Eindelijk!
De eerste keer dat we de naam Xperia Play hoorden, was in december 2010: Sony Ericsson legde toen merknamen voor nieuwe Xperia-smartphones vast en 'Play' leek de logische naam voor de gametelefoon waar Sony Ericsson aan werkte.
Dat het bedrijf aan een gametelefoon werkte, was toen al een paar maanden duidelijk; in oktober publiceerde Engadget de eerste afbeelding van de smartphone. De reacties waren enthousiast: een gametelefoon zou iets heel nieuws zijn op een markt die werd gedomineerd door onderling maar weinig verschillende Android-toestellen.
Sony Ericsson had echter tijd nodig voor de release. Niet alleen moesten hardware en software worden uitgewerkt, er moest ook met gamemakers worden samengewerkt om te zorgen dat er bij het verschijnen ook daadwerkelijk games voor het toestel beschikbaar waren.
In de Verenigde Staten - een van de belangrijkste markten voor het toestel - liet de fabrikant het toestel voor het eerst op Super Bowl Sunday zien. In de rust van een van de belangrijkste Amerikaanse sportwedstrijden van het jaar werd een commercial van de Xperia Play vertoond. Een week later, op het Mobile World Congress in Barcelona, werden de specificaties naar buiten gebracht.
De Xperia Play is voor Sony Ericsson het belangrijkste toestel sinds jaren. De fabrikant maakt voor het eerst gebruik van Sony's belangrijkste merknaam en heeft deals gesloten met veel partijen, waaronder de Amerikaanse provider Verizon. Die deals zijn belangrijk: Motorola haalt bijvoorbeeld dertig procent van zijn wereldwijde omzet via Verizon binnen.
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
Prijzen en specs
Specificaties
Merk en Type |
Merk |
Sony Ericsson |
Productserie |
Xperia |
Type |
Play R800i |
Eerste prijsvermelding |
vrijdag 25 februari 2011 |
Toestel |
Telefoonmodel |
slide |
Invoermethode |
touchscreen |
Besturingssysteem |
Android |
Versie besturingssysteem |
Google Android 2.3 |
Beeldscherm |
Schermresolutie |
854x480 |
Schermdiagonaal |
4" |
Schermtype |
lcd |
Multitouch |
ja |
Touchscreentechniek |
capacitief |
Secundair scherm |
nee |
Camera |
Cameraresolutie |
5 megapixel
|
Resolutie video-opname |
1280x720
|
Verbindingen |
Connector |
3,5mm headset |
Technische kenmerken |
Chipset |
Qualcomm MSM8255 |
Processorsnelheid |
1GHz |
Werkgeheugen |
512MB |
Extern geheugen |
Secure Digital Micro |
Accu |
Capaciteit |
1500mAh |
Type |
li-ion |
Uiterlijk |
Kleuren |
zwart, wit
|
Gamen op een telefoon
De eerste functie van een mobiele telefoon was, uiteraard, telefonie. Na de introductie van sms'en volgden er mobieltjes met grotere schermen - dat wil zeggen, schermen waarop meer dan één regel tekst paste - en al snel verschenen de eerste spelletjes. Het zal moeilijk zijn om iemand te vinden die het legendarische Nokia-spelletje Snake nog nooit heeft gespeeld.
Nokia probeerde jaren geleden al eens een telefoon met een handheld te kruisen. Het bedrijf zocht daartoe de samenwerking met Nintendo, maar het project kwam nooit van de grond. Uiteindelijk kwam Nokia met de beruchte N-Gage, een project dat op grootse wijze flopte. Sony, dat toen net bezig was met de PlayStation Portable, zal zich daarna nog wel eens goed achter de oren hebben gekrabd.
De telefoniemarkt veranderde in 2008 echter drastisch na de opening van Apples App Store. De iPhone en de iPod touch bleken behoorlijk geschikt om spelletjes op te spelen. Ontwikkelaars verdienden via de App Store geld met de spelletjes, die vaak voor een of enkele euro's konden worden aangeschaft. Mede daardoor verloren de handheld-spelcomputers van Nintendo en Sony aan populariteit.
Na de App Store volgden onder meer de Android Market en Xbox Live in Windows Phone 7, waardoor het gamen op telefoons een nog hogere vlucht nam. Hoewel Sony nog altijd werkt aan een handheld in de vorm van de 'NGP' - die met zijn quadcore-cpu en 5"-scherm de Xperia Play in hardware ver vooruit is - heeft het bedrijf met de Xperia Play een andere strategie om geld aan gaming te verdienen. Zo krijgen alle Tegra 2-smartphones later dit jaar een PlayStation Certified-stempel, en daarmee toegang tot PlayStation-games.
De toekomst zal uitwijzen of de Xperia Play en de PlayStation-software voor Android-toestellen een succes zullen worden. Sony neemt het gamen op mobieltjes in elk geval uiterst serieus.

Gamen: hardware
Sony Ericsson is niet erg blij met de voor de hand liggende vergelijking tussen de Xperia Play en de PlayStation Portable Go, kortweg: de PSP Go - die immers min of meer geflopt is. Toch zijn de gelijkenissen onmiskenbaar, al was het maar vanwege het uitschuifbare gamepad dat bij beide apparaten onder het scherm verstopt zit.
