OCZ en Sandforce
Sandforce maakte eind 2009 zijn entree in de controller-markt voor ssd's en wist meteen indruk te maken. De doorvoersnelheden waren behoorlijk hoog en de techniek achter de controllers was revolutionair te noemen. De zogeheten DuraWrite-engine zou maar de helft van de data die het OS op wil slaan, daadwerkelijk naar het flashgeheugen hoeven weg te schrijven. Hierdoor worden schrijfacties effectief twee keer zo snel. Ook dat het flashgeheugen minder vaak beschreven wordt, is van groot belang: dat gaat dan immers langer mee. Ook indirect is deze aanpak goed voor de snelheid, want het wordt makkelijker om alle data te beheren, ook als de ssd langere tijd in gebruik is.
OCZ was het eerste bedrijf dat een ssd met een SF1200-controller van Sandforce uitbracht. Dat bleek een goede combinatie: de ssd's zijn nog steeds erg snel en populair. Inmiddels zijn we toe aan de tweede generatie Sandforces en ook nu is het OCZ dat de nieuwe controllers als eerste in zijn ssd's mag toepassen. De nieuwe Sandforce-controllers, die onder meer met een sata-600-interface zijn uitgerust, zouden aanzienlijk sneller zijn. Tweakers.net nam de Vertex 3 en de bijbehorende claims onder de loep.
/i/1301488061.jpeg?f=imagenormal)
Sandforce SF2000-controllers
Sandforce heeft zeven verschillende nieuwe controllers uitgebracht. De zeven controllers in de 2000-serie zijn hardwarematig identiek, ze beschikken alleen over verschillende firmwareversies. Voor de meeste ssd-fabrikanten is de SF2281-controller verreweg het interessantst. Deze controller beschikt over praktisch alle gewenste functionaliteit en een sata-600-interface. De SF2282 heeft daarboven nog ondersteuning voor 16bits lanes, waardoor er met elk van de acht kanalen twee flashchips aangestuurd kunnen worden, wat ssd's met meer opslagcapaciteit mogelijk maakt. De SF2141- en SF2181-controllers moeten het doen met een sata-300-interface, wat de doorvoersnelheden sterk beperkt.
/i/1301434066.jpeg?f=imagenormal)
De nieuwe SF2000-controllers zouden in staat zijn tot 60.000 random read- en write-io's per seconde, terwijl sequentiële lees- en schrijfsnelheden van ongeveer 500MBps mogelijk zijn. Naast de reeds ondersteunde AES128-encryptie is nu ook AES256-encryptie mogelijk. Verder biedt de controller ondersteuning voor sata-600-nand-geheugen dat aan de ONFI 2.0-specificatie voldoet en werd de error correcting code verbeterd.
:fill(white)/i/1301434065.jpeg?f=imagemedium)
Verder is er de mogelijkheid om het gebruik van Redundant Array of Independent Silicon Elements, oftewel 'raise', uit te zetten. Sandforce-controllers schrijven bij dit systeem extra data weg naar het flashgeheugen, dat gebruikt kan worden om data te herstellen indien een flashchip het begeeft. Het is min of meer vergelijkbaar met raid 5, alleen wordt er een geheugenchip in plaats van een harde schijf voor de herstelinformatie gereserveerd. Bij een 64GB-drive die uit 8GB-chips bestaat, is het procentuele verlies dus groter dan bij een 128GB-drive van dezelfde chips. Oudere Sandforce-controllers gebruikten dit systeem altijd, maar bij de SF-2000-controllers kunnen fabrikanten er ook voor kiezen om dit systeem niet te gebruiken, zodat er extra capaciteit voor de gebruiker vrijkomt.
:fill(white)/i/1301434172.jpeg?f=imagemedium)
/i/1301488062.jpeg?f=imagenormal)
De trukendoos van Sandforce
Aangezien dit de eerste keer is dat we een Sandforce-ssd reviewen, leggen we op deze pagina kort uit hoe een ssd met schrijfoperaties omgaat. Flashgeheugen kan namelijk maar een beperkt aantal malen beschreven worden, en een controller moet daarom een goede balans tussen schrijfsnelheid en levensduur bieden.
