De DJI Neo is een zeer betaalbare en compacte selfiedrone, ontworpen als een laagdrempelig instapmodel. Dankzij het lage gewicht en de stevige, geïntegreerde propellerkooien is hij stevig en makkelijk te hanteren. Hij is bedoeld voor het automatisch maken van eenvoudige opnames voor bijvoorbeeld social media, wat bij rustige beweging en goed weer prima werkt. De drone heeft echter duidelijke beperkingen. De beeldkwaliteit is zeer basaal, met weinig detail en matige prestaties bij minder licht. Het apparaat is niet opvouwbaar en is gevoelig voor wind.
De DJI Flip is een veelzijdige drone die zowel bedoeld is om handmatig als autonoom te vliegen. Voor 380 euro krijg je een drone met uitstekende beeldkwaliteit, en zeer goede stabilisatie dankzij de volwaardige drieassige gimbal. De drone wordt standaard met een controller geleverd, wat hem ook zeer geschikt maakt voor traditionele, handmatige dronevluchten. De Flip heeft met circa 25 minuten ook een prima vliegtijd. Het nadeel is echter dat de autonome volgfuncties minder goed zijn dan die van de HoverAir en dat geavanceerde camera-instellingen, zoals 4k60fps, niet beschikbaar zijn in de autonome modus. Daarnaast is hij opgevouwen vrij dik en onhandig.
De HoverAir X1 Pro Max is een zelfvliegende selfiedrone die uitblinkt in autonoom volgen. De drone is ontworpen voor sporters, met speciale vliegmodi voor bijvoorbeeld mountainbiken en skiën. De X1 Pro Max is compact en opvouwbaar en de flexibele propellerkooien zorgen voor een goede crashbestendigheid. De bediening is intuïtief door het ingebouwde display. De focus ligt echter volledig op autonoom gebruik; voor handmatige besturing is de drone minder geschikt. Met een hoge aanschafprijs en een praktische vliegtijd van circa 15 minuten is het een gespecialiseerd apparaat voor wie de beste tracking zoekt.
Eind vorig jaar publiceerden wij een review van de HoverAir X1 Pro Max, een zelfvliegende ‘selfiedrone’ die de gebruiker volgt en op video vastlegt. Die HoverAir biedt uitstekende tracking en een goede beeldkwaliteit, maar kost ook bijna 760 euro voor de kale uitvoering met één accu. Er zijn echter ook goedkopere alternatieven. DJI kwam dit voorjaar met de DJI Flip, een drone van ongeveer 370 euro, die dus de helft kost maar vergelijkbare mogelijkheden belooft. En in het budgetsegment is er ook nog de DJI Neo, die inmiddels voor zo’n 180 euro over de toonbank gaat. Hoe verhouden deze drie zich tot elkaar, en welke moet je hebben als je jouw avonturen automatisch wilt laten filmen?
Het concept van de HoverAir X1 Pro Max is aantrekkelijk: de compact opvouwbare drone past ingeklapt letterlijk in een jaszak, zodat je hem makkelijk meeneemt. Eenmaal opengeklapt stijgt hij binnen enkele seconden op vanaf je hand om snel één of meerdere shots te maken. De drone volgt je daarbij automatisch; een controller heb je dus niet nodig.
Drone-marktleider DJI kon uiteraard niet achterblijven en kwam vorig najaar al met de DJI Neo, een minidrone van 135 gram met een relatief simpele camera, maar ook met een heel lage prijs. Daarmee is de Neo eigenlijk geen directe concurrent voor de X1 Pro Max, maar meer een tegenhanger van de oudere, goedkopere HoverAir X1. Dit voorjaar kwam DJI wél met een echt antwoord op de high-end drone van HoverAir, in de vorm van de DJI Flip. Heel kort door de bocht combineert de Flip de camera van de DJI Mini 4 Pro met beschermde propellers en autonome vliegmogelijkheden, waarbij de drone ook zonder controller de lucht in gestuurd kan worden.
HoverAir X1, X1 Pro en X1 Pro Max
De door ons geteste HoverAir X1 Pro Max en goedkopere X1 Pro zijn de opvolgers van de HoverAir X1, de niet-Pro-versie. Die X1 was in 2023 een van de eerste drones in deze nieuwe categorie van compacte, zelfvliegende camera's. De X1 werkte op zich goed, maar had een lage topsnelheid, 2,7K als maximale resolutie en een beeldkwaliteit die in het algemeen te wensen overliet. De nieuwe X1 Pro en de X1 Pro Max hebben een veel krachtigere processor en betere camera’s. Ook kunnen ze op een hogere snelheid vliegen en in het geval van de X1 Pro Max kan er opgenomen worden in 4k60fps met hdr, in 4k120fps in slow motion en zelfs in 8k30fps. De X1 Pro mist die 8k-optie en moet in 4k de HLG-hdr-modus missen die het Pro Max-model wél heeft. Het voordeel is dat de X1 Pro geen 760 euro, maar ‘slechts’ 550 euro kost.
Ontwerp, bediening en mogelijkheden
HoverAir X1 Pro Max
De HoverAir X1 Pro Max is, net als zijn voorganger, een opvouwbare drone met een lange, dunne body en twee kooien van kunststofgaas waarin de propellers zitten. Deze klappen vanaf de onderkant van de body opzij en omhoog uit. De kooien zijn gemaakt van stevig, maar ook buigbaar kunststof, dat bij een crash kan vervormen zonder te breken en zo dienstdoet als schokdemper voor de drone zelf.
De drone weegt iets meer dan 190 gram en heeft aan de voorkant een camera die is opgehangen in een tweeassige gimbal die tilt- en rollbewegingen compenseert, maar geen yawcompensatie biedt. Dat laatste gebeurt dus softwarematig. De camera steekt iets uit ten opzichte van de neus van de drone, maar zit tegelijk veilig tussen de propellerkooien, waardoor de lens relatief beschermd is. Alleen als je frontaal met het midden van de drone tegen een smal object zoals een boom of lantaarnpaal vliegt, vangt de camera zelf de klap op. Zelfs dan raakt de camera meestal niet beschadigd, omdat de complete cameramodule inclusief gimbal met een rubberen ophanging aan de drone hangt. Bij een frontale botsing kan deze constructie iets naar achteren bewegen.
De drone heeft één camera aan de voorzijde die dienstdoet om te filmen, het onderwerp te tracken én eventuele obstakels te herkennen. Achterop zit een tweede camera die dat laatste doet op het moment dat de drone achteruit vliegt, daarbij geholpen door een nabijheidssensor. Ook aan de onderkant zien we een combinatie van een camera en nabijheidssensors, bedoeld om de afstand tot de grond in te schatten, maar ook voor navigatie en om op een uitgestrekte hand te kunnen landen. Aan de zijkanten heeft de drone geen sensors; opzij vliegt de drone dus blind.
