Wat er vooraf ging
Samengevat
Wolfenstein: The Old Blood is een lekker vervolg op het in 2014 verschenen The New Order. Voor 20 euro krijg je een losstaande uitbreiding die heerlijk weg speelt. Met lekker ouderwetse en ongecompliceerde wapens kun je op hordes nazi's schieten. Je hebt daarbij invloed op de mate van hectiek. In veel gevallen kun je de angel uit een gevecht halen door sluipend te werk te gaan, al kun je ook minder subtiel tekeer gaan. Daarbij is de manier waarop de gezondheid van B.J. is ingedeeld nog steeds erg prettig; het geeft net voldoende ruimte om op adem te komen, zonder dat je je daarbij veilig kunt wanen. De game heeft een lekker 'over de top' verhaaltje met goede karikaturen aan beide zijden van het militaire spectrum. Bovendien ziet het er goed uit, zowel de vergezichten als de koppen van de diverse personages. Met enkel een campagne die je in zo'n acht uur hebt uitgespeeld is de uitbreiding aan de korte kant. Maar daar is de prijs ook naar. Voor 20 euro heb je een paar uur ouderwetse lol.
Eindoordeel
Gespeeld op: Windows
Ook verkrijgbaar voor: Xbox One, PlayStation 4
Als we de reacties onder een bericht over een game als Verdun mogen geloven, is er veel belangstelling voor een 'ouderwetse WOII-shooter', een shooter waarin het gewoon lekker knallen is, zonder rare wapens en honderden opties. Voor iedereen die dat sentiment koestert: zoek niet langer. De oplossing is net op de markt verschenen, in de vorm van Wolfenstein: The Old Blood. Geen volwaardige game, maar een losstaande uitbreiding op het vorig jaar verschenen Wolfenstein: The New Order. Je hebt The New Order dus niet nodig om The Old Blood te kunnen spelen. Maar als je van ouderwetse shooters houdt en de game van vorig jaar nog niet gespeeld hebt, kunnen we die van harte aanbevelen.
Het is op zich niet nodig om The New Order te hebben gespeeld, maar het is wel een prettige intro. Alhoewel: eigenlijk is het andersom. De Zweedse ontwikkelaar MachineGames had voor The New Order een verrassend futuristische setting gekozen. Die game speelt zich af in de jaren '60 van de vorige eeuw, ruim na afloop van de Tweede Wereldoorlog. Je krijgt daarin een alternatieve werkelijkheid voorgespiegeld: hoe zou de wereld eruit hebben gezien als Hitler had gewonnen? Ondanks zijn leeftijd speelde good old William 'B.J.' Blazkowicz nog steeds de hoofdrol in het antwoord op die vraag.
/i/2000610649.jpeg?f=imagenormal)
Terug in de tijd
In The Old Blood zien we wat daaraan voorafging, dus wat er gebeurde in de aanloop naar The New Order. Je krijgt opnieuw een alternatieve werkelijkheid voorgeschoteld, maar we gaan daarbij terug in de tijd. In The Old Blood is het 1946 en de strijd tussen nazi's en geallieerden dreigt definitief in het voordeel van Hitler te worden beslist. De geallieerden kunnen het tij alleen keren als ze de locatie weten te vinden van het verblijf van General Wilhelm Strasse, beter bekend als General Deathshead. In het lab van Deathshead worden de moderne wapens en supersoldaten ontwikkeld die de nazi's de overhand in de strijd geven. Als dat lab uitgeschakeld kan worden, hebben de geallieerden weer een kans. En uiteraard is B.J. nodig om hiervoor te zorgen.
MachineGames stuurt B.J. behind enemy lines. Hij moet zien binnen te dringen in de geheimste bases van de nazi's, steevast verborgen in klassieke middeleeuwse kastelen, zoals het hoog op een berg gelegen slot dat de naam aan de serie gaf. Ook in prachtig vormgegeven stadjes als Paderborn en Wulfburg vind je de nodige oude - of juist zeer nieuwerwetse - vestingwerken waarin het wemelt van de tegenstanders.
