe microfoon aansluiten voor een betere geluidskwaliteit. De videomogelijkheden zijn verder ruwweg dezelfde als bij de EOS 750D en 760D. Hij kan filmen in 1080p met 24, 25 en 30fps in het mp4-formaat met de h264-codec. Tijdens het filmen kun je echter niet de belichting aanpassen, maar voordat de opname start, kun je wel de gewenste instellingen kiezen. De EF-M-lenzen hebben allemaal een STM-stappenmotor, waardoor ze geruisloos kunnen scherpstellen tijdens het filmen. De maximale lichtgevoeligheid in de videomodus is 6400 iso.
Overige bevindingen
De aan-uitknop zit boven op de body. Bij de meeste camera's is het een schakelaar, dus de knop is in het begin een beetje onwennig. Het duurt circa 2 seconden voordat de camera operationeel is. Verder zit het autofocushulplicht op een wat onhandige locatie. Je moet daar rekening mee houden bij het vasthouden, want de wijsvinger kan in de weg zitten. Ten slotte valt de accuduur wat tegen, met zo'n 250 foto's per acculading. Ter vergelijking, de Sony A6000, die evenmin over een reusachtige accu beschikt, gaat tot 360 foto's.
Kitlens en lensaanbod
/i/2000620449.jpeg?f=imagenormal)
De kitlens van de EOS M3 is exact dezelfde als die met de eerste EOS M camera werd geïntroduceerd. De lens heeft een bereik van 18-55mm en een lichtsterkte van f/3.5-5.6. Het ontwerp is strak en de vomgeving ziet er navenant uit, al wijkt de kleur wat af van die van de body. Hij zoomt zeer soepel en heeft aan het uiteinde ook een ring voor handmatige scherpstelling. Deze ring is bijzonder smal en werkt daardoor niet fijn, maar het geheel is wel werkbaar. Een aspect waarin de EOS M3 flink afwijkt van alle andere systeemcamera's is de relatief grote kitlens. Het is al enkele jaren gebruikelijk dat camerafabrikanten ook een zogenoemde pancake-zoom in hun portfolio hebben met collapsible lenselementen. De lens kan daardoor een stuk compacter zijn, waardoor de algehele combinatie makkelijker mee te nemen is en bijvoorbeeld in een jaszak past. Dat is nu vrijwel onmogelijk. De kitlens is overigens wel van goede kwaliteit.
Hieronder zie je de EOS M3 in vergelijking met een aantal andere camera's, waaronder de Sony A6000, Canon 760D en Olympus OM-D E-M10.
Een ander verschil is dat een aantal concurrerende kitlenzen al begint bij 16mm, wat een 24mm-groothoek oplevert in kleinbeeldequivalent. Dat ontbreekt nog bij Canon.
Lensaanbod
Er ontbreekt overigens wel meer bij Canon, want sinds de introductie in 2012 zijn er slechts vier EF-M lenzen aangekondigd. Het begon met de 18-55mm f/3.5-5.6-kitlens en de 22mm f/2-prime. Enige tijd later werd de 11-22mm f/4-5.6 aangekondigd en onlangs de 55-200mm f/4.5-6.3-telelens. Met slechts vier lenzen in drie jaar tijd vestigt Canon een negatief record. Weliswaar bieden de lenzen in totaal een aardig bereik van 11 tot 200mm, maar veel lenzen ontbreken nog, zoals een macrolens en vooral lichtsterke primes. Bovendien zijn de huidige lenzen, op de 22mm-prime na, niet bepaald lichtsterk, met een minimale lensopening van f/4. Daardoor kun je minder goed met scherptediepte spelen, wat toch juist een voordeel is van zo'n grote sensor, en ben je beperkt in situaties met weinig licht. Bij andere systeemcamera's en bij dslr's zijn er door het grotere lensaanbod veel lichtsterke alternatieven. Hoewel de EOS M3 dus ten opzichte van zijn voorganger veel meer biedt voor fanatiekere fotografen, schiet het lensaanbod enorm tekort. Het lijkt er daardoor nog steeds op dat Canon deze markt nog niet serieus genoeg neemt.
Wie overweegt te investeren in de EOS M3 doet er goed aan het karige lensaanbod mee te wegen. Verwacht je weinig behoefte te hebben aan extra lenzen, behalve de vier beschikbare, dan zit je prima. Als je echter de mogelijkheid wil openhouden om in de toekomst je set te upgraden met extra lenzen, dan zijn er veel betere alternatieven.
