Beyond: Two Souls - game van een goede regisseur

Nog meer als een film

David Cage heeft een missie. De grote man achter het Franse Quantic Dream wil film en game laten versmelten tot een nieuw medium. Een nobel streven, alleen blijkt het - voor Cage en anderen - nog verdomd lastig om een goede mix te maken van elementen uit beide mediavormen. Heavy Rain, de voorganger van Beyond: Two Souls, leunde zwaar op quicktime events en het maken van emotioneel belastende keuzes.

Gespeeld op: PlayStation 3 (enige platform)

Dat is in Beyond: Two Souls niet anders, hoewel er toch een duidelijk verschil is. In Heavy Rain was steeds duidelijk dat die quicktime events soms dodelijk saai waren - de opening waarin je de tanden moest poetsen van hoofdpersoon Ethan Mars - maar vaak ook bloedstollend spannend omdat het letterlijk een strijd op leven en dood kon zijn. Wie een paar keer te laat was met het drukken op de juiste knop, kon zomaar een belangrijk personage verliezen, wat tegelijk een stevige wending in het verhaal betekende.

Hollywood-sterren

Dat is hier niet het geval. Cage, die eigenlijk David De Gruttola heet, pakt het in Beyond: Two Souls anders aan. Dit nieuwe avontuur is nog veel meer dan Heavy Rain een interactieve film. Zo trok Cage voor de belangrijkste rollen in de game heuse Hollywood-sterren aan. De hoofdrol is voor Ellen Page, de belangrijkste bijrol voor Willem Dafoe. Zeker Page doet haar werk uitstekend en is de ster van de show, al moet daar direct bij worden gezegd dat ook de mensen die haar digitale alter ego hebben geschapen uitstekend werk hebben verricht. Waar de vormgeving van het lichaam van Page misschien nog wat te wensen overlaat, is haar gezicht prachtig gedetailleerd. De tekening en het detail in haar gezicht zijn prima en de uitdrukkingen ook. Beter dan die in L.A. Noire, de detectivegame waarmee Team Bondi in 2011 de standaard zette.

Het loopje van Page

Dat we hier niet diep in de uncanny valley vallen is te danken aan de wat hoekige vormgeving en houterige bewegingen van de rest van het lichaam van de acteurs in de game. Dat verschil maakt misschien nog het beste duidelijk dat we hier naar een game kijken en niet naar een film. Niet dat die lichamen nu zo slecht zijn, zeker niet. Zo is de wat gebogen houding en het wat stijve loopje van Page goed te herkennen in haar digitale evenknie. Maar aan het lichaam van de personages is duidelijk minder aandacht besteed dan aan hun gezicht.

Page is hier dus de ster. De actrice speelt de rol van Jodie Holmes. We volgen haar gedurende vijftien jaar van haar leven, van haar achtste tot haar drieëntwintigste, al verloopt de game niet chronologisch. Sterker nog; er wordt driftig door de tijd gesprongen en in de vele kleine hoofdstukjes van de game maak je in schijnbaar lukraak gekozen fragmenten de hele groei van kind naar volwassene mee. De stukjes zijn uiteraard verre van lukraak gekozen. De game vertelt een duidelijk verhaal. Of eigenlijk: een aantal verhalen.

Paranormale eigenschappen

Zo is er het verhaal van de bijzondere gave van Holmes, een verhaal dat al begint voor haar geboorte. Holmes is het kind van twee mensen die paranormale eigenschappen bezitten. De verwachting is dan ook dat het kind van die ouders al helemaal over bijzondere gaven moet beschikken. Dat boezemt angst in en dus wordt Jodie direct na haar geboorte weggehaald bij haar moeder. We pikken de draad op als ze is ondergebracht bij pleegouders, die het maar lastig hebben met het kind en haar spoken. Dus wordt Jodie al snel overgedragen aan de zorg van Nathan Dawkins, de rol van Willem Dafoe. Dawkins werkt op het Department of Paranormal Activities en Jodie wordt direct zijn voornaamste studie-object.

Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.

De 'launch trailer' van Beyond: Two Souls.

Speel een geest

Een van de verhaallijnen in de game is die waarin Jodie onder begeleiding van Dawkins leert om te gaan met haar gave. Die gave is dat ze contact heeft met een geest die ze Aiden heeft gedoopt. De geest is altijd in haar buurt, als onzichtbare begeleider. Aiden speelt niet alleen een belangrijke rol in het verhaal, hij vormt ook de helft van de gameplay in Beyond: Two Souls. Je kunt namelijk kiezen of je Jodie of Aiden bestuurt. Een grappige vondst, omdat je nu opeens vanuit een heel ander perspectief naar de hoofdrolspeler van het verhaal kijkt. De band tussen de twee is complex en dat komt ook goed naar voren in het verhaal. Holmes is erg afhankelijk van Aiden, vooral in de avonturen die ze beleeft, maar de geest is tegelijk een kwelling. Zo reageert Aiden heel jaloers als Jodie haar eerste ervaringen heeft op het liefdespad. Aiden doet er alles aan om haar date te verstoren door met voorwerpen te gooien.

Aiden kan genezen

Want dat is één van de opties die je met Aiden hebt. Hij is onzichtbaar en kan door alle materie heen, maar hij kan ook onzichtbare stoten uitdelen en daarmee voorwerpen omgooien of knoppen indrukken. Het wordt al wat enger als blijkt dat Aiden ook levende wezens kan beïnvloeden. Vanuit zijn gezichtspunt zijn mensen omgeven door een blauwe gloed. Die gloed geeft vooral aan dat je weinig met die mensen kunt. Sommige mensen zijn echter omgeven door een rode gloed en daar kun je des te meer mee. Je kunt ze wurgen - beweeg de twee sticks naar elkaar - of je kunt tijdelijk in hun lichaam treden - beweeg beide sticks uit elkaar. Vooral dat laatste is heftig, want je schiet in je tijdelijke onderkomen net zo makkelijk anderen van zeer dichtbij neer, zonder enige vorm van emotie. Om daarna, in een moeite door, het geweer onder je eigen kin te zetten en de trekker over te halen. Waarna Aiden uittreedt en weer zijn onzichtbare zelf is.

De geest, in de game meestal aangeduid als entiteit, kan gelukkig meer dan alleen gewelddadig zijn. Met behulp van Aiden kun je ook wonden genezen; die van jezelf, maar ook die van anderen. Je kunt bovendien herinneringen terughalen van levende en dode mensen, en visioenen ontlenen aan voorwerpen. Toch is de grootste verdienste van Aiden misschien wel dat hij door muren kan zweven, waardoor je via Aiden in een aangrenzende ruimte iets gedaan kunt krijgen. Een deur openen, een knop indrukken of een tegenstander omleggen. Je bestuurt Aiden daarbij vanuit 'eerste persoon', waarbij je zowaar volledige vrijheid hebt over de camera. Je kunt zweven waar je wilt, al mag je afstand tot Jodie niet te groot worden.

Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.

Tariler voor het Tribeca-filmfestival.

De carrière van Holmes

Naast de hobbelige weg naar volwassenheid en de band met Aiden is er nog een verhaallijn; de professionele carrière van Holmes, die vanwege haar gave al snel gerekruteerd wordt door de CIA. En net als bij Aiden is er ook hier sprake van haat en liefde. Jodie lijkt weinig enthousiasme op te kunnen brengen voor haar werk bij The Agency. Het is ook het minst overtuigende deel van het verhaal. Ellen Page is een geweldige actrice, maar niet de meest voor de hand liggende om een actieheldin te spelen, en dat wordt hier wel van haar gevraagd. Zo zien we haar tijdens de training van de CIA moeiteloos beren van instructeurs in elkaar meppen en ook verderop in het verhaal heeft de kleine, slanke, haast fragiele vrouw gevechten met verschillende tegenstanders tegelijk, die zowel gewapend als een kop groter zijn. Het kan vast, maar ziet er niet direct overtuigend uit.