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
Samenvatting van het verhaal uit The Old Blood.
Enkel een campagne
Eerst even een stapje terug; wat mag je van The Old Blood verwachten? Als gezegd is het een uitbreiding die op zichzelf staat en die voor nog geen 20 euro is te downloaden. MachineGames heeft de campagne verdeeld in twee missies, die samen goed zijn voor negen hoofdstukken. Daar zul je zo'n acht uur zoet mee zijn. Net als The New Order bevat de game ook alleen maar die campagne. Er is geen multiplayergedeelte. Als je de campagne uit hebt, resten alleen nog Challenges; delen van levels die je opnieuw kunt spelen om een beter resultaat neer te zetten. De resultaten daarvan eindigen op een leaderboard, dat dan weer wel.
Waarin onderscheidt de uitbreiding zich ten opzichte van de game van vorig jaar? Uiteraard in de setting. The Old Blood is veel meer een klassieke Wolfenstein dan The New Order, doordat het geheel zich afspeelt in 1946. Hier dus veel minder futuristische wapens dan in The New Order: geen laserwapens en ook geen lasersnijder, het handige stuk gereedschap dat B.J. in The New Order bij zich droeg. Toch is het verschil ook weer niet zo heel groot, want de nazi's dreigen de oorlog te winnen op basis van hun technologische voorsprong. Veel van wat je uit de volwaardige game kent, zul je in afgeslankte vorm in de uitbreiding terugvinden. Zo is er een mechanische hond en zijn er Nazi's die door hun metalen pantser ogen als een robot.
/i/2000610646.jpeg?f=imagenormal)
Zet hem uit
Daar heeft MachineGames iets origineels bij verzonnen. Om de zware mechs aan te drijven, draaien ze op elektriciteit die wordt toegevoerd via een bovenleiding zoals die bij trollybussen wordt gebruikt. Die stroom kun je tijdelijk uitschakelen. Als je snel genoeg bent, kun je in de korte tijd dat de stroom eraf is de mech slopen en hem definitief het zwijgen opleggen.
Daarbij gebruik je de voornaamste vernieuwing van de uitbreiding; een metalen pijp die je aan het begin van de campagne bemachtigt. Als je die in handen krijgt, lijkt het een onbeduidend hulpstuk, maar je zult het opvallend vaak gebruiken. Meestal buiten de gevechten om, als er een deur, raam of luik opengebroken moet worden. Je kunt de pijp echter ook prima gebruiken om nazi's uit te schakelen. Met de pijp erbij zit je opeens ruim in de sluipmoordopties. Net als in The New Order heb je ook nog het mes en de handgun, die hier wederom standaard is voorzien van een geluidsdemper. Met deze drie middelen kun je een tegenstander geluidloos uitschakelen, al is de Handgun uiteindelijk het meest praktisch. Dat wapen is zelfs op behoorlijk grote afstand nog redelijk nauwkeurig. Met het mes en de pijp moet je echt dicht achter je slachtoffer zien te komen, zonder dat je wordt gehoord of gezien.
De pijp levert wel het meest bevredigende resultaat. Of, beter gezegd: het meest bloedige. MachineGames gebruikt het nieuwe hulpstuk optimaal. Je kunt kunt er niet alleen mee moorden of deuren forceren. Je komt in elk hoofdstuk wel een muur tegen die je met de pijp in kunt beuken, om zo een doorgang te bewerkstelligen. Soms leidt dat naar een geheim gedeelte van een map. Daar zijn er weer lekker veel van te vinden en vaak leveren ze niet alleen extra loot op, maar ook een prettige shortcut. Verder kun je met de pijp klimmen. Je kunt hem in twee delen uit elkaar schroeven. Met in elke hand een deel kun je de buizen in een daarvoor geschikte wand rammen en jezelf omhoog trekken. Vast erg vermoeiend, maar een held als B.J. heeft er geen moeite mee. Het zorgt er in ieder geval voor dat de pijp als een zeer noodzakelijk hulpmiddel voelt.
