Inleiding
Samengevat
De Nexus 9 is een fijne 8,9"-tablet, met een goede behuizing, krachtige stereoluidsprekers, snelle hardware en een mooi scherm, dat helaas wel last heeft van backlight-bleeding. De tablet draait Googles nieuwste versie van Android, genaamd Lollipop. Deze versie heeft een strak nieuw ontwerp en handige nieuwe features ten opzichte van eerdere versies. De prestaties van de Nexus 9 zijn wat wisselvallig, want ondanks de krachtige hardware vertraagt hij soms even. Het gros van de tijd is het echter fijn werken. Ten opzichte van eerdere Nexus-tablets is de prijs van 399 euro meer in lijn met die van andere fabrikanten, waardoor de concurrentie flink is en we de 16GB niet-uitbreidbaar opslaggeheugen aan de karige kant vinden. Al met al is de Nexus 9 een fijne tablet, die echter niet zonder minpunten is. Dus wie hem overweegt, doet er goed aan om ook te kijken wat de concurrentie in dit segment biedt.
Eindoordeel
Googles Nexus-apparaten hebben altijd twee doelen gehad: andere fabrikanten inspireren om betere producten te maken en ontwikkelaars een apparaat geven waarop zij hun nieuwste software kunnen testen. Vanwege die tweede doelstelling zijn Nexus-apparaten altijd relatief goedkoop geweest, zodat zoveel mogelijk geïnteresseerden ermee aan de slag konden.
Dit jaar doet Google het anders. De nieuwe Nexus 6-smartphone en Nexus 9-tablet draaien nog steeds stock-Android en de bootloaders zijn nog steeds eenvoudig te ontgrendelen, zodat je erop kunt flashen wat je maar wil, maar goedkoop zijn ze niet meer. De Nexus 6, die later dit jaar in Nederland moet uitkomen, kost net zo veel als menig andere high-end telefoon en de Nexus 9 gaat met zijn adviesprijs van 399 euro de kant op van tablets als de iPad mini 3 van Apple.
Er is nog wel meer anders aan de nieuwe Nexus-tablet. Zo is hij met een scherm van 8,9" fors groter dan de twee generaties Nexus 7 die we in de afgelopen jaren voorgeschoteld kregen en daarnaast heeft Google gekozen voor een 4:3-verhouding, net als bij de iPad. Onder de motorkap wordt het nog interessanter, met de 64bit-versie van de Nvidia Tegra K1, de eerste high-end 64bit-processor in een Android-apparaat.
Deze Nexus 9 is gemaakt door Google en HTC, en van die laatste kregen wij onlangs een testexemplaar toegestuurd. Sindsdien zijn we druk bezig geweest om te kijken of deze Nexus 9 goed genoeg is om Googles nieuwe prijsstrategie te rechtvaardigen.
Behuizing: degelijk en herkenbaar
De Nexus 9 mag dan gemaakt worden door HTC, het is duidelijk dat Google het designwerk voor zijn rekening heeft genomen. De tablet borduurt namelijk voort op het uiterlijk van eerdere Nexus-apparaten. Het ontwerp is eenvoudig, met een aluminium rand rondom en een achterkant van mat, lichtgrijs kunststof. Net als bij de Nexus 5 en Nexus 7 prijkt op de achterkant de naam 'nexus'. Rechts in de rand zijn de power- en volumeknoppen verwerkt, die nogal klein en plat zijn, en wel wat meer feedback hadden mogen geven.
/i/2000559870.jpeg?f=imagenormal)
Het ontwerp van de Nexus 9 maakt niet veel indruk en trekt ook niet meteen de aandacht, maar er is ook weinig mis mee. De gebruikte materialen voelen hoogwaardig aan en de matte achterzijde geeft redelijk wat grip. Het enige minpuntje is dat er wat lege ruimte in de behuizing aanwezig is, precies onder het Nexus-logo. Druk je daarop, dan valt op dat de achterkant een beetje inveert. Bij normaal gebruik merk je hier echter weinig van.
