Technologieën van de toekomst

Vier projecten uit Googles researchlab

'Epic shit' maken

Kort nadat Google Motorola overnam werd binnen Motorola Atap opgericht, of Advanced Technologies and Projects, een speciale researchafdeling. Motorola is inmiddels doorverkocht aan Lenovo, maar Google koos ervoor om Atap te houden. En dat is goed te begrijpen, want bij Atap werken mensen die de grenzen van technologie opzoeken en constant bezig zijn met nieuwe projecten om die grenzen te verleggen. Het bekendste project van Atap is waarschijnlijk Project Ara, de poging om een smartphone te bouwen die compleet opgebouwd is uit modules en on the fly aangepast kan worden.

Daarmee heeft Atap wel wat weg van Google X, de researchdivisie van Google waar gewerkt wordt aan zogenaamde 'moonshot'-projecten, zoals de Loon-ballonnen die draadloos internet naar plekken kunnen brengen waar dat nu nog niet is, of natuurlijk Googles zelfrijdende auto. Het verschil met Atap is dat de projecten van Google X groots zijn en best lang mogen duren. De projecten van Atap zijn kleiner, sneller en als ze te lang duren worden ze aan de kant geschoven voor iets nieuws.

Naast Ara zijn ze binnen Atap nog met veel andere projecten bezig en een aantal daarvan werden tijdens Google I/O getoond. De wijze waarop deze onthuld werden staat in groot contrast met de manier waarop Google op de eerste dag van de conferentie zijn aankondigingen deed. Bij Atap mag het allemaal wat losser, wat minder serieus. Dat betekende beukende muziek en een duidelijke openingsstatement: bij Atap draait het om één ding: 'epic shit' bedenken en het vervolgens ook bouwen.

Project Soli: bewegingsdetectie met radar

Volgens Atap is er een probleem met de manier waarop we momenteel omgaan met wearables. Onze vingers zijn in combinatie met het kleine touchscreen niet in staat om op een precieze manier input te leveren. Dat ligt niet zozeer aan onze vingers - die kunnen verschrikkelijk subtiele bewegingen maken - maar wel aan de touchscreentechnologie die niet in staat is om die subtiele inputs op te vangen. De oplossing is - volgens Atap - Project Soli.

Omdat de mensen achter Project Soli wel overtuigd waren dat handen en vingers zeer geschikte instrumenten zijn voor het besturen van interfaces, gingen ze op zoek naar een manier waarop deze veel nauwkeuriger ingezet konden worden. Al snel kwamen ze uit op bewegingsdetectie. Dat wierp echter meteen problemen op; de nauwkeurigheid waar ze naar op zoek waren was niet te behalen met de voor de hand liggende technieken. Systemen als de Leap Motion en Kinect gebruiken voornamelijk camera's om handen en vingers te herkennen, maar volgens Soli-projectleider Ivan Poupyrev hebben camera's moeite als vingers elkaar overlappen, en als er niet genoeg licht voorhanden is levert dat ook problemen op.

Na een zoektocht waarbij verschillende technieken overwogen werden, kwamen ze uiteindelijk uit bij radarsignalen. Deze werken namelijk ook in het donker en kunnen zelfs door een groot aantal materialen heengaan. Het probleem was schaal: radarhardware bleek groot, veel te groot om in een wearable te gebruiken. Het afgelopen jaar werd daarom besteed aan het maken van steeds kleinere prototypes van deze radarsensor met als resultaat de versie die tijdens I/O voor het eerst getoond werd: een kleine chip van enkele vierkante millimeters, werkend op 60GHz, klein genoeg om in een wearable gebruikt te worden.

Deze sensor is echter de helft van het verhaal, misschien zelfs wel minder dan dat. Om de hardware zo simpel mogelijk te houden wordt een enkel, breed radarsignaal uitgestuurd, waarna de reflecties vanaf de hand geregistreerd worden. Dat levert extreem rauwe data op, die nog weinig te maken heeft met handen, laat staan vingers. Er zijn dan ook ingewikkelde algoritmen en veel machine learning nodig om deze data om te zetten in inputsignalen. Dat is waar de grootste uitdaging ligt.