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
De gameplay van The Old Blood.
Ouderwetse wapens
Verder houdt MachineGames het simpel. Je hebt één soort handgranaat - ja, die met een stok aan de onderkant - en zes soorten vuurwapens. Allemaal van het klassieke type, en van elk model kun je er twee tegelijk hanteren. De van de nazi's bekende Handgun hadden we al genoemd. Verder heb je een Kampfpistole dat granaten afvuurt die ontploffen zodra ze iets raken, en een Assault Rifle 46-T, het standaard-snelvuurwapen en daarmee het werkpaard in je arsenaal. Zeker met een 46-T in elke hand is het erg prettig knallen. Verder heb je eigenlijk alleen de enigszins vergelijkbare Bombenschuss en Schockhammer. Beide zijn zwaarder in kaliber dan de 46-T en ze schieten enkele kogels af. Beide zijn vooral geschikt om de sterkere tegenstanders uit te schakelen, waarbij de Schockhammer een soort shotgun is, dus vooral nuttig op korte afstand.
Later in de campagne krijg je ook nog de Sawed-off Shotgun voor het echt bloedige werk. Zeker bij de laatstgenoemde drie wapens zal de keuze vooral bepaald worden door hoeveel kogels je op voorraad hebt. Daarmee is het arsenaal minder uitgebreid dan in The New Order, al zul je hier opnieuw af en toe een zwaardere gun van een mech of turret kunnen tillen om te gebruiken tot je van wapen wisselt.
Het gaat hier ook niet zozeer om de variatie in wapens. Tijdens de vaak weer lekker hectische gevechten gaat het om het managen van de driehoek 'munitie, schild, gezondheid'. Kleine hoeveelheden bepantsering en munitie vallen van overleden nazi's. Grotere hoeveelheden liggen her en der in de wereld, net als medicijnen. Bij die medicijnen hanteert MachineGames hetzelfde principe als in The New Order. De 100 Health die je hebt is verdeeld in blokken. Als je gewond raakt, herstelt je gezondheid zich enkel tot het maximum van dat blok. Hoger kom je alleen met health packs. Met die medicijnen kun je zelfs tijdelijk meer dan 100 procent gezond worden, al loopt dat aantal dan vanzelf weer langzaam terug naar 100. Ook je pantser kun je tot meer dan 100 opvoeren, al heeft dit geen herstelmechanisme zoals je gezondheid.
/i/2000610651.jpeg?f=imagenormal)
Uit je tent gelokt
Net als bij The New Blood is het een prettig systeem, waarbij je dus een klein beetje herstelt als je dekking zoekt, maar nooit veel. Je kunt tijdens vuurgevechten een kleine adempauze nemen om je gezondheid een beetje te laten herstellen, maar dat zal nooit veel zijn. Het zorgt er echter vooral voor dat je in beweging moet blijven, op zoek naar extra medicijnen. Ook de nazi's zorgen er overigens wel voor dat je actief blijft, door handgranaten naar je te gooien zodra je lang blijft plakken. Het mooie aan The Old Blood is dat MachineGames de game goed in elkaar heeft gestoken. De delen waar het op vuurgevechten aankomt, zitten zo in elkaar dat er voldoende ruimte is om te schuilen, maar dat de nazi-overmacht altijd kan blijven oprukken. Je bent dus nooit veilig, al is er genoeg ruimte om te manoeuvreren. Vervolgens is het zaak om in te schatten hoeveel schoten je kunt lossen en hoeveel nazi's je om kunt leggen voordat je op zoek moet naar nieuwe bepantsering en medicijnen. Dat is de gameplay: inschatten hoeveel schoten je kunt lossen voor je weer nieuwe bepantsering en vooral medicijnen nodig hebt.