/i/2000620458.jpeg?f=imagenormal)
De vier EOS-M-lenzen (foto: Canon)
Natuurlijk is er wel een EF - EF-M-adapter beschikbaar, maar dat is om twee redenen niet ideaal. Ten eerste kost deze weer ruim 120 euro boven op de aanschafprijs en ten tweede doet dit afbreuk aan het compacte ontwerp van de EOS M. Het is niet logisch om een kleine camerabody te kopen en daar dan een grote lens op te schroeven, maar het kan natuurlijk wel en in bepaalde gevallen kan het zeker van pas komen, bijvoorbeeld voor iemand die een EOS M-camera wil aanschaffen als back-up naast een dslr. De autofocus blijft dan behouden, maar is wel wat trager.
Beeldkwaliteit
De EOS M3 gebruikt dezelfde sensor als de 750D en 760D, en biedt dan ook dezelfde beeldkwaliteit. Zoals je in de review van deze camera's kunt lezen, zijn de foto's scherp en kleurrijk, en lijkt het dynamisch bereik marginaal toegenomen.
Ten opzichte van de oude 18-megapixelsensor van de EOS M en M2 is er sprake van wat meer detail en iets minder kleurruis, maar tegelijkertijd neemt de kleurverzadiging bij 6400 iso zichtbaar af. De vooruitgang in kwaliteit ten opzichte van de vorige generatie Canon-sensors is, los van de toegenomen resolutie, dus niet overtuigend. De sensors met een vergelijkbare resolutie van andere camerafabrikanten doen het net een fractie beter. Aan de andere kant, dat geldt vooral voor dslr's, zoals de Nikon D5300 en D5500, die dankzij het weglaten van een low-pass filter scherpere resultaten produceren. In het systeemcamerasegment ligt de gemiddelde resolutie nog wat lager, omdat Fujifilm, Olympus en Panasonic maximaal 16-megapixelsensors gebruiken. In vergelijking met andere aps-c-systeemcamera's zijn de resultaten van de Sony A6000, Samsung NX500 en Fujifilm X-E2 een fractie beter.
Nieuwe sensor
Het is natuurlijk interessant om de nieuwe 24-megapixelsensor te vergelijken met de oude 18-megapixelversie, die in zeer veel EOS-camera's wordt gebruikt. Daarbij oogt de nieuwe sensor niet overtuigend beter, hoewel er sprake is van meer detail op de lage iso's dankzij de hogere resolutie. Op de hoge iso's zien we dat de 24-megapixelsensor van de EOS M3/750D/760D wat meer kleur verliest. Ook heeft de voorgaande generatie wat meer contrast, waardoor het resultaat wat scherper lijkt. Daar staat tegenover dat de oude sensor iets meer last heeft van kleurruis, waarbij vooral de rode pixels opvallen. De onderstaande foto is onder identieke omstandigheden gemaakt: in raw op 12.800 iso met een handmatige witbalans, een sluitertijd van 1/4000e en diafragma f/5.6.
/i/2000619218.png?f=imagenormal)
Links de oude 18-megapixelsensor, rechts de nieuwe 24-megapixelsensor van de EOS M3/750D/760D (raw)
Hieronder staat een vergelijking van de nieuwe 24-megapixelsensor versus de oude 18-megapixelsensor en die van de Sony A6000, alle op 12.800 iso.
/i/2000619044.png?f=imagenormal)
Een vergelijking van de Canon 760D, 60D en de Sony A6000 op 12.800 iso-raw
Jpeg
Bij 1600 iso oogt het beeld relatief schoon, maar wordt ruis op 100 procent wel zichtbaar. 3200 iso kan er prima mee door, maar vanaf dat punt neemt de beeldkwaliteit merkbaar af. Details worden grover en scherpe delen wordt wat uitgesmeerd. Op 6400 en 12.800 iso neemt ook de kleurverzadiging af. Deze standen kunnen beter vermeden worden, al kan 6400 iso nog wel bruikbare resultaten opleveren. De camera is nog uit te breiden met een optionele 25.600 iso-stand, maar het gebruik daarvan raden we af.
/i/2000616304.png?f=imagenormal)
1600, 3200, 6400 en 12.800 iso-jpeg
Raw
Als we de kijken naar de beelden in raw-formaat, dan zien we vergelijkbare resultaten. Vooral 1600 iso kan er prima mee door en 3200 iso is ook nog bruikbaar, maar vanaf 6400 iso neemt de kwaliteit snel af. Op 12.800 iso blijven er maar weinig bruikbare details over.
/i/2000616305.png?f=imagenormal)
1600, 3200, 6400 en 12.800 iso-raw
Praktijkfoto's
De onderstaande foto's zijn onbewerkt en gemaakt in de jpeg-stand, in combinatie met 18-55mm kitlens. Ze geven een indruk van wat je zoal kunt met de camera en hoe de 24-megapixelsensor presteert. Voor meer praktijkfoto's kun je ook de 760D review bekijken, want de sensor is identiek.