In de praktijk

We konden bij de stand van Atap zelf even aan de slag met Project Soli, in demo-opstellingen waarbij de sensor in een tafel verwerkt was. Op een beeldscherm zagen we een visuele representatie van de bewegingen die we met onze hand uitvoerden. Er was duidelijk een correlatie tussen de handbewegingen en wat op het scherm te zien was, maar het was allemaal wel erg abstract.

Indrukwekkender vonden we de demo die Poupyrev tijdens de keynote gaf. Op het scherm was een mockup te zien van een smartwatch app, met daarin een simpele lijst van rechthoeken. Door simpelweg met zijn duim over zijn wijsvinger te vegen kon Poupyrev door de lijst met items scrollen. Daarbij kon hij het tempo bepalen door sneller of langzamer te vegen. Zelfs minimale bewegingen van zijn vingers werden correct opgepikt. In een smartwatch zou dit kunnen betekenen dat je de interface bedient door simpelweg boven het scherm kleine bewegingen te maken, waardoor je kunt blijven zien wat er op het scherm staat.

Project Jacquard: aanraakgevoelige kleding

Je kunt het probleem van input op kleine schermen ook van een andere kant bekijken, door de input weg te halen bij de wearable en te verplaatsen naar een plek met een groter oppervlak. Dat is het idee achter Project Jacquard, dat als doel heeft om alle benodigdheden te creëren voor interactieve stoffen en kleding. Daardoor zou het mogelijk moeten zijn om bijvoorbeeld over de mouw van je jasje te vegen om een commando naar je telefoon te sturen, of door je smartwatchinterface te navigeren met bewegingen op je bovenbeen.

Nu zijn er in het verleden al eerder kledingstukken gemaakt en getoond met ingebouwde touchpads, maar dat waren vaak losse creaties waar aparte aanraakgevoelige stukken opgezet waren. Atap heeft met Project Jacquard een andere aanpak voor ogen, waarbij de technologie ingezet kan worden in het bestaande productieproces van de textielindustrie. Om dat te bewerkstelligen zijn ze bij verschillende textielfabrieken en kledingfabrikanten langs gegaan om te kijken wat daar voor nodig zou zijn.

Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.

Uiteindelijk is toen besloten om een speciaal garen te ontwikkelen dat aanraakgevoelig is. Het garen is opgebouwd uit geleidende draden van een metaallegering samengevlochten met zijde, zodat een stevig product ontstaat dat bovendien in verschillende kleuren te fabriceren valt, zodat het niet opvalt in het uiteindelijke kledingstuk.

Door het garen op bepaalde plekken van de stof in een raster te verweven, en aan te sluiten op een klein pcb, is het mogelijk om aanraking te detecteren. Via een draadloze verbinding wordt die input vervolgens doorgestuurd naar het apparaat dat bestuurd dient te worden. Eigenlijk werkt het precies hetzelfde als de touchscreenlaag op een smartphone; die maakt gebruik van een vergelijkbaar raster van elektroden. Atap noemt deze plekken interactive panels en ze kunnen in theorie op elke positie van een kledingstuk in de stof verweven worden.

In de praktijk

Om te laten zien hoe Jacquard werkt, en om te demonstreren dat het mogelijk is om grote lappen stof te fabriceren met meerdere interactive panels, had Atap op zijn stand een lange tafel met daarover een enorme lap stof gedrapeerd. In deze stof zaten zes touchpanelen verwerkt die aan verschillende apparaten gekoppeld waren. Zo kon met één van de panelen een set lampen bediend worden. Door te tikken gingen de lampen aan en uit, door van links naar rechts te vegen veranderde de kleur en met een beweging in verticale richting werd de helderheid aangepast.

Via een ander interactive panel, dat aangesloten was op een smartphone, was het mogelijk om een muziekspeler te bedienen. Via de verschillende swipes en taps kon de muziek gestart en gestopt worden, was het mogelijk om tracks te wisselen en ook het volume kon bediend worden.

Wat bij beide demo's opviel was de hoge gevoeligheid van de panelen. We hadden een beetje verwacht hard te moeten drukken, zoals bij oude resistieve touchscreens, maar dat was zeker niet het geval. Zelfs zachte subtiele aanrakingen werden zonder problemen geregistreerd.

