Inleiding
In september 2009 werd de Panasonic Lumix GF1-camera geïntroduceerd. In tegenstelling tot de eerder uitgebrachte Lumix G1 en GH1 was deze ilc-camera zeer compact door de dunne grip en het weglaten van de elektronische zoeker. Wel was het de eerste m4/3-camera met een uitklapbare flitser.
Bij de E-P1 en de E-P2 van Olympus werd een dergelijke flitser nog node gemist. De E-PL1, die begin vorig jaar uitkwam, had wel een flitser aan boord, maar anders dan eerdere Olympus Digital Pen-toestellen en de GF1 was deze camera voorzien van een plastic behuizing en een versimpelde bediening.
Het woord was daarmee weer aan Panasonic en op 4 december 2010 werd de GF2 gepresenteerd. Panasonic heeft de body van de GF2 verkleind en flink aan de bediening gesleuteld: net als de Lumix G2 heeft de GF2 een touchscreen. De nieuwe m4/3-camera van Panasonic lijkt dan ook vooral bedoeld voor consumenten die al met een compactcamera fotograferen, en niet voor de wat gevorderde fotografen. Tweakers.net nam Panasonics nieuwste uitgebreid onder handen.
Prijzen en specificaties
| Merk en Type |
| Merk |
Panasonic |
| Productserie |
Lumix |
| Type |
DMC-GF2C + LUMIX G 14mm/F2.5 ASPH |
| Specificatie body |
| Cameraresolutie |
12,1 megapixel
|
| Sensor type |
cmos |
| Sensorformaat |
Four/Thirds |
| Minimale iso-gevoeligheid |
iso 100 |
| Maximale iso-gevoeligheid |
iso 6400 |
| Beelden per seconde |
30fps |
| Eigenschappen body |
ingebouwde flitser, live view, stabilisatie, video-opname |
| Schermdiagonaal |
3" |
| Videoresolutie |
1920x1080 |
| Video framerate |
60fps |
| Mount |
Micro Four/Thirds |
| Aantal autofocuspunten |
23 |
Verbinding
|
composite, mini-hdmi, usb 2.0 |
| Gewicht body |
265g |
| Kleur body |
zwart |
| Specificatie kitlens |
| Naam kitlens |
LUMIX G 14mm/F2.5 ASPH |
| Zoom (wide) kitlens |
14mm |
| Zoom (tele) kitlens |
14mm |
| Diafragma (wide) kitlens |
2.5 |
| Diafragma (tele) kitlens |
2.5 |
| Filtermaat kitlens |
46mm |
| Kleur kitlens |
zwart |
| Gewicht kitlens |
55g |
| Specificatie overig |
| Verkoopstatus |
kit |
Afgeslankt ontwerp
Panasonic heeft geprobeerd om de Four Thirds-beeldsensor in een zo klein mogelijke camera te bouwen. Zonder lens lijkt de Lumix GF2 op een groot uitgevallen Panasonic travelzoom-compactcamera, zoals de nieuwe TZ20 of de TZ18. Wordt een lens op de camera geschroefd, zoals de nieuwe 14mm f/2,8-lens, dan verdwijnt dat idee al snel.
In vergelijking met de onlangs gerecenseerde Olympus E-PL2 zijn de afmetingen van de GF2 beduidend kleiner, maar het gewicht van beide camera's inclusief accu's komt redelijk overeen. Niet alleen is de handgreep van de GF2 kleiner, maar ook de gemiddelde dikte is flink minder.
| Specificaties | GF2 | GF1 | E-PL2 | NEX-5 | NX100 |
| Sensorgrootte (mm) |
17,3x13
|
17,3x13 |
17,3x13 |
23,4x15,6 |
23,4x15,6 |
| Afmetingen (mm) |
113x68x33 |
119x71x36 |
115,4x72,7x42 |
111x59x38 |
120x71x35 |
| Gewicht (g)* |
365 |
|
362 |
287 |
365 |
*) inclusief accu
Zetten we de GF2 af tegen de NEX-5 van Sony, dan valt op dat deze laatste, ondanks zijn grotere aps-c-sensor, lichter, kleiner en dunner is dan de GF2. Wel steekt de grip van de NEX-5 meer uit, terwijl de afstand tussen de achterkant van de body en de voorkant van de lensmount bij beide camera's nagenoeg gelijk zijn. Bij de NEX-5 lijkt de body ook dunner doordat de lensmount uitsteekt en op het oog bij de lens hoort.