Write amplification factor
Het nand-flashgeheugen dat in ssd's wordt gebruikt, is opgebouwd uit blokken die ieder bestaan uit een aantal pages. Pages hebben meestal een grootte van 4 of 8kB, en 128 pages vormen samen een blok. Het flashgeheugen kan op pageniveau beschreven worden, maar een page moet eerst gewist worden voordat de inhoud kan worden gewijzigd. Het wissen van flashgeheugen is echter alleen mogelijk op blokniveau. Om een geheugenpage te wijzigen, moet de ssd-controller dus het hele blok uitlezen en wissen, om vervolgens de gewijzigde inhoud terug te schrijven.
Zonder optimalisatie zou dit voor veel overhead zorgen en de levensduur van de flashcellen flink beperken. Er zou veel meer data naar het flashgeheugen worden geschreven dan er in het bestandssysteem wordt gewijzigd. De verhouding tussen geschreven en gewijzigde data wordt de write amplification factor genoemd en deze moet, vanwege de beperkte levensduur van flashcellen, zo laag mogelijk zijn.
Bovendien maakt de voortdurende verkleining van de productieprocédes weliswaar een hogere datadichtheid en lagere prijzen mogelijk, maar kleinere geheugencellen kunnen minder schrijfcycli verduren voordat ze stuk gaan. Flashchips die op 34nm worden geproduceerd, kunnen ongeveer 10.000 keer beschreven worden. Bij het 25nm-geheugen zoals dat in de Vertex 3 wordt gebruikt, is het aantal programmeercycli nog maar 3000 keer, terwijl Intel zijn 25nm-geheugen 5000 cycli toedicht.
Efficiënte inrichting
Om de schrijfprestaties te verbeteren en de write amplification te beperken koppelen alle moderne ssd-controllers logische adressen dynamisch aan fysieke geheugenpages. In tegenstelling tot bij een harde schijf is er geen directe relatie tussen een logisch adres en de locatie van de gegevens op het fysieke medium. Ssd-controllers schrijven gewijzigde gegevens naar beschikbare lege pages, zodat er geen kostbare read-modify-write-cycli uitgevoerd hoeven te worden. De pages met oude data worden daarbij als ongeldig gemarkeerd, maar nog niet gewist.
Veel ssd-controllers beschikken over een garbage collector die op de achtergrond zorgt voor het opschonen en samenvoegen van blokken met veel ongeldige data. De strategie van de garbage collector verschilt per controller. Een overijverige garbage collector kan bijdragen aan extra geheugenslijtage.
Verder beschikken ssd's meestal over minimaal zeven procent overcapaciteit zodat er altijd ruimte is om te schuiven met geheugenpages. Ten slotte is er nog het trim-commando, dat helpt bij het creëren van lege geheugenblokken als de capaciteit van de drive niet volledig wordt benut - wat in de praktijk meestal het geval zal zijn. Zo beschikt de ssd over zoveel mogelijk lege geheugenblokken, die snel beschreven kunnen worden.
Sandforce
Naast bovenstaande technieken past SandForce real-time compressie en deduplication toe om de write amplification factor te verkleinen en de prestaties te verbeteren.
Compressie is in de praktijk met name zinvol voor applicatiebestanden, tijdelijke bestanden, de page file, en scratchfiles van bijvoorbeeld Photoshop. Dit zijn ook de meestgebruikte bestanden op een bootdrive. Mediabestanden, zoals foto's en video's, zijn vaak al in een gecomprimeerd bestandsformaat opgeslagen. Het hercomprimeren van zulke bestanden kost veel rekencapaciteit, terwijl de ruimtewinst zeer gering is - als die er al is.
Deduplication is een techniek die afkomstig is uit de wereld van de enterprise storage. Door dubbele gegevens te verwijderen kan er effectief meer data op een medium opgeslagen worden. In plaats van dezelfde data meerdere keren op te slaan wordt er slechts één kopie naar het medium geschreven, samen met referenties naar deze unieke kopie.
Compressie en deduplication zijn bij uitstek geschikt voor het verlengen van de levensduur van het flashgeheugen. Sandforce claimt dat zijn controllers door slim management en de toepassing van compressie en deduplication een write amplification factor van minder dan 1,0x kunnen halen. Met andere woorden: de ssd-controller zou minder data naar het flashgeheugen schrijven dan er in het bestandssysteem wordt gewijzigd. Ter vergelijking: Intel claimt dat zijn Postville-controller een write amplification factor van ongeveer 1,1 haalt.