Betekent dit dat we binnenkort op grote schaal kleding kunnen kopen met dit soort panelen ingebouwd? Waarschijnlijk niet. Atap is zich ervan bewust dat een techniek als deze alleen kan werken als het op grote schaal geproduceerd kan worden, als het past binnen de huidige productietechnieken en als met demonstraties aangetoond kan worden dat er situaties denkbaar zijn waarin dit handig kan zijn. Om de drempel zo laag mogelijk te maken wil Atap de complete chain ontwikkelen: de machines, het garen, de hardware, de draadloze zenders en de software.

Slimme jeans

Eén bedrijf heeft het daarmee al weten te overtuigen, en dat is niet de minste: Levi's. Samen zullen de bedrijven slimme kleding gaan maken. Dat lijkt een goede match te zijn, want bij het stuk 'demo stof' waren de interactive panels duidelijk voelbaar en zichtbaar. Des te fijner de stof, des te meer dat zal spelen. We kunnen ons goed voorstellen dat het garen van Atap in een denim jeans een stuk minder op zal vallen.

Project Ara en Project Vault

Naast Soli en Jacquard toonde Atap nog twee projecten tijdens I/O. Allereerst was er een korte update van Project Ara, de modulaire telefoon waar we al langer over horen. Tijdens de keynote werd live een Ara-telefoon in elkaar geklikt en opgestart. Vervolgens werd - terwijl Android bleef draaien - een cameramodule bevestigd, waarna meteen een foto genomen kon worden. Daarmee bewijst Atap dat Project Ara nu echt realiteit is en binnenkort in de praktijk getest kan gaan worden.

Het vierde en laaste project luistert naar de naam Vault en wordt ontwikkeld onder leiding van voormalig hacker Peiter Zatko. Vault is een minicomputer in de vorm van een micro-sd-kaart met een eigen cpu, ram, 4GB aan opslag, een nfc chip, draaiend op een rtos met daarin verschillende mogelijkheden op het gebied van encryptie, zoals cryptografie, hashing en random number generating. Vault is aanvankelijk bedoeld voor gebruik in zakelijke omgevingen om data(stromen) te versleutelen.

Omdat voor de formfactor van een micro-sd-kaart is gekozen, kan Vault gebruikt worden in bijvoorbeeld smartphones en, eventueel via een adapter, ook in andere apparaten. Vault presenteert zich daarbij aan het besturingssysteem als een reguliere sd-kaart, met in het bestandssysteem enkel een read-file en een write-file. Commando's worden weggeschreven naar de write-file, waarna de output in de read-file terecht komt. Op die manier werkt Vault los van het gebruikte apparaat en dus compleet platformagnostisch.

Atap werkt momenteel aan een sdk en hoopt die van de zomer beschikbaar te kunnen stellen. Opvallend daarbij is dat niet alleen de broncode van de software openbaar gemaakt wordt, maar zelfs die van de hardware van het developmentplatform. Door volledige openheid van zaken te geven hoopt Atap op input van ontwikkelaars en op hun vertrouwen, wat nodig zal zijn voor Vault om een succes te worden.

Tot slot

Lang niet alle projecten die Atap in ontwikkeling heeft zullen resulteren in een commercieel eindproduct. Jacquard zal het wellicht het moeilijkst krijgen, omdat een gehele industrie overtuigd moet worden van het nut. Ara is al verder gevorderd en zal later dit jaar als kleinschalig experiment in Puerto Rico uitgebracht worden. Soli en Vault hebben beide nog wat tijd nodig, zeker aan de softwarezijde. Van alle projecten die op I/O getoond werden is de toekomst dus nog onzeker, maar Atap heeft wel laten zien dat de technologie achter de vier projecten zeker levensvatbaar is.

Reacties (61)

[Verwijderd]

Leuk dat ze hun Jacquard-project genoemd hebben naar de achttiende-eeuwse Franse uitvinder van het programmeerbare weefgetouw. Dat weefgetouw heeft later Charles Babbage geïnspireerd voor zijn eerste mechanische computer. En zo blijft het verleden in het heden verweven.

[Brainfear]

Ik dacht aan een samentrekking van Jacques Picard uit Star Trek, maar dat van jou klinkt aannemelijker.

[RebelwaClue]

Die heet Jean Luc

[Brainfear]

In dat geval was het een domme gedachte.

[Peoplen]

Ara begrijp ik niet en is gedoemd te mislukken. Leuk die vergelijking met een pc, maar zo zal het niet werken met een smartphone. Op verwisselbare acu's (en kom op, dat zou elke telefoon moeten kunnen) en speakers na, zie ik niet veel componenten die verwisseld zullen gaan worden.