De Samsung NX100 is in vergelijking met de GF2 een gigant, terwijl de NX100 nog niet eens een ingebouwde flitser heeft. Wel ligt de NX100 door de grotere grip redelijk goed in de hand.
:fill(white)/i/1297297327.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1297297328.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1297297329.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1297297330.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1297297331.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1297297332.jpeg?f=thumb)
Compact
De GF2 is niet alleen beduidend dunner dan zijn voorganger, Panasonic heeft ook de vorm van de grip gewijzigd. Deze buigt nu af naar de zijkant zodat de natuurlijke houding van de middelvinger gevolgd wordt. Ook camera's als de Lumix LX5 en de nieuwe Lumix TZ20- en TZ18-travelzooms zijn zo vormgegeven.
De grip van de GF2 steekt slechts weinig uit en is door het gebruikte metaal vrij glad. Een sierstrip geeft enig houvast, maar we hadden liever wat rubber aan de voorkant gezien. Ook de grip van de GF1 vonden we onder de maat.
Overigens konden we begin februari op de Panasonic Convention ook de witte variant uitproberen. De behuizing daarvan heeft een andere coating waardoor die versie beduidend beter is vast te houden.
Verder valt aan de voorkant op dat het af-hulplicht is verplaatst naar de andere kant van de lensmount. Ook is de flitsschoen meer verzonken in de body en vormt deze daardoor meer een geheel met de camera. Voor de rest zijn er aan de voorkant geen grote veranderingen te bespeuren.
Waar is de modusknop?
Aan de bovenkant van de GF2 zien we een duidelijk verschil met zijn voorganger. De modusknop en het schuifje daaromheen voor de transportmodus zijn verdwenen; voor het wijzigen van de modus moet bij de GF2 het touchscreen worden gebruikt. De vrijgekomen ruimte heeft Panasonic gebruikt voor een stereomicrofoon. De GF1 had slechts één microfoon, die aan de voorkant van de flitsschoen was geplaatst. De gaatjes voor de speaker bevinden zich bij de GF2 aan de achterkant naast de flitsschoenconnector.
Ook heeft het bedrijf de aan-uitknop meer naar links geplaatst, net als de onstpanknop. Daardoor is aan de rechterkant plaats vrijgekomen voor de rode knop voor het opnemen van video. Een nadeel van deze locatie is dat het indrukken van de videoknop wat moeite kost en dat vertaalt zich in een ongewenste beweging bij het starten en stoppen van een opname.
De iA-functionaliteit, die bij de GF1 een stand op de modusknop had, heeft bij de GF2 een eigen knop op het toppaneel gekregen. Met een druk op de iA-knop wordt de camera in de volautomatische stand gezet, en wordt de knop nog een keer ingedrukt, dan worden de instellingen van voor het indrukken van de iA-knop hersteld. Als de iA-functie is geactiveerd, licht de knop blauw op.
Knoppenreductie
Ook aan de achterkant heeft Panasonic het mes in het aantal directe bedieningselementen gezet. Zo heeft de af/mf-knop het veld moeten ruimen, is van de displayknop een virtuele knop op het scherm gemaakt en is de af/ae-lock-knop verdwenen. Daarnaast zijn de functies voor het snelmenu, de fn-toets, en de verwijderknop onder een enkele knop geplaatst. De functie van deze knop kan in het menu worden ingesteld.
Het instelwiel van de GF1 is gelukkig behouden. Hoewel het naar onze smaak iets te klein is, is het gemakkelijk te bedienen. Onder het instelwieltje is een uitsparing voor de duim zichtbaar, die helpt bij het vasthouden van de camera.
