Starkiller de Tweede
Iedereen met een kleine of grotere 'inner geek' heeft een zwak voor Star Wars. Of je nu bent opgegroeid met de eerste of met de tweede trilogie, de charme van de franchise is onmiskenbaar en het succes van de meeste Star Wars-producten al net zo. Het huwelijk tussen de game-industrie en Star Wars is door de jaren heen zeer succesvol gebleken, met als meest positieve uitschieter de Knights of the Old Republic-serie. De 'next-gen' Star Wars, oftewel Star Wars: The Force Unleashed, deed het aardig, we beloonden het spel in de herfst van 2008 met een 7,5.
Getest op: Xbox 360
Ook verkrijgbaar voor: PC, PlayStation 3, Wii
/i/1288350535.jpeg?f=imagenormal)
Voor wie Star Wars: The Force Unleashed nog niet heeft gespeeld maar dat nog wel van plan is, is elke review van The Force Unleashed II gevaarlijk gebied. Aangezien het spel doorgaat waar het eerste deel ophield, is elk stukje informatie in feite een spoiler als je het eerste deel nog moet spelen. Aan het einde van het eerste deel komt Galen Marek alias Starkiller, de geheime leerling van Darth Vader, ogenschijnlijk aan zijn einde. Het tweede deel begint dan ook in de kamer van een kloon van Starkiller, die op dat moment dertien dagen oud is. Vader haalt de kloon uit zijn hok en begint aan een serie tests, om te zien of deze nieuwe Starkiller wel geschikt is om de Dark Side te dienen. Dat blijkt niet zo te zijn; de kloon heeft de herinneringen en emoties van Starkiller meegekregen en dat weerhoudt hem ervan om aan de zijde van Vader te kunnen staan. De kloon ontsnapt en begint aan een zoektocht naar antwoorden op vragen over zichzelf en over zijn geliefde.
Vallen
Het avontuur begint met een spectaculaire ontsnapping uit de cloning facility op Kamino. Hierbij dien je met Starkiller - hoewel het een kloon is, zullen we hem toch maar zo noemen - objecten te ontwijken terwijl je naar beneden valt. Het concept kennen we van andere games, maar dat maakt het niet minder spannend. Enigszins jammer is wel dat een dergelijk level nog een paar keer terugkomt in het spel. Hoewel dat telkens in een andere setting is, getuigt het niet van al teveel fantasie. De rest van dat eerste level staat in het teken van het leren omgaan met je krachten en je lightsaber, wat uiteraard gepaard gaat met het afmaken van de nodige Stormtroopers.
Mager
De Stormtroopers hebben, net als andere vijanden in het spel, voornamelijk moeite met je doordat je in The Force Unleashed II sterker bent, of dat in ieder geval lijkt, dan in het vorige spel. De Force Powers trainen gaat vrij snel en voor je het weet blaas je deuren uit hun voegen en slinger je Stormtroopers mijlenver weg. Toch zul je ook je lightsaber moeten gebruiken. Het gebrek aan lichtzwaardactie vormde een minpuntje in The Force Unleashed, en dat is verholpen. Je komt een aantal tegenstanders tegen die niet vatbaar zijn voor je Force Powers, dus die zul je, al dan niet met een sappige combo, met je zwaarden moeten doorboren.
/i/1288350537.jpeg?f=imagenormal)
Zwaarden? Ja. Starkiller is in dit tweede deel uitgerust met twee lightsabers, die de kleur dragen van het kristal waar je voor kiest. Ieder kristal levert een bepaalde bonus op. Wij kozen voor kristallen met bonussen op het gebied van health points en Force points, waardoor we een groene en een blauwe lightsaber droegen. De kleur van je lightsabers heeft dus niets te maken met een voorliefde voor de Dark Side of de Light Side, en dat is wel jammer. Het spel kent weliswaar een Dark en een Light einde, maar hoe je het spel speelt, heeft daarin geen rol. Je kunt je einde letterlijk kiezen door met een knop aan te geven of je voor Dark of voor Light gaat, en dat voelt toch een beetje nep aan.