Het verhaal is op die momenten ook niet altijd even logisch. Waarom Holmes in haar eentje een islamitische leider moet uitschakelen in een Ararbisch land is wat vaag, vooral omdat ze na de aanslag met veel militair vertoon bevrijd moet worden. Als groot militair vertoon is toegestaan, had het uitschakelen een stuk makkelijker gekund dan via de gevaarlijke tocht van Holmes. Gelukkig speelt de militaire carrière van Holmes maar een kleine rol. Belangrijker is haar rol binnen de CIA, die haar inzet bij de strijd tegen de geesten, spoken, demonen of entiteiten die in onze wereld opduiken via de rift die wetenschappers weten te openen en waardoor er contact is met 'gene zijde'. Dat maakt contact mogelijk met overledenen, maar daar is de overheid niet in geïnteresseerd. Die wil er militair gewin uithalen, door de krachten die de entiteiten bezitten te beheersen. Dat dergelijke entiteiten levensgevaarlijk zijn, weet Holmes al sinds haar kinderjaren. Gelukkig heeft ze in Aiden een waardig beschermheer die zich in de strijd met de spoken aardig weet te weren.

Knokken met een stick

Dat vechten is in Beyond: Two Souls zowaar niet enkel meer een zaak van quicktime events. Zo kun je als Aiden een target lock leggen op een spook, om daarna zijn Force Push te gebruiken om de entiteit een klap voor zijn onzichtbare kanis te geven. Daarbij hoef je niet te wachten tot het spel aangeeft op welke knop je moet drukken, je mag zelf weten wanneer je de trekker overhaalt. Dat doe je in dit geval door beide sticks naar je toe te halen en weer los te laten. Door het perspectief is het vechten met Aiden makkelijk en overzichtelijk. Bij Jodie ligt dat wat anders. Als die vecht, heb je meestal aan de rechter-stick genoeg. Eigenlijk is het heel simpel; als je van links dreigt te worden geslagen, beweeg je de stick naar links om de aanvaller voor te zijn. Een aanwijzing krijg je daarbij niet. Het wordt je wel gemakkelijk gemaakt doordat de tijd vertraagt zodra een tegenstander uithaalt. Je hebt dus even de tijd om te reageren en je tegenstander voor te zijn. Ook schoppen kun je op die manier pareren. Dat niet alleen; je kunt met dezelfde stick ook aanvallen ontwijken, meestal door de stick naar je toe te halen.

Cage als regisseur

Dat ontwijken werkt echter niet altijd zo, en dat komt omdat Quantic Dream strak de regie in handen houdt over de camera. David Cage is teveel cameraman en regisseur om dit uit handen te geven aan de speler. Je ziet Jodie zoals hij dat wil, waarbij je de camera maar een heel klein beetje naar links of rechts kunt draaien. Dat levert prachtige plaatjes op, niet alleen door de kwaliteit van de engine, maar ook door het gekozen standpunt. Cage wisselt daarbij driftig. De positie van de camera verhuist tijdens veel scènes moeiteloos van links naar rechts en van dichtbij naar veraf. In veel gevallen is dat mooi en sfeerverhogend, maar Cage zet de strakke regie ook voort tijdens gevechten. Zo kan het gebeuren dat je een klap van links ziet komen, maar de camera halverwege switcht naar rechts zodat je de stick opeens niet meer naar links maar naar rechts moet bewegen om je aanvaller te snel af te zijn. Ook bij het ontwijken van aanvallen komt dit voor. Wegduiken doe je daardoor lang niet altijd door de stick naar je toe te halen. Het effect is mooi, maar tijdens gevechten was 'wat minder switchen van camerastandpunt' prettig geweest.