Geef dan de mogelijkheid om zelf een behuizing en componenten uit te kiezen en dat Google deze dan fabriceert. Zo kun je een high-end telefoon samenstellen die bijvoorbeeld een goedkope camera heeft. Ja consumenten willen zelf componenten kiezen, maar verwisselen is (voor mij) geen issue..

[Reactie gewijzigd door Peoplen op 25 juli 2024 02:54]

[DarkeasterB]

Ik kan je geen ongelijk geven dat de waarde specifiek als telefoon beperkt is.

Wat je over het hoofd ziet is dat je effectief een zee aan instrumenten kan maken met de juiste componenten. Je zou er bijvoorbeeld een medische scanner van kunnen maken die gegevens realtime door stuurt naar je dossier. Ik noem maar het eerste wat in me op komt.

Als je ons huidige beperkte beeld van wat een smartphone maakt los laat is het een concept met oneindige potentie doordat je het apparaat makkelijk kan aanpassen met andere modules

[Peoplen]

Geef ik jouw ook zeker niet ongelijk in. Het feit is wel: hoeveel echt nieuwe toepassingen op een telefoon heb jij de laatste 15 jaar gezien op mobiele telefoons?

Tuurlijk, eens in de zoveel tijd komt er een nieuwe standaard uit, of een nieuw component. Maar mijn insteek is juist dat je om de zoveel tijd net zo goed een nieuwe telefoon kan kopen, met toegang tot een medische scanner bijvoorbeeld.

Als ik het goed begrepen heb, draait dit project om het upgraden van je telefoon. Volgens mij heeft niemand behoefte om cpu, memory, screen, camera, etc te vervangen. Hang er een usb3 connector aan, of een andere standaard voor het koppelen van je medische scanner of bijvoorbeeld een high-end camera.

[Art-X]

Het lijkt mij typisch iets voor tweakers, niet alleen upgrades. Denk bijvoorbeeld een hieraan: Als google dit open hardware maakt met een API, Dan zie ik mogelijkheden zoals een oscilloscoop module, Arduino/Raspberry module, Koppelingen met randapparatuur zoals printers en payment terrminals, en legio andere zaken.

Naar mijn mening een goeie zet als ze het op deze manier benaderen.

[polthemol]

echt nieuwe op de telefoon ? het gsmplatform / smartphoneplatform is het meest vernieuwende stukje technologie misschien zelfs Je moet eens kijken hoeveel totaal nieuwe vormen van business erdoor zijn gekomen. Van "overal kunnen bellen en gebeld worden", is het tegenwoordig een soort zwitsers zakmes waarmee ik mijn navigatie regel, afspraken, betalingen doe, uptodate blijf met vanalles en nog wat, ontspanning heb, enz. enz.

Jouw insteek om steeds een nieuwe telefoon aan te schaffen is leuk, maar, ik merk zelf ook dat ik nu soms upgrades doe omdat ik behoefte heb aan 1 specifiek iets. Dan is het toch makkelijker dat ik dat specifieke onderdeel kan halen en erin kan klikken ?

[Grompie]

Voor de normale consument zal er in het begin idd niet veel meerwaarde aan zijn. Maar wel voor specifieke toepassingen. De kracht zal vooral liggen in de modules die ontwikkeld worden door externe fabrikanten.

Ik denk bijvoorbeeld aan een meter voor mensen met suiker ziekte die je als module op je smartphone hebt. Of een hartslagmeter. Werf leiders die met een mini projector snel iets op de muur projecteren. Satteliet telefoon module voor afgelegen gebieden. Speciale data encryptie modules.

Daarnaast kan je nog eens een hoop dingen bedenken voor de gewone consument. Zoals een mini ventilator voor verfrissing, extra batterij, extra sim module, universele tv afstands biediening.

Er zullen genoeg creatievelingen zijn om de gekste modules te bedenken. Maar eerst zal idd een specifiek publiek zich aangesproken moeten voelen en het nut er van in zien. Dat wordt de moeilijkste taak!

[sinshz]

380 miljoen mensen zijn het niet met je eens over Project Ara:

https://phonebloks.com/en

[Trustworthy Fox]

Ara zal een gamechanger zijn.