/i/1297365813.jpeg?f=imagenormal)
De Xperia Play is op diverse punten echter anders - en meestal beter - dan de PSP Go. Zo ligt hij beter in de hand dan de handheld, en zitten de schouderknoppen op een andere, beter bereikbare plaats. Dat laat een natuurlijkere houding van de handen toe, en we kunnen ons goed voorstellen dat de Play minder vaak kramp in de vingers oplevert dan de PSP Go.
Misschien nog wel ingrijpender is de aanwezigheid van twee ronde touchpads, die dezelfde functie hebben als de thumbsticks op een PlayStation 3-controller. Het aanbrengen van 'echte' thumbsticks had de Play waarschijnlijk te dik gemaakt, dus deze oplossing kan gezien worden als 'the next best thing'.
Hoewel de touchpads in theorie vrij accurate besturing toelaten, verbaasde het ons een beetje hoe weinig games er gebruik van maken. Het gevaar is dan ook dat ontwikkelaars besluiten om ze te negeren, wat de twee ronde controllers nutteloos zou maken.
Toch valt dat minpuntje in het niet bij het feit dat er überhaupt een gamepad aanwezig is. Er kunnen immers niet alleen games uit de PlayStation Suite worden gedraaid: elke game die op Android draait, kan gespeeld worden. Op alle andere toestellen raak je schermruimte kwijt aan de touchscreenbesturing; alleen de Play biedt een volwaardige controller.
Gamen: telefoon of handheld?
De meeste mensen zullen de Play gebruiken om spelletjes te doen als ze wat tijd te doden hebben. Toch is het vooral een telefoon, en geen handheld console. Zo draait alle software onder Android. De games zijn op te starten zonder ooit in de PlayStation Suite te komen, via de menu's van het Android-besturingssyteem.
Daarnaast verschilt de kwaliteit van de games uit het PS One-tijdperk niet veel van de huidige standaard in 'normale' mobile games. We hebben op de Play geen enkele game gespeeld die in de buurt kwam van het grafische niveau van de iOS-game Infinity Blade, dat met de Unreal Engine is gemaakt. In het algemeen geldt voor de Xperia Play-games dat het niveau van de 3DS en de PSP - en dan hebben we het nog niet eens over de Next Generation Portable van Sony - ver buiten bereik blijft.
Dat hoeft helemaal niet erg te zijn, want de Play is per slot van rekening een telefoon. Het toestel heeft echter enkele cruciale tekortkomingen. Om van verloren momenten gebruik te kunnen maken, moet je bijvoorbeeld een paar minuten kunnen spelen, om daarna je telefoon in je zak te stoppen. Een paar uur later, als je weer even een momentje hebt, ga je verder waar je gebleven bent. De Xperia Play is daar echter niet op ontworpen: als je een spel pauzeert en de telefoon op standby zet, blijft het energieverbruik even hoog als tijdens het gamen.
Als we een paar uur gamen is de batterij leeg. Bij een PSP of een Nintendo 3DS is dat niet anders. Je mag echter verwachten dat als je je spel pauzeert, de batterij langer meegaat. In deze stand trekt een game de accu echter alsnog razendsnel leeg. Games moeten dus worden afgesloten wanneer je stopt met spelen.
Daar komt bij dat bij diverse games het afsluitproces vrij traag is. Alles langer dan vijf seconden is al te lang als je trein het station binnenrijdt en je snel moet uitstappen. Wij vragen ons af waarom de PSP in standby-modus heel zuinig is en toch het direct hervatten van een game ondersteunt, maar de Play, waarbij dat zeker zo belangrijk is, daar niet in slaagt. Gelukkig kan de gamevoortgang bij het afsluiten altijd opgeslagen worden, maar dat is slechts een lapmiddel.
Verder kampt de Xperia Play met problemen die eigenlijk alle smartphones en handheld consoles hebben. Sommige games zijn buiten goed te spelen, maar er moeten niet te veel donkere plekken in het beeld zitten, want dan ziet de speler vooral reflecties. Als de zon dan ook nog eens schijnt, kan de Xperia Play samen met het plan om een potje te gamen terug de binnenzak in.
/i/1301651745.jpeg?f=imagenormal)
Gamen: Android-games en klassiekers
Naast de exclusieve hardware zijn er voor de Play ook enkele games beschikbaar die uitsluitend via de PlayStation Suite worden gedistribueerd. In deze line-up zullen diverse PlayStation-klassiekers te vinden zijn, waarvan we alleen Crash Bandicoot uitgebreid hebben kunnen spelen. In een eerder artikel kon je al een impressie van andere games lezen, zoals FIFA 10, Asphalt 6: Adrenaline en Bruce Lee: Dragon Warrior.
Behalve de games die via de Suite verspreid worden, kan de Xperia Play ook elke game uit de Android winkel draaien. Als een game is voorzien van de aanbeveling 'optimized for Xperia Play', ondersteunt dat spel de hardware van de Xperia Play. We hebben nog geen games zonder deze ondersteuning gespeeld, maar we nemen aan dat je dan alleen het touchscreen voor de besturing kan gebruiken.
Wat in elke game opvalt, is dat de ontwikkelaars het apparaat benaderen als een telefoon en niet als een handheld console. Dat is bijvoorbeeld te merken aan de diepgang in de games. Levels zijn over het algemeen kort en de gameplay is simpel - ook simpeler dan wat we van moderne handhelds gewend zijn.