:fill(white)/i/1297345544.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1297345545.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1297345546.jpeg?f=thumb)
Panasonic heeft ook de d-pad aangepast. In plaats van de losse knopjes bij de GF1, is die van de GF2 een geheel. De onderste positie wordt nu ingenomen door de transportmodus, terwijl die bij de GF1 gereserveerd was voor de functieknop. Een nadeel van de d-pad is dat hij bij stevig vasthouden van de camera per ongeluk ingedrukt kan worden. Ook de afspeelknop schuin erboven is daar gevoelig voor.
Flitser en kitlens
Flitser
Net als de GF1 heeft de GF2 een flitser die uitgeklapt redelijk ver voor de body uitkomt. De vergrendeling is mechanisch terwijl het uitklapmechanisme een veer gebruikt. De constructie is ten opzichte van de GF1 iets gewijzigd en voelt stevig aan. De constructie is grotendeels vergelijkbaar met die van de Olympus E-PL2 en ook het richtgetal van 6m is gelijk aan dat van de flitser van die camera.
De schroefdraad voor een statief zit netjes midden onder de lensmount. Aan de onderkant vinden we ook het klepje waarachter zich de accu en het sd-slot bevinden.
Accu
De accu van de GF1 kan niet in de GF2 gebruikt worden. Voor de nieuwe camera maakte Panasonic de DMW-BLD10-accu, die een capaciteit van 1010mAh heeft. Dit is aanzienlijk minder dan de 1250mAh van de vorige accu. Met de accu van de GF2 kunnen volgens de Cipa-teststandaard ongeveer driehonderd foto's gemaakt worden, waarmee het toestel in de middenmoot zit. De E-PL2 scoort vergelijkbaar, maar de NEX-5 kan bijvoorbeeld 380 foto's op een acculading maken.
14mm f/2,5-lens
Panasonic leverde het GF2-recensie-exemplaar met de nieuwe Lumix G 14mm F2.5 ASPH-kitlens. Deze primelens heeft een grootste diafragma van f/2,5 en een brandpuntsafstand van 14mm, wat met de 2x-cropfactor neerkomt op een brandpuntsafstand van 28mm in kleinbeeldformaat.
We hadden graag een lichtgevoeligere lens gezien, aangezien de 14-42mm-kitlens al begint bij f/3,5 - maar waarschijnlijk was de lens anders te groot en te zwaar geworden, en mogelijk ook te duur. Het gewicht van de 14mm-lens, 55 gram, is zowat verwaarloosbaar in vergelijking met het gewicht van de GF2.
De lens stelt intern scherp zodat het voorste lenselement niet meedraait bij het scherpstellen. Verder heeft de 14mm een diafragma met zeven bladen, een metalen lensmount en een niet al te indrukwekkende minimale scherpstelafstand van 18cm. Het scherpstellen werkt redelijk geruisloos, maar de lens is iets trager dan de nieuwe 14-42mm-kitlens van Olympus. Onder andere fotograaf Steve Huff heeft zich in een review lovend over de lens uitgelaten.
De scherpte is in het midden al bij f/2,5 redelijk acceptabel, terwijl de scherpte aan de randen bij een diafragma van f/3,5 of meer redelijk bijtrekt. Het lichtverlies aan de randen is bij een diafragma van f/2,5 goed zichtbaar, maar bij een diafragma van f/5,6 is de vignettering al zo goed als verdwenen. Wel vertoont de lens een lichte tonvormige vertekening.
:fill(white)/i/1297349373.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1297349374.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1297349375.jpeg?f=thumb)
Touchbediening
Resistief touchscreen
Een van de grootste verschillen tussen de GF1 en de GF2 is de aanwezigheid van een touchscreen. Ook de Lumix G2 en de eind 2010 uitgebrachte Lumix GH2 beschikken over een touchscreen, maar de menu-interface is bij de GF2 anders ingericht. De resolutie van het 3"-scherm is met 460.000 subpixels wel onveranderd.