Gemaakt
Het komt nogal gemaakt over. Het hele verhaal door heb je nul komma nul invloed op de inwendige strijd die Starkiller voert tussen de beide kanten van de Force, maar is het spel eenmaal afgelopen, dan mag je ineens beslissen aan welke kant je gaat staan. Daarmee is het einde illustratief voor het hele verhaal. Waar het verhaal in The Force Unleashed een van de pluspunten was, is dat voor deel twee absoluut niet meer het geval. Een simpel verhaaltje over een held die met zichzelf in de knoop zit en op zoek gaat naar zijn ontvoerde vriendinnetje? Een beetje mager voor een Star Wars-verhaal.
/i/1288350531.jpeg?f=imagenormal)
Datzelfde kan worden gezegd over het aantal werelden dat je krijgt voorgeschoteld. Het spel begint en eindigt op Kamino, doet Cato Neimoidia aan en speelt zich af op een ruimteschip. Tussendoor komt Starkiller ook nog eventjes op Dagobah, maar dat mag geen naam hebben: nadat hij vier woorden met Master Yoda heeft gewisseld en de Dark Side Cave in is geweest, gaat hij weer op pad om zijn geliefde Juno Eclipse te redden uit handen van Darth Vader. Het feit dat je dit reisje in pakweg vijf uur kunt afronden, maakt het er niet beter op.
Wrange nasmaak
De nasmaak is extra wrang omdat de trailers die LucasArts vooraf heeft gemaakt de verwachtingen enorm hebben verhoogd. Star Wars-fans zagen trailers met Yoda en Boba Fett en verheugden zich op ontmoetingen met deze iconische Star Wars-figuren. Wat blijkt? Yoda kom je even tegen, maar die mag vier zinnen zeggen en dan is zijn rol uitgespeeld. Boba Fett kom je niet eens tegen, maar zie je alleen in tussenfilmpjes. Geen epische gevechten tegen de bekende Bounty Hunter dus.
Vermakelijk
Dat neemt niet weg dat Star Wars: The Force Unleashed II nog steeds een aantal epische momenten bevat, zoals je dat mag verwachten van een Star Wars-game. Het spel zet de speler in een aantal ongelooflijke situaties neer, waarbij het gebruik van de Force altijd centraal staat, en ook dat hoort bij Star Wars. Daarnaast beschikt Starkiller over een aantal moves met zijn lightsabers zoals je ze wilt zien: hard en effectief. Vooral de beweging waarbij hij een van zijn lichtzwaarden in zijn tegenstander plant om hem daarna met een schouderworp weg te smijten, blijft leuk, zeker als deze actie ertoe leidt dat de vijand in kwestie van een platform vliegt.
/i/1288350536.jpeg?f=imagenormal)
Dit is ook het element dat The Force Unleashed II nog aardig weet te redden. Het gebruik van je lightsabers en Force Powers tegen grotendeels weerloze vijanden blijft, mede doordat het spel niet heel lang duurt, tot het einde leuk. De Stormtroopers zijn echt weerloos. De sadist in ons genoot terwijl we de ene na de andere Stormtrooper een stukje lieten vliegen, al dan niet voorzien van een flinke lading Force Lightning. Ook blijft het leuk om de soldaten tegen elkaar op te zetten met de Jedi Mind Trick. Je moet wel zo eerlijk zijn om in te zien dat hier, in vergelijking met het eerste deel, weinig nieuws onder de zon is, maar feit blijft dat de basisgameplay vermakelijk is.
Eindbaasgevecht
Dat geldt ook voor de gevechten met de wat zwaardere eenheden. Om de zoveel tijd introduceert het spel een nieuwe sterke vijand, die je vaak in een kort quicktime-event uitschakelt. Meestal is er voor iedere vijand een specifieke manier waarmee je hem gemakkelijk uit kunt schakelen. Toch wordt het steeds lastiger, vooral omdat je later in het spel meerdere zware vijanden op je afgestuurd krijgt, vergezeld door Stormtroopers. Dat wij verschillende keren het loodje legden op de medium moeilijkheidsgraad getuigt wel van het feit dat de gevechten soms aardig lastig zijn. Niet al te lastig, maar wel spectaculair, zijn de baasgevechten. Zo kom je een Gorog tegen die zo groot is als een flatgebouw. Het ultieme eindbaasgevecht vindt echter plaats bij terugkeer op Kamino, als Starkiller opnieuw oog in oog komt te staan met zijn vorige meester, Lord Vader.
