Nieuwe console, nieuwe Mario
Zoals vaak bij Nintendo is New Super Mario Bros. U een game die zijn geheimen niet direct prijsgeeft. Start de game, speel wat levels en er vallen twee zaken op. Zo is het uiterlijk van de game er met de overstap naar de Wii U duidelijk op vooruitgegaan. Het is herkenbaar en vertrouwd, maar onmiskenbaar veel gedetailleerder dan je gewend bent van voorgaande delen.
Gespeeld op: Wii U (exclusieve titel)
Juist omdat het er zo vertrouwd uitziet, zou je teleurgesteld kunnen zijn, maar wie goed kijkt, ziet dat Nintendo vrijwel alles in de game opnieuw heeft vormgegeven en niet zomaar een opgepoetste versie van de voorgaande Wii-game voorschotelt. Dat hier en daar misschien wat karteltjes te zien zijn, heeft eerder met de beperkingen van de console te maken dan met de game. Het is gelijk het enige wat op het uiterlijk van de game valt aan te merken. Verder leggen de makers weer de gebruikelijke fantasie aan de dag, in de al even gebruikelijke frisse kleuren. Met dit keer zowaar een Nederlands tintje. Wie een beetje oplet, komt een level tegen dat duidelijk is gebaseerd op de Sterrennacht, een schilderij van Vincent van Gogh.
Zeer vertrouwd
Wat ook direct opvalt, is dat de gameplay dezelfde is als die van de Super Mario Bros. die in 2009 voor de Wii verscheen. Ook daarvoor geldt: het is direct zeer vertrouwd, misschien een beetje te vertrouwd. Al bedriegt de schijn daar enigszins; de game geeft niet direct al zijn geheimen prijs. Ja, je springt nog steeds door levels, wint en verliest power-ups als je geraakt wordt door een vijand en verzamelt al springend moeilijk bereikbare munten. Dat springen vergt een goede coördinatie en een beetje nadenken. Tot zover niets nieuws, zeker niet omdat veel vertrouwde onderdelen terug zijn. De buizen waarin je naar andere delen van een level kunt verdwijnen, de bloemetjes, de plantjes, de vlaggenmasten, de vertrouwde obstakels; er is veel dat je zult (her)kennen.