Prijzen en specificaties
Merk en Type |
Merk |
OCZ |
Type |
Vertex 3 |
Prijs
|
Prijs |
Onbekend (9 winkels) |
Eerste prijsvermelding |
dinsdag 1 maart 2011 |
Euro per GB |
1,875 |
Technische Specificaties |
Opslagcapaciteit |
240GB |
Flashtype |
multi level cell
|
Controller |
SandForce SF2000 |
Trim |
ja |
Hardeschijfbus
|
sata-600 |
Behuizing bay intern |
2,5" |
Snelheden |
Leessnelheid |
550MB/s |
Schrijfsnelheid |
500MB/s |
Verkoopstatus |
Fabrieksgarantie |
3 jaar carry-in |
Low-level prestaties
We beginnen met de low-level prestaties. Deze resultaten zijn niet representatief voor de performance tijdens dagelijks gebruik, maar kunnen wel gebruikt worden om de prestaties in onze trace-based benchmarks te duiden. We maken gebruik van zowel HDTune als IOMeter.
De Vertex 3 laat de hoogste sequentiële leessnelheid noteren, en weet de snelheid van de vorige generatie Sandforce-ssd's bijna te verdubbelen. OCZ claimt dat de Vertex 3 leessnelheden van 525MBps kan halen, maar in deze benchmark lukt dat op geen stukken na.
Tijdens het schrijven weet de Vertex 3 de Intel 510 250GB-ssd nipt te verslaan, maar de geadverteerde sequentiële schrijfsnelheid van 500MBps wordt bij lange na niet gehaald. Hetzelfde zagen we in de Intel 510-review; in IOMeter zullen de cijfers waarschijnlijk meer in overeenstemming zijn.
De gemiddelde leestoegangstijd is wel vier keer zo laag als bij de Intel 510-ssd's, maar is vergelijkbaar met de Vertex 2 en de F120, die allebei een eerstegeneratie-Sandforce-controller aan boord hebben.
De schrijftoegangstijd is even hoog als bij de oude SF1200-controller. De tijden van de Intel-ssd's met de Marvell- en Intel Postville-controllers blijven buiten bereik.
De random-readprestaties van de Vertex 3 stellen enigszins teleur. Als we de X25-M even niet meerekenen en enkel naar de F120 en de Vertex 2 kijken, hadden we toch op meer gehoopt.
Tijdens het random schrijven van bestanden ter grootte van 4KB laat de Vertex 3 zich al helemaal niet van zijn beste kant zien. De ssd moet bijna alle ssd's van de vorige generatie voor zich dulden.
In de sequentiële tests van IOMeter lijkt de Vertex 3 eindelijk de slag te pakken te krijgen. De Intel 510-ssd zet echter nog iets betere prestaties neer.
Bij de sequentiële schrijftest slaat de Vertex 3 een aanzienlijk gat met de concurrentie. De snelheid ligt dik anderhalf keer zo hoog als bij de op een na snelste ssd.
Trace-based benchmarks
De trace-based benchmarks werden door Tweakers.net zelf ontwikkeld. Meer uitleg over het hoe en waarom van de nieuwe benchmarks vind je in deze .plan. Verder werden zowel de OCZ Vertex als de Intel X25-M opnieuw getest, met iets betere resultaten tot gevolg.
Al in de review van de Intel 510-ssd uitten we onze zorgen over de PCMark Vantage-benchmark voor hdd's en ssd's. De test genereert vermoedelijk goed comprimeerbare data, waardoor de Sandforce-ssd's uitstekend lijken te presteren, terwijl er in de praktijk ook veel oncomprimeerbare data weggeschreven wordt.
Met de comprimeerbare data kan de Vertex 3 erg goed uit de voeten. Als we alleen op deze benchmark zouden afgaan, zou de Vertex 3 anderhalf keer zo snel zijn als de concurrentie.
StorageMark 2011
Boot StorageMark 2011 laat de performance van een bootdrive zien waarop het besturingssysteem, applicaties en games zijn geïnstalleerd en waarop een kleine hoeveelheid gebruikersdata aanwezig is.
Het indexcijfer bestaat voor zestig procent uit de resultaten van twee traces van het booten van Windows 7 en het opstarten van veelgebruikte applicaties. De resultaten van de desktop-workload-trace worden voor vijftien procent meegewogen. In die desktoptrace worden webbrowsers, e-mailprogramma's, office-applicaties en eenvoudige beeldbewerkingsprogramma's gebruikt. Twintig procent wordt bepaald door gametraces. De resterende vijf procent komt voor rekening van een trace waarin een groot softwarepakket wordt geïnstalleerd terwijl er downloads plaatsvinden en lichte applicaties worden gedraaid, zoals een browser.