In tegenstelling tot alle vorige Nexus-tablets heeft de Nexus 9 geen beeldverhouding van 16:10, maar van 4:3, wat automatisch associaties oproept met de iPads van Apple. Of dit een goede ontwikkeling is, moet iedereen voor zich bepalen. Bij kleine tablets vinden we de 16:10-verhouding goed passen, omdat je die gemakkelijk verticaal vasthoudt. Bij het formaat van de Nexus 9 zou je een 16:10-tablet waarschijnlijk horizontaal vasthouden en dat leent zich minder goed voor bijvoorbeeld browsen en het gebruik van apps. Wij vinden de 4:3-verhouding daarom een goede zet.
De trend om tablets steeds lichter en dunner te maken is gelukkig niet aan HTC en Google voorbijgegaan. Met een gewicht van 425 gram en een dikte van 7,5mm is de Nexus 9 een tablet die nog fijn met één hand vast te houden is, al doen de Air 2 van Apple en Z2 Tablet van Sony het op dit vlak nog net even beter.
/i/2000559875.jpeg?f=imagenormal)
Hoewel het design dus grotendeels van Google lijkt te komen, heeft HTC wel degelijk iets van zichzelf ingebracht: de luidsprekers. Die van de Nexus 9 zitten namelijk aan de voorzijde van de tablet, één tegen elke zijkant aan, en dragen de bekende BoomSound-merknaam die we kennen van recente HTC-telefoons. Wat opvalt aan de luidsprekers, behalve dat ze recht op je gezicht zijn gericht, is dat ze erg hard kunnen. Het ontbreekt een beetje aan lage tonen, maar voor een tablet vinden we de kwaliteit zeker goed.
Het is eigenlijk gek dat nog zoveel fabrikanten luidsprekers aan de achterkant plaatsen en we hopen dan ook dat veel van hen het voorbeeld dat Google en HTC hier stellen, zullen overnemen. Puntje van kritiek is de vormgeving; ze zijn namelijk enigszins verzonken, waardoor stof en vuil zich snel in de luidsprekerholte zullen verzamelen.
Aan onderkant van de tablet bevindt zich net boven de luidspreker een klein led-lampje, dat gek genoeg niet als notificatieled ingezet kan worden. Vooralsnog licht het alleen op als de accu bijna leeg is of als je de lege tablet net aan de lader hebt gehangen. Hopelijk breidt Google de mogelijkheden van de led in de toekomst nog uit, want de huidige implementatie is een gemiste kans.
Software: Android 5.0 Lollipop
De Nexus 9 is het eerste apparaat op de markt met Android 5.0, de versie die ook bekendstaat als Lollipop. Volgens Google is dit de grootste en meest omvattende release van Android tot dusver, en dat lijkt geen grootspraak.
/i/2000559872.jpeg?f=imagenormal)
Onder andere het uiterlijk is op de schop gegaan. Google gebruikt nu voor al zijn producten dezelfde designprincipes, die het 'Material Design' noemt. De kern hiervan is dat een interface is opgebouwd uit verschillende elementen die elk informatie bevatten over hun dieptepositie binnen een app. Een knop kan bijvoorbeeld boven een stuk tekst zweven en een foto kan er juist half achter zitten. Google gebruikt die informatie vervolgens als handelingen binnen apps geanimeerd worden, waarbij elementen uit de interface dus individueel bewegen en soms over elkaar heen schuiven. Gecombineerd met kleine animatiedetails, zoals het effect van een druppel als je iets aantikt op het scherm, maakt het dat deze nieuwe Android-versie er wat gelikter en speelser uitziet.
Of het aan al die nieuwe animaties ligt, weten we niet, maar van tijd tot tijd heeft de Nexus 9 moeite met het vloeiend voorschotelen van de interface. Dat gebeurt vaak als je tussen applicaties wisselt; dan kan het even duren totdat het multitaskingmenu verschijnt en ook het daadwerkelijk laden van de app waar je naartoe wil wisselen duurt dan net even langer dan je zou verwachten. Ook als er veel lees- en schrijfwerk naar het opslaggeheugen plaatsvindt, bijvoorbeeld bij het installeren van een app, heeft de Nexus 9 het soms moeilijk. Het gros van de tijd is het gelukkig een vlotte tablet om mee te werken en zware games draaien bijvoorbeeld zonder problemen.