Nu is het zo dat telefoonproducenten zoals Google of Samsung een nieuwe lijn introduceren met één of een paar hippe onderdelen. Bijvoorbeeld een hartslagmeter, grotere accu of betere camera. De consument die dat wil moet een geheel nieuwe telefoon kopen inclusief alle andere onderdelen. Door Ara kan de upgrade beperkt worden tot het specifiek vernieuwende onderdeel (=goedkoper). Bedenk wat dat doet voor de slechtere/onveranderde elementen van producenten. De verkoop van al die onderdelen neemt af.

Wanneer ik mijn toestel laat vallen en een onderdeel gaat stuk, dan zal vervanging van het onderdeel eerder aan de orde zijn dan kopen van een nieuw toestel. Anders dan bij Apple is het idee van Ara juist dat verwisselen makkelijker gemaakt moet worden.

Als producenten op elkaar inspelen wordt de concurrentie nog erger: ik neem een Ara telefoon met een Sony camera onderdeel, samsung Soc enz.

[Finraziel]

Project Jacquard kan ik niet echt warm voor lopen moet ik zeggen. Dat zou je dan sowieso in al je kleding moeten hebben zitten, en zelfs dan weet ik niet of het me nou zo superhandig lijkt... Soli echter ziet er heel erg interessant uit. Met je duim op je wijsvinger kun je inderdaad heel precies bewegingen maken, ik kan me helemaal voorstellen dat je een smartwatch daar heel goed mee zou kunnen bedienen, een stuk fijner dan met je vinger op het schermpje zelf.

[Micktator]

Juist Jacquard lijkt me ongelooflijk interessant! Zolang je het uiteraard bij simpele bewerkingen houdt. Ik zou het persoonlijk erg handig als ik al fietsend een nummertje kan overslaan, het volume kan wijzigen of een gesprek kan opnemen. Vereiste is dan wel dat het draadloos wordt (maar ik denk dat dat wel moet gaan lukken). Grote knelpunten zijn de penetratie van de markt (het moet wel echt in een significante hoeveelheid kleding komen te zitten, anders heb je niet altijd een Jacquard-broek aan) en uiteraard ook de kosten. Het is niet voor niks dat winkels als de Primark en H&M zo mateloos populair zijn. Als juist de 'budget'- winkels ook deelnemen wordt het voor de massa toegankelijk.

[Finraziel]

Tja, dat kan ik nu ook al op mijn bluetooth headset
Maar als je een normale bedrade headset hebt dan zou het een interessante toepassing kunnen zijn ja.

[Nilsepils]

Dat het al in je kleding zit is dan volgens mij ook precies het idee. Die partnership met Levi's is niet voor niks. Ik denk dat het wel leuke functionaliteit kan opleveren. Met een klein bluetooth ontvangertje in je broek in plaats van een kabel, en dan bijvoorbeeld over je broek kunnen vegen om muziek te skippen zonder je telefoon te pakken.

[The Underminer]

Hoeft niet in al je kleding te zitten hoor. De early adopters willen maar wat graag even een showtje geven wanneer ze hun "fancy pants" aan hebben 😄

[Verwijderd]

Google gaat via Soli met een radar analyseren hoe we ons bewegen, tot de fijnste bewegingen van je handen en vingers aan toe, en daarnaast gaat google met hun nieuwe kleding analyseren waar we worden aangeraakt met jacquard.

Opzich leuke 'gimmicks'. Met bijna oneindig nieuwe toepassingsmogelijkheden. Tegelijk zijn gegevens of je wordt aangeraakt en gedetailleerde gegevens over hoe je beweegd natuurlijk ontzettend intiem.

Dus vraag ik mij af, wat er gebeurd met de 'imput' van je persoonlijke aanrakingen en bewegingen. Worden die alleen lokaal verwerkt? Of gaan de gegevens daarvan naar de cloudcomputer van een ander en worden ze langdurig opgeslagen?

[Webgnome]

offtopic:
Mag ik heel even een vraag stellen? Wat heeft Google er precies aan dat jij bijvoorbeeld veel met je linker wijsvinger rondjes draait? Je kunt natuurlijk ook gewoon 'privacy' overtredingen proberen te zoeken als ze er eigenlijk gewoon niet zijn.

Dat een beweging heel intiem is, ja dat kan wel zo zijn maar zonder context valt het intieme gedeelte er ineens van weg.