Het is jammer dat Panasonic voor een resistief scherm gekozen heeft. Het touchscreen reageert niet echt vlot op de vingers en sleepbewegingen voor bijvoorbeeld het kiezen van een vorige of volgende foto moeten soms opnieuw gedaan worden. Het is in het menu wel mogelijk om het scherm te kalibreren, maar daarvoor heb je de meegeleverde stylus in de vorm van een plectrum nodig. Die is echter makkelijk kwijt te raken en zal niet veel gebruikt worden. Je kan natuurlijk ook gewoon je nagel of de stylus van een Nintendo DS gebruiken.
In de live-viewstand staan er vier virtuele knoppen op het scherm. Linksboven staat een knop voor de modusinstellingen, waaronder ook een groot aantal scènestanden, en aan de rechterzijde zijn onder elkaar de knoppen voor Quick Menu en Direct Shot en de knop voor de weergavestanden te zien.
Beperkt snelmenu
Het snelmenu bij de GF2 is minder uitgebreid dan wenselijk is. Er zijn slechts vijf opties tegelijk aanwezig in het snelmenu, al is het wel mogelijk om deze vijf zelf te kiezen. De gewenste functies kunnen, na een druk op de settingsknop, met de vinger naar het snelmenu worden geveegd. Dit is een leuke gimmick om het touchscreen te kunnen gebruiken, maar voelt een beetje geforceerd aan. Het snelmenu van de GF1 is veel uitgebreider met boven en onder aan het scherm uitklapbare opties, waarmee instellingen sneller gewijzigd kunnen worden.
Het is wel mogelijk om drie customstanden te programmeren. Deze standen zijn te benaderen via de modusknop, waarna de 'C'-knop een overzicht van de instellingen van de actieve customstand geeft. Onder de tabel staan knoppen om van customstand te wisselen.
:fill(white)/i/1297418888.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1297418889.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1297418890.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1297418891.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1297418892.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1297418893.jpeg?f=thumb)
Wijzen en klaar
Net als bij de G2 en de GH2 is het mogelijk om op het scherm een gebied aan te wijzen waarop moet worden scherpgesteld, en direct af te drukken. Deze modus wordt geactiveerd met de Direct Shot-knop. Dit werkt op zich best aardig, maar kan er wel voor zorgen dat de camera bij het nemen van een foto onbedoeld bewogen wordt.
Ook als de Direct Shot-optie niet geactiveerd is, kan op het scherm geklikt worden om het scherpstelpunt te kiezen. Met een slider aan de rechterkant kan de oppervlakte van het scherpstelveld vergroot of verkleind worden. Overigens kan er niet worden scherpgesteld op punten aan de rand van het scherm.
Weergavestanden
In live view kent de GF2 twee weergavestanden waartussen met de 'Disp'-knop geschakeld kan worden. Bij de eerste stand zijn de vier soft buttons op het scherm zichtbaar, aangevuld met sluitertijd, diafragma, de belichtingsbalk en het af-vierkant. Bij het half indrukken van de sluiterknop verdwijnen rechts de virtuele knoppen en in plaats daarvan worden een groene stip voor de af-bevestiging en de accustatus getoond.
Bij de tweede weergavestand worden bovenstaande gegevens op het scherm uitgebreid met info over de flitsinstellingen, de filmmodus, de beeldgrootte en -kwaliteit, de af-stand, de belichtingsmeting en het resterende aantal te nemen foto's.
:fill(white)/i/1297419991.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1297419992.jpeg?f=thumb)
Bij het bekijken van foto's op het scherm zijn er meer mogelijkheden. Het is mogelijk om alleen de foto te tonen of de foto met clipping-informatie. Een derde stand toont niet alleen overbelichtingsinfo, maar ook de gebruikte flitsinstelling, de beeldmodus, diafragma, sluitertijd, belichtingscompensatie, iso en witbalans, en aan de onderkant onder meer gegevens over de beeldgrootte en -kwaliteit, de schaduwcompensatie en de accustatus.
Ook is er een weergavestand met rechts een thumbnail en links uitgebreide info, en ten slotte is er een weergavestand met basisinformatie en rgb- en luminantiegrafieken. Die laatste stand vinden we erg nuttig, vooral als bij vol zonlicht de belichting met het blote oog wat moeilijk te beoordelen is. Het is mogelijk om in de thumbnail-views tussen foto's te wisselen, maar alleen het thumbnail-oppervlak is gevoelig voor aanraakopdrachten. Het was prettiger geweest als het hele scherm was gebruikt.