Een veelgehoord kritiekpunt als het om Android-tablets gaat, is dat er maar weinig apps zijn met een voor tablets geoptimaliseerde interface. Dat is deels waar, zeker in vergelijking met Apples iPad. Veelgebruikte apps als Twitter en Facebook zien er op de Nexus 9 hetzelfde uit als op een Android-telefoon, maar dan groter. De situatie is echter al een stuk beter dan voorheen. Veel van Googles eigen apps, zoals de agenda, Drive, Google+ en Gmail, maken wel goed gebruik van het grote scherm, en steeds meer ontwikkelaars bouwen een speciale tabletinterface in. Een paar goede voorbeelden zijn de apps van Nu.nl, NOS, Netflix, Pocket en IMDB.
Behalve nieuwe animaties brengt Android Lollipop ook wat handige vernieuwingen in de interface, zoals een do not disturb-functie, een toggle in het notificatiemenu om de flitser als zaklamp te gebruiken en de mogelijkheid om notificaties op het lockscreen te zien. Daarnaast is het nu mogelijk om een applicatie te openen en de rest van de tablet vervolgens te vergrendelen; handig als je je tablet even aan iemand wil uitlenen. Ook nieuw zijn de set-up-wizard en de controle over het terugzetten van back-ups. Aanzetten van de Nexus 9 kan behalve met de aan-uitknop ook door twee keer op het scherm te tikken, wat in veel gevallen net wat sneller is.
Onder de motorkap is Google eveneens druk bezig geweest. Zo is de Dalvik VM, de virtuele machine waarin de meeste apps draaien, verruild voor ART, de Android Runtime. In de praktijk betekent het dat de Java-code nu bij het installeren en niet bij het starten van apps gecompileerd wordt, waardoor apps sneller moeten werken. Daarnaast is de garbage collection volgens Google sterk verbeterd. Niet alleen wordt er efficiënter met geheugen omgesprongen, maar als ongebruikt geheugen verzameld en vrijgegeven wordt, heeft dit volgens Google minder invloed op de algehele prestaties van de telefoon of tablet. Minder plotselinge haperingen dus.
Op beveiligingsgebied is de belangrijkste vernieuwing dat encryptie nu standaard is ingeschakeld als je een wachtwoord, vergrendelpatroon of pincode instelt. Je moet de tablet daardoor al vroeg in het startproces ontgrendelen, waarna de gegevens ontsleuteld worden en de tablet verder kan starten. De encryptiesleutels worden enkel opgeslagen op het apparaat zelf, waardoor Google de politie of de geheime dienst geen toegang kan geven tot de data op een apparaat.
Wil je meer weten over de vele wijzigingen die Android Lollipop met zich meebrengt, dan raden we je aan om onze uitgebreide, losse review te lezen.
Hardware: de 64bit-Tegra K1-soc
De Nexus 9 is het allereerste apparaat dat gebruikmaakt van Nvidia's gloednieuwe Tegra K1-soc met twee kernen en 64bit. Eerder dit jaar kwam Nvidia al met een 32bit-versie die beschikte over vijf Cortex A15-processorkernen.
Deze nieuwe versie is de eerste 64bit-chip voor Android die gestoeld is op een eigen ontwerp, dat door Nvidia 'Denver' genoemd wordt. De andere 64bit-socs die op dit moment verkrijgbaar zijn, maken gebruik van ARM's Cortex A53-ontwerp en zijn bedoeld voor midrange-smartphones. De twee Denver-cores zijn geklokt op 2,3GHz en worden bijgestaan door een gpu die is gebaseerd op Nvidia's recente desktopvideokaarten, met 192 shadercores. Verder beschikt de Nexus 9 over 2GB werkgeheugen, bluetooth 4.1, wifi 802.11ac en nfc.