Toch heeft de Xperia Play nog een troefkaart achter de hand. Er zouden namelijk nog de nodige klassiekers verschijnen, die wederom exclusief voor de Xperia Play worden uitgebracht. En ondanks de mankementen is het bijzonder om topgames van vijftien jaar geleden op een nieuw platform te spelen. Crash Bandicoot is al een goed voorbeeld, en we hebben grote verwachtingen van titels als Tony Hawk's Pro Skater 2, Tekken 3 en Destruction Derby.
Gamen: accuduur
Wanneer je aan het gamen bent met 3g en wifi ingeschakeld en het scherm op maximale helderheid, dan houdt de accu het gemiddeld zo'n 4,5 uur vol. Met elk kwartiertje gamen wordt dus rond de vijf procent van de capaciteit van de accu verbruikt. Dat valt niet tegen als je kijkt naar de tijden die je normaal haalt bij browsen; gamen kost niet meer energie dan over het internet surfen of apps gebruiken. Dat wil echter niet zeggen dat de Play zo vreselijk zuinig is.
De oorzaak ligt in een van de minder goed uitgewerkte elementen van Android: bij het scrollen in de browser en gebruik van de interface wordt de cpu aangesproken. Onder meer iOS, Windows Phone 7 en zelfs het al wat gedateerde Symbian^3 gebruiken de gpu om de interface te renderen en vloeiend scrollen mogelijk te maken. Omdat de gpu veel beter berekend is op grafische taken, kan die ze veel efficiënter uitvoeren. Dat maakt dat Android-telefoons bij het uitvoeren van dezelfde taken sneller door hun accucapaciteit heen zijn dan andere toestellen.
Wie dus intensief op zijn Play wil gamen - en waarom zou je hem anders aanschaffen - moet rekenen op meerdere keren per dag opladen.
Toestel | Play
| X10
| Arc
| Optimus | Nexus S
|
Capaciteit |
1500mAh |
1500mAh |
1500mAh |
1500mAh |
1500mAh |
Gesprekstijd |
505min |
600min |
420min |
480min |
840min |
Standbytijd |
425u |
425u |
430u |
400u |
712u |
De door Sony Ericsson geclaimde accuduur is in overeenstemming met de verwachtingen; alleen de gesprekstijd ligt hoger dan bij de Arc. We weten niet waar dat door wordt veroorzaakt.
/i/1301651754.jpeg?f=imagenormal)
Grafische benchmarks
We hebben de Play zoals elke smartphone uitgebreid gebenchmarkt. De resultaten zetten we af tegen de resultaten van toestellen die we eerder testten.
Grafische prestaties
SmartBench 2011 - Productiviteit
|
Toestel | Indexscore (hoger is beter) |
LG Optimus 2X Speed (Android 2.2) |
**********
2633 |
Sony Ericsson Xperia Play (Android 2.3) |
****
1079 |
HTC Desire HD (Android 2.2) |
****
1030 |
Sony Ericsson Xperia Arc (Android 2.3) |
****
1004 |
HTC Desire (Android 2.2) |
****
959 |
HTC Desire Z (Android 2.2) |
****
946 |
Samsung Galaxy S (Android 2.2) |
***
821 |
Google Nexus S (Android 2.3) |
***
817 |
SmartBench 2011 spuugt twee resultaten uit: een algemene score die een indicatie van de snelheid van het toestel geeft en een gamesindex die meer van de gpu-prestaties afhankelijk is. Deze benchmark kan meerdere processorkernen gebruiken, al heeft de singlecore-soc van de Play daar niets aan.
De firmware van de Play is nieuwer dan die van de Arc, wat de net iets hogere score kan verklaren. De Play komt in vergelijking met andere singlecores goed uit de bus, maar moet het afleggen tegen het dualcoregeweld van de Optimus Speed.
SmartBench 2011 - Games |
Toestel | Indexscore (hoger is beter) |
LG Optimus 2X Speed (Android 2.2) |
**********
2541 |
Samsung Galaxy S (Android 2.2) |
*********
2322 |
Google Nexus S (Android 2.3) |
*********
2234 |
Sony Ericsson Xperia Arc (Android 2.3) |
*****
1365 |
Sony Ericsson Xperia Play (Android 2.3) |
*****
1355 |
HTC Desire HD (Android 2.2) |
*****
1212 |
HTC Desire Z (Android 2.2) |
****
994 |
HTC Desire (Android 2.2) |
***
847 |
Opmerkelijk genoeg doet de Play het niet bijster goed in de Games-benchmark. De prestaties zijn ongeveer even goed als die van de vergelijkbare hardware in de Arc. Zo bezien is de score geen verrassing, maar indrukwekkend is die score niet: er zijn beduidend betere game-socs te koop. En dat mag wel verrassend genoemd worden.
3d-prestaties
GLBenchmark (2.0 PRO score)
|
Toestel | Frames (meer is beter) |
LG Optimus 2X Speed (Android 2.2) |
**********
2431 |
Google Nexus S (Android 2.3) |
**********
2376 |
Samsung Galaxy S (Android 2.2) |
*********
2077 |
Toshiba Folio 100 (Android 2.2) |
*********
2076 |
Sony Ericsson Xperia Play (Android 2.3) |
*****
1311 |
HTC Incredible S (Android 2.2) |
*****
1276 |
HTC Desire Z (Android 2.2) |
*****
1272 |
Sony Ericsson Xperia Arc (Android 2.3) |
*****
1201 |
Apple iPhone 4 (iOS 4.x) |
****
973 |
HTC Desire (Android 2.2) |
*
300 |
Alle toestellen met een op de ARMv7-instructieset gebaseerde processor, zoals de HTC Desire en de Samsung Galaxy S, ondersteunen OpenGL ES 2.0. Deze techniek maakt geavanceerde 3d-graphics op smartphones mogelijk.