Je krijgt veel hulp

Niet dat Beyond: Two Souls moeilijk is. Verre van zelfs. In vergelijking met Heavy Rain neemt Quantic Dream je nog veel meer bij de hand. Eigenlijk kun je niet verliezen of dood gaan. Als je wat missers maakt tijdens een gevecht, komt Quantic je te hulp. Er klinken opeens sirenes, waardoor je aanvallers op de vlucht slaan. Of er duikt een spook op dat je aanvallers oppikt en meeneemt. Zelfs als je met opzet een gevecht probeert te verliezen, word je te hulp geschoten. Soms is er een kleine omweg en word je opgesloten door je aanvallers als je verliest, maar ook dan is ontsnapping nabij. Toch heeft de game 23 verschillende eindes. Die zijn gebaseerd op keuzes die je tussen de gevechten door maakt en in de gesprekken die je onderweg hebt. Hoe je presteert tijdens gevechten heeft geen invloed, en dat is jammer. Het maakt de game toch een stuk minder spannend.

Het kan nog gekker. Zo probeerden we met Jodie ergens een straat over te steken die door diverse groepjes gewapende tegenstanders bewaakt werd. Halverwege werden we door de game keihard teruggestuurd. Jodie draaide zich - zonder ingrijpen van ons - om, zodat we terugliepen naar waar we vandaan kwamen. Oversteken werd door Cage en consorten kennelijk als te gevaarlijk gezien, we moesten maar een omtrekkende beweging maken, in plaats van de kortste weg te kiezen.

Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.

De weg van Fahrenheit naar Beyond: Two Souls.

Page en Dafoe

Gelukkig maakt de presentatie van de game een hoop goed. Uiteraard zijn het vooral de hoofden die de show stelen. De camerastandpunten, de details in textures, de uitdrukking en de voice acting van de diverse acteurs zijn uitstekend. Vooral Ellen Page is goed, zowel in woord als gebaar. Ze speelt Holmes wat voice acting betreft redelijk ingehouden en dat werkt uitstekend. Willem Dafoe komt minder goed tot zijn recht, al is dat vooral doordat zijn personage wat clichématig is, wat ook geldt voor Holmes' love interest, CIA-agent Ryan Clayton. Dan komt Dawkins' assistent Cole Freeman beter uit de verf. Naast die koppen zijn ook de beelden van het Amerikaanse landschap erg mooi, versterkt door de beweging die de camera daarbij maakt.

Verhaal in mootjes

Wat daarbij niet helpt, is de wat fragmentarische opzet van het verhaal. Quantic hakt niet alleen de levensloop van Holmes in kleine stukjes om ze door elkaar te husselen, de studio permitteert zich daarbij zijstapjes die niet direct logisch zijn. Zo zien we Jodie een tijd werken op een boerderij ergens in een bloedheet deel van de VS en brengt ze enige tijd door bij een groep zwervers. Op emotioneel niveau behoren beide stukken tot de beste van de game. Binnen de ontwikkeling die Jodie doormaakt in de vijftien jaar van haar leven vallen ze een beetje uit de toon. Vooral het verblijf op de boerderij lijkt er een beetje met de haren bijgesleept.

Op zich werkt het springen door de tijd erg goed. Het maakt van Beyond een indrukwekkend mysterie. Wat is nu precies de band tussen Jodie en Aiden? Hoe verloopt haar carrière bij de CIA? Wordt het kleine meisje, dat zo'n buitenbeentje is in haar kinderjaren, een beetje gelukkig als volwassen vrouw? En lukt het om de spoken die onze wereld bedreigen in bedwang te houden? Genoeg vragen om het verhaal tot het einde toe spannend te houden, al wordt de actie in de finale van de game wel wat plichtmatig. Daar zijn het geen quicktime events meer, maar wordt het domweg knoppen rammen. Wie na de finale terugkijkt op alle gebeurtenissen, moet bovendien concluderen dat die toch lichtelijk clichématig zijn. Het opdelen in kleine stukjes en het door elkaar husselen van de gebeurtenissen verhult dat tijdens het spelen echter volledig. Wat dat betreft is David Cage een prima regisseur.

Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.

Ellen Page en Willem Dafoe vertellen over hun rol.

Conclusie

Zo is er genoeg om van te genieten in Beyond: Two Souls. Het verhaal rond Jodie Holmes en haar privéspook Aiden blijft tot het einde toe intrigerend. De personages zijn dit keer nog geloofwaardiger dan in Heavy Rain. Daarbij steelt vooral Ellen Page de show, omdat Quantic Dream er prima in is geslaagd om de emotie in haar gezicht in digitale vorm weer te geven. Achteraf is het verhaal wat clichématig, maar door zoveel sprongen in de tijd te maken merk je daar tijdens het spelen niets van. Jammer is het alleen dat Quantic Dream nog meer controle naar zich toegetrokken heeft. Zo heb je in de rol van Jodie nog minder controle over de camera, wat tijdens gevechten hinderlijk kan zijn, al levert het wel mooie plaatjes op. Het is echter vooral jammer dat de gevechten die Jodie en Aiden leveren zo weinig gevolg hebben. Je kunt eigenlijk niet verliezen, waardoor de gevechten nauwelijks enerverend zijn. Dat maakt de game minder spannend dan hij had kunnen zijn.

Pluspunten:

+ Meeslepend verhaal
+ Veel expressie op gezichten
+ Mooi in beeld gebracht

Minpunten:

- Te makkelijk
- Wisselend camerastandpunt tijdens gevechten

Cijfer: 7,5

Titel	Beyond: Two Souls
Platform	PlayStation 3
Ontwikkelaar	Quantic Dream
Uitgever	Sony Computer Entertainment
Releasedatum	11 oktober 2013

Laagste prijzen voor: Beyond: Two Souls, PS3

Winkel Beoordeling ​ Prijs ​

• Game Outlet 2 van 5 sterren (4 shopreviews)
  |€ 3,95 € 6,95 Bekijk
• Amazon.nl Marketplace 2.5 van 5 sterren (8 shopreviews)
  |€ 5,99 € 24,99 Bekijk

Reacties (64)

[pino85]

Ik vind me niet helemaal in het cijfer maar ik begrijp het wel.
Dat zie je her en der terug.,de ene review(er) geeft deze game een extreem hoge score en de ander een wat lagere tot extreem laag en vaak heeft het te maken dat de game misschien niet echt een game meer zou zijn waarin je actief deel neemt.
De scheiding tussen film en game word kleiner en zelf vind ik dat juist tof maar kan me voorstellen dat anderen dit echt niet gaaf vinden.

De game zou makkelijk zijn volgens tweakers.Ik zelf vind de game niet zo makkelijk, hij is niet super moeilijk maar te makkelijk nee dat vind ik weer niet maar dat is per persoon waarschijnlijk verschillend.
De camera kan zo nu en dan inderdaad vervelend zijn en dat blijft een terug kerend issue al is het absoluut niet de hele tijd het geval en de totaal ervaring blijft voor mij zeker overeind.
In de pluspunten kan ik me ook vinden, de game sleept je mee en laat je niet meer los en dat vind ik het belangrijkste punt wat bij mij erg zwaar telt. Dit telt zwaar mee omdat ik een game echt een goede game vind als het je pakt en niet meer los laat.
De expressie/emotie op de gezichten vind ik zelf ook top wat ook weer bijdraagt aan dat je word mee gesleept in het verhaal.

Mijn verdere eigen mening/ervaring over de game nu ik hem heb gespeeld, heb dit ook in het topic op het forum gepost.