:fill(white)/i/1297420336.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1297420337.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1297420338.jpeg?f=thumb)
Snel wisselen tussen foto's
Met het draaiwiel kan op foto's worden ingezoomd. Door het draaiwiel in te drukken kan met de d-pad of met de softtoetsen naar de vorige of volgende foto worden gesprongen. Vreemd genoeg kan het draaiwiel niet rechtstreeks gebruikt worden voor het wisselen tussen foto's. Dat zou namelijk wel het snelste werken.
Naast de displayknop zijn er bij het bekijken van foto's ook knoppen voor het verwijderen van een foto en voor het tegelijk weergeven van een aantal thumbnails. Standaard worden er twaalf foto's op het scherm gezet, maar het is ook mogelijk om dertig thumbnails tegelijkertijd te tonen of om de foto's in een kalender weer te geven. Inzoomen op foto's is mogelijk in vier vergrotingen: 2x, 4x, 8x en 16x.
My Color
De camera kent een groot aantal scènestanden en wat Panasonic de My Color-standen noemt. Het verschil tussen die twee is dat bij scènestanden alle camerainstellingen worden ingesteld, terwijl een My Color-stand alleen de kleuren aanpast.
Bij My Color kan onder meer worden gekozen uit de standen Expressief, Retro, Puur, Elegant en Cinema. Het aantal scènestanden is veel groter. Zo is er een macrostand, maar ook een 'Soft Skin'-stand die huidtinten in de foto herkent en iets verzacht, en een stand voor nachtopnames, die voor een hogere iso-waarde en een langere sluitertijd zorgt.
:fill(white)/i/1297419824.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1297419825.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1297419826.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1297419827.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1297419828.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1297419829.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1297419830.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1297419831.jpeg?f=thumb)
Prestaties
De onderstaande foto's zijn met de Olympus 14-42mm-II-lens en de zelfontspanfunctie van de camera vanaf een statief genomen. Het diafragma stond ingesteld op f/8. De lens en de GF2 hebben beide geen beeldstabilisatie. Alle afbeeldingen zijn honderdprocentscrops en zijn zonder verscherping en met de maximale jpeg-kwaliteit opgeslagen. De ruisreductie in de GF2 staat aan en is in de middelste stand gezet. De witbalans is handmatig ingesteld en de belichting is zo gekozen dat er geen clipping optreedt.
iso 100, ruisreductie medium
iso 200, ruisreductie medium
iso 400, ruisreductie medium
iso 800, ruisreductie medium
iso 1600, ruisreductie medium
iso 3200, ruisreductie medium
iso 6400, ruisreductie medium
De Lumix GF2 geeft tot en met iso 400 een uitstekend beeld, al is bij iso 400 in de donkere gebieden al wel een kleine korrel te zien, terwijl ook het koper van de spoel wat karteltjes vertoont. De kleuren zijn bij iso 400 echter nog in orde.
Bij iso 800 heeft de camera al wat meer moeite met de ruisreductie. Het dynamisch bereik neemt dan iets af, terwijl ook de scherpte wat minder wordt. Iso 1600 is voor de GF2 eigenlijk al te veel. Hoewel de kleurruis goed in bewang wordt gehouden, moet het ruisreductiesysteem moeite doen om het dynamisch bereik en de scherpte op peil te houden. De testfoto met iso 1600 ziet er echter vlekkerig uit en de detaillering heeft flink onder de ruisreductie te lijden.
Panasonic labelt iso 3200 en iso 6400 als 'echte' iso-waarden, maar misschien had het bedrijf er goed aan gedaan om deze standen, net als Olympus bij de E-PL2, als 'extended' aan te merken. De kwaliteit is niet om over naar huis te schrijven.