De GLBenchmark levert vele scores, waarvan de Pro-score het beste de krachtsverhoudingen weergeeft. De Pro-bench, waarin wordt getest hoeveel frames een toestel binnen een bepaalde tijd kan weergeven, komt grotendeels overeen met de benchmark voor OpenGL ES 1.1.
De Play moet het op dit gebied, vooral belangrijk voor minder zware 3d-games, wederom afleggen tegen veel andere toestellen. Hummingbird-toestellen, zoals de Galaxy S en Nexus S, en dualcores presteren hier veel beter.
GLBenchmark (2.0 Egypt score) |
Toestel | Frames (meer is beter) |
Google Nexus S (Android 2.3) |
**********
3044 |
LG Optimus 2X Speed (Android 2.2) |
*********
2847 |
HTC Desire Z (Android 2.2) |
*********
2782 |
Sony Ericsson Xperia Play(Android 2.3) |
*******
2611 |
Sony Ericsson Xperia Arc (Android 2.3) |
*******
2576 |
Samsung Galaxy S (Android 2.2) |
*******
2274 |
Toshiba Folio 100 (Android 2.2) |
*******
2069 |
HTC Incredible S (Android 2.2) |
******
1862 |
Apple iPhone 4 (iOS 4.x) |
****
1149 |
De Egypt-test, genoemd naar het Egyptische decor, is specifiek gericht op de prestaties van het toestel bij het gebruik van OpenGL ES 2.0. Anders dan bij de Pro-test spelen de OpenGL ES 1.1-prestaties geen rol. OpenGL ES 2.0 wordt vooral gebruikt bij zwaardere 3d-games en -applicaties, zoals Google Earth.
De Play doet het hier behoorlijk goed, zeker gezien de aanwezige hardware. De Play presteert beter dan vergelijkbare toestellen, wat erop wijst dat Sony Ericsson nog de nodige aanpassingen aan de MSM8255-soc heeft verricht.
Overige benchmarks
Java-prestaties
CaffeineMark 3 |
| Indexscore (hoger is beter) |
LG Optimus 2X Speed (Android 2.2) |
**********
7393 |
Toshiba Folio 100 (Android 2.2) |
**********
7033 |
HTC Desire (Android 2.2) |
**********
5995 |
Google Nexus S (Android 2.3) |
**********
5989 |
HTC Incredible S (Android 2.2) |
**********
5835 |
HTC Desire HD (Android 2.2) |
**********
5832 |
Samsung Galaxy S (Android 2.2) |
*********
5189 |
HTC Desire Z (Android 2.2) |
********
4648 |
Sony Ericsson Xperia Play (Android 2.3) |
********
4609 |
Sony Ericsson Xperia Arc (Android 2.3) |
********
4579 |
Motorola Defy (Android 2.1) |
******
1447 |
Dell Streak (Android 1.6) |
*
1109 |
SE Xperia X10 (Android 1.6) |
**
1107 |
Motorola Milestone (Android 2.1) |
*
971 |
HTC Legend (Android 2.1) |
*
685 |
De indexscore van het Java-testprogramma CaffeineMark is het totaal van diverse deeltests. De standaardscore van 100 werd behaald met de Sun JDK 1.1-interpreter op een op 133MHz geklokte Pentium onder Windows 95. Java is de basis van Dalvik, de runtime van Android.
Android 2.2 bracht grote wijzigingen met zich mee in de interpretatie van Java, waardoor oudere Android-versies hier slecht scoren. Ook in vergelijking met smartphones met een nieuwere editie scoort de Play echter niet best in deze benchmark. Het verschil met de Desire Z en de verwante Xperia Arc is niet groot, maar concurrenten als de Desire HD en de Incredible S scoren veel hoger.
Geheugen
DroidBench - geheugentest |
| Milliseconden (lager is beter) |
LG Optimus 2X Speed (Android 2.2) |
*
22,3 |
Google Nexus S (Android 2.3) |
*
24,2 |
Toshiba Folio 100 (Android 2.2) |
*
31,3 |
HTC Desire HD (Android 2.2) |
**
45,4 |
Motorola Defy (Android 2.1) |
**
49,4 |
HTC Incredible S (Android 2.2) |
**
52,3 |
HTC Desire Z (Android 2.2) |
**
54,3 |
Samsung Galaxy S (Android 2.2+lagfix) |
**
59,2 |
Dell Streak (Android 1.6) |
***
65,0 |
Sony Ericsson Xperia Play (Android 2.3)
|
*****
283,4 |
Sony Ericsson Xperia Arc (Android 2.3) |
*****
301,3 |
HTC Legend (Android 2.1) |
*****
594,3 |
SE Xperia X10 (Android 1.6) |
*****
609,2 |
Google Nexus One (Android 2.1) |
******
648,1 |
HTC Desire (Android 2.1) |
******
681,4 |
Samsung Galaxy S (Android 2.1) |
**********
1177 |
In deze tabel staan de totaalscores die de verschillende Android-smartphones behaalden in de vier i/o-tests van DroidBench. De gemiddelden van de individuele scores van de flashgeheugentests zijn bij elkaar opgeteld. De benchmark werd tien keer uitgevoerd.