Heb de game bij mijn neefje gespeeld en moet zeggen ik ben echt weg geblazen door hoe deze game er uit ziet.
Ik had niet het idee dat ik naar current gen zat te kijken, als ik niet beter wist zou ik denken dat dit eerder richting next gen gaat. Tevens het acteer werk is erg goed gedaan, er is veel aandacht aan besteed en dat komt de game ten goede.
Al met al wat ik tot nu toe heb gezien is het echt een hele bijzondere game ervaring. Of het nu deels een beetje richting een film gaat dat maakt me echt niet uit, ik zie het niet als nadeel.
Je word er echt in opgezogen en bij mij zijn er niet zo veel games die dat lukt.
Dan de keuzes die je in de game kan maken, ik zelf houd daar altijd wel van. Vergeet vast nog wel meer pluspunten maar dit zijn voor mij de voornaamste.

Enige nadelen waar ik me wel wat aan stoorde zijn de volgende.
Wat me opviel is dat er frame drops zijn en haperingen van bv een seconde.
Het is niet zo dat dit 20x per minuut zo is maar het komt regelmatig voor.
Of dit komt omdat hij de game via de disc draait weet ik niet( hij heeft 12GB model PS3) wellicht is het anders als je de game op de schijf installed.

Toch ondanks dat dit voor komt blijft de totaal ervaring voor mij erg goed en is dit voor mij persoonlijk nu al 1 van de betere PS3 games aller tijden en dus echt een must buy als je van dit genre houd en een PS3 hebt.

Dit gezegd hebbende als je niet van dit soort games houd waar de lijn tussen film en game kleiner word dan kan je hem wel beter links laten liggen. Het is denk ik dan ook geen game die op een zeer breed publiek word gericht en dat hoeft ook niet. Het laat wel zien wat we mogen gaan verwachten bij de next gen console.
@ tweakers, hadden jullie ook wat lagg gezien/haperingen op de PS3?

[Reactie gewijzigd door pino85 op 23 juli 2024 06:58]

[db87]

Alleen voor de PS3, dat is jammer.

[segascope]

Dat had je toch zien aankomen na Heavy Rain en Sony als publisher?

[db87]

Ja en daar ben ik nog steeds zeer teleurgesteld over, Fahrenheit (indigo profecy) was immers Multiplatform.

Deze game is eigenlijk te uniek om exclusive te blijven, een time-exclusive was logischer geweest; mede omdat de PS3 al gedateerd is en velen hun oude console aan de kant hebben geschoven in afwachting op de nieuwe...

[segascope]

Het grappige is: Sony heeft de game gefinancieerd, EA, Activision of elk ander publisher zou nooit zo'n out of the box game ondersteunen. Dus zonder die exclusiviteit zou de game niet eens bestaan. Een PS3 kost tegenwoordig niet eens 200 euro, wat weerhoud je dan nog om er een te halen voor een game die je graag zou willen spelen?

[db87]

Sony heeft vies veel geld betaald om de game exclusive te houden, niet om de game studio draaiende te houden. Quantic Dream is een zeer succesvolle game studio...

Een PS3 aanschaffen is echt niet meer te verantwoorden aangezien de console al bezig is met z'n afscheidstournee.

[Cyrso]

De game heeft zo'n 20 miljoen euro gekost, vergeet het maar dat andere publishers zo'n game zouden financieren die een nieuwe IP is en die qua genre ietwat controversieel bij de traditionalistische gamers. De studio kreeg volledige creatieve vrijheid volgens henzelf, dus ik zou er allesbehalve op rekenen dat een multiplatform publisher de game, zoals hij uiteindelijk is geworden, gefinancierd zou hebben.

ICE Team wordt trouwens ook in de credits genoemd van Beyond. Hun volgende game voor PS4 wordt ook uitgegeven door Sony trouwens, en Quantic Dream stond volgens mij zelfs open om first-party ontwikkelaar te worden.