Ik ben heel benieuwd naar het Soli project. Als ze dit kunnen / gaan combineren met bijvoorbeeld fatsoenlijke VR /Holografie zie ik zeker kansen om dit ook buiten de smartwatch/gadget industrie te gaan gebruiken.

[intel_478]

Mag ik heel even een vraag stellen? Wat heeft Google er precies aan dat jij bijvoorbeeld veel met je linker wijsvinger rondjes draait?

Verkeerde vraag: "Waarom vertrouwen we Google met de linker-wijsvinger-informatie als ze er niets aan hebben?"

En:

Ik zou mij daar niet zo'n zorgen om maken. Voor een uur aan data moet je toch wel zoveel opslag hebben dat het niet waard is om deze te meten.

Analogie van "42KB is genoeg voor iedereen". Het gaat om het princiepe en hoe dat van invloed is op onze vrijheid.

Misschien ga jij je wel anders bewegen als je weet dat in de openbare ruimte je geobserveerd wordt door deze nieuwe sensoren. (is al wetenschappelijk bewezen... )

[Grrrrrene]

[...]


Verkeerde vraag: "Waarom vertrouwen we Google met de linker-wijsvinger-informatie als ze er niets aan hebben?"

Omdat het pas echt eng wordt als ze wel wat hebben aan de informatie die je met ze deelt? Ik snap de vraag ook niet zo. Toen de touchscreens kwamen hoorde je toch ook niemand (ook niet nu met terugwerkende kracht) vragen of Google niet ergens stiekem opsloeg hoe iemand zijn touchscreen bediende? Het is gewoon een interface voor je telefoon/tablet/smartwatch en dat zal voor Soli niet anders zijn.

En:
[...]


Analogie van "42KB is genoeg voor iedereen". Het gaat om het princiepe en hoe dat van invloed is op onze vrijheid.

Dat heeft nog nooit iemand gezegd, maar je hebt een punt: het zou in de toekomst prima opgeslagen kunnen worden, maar dan nog: waarom? En waarom ineens zo'n punt maken nu het met radartechnologie gaat en waarom was dat nooit een probleem met een touchscreen?

Misschien ga jij je wel anders bewegen als je weet dat in de openbare ruimte je geobserveerd wordt door deze nieuwe sensoren. (is al wetenschappelijk bewezen... )

Geen last van, mijn telefoon fungeert als stappenteller, dus die meet continu hoe ik beweeg en ik maak niet ineens rare of andere bewegingen. Ben me niet eens bewust van die sensoren en dat is een essentiele voorwaarde voor dat veranderende gedrag waar je het over hebt. Dat gaat nml over een onderzoek over cameraobservatie, dus met zichtbare camera's. Maar vrijwel geen enkele smartphonegebruiker is zich tijdens dagelijkse bezigheden bewust van de sensoren in zijn smartphone.

Ik maak me echt geen zorgen of Google (of welk bedrijf dan ook) deze informatie misschien niet stiekem opslaat en gebruikt om geld mee te verdienen (again: hoe in godsnaam?). Ik vind het echt spijkers op laag water zoeken deze ophef.

[mae-t.net]

Dat je niet weet of je niet kunt voorstellen dat informatie geexploiteerd wordt, betekent niet dat het niet gebeurt.

Dat je je niet kunt voorstellen dat informatie die geexploiteerd wordt, ook in jouw nadeel geexploiteerd kan worden, betekent niet dat dit niet kan.

[Grrrrrene]

Geef me dan eens een voorbeeld van hoe Google die informatie gebruikt om geld te verdienen? Wat je nu schrijft zegt nml he-le-maal niks. Het komt op mij in ieder geval erg paranoïde over

Leg me dan eens, zonder dit soort vage uitspraken, uit waarom dit specifiek zo'n probleem is en je touchscreen, de microfoon, de gyroscoop, de thermometer, het compas, etc niet? Daarmee geef je ook allerlei informatie prijs, bijvoorbeeld hoe je je vingers beweegt over je touchscreen, hoe je stem klinkt, hoe je je lichaam beweegt, hoe warm het in jouw omgeving is, in welke richting je staat als je belt, etc. Waarom maak je je daar niet druk om, of ben je daar ook bewust van de privacy-issues? Denk je dat Google ook alle info uit die sensoren opslaat?