DJI Neo
De Neo heeft een ander concept. Ook bij deze drone zijn de vier kleine propellers veilig in kunststof kooien ondergebracht, maar deze vormen één geheel met de rest van de body. Inklappen kan de Neo dus niet. Dat maakt hem wat groter dan de HoverAir in ingeklapte staat, maar nog altijd vrij compact. De propellerkooien van de DJI Neo zijn gemaakt van hard kunststof dat bij impact niet meeveert. Problematisch is dat niet, want de drone weegt maar 135 gram en zelfs bij crashes op hogere snelheid is ons testmodel niet beschadigd geraakt.
Ook de camera van de Neo wordt veilig door de body van de drone beschermd. De camera heeft een eenassige gimbal, die alleen verticale tiltbewegingen kan compenseren en er ook voor zorgt dat de camera horizontaal vooruit blijft kijken als je snel optrekt of afremt. Compensatie voor roll- en yawbewegingen gebeurt softwarematig. Deze drone heeft eveneens een naar beneden gerichte camera aan de onderkant waarmee de afstand tot de grond ingeschat kan worden en die het mogelijk maakt om automatisch op je hand te landen. Sensors of camera’s aan de zijkanten en achterkant ontbreken; in die richtingen kan de Neo obstakels dus niet ontwijken.
DJI Flip
De Flip is een beetje een vreemde eend in de bijt. Met 249 gram is het de zwaarste drone van de drie, al valt hij dus nét binnen de grens van 250 gram om een C0-certificering te krijgen, wat betekent dat je de drone zonder dronebewijs mag gebruiken. De body van de Flip lijkt op die van de DJI Mini-drones, maar in plaats van uitklapbare pootjes met onbeschermde propellers, heeft de Flip vier ronde propellerkooien die naar onderen samenvouwen. Deze kooien beschermen de propellers, maar maken de drone ingeklapt best dik. De footprint is opgevouwen iets groter dan die van de HoverAir X1 Pro Max en ongeveer hetzelfde als die van de DJI Neo, maar de Flip is bijna tweemaal zo dik.
Waar je de HoverAir en de Neo gemakkelijk in een grotere jaszak of de achterzak van een fietsshirt wegsteekt, gaat dat met de Flip veel minder makkelijk. Daar staat echter wel wat tegenover. De Flip is de enige drone met een volledige drieassige gimbal, die beweging in alle richtingen opvangt en daarmee de beste beeldstabilisatie levert. De DJI Flip heeft net als de andere drones een camera aan de onderzijde, maar mist net als de Neo sensors aan de achterkant en zijkanten.
Bediening en mogelijkheden
Wat deze drie drones met elkaar gemeen hebben, is dat ze geen controller nodig hebben om te vliegen. Je start de drone op, kiest met de selectieknop de gewenste vliegmodus, houdt de drone met de camera naar je toe op de hand van je uitgestrekte arm en de drone stijgt automatisch op tot net boven je hand. Hierna zoekt de drone naar een persoon en houdt deze vervolgens in beeld. Wat de drone daarna doet, hangt af van de gekozen modus. Alle drie de drones kunnen je van achteren volgen, of juist achteruit vliegend voor je uit gaan. Daarnaast kun je ‘dronie’-shots maken waarbij de drones langzaam bij je vandaan vliegen, in een cirkel om je heen draaien, als een raket recht omhoog vliegen of juist als een statief stil in de lucht hangen terwijl je netjes in beeld blijft.
Bij de meeste modi kun je ook instellen of de drone je van dichtbij of op wat grotere afstand moet volgen, en hoe hoog hij dat moet doen. De instelmogelijkheden bij de HoverAir zijn het uitgebreidst. Deze heeft alleen al vier verschillende modi om je te volgen, waaronder een speciale voor skiën waarbij de drone het zigzaggen vertraagd volgt zodat je als kijker niet misselijk wordt, maar ook een fietsmodus waarbij de drone juist precies jouw pad probeert te volgen om zo niet per ongeluk tegen een boom te vliegen. Het selecteren van de modi en de gewenste afstand en hoogte werkt bij de HoverAir ook het makkelijkst, omdat deze drone als enige een grafisch display en selectietoetsen heeft. Dat display laat duidelijk de naam van de huidige modus en de gekozen afstand en hoogte zien, waarbij je met de selectietoetsen gemakkelijk aanpassingen kunt maken.
De DJI-drones hebben geen display, maar zes symbooltjes die de meest gebruikte modi vertegenwoordigen. De meest gebruikte, want een aantal opties is samengevoegd onder het ‘persoonsicoontje’. Daarvan is er dus maar één direct beschikbaar; wil je een van de andere opties, dan moet je die selecteren via de smartphoneapp. Niet heel handig. Bij het wisselen van opties laat een stem bij zowel de HoverAir- als de DJI-drones horen welke modus actief is, en bij de HoverAir zie je de naam van de gebruikte stand ook in beeld. Duidelijk dus. Bij de DJI-drones vind ik het wat minder intuïtief: de icoontjes zijn niet superduidelijk, waardoor ik tijdens de test regelmatig alle opties afliep om er zeker van te zijn dat ik echt de juiste vliegmodus geselecteerd had.
Volgen, ontwijken en beeldkwaliteit
Volgen en ontwijken
Alle drie de drones gebruiken (primair) hun camera om de gebruiker te volgen en objecten te ontwijken. De DJI Flip voegt daar dus een infraroodsensor aan de voorzijde aan toe voor obstakeldetectie, en de HoverAir heeft een camera en infraroodsensor aan de achterzijde om ook obstakels te herkennen als de drone voor je uit vliegt (en zelf dus achteruitgaat). In de praktijk zijn alle drie de drones prima in staat om een persoon lopend of rennend te volgen in een open omgeving. Ook achteruitvliegen gaat lopend goed. De HoverAir doet het zelfs vrij goed als je rent; de DJI-drones slagen daar al veel minder goed in. Achteruit voor je uit vliegen op fietssnelheid kan geen van de drones echt goed. Omdat de drones moeten anticiperen op welke richting je op gaat, maken ze op hogere snelheid al snel grote bewegingen. Tot ongeveer 15km/u weet de HoverAir nog vrij goed voor je uit te vliegen, maar met de DJI-drones had ik geen succes tijdens het fietsen; ze vliegen simpelweg te vaak extreem heen en weer, wat gevaarlijke situaties oplevert.