[db87]

Jullie vergeten dat Quantic Dream nog steeds een onafhankelijk bedrijf is. Sony is slechts de uitgever. Quantic Dream is vooral hard bezig om first party studio van Sony te worden; dit uit zich vooral ook door de lovende woorden die ze naar elkaar uitspreken, ook al heeft dat laatste ook veel met slijmen en gratis marketing te maken.

[Sinned123]

wauw niet te verantwoorden?
voor en fractie van de ps4 heb je een super console met als enig nadeel gedateerde graphics.
heel veel toppers van de ps2 hebben ook nog eens een HD sausje gekregen en zijn opnieuw uitgebracht.
spellen worden straks hartstikke goedkoop en Sony staat erom bekend dat ze hun consoles lang ondersteunen.

[Banandy]

En vergeet daarbij niet het enorme aanbod aan vette titels die je gratis mag spelen wanneer je plus-lid bent... De ps3 is bij mij dan ook nog lang niet afgeschreven en krijgt straks een mooi plekje naast de ps4.

On topic: dit spel ziet er gaaf uit, ik heb genoten van Fahrenheit en Heavy Rain en ik zal dit spel ook zeker gaan spelen.

[segascope]

Nee de game is gefinancieerd door Sony, net zoals Heavy Rain. Het is niet dat Quantic voor alle platforms wil gaan ontwikkelen, ze zijn heel close met Sony en hebben al een PS4 spel in ontwikkeling.

PS3 heeft een catalogus van 7 jaar aan top games, velen die enkel op die console uitkwamen zoals Beyond, inFamous, The Last of Us, Journey, Uncharted etc. Als je ~150 euro teveel vind en voor altijd afscheid wil nemen van een belangrijke deel videogame geschiedenis enkel en alleen omdat het oud is betwijfel ik of je wel een gamer bent. Ik kan nog steeds genieten van mijn SNES en PS1 games.

[Caayn]

Dan mag hij het toch nog wel jammer vinden?

[iPodKiller]

Nou binnenkort maar eens proberen dan, de demo was iig overtuigend genoeg voor mij!

[David Mulder]

Heb in Londen zitten te kijken hoe 2 mensen dit spel speelde en verloor me echt in het verhaal alsof het gewoon een film was Wel grappig om te zien hoe links en rechts twee spelers heerlijk verschillend speelde en toch steeds hetzelfde verhaal volgde. Maja, ik was onder de indruk, jammer genoeg geen console om het op uit te proberen

Wel jammer dat hier zo duidelijk word gemaakt dat je niet kunt verliezen, zolang je dat niet weet zul je volgens mij een stuk meer lol aan de game beleven

[Reactie gewijzigd door David Mulder op 23 juli 2024 06:58]

[IngamerX]

Maar dit is denk ik direct de kern van deze game.

Wellicht dat het meer een soort geanimeerde interactieve film is dan een echte game?

Althans, het lijkt mij echt een soort mix. En dat het verhaal boven de game wordt gesteld hoeft niet per sé erg te zijn. De gameplay is dan misschien niet heel goed, maar ook niet slecht.

Lijkt mij een vette game, en het wekt absoluut mijn nieuwsgierigheid wat betreft de motion capture. In het flmpje zag het er echt indrukwekkend uit.

[Reactie gewijzigd door IngamerX op 23 juli 2024 06:58]

[LOTG]

De meningen zijn echt heel erg verdeeld over deze game. Zowel het verhaal als (de lack of) gameplay.
De een vind het helemaal niets of vind dat het te erg short, de ander juist weer niet.

Ellen Page is volgens mij het grote lichtpunt van deze game, en voor mij ook de reden om hem toch maar te proberen.

[Edwins1984]

Het is ook voor een select groep gamers, de massa zal dit in veel gevallen helemaal niks vinden.
Persoonlijk kan ik dit soort games erg waarderen, leuk al die shooters en actie titels. Soms opgaan in een tof verhaal kan ik erg waarderen

[Cyrso]

Was het cijfer daarnet nog niet 7,0?