[Reactie gewijzigd door Grrrrrene op 25 juli 2024 02:54]

[mae-t.net]

De eerste helft van mijn uitspraak is algemeen bedoeld, de tweede helft meer als een (toekomstig) aandachtspunt dan direct als paranoïde (dankje voor het correct schrijven van dat woord - een zeldzaamheid).

Hoe dan ook heb ik niet uitgezocht hoe je specifiek deze informatie commercieel kunt gebruiken, maar aangezien jij niet Google's klant bent, of als je wel hun klant bent ze alsnog betaling van je verlangen in de vorm van gegevens, moet je er zonder meer van uitgaan dat ze die gegevens gebruiken als ze er ook maar enigszins de kans toe zien - dat is immers hun core business.

Om data te exploiteren hoef je ze trouwens niet allemaal op te slaan, en zoals al aangehaald lijkt me dat op dit moment ook niet zo realistisch.

Dat het dan vervolgens mooi meegenomen is dat jij er ook beter van wordt en hun product blijft gebruiken, neemt niet weg dat dat gedeelte van hun businessmodel in principe optioneel is en door de gebruiker niet af te dwingen. Die constatering lijkt me nog niet direct paranoïde, dat wordt het pas als je dat ongefundeerd gaat extrapoleren naar hoe erg het uit de hand kan lopen.

[Reactie gewijzigd door mae-t.net op 25 juli 2024 02:54]

[Kurai Hoshi]

Google slaat heel erg veel op. Andere partijen hebben daar echt wel interesse in, hoe handig is het als er een hoop data al verzameld wordt en je hoeft het alleen maar even op te kopen bij Google en te laten analyseren. Google heeft een enorm bereik. Een hoop gegevens over de meest simpele en algemene onschuldige, normale menselijke acties van over de hele wereld, als je maar genoeg data hebt en de juiste manier van er naar kijken kan je er veel van leren, als producent kan je op basis van die data weer je product aanpassen.

Zie ook het stukje over de zelfrijdende auto, naast gegevens van de auto zelf heeft het daarbuiten heel erg veel data verzameld over alle andere auto's waar deze mee in aanraking is gekomen en dus ook het rijgedrag van mensen. Die data is erg interessant voor veel partijen, google verkoopt die data graag voor een aardige prijs.

[morrowyn]

Je weet misschien wanneer iemand behoefte aan bepaalde dingen zoals sex doordat je de bewegingen van een persoon binnen krijgt. En dan kan je daar mooi op inspelen met een smarthouse, jeans en advertenties.

[polthemol]

een hoop bewegingen geven hints over je intenties/emoties. Als je het combineert met bv. wat je zegt en waar je bent, is daar wel iets uit af te leiden

[Afvalzak]

Daarom werk jij niet op een inovation lab van Google.
Het idee is outside _{tnx mae-t.net} of the box denken en zo min mogelijk beren op de weg zien. Als iedereen daar constant ja, maar, als dit door consumenten gebruikt gaat worden is de privacy nog minder ed denkt, zal er niet geinnoveerd kunnen worden.
De iPhone was ook een complete vernieuwing waarvan iedereen eerst zei dat het onzin was. Je hebt toch immers een computer of een laptop, en niemand gaat toch een internet abonnement nemen voor zijn telefoon , dat is veel te duur etc. etc. Kort om, innoveren lukt alleen door positief en innovatief te denken.
90% van wat er daar ontwikkeld wordt zal misschien toch niet beschikbaar worden of geen succes worden, maar het is hopen dat je die 10% kan ontwikkelen en daarbij betrokken bent.

[Reactie gewijzigd door Afvalzak op 25 juli 2024 02:54]

[mae-t.net]

Dat is ook hoe goede research in principe werkt. Je moet dan wel kunnen vertrouwen op de filterwerking van wat er daadwerkelijk in productie komt. De marktwerking speelt daar ook een rol bij, dus wij als tweakers mogen, zelfs moeten, stilstaan bij de beren op de weg.

Overigens is Microsoft het bedrijf dat ik associeer met Out Of the Box Experiences (ze hebben daar zelfs de afkorting OOBE voor), oftewel het nieuwe-auto-geurtjesgevoel. Wat jij bedoelt is waarschijnlijk Outside the Box, oftewel buiten vastgestelde kadertjes denken.