Google en HTC brengen verschillende modellen op de markt, met en zonder lte, en met 16GB of 32GB opslaggeheugen. Uit onze tests blijkt dat het om behoorlijk snel opslaggeheugen gaat, met flink hogere random read-write-snelheden dan bij andere Android-apparaten. Wat daar deels aan bijdraagt, is de overstap van het ext4- naar het f2fs-bestandssysteem, dat speciaal voor flashgeheugen gemaakt is.
Zoals bij elk Nexus-apparaat is er geen micro-sd-slot aanwezig en het standaardmodel is voorzien van 16GB opslaggeheugen, waarvan ongeveer 11GB beschikbaar is. Net zoals we onlangs bij de review van de iPad Air 2 opmerkten, vinden we dat anno 2014 niet riant. Zeker niet omdat Google deze Nexus-tablet flink duurder heeft gemaakt dan de vorige.
Een bijzondere cpu
Bijzonder aan het Denver-ontwerp is dat er geen gebruik wordt gemaakt van out of order execution zoals het geval is bij bijna elke moderne processorachitectuur, maar van in order execution. Bij OoO-execution worden instructies niet altijd in de volgorde verwerkt waarin ze binnenkomen. In gevallen waarin twee opvolgende instructies op elkaar moeten wachten, kan de processor onafhankelijke instructies voorrang geven, wat de efficiëntie ten goede komt. Moderne socs van onder andere Samsung, Qualcomm en Intel maken gebruik van OoO-execution.
Om vergelijkbare resultaten te behalen maakt Nvidia gebruik van softwareroutines die de binnenkomende instructies en bijbehorende branch results analyseren en omzetten in geoptimaliseerde microcode. De geoptimaliseerde instructies worden vervolgens in een 128MB-blok van het werkgeheugen geplaatst, terwijl een kleine cache op de chip een look-up-table bevat, waardoor de processor de geoptimaliseerde code snel moet kunnen terugvinden.
Dankzij die techniek, door Nvidia 'dynamic code optimization' genoemd, worden prestaties behaald die vergelijkbaar zijn met die van een out of order-architectuur, zonder dat energievretende fix function logic nodig is in het chipontwerp, aldus Nvidia. Een bijkomend voordeel is volgens Nvidia dat zijn softwarematige oplossing een grotere set instructies tegelijk kan analyseren dan de hardware in een OoO-processor.
Het ontwerp komt niet zonder nadelen. Zo levert het softwarematig optimaliseren van de instructies overhead op en daarnaast is de Denver-kern mede door de toevoeging van extra cache een stuk groter dan de Cortex A15-kern in de 32bit-versie van de K1-soc. Waar die versie van de chip vijf Cortex A15-kernen weet te huisvesten, passen op datzelfde oppervlak bij de 64bit-variant slechts twee Denver-cores. De chips zijn overigens wel pin compatible.
Een desktop-gpu
Het grafische deel van de Tegra K1 is gebaseerd op Nvidia's Kepler-architectuur, die in 2012 door Nvidia werd geïntroduceerd voor zijn desktopvideokaarten. Kepler maakt gebruik van unified shaders, wat betekent dat elke shader zowel pixel- als vertex-berekeningen kan uitvoeren, waardoor de gpu efficiënter moet kunnen werken. Een desktopvideokaart gebaseerd op Kepler is opgebouwd uit wat Nvidia 'SMX-units' noemt en elke SMX-unit bestaat weer uit onder andere 192 shadercores. De snelste videokaarten beschikken over 15 van deze SMX-units, terwijl de traagste er slechts twee hebben, voor een totaal aantal cores van 384. De Tegra K1 is dus uitgerust met één dergelijke SMX-unit.
Nvidia heeft wel enkele wijzigingen moeten doorvoeren om het geheel goed te laten werken in een kleine soc. Zo is het aantal texture units teruggebracht van 16 naar 8 en ook het aantal rops is gehalveerd. De kloksnelheid van de gpu ligt waarschijnlijk rond de 950MHz.