Net als de Arc lijkt de Play te zijn uitgerust met flashgeheugen dat trager reageert dan dat van andere moderne smartphones. Veel negatieve effecten zijn daarvan niet merkbaar, maar soms heeft de Play even moeite met het opstarten van applicaties.
Praktijktests
Sinds juni 2009 onderwerpen we alle gereviewde toestellen aan dezelfde praktijktests, zodat we de snelheid van diverse acties in de dagelijkse praktijk kunnen vergelijken. We bekijken het openen van de Tweakers.net-Frontpage in de browser, het starten van het toestel en het maken van een foto.
Browser
Tweakers.net-Frontpage laden
|
| Seconden (minder is beter)
|
Samsung Galaxy S (Android 2.2) |
**
2,02 |
Google Nexus S (Android 2.3) |
***
2,49 |
Sony Ericsson Xperia Play (Android 2.3) |
****
2,57 |
LG Optimus 2X Speed (Android 2.2) |
***
2,75 |
HTC Incredible S (Android 2.2) |
***
2,85 |
Apple iPhone 4 (iOS 4.0) |
***
2,92 |
HTC Desire HD (Android 2.2) |
***
3,19 |
HTC Desire (Android 2.1) |
****
3,31 |
Motorola Defy (Android 2.1) |
****
3,39 |
HTC Desire Z (Android 2.2) |
****
3,43 |
Sony Ericsson Xperia Arc (Android 2.3) |
****
3,62 |
SE Xperia X10 (Android 1.6) |
*****
4,42 |
HTC 7 Trophy (WP7)
|
*******
6,20 |
Nokia N8 (Symbian^3) |
*******
6,23 |
BlackBerry Torch (BB 6) |
**********
9,35 |
De browsertest werd minstens tien keer uitgevoerd, waarna de hoogste en laagste score werden weggestreept. Alle toestellen moesten de Grade B-versie van de frontpage laden: dat is de zwaarste mobiele versie van Tweakers.net, al is deze nog een stuk lichter dan de desktopversie van onze frontpage.
We hebben deze test na de reguliere tien keer nog een paar keer extra uitgevoerd, maar het resultaat bleef hetzelfde: de Play is een goeie seconde sneller dan de Arc. De browser benadert zelfs de snelheid van de Nexus S, wat we eigenlijk ook al van de Arc hadden verwacht. De Play maakt deze verwachting wél waar.
Snel een foto maken
Fotosoftware starten en foto maken |
| Seconden (minder is beter) |
HTC Desire HD (8MP, Android 2.2) |
*****
2,76 |
LG Optimus 7 (5MP, WP7) |
******
3,15 |
HTC Incredible S (8MP, Android 2.2) |
******
3,49 |
Samsung Galaxy S (5MP, Android 2.2) |
******
3,49 |
HTC Desire (5MP, Android 2.1) |
******
3,53 |
HTC Desire Z (5MP, Android 2.2) |
*******
3,62 |
Google Nexus S (5MP, Android 2.3) |
*******
3,81 |
BlackBerry Torch (5MP, BB 6) |
********
4,42 |
Sony Ericsson Xperia Play (5MP, Android 2.3)
|
********
4,42 |
HTC 7 Trophy (5MP, WP7)
|
********
4,45 |
Sony Ericsson Xperia Arc (8MP, Android 2.3)
|
********
4,48 |
Apple iPhone 4 (5MP, iOS 4.0) |
*********
4,96 |
Nokia N8 (12MP, Symbian^3) |
*********
5,27 |
Motorola Defy (5MP, Android 2.1) |
**********
5,34 |
LG Optimus 2x Speed (8MP, Android 2.2) |
**********
5,38 |
SE Xperia X10 (8MP, Android 1.6) |
**********
5,68 |
Bij deze test wordt de fotosoftware gestart vanaf het homescreen, waarna een foto wordt gemaakt. Zodra de gemaakte foto op het scherm verschijnt, wordt de stopwatch stilgezet.
De Play is met 4,42 seconden snel noch langzaam. De software en de fotoresolutie zijn identiek aan die van de Nexus S, maar dat toestel is meer dan een halve seconde sneller.