In de Boot-benchmark is de Vertex 3 marginaal sneller dan de Intel 510. Tijdens de benchmark worden er vooral kleine bestanden ingelezen. Tijdens de low-level benchmarks blonk de Vertex 3 hier niet echt in uit, maar tijdens echt gebruik lijkt dat niet uit te maken.
Home & Office StorageMark 2011
Deze index geeft een indicatie van het gebruik van een disk als primair opslagmedium voor besturingsysteem, applicaties en data, die wordt ingezet voor office- en webgebruik. De eerder genoemde desktop-workload-trace is goed voor zestig procent van de index. In de index zijn verder boot-, game-, kopieer- en software-installatietraces meegenomen.
Ook in de Home & Office-test zijn de Vertex 3 en de Intel 510 aan elkaar gewaagd. De nieuwe Sandforce-controller is verder met gemak sneller dan de Sandforce-controller in de F120 en de Vertex 2. De desktop-workload-trace bestaat voor de helft uit sequentiële bewerkingen en er worden 90.000 lees- en 33.000 schrijfbewerkingen uitgevoerd. De hoge doorvoersnelheden van de Vertex 3 zijn hierbij van nut, maar de compressieroutines van de controller kunnen niet zoveel met de slecht comprimeerbare data die door ons benchmarkprogramma wordt gegenereerd.
Workstation StorageMark 2011
Deze index geeft een beeld van de prestaties van de primaire drive in een systeem dat wordt gebruikt voor professionele beeld- en videobewerking. De index wordt voor 55 procent bepaald door twee traces van respectievelijk een grafisch workstation en een video-editing workstation.
In de beeldbewerkingstrace wordt er gewerkt aan zeer grote Photoshop-bestanden en worden fotocollecties met grote raw-bestanden bekeken en bewerkt in Lightroom. Deze trace bestaat voor 55 procent uit schrijftransacties; als we naar het datavolume kijken komt zelfs twee derde van het verkeer voor rekening van de schrijfacties. Het gaat daarbij overwegend om niet-sequentiële schrijfacties op de scratchfile van Photoshop en de pagefile van Windows. Voor de videobewerkingstrace wordt Sony Vegas Pro losgelaten op een groot videoproject met tientallen lossless gecomprimeerde full-hd-videofragmenten. Deze trace bestaat bijna helemaal uit niet-sequentiële leestransacties.
Met een geringere weging maken ook de desktop-workload-, boot-, filecopy- en software-installatietraces deel uit van deze index.
In de zware Workstation-benchmark lukt het de Vertex 3 om de Intel 510-ssd's op achterstand te zetten, maar vooral het verschil met Intels 250GB-versie blijft te overzien. Het zwaartepunt van deze benchmark wordt gevormd door 370.000 random leesacties en 250.000 random schrijfacties. Random i/o's zijn in theorie een sterk punt van de Vertex 3 en dat lijkt hier de doorslag te geven.
Gaming StorageMark 2011
Deze index biedt inzicht in de prestaties van een drive die in een game-pc wordt gebruikt. De index wordt voor 70 procent bepaald door gametraces en verder door de prestaties in de boot- en software-installatietraces.
Het merendeel van de transacties in de Gaming-benchmark betreft leesacties, en die zijn ook nog eens grotendeels sequentieel van aard. De Intel 510-ssd's weten daardoor het gat met de Vertex 3 grotendeels te dichten, maar de nieuwe OCZ behoudt een kleine voorsprong.
Performance-degradatie
In elke ssd- of hdd-review kijken we naar prestatieverschillen die het gevolg zijn van het gebruik van de opslagmedia. Zo maakt het bij hdd's uit of de data zich op de binnen- of de buitenkant van een platter bevindt. Bij ssd's zijn de prestaties vaak alleen optimaal als er nog voldoende ongebruikt geheugen is.
Het flashgeheugen in ssd's zal echter al snel een keer beschreven zijn. Functies als trim en garbage collection kunnen dan met data schuiven om blokken vrij te maken, maar om fysieke degradatie te voorkomen, zijn controllers hier vaak wat terughoudend mee. Om normaal gebruik van een ssd te simuleren, worden er tijdens de benchmarks drie runs gedraaid.