Achtervolgen, dus van achteren filmen terwijl de drone naar voren vliegt, kunnen alle drie de drones op veel hogere snelheden. De HoverAir en de DJI Flip kunnen je volgen tot net boven 40km/u, de Neo blijft rond de 35km/u steken. Dat ligt dus niet ver van elkaar, maar in de tracking zelf zien we grote verschillen. Beide DJI-drones volgen je globaal en hebben de neiging om op hogere snelheid bochten ruim te nemen, terwijl ze op lagere snelheid juist proberen af te snijden. Dat levert mooi vloeiende beelden op, maar bij bochten met naast het pad een boom of een heg, vliegen de drones daar zonder pardon tegenaan. De HoverAir doet dat een stuk beter. Deze drone heeft verschillende volgstanden, waaronder een speciale fietsmodus waarbij de drone zo nauwkeurig mogelijk het pad volgt dat jij ook hebt afgelegd. Als je een plotselinge bocht maakt, snijdt de drone de bocht dus niet af en neemt hij hem ook niet te wijd, maar zal hij proberen op precies hetzelfde punt de bocht om te gaan als jij deed. Daarbij blijf je overigens wel gewoon de hele tijd in beeld, want de drone zal zich al voor de bocht in jouw nieuwe richting draaien; de camera volgt je dus al voordat de drone het doet.
In de praktijk is dat van grote meerwaarde, zeker als je in het bos over krappe paden fietst, zoals in bovenstaande video te zien is. Met beide DJI-drones is dat eigenlijk niet te doen zonder dat de drones ofwel stoppen voor bomen en uitstekende takken of er tegenaan crashen, terwijl de HoverAir je over het algemeen goed weet te volgen. Daarbij geldt wel dat de kans op fouten aanzienlijk toeneemt als je op hoge snelheid door dichtere begroeiing fietst. Ook de HoverAir X1 Pro Max heeft zeker zijn beperkingen en zal zeker crashen als je nauwe paden op hogere snelheid neemt.
Voor skiën heeft de HoverAir ook een speciale modus, waarbij de drone juist níét probeert om de gebruiker direct te volgen. Omdat je bij skiën steeds van links naar rechts gaat, zou dat een onrustig shot opleveren. In de skimodus houdt de drone juist zoveel mogelijk een rechte lijn aan, het tegenovergestelde van de fietsmodus dus. De reguliere volgmodus zit een beetje tussen beide in, waarbij de drone de bewegingen globaal volgt, maar niet probeert het afgelegde pad van de gebruiker precies na te bootsen.
Wil je nog nauwkeurigere tracking, dan kun je HoverAir met de optionele ‘beacon’ gebruiken als extra trackingpunt. De beacon is een klein kastje met een 1,3"-beeldscherm dat livebeeld van de drone kan laten zien, maar ook als extra elektronisch hulpmiddel gebruikt kan worden om de drone je te laten volgen. In de praktijk biedt de beacon vooral meerwaarde op krappe paadjes met bochten waar de drone je even uit het zicht kan verliezen. Met alleen het standaard optische volgsysteem zal de drone dan stoppen en stil in de lucht blijven hangen, terwijl hij bij gebruik van de beacon wel achter je aan blijft vliegen. De video hierboven is geschoten zonder de beacon, met alleen optische tracking dus.
HoverAir X1 Pro met beacon
Handmatig vliegen
Met elk van de drie drones kun je ook handmatig vliegen. Dat kan via wifi met de smartphoneapps van DJI en HoverAir, waarbij je de app als virtuele controller gebruikt. In de praktijk werkt dat niet echt goed. Subtiele bediening van de drone en de camera om mooie shots te maken, is met echte sticks en een draaiwieltje voor de cameragimbal al lastig; met virtuele controls op een smartphonescherm is het helemaal moeilijk. Elk van deze drones kan daarom ook met een controller gebruikt worden.
De DJI Flip wordt sowieso altijd met een controller geleverd. Koop je de basisversie van 380 euro, dan krijg je de DJI RC-N3-controller, waar je jouw smartphone bovenop klemt om livebeelden van de drone te bekijken en instellingen aan te passen. Wil je de Flip liever de RC 2-controller met ingebouwd scherm, dan ben je ongeveer 540 euro kwijt. Die controller met scherm wordt ook geleverd bij de Fly More Combo, met daarin ook twee extra accu’s, zodat je driemaal zo lang kunt vliegen. De DJI Neo wordt standaard zonder controller geleverd, maar ook hier is een Fly More Combo voor te koop. In dat geval krijg je naast twee extra accu’s ook een DJI RC-N3-controller, de versie zónder scherm dus. Voor dat pakket betaal je ongeveer 300 euro.
De HoverAir X1 Pro Max is kaal te koop, en in verschillende combinaties met extra accessoires en accu’s. De basisversie zonder controller kost 760 euro. Er is ook een bundel met daarin de beacon en twee joysticks die je daaraan kunt klikken om er een ‘echte’ controller van te maken, zij het met een heel klein scherm. Ik heb deze joysticks niet kunnen uitproberen, dus ik weet niet hoe goed dat werkt. Beide DJI-drones heb ik wél met de controllers getest die in de Fly More Combo’s geleverd worden. De drones gedragen zich dan precies zoals je van elke andere DJI-drone gewend bent, waarbij je dus mooie, cinematische shots kunt maken.