Opstarten
Toestel booten
|
| Seconden (minder is beter) |
BlackBerry Torch (BB 6) |
*
2,38 / 79,22
|
HTC Desire HD (Android 2.2) |
*
5,76 / 52,34
|
HTC Desire Z (Android 2.2) |
*
5,78 / 64,32
|
HTC Incredible S (Android 2.2) |
*
8,67 / 56,21
|
Google Nexus S (Android 2.3) |
*****
23,35 |
LG Optimus 7 (WP7) |
*****
24,78 |
Nokia N8 (Symbian^3) |
******
27,36 |
SE Xperia X10 (Android 1.6) |
******
28,11 |
HTC 7 Trophy |
******
29,11 |
Motorola Defy (Android 2.1) |
*******
34,33 |
Apple iPhone 4 (iOS 4.0) |
*******
34,89 |
LG Optimus 2X Speed (Android 2.2) |
********
38,43 |
Dell Streak (Android 1.6) |
********
40,21 |
HTC Desire (Android 2.1) |
**********
45,32 |
Samsung Galaxy S (Android 2.2) |
**********
47,43 |
Sony Ericsson Xperia Arc (Android 2.3) |
**********
55,91 |
Sony Ericsson Xperia Play (Android 2.3) |
**********
57,56 |
Waar de oude X10 - met het inmiddels antieke Android 1.6 - na ongeveer 28 seconden klaar is met opstarten, doet de Play er bijna twee keer zo lang over. Dat zal ongetwijfeld te maken hebben met het feit dat Sony Ericsson in Android niets heeft vervangen of geoptimaliseerd; alle wijzigingen zijn cosmetisch. Het is maar goed dat veel mensen zelden opnieuw opstarten. Als het toestel voor de allereerste keer wordt aangezet, moet al helemaal veel geduld worden betracht: dan is het toestel pas na een minuut of vijf klaar voor gebruik. In dit opzicht is het toestel vrijwel identiek aan de Arc.
Hardware en scherm
Scherm
Het Reality Display met de Mobile Bravia-engine van de Xperia Arc is zonder enige twijfel het beste scherm dat Sony Ericsson ooit in een toestel heeft gestopt. Helaas is het Reality Display niet voor de Xperia Play gebruikt. Het toestel heeft nog een gewone lcd, dat vermoedelijk identiek is aan het scherm van de vorig jaar verschenen Xperia X10.
Dat is jammer, want dat scherm was bij verschijnen eigenlijk al ondermaats en inmiddels verwachten we toch wel wat meer van een high-end smartphone; de kleuren zijn mat en de helderheid is matig. Het buiten gamen is met het toestel dan ook een behoorlijke uitdaging. Opmerkelijk is daarbij dat de helderheid van het scherm niet automatisch aan de lichtomstandigheden kan worden aangepast.
Het scherm heeft een diagonaal van 4" en een resolutie van 854x480 pixels. In dat opzicht is het nog wel concurrerend, al worden hier en daar al schermen met een hogere resolutie gebruikt.
Schermtest
Om het scherm te beoordelen hebben we het naast diverse andere toestellen gelegd. Het scherm van de Arc heeft een hogere lichtopbrengst en mooiere kleuren, en details zien er beter uit. De Arc heeft het scherm wat in de Play had moeten zitten.
In vergelijking met het Super Amoled-scherm van de Samsung Omnia 7 valt op dat de kleuren op de Play realistischer zijn, al is het de vraag of dat voor gaming wel wenselijk is. De Play oogt in elk geval rustiger.
De Play kan wel prima mee met de HTC Hero. Dat toestel verscheen medio 2009, toen schermen nog geen marketingnamen meekregen. De concurrentie heeft sindsdien echter niet stilgezeten en hier wordt dan ook pijnlijk duidelijk hoe lang de Play in ontwikkeling is geweest.
:fill(white)/i/1301658264.jpeg?f=thumb)
Processor
De Xperia Play wordt aangedreven door een Qualcomm MSM8255, dezelfde chip als in de HTC Desire HD. De MSM8255 heeft een Scorpion-core die door Qualcomm is ontwikkeld. Deze core is vergelijkbaar met de Cortex A8-core van ARM en is op 1GHz geklokt.
De belangrijkste reden voor Sony Ericsson om voor deze chip te kiezen is de geïntegreerde Adreno 205-gpu. Deze is veel krachtiger dan de Adreno 200 die in de Xperia X10 is gebruikt. De MSM8255 zit ook in de Xperia-toestellen Arc, Neo en Pro.
Uiterlijk en design
Design
Sony Ericsson heeft behoorlijk lang aan de Play gewerkt. Naar verluidt was de hardware al gereed aan het einde van de zomer van 2010 en is er sindsdien niets meer aan veranderd. Dat is onder meer te zien aan de knoppen onder het scherm.
In tegenstelling tot alle andere Android-toestellen van Sony Ericssons heeft de Play geen drie, maar vier knoppen onder het scherm. Oorspronkelijk was het plan namelijk om de Play samen met Google als Nexus-toestel uit te brengen. Dat is om onbekende redenen niet doorgegaan, maar het design is gehandhaafd.
De fysieke knoppen onder het scherm zijn een stuk kleiner dan bij de Arc en de X10. Hoewel de aanwezigheid van een Zoek-knop prettig is, zijn de knoppen door hun formaat niet erg fijn in het gebruik; de knoppen van de Arc zijn veel comfortabeler.
De Play is uitgevoerd in zwart of wit met metalen zijkanten. De achterkant is bol, een van de elementen waarmee Sony Ericsson zich wil onderscheiden. Bovendien zou het toestel daardoor goed in de hand moeten liggen - en dat is ook zo.
:fill(white)/i/1301581621.jpeg?f=thumb)
Uiterlijk
De Play is niet alleen bol, maar ook dik. Dat zou het gamen op het toestel prettiger maken, maar de keerzijde is dat de Play veel wegheeft van een baksteen. In onderstaande tabel is te zien dat de Play van alle genoemde telefoons de grootste is. Het gewicht valt echter mee: de bijna even dikke Desire Z is met zijn uitschuifbare toetsenbord 11 gram zwaarder.