Om duidelijk te maken dat B.J. met zijn tijd is meegegaan is, kun je om een hoekje leunen. Vast een functie waar de purist niet op zit te wachten, maar die hoeft er ook geen gebruik van te maken. Jammer is wel dat het leunen heel goed werkt als je met een controller speelt, maar dat de bediening wat onhandig is als je met een toetsenbord speelt. Eigenlijk net als bij The New Order. Je hebt de functie overigens ook minder hard nodig als je op een pc speelt.
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
De wapens uit The Old Blood.
Sluipen kan ook
Het leuke aan de game is dat je weer invloed hebt op de hevigheid van de vuurgevechten. Het geldt niet voor alle confrontaties, maar in de meeste gevallen is het zo dat je ook sluipend te werk kunt gaan. Het is misschien niet helemaal de stijl van de ware B.J., maar het maakt de game wel zo afwisselend. Je hoeft bovendien niet te sluipen. Als je guns blazing je werk wilt doen, kan dat ook. Dat sluipen is gekoppeld aan de uit The New Order al bekende Commanders; de aanvoerders van de nazi-troepen die versterkingen kunnen oproepen. Meestal zijn het er twee, die in verschillende delen van het level rondlopen, meestal op een plek met goed overzicht. Je ziet in beeld hoe ver je van de Commanders verwijderd bent en in welke richting je ze moet zoeken. Voor de geduldige speler is er de uitdaging om beide Commanders uit te schakelen voor ze alarm hebben kunnen slaan. Dan blijven de versterkingen uit. De liefhebber van sluipen kan vaak ook de nazi's uitschakelen die lager in de pikorde staan en de steviger types laten lopen. Die vragen een stevig portie lood.
De bossfights van de game zijn weer simpel van opzet - wat niet wil zeggen dat ze makkelijk zijn. Het gaat er doorgaans om dat je delen van de bepantsering van een in dik metaal verpakte nazi schiet. Er zit dit keer wat minder variatie in de tegenstanders, maar we hebben het hier dan ook over een lager geprijsde uitbreiding en niet over een volwaardige game. Desalniettemin heeft MachineGames niet bezuinigd op het verhaal en op de markante figuren die daarin optreden. Fergus Reid en General Deathshead spelen dit keer minieme bijrollen. De hoofdrollen zijn voor Helga Von Schabbs en haar opgevoerde adjudant Rudi Jäger. De eerste is archeoloog en daarmee verantwoordelijk voor het traditionele occulte sausje dat over de nazi's ligt. Jäger is een spierbundel die van martelen houdt. Beide zijn weer heerlijk 'over de top' neergezet. Het enige moment waarop de game een beetje uit de bocht vliegt, is als Jäger en B.J. elkaar bewerken met de pijp van de laatste. B.J. krijgt de pijp dwars door zijn bovenbeen geramd en Jäger zelfs door zijn hart. Beiden staan na het incident echter weer vrolijk op om ieder huns weegs te gaan. Het is een klein minpunt in een verder lekker verhaaltje.
/i/2000610637.jpeg?f=imagenormal)
id Tech 5
Meestal weet MachineGames een leuke draai te geven aan de clichés van het genre. Zo is er een level waarin B.J. een vroeg model Mech bestuurt, een ding van een meter of vijf hoog dat zo hier en daar een poort open kan rammen. Iets dergelijks zat ook in The New Order en je zou het daarom als een verplicht nummertje kunnen zien. Wij zien echter vooral de originele draai die Machine Games aan de scène heeft gegeven door zombie-nazi’s aan boord te laten klimmen, zodat het besturen uitdagend wordt. Wat verder opvalt aan de game is dat de teksten en stemmen weer uitstekend zijn verzorgd, net als de koppen en vooral de uitdrukking en bewegingen daarvan. Wat dat betreft laat id Tech 5 zich weer van een prima kant zien. Zowel in het kleine - die koppen - als het grote; de vergezichten richting Castle Wolfenstein, Paderborn en Wulfburg. Terwijl de engine toch ook alweer uit 2011 stamt.