Raw-bewerking
We hebben een poging gedaan om de beeldkwaliteit te verbeteren door in Lightroom 3.3 met de raw-bestanden te stoeien. Eerst is gekeken naar mogelijke scherpteverbetering bij lage iso-waarden, in dit geval iso 100. Als objectief werd de scherpe Nikkor AF-S 60mm-macrolens gebruikt. Daarna werd de raw-bewerking van een iso 1600-testfoto vergeleken met wat de jpeg-engine van de camera presteert.
iso 100, ruisreductie medium
iso 100, raw-bewerking
Door de kleurexponent van de ruisreductie op te schroeven, is de verkleuring van in de gebogen lijntjes links van het getal 20 wat weg te poetsen. Het jpeg-bestand ziet er op het eerste oog scherper uit, maar als je goed kijkt naar lichtere randjes om de letters en lijntjes zie je dat dit door de ingebouwde verscherping van de jpeg-bestanden komt. Standaard staat deze instelling op medium, dus dat effect kan nog wat worden verminderd.
iso 1600, ruisreductie medium
iso 1600, raw-nabewerking
De jpeg-engine van de GF2 is redelijk goed te noemen. Bij de twee bovenstaande testfoto's is te zien dat de raw-nabewerking niet echt een kwaliteitsvoordeel oplevert. Zo lijkt na de bewerking het dynamische bereik wat te zijn afgenomen en is iets meer ruis zichtbaar.
Af-systeem
De Lumix GF1 liep met scherpstelling voor op zijn concurrenten en de GF2 is net weer iets sneller, al scheelt het niet veel. De nieuwe Olympus E-PL2 stelt overigens nog net iets sneller scherp dan de GF2.
In de filmmodus gaat de scherpstelling gelijkmatiger, zodat de videoclip wat rustiger is om naar te kijken.
De GF2 heeft een 23punts af-systeem. De camera kan automatisch bepalen op welk punt er wordt gefocust, maar de gebruiker kan ook zelf een punt op het touchscreen aanwijzen dat scherp in beeld moet komen. Daarnaast heeft Panasonic een af-stand gebakken waarbij het onderwerp, na het half indrukken van de ontspanknop, wordt gevolgd. Net als bij de E-PL2 van Olympus werkt deze functionaliteit naar behoren. De camera is overigens ook uitgerust met gezichtsherkenning. Specifieke gezichten kunnen zelfs door de camera onthouden worden.
Kleurechtheid
We hebben de kleuren die de GF2 met de defaultinstellingen produceert, geanalyseerd met behulp van het programma Frame. Daaruit blijkt dat groentinten wat te veel gesatureerd zijn, terwijl de andere kleuren redelijk met de realiteit in overeenstemming zijn.
Onderstaande grafiek toont de kleurfouten in de Lab-kleurruimte. De zwarte punten zijn de referentieposities van de kleuren, terwijl de witte stippen de resultaten van de GF2 weergeven.
:fill(white)/i/1298295845.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1298295846.jpeg?f=thumb)
Fotogalerij
Concurrentie en conclusie
Concurrentie
De NEX-5 en de NEX-3 zijn beide kleiner en lichter dan de Lumix GF2 en daarnaast is de aps-c-beeldsensor van de Sony-camera's groter dan de 4/3-beeldsensor in de GF2. De GF1 had nog veel directe bedieningselementen, maar met de GF2 is dat voordeel ten opzichte van de NEX-serie verkleind. Verder zal de GF2 waarschijnlijk niet goedkoop worden, terwijl de NEX-3 al voor minder dan 400 euro te vinden is.
Samsung heeft zijn NX-ilc-camera's ook opgebouwd rond een aps-c-cmos-beeldsensor, maar het Koreaanse bedrijf is er vooralsnog minder goed dan Sony in geslaagd om de camera eromheen compact te maken. Natuurlijk zijn de NX10/11 en de NX100 compact te noemen, maar wat afmetingen betreft kunnen ze niet aan de NEX-camera's of aan de GF2 van Panasonic tippen.
Een van de oorzaken hiervan is dat de afstand tussen lensmount en beeldsensor bij de Sony's slechts 18mm bedraagt. Bij m4/3-toestellen is dat 20mm, bij het NX-systeem bedraagt deze afstand 25,5mm. Ook is de beeldsensor van de NX10/11 en NX100 aan vervanging toe als het om de ruisprestaties gaat.