Van buiten aardig, maar van binnen?
Naast de gameplay beschikt The Force Unleashed II nog over een ander sterk punt. Het spel weet zijn epische momenten namelijk kracht bij te zetten door een prima audiovisuele prestatie. Uitzondering daarop is de voice-acting, die bij vlagen vrij ongeloofwaardig overkomt, maar de soundtrack en de graphics doen het prima. Hoewel we er maar een beperkt aantal zien, ogen de omgevingen sfeervol en verzorgd. Daarmee doelen we overigens niet op het level design, dat saai is en schril afsteekt bij de verzorgde graphics.
/i/1288350530.jpeg?f=imagenormal)
Het audiovisuele geheel vormt slechts een onderdeel van de technische prestatie die The Force Unleashed II aflevert. Helaas is de rest van het pakket minder indrukwekkend. Het spel blinkt niet uit in gebruiksgemak, en zeker het gebruik van Force Grip maakt pijnlijk duidelijk dat de game niet is wat hij moet zijn. Zo is het soms vrij lastig om een object te pakken, doordat je selectieveld heel gevoelig is. Daardoor pak je om de haverklap het verkeerde object. Daarnaast kan Starkiller objecten schijnbaar niet binnen drie meter van zichzelf verdragen. Dat betekent dat je een object soms niet om een hoek kunt leiden, omdat je er dan te dichtbij staat en het object botst met de onzichtbare muur die om Starkiller staat. Het feit dat tachtig procent van het spel zich afspeelt in nauwe gangetjes vergroot dat probleem alleen maar.
Challenges
Zoals gezegd is het hele verhaal, op de medium moeilijkheidsgraad in elk geval, na een uur of vijf wel aan je voorbij getrokken. Aangezien The Force Unleashed II een multiplayer-modus ontbeert is de hoop daarna gevestigd op de Challenges. Daar moet je van houden. Het valt niet te ontkennen dat de Challenges inderdaad voor flink wat uitdaging zorgen. Voordat je alles op Platinum hebt uitgespeeld ben je een flinke tijd verder. De vraag is echter of je dat ervoor over hebt om wat unlockables, zoals kostuums, te verzamelen, want wat heb je daar immers aan als het spel al is uitgespeeld?
Conclusie
Waar het origineel nog prima uit de verf kwam, valt de opvolger in het water. Star Wars: The Force Unleashed II mag als zoethoudertje dienen voor Star Wars-fans die heel graag een nieuwe game uit hun favoriete franchise willen spelen, maar daar houdt het mee op. We vragen ons af of Haden Blackman, geestelijk vader van Star Wars: The Force Unleashed, dit al zag aankomen toen hij het bedrijf in augustus, na dertien jaar trouwe dienst, plotseling verliet. Star Wars: The Force Unleashed II is dankzij je lightsabers en de Force Powers leuk om te spelen. Dat is een hoofdzaak voor een game, dus in dat opzicht redt de gameplay het spel. Alles eromheen is namelijk onder de maat: het verhaal stelt weinig voor, het level design is fantasieloos en iconische figuren als Yoda en Boba Fett zie je alleen even terug in tussenfilmpjes.
Pluspunten
+ Spelen met lightsabers en Force powers
+ Star Wars-sfeer
+ Visueel in orde
Minpunten
- Verhaal Star Wars-onwaardig
- Weinig werelden
- Fantasieloos leveldesign
- Trailers beloofden andere dingen dan het spel uiteindelijk biedt
- Rare problemen met Force grip
Cijfer: 6
Titel |
Star Wars: The Force Unleashed II
|
 |
Platform |
PC, Xbox 360, PlayStation 3, Wii
|
Ontwikkelaar |
LucasArts |
Uitgever |
LucasArts |
Releasedatum |
29 oktober 2010
|