Flora en fauna
Overig
Specificaties en fotogalerij
| |
Canon EOS M3 |
Canon EOS M |
| Laagste prijs |
€ 636,- Vergelijk prijzen |
€ 299,- Vergelijk prijzen |
| Mount |
Canon EF-M |
Canon EF-M |
| Cameraresolutie |
24,7Mp |
18Mp |
| Sensortype |
CMOS |
CMOS |
| Sensorformaat |
APS-C (cropfactor 1.6) |
APS-C (cropfactor 1.6) |
| Minimale ISO-gevoeligheid |
ISO 100 |
ISO 100 |
| Maximale ISO-gevoeligheid |
ISO 25600 |
ISO 12800 |
| Beelden per seconde |
4,2fps |
4,3fps |
| Videoresolutie |
1920x1080 |
1920x1080 |
| Videoframerate |
30fps |
29fps |
| Aantal autofocuspunten |
49 |
31 |
| Focusmechanisme |
Automatische Focus (motor in lens), Handmatige Focus |
Automatische Focus (motor in lens), Handmatige Focus |
| Eigenschappen body |
Ingebouwde flitser, Kantelbaar scherm, Video opname |
Video opname |
| GPS |
Nee |
Nee |
| Schermdiagonaal |
3" |
3" |
| Gewicht body |
366g |
298g |
| Kleur body |
Zwart |
Zwart |
| Geheugenkaarttype (Camera) |
SD, SDHC, SDXC |
SD, SDHC, SDXC |
| Verbinding (Extern) |
Microfoon, Mini-HDMI, USB 2.0 |
Mini-HDMI |
| Verbinding (wlan) |
802.11b, 802.11g, 802.11n |
|
| Kitlens |
EF-M 18-55mm f/3.5-5.6 IS STM |
Canon EF-M 18-55 f/3.5-5.6 IS STM |
| Zoom (wide) kitlens |
18mm |
18mm |
| Zoom (tele) kitlens |
55mm |
55mm |
| Diafragma (wide) kitlens |
3,5 |
3,5 |
| Diafragma (tele) kitlens |
5,6 |
5,6 |
| Filtermaat kitlens |
52mm |
52mm |
| Kleur kitlens |
Zwart |
Zwart |
| |
|
|
Alternatieven
De EOS M3 is de enige recente systeemcamera van Canon, terwijl de concurrentie niet bepaald stil heeft gezeten. Andere merken, zoals Olympus, Panasonic, Samsung, Sony, Fujifilm en Nikon, hebben verschillende modellen op de markt, waardoor er een groot aanbod van alternatieven is. Deze kunnen we niet allemaal bespreken, maar we noemen hier een aantal modellen die zich wat prijs en features betreft goed kunnen meten met de EOS M.
Alternatieven
De oorspronkelijke EOS M is dan wel drie jaar oud, maar is nog steeds te koop. Zoals benoemd is dit verre van de interessantste systeemcamera, maar de prijs is inmiddels wel zo laag geworden, dat het een leuke camera voor erbij kan zijn. Naast de 18-55mm-kitlens wordt ook de Speedlite 90EX meegeleverd.
4 van 5 sterren
(0 reviews)
De Sony A6000 is al wat langer op de markt, maar is een geduchte concurrent voor de EOS M3. Deze camera is voorzien van een zeer vlot autofocussysteem en hij is daarnaast uitgerust met een ingebouwde evf. Het scherm is kantelbaar, maar niet aanraakgevoelig en haalt geen 180 graden.
4.5 van 5 sterren
(3 reviews)
systeemcamera round-up
Een goedkoper alternatief voor de A6000 is de A5100. Deze is grotendeels identiek en heeft hetzelfde snelle autofocussysteem, maar net als de EOS M3 is hij niet uitgerust met een evf en flitsvoet. Hij heeft ook een 180 graden kantelbaar scherm.
4 van 5 sterren
(1 reviews)
De Fujifilm X-E2 is voorzien van een ingebouwde evf. Tegen een relatief kleine meerprijs wordt de lichtsterke 18-55mm f/2.8-4 kitlens meegeleverd, die bekendstaat om zijn goede optische prestaties en lichtsterkte. Een kantelbaar scherm ontbreekt en het autofocussysteem behoort net als dat van de EOS M3 niet tot de top, maar wordt wel regelmatig via firmware-updates verbeterd.
4 van 5 sterren
(0 reviews)
De Olympus OM-D E-M10 is een goed alternatief voor wie graag met een evf werkt. Die van de E-M10 is relatief groot en van goede kwaliteit. De Olympus heeft meer draaiwieltjes en knoppen, en is daardoor prettiger te bedienen. Het scherm is eveneens aanraakgevoelig en kan naar beneden en boven uitklappen, maar niet 180 graden. De body van de E-M10 is wat kleiner dan de EOS M3 en ook in combinatie met de 14-42mm-kitlens is hij beduidend compacter.