Omdat de K1 gebaseerd is op Kepler, kunnen ontwikkelaars niet alleen gebruikmaken van DirectX 11 en OpenGL 4.4, maar ook van Nvidia's Cuda gpgpu-technologie en zaken als tesselation. Dat moet het bijvoorbeeld makkelijker maken om applicaties en games vanaf de pc te porten. Volgens Nvidia is de K1 ook krachtig genoeg om ports van games te draaien die oorspronkelijk voor de Xbox 360 en PS3 zijn gemaakt. Op het gebied van geheugenbandbreedte zou de K1 onderdoen voor die twee consoles, maar zowel cpu als gpu beschikt volgens Nvidia over meer rekenkracht en daarnaast hebben moderne telefoons en tablets meer geheugen aan boord.
De Tegra K1 getest
Nvidia is niet bang om te pochen met de prestaties van de nieuwe K1 en claimt dat deze zich kan meten met de beste hardware die de concurrentie op dit moment te bieden heeft. Dat vraagt natuurlijk om een uitgebreide reeks benchmarks om te kijken hoe de K1 zich verhoudt tot een aantal andere veelgebruikte chips, waaronder Apples A7 en A8X, de Snapdragon 801 en 805 van Qualcomm, en de 32bit-editie van de K1, die al eerder dit jaar uitkwam.
We trappen de benchmarks af met AndEBench, een tool voor Android die kijkt naar de rauwe rekenkracht van de cpu in vier situaties. Allereerst bekeken we de singlethreaded-prestaties bij het draaien van native- en Java-code, en vervolgens deden we diezelfde tests nog een keer, maar dan met alle kernen belast.
De Nexus 9 gaat bij het verwerken van zowel native- als Java-code voorop en vooral in dat laatste scenario is het verschil met de concurrentie enorm. De soc wordt daarbij natuurlijk geholpen door het feit dat de Nexus 9 op Android 5.0 draait en dus beschikking heeft over de nieuwe en snelle Android Runtime voor het draaien van apps. Wat misschien ook een rol speelt, is dat de dynamic code optimization de repetitieve rekentaken van deze benchmark goed kan optimaliseren.
Kijken we naar dezelfde benchmark, maar dan uitgevoerd op vier threads tegelijk, dan kan de Nexus 9 de concurrentie bij het draaien van native code niet meer bijbenen. Dat is ook niet gek; de K1 heeft immers twee rekenkernen, terwijl de concurrentie er vier of soms wel acht heeft. Bij het Java-onderdeel is de voorsprong echter zo groot dat hij zelfs met 'slechts' twee kernen nog steeds aan kop gaat.
Om nog wat verder op de cpu-prestaties te kunnen ingaan en om ook wat vergelijkingsmateriaal met iPads te hebben, hebben we GeekBench gedraaid. Opnieuw gaat het hier om een single- en een multithreaded-test. In die eerste komt de Nexus 9 als winnaar uit de bus en die verslaat daarbij zelfs de nieuwe A8X-soc uit de iPad Air 2. Diezelfde Air 2 kan dankzij zijn derde kern een flinke voorsprong pakken in de multithreaded-test, maar de Nexus 9 weet met zijn dualcore-soc alle quadcore-tablets achter zich te laten.
We sluiten onze cpu-tests af met twee browserbased-benchmarks, Kraken en Peacekeeper. De eerste kijkt puur naar de snelheid waarmee verschillende javascript-berekeningen verwerkt kunnen worden, terwijl Peacekeeper veel aspecten van de html5-spec gebruikt om het de apparaten zo moeilijk mogelijk te maken. Deze tests geven niet alleen een beeld van de absolute rekenkracht, maar ook van hoe goed de gebruikte browsers geoptimaliseerd zijn.
In Kraken weet de Nexus 9 nipt de iPad Air 2 voor te blijven en bij Peacekeeper zijn de rollen omgedraaid. De derde kern die de A8-soc uit de iPad Air 2 heeft, kan bij die laatste test goed ingezet worden, terwijl Kraken toch vooral een singlethreaded-benchmark is.
Deze tests laten duidelijk zien dat de 64bit-Tegra K1 een beest van een chip is, die met 'slechts' twee processorkernen zeker zijn mannetje staat tegenover socs met meer kernen.