Dan is er Olympus, dat met de E-PL2 een indrukwekkende camera heeft afgeleverd. Vooral de af-snelheid is verbeterd, onder meer door een nieuwe kitlens die bovendien geen af-geluiden oppikt bij video-opnames, de bediening is beter dan bij de GF2 en het geheel is gevat in een metalen behuizing. Ook kunnen lenzen kleiner en goedkoper gemaakt worden omdat de E-PL2 beeldstabilisatie in de body heeft. Jammer is alleen dat deze Olympus behoorlijk wat groter is dan de GF2.
Een voordeel van de GF2 is dat het m4/3-platform al redelijk wat lenzen van goede kwaliteit kent. Wel is de Panasonic voor beeldstabilisatie aangewezen op zijn eigen m4/3-lenzen, omdat de Olympus-m4/3-camera's gebruikmaken van sensorshift-beeldstabilisatie in de body.
Conclusie
Voor de officiële introductie van de Lumix GF2 hoopten we op het bedieningsgemak van de GF1 in een kleinere body met een betere greep, maar Panasonic heeft een andere insteek gekozen. In plaats van op de gevorderde gebruiker heeft het bedrijf zich met de GF2 meer gericht op de beginnende ilc-gebruiker.
De camera is kleiner dan de GF1, maar daarvoor heeft de modusknop moeten wijken. Wel is er het nieuwe touchscreen, maar dat werkt helaas niet altijd even secuur en snel. Op de knoppen reageert het toestel dan weer lekker vlot. De handgreep van de GF2 is beter dan die van de GF1, maar we hadden liever een oplossing met meer houvast gezien.
Degenen die een hogere beeldkwaliteit ten opzichte van de GF1 verwachten zullen in de GF2 wat teleurgesteld zijn, omdat Panasonic dezelfde sensor gebruikt, die dus ook gelijkwaardige resultaten aflevert. Wel is Panasonic erin geslaagd om een zeer compacte camera te ontwerpen.
Eindoordeel
/i/1297297327.jpeg?f=imagegallery)
/i/1297297328.jpeg?f=imagegallery)
/i/1297297329.jpeg?f=imagegallery)
/i/1297297330.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1297297331.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1297297332.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1297377131.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1297377132.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1297377133.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1297377134.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1297377135.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1297377136.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1297377137.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1297389592.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1297389593.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1297387154.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1297387155.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1297352409.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1297352410.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1297352411.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1297352412.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1297352413.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1297352414.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1297352415.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1297352416.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1297352417.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1297352418.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1297352419.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1297352420.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1297352421.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1297352422.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1297352423.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white):strip_exif()/i/1289814442.jpeg?f=thumblarge)
:fill(white):strip_exif()/i/1304505617.jpeg?f=thumbmedium)
:fill(white):strip_exif()/i/1289816039.jpeg?f=thumbmedium)
:strip_icc():strip_exif()/i/1313459206.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_icc():strip_exif()/i/1307542659.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_icc():strip_exif()/i/1297089828.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_icc():strip_exif()/i/1280214339.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_icc():strip_exif()/i/1274050657.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_icc():strip_exif()/i/1264632217.jpeg?f=fpa_thumb)
/i/1304586238.png?f=fpa)
/i/1236271448.png?f=fpa)
/i/1288863091.png?f=fpa)
/i/1251882032.png?f=fpa)
:strip_icc():strip_exif()/u/265780/beaker.jpg?f=community){kind=small}
. Ben namelijk niet echt een Expert , maar heb er wel oog voor.
:strip_icc():strip_exif()/u/264672/trap60x60.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/291761/Agfa%2520Vista%252050x65-2kb.jpeg.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/335682/Hobbes.jpg?f=community){kind=small}
/u/113709/galactic_empire_60pix.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/258684/DSC_0093.jpg?f=community){kind=small}
)
:strip_exif()/u/49248/DPCkoeienUD.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/142393/crop672b6f0083761_cropped.jpg?f=community){kind=small}
)
:strip_exif()/u/6999/logofreem.gif?f=community){kind=small}