Tijdens de eerste run staat er 80GB aan data op de schijf. Bij een ssd met de veelgebruikte capaciteit van 120GB is er dan nog 40GB aan onbeschreven geheugen vrij. Hoeveel geheugen er tijdens de tweede run nog vrij is, is afhankelijk van de grootte van de ssd. Tijdens de derde run zorgen we ervoor dat er nog maar 10GB aan vrije ruimte beschikbaar is. Tijdens run vier wordt de ssd helemaal volgeschreven, op 4GB na, die nodig is om tijdens de test nieuwe bestanden weg te kunnen schrijven.
De resultaten van de eerste drie runs worden gemiddeld en vervolgens verwerkt in de prestatie-indices op de vorige pagina. De vierde run is uitsluitend bedoeld om te kijken of de prestaties afnemen als de ssd nagenoeg vol is.

De resultaten van de vier runs laten wel verschillen zien, maar de prestaties van de Vertex 3- en Intel 510-ssd's zijn over het algemeen toch behoorlijk constant. De prestaties van de X25-M van Intel loopt daarentegen wel terug naarmate er minder vrije geheugencellen zijn. De oudere Vertex 2 en F120, beide met Sandforce-controller, lijken weer nauwelijks last van performance-degradatie te hebben.

De Workstation-benchmark laat wel een neerwaartse trend zien, maar de prestaties nemen bij het gros van de ssd's niet meer dan een procent of vijf af. Bij deze benchmark worden erg veel random schrijfacties uitgevoerd, waarbij het op den duur steeds lastiger wordt om de data effectief over de verschillende geheugenkanalen van de controller te verdelen. Als de ssd's de tijd krijgen om garbage collection uit te voeren, zullen de prestaties weer naar op het oude niveau terugkeren.
Energieverbruik
Het energieverbruik werd gemeten aan de powerconnector, die eenvoudig genoeg is uit te lezen.
Wanneer de Vertex 3 niets te doen heeft, zien we toch een verbruik dat aanzienlijk hoger ligt dan dat van de concurrentie. We vermoeden dat de Sandforce-controller een tamelijk dorstige persoonlijkheid heeft.
Ook wanneer de ssd's aan het werk worden gezet verbruikt de Vertex 3 duidelijk meer energie dan andere ssd's. De Sandforce-controller heeft met zijn uitgebreide featureset waarschijnlijk net even wat meer energie nodig dan zijn concurrenten.
Prijs-prestatieverhouding
Op deze pagina zetten we de prijs van de diverse ssd's af tegen de opslagcapaciteit en de prestaties. De opslagcapaciteit wordt weergegeven in GiB, oftewel de hoeveelheid ruimte die na het formatteren door Windows wordt gezien.
Drive | Opslagcapaciteit | Prijs | Prestaties (StorageMarks) |
OCZ Vertex 3 240GB |
223,57 GiB
|
€ 450,90 |
1173,1 |
Intel SSD 510 250GB |
232,88 GiB |
€ 485,- |
1131,1 |
Intel SSD 510 120GB |
111,79 GiB |
€ 237,- |
948,9 |
Corsair Force F120 |
111,79 GiB
|
€ 195,- |
632,2 |
Intel X25-M G2 80GB |
74,40 GiB |
€ 138,- |
553,6 |
OCZ Vertex 2 120GB |
111,79 GiB |
€ 175,90 |
526,5 |
OCZ Vertex 120GB |
119,24 GiB |
€ 181,09 |
562,2 |
WD VelociRaptor 600GB |
558,91 GiB |
€ 207,80 |
272,3 |
WD Caviar Black 1TB |
931,51 GiB |
€ 68,90 |
209,1 |
In onderstaande tabel staat de prijs per GiB weergegeven. Traditionele hdd's zijn hier veruit het goedkoopst. De Intel 510-serie en de Vertex 3 zijn per GiB duidelijk duurder dan hun voorgangers. Gezien het relatief goedkopere 25nm-geheugen van de Vertex 3 hadden we een iets groter verschil verwacht met de 250GB grote 510.