Wat dat betreft valt er eigenlijk verdacht weinig op The Old Blood aan te merken. Een quicksave-optie was fijn geweest. De punten waarop automatisch gesaved wordt, liggen best ver uit elkaar. Maar echt hinderlijk is dat niet. Wellicht had MachineGames wat meer werk kunnen maken van de Perks die je in de game kunt halen. Of ze geheel weg kunnen laten, want het is nu een wat halfslachtige bedoening. Maar ook dat is bepaald geen halszaak. Hetzelfde geldt voor alles wat je kunt verzamelen. Er is nauwelijks een goede motivatie om echt alles bij elkaar te zoeken. Het zijn minieme kritiekpunten die ook al golden voor The New Order en die niet afdoen aan waar het in The Old Blood om gaat: heerlijk nazi's neermaaien in een lekkere shooter die je volledig 'guns blazing' kunt spelen, maar waarin je ook wat tactischer te werk kunt gaan. The Old Blood borduurt wat dat betreft uitstekend verder op The New Order. Voor weinig geld koop je een paar uur zeer vermakelijke gameplay.
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
Eerste beelden van The Old Blood.
Conclusie
Wolfenstein: The Old Blood is een lekker vervolg op het in 2014 verschenen The New Order. Voor 20 euro krijg je een losstaand vervolg dat heerlijk speelt. Net als The New Order biedt het spel precies wat je van een moderne Wolfenstein verwacht: met lekker ouderwetse en ongecompliceerde wapens op hordes nazi's schieten. Je hebt daarbij invloed op de mate van hectiek. In veel gevallen kun je de angel uit een gevecht halen door sluipend te werk te gaan. Je kunt uiteraard ook minder subtiel te werk gaan en je tussen de nazi's storten. Dan word je geconfronteerd met troepen die je keurig uit je tent lokken met granaten, in levels die voor beide partijen ruimte laten om de ander om de tuin te leiden. Daarbij is de manier waarop het gezondheidssysteem van B.J. werkt nog steeds erg prettig. Het geeft net voldoende ruimte om op adem te komen, zonder dat je je daarbij veilig kunt wanen.
Verder heeft het Zweedse MachineGames weer een lekker over de top verhaaltje verzonnen, met goede karikaturen aan beide zijden van het militaire spectrum. Bovendien ziet het er goed uit, zowel de vergezichten als de koppen van de diverse personages. Met enkel een campagne die je in zo'n acht uur hebt uitgespeeld is de uitbreiding aan de korte kant. Maar daar is de prijs ook naar. Na afloop resten er enkel nog wat Challenges, waarin je wordt uitgedaagd om je eigen score te verbeteren. Dat de Perks en de te verzamelen voorwerpen wat beter uitgewerkt hadden kunnen worden, doet er weinig toe. Voor 20 euro heb je een paar uur ouderwetse lol.
Eindoordeel
Systeemeisen
Minimum | Aangeraden |
OS: 64 bit Windows 7/Windows 8 |
OS: 64 bit Windows 7/Windows 8 |
Processor: Intel Core i5-2500, 3.3 GHz / AMD FX-8320, 3.5 GHz |
Processor: Intel Core i7 / AMD FX-8350 |
Geheugen: 4 GB ram |
Geheugen: 8 GB ram |
Grafisch: Nvidia GeForce GTX 560 / AMD Radeon HD 6870 (1GB vram) |
Grafisch: Nvidia GeForce GTX 660 / AMD Radeon R9 280 (3GB vram) |
Harde schijf: 38 GB vrij |
Harde schijf: 38 GB vrij |