Toestel | Play
| Arc
| X10
| Desire Z
| iPhone 4 | Galaxy S II
|
Scherm |
4,0 " |
4,2" |
4,0" |
3,7" |
3,5" |
4,3" |
Lengte |
119 |
125 |
119 |
119
|
115 |
125 |
Breedte |
62 |
63 |
63 |
60
|
58 |
66 |
Dikte |
16 |
8,7 |
13 |
14,1
|
9 |
8,5 |
Gewicht |
174g |
117g |
135g |
185g
|
140g |
116g |
Boven het 4"-scherm zitten het logo, een kleine luidspreker, licht- en nabijheidssensoren en een frontcamera. Vooral de aanwezigheid van de frontcamera is een verrassing; het is de eerste Sony Ericsson met deze feature. De luidspreker is klein en gevoelig voor stof: na een dag was er hier al vuiligheid te zien. Aan de bovenkant zit de metalen aan-uitknop
De 3,5mm-aansluiting en de micro-usb-poort zitten aan de linkerzijkant van het toestel, in de gamepad. Dat is handig, want dan kan het toestel tijdens het gamen ook geladen worden. Ook kan de gebruiker probleemloos met een headset op gamen. Aan de rechterzijkant zitten de volumeknoppen in het midden, met aan weerszijden de twee schouderknoppen.
Aan de onderkant vinden we de microfoon; achter de accuklep is de tweede microfoon voor ruisonderdrukking verborgen. De accuklep beslaat de gehele achterkant. Deze is gemaakt van flexibele kunststof en doet denken aan de accuklep van de Samsung Galaxy S. Onder de accuklep zitten nog twee speakers verborgen.
Het slidermechanisme van de gamepad heeft vier aanhechtingspunten. De connector zit verborgen in het midden en lijkt zo redelijk goed beschermd tegen stof en vuiligheid. Een veer maakt dat het toestel uit zichzelf de geheel open of gesloten toestand opzoekt. Het geheel maakt een solide indruk en zou niet snel kapot moeten gaan.
Software: Android en eigen skin
Lockscreen en homescreen
De Xperia Play draait op Android 2.3 met een door Sony Ericsson ontwikkelde skin. De blauwe skin is gebaseerd op de vorig jaar UX-interface, maar net als bij de Arc is de verregaande integratie met Android verwijderd. De nieuwe versie doet in vrijwel geen enkel opzicht onder voor andere skins.
De Sony Ericsson-interface bestaat uit een aantal onderdelen: eigen widgets, eigen applicaties, een aangepast homescreen, een aangepast hoofdmenu, een eigen lockscreen en een aangepast instellingenmenu. De wallpaper kan worden aangepast, maar op veel plaatsen zal je de blauwe standaardwallpaper nog tegenkomen.
Het lockscreen wijkt functioneel amper af van het standaard lockscreen, maar heeft een balk gekregen waardoor het veel wegheeft van de 'slide to unlock'-methode van de iPhone. Het werkt veel beter dan het X10-lockscreen van Android 1.6.
Er zijn vijf homescreens, waarbij blokjes bovenin beeld bij de navigatie helpen. Op de homescreens staan standaard de widgets van Sony Ericsson, zoals Timescape en een 3d-gallery. Omdat deze widgets vrij zwaar zijn, lijkt de telefoon echter traag. Bovendien worden plaatjes in de 3d-gallery pas na enige tijd goed getoond, eerst krijgt de gebruiker een grofkorrelige thumbnail voorgeschoteld.
In aanvulling op de homescreens is onderin het scherm een dock geplaatst, dat gemakkelijk aangepast kan worden. Alleen de middelste knop - de snelkoppeling naar het hoofdmenu - kan niet worden gewijzigd. Sony Ericsson heeft verder veel eyecandy toegevoegd. Zo bewegen de snelkoppelingen tijdens het verplaatsen en gaat het prullenbakje open en dicht als je iets weggooit. Deze eyecandy is mooi en maakt het toestel amper trager.
:fill(white)/i/1301651724.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1301651742.jpeg?f=thumb)
Hoofdmenu
Net als de Arc heeft de Play het hoofdmenu geërfd van de X10 Mini en niet van de 'grote' X10. In plaats van een lange alfabetische lijst waar eenvoudig verticaal doorheen gescrolld kan worden, is het hoofdmenu ingedeeld in schermen van zestien iconen waartussen horizontaal gewisseld wordt. De gebruiker kan de apps op mate van gebruik, datum van installatie of alfabet sorteren. Het systeem doet wederom aan iOS denken, maar de uitvoering is anders, al was het maar omdat de wallpaper op de achtergrond zichtbaar blijft.
Het menu werkt wel handig, maar als er veel applicaties worden geïnstalleerd, is het standaardmenu van Android beter: op een gegeven moment wordt het zijwaarts scrollen irritant.
:fill(white)/i/1301651746.jpeg?f=thumb)
Eigen applicaties
Sony Ericsson levert in de firmware de nodige applicaties mee. Met LiveWare beheren kan de gebruiker instellen wat er gebeurt als een accessoire wordt aangesloten. Zo kan de muziekspeler standaard worden gestart als de headset wordt aangesloten. Verder zijn Sony Ericsson Sync, TrackID, Postcard, PlayNow en Timescape in de firmware te vinden.