Prijs / opslagruimte-verhouding |
| Euro / GiB |
WD Caviar Black 1TB |
0,07 |
WD VelociRaptor 600GB |
**
0,37 |
OCZ Vertex 120GB |
*******
1,52 |
OCZ Vertex 2 120GB |
*******
1,57 |
Corsair Force F120 |
********
1,74 |
Intel X25-M G2 80GB |
*********
1,85 |
OCZ Vertex 3 240GB |
**********
2,02 |
Intel SSD 510 250GB |
**********
2,08 |
Intel SSD 510 120GB |
**********
2,12 |
Als we geen rekening houden met de opslagcapaciteit en enkel kijken naar hoeveel er betaald moet worden per StorageMark-punt, zien we de Vertex slecht scoren. Op zich is deze test vrij kort door de bocht, maar hij laat wel zien dat de Vertex 3 beter presteert dan de ongeveer even grote Intel 510 - en dat terwijl de 120GB-Intel zijn directe concurrenten wel afgetekend weet te verslaan.
Prijs / prestatie-verhouding |
| Euro / StorageMark |
Intel SSD 510 120GB |
***
0,25 |
Intel X25-M G2 80GB |
***
0,25 |
Corsair Force F120 |
****
0,31 |
OCZ Vertex 120GB |
****
0,32 |
WD Caviar Black 1TB |
****
0,33 |
OCZ Vertex 2 120GB |
****
0,33 |
OCZ Vertex 3 240GB |
*****
0,38 |
Intel SSD 510 250GB |
******
0,43 |
WD VelociRaptor 600GB |
**********
0,76 |
Wanneer we de opslagcapaciteit ook in onze berekeningen meenemen, blijkt de Vertex 3 de best presterende ssd. De hdd's lijken nog beter uit de vergelijking te komen, maar die doen dat met een heel veel lagere prijs per GiB.
Prijs / prestatie-verhouding per gigabyte |
| Euro / GiB / StorageMark * 1000 |
WD Caviar Black 1TB |
*
0,35 |
WD VelociRaptor 600GB |
****
1,37 |
OCZ Vertex 3 240GB |
*****
1,72 |
Intel SSD 510 250GB |
*****
1,84 |
Intel SSD 510 120GB |
*******
2,23 |
OCZ Vertex 120GB |
********
2,70 |
Corsair Force F120 |
********
2,76 |
OCZ Vertex 2 120GB |
*********
2,99 |
Intel X25-M G2 80GB |
**********
3,35 |
Conclusie
Op papier is de Vertex 3 aanzienlijk sneller dan Intels 510 250GB-ssd. Zo ligt met name de schrijfsnelheid een stuk hoger en kan de controller veel meer iops leveren. Wanneer we echter naar de low-level prestaties kijken blijft er weinig over van de theoretische voorsprong. Alleen in de sequentiële schrijftest van IOMeter kan de SF2281-controller in de Vertex 3 gebruik maken van compressie en deduplicatie, waardoor Intels 510-ssd met groot verschil kan worden verslagen. Ten opzichte van ssd's met de oude Sandforce-controller laat de Vertex 3 hier overigens wel degelijk een grote vooruitgang zien.
In de trace-based benchmarks van Tweakers.net trekt de Vertex 3 echter aan het langste eind - zij het nipt. De Vertex 3 is in onze benchmarks een beetje in het nadeel omdat er veel niet-comprimeerbare data moet worden verwerkt. In de dagelijkse praktijk zal de Sandforce-controller echter wel degelijk plezier van zijn compressie- en deduplicatie-technieken hebben. De oudere Vertex 2 en de F120 hebben hetzelfde probleem, maar worden door de Vertex 3 met gemak verslagen.
Als we naar de prijs-prestatieverhouding kijken, heeft ook de Intel 510 250GB-ssd het nakijken. De Vertex 3 van 240GB kan voor ongeveer 450 euro worden aangeschaft, terwijl de Intel 510 van 250GB minimaal 485 euro kost. Gezien het 25nm-geheugen dat de Vertex 3 gebruikt, verwachten wij dat het prijsverschil met Intels 510-ssd's alleen maar groter zal worden. Ook per GiB en per StorageMark-punt is de Vertex 3 goedkoper. In vergelijking met de Vertex 2, die eveneens 25nm-geheugen gebruikt, is de prijs per GiB van de Vertex 3 weer relatief hoog.
Verder moeten we nog opmerken dat we alleen het 240GB-model uit de Vertex 3-serie hebben getest. Bij Intels 510-serie presteert het 120GB-model bijvoorbeeld een stuk minder goed dan de 250GB-versie. We kunnen nog niet zeggen of dit bij de Vertex 3-ssd's ook zo is, maar we hopen binnenkort een 120GB-exemplaar te kunnen reviewen. Tot die tijd mag duidelijk zijn dat de 240GB-versie niet te duur is voor de prima prestaties die hij levert.
Eindoordeel