Grafische tests
Het grafische deel van de K1-chip hebben we al aan de kaak gesteld bij onze review van de Xiaomi Mi Pad, die de 32bit-variant van de K1 gebruikt. Omdat het echter goed zou kunnen dat Nvidia ook op dit vlak verbeteringen heeft doorgevoerd bij deze nieuwe versie, hebben we ook de gpu aan onze gebruikelijke benchmarksuite onderworpen. Daarbij valt op dat de gpu daadwerkelijk verbeterd is.
Dat valt echter niet meteen op. Kijken we bijvoorbeeld naar 3DMark, dan eindigt de Nexus 9 onder de Xiaomi Mi Pad, wat erop wijst dat de 64bit-versie van de Tegra K1 minder snel is dan de 32bit-variant. Dat klopt in dit geval ook; 3DMark bevat naast grafische tests namelijk ook tamelijk intensieve, multithreaded cpu-tests en daarin schiet de Nexus 9 met zijn twee processorkernen tekort. De uiteindelijke score is overigens nog steeds erg goed te noemen.
Als we enkel en alleen naar de gpu kijken door middel van de benchmark GFXBench, wordt duidelijk dat de gpu in de nieuwe versie van de K1 net even sneller is dan die in de 32bit-variant, zo'n 15 procent. Waar dat aan ligt is niet bekend, maar waarschijnlijk heeft het te maken met verbeteringen aan drivers of wellicht een kleine verhoging van de kloksnelheid. Absolute koploper in deze test is de iPad Air 2 met zijn A8-soc, maar de Nexus 9 blijft niet ver achter.
Het scherm: erg mooi, maar niet in het donker
Het 8,9"-scherm in de Nexus 9 heeft een resolutie van 2048x1536 pixels. Dat is precies even veel als het scherm van de iPad Air 2, maar omdat het scherm van de Nexus 9 kleiner is, komt de pixeldichtheid met 288 pixels per inch net wat hoger uit. Tekst en plaatjes zien er daardoor haarscherp uit op de Nexus 9. De rest van de beeldkwaliteit stelt ook niet teleur. Zo is de contrastverhouding van 1238:1 erg goed voor een lcd en de helderheid van 462cd/m² is ook uitstekend.
/i/2000559873.jpeg?f=imagenormal)
De kleurreproductie stelt evenmin teleur. De kleurtemperatuur van 6891 kelvin ligt erg dicht bij het ideaal van 6504 kelvin, waardoor er geen gekke kleurzwemen waar te nemen zijn en wit er prima en neutraal uitziet. Ook de weergave van de primaire en secundaire kleuren is dik in orde. Met een kleurafwijking van slechts 2,56ΔE2000 gaat het om verschillen die zo klein zijn dat je een getraind oog moet hebben om ze waar te nemen. Je kunt er dus van uitgaan dat foto's en video's er op de Nexus 9 precies zo uitzien als de makers ze bedoeld hebben.
/i/2000559461.png?f=imagenormal)
/i/2000559462.png?f=imagenormal)
Backlight-bleeding
Het scherm van de Nexus 9 leek in eerste instantie dus nagenoeg foutloos, maar toen we de tablet voor het eerst in een donkere ruimte gebruikten, bleek het last te hebben van backlight-bleeding, oftewel: lekkage van de backlight aan de randen van het scherm. Vooral bij het bekijken van video valt het op, omdat dan zwarte balken weergegeven worden.
Hiernaast zie je een foto die met een lange sluitertijd is gemaakt om het fenomeen goed te laten zien. Let wel, door de overbelichting lijkt het erger dan in de praktijk. De foto is bedoeld om de locatie van de lichtplekken te laten zien.
Een snelle Google-search op 'nexus 9 backlight bleeding' laat zien dit probleem niet is voorbehouden aan een enkel exemplaar, maar dat meer mensen hier last van hebben. We hebben natuurlijk contact opgenomen met HTC en dat stuurde ons vervolgens een nieuwe testsample ter vergelijking. Bij deze was het probleem minder erg, maar nog steeds duidelijk aanwezig. HTC zegt het te onderzoeken, maar wilde verder nog niet inhoudelijk reageren.