Beeldkwaliteit
Naast de tracking en vliegmogelijkheden is de beeldkwaliteit van de drones een van de belangrijkste punten. En ook hier zijn de verschillen groot. De DJI Neo is met afstand de goedkoopste, en dat zie je ook terug in de beeldkwaliteit. Deels komt dat door de gebruikte sensor, maar deels ook doordat DJI bij deze drone opzettelijk heel weinig instelmogelijkheden biedt, waarschijnlijk om er zeker van te zijn dat de beeldkwaliteit niet te dicht in de buurt komt van de duurdere modellen als de Flip en de Mini-series. De Neo maakt gebruik van een kleine 1/2"-sensor, terwijl de Flip en de HoverAir X1 Pro Max allebei een 1/1,3"-sensor gebruiken. Dat is nog steeds geen écht grote sensor, maar het lichtgevoelige oppervlak hiervan is wel 2,25x zo groot als dat van de sensor uit de Neo. Het resultaat daarvan zie je op meerdere manieren terug. Het beeld heeft veel minder detail dan dat van de andere twee drones, terwijl het er door digitale verscherping juist wel 'hard' uitziet. Wat ook niet helpt is dat het dynamisch bereik van de sensor beperkt is, waardoor details in lichte en donkere delen van het beeld verloren gaan. Bij voldoende licht houdt de Neo zich nog redelijk staande, maar hij krijgt het al snel moeilijk als het wat donkerder wordt, terwijl de andere drones beter overeind blijven. Wat niet helpt, is dat de Neo ook maar een eenassige gimbal heeft en de beeldstabilisatie dus grotendeels digitaal moet gebeuren. Als de camera zijn sluitertijd moet verlengen in matige lichtomstandigheden, zie je dat al snel terug in het beeld in de vorm van detailverlies, waarbij beelden van het ene op het andere moment duidelijk aan scherpte verliezen. In de praktijk produceert de Neo overdag beelden die prima geschikt zijn om op een telefoonschermpje te bekijken, maar op een groter scherm ogen de beelden wat soft en is het gebrek aan detail duidelijk. De maximale resolutie van 4k met 30fps is op zich prima, maar helaas biedt de drone geen 24- of 25fps-mogelijkheden. De video’s van de Neo zijn bovendien te contrastrijk, hebben sterk verzadigde kleuren en vrij veel randverscherping. Het beeld oogt daarom een beetje als dat van een middelmatige smartphone.
De DJI Flip is véél beter. Deze drone heeft niet alleen een grotere sensor, maar kan ook in 4k met 60fps filmen en ondersteunt zelfs 4k100fps voor slow motion. Deze drone ondersteunt daarnaast wél opname met 24, 25 en zelfs 48 en 50fps framerate, maar met een belangrijke beperking: als de drone autonoom vliegt, dus zonder controller, is de framerate beperkt tot 4k30fps of 1080p60fps. Alleen bij handmatig vliegen met de controller heb je de beschikking over alle framerates. In de autonome vliegmodi kun je wél kiezen om de D-Log M-kleurinstelling te gebruiken. Dit levert een ‘vlak’ beeld op met weinig contrast en onverzadigde kleuren, dat wél veel mogelijkheden biedt om het beeld achteraf na te bewerken en dat een groter dynamisch bereik heeft dan wanneer je de standaardkleurinstelling kiest. Maar ook met de standaardkleurinstelling levert de Flip een scherp, natuurlijk beeld met veel detail, ook in schaduwen en highlights. Dankzij de drieassige gimbal en grotere sensor zijn de videoprestaties van de Flip in donkerdere omstandigheden aanzienlijk beter dan die van de Neo.
De HoverAir X1 Pro Max is de enige van de drie die in meer dan 4k-resolutie kan filmen. De 8k30fps-modus werkt redelijk, maar in de praktijk zul je die niet vaak gebruiken. De bitrate is met 120Mbit/s namelijk niet hoger dan die van de 4k60-modus en dat betekent dat je relatief weinig detail hebt en dat compressieartefacten al snel zichtbaar zijn. De 4k60fps-modus is wél heel goed, en de 4k120fps-slowmotionmodus is fijn voor actiesporten. In tegenstelling tot de Flip laat de HoverAir X1 Pro Max namelijk wél alle beschikbare framerates kiezen als de drone autonoom vliegt. Daarnaast heb je de keuze uit verschillende beeldprofielen. Naast een vrij hard en kleur- en contrastrijk standaardprofiel is er ook een hdr-modus die twee exposures samenvoegt voor een groter dynamisch bereik en is er een HLG-modus die een écht hdr-signaal vastlegt. Daarnaast heeft de drone een ‘Hover Cine’-kleurprofiel, dat een beetje lijkt op de D-Log-modus van de Flip. Toen ik de HoverAir een half jaar geleden reviewde, vond ik de beeldkwaliteit wat wisselvallig, maar na een firmware-update is de output nu veel constanter van kwaliteit, maar vaak nog wel iets minder dan die van de DJI Flip.
Crashbestendigheid, wind en vliegtijd
(Ingebouwd) geheugen
Alle drie de drones hebben ingebouwd flashgeheugen om foto’s en video's op te nemen, maar de capaciteit hiervan loopt sterk uiteen. De Neo heeft 22GB ingebouwd geheugen en dit is meteen ook de enige optie om op te nemen, want een geheugenkaartslot ontbreekt. De Flip heeft wél een microSD-kaartslot en dat heb je ook nodig, want het interne geheugen van 2GB zit heel snel vol. De HoverAir X1 Pro Max ten slotte heeft 64GB opslagruimte ingebouwd en heeft daarnaast ook een microSD-kaartslot.
Crashbestendigheid
Ik heb alle drie de drones gedurende meerdere maanden getest en in totaal honderden vluchten gemaakt. Alle drie de drones zijn daarbij meerdere keren gecrasht, maar ze doen het allemaal nog steeds. Uit eigen ervaring kan ik niet zeggen dat de ene drone sneller stukgaat dan de andere, maar als ik naar de constructie in combinatie met het gewicht van de drones kijk, dan heb ik de grootste vraagtekens bij de DJI Flip. Niet alleen omdat het de zwaarste drone is met de grootste massa die bij een crash vertraagd moet worden, maar ook omdat elk van de vier propellers met maar één klein scharnierpunt met de body verbonden is. Op dat punt komt bij een crash veel kracht te staan, zeker als de crash op hoge snelheid plaatsvindt.
De Neo zit aan de andere kant van het spectrum. Deze drone is superlicht en de propellerkooien zijn onderdeel van de body van de drone. Het nadeel is dat de kooien van hard plastic gemaakt zijn, het type dat niet buigt, maar scheurt of breekt. Een snelle Google-zoekopdracht leert dat dat laatste zeker ook gebeurt, maar mijn inschatting is dat je daarvoor écht een harde klapper moet maken.
De HoverAir ten slotte heeft twee propellerkooien aan weerszijden van de body; kooien die gemaakt zijn van buigbaar kunststof dat ontworpen is om mee te buigen bij impact. Van de drie drones heb ik veruit de meeste vluchten met de HoverAir gemaakt, en deze drone heb ik ook het vaakst gecrasht. Tot op heden zonder dat dit tot beschadigingen heeft geleid.
Updates en opvolgers
Alle geteste drones hebben sinds hun introductie één of meerdere firmware-updates gekregen die niet alleen problemen oplossen, maar ook functionaliteit toevoegen of verbeteren. De HoverAir X1 Pro Max spant de kroon, deze drone heeft na zijn introductie in september 2024 maar liefst 12 updates gekregen. Deels betreft het bugfixes, maar HoverAir heeft ook nieuwe vliegmodi toegevoegd en blijft de drone actief ontwikkelen.