Ik heb de demo gisteren uitgeprobeerd en ik was toch wel onder de indruk. Muziek was ten eerste subliem, graphics waren verbluffend, zeker de gezichten inderdaad, acteerwerk ook erg goed met name van Ellen Page. Gameplay was ok en neemt natuurlijk een zijstapje in dit soort games, ik vond rondzweven als Aiden en interageren met van alles wel een goede gameplay mechanic. Context qua verhaal ontbreekt natuurlijk een beetje in een demo, logisch.

Er is absoluut ruimte voor dit soort games, ondanks dat ik behrijp dat het niet voor iedereen is weggelegd. Persoonlijk vind ik het wel verfrissend dat er toch ontwikkelaars iets anders en nieuws proberen met die medium, wat betreft de AAA ontwikkelaars. Ik denk dat dat ook de kracht van video games is, dat het een flexibel medium is en dat er gewoon ruimte is voor een grote diversiteit aan ervaringen en genres.

[Ge0force]

Ik ben het volledig met je laatste paragraaf eens. Tegenwoordig worden we overspoeld met HD-remakes en sequels die voortborduren op concepten die in het verleden reeds succesvol waren. Zelfs reboots zoals Tomb Raider halen hun mosterd volledig bij andere populaire franchises, en de meeste launchgames voor de next-gen consoles zijn ook al sequels. Ik vind het dan ook super dat Quantic Dream en Sony tenminste nog de moeite doen om eens iets anders te proberen in het AAA-segment. Al ben ik het wel met de reviewer eens dat een aantal zaken beter hadden gekund.

[Leon-dp]

Ik had zo mijn bedenkingen bij de game, maar denk dat ik hem nu wel wil spelen.

[Fabbie]

Dit soort spellen zijn nest wel gericht op een erg select (en beperkt) groepje mensen denk ik.
Ik vond Heavy Rain in elk geval geweldig dus ik ga deze ook zeker kopen.

[S0cky]

Het is een goede zaak dat games zoals Beyond: Two Souls gemaakt worden. Het lijkt wel alsof de games industrie alleen maar één grote, grijze eenheids worst kan produceren maar Quanitc laat weer eens zien dat games zoveel meer zijn dan mensen neer schieten of met loodgieters op schilpadden springen.

[JackL89]

Ik heb het gevoel dat ik in Beyond Two Souls een bijrolletje speel (demo). Je mag het verhaal 'helpen' door op wat knopjes te drukken, wat soms eigenlijk niet eens echt nodig is. Het verhaal is zeker boeiend, het ziet er echt mooi uit, maar er zit te weinig gameplay in voor mij.

[T0mBa]

Het door elkaar gooien van de tijdslijn is gewoon om the verhullen dat het verhaal belachelijk voorspelbaar is en meer een hoopje losstaande scenarios is die ze samenplakken met wat vulling. Het geeft ook het belachelijke resultaat dat je op voorhand al weet dat wat je aan het doen bent nutteloos is (want je weet al hoe het met een persoon/gebeurtenis afloopt) en dat je verplicht bent van mensen te helpen waarvan je wéét dat ze je achteraf zullen verraden.

Om de 'interactiviteit' eens te testen, heb ik op een bepaald moment gewoon geweigerd van iets te doen dat het spel verwachte, maar na enkele minuten kwam gewoon een cutscene waarin mijn personage het buiten mijn controle dan maar deed. Naar mijn mening hebben ze bij Quantic Dream gewoon een slecht verhaal bedacht, dat ten alle prijze verteld moest worden, ondanks dat je als speler het meestal totaal niet eens bent met wat je wil doen. In Heavy Rain had je tenminste personages met duidelijke motivaties die hun doel probeerden te bereiken. Daar waren er ook gevolgen van je acties te merken. In Beyond wordt het verhaal je door de strot geramd, hoe hard je als speler ook probeert om andere uitkomsten te bereiken.