Of je hier in de praktijk veel last van zult hebben hangt af van de manier waarop je je tablet gebruikt. In een goed verlichte omgeving, met lichte content op het scherm, zie je er helemaal niets van, maar bekijk je 's avonds een video in bed, dan zal het waarschijnlijk opvallen. Dit mag bij een tablet van 400 euro eigenlijk niet voorkomen.
Accuduur: prima in orde
De Nexus 9 heeft onder de motorkap een 6700mAh-accu, omgerekend ongeveer 25,4Wh, om alle onderdelen van stroom te voorzien. Dat is redelijk wat. Ter vergelijking, de iPad mini 3 heeft een accu van 24,3Wh en de iPad Air 2 een van 27,62Wh. Gezien het feit dat de Nexus 9 wat schermformaat betreft tussen die twee iPads in zit, is de accu verhoudingsgewijs ongeveer even groot. Google claimt dat de Nexus 9 bij zowel browsen als video kijken ongeveer 9,5 uur meegaat.
Om te kijken of dat een beetje realistisch is, hebben we onze twee gebruikelijke accutests gedraaid. In de eerste moet de tablet continu door een vaste reeks webpagina's browsen. Op elke pagina wordt scrollgedrag gesimuleerd en af en toe wordt een pauze ingelast. Als echte mensen browsen, moeten ze immers ook de tijd nemen om de tekst op de pagina te lezen. Onze tweede test is eenvoudiger en bestaat uit het herhaald afspelen van een film, tot de accu leeg is. Voor beide tests wordt de schermhelderheid vastgezet op 250cd/m², zodat we een eerlijke vergelijking kunnen maken met andere tablets.
Google gebruikt voor zijn tests waarschijnlijk een lagere helderheid, want de opgegeven 9,5 uur halen wij in onze browsetest niet. Met een score van net geen 7 uur doet hij het echter even goed als de Nexus 7 en weet hij zelfs de iPad Air 2 voor te blijven. Opvallend is dat de Xiaomi Mi Pad, met een even grote accu, dezelfde schermresolutie en de 32bit-variant van de Tegra K1, het een stuk beter doet. In de videotest weet hij de opgegeven 9,5 uur wel te halen. Sterker nog, deze wordt zelfs met een halfuurtje overschreden.
De lader die je bij de Nexus 9 krijgt, is niet heel krachtig en dat betekent dat je geduld moet hebben als de tablet helemaal leeg is. Een volledige laadcyclus duurt namelijk 5,5 uur, flink langer dan bij veel andere tablets.
Fotogalerij en specificaties
Schermdiagonaal |
8,9" |
Schermresolutie |
2048x1536 (QXGA) |
Schermtype |
LCD |
LCD-panel |
IPS |
Touchscreentechniek |
Capacitief |
Multitouch |
Ja |
Cameraresolutie |
8Mp |
Cameraresolutie (voor) |
1,6Mp |
CPU/SoC |
Nvidia Tegra K1 |
Aantal cores |
Dualcore |
Snelheid |
2,3GHz |
Geheugengrootte |
2GB |
Opslagcapaciteit |
16GB |
Hardeschijftype |
Solid State Disk |
Accucapaciteit (mAh) |
6.700mAh |
Verbinding (wlan) |
802.11ac, 802.11b, 802.11g, 802.11n |
5GHz-ondersteuning |
Ja |
Verbinding (Bluetooth) |
Bluetooth 4.0 |
Mobiel internet (3G/4G) |
Nee |
GPS |
Ja |
Overige draadloze verbindingen |
Near Field Communication (NFC) |
Verbinding (USB/FW) |
Micro-USB |
Gewicht |
425g |
Hoogte |
153,68mm |
Breedte |
228,25mm |
Diepte |
7,95mm |
Kleuren |
Zwart |
Besturingssysteem |
Google Android 5.0 |
Alternatieven: flinke concurrentie
De Nexus-tablets van Google hadden traditioneel weinig concurrentie, omdat andere modellen in dezelfde prijsklasse veel minder wisten te bieden voor dat geld. De Nexus 9 moet het met zijn verkoopprijs van 399 euro echter opnemen tegen concurrenten die een stuk meer in hun mars hebben. Op deze pagina noemen we er enkele.