De DJI Flip die begin dit jaar op de markt kwam, heeft op het moment van schrijven vier updates met bugfixes en enkele nieuwe functies gekregen. Ook de DJI Neo heeft vier softwareupdates met verbeteringen en nieuwe functies gekregen sinds de drone eind september op de markt kwam, maar de laatste dateert van november vorig jaar. DJI lijkt gestopt te zijn met de actieve ontwikkeling van de Neo en er wordt verwacht dat de Neo 2 na de zomer aangekondigd zal worden
Wind en geluid
De DJI Neo blijkt met zijn lage gewicht en kleine propellers heel gevoelig voor windvlagen. Met meer dan windkracht 3 moet je er niet mee vliegen, al is hij officieel geschikt voor windkracht 4 met windsnelheden tot ongeveer 30km/u. In de praktijk is dat écht te veel om de drone fijn te laten vliegen, want wind en zeker windvlagen maken de Neo al snel instabiel, en dat zie je al snel in de opgenomen video's terug; de drone heeft de neiging om zowel omhoog als omlaag als opzij te deinen in de wind.
Ook de Flip en de HoverAir zijn relatief gevoelig voor wind, maar doen het beter dan de Neo. Met beide drones is gewoon goed te vliegen bij windkracht 3, maar ook deze drones zijn niet zo stabiel als grotere, zwaardere modellen. Zelfs in vergelijking met de kleine drones uit de DJI Mini-serie moeten de HoverAir en DJI Flip het afleggen. De beschermende kooien vangen veel wind én beperken de efficiëntie van de propellers. En waar bijvoorbeeld de DJI Mini 4 Pro met windkracht 4 gemakkelijk tegen de wind in vliegt, heeft de Flip dan écht moeite om goed vooruit te komen.
De kleine propellers en luchtverstorende kooien zorgen er ook voor dat deze drones behoorlijk veel herrie maken, veel meer dan de DJI Mini-drones bijvoorbeeld. De Neo heeft door zijn kleine propellers ook nog eens een heel hoge toonhoogte, waardoor de drone een echt hinderlijk snerpend geluid produceert. De Flip doet het op dit punt het best; de HoverAir zit een beetje tussen de andere twee in.
Vliegtijd
Het moet uit de lengte of uit de breedte komen: als een drone heel licht is, betekent dat automatisch ook dat er geen heel grote accu in past. De opgegeven vliegtijd van de HoverAir X1 Pro Max en DJI Neo is met respectievelijk 16 en 18 minuten niet geweldig, en in de praktijk haal je dat ook lang niet altijd. Mijn ervaring is dat beide drones het tussen de 12 en 15 minuten aan één stuk volhouden als je ze tempo laat maken. De Flip heeft een aanzienlijk grotere accu en belooft een vliegtijd van 31 minuten. Ook dat is alleen onder ideale omstandigheden als je de drone stil in de lucht laat hangen. In de praktijk kom ik gemiddeld uit op zo'n 25 minuten.
Droneregelgeving en C0-label
De geteste drones zullen als ze autonoom vliegen nooit meer dan 30 meter de lucht ingaan en bij de meeste shots zelfs niet hoger dan een meter of drie boven de grond vliegen. Toch geldt ook voor deze drones de standaard droneregelgeving. Om met de drone te mogen vliegen moet je allereerst een exploitantnummer aanvragen bij de RDW. De DJI Neo, Flip en HoverAir X1 Pro Max vallen allemaal onder het C0-label voor cameradrones tot 250 gram, wat betekent dat je de drone moet registreren, maar je geen dronebewijs nodig hebt.
Verder ben je verplicht om niet boven 'een grote groep mensen' te vliegen en 'veilige afstand van mensen, dieren en andere luchtvaarttuigen' aan te houden. Daarnaast gelden voor deze kleine drones alle geldende restricties met betrekking tot (tijdelijke) no-flyzones.
Conclusie
En dan de hamvraag: welke moet je hebben? De DJI Neo is met 180 euro lekker goedkoop, waardoor het een goede instapdrone is. De beeldkwaliteit is duidelijk de minste van de drie, maar goed genoeg om bij voldoende licht wat shots te schieten om te delen via social media. De Neo is bovendien lekker klein én stevig. Wil je er een controller bij om de Neo ook als een normale drone te vliegen, kies dan voor de DJI Neo Fly More Combo van net geen 300 euro, waarbij ook twee extra accu’s worden geleverd om de vliegtijd te vergroten. Dat laatste is geen overbodige luxe, want in de praktijk houdt hij het zo’n 15 minuten uit op een acculading. Wil je FPV vliegen met een headset, dan kan dat ook, met de FPV Combo.
De DJI Flip, die begint bij 380 euro, is de veelzijdigste drone van het stel en de enige die met een controller wordt geleverd. Bij de DJI Flip basisuitvoering van 380 euro is dat de RC-N3-controller zonder scherm. Wil je de Flip met de RC-2-controller die wel een scherm heeft, dan betaal je 542 euro. De Fly More Combo met RC-2-controller en twee extra accu's, kost ongeveer 650 euro. De DJI Flip is eigenlijk een DJI Mini, maar dan met propellerbeschermers en autonome vliegmodi. Die beschermers zorgen er wel voor dat de drone langzamer en minder wendbaar is dan de DJI Mini-drones, en sneller last heeft van wind. Het voordeel van de Flip is dat deze een prima camera aan boord heeft, al is de beeldsnelheid bij gebruik van de autonome vliegmodi in 4k-resolutie helaas beperkt tot 30fps. Gebruik je de meegeleverde controller, dan kun je de Flip niet alleen als elke andere ‘normale’ drone gebruiken, maar krijg je ook volledige controle over alle beeldinstellingen. Door zijn prijsstelling en het feit dat de Flip zowel zelfstandig kan vliegen als standaard met een normale controller geleverd wordt, is het qua prijs-kwaliteitverhouding de interessantste drone uit de test.
En de HoverAir X1 Pro Max? Die kost 760 euro zonder controller, maar steekt met kop en schouders boven de andere twee uit als het om autonoom vliegen en volgen gaat. Ben je een serieuze sporter – mountainbiker, hiker of skiër – en wil je de betrouwbaarste tracking, dan is er geen betere keuze. De X1 Pro Max laat je bovendien ook in de autonome modus alle beschikbare beeldmodi en framesnelheden kiezen, zodat je bijvoorbeeld ook mooie slowmotionopnames kunt maken. De beeldkwaliteit van de HoverAir X1 Pro Max is goed, maar nét wat minder dan die van de DJI Flip. Als je een drone zoekt die je ook handmatig kunt bedienen, is dit niet de beste keuze, want zelfs als je de beacon en joysticks aanschaft, is de ervaring die je op het 1,3"-scherm krijgt niet voldoende om écht goed te zien wat je opneemt.