Daarnaast heeft de fabrikant standaardapplicaties geskind. Een van de beste daarvan is Contacten; contacten kunnen worden ingevoerd vanaf de sim of vanaf een online account. Net als bij de Arc is er de keuze uit een Google-account, Facebook en Hanashi. Verder wordt SyncML ondersteund; dat kunnen nog niet veel smartphones, maar deze standaard groeit in populariteit.
Mediascape - de Sony Ericsson-applicatie voor muziek, foto's en video's - is verdwenen. Wel is er een muziekapplicatie met Sony Ericsson-interface. Die kan muziekvideo's op het internet opzoeken, maar heeft niet de geavanceerde mogelijkheden van Mediascape.
Timescape is er nog wel, maar is niet meer zo diep geïntegreerd. In plaats daarvan is het een verzamelplaats van sms'jes, berichten en sociale netwerken. Hyves is niet langer standaard aanwezig, maar kan als plugin uit de Android Market worden gehaald.
De Tiles-interface is nog altijd niet ideaal en zeker over 3g doet de app er lang over om foto's van het internet te plukken. Wel is de app sterk verbeterd. Het kan door de beperkte mogelijkheden nog altijd niet op tegen aparte apps van sociale netwerken, maar het kan wel gebruikt worden om op een fraaie manier door updates te bladeren. Daarmee is het vooral een showcase die nog altijd niet veel toegevoegde waarde heeft. Een druk op de Infinite-button bij een update toont alle updates van de auteur, met op de achtergrond een zo groot mogelijke foto van die persoon.
:fill(white)/i/1301651737.jpeg?f=thumb)
Burgeralarm
Sony Ericsson is de eerste die de app Burger-alarmen met zijn Android-telefoons meelevert. Dat is de app voor NL-Alert, een waarschuwingssysteem van het Nationaal Crisiscentrum. Het systeem werkt op basis van cell broadcast, waardoor alarmmeldingen door alle telefoons in een bepaald gebied worden ontvangen.
Camera en tekstinvoer
Camera
De 5-megapixelcamera is bij de Xperia Play overduidelijk een sluitpost op de begroting geweest. Waar Sony Ericsson voor de Arc een mooie interface heeft gemaakt, is de Play voorzien van de standaardinterface van Google, die een stuk minder gebruiksvriendelijk is.
De camera heeft een automatische autofocus; een functie als touch to focus ontbreekt. De foto's zijn niet indrukwekkend, maar ook niet bijzonder slecht: de kleuren zijn redelijk realistisch, maar het scherpstellen gaat vaak niet goed. Onder goed licht zijn de plaatjes prima, maar zodra de omstandigheden minder worden, gaat de kwaliteit snel achteruit. De camera kan verder video opnemen met een resolutie van 800x480 pixels. De filmpjes zijn vloeiend, maar wederom is het focussen een zwak punt.
:fill(white)/i/1301665208.jpeg?f=thumb)
Tekstinvoer
Het touchscreen-toetsenbord is hetzelfde als dat van de Arc. Letters goed raken is vrij makkelijk, maar de nadelen van de Arc zijn ook hier aanwezig: het woordenboek is aan de kleine kant, waardoor de autocorrectie lang niet altijd ideaal werkt, en het typen van symbolen kan eenvoudiger. Desondanks is het een van de betere toetsenborden op de markt.
Gallery
Conclusie
HTC, Samsung, Motorola, Acer, Dell en Sony Ericsson worstelen allemaal met hetzelfde probleem: het is lastig om je van je concurrenten te onderscheiden als iedereen hetzelfde OS gebruikt en iedereen vergelijkbare telefoons maakt.
Google en Samsung probeerden dat bijvoorbeeld met het gebogen scherm van de Nexus S, maar dergelijke gimmicks missen een duidelijk doel. De Xperia Play heeft dat doel wel en het toestel kan zich dan ook probleemloos van de concurrentie onderscheiden.
De ontwikkeling van de Play heeft wel lang geduurd. Waar de hardware aan het begin van de ontwikkeling nog high-end zal hebben geleken, loopt de Play nu op een aantal fronten opzichtig achter. Dat blijkt bijvoorbeeld uit de benchmarks, die laten zien dat dat de Play grafisch niet heel sterk is. Dat is nu nog niet hinderlijk, maar over een of twee jaar zullen games modernere hardware gaan vereisen dan de Play aan boord heeft.
Een ander struikelblok is het scherm: waar de Arc een display heeft om de vingers bij af te likken, is het scherm van de Play op zijn best matig. Vooral op zonnige dagen is in de buitenlucht gamen verre van ideaal.
Ook de accuduur is problematisch. Als games via de Home-knop worden gepauzeerd, blijven ze actief en trekken ze de accu in een mum van tijd leeg. Daardoor moeten games altijd volledig worden afgesloten, wat tijd en moeite kost.
Toch geldt in dit geval echt: beter laat dan nooit. Als het om games op smartphones gaat, is de Xperia Play onbetwist koning. De smartphone is daadwerkelijk vernieuwend en op de meeste terreinen behoorlijk goed uitgewerkt, en daarvoor verdienen Sony en Sony Ericsson beslist complimenten.
Pluspunten:
+ Gamepad goed uitgevoerd
+ Gaming werkt vloeiend
+ Prima als smartphone
Minpunten:
- Scherm kon beter
- Gepauzeerde games trekken accu leeg
- Hardware zal snel achterhaald zijn
Eindoordeel