4.5 van 5 sterren
(2 reviews)systeemcamera round-up
Conclusie
/i/2000620423.jpeg?f=imagenormal)
De EOS M3 is een goede stap vooruit ten opzichte van de eerste twee EOS M's. De grootste minpunten van zijn voorganger(s) zijn aangepakt; hij heeft nu wel een een PASM-wieltje, een kantelbaar scherm, een geïntegreerde flitser, een optionele evf en een redelijke autofocus. De adviesprijs van 729 euro blijven we wel relatief hoog vinden, vooral omdat de camera opereert in een bijzonder druk marktsegment, waarin concurrenten inmiddels een uitgebreid portfolio hebben opgebouwd, van instap- tot high-end systeemcamera, met en zonder evf.
Twee minpunten blijven overeind. Het eerste is de relatief grote kitlens. Een systeemcamera dankt zijn bestaansrecht voornamelijk aan zijn compacte voorkomen; hij is kleiner en lichter om mee te nemen dan een spiegelreflexcamera. Wat body betreft is Canon op dat punt zeker geslaagd, maar de kitlens is relatief groot, vooral omdat vrijwel alle concurrenten vaak een collapsible pancake-zoom gebruiken, al dan niet optioneel. De kwaliteit is wel goed en dat is ook wat waard.
Een ander minpunt, dat beduidend zwaarder weegt, is het gebrek aan lenzen. Met slechts vier lenzen is er amper keus voor de EOS M-bezitter. Weliswaar zijn de belangrijkste fronten afgedekt, van supergroothoek tot tele, maar op één na zijn de lenzen niet lichtsterk. Daardoor kun je minder goed met scherptediepte spelen en ben je beperkter in situaties met weinig licht. Als Canon van de EOS M-systeemcamera's een succes wil maken, is er op dat vlak nog flink wat werk aan de winkel.
:fill(black)/i/2000621680.jpeg?f=imagegallery)
:fill(black)/i/2000621679.jpeg?f=imagegallery)
:fill(black)/i/2000620428.jpeg?f=imagegallery)
:fill(black)/i/2000620431.jpeg?f=imagegallery)
:fill(black)/i/2000620627.jpeg?f=imagegallery)
:fill(black)/i/2000620628.jpeg?f=imagegallery)
:fill(black)/i/2000620623.jpeg?f=imagegallery)
:fill(black)/i/2000620449.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000620630.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000620631.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000620632.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000620633.jpeg?f=imagegallery)
:fill(black)/i/2000620458.jpeg?f=imagegallery)
/i/2000619218.png?f=imagegallery)
/i/2000619044.png?f=imagegallery)
/i/2000616304.png?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000621910.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000621911.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000621912.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000621913.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000621914.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000621915.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000621916.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000621917.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000621918.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000621919.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000621920.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000621921.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000621922.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000621923.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000621924.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000621925.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000621926.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000621927.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000621928.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000621929.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000621930.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000621931.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000621932.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000621933.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000621934.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000621935.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000621936.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000621937.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000621938.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000621939.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000621940.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000621941.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000621942.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000621943.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000621944.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1345470725.jpeg?f=thumbmedium)
:fill(white)/i/1392216344.jpeg?f=thumbmedium)
:fill(white)/i/2000538170.jpeg?f=thumbmedium)
:fill(white)/i/1399032841.jpeg?f=thumbmedium)
:fill(white)/i/1393948355.jpeg?f=thumbmedium)
:fill(black)/i/2000620423.jpeg?f=imagegallery)
:fill(black):strip_exif()/i/2000577758.jpeg?f=thumbmedium)
/i/1228223656.png?f=fpa)
:strip_icc():strip_exif()/u/16764/jh-avatar.jpg?f=community){kind=avatar}
:strip_icc():strip_exif()/u/1104/icon.jpg?f=community){kind=icon}
:strip_exif()/u/160115/small.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/335682/Hobbes.jpg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/165291/Beholder60.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/47056/qasreshirin_mementomori11.jpg?f=community){kind=small}
/u/602366/crop6478e12ac629b.png?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/164530/crop5e126a53a9a82_cropped.gif?f=community){kind=small}
/u/1830/acm.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/24589/crop5db528093586e.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/67404/C64.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/227038/samsungapple1.jpg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/331588/Louise-Brooks-style1.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/505858/crop5fb1656f91714_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/46872/volume-s.jpg?f=community){kind=small}
. Waar Sony het wel echt op wint is de optie om bv timelapse mee te maken. Hup app er op en gaan. Canon heeft de M3 toch behoorlijk kreupel gemaakt wat dat aangaat. Ook AEB, met een max van 3!? Waar de Sony/Fuji enz nieuwe features toevoegen aan hun camera's, houd Canon de boel kort. En dat is jammer. Het had zo veel mooier kunnen zijn.
:strip_icc():strip_exif()/u/15144/delta2_60x60.jpg?f=community){kind=small}