Tja, het is een beetje persoonlijk want ook beschikbare budget speelt hier een rol in.
Ik had al de DJI Activa 1 en de Mini 4 Pro, die beiden gebruik ik voor cinimatische doelen icm met mijn GoPro Hero 9 en mijn Insta360 X3 voor de mooiere film opnamen, meestal op vakanties of meerdaagse (solo) motortochten. Ik miste altijd dat handige 'droontje' voor quick shots. Daar paste de Neo precies in.
En daar gebruik ik hem ook, ligt meestal standby in mijn tanktas, of neem hem mee in de rugtas als ik met mijn dikke banden terrein fiets (Himiway D5 ST Zebra) het onverharde op ga. Dan kom je wel eens in onverwachte mooie uitzichten op natuur bezienswaardigheden, en dan pak ik de Neo daarvoor, de telefoon heb ik ook bij mij, die MyRoute navigeert op het stuur, dan haal ik hem uit de Ram houder en gebruik hem icm de telefoon, net even handiger dan de zelf functies ...
Drone gebruik is voor iedereen persoonlijk, ieder gaat daar weer anders mee om, maar kan heel goed voorstellen dat zo'n Neo wel heel erg toegankelijk is, voor de prijs is het een mooi pocket maatje voor met de fiets of een motorrit om op locatie even paar snelle shotjes te maken.
Ik had de goedkope versie met 1 batterij, kocht er nog twee bij uit onwetendheid en op oplader was goedkoper bij AliChinees. Maar heb je meer batterijen nodig? In mijn gebruik had ik geen combo uitvoering nodig, kon het doorgaans met 1 batterij in quick shots prima redden. Heb een Anker powerbank ook altijd bij me en in door fietsen of motorrijden was deze alweer vol bij het volgende moment ...
Wel een tip in algemeen gebruik voor DJI batterijen:
- Ga ze pas volledig opladen als je de drone die dag gaat gebruiken. Bij niet gebruik ontladen ze meestal tot 60% niveau (de slaapstand). Dus nooit bij thuiskomst alles weer opladen, dat is verspilde energie, ze gaan toch ontladen bij niet gebruik. Ik gebruik altijd mijn Anker 250 watt powerbank (fiets, motor of auto) aan de combi lader. Ben ik op bestemming zijn ze alle drie vol, DJI batterijen kunnen snelladen!
[Reactie gewijzigd door LucW2 op 22 juni 2025 11:19]
Wel een tip in algemeen gebruik voor DJI batterijen:
- Ga ze pas volledig opladen als je de drone die dag gaat gebruiken. Bij niet gebruik ontladen ze meestal tot 60% niveau (de slaapstand). Dus nooit bij thuiskomst alles weer opladen, dat is verspilde energie, ze gaan toch ontladen bij niet gebruik.
En dat heeft een reden.
Dit is in mijn ogen een verkeerde tip die je geeft. De levensduur van LiPo baterijen gaan het langst mee als je die rond de 60% capaciteit opslaat.
Het bewaren van een "lege" LiPo brengt ook nog het gevaar mee dat de cel voltage onder de 3,3 volt komt en de batterij onherstelbaar beschadigd raakt
Mijn tip.
Probeer de batterij op te laden naar 60% of gewoon helemaal vol. De intelligente baterijen van DJI zorgen er vervolgens voor dat deze na een paar dagen naar 60% procent ontladen.
Waarschijnlijk zit er een lipo batterij in die drone. Die worden binnen de rc community religieus naar 50% lading gebracht na elke sessie. Dat gaat met een storage charge instelling van de lader die hem naar 3,8V per cell laadt of ontlaadt.
Het doel is behoud van de batterij. Het schijnt dat 0% of 100% na een paar dagen al slijtage veroorzaakt.
De betere laders hebben een "store" functie.
Dan kun je de LIPO accu's voor zeer lange tijd velig opbergen.
Ontladen van een LIPO is niet zo'n ding.
Alleen als ze vol zitten of helemaal leeg zijn gaan ze (veel) sneller stuk.
Alles tussen de 40 en 80% blijven ze het langste goed.
Ik ski met een Gopro maar dan zie je jezelf natuurlijk niet. De HoverAir is misschien een interessante aanvulling. Alleen de maximale snelheid van 40km/u is toch veel te laag voor een geoefende skiër? Heeft iemand hier daar ervaring mee?
Dan kun je hooguit passby-, approach- of away-opnamen maken, waarbij de camera wel of niet meebeweegt. En hoe verder weg je van de camera blijft (en dus klein in beeld bent), hoe langer je in beeld blijft.
Ik ski ook met een GoPro en ga meestal 70-80 km/h met uitschieters naar de 100. Dat wordt niks met een drone, afgezien van zelfbouw-fpv drones die door iemand anders worden bestuurd. Maar goed, bij die snelheden kan ik mijn aandacht ook beter op het skiën richten en vooruit kijken.
En drones mogen in Zwitserland en Oostenrijk op geen enkele piste voor zover ik weet.
Wat wel prima werkt is de GoPro op mijn skistok, en dan vasthouden als een selfie-stick. De beeldhoek is groot genoeg om jezelf er helemaal op te krijgen. Zeker in SuperView modus.
Als je Dutch Drone Gods even lief aankijkt verkopen ze je misschien wel een Rocket Drone. 350km/h, wel door iemand anders bestuurd inderdaad. Ontwikkelt voor de formule 1, eerste drone die een racewagen gedurende een hele ronde vanuit alle hoeken kan blijven filmen.
Het gaat lastig worden om hem bij een afdaling in te zetten. Een geoefende skiër gaat daar met een km of 60 per uur naar beneden, dat houdt hij niet bij.
Voor de slalom is dat een stuk minder probleem, vooral omdat hij de skiër niet volledig volgt. De afdalingssnelheid lineair zal dan vast niet boven die 40 uit komen.
Ik heb zelf de Neo fly more besteld voor de vakantie. Lekker klein en compact (we gaan een vlieg vakantie doen, dus gewicht is een issue en loopt snel op). Daarnaast is hij lekker goedkoop, want de kans is groot dat we hem alleen tijdens de vakantie gebruiken.
Het fijne is dat hij lekker compact is, en snel in de lucht is. Nadeel is wel de beperkte opslagcapaciteit die niet uit te breiden is.
Videokwaliteit vind ik minder belangrijk dan het gewicht.
Als je met het vliegtuig gaat: even opzoeken of/hoe je de batterijen moet vervoeren. Tijdens mijn trip naar Spanje vorig jaar met het vliegtuig moesten de batterijen uit het toestel zijn en de contacten/Polen van de batterij afgeplakt. Kan niet zeggen dat ik er controle op heb gemerkt, maar goed.
Batterijen moeten altijd los in de handbagage mee dus dat hoef je niet op te zoeken. Dat is een universele regel. En je zit daarnaast met een maximum capaciteit voor al je batterijen samen. Ook dat maximum is universeel maar zou je even op moeten zoeken. Zit je erboven dan moet je van tevoren toestemming vragen om zeker te weten dat alles wel mee mag.
Dat maximum is 100 Wh. Dat is de reden dat diverse gereedschapmerken zoals Bosch (blauw) een 5.5Ah accu van 18V verkopen, terwijl de meeste cellen 3 Ah zijn, wat een 6Ah accu op zou leveren. Met die 5.5 Ah kom je echter op 99 Ah, waarmee ze net onder die grens van 100 Ah blijven.
Goed om te weten. Ik heb zelf altijd relatief weinig batterij capaciteit bij me. Smartphone, laptop en wat klein spul zoals muis, oordoppen e.d. Dit wordt nooit apart gecontroleerd dus daar geef ik weinig aandacht aan. Behalve dus dat ik alles bewust in m'n handbagage meeneem, want dan zit je altijd goed wat de regels betreft. Ga je met drones, bijzondere camera's, grote powerbanks en al helemaal scootmobiels e.d. reizen dan wordt het natuurlijk een ander verhaal. Ik heb geen ervaring met het vragen om toestemming om grotere accu packs mee aan boord te nemen. Ik weet wel dat er om een material safety sheet gevraagd kan worden.
Maar batterijen mogen sowieso nooit in het ruim. Dat is een universele gouden regel. Bij brand moet er immers geblust kunnen worden. En een lithium batterij die spontaan ontbrandt moet je kunnen onderdompelen in een bak water. Dat gaat in het ruim allemaal nooit lukken tijdens de vlucht.
[Reactie gewijzigd door watabstract op 22 juni 2025 14:08]
Die 100 Wh geldt inderdaad voor handbagage. Tot 160 Wh kun je bij sommige maatschappijen toestemming vragen.
Lithium accu's in ruimbagage zal voor passagiers doorgaans inderdaad niet toegestaan worden.
De nekharen gingen bij mij ook al overeind staan bij het lezen van de eerste zin. Ik erger me kapot aan de rondvliegende drones als ik lekker bij mijn vakantiebesteming in het zonnetje zit of op een leuk cultureel uitstapje ben. Thuis wil ik ze niet in de buurt van mijn woning zien, en op vakantie net zo min.
Ik ben vóór het legaal mogen neerhalen van drones op plekken waar een vliegverbod geldt
Probleem is als je zonder registratie schade maakt bij iemand dat je dan niet verzekerd kan zijn. Voor die paar tientjes per jaar kan het je een heleboel narigheid voorkomen.
Ik ook niet, maar dat neemt niet weg dat er geen bezwaren zijn om die dingen te weren. Ik kan me in ieder geval flink ergeren aan rondvliegen drones in de buurt. De eigenaar ziet het vaak als 'leuk speelgoed' en ik als 'irritante privacyinbreuk'.
In Belgie dien je jezelf te registreren, https://mobilit.belgium.b...itvoering-van-uw-vluchten
Hou er rekening mee dat je in dz praktijk bijna nergens kan vliegen in Belgie, neem zelf mijn drone mee op vakantie....
Als je doel FPV is dan zou ik toch echt 400 meer neerleggen en een Avata 2 'fly more' bundel aanschaffen. Deze drone is ontworpen voor FPV outdoor in plaats van een extra feature. Dat zul je ook direct merken met de vlieg eigenschappen. Zeker als je met wat wind wil vliegen, iets wat hier vaak voorkomt dan is een Avata een stuk sterker. Ook zit hier de Non-N Goggles 3 bij, deze heeft toch wel een stuk beter beeld.
De FPV Drone Controller 3 is wel echt een aanrader, heel erg leuk om de geavanceerde functies te kunnen gebruiken. Deze werkt overigens ook met de Neo, dus zou je kunnen combineren met de Neo fly more bundle. De RC controller raak je daarna niet meer aan
[Reactie gewijzigd door naaitsab op 22 juni 2025 09:18]
Dat een drone van €1000 beter werkt dan een drone van €200 met een optie-pakket van €400 erbij wil ik direct van je geloven. Maar of dat ook echt een betere value-for-money is voor potentiële kopers die in de prijsklasse van een DJI Neo op zoek zijn, betwijfel ik.
[Reactie gewijzigd door ZwolschBalletje op 22 juni 2025 12:39]
De Avata 2 drone zelf kost 489, 1000 is inclusief de FPV starterset (of 919 met de mindere bril maar met 3 accus). Als je puur naar de drone kijkt kost de Neo 199. Met een vergelijkbare starterset met de mindere FPV bril zit je op 529 voor de Neo.
Het is zeker een stuk meer geld, daarentegen krijg je wel een voor het Nederlands buitenklimaat stuk capabelere drone voor. Ik denk dat je met de Neo heel snel aan de max zit en/of deze thuis laat door de irritatie van de windfactor. Dat vind ik met FPV wel echt een ding, zeker als je gevoelig bent voor schokkerig beeld in bijvoorbeeld VR. Mijn advies zou zijn, zoek je iets om te proeven aan het vliegen, dan is de Neo helemaal prima. Weet je zeker dat je FPV wilt vliegen laat deze dan liggen en kies voor de Avata. Anders ligt een miskoop echt op de loer ook al kost deze "maar" de helft.
Het is meer dat de Neo voor een handmatig te vliegen drone echt heel erg weinig power heeft. Of eigenlijk vooral gewoon teveel gewicht.
De Avata 2 is eigenlijk ook nog steeds aan de slappe happen kant voor FPV. Hoewel daar wat voor de zeggen valt omdat het een lekker makkelijke methode is om een capabele FPV Cine-drone te krijgen binnen dit ecosysteem.
Als je écht FPV wilt vliegen én DJI Pro kwaliteit film wilt hebben kan dat overigens nog steeds onder de €1000 (met goggles etc) maar dan wordt het een stuk meer "hobby" en een stuk minder "koop en gebruik een drone in de winkel".
Kijk, de video kwaliteit is gewoon het beste bij DJI. Maar tenzij je werkelijk voor videos gaat of de beste video signal penetratie zoekt, is DJI gewoon nooit echt waar voor je geld. Ze zijn wat dat aan gaat de "Apple" van de action cam en Cine drone. En zelfs van de general purpose lifters. En dat weten we verdomd goed en dat zie je terug in de prijzen.
Maar dat neemt niet weg dat ik véél liever een GepRC of Flywoo Cine FPV drone zou aanschaffen dan een Neo, Flip of Avata.
Zullen inderdaad betere drones zijn voor FPV. Alleen het feit dat van de drie drones die getest zijn de Neo de enige is dit aanbied in een bundel. Vind ik het vermelden wel waard en kan ook wel gezien worden als een extra functionaliteit die de anderen twee niet zo aanbieden.
Stil zijn ze geen van alle. Het is vooral de frequentie van het geluid wat het vervelend (of niet) maakt. Deze kleine drones hebben vaak een meer zoemend/snerpend geluid. Beetje zoals zo'n grastrimmer. Persoonlijk vind ik dat veel irritanter dan de grotere modellen, die een meer roffelend geluid hebben. Ook al zijn die qua volume meestal niet stiller. Ruim genomen, hoe groter de bladen (en meestal lager het toerental) hoe minder storend het geluid. Bij video reviews kan je het verschil vaak wel redelijk horen. Het blijft een mening/smaak dus hang niet te veel waarde aan een + of - van de reviewer maar maak je eigen beslissing.
Ze hebben allemaal ducts en zijn erg zwaar voor hoeveel gewicht ze bij zich hebben. En vliegtijd is voor dit soort drones een veel leuker verkoop plaatje dan dat ze stil zijn.
En stil zijn ze absoluut niet. Die drones die je op 20 meter ziet gaan en amper hoort zijn veelal carbon open frame FPV drones die amper 70 gram wegen (met hetzelfde videosysteem overigens).
Maar goed, quad copters in het algemeen zijn gewoon vrij luidruchtig.
Ik kan nu toch niet de enige zijn die NIET zit te wachten op zoemende drone als ik rustig lig te ontspannen.
Is hier werkelijk zo’n grote markt voor ??
[Reactie gewijzigd door klakkie.57th op 22 juni 2025 12:04]
Ja, er zijn best veel mensen die zichzelf graag filmen. Zie het succes van de selfiecamera.
Ik heb zelf ook een drone gehad (de eerst DJI Phantom) en je maakt foto's uit een perspectief die veel mooier is dan je zelf kan maken. Maar dat vond ik achteraf eigenlijk ook een beetje het probleem. Het maakt foto's zoals je het zelf nooit gezien hebt.
Zelf had ik voor de Neo willen gaan, ware het niet dat het geheugen beperkt is en niet uitneembaar. De meerprijs van de Hover vind ik te groot om die voor mezelf te rechtvaardigen. Zou me niets verbazen als er aankomend jaar een Neo 2 komt
Die kans is redelijk reëel als je de release cyclus van DJI erbij pakt. Er zijn ook al wat leaks naar buiten gekomen van de vermoedelijke Mini 5 (Pro), Avata 3 en Neo 2. https://dronexl.co/2025/0...-avata-3-neo-2-osmo-nano/
Ik snap niet dat er volledig voorbijgegaan wordt aan het "(a)sociale" aspect van deze drones. Leuk dat zo'n drone je volgt, maar hoe zit het met andere mensen die om je heen zijn? Niemand die zich ook maar iets aantrekt van restricties. Vooral bij zo'n drone die je op lage hoogte volgt vind ik daar toch best wel een "gevaar" aan zitten.
Deze week hing hier ook een drone boven de achtertuin (10-15m hoog). Bleek iemand uit de buurt te zijn die zijn huis aan het bouwen was en video wou maken. Snap ik en ook leuk, maar niet echt een reden om ongevraagd in onze achtertuin een kijkje te nemen. Ik ben er toch even langsgegaan en aangegeven dat het niet de bedoeling is om ongevraagd bij mensen een kijkje in de achtertuin te nemen. Vooral met dit warme weer heb je kans dat iemand in de zon ligt en er niet op zit te wachten opgenomen te worden. Niet voor niets was vorige week op Dumpert een filmpje trending omdat iemand een drone uit de lucht schoot. Mensen zijn wel een beetje klaar met dat egoïstische gedrag.
Bij die selfie-drones heb ik een beetje hetzelfde gevoel. Dat doe je vooral omdat je graag jezelf ziet en dat zijn over het algemeen niet de meest sociale types. Ik ben daarom ook blij dat ze op vrijwel alle pistes verboden zijn en dat ook op toeristische plekken er vaak een verbod is om een drone te gebruiken (alhoewel daar vaak niets op uitgedaan wordt).
Ik heb zelf (in het allereerste begin) een DJI Phantom gehad. Maar ik vond het al vrij gauw ongemakkelijk worden om zo'n ding in de lucht te sturen en daarom nooit een nieuwe gekocht. Vanuit technologisch oogpunt hele mooie dingen, maar je bent een ander al gauw tot last...
Een hoop aannames in je betoog. Mogen mensen het gewoon leuk vinden om bijvoorbeeld een hike te filmen?
Pas m’n drone meegenomen tijdens een rondje hardlopen met m’n hardloopgroepje. Drone hing achter ons tijdens een interval. Overigens iedereen enthousiast ipv chagrijnig…
Natuurlijk moet je dat lekker doen, zolang je een ander niet tot last bent. Maar dat laatste is juist vaak het probleem van drones. Je veroorzaakt vaak wel overlast. Natuurlijk is het leuk om een keer opnames te hebben uit een andere perspectief, dus dat kan ik me best voorstellen. En er is ook niets mis mee, als je het op een plek doet waar de rest er geen last van heeft. Ook bij een wedstrijd kan ik me het nog wel voorstellen, omdat het gewoon leuke beelden geeft.
Ik heb het meer over de types die zichzelf op de piste moeten filmen of mensen die elk droneverbod aan hun laars lappen. In Ijsland is er al een tijdje een droneverbod op de toeristische plekken. Daar werd je helemaal gek van dat gezoem. Maar nog steeds zijn er genoeg mensen die het aan hun laars lappen en toch de drone in de lucht sturen. Wat mij betreft wordt daar de drone gewoon ter plekke vernietigd.
Waar ik vroeger heel enthousiast was over drones, maar ik vind het nu helaas iritante dingen die vooral veel overlast geven. Ik zal wel oud worden.