Prijstechnisch gezien is de iPad Air van vorig jaar een aardig alternatief voor de Nexus 9. Hij kost net iets minder, maar biedt een goed scherm, eveneens een snelle dualcore-processor, een prima accuduur en een uitgebreid ecosysteem aan apps en diensten. Op hardwaregebied een prima alternatief, dus de vraag is of je je beter thuisvoelt bij iOS of bij Android.
4.5 van 5 sterren
(21 reviews)
Lees onze review van de iPad Air
Als je het niet erg vindt om te importeren is de Mi Pad van Xiaomi ook een leuke optie. Deze tablet heeft een mooi 7,9"-scherm met dezelfde schermresolutie van 2048x1536 pixels, de 32bit-versie van de Tegra K1-soc, uitbreidbaar geheugen en een goede accuduur. Om er alles uit te halen zul je wel zelf met de software aan de slag moeten, want de Play Store van Google staat er bijvoorbeeld standaard niet op. Een leuke optie voor de echte Tweaker dus.
4 van 5 sterren
(2 reviews)
Lees onze review van de Xiaomi Mi Pad
Voor als je iets minder geld wil uitgeven en het niet erg vindt dat de tablet dan iets kleiner wordt, is ook de iPad mini Retina een goed alternatief. Deze heeft in plaats van een 8,9"- een 7,9"-scherm, maar kost dan ook 100 euro minder. Je krijgt voor dat geld een lichte en handzame tablet, met relatief snelle hardware. De beeldkwaliteit van het scherm haalt het net niet bij die van de Nexus 9, vooral op het vlak van contrast en kleurreproductie.
4.5 van 5 sterren
(12 reviews)
Lees onze review van de iPad mini Retina
Dit najaar komt Sony met zijn eerste 8"-tablet: de Xperia Z3 Compact Tablet. Dit is op hardwaregebied een grotere versie van de uitstekende Xperia Z3-smartphone van de Japanse fabrikant. Hij heeft een snelle Snapdragon 801-soc, 3GB werkgeheugen, uitbreidbaar opslaggeheugen en een stof- en waterdichte behuizing. Daarnaast is hij erg dun en licht. De enige vraagtekens zijn op dit moment nog de beeldkwaliteit en de accuduur.
5 van 5 sterren
(0 reviews)
Lees onze preview van de Z3 Compact Tablet
Conclusie
Bij vorige Nexus-tablets had de lage prijs tot gevolg dat we kleine minpuntjes makkelijk accepteerden; je betaalde immers niet de hoofdprijs, dus kon je ook niet het beste verwachten. Door met de prijs op hetzelfde niveau te gaan zitten als veel concurrenten heeft Google de lat voor deze nieuwe Nexus-tablet echter hoger gelegd; hij moet nu echt de strijd aangaan met high-end tablets van andere fabrikanten.
Dat lukt deels. De behuizing voelt prima aan, hij is niet te dik of te zwaar en de 4:3-verhouding bevalt ons voor alledaags gebruik goed. Daarnaast ziet het scherm er in de meeste omstandigheden prachtig uit, is de tablet voorzien van moderne en snelle hardware, en heeft hij goede luidsprekers. De verbeteringen in Android Lollipop zijn een mooie toevoeging en maken van de Nexus 9 een fijne tablet om mee te werken.
Google en HTC schieten op een paar vlakken ook net tekort. Zo vinden we de mate van backlight-bleeding die we tegenkwamen niet kunnen, al valt het gelukkig alleen in het donker op. Daarnaast hopen we dat de sporadische dips in de prestaties nog aangepakt worden met een software-update. Een laatste kritiekpunt, dat we onlangs ook aanstipten bij Apples iPads, is het opslaggeheugen. Voor een apparaat als dit, waarop je waarschijnlijk grote games en filmbestanden zet, is 16GB anno 2014 aan de krappe kant.
Uiteindelijk vinden we de Nexus 9 een mooie en goede tablet, die het gros van de tijd fijn is om mee te werken, maar mogelijke kopers doen er goed aan om ook te kijken wat er in hetzelfde prijssegment nog meer te halen valt.
Eindoordeel