[Reactie gewijzigd door mae-t.net op 25 juli 2024 02:54]

[Zwarte_os]

Ik zou mij daar niet zo'n zorgen om maken. Voor een uur aan data moet je toch wel zoveel opslag hebben dat het niet waard is om deze te meten. Het zal in mijn ogen met name als control of sensor gebruikt worden. Zie Google's auto

[Reactie gewijzigd door Zwarte_os op 25 juli 2024 02:54]

[Ruw ER]

Vault is zeer levensvatbaar. Als de beveiliging nsa proof is, dan zal het vast een commercieel levenslicht zien.

[Hetisookwat]

Daar ben ik bang voor.
"Veiligheid moet bewaard blijven." Wordt dan gezegd dus uiteindelijk is je data waarschijnlijk veilig van de gemiddelde prutsende consument maar niet van de 'big boys'.

[The Underminer]

Wat betreft jacquard: met dergelijke technologie is het ook een uitdaging om de wasmachine te overleven

[Zwarte_os]

Valt wel mee, de grootste uitdaging is hem en waterdicht en onzichtbaar te maken voor de gebruiker. Je voelt al heel snel dergelijke chips op je kleding zitten, niet erg fijn.

[codebeat]

Niet om de Google fanboy of de Apple basher uit te hangen moet ik toch zeggen dat Google veel innovatiever is dan Apple, vind ik. Als je kijkt wat ze allemaal al gedaan hebben en wat er nog op de plank ligt is echt zeer bijzonder te noemen.

Vind Project Soli echt mind blowing en zeker omdat het in zo'n kleine package past en zo ontzettend nauwkeurig, dat is bijna niet voor te stellen dat het mogelijk is. Bekijk deze video maar eens:
https://www.youtube.com/watch?v=0QNiZfSsPc0
Mooie toepassing: Bijvoorbeeld voor mensen die niet veel kunnen, gehandicapt zijn, prachtige combinatie.

Vind het zo ongelooflijk knap allemaal, chapeau.

[Reactie gewijzigd door codebeat op 25 juli 2024 02:54]

[Enai]

Niet om de Google fanboy of de Apple basher uit te hangen moet ik toch zeggen dat Google veel innovatiever is dan Apple, vind ik. Als je kijkt wat ze allemaal al gedaan hebben en wat er nog op de plank ligt is echt zeer bijzonder te noemen.

Imago kweken is een van de hoofddoelen van die projecten. Als er dan nog iets nuttigs uitkomt, des te beter!

[ManDeJan]

Vooral dat project soli ziet er veelbelovend uit! Ben erg benieuwd naar smartwatches die die technologie gaan ondersteunen

[klaagmuur]

Dat van die grootte van radio apparatuur is natuurijk nogal logisch. Radarsystemen voor op zee gebruiken bijvoorbeeld golven met een golflengte van tientallen meters. Met dat soort systemen ga je natuurlijk ook nooit vingers kunnen herkennen, dan zit je gewoon onderder de diffractielimiet.

Om kleine dingen als vingers te bekijken ga je hoge frequenties moeten gebruiken met kleine golflengtes, en dat zie je dan ook terug aan de grootte van de apparatuur. Amper een ontwikkeling, wisten we in de 19e eeuw al.
Die 60 GHz waar mee gewerkt word is trouwens ongeveer de grens waarop de atmosfeer de straling op gaat nemen. De apparatuur zal dan ook niet veel kleiner kunnen.

[dispie]

Dit zijn echt gave ontwikkelingen.
Samen met David Carroll, Electricity-Creating Fabric komt een nieuw tijdperk van kleding waar meer je kan bedienen maar ook je telefoon kan opladen. We kunnen al implants maken om te zien en speakers in je oor. we kunnen onze muis bedienen met onze gedachten.

De volgende stap in deze technologie zie ik voor me als het op de huid kunnen printen of net onder de huid van je telefoon. Ik hoop het nog mee te maken dat een telefoon op je onderarm geprint kan worden en dat er geen los apperaat meer nodig is en dat je hem gewoon kan koppelen aan je kleding of misschien zelfs laten laden door onze eigen lichaam.

Ik kom google overal tegen met inovatieve dingen en inversteringen in bedrijven, die werken aan de vooruitgang. Het eerste gekweekte vlees. waar dus geen dier voor hoeft te sterven gesponseerd door google. Ze zijn dus ook bezig met inverseren in het wereld